Belpaire uit Meenen doodde vrijwillig zijn
vennoot Vanneste leïens,onge dwangarbeid is de straf
DE WEEK
Onschendbaarheid
van de rechten
van de mens
I^qpel Öqd de CDoestijne
tasiissing moet
rallen
Na de Devaluatie
.«HET WEKELIJKS NIEUWS Zateiiag 1 Okt. 1949. Bïz. 2.
Assisenhof van West-Vlaander en
vaar da sinistere moordenaar van deze gruwelijke passiemoord
Brief uit Brusoeü.
Hp rip tLjt.Pllir.rr Dp Mini.ct.pr het mzicht koestert dit percentage
PLECHTIGE
INHULDIGING
van
Z. E. E MARCEL HUYGHE
als Pastoor te Reninge
OP ZONDAG 2 OKTOBER
OOSTENDSE VISSERSVAAR
TUIGEN VOOR DE
WEST-DUITSE VISSERIJ
ffiernteppen tn 'j Ulaamsc Ikunstpanorama
1
HET STOFFELIJK
OVERSCHOT VAN DE
H. PETRUS GEVONDEN
Bevestigd door Aartsbisschop
van New-Orleans.
MONNIK VAN ST-BERNARD
VERMOORD IN TIBET
4 Januari 1949. Belpaire Leon vermoordt met een
zware ijzeren staaf zijn vennoot en weldoener om zich
het bezit van diens vrouw te verzekeren.
27-28 September 1949: De laffe moordenaar verschijnt
vóór zijn rechters en hoort zich verwijzen tot levenslange
dwangarbeid nadat het Openbaar Ministerie de doodstraf
gevorderd had.
Een drama van passie en ongebreidelde drift werd
met verdiende straf berecht.
Onder overgrote belangstelling ver- de identiteitskaart van Vanlerberghe
scheen op Dinsdag 27 September jl. Yvonne gevonden. Het geld zou heb-
vóór het Assisenhof van West-Vlaan- ben moeten dienen om leningschul-
deren Leon Belpaire, uit Meenen, ge- den te betalen.
boren te Houtem op 8 April 1907,
beschuldigd van vrijwillige doodslag
met voorbedachte rade, op de per
soon van Vanneste Pierre.
Het Hof is voorgezeten door Raads
heer Van Hoye, bijgestaan door
Raadsheren Claeys en Lefevere de
ten Hove. Substituut Boudolf be
kleedt het ambt van Openbaar Mi
nisterie, terwijl beschuldigde bijge
staan wordt door Meester Tahon uit
Kortrijk.
Uit de beschuldigingsakte vernemen
we dat Belpaire Leon, loodgieter en
mekanieker van beroep, medevennoot
was van Pierre Vanneste, welke zich
bezig hield met de fabrikatie van
bakkerij-alaam. In het huishouden
van Vanneste ging het niet al te best
sedert Belpaire, die gescheiden leeft
van zijn vrouw en er overigens nog
een bijzit op na gehouden had, er
zijn intrek had genomen. Belpaire
Op het ogenblik van de misdaad
stond er een ketel op het vuur die
gereed gemaakt werd voor het sto
ken van alkool, beschuldigde beweert
van deze geheimstokerij niets af te
weten, nochtans laat de voorzitter
opmerken dat beschuldigde samen
met Van Schamelhout onmiddellijk
na de misdaad die ketel verwijderde
en de inhoud uitgegoten heeft.
Bij het slot der ondervraging doet
het O. M. opmerken dat Vanneste
slechts 2 maal slagen gaf aan zijn
vrouw doch dat er wel meerdere dis
cussies plaats hadden.
HET GETUIGENVERHOOR
Het getuigenverhoor kan beginnen.
Dokter Roger Donche, geneesheer der
gevangenis verklaart dat beschuldig
de gans normaal is. Meester Tahon
komt hier tussen beide en hekelt het
geraakte verliefd op de echtgenote al te summaire onderzoek in deze.
Vanneste, Vanlerberghe Yvonne, en
er ontstonden weldra betrekkingen
die de echtelijke vrede in gevaar
brachten. Zo ver kwam het dat Van
lerberghe Yvonne alle betrekkingen
Onderzoeksrechter HENDRICKX
Firmin, verhaalt het verloop van bet
onderzoek, hoe Belpaire slechts stap
voor stap bekende, zijn bekentenissen
terug trok en weer bekende. Aan de
weigeide met haar man, dit onder hand van plannen en foto's krijgen
voorwendsel' dat haar man aan ge- de juryleden een klaar inzicht in de
slachtsziekte leed. Zelfs kwam het zaak.
eens tot een heftige scène tussen bei
de echtelingen toen Vanneste vroeg
de betrekkingen te hervatten; de
vrouw gaf haar man een slag in het
aangezicht waarop deze haar een
slag in de zijde toebracht. Belpaire
sprong toe en scheidde de echtelin
gen. Telkens or zich meerdere of
Dr VAN KEIRSBILCK werd het
eerst bij het slachtoffer geroepen.
Het viel op, aldus getuige, dat er nog
geen enkele verzorging was toege
diend.
Uit de getuigenis van wetsdokter
VERMEULEN Gaston, blijkt dat
Vanneste aan geen geslachtsziekte
mindere relletjes voordeden nam Bel- leed, de autopsie van het lijk wees dit
paire het op voor de vrouw tot hij
het plan beraamde zijn vennoot uit
den weg te ruimen.
Na het middaguur op 4 Januari
1949, omstreeks 3 uur, terwijl de twee
mannen samen in een bijgebouw van
het atelier aan 't werk waren, ter
voor de moord, dronken thuis kwam,
zijn vrouw sloeg na zelf een slag ge
kregen te hebben en hoe Belpaire de
echtelingen scheidde. Getuige had
enkele dagen voor nieuwjaar de ijze
ren staaf (wapen der misdaad) op
een hoop oud ijzer gesmeten.
SNICK Johannes is de gebuur die
de dag der feiten kwam nieuwjareri
bij de Vanneste's; brengt geen nieu
we gegevens evenmin als de echtge
note van Van Schamelhout.
VANLERBERGHE Yvonne, echt
genote van het slachtoffer ver
schijnt op de getuigenstoel. Het
klinkt walgelijk wanneer deze vrouw
zelfs nu nog haar man beschuldigt
en Belpaire als haar verdediger doet
doorgaan. Heel het echtelijk drama
wordt nog eens uitgerafeld in al zijn
triestige bijzonderheden. Wanneer zij
op de vraag van het Openbaar Mi
nisterie verklaart dat haar man haar
de dag der misdaad vergiffenis vroeg
voor al wat hij haar misdaan had
voegt zij er honend aan toe dat
deed hij iederen dag waarop zij van
het achtbaar orgaan der Wet de
striemende repliek krijgt: Gij moest
uw man vergiffenis vragen, gij zijt
een ontaarde vrouw!
Ondervraagd over de verzekerings
polissen voor arbeidsongevallen (Van
neste was verzekerd voor 180.000) be
weert getuige dat deze polissen opge
zegd waren en enkel betrekking
hadden op ongevallen langs de baan.
VERHELLE Jules. Getuige ont
dekte de verhoudingen tussen Bel
paire en vrouw Vanneste. Hij verwit
tigde Vanneste hiervan, deze zei er
niets van en liet zelfs getuige ver
staan zich met zijn eigen zaken te
bemoeien.
De getuigen volgen elkander op;
de gescheiden echtgenote van be
schuldigde, zelfs zijn bijzit, komen
getuigen en brengen geen nieuwe ele
menten aan.
De eerste dag van het proces wordt
besloten met de getuigen ten ont
laste. De familieleden van verdachte
weten niets dan goed van hem, wel
was hij soms opvliegend doch ze wij
ten dit aan zijn zwakke gezondheid.
Gewezen werkgevers getuigen in de
zelfde zin.
HET REKWISITORIUM
De voormiddag van de tweede dag
wordt in beslag genomen door het re-
uit.
Ook bleek onomstotelijk uit zijn
onderzoek dat de kneuzingen veroor
zaakt door de zware ijzeren poutrel
op de arm van het slachtoffer slechts
na de dood veroorzaakt werden.
Politiecommisaris BROCHEN deed kwisitorium van de Procureur-Gene
Wijl Vanneste gehurkt zat vóór het eerste onderzoek. De eerste be- raai Substituut Boudolf.
open vuur en hout kapte, greep Bel- kentenissen werden aan hem ge- Scherp als met het scalpeermes
paire een zware ijzeren staaf en ver- daan in de brieventas van Belpaire wordt ieder feit ontleed. Het zwakke
brijzelde met een forse slag den vond' hij fofco-s en een haarlok van jarakter van gehuldigde tegenover
vunu uij iuw en ccn van de vrouwen WOrdt reeds van uit de
vrouw Vanneste. jeugdjaren naar voren gebracht.
DEVOS Georges, der gerechterlljke Streng wordt dit bandeloos leven on-
dienstennam deel aan het onderzoek, der de loupe genomen: «Belpaire was
Hij ontdekte op een hoop oud ijzer een zwakkeling die zich door een vrouw
bleek naar zijn slachtoffer. Vlug her- wapen der misdaad; dit vertoon- ten onder liet brengen» zeggen in
stelde hij zich en met een flinke de nog vochtige plaatsen en er kleef- k°°r de familieleden, het achtbaar or-
den haren aan van het slachtoffer Saan der wet antwoordt heirop «hij-
Hij deed ook een onderzoek naar dwingen."1 be"
het verleden van Belpaire, Geschei- jjjj doodde zijn weldoener, en hij-
den van zijn vrouw, woonde Belpaire legde als beloning het lijk van Van
samen met Yvonne Vanneste (zuster neste voor de voeten van zijn kin
van het slachtoffer) verbleef ermee deren. Hij wilde de vrouw van Van-
in Duitsland en Frankrijk doch ver- neste voor zich alleen, hij moest ze
liet haar nadat hii vernomen had dat hebben, hij was er op verzot, j'en étais
schedel van den ongelukkige. Deze
zeeg neer, kreunde lichtjes en gaf
den geest. Het dampend bloed kleur
de den vloer, Belpaire staarde doods-
zwaai deed hij een zwaar gietijzeren
stuk omkantelen op het lijk, zó zou
men stellig aan een arbeidsongeval
geloven.
Bij het horen van den zwaren slag
van het neerploffend gewicht snelde
de werkman Van Schamelhout toe
en vernam van Belpaire dat de
baas verongelukt was
Terwijl de inmiddels verwittigde
liet haar nadat hij vernomen had dat TT..
ze zich slecht gedroeg! 't Is door deze l?u ,ze? V f maakte van Yv.
Vanlerberghe een ontaarde moeder en
vxouw dat volgens getuige, Belpaire een ]age vrouw. Hij verzadigde zich
wittigd.
De dokter stelde de dood vast, doch
kon moeilijk aan een ongeval gelo
ven. De politie werd verwittigd, ook
het parket van Kortrijk werd op de
hoogte gebracht en Belpaire werd
opgeleid naar het politiebureel, ook
vrouw kermde om haar man werden s-
telefonisch dokter en priester ver- ^ontakt kw am met Vanneste waar aan de wulpse bronnen der drift, tot
wH+iwd huj eerst werkman, dan hanaelsver- deze van hem een moordenaar hebben
tegenwoordiger en ten slotte vennoot gemaakt. Vanlerberghe Yvonne zal
werd. Belpaire kreeg 1/5 in de winst voor de. rest van haar dagen de schan-
en droeg 1/5 der huishoudelijke or.- de moeten dragen de minnares te zijn
kosten. geweest van de moordenaar vaij haar
VAN SCHAMELHOUT mag als wannee?
onwaardige de eed niet afleggen. Hij procureur Le?^ w«k
Vanlerberghe Yvonne, echtgenote van woonde °°k m bij Vanneste. Aan het van Belpaire beschrijft in dit huisge-
het slachtoffer, werd opgesloten, om- we#r^ Samen met Vanneste en Bel- zin waar «die twee trawanten aldus
dat hun verhoudingen die een pu- P&ire kreeg hij opdracht van Van- het O. M. hun ijselijke komedie speet
bliek geheim uitmaakten, aan de ba- neste tin.te Saan halen in atelier. J~ J-
sis van het drama bleken te liggen. T°en hij amper een minuut of twee
Belpaire loochende aanvankelijk de weg was hoorde hij een doffe slag,
misdaad en hield de stelling vol van snelde ijlings toe en vond Vanneste
een arbeidsongeval. Toen hij echter badend in zijn bloed.
's anderendaags vernam dat de vrouw Uit zijn getuigenis blijkt ten stel- x
ook aangehouden bleef bekende hij ligste dat hij hoegenaamd geen dis- makkelijke taak en begint na de mid-
de moord, waarop de vrouw in vrij- cussie gehoord heeft tussen Belpaire dag zijn pleidooi. Hij wijst op het goed
en Vanneste. Wij krijgen hier het karakter van zijn klient en tracht te
verhaal hoe Vanneste enkele dagen bewijzen dat in zijn vroeger leven wel
meer momenten voorkomen van piot
den. Punt na punt wordt dan besehul-
ging opgebouwd, uit ieder détail blijkt
de voorbedachtheid van de moorde
naar, niemand kan dit loochenen.
DE VERDEDIGING
Meester Tahon heeft hier geen ge
heid gesteld werd. Achteraf echter
veranderde hij andermaal zijn thesis,
looohende opnieuw, beschuldigde zelfs
Van Schamelhout, doch eindigde met
nieuwe 'bekentenissen.
DE ONDERVRAGING
Een bleke man, met verzorgd uiter
lijk, staat recht in de bank der be
schuldigden, hij spreekt met fluister
stem en wordt bijgestaan door een
tolk omdat hij zich ietwat moeilijk
in het Vlaams uitdrukt.
Sedert 2 jaar en half woonde hij
in bij Vanneste.
De Voorzitter vraagt of hij de fei
ten bekent; een lichte aarzeling...
V. Bekent ge, ja of neen.
Bet. (Nauw hoorbaar) Ja.
V. Hoe is die gedachte opgeko
men Vanneste te doden?
Bet. Die gedachte is me plotse
ling opgekomen.
De Voorzitter is blijkbaar niet
akkoord met dit antwoord en
helpt even om het schijnbaar
troebele geheugen van verdachte
op te frissen. Een uitrafeling volgt
dan over de liefdesbetrekkingen van
beschuldigde met vrouw Vanlerber
ghe; hij herinnert zich echter niet
meer dat hij eens zou gezegd hebben
er genoeg van te hebben en dat die
scènes eens of anders moesten op
houden; 't ging hier over de twisten
tussen de echtelingen Vanneste.
Verdachte doet het voorkomen als
of die twisten gingen over geldzaken
daar volgens beschuldigde Vanneste
nalatig was in het innen van geld bij
klienten. Stap voor stap gaf beschul
digde ook toe dat er ook andere mi
series waren die betrekking hadden
op de weigering van echtelijke be
trekkingen.
De voorzitter komt tot de feiten
zelf.
Verdachte legt uit hoe Vanneste
gehurkt zat voor het vuur. Op zeker
ogenblik zou Vanneste gezegd hebben
'k ga mijn vrouw schorteblauw
slaan en als ge 't niet kunt zien, moet
ge maar voort gaan
Vanneste stond recht, 'k stond
achter hem en sloeg met de ijzeren
staaf, Vanneste trok het hoofd in en
ontving... hier breekt beschuldigde
in tranen los. 'n Doodse stilte hangt
in de zaal.
De voorzitter herneemt de onder
vraging. Het gaat dan vooral over de
aanwezigheid wan het geldkoffertje
der Vanneste's op de kamer van be
schuldigde. Volgens deze laatste was
dit koffertje daar door de Vanneste's
geplaatst omdat zijn kast beter sloot
dan de hunne.
Voorzitter (op vraag van Op. M.)
Heeft beschuldigde aan vrouw Van
neste de raad gegeven de echtschei
ding aan te vragen?
Bet. 't Is mogelijk.
V. U waart zinnens naar Zuid-
Amerika uit te wijken?
Bet. Ja.
V. Van wie ging die gedachte
uit?
Bet. Van Vanneste.
Uit de verdere ondervraging hier
over blijkt dat het gezin Vanneste en
Belpaire zelf alsmede Van Schamel
hout en diens vrouw emigratieplan
nen koesterde, alleen Van Schamel
hout had nog geen papieren als inci
viek.
Onder het koffertje van Belpaire
Werd een som van 9.000 fr. alsmede
seling opwellende woede die een on
beheerste daad voor gevolg hadden.
Niets laat verdediger onverlet om de
voorbedachtheid weg te cijferen; de
verdediging dient besluiten in tot het
bekomen van een bijkomende vraag
voor de juryleden of Belpaire plichtig
is aan «vrijwillige slagen die de dood
voor gevolg hadden
Na een repliek van het O. M. die
eigenlijk gericht is tegen de besluiten
der verdediging, trekt het hof zich te
rug om over het al dan niet aanvaar
den dezer besluiten te beraadslagen.
Na beraadslaging worden deze be
sluiten verworpen, de gezworenen zul
len enkel deze twee vragen te beant
woorden leggen:
1. - Is Belpaire schuldig aan vrij
willige doodslag op Vanneste Pierre.
2. - Wei'd de doding gedaan met
voorbedachten rade.
Beschuldigde drukt snikkend zijn
leedwezen uit; de zitting wordt ge
schorst.
DE UITSPRAAK
Het antwoord der jury is jaop
beide vragen.
Hierop neemt het O. M. het woord
en eist de doodstraf. «Belpaire moet
gans de verantwoordelijkheid van zijn
daden dragen.»
De verdediger krijgt het woord en
pleit verzachtende omstandigheden
VERVOLG nl. hun goudpariteit, of de verhou-
ding na omrekening in zijn eigen on-
Zodanig zijn wij reeds gewend aan gewijzigde munt. Het Belgisch pro-
de devaluatietechniek, dat iedereen duet wordt dus beterkoop voor hem
hier spontaan uit afleidt dat de goe- in absolute zin. Al de kopers uit niet-
devaluerende landen, profiteren dus
in dezelfde zin van het offer ge
bracht door de arbeider uit het de-
valuatieland.
In de huidige omstandigheden zijn
het echter alleen de kopers uit de
niet-devaluerende landen: Zwitser
land en de V. S., die van de Belgi
sche offers profiteren kunnen in
absolute zin. De arbeiders uit al de
andere landen hebben zich een offer
zien afpersen dat meestal aanzien
lijker was dan het onze en daarvan
profiteren ook al de buitenlandse ko
pers, dus ook wij! Wij profiteren dus
door de band van hun offer, groot
30 en brengen er, in tegenoverge
stelde richting, een van 12 Er
bestaat aldus een verschil in ons
voordeel.
CONCLUSIE: in het kader van de
binnenhandel, recupereren wij ons
deren en diensten die wij ons voor
taan in het buitenland aanschaffen,
gemiddeld, beterkoop moeten wor
den, terwijl onze goederen en. dien
sten voor het buitenland duurder
worden.
IS 'T DAARMEE KLAAR?
Zeker niet. Weinigen zouden pre
cies kunnen uitleggen waarom zo en
niet anders. Omdat men gewend is
genoegen te nemen met het consta
teren van het resultaat en niet door
dringt tot de oorzaak. In elke natio
nale economie bestaat er niet allee n
een buitenlandse handel. Een etage
lager vinden we overal de binnen
landse markt. En vooraleer er van
een van beide sprake kan zijn, moet
er voorafgaandelijk, weer op de ver
dieping lager, een productie bestaan.
En die productie onderstelt op haar
beurtARBEIDSKRACHT onder offer- althans voor wat onze remu-
twee vormen. De ene is gereserveerde
of gestolde arbeid van vroeger, te
weten het spaarwezen; de andere de
actieve prestaties van in de produc
tie betrokken personen of werkkrach
ten. Beide laatsten moeten uit de
productie voldoende ophalen voor
hun instandhouding en het vormen
van nieuwe reserves passieve of op
gespaarde arbeid voor morgen. Het
wedervaren, in elk devaluatieproces,
van deze dubbele arbeidsvoim, is de
kern van het probleem. En het bo
venbedoelde, door iedereen gekende
resultaat is het gevolg van een zekere productie en de distributie betrokken
neratie van nu af, betreft;
in het kader van de wereldhandel
offeren wij doch recupereren méér,
dank zij het grotere offer van onze
buitenlandse lotsgenoten.
SLOTBESCHOUWING
Als we dit goed begrepen hebben,
moet het ons duidelijk zijn WAAROM
er thans èn van devaluatie èn van
vermindering van de levensduurte
sprake kan zijn. Maar ook dat een
devaluatie toch betekent' een ernstige
afpersing ten 'nadele van alwie bij de
afpersing, meestal onbewust door
beide vormen van arbeidskracht on
dergaan. Onbewust omdat ze be
wust nooit zou aanvaard worden.
Wij trachten dit uit te leggen.
DE KERN VAN HET PROBLEEM
is. Een afpersing die dubbel is, in
dien deze een deel van zijn vroeger
loon heeft kunnen overhouden en/of
uitzetten.
Wil hij die afpersing niet onder
gaan en ze dus ongedaan maken door
een loonsverhoging, dan redt hij wel
zijn toekomstige inkomsten van ont-
universele waardemeter is het waardjng maar niet de voorbije over-
goud. Er is er voorlopig geen andere gehoudene
denkbaar Iedereen voelt dat aan Een deflatie is integendeel het
Geen enkel dwangregime is ei tot vrijelijk aanvaarden van een loons-
op heden volledig in geslaagd dat vermindering, met het oog op een
concept uit te wissen. De circuleren- betere productie, met kettingreactie
de papiermunt is als t ware een over beel het nationaal economisch
vorm van goudbons. Al heeft zij er leven_ De koopkracht van zijn loon
in sommige gevallen alleen nog de zaj ten slotte dezelfde blijven, doch
schijn van. dank zij de algemene prijzenvermin-
De_ devaluatie is bij definitie de derjng uitgedrukt in onveranderde
vermindering van de hoeveelheid munteenheden, zou de economische
goud die elke munteenheid vertegen- betekenis van zijn spaargeld stijgen,
woordigt. Niet alleen jan nu af voor ten nadele van wie het in leen kreeg,
die munteenheden die voortaan in de staat of de industrie b. v. Voor de-
omloop worden gebracht, maar voor ze wordt de schuldendruk dan zwaar -
alle die al in circulatie zijn of reeds der terwijl die bij een devaluatie
omgezet in spaarwezen (gereserveer- iicbter wordt
se arbeid) en eventueel uitgeleend. P s Het feit dat de grondstoffen
Van de reeële goudwaarde dezer koop- dje wij in niet devaluerende landen
kracht, nijpt de Staat autoritair een kopen voortaan voor ons duurder ko-
stukje af te zijnen voordele. men te staan, omdat wij met onze
Er zijn In de vroegere eeuwen nog in reeële waarde verminderde munt,
wel staatshoofden geweest die der- dezelfde goudprijs moeten afdragen,
gelijke methode hebben toegepast als js natuurlijk een storing die het nut
de schatkist ledig was, maar zij zijn Van de devaluatieverrichting aan-
als muntvervalsers de geschiedenis tast, omdat ze de productieprijzen in
ingegaan. In onze moderne wereld is de hoogte drijft. Klaarheidshalve
die kneep gewone kost geworden. hebben wij dat element echter bui-
Het is dus duidelijk dat de gere- ten beschouwing gelaten,
serveerde arbeid of spaarwezen, zon
der hoop op schadeloosstelling, het
volle devaluatieprocent wordt afge
perst, terwijl de actieve arbeid slechts
die afpersing ondergaat in de mate
waarin hij er niet in slaagt zijn
loon met het devaluatieprocent te
verhogen. En dat is juist het grote
vraagstuk bij elke devaluatie: uit
alle macht beletten dat de lonen
stijgen of toch deze stijging, dndien
ze onafwendbaar is, binnen geringe
perken te houden. Dat wil zeggen:
de regeringen moeten de onwetend
heid van de arbeider benutten om
hem een zelfde prestatie te laten
leveren als voorheen, doch mits een
verminderde reeële loonwaarde.An
ders heeft een devaluatie geen nut.
De arbeider, d.w.z. alwie recht
streeks of onrechtstreeks bij het pro
ductieproces betrokken is, of mede
werkt aan de distributie, krijgt wel
het zelfde aantal munteenheden als
vroeger of misschien lichtelijk méér,
doch hun reeële waarde is verminderd
volgens de schaal van de devaluatie.
Dat offer, onbewust of berustend
aanvaard, kan ook voor hem en voor
zijn lotsgenoten een geluk zijn, want
het maakt een beterkoop worden van
de producten mogelijk, althans ook
in reeële waarde. De afzet en de werk-
mogelijkheden worden er inderdaad
door bevorderd. Wie profiteert van
het beterkoop worden van het pro
duct? De koper natuurlijk. Is de
koper inlander, dus de arbeider zelf,
dan recupereert hij zijn offer, door,
ondanks de ontwaarding van zijn
munteenheden, toch niet méér munt
eenheden te moeten uitgeven. Doch
de vrucht van zijn voorbije arbeid,
de uitgespaarde en/of uitgeleen
de arb'eidsvergoeding, ondergaan het
verlies onherroepelijk.
OMBAK-
Dhr Croisier, arbeidsinspecteur te
Rijsel, heeft Maandagochtend me
degedeeld, dat de lonen en gezins-
ONREGELMATIGHEDEN
BIJ LAATSTE VOLKSTELLING
In verband met de algemene volks- ,,Q
telling van 1948 werd in Vlaamse ^ocIagr°"d®
middens twijfel uitgedrukt over de d®p®"BJ°L:22^
juistheid van meerdere steden en ge- p®
meenten liggende op de taalgrens en
voor dewelke de cijfers, welke niet D,e nieuwe wisselkoers is nog niet
officieel bekend zijn, een grote ver- vastgesteld, doch thans worden on-
schuiving voor het gebruik van het derhandelingen gevoerd tussen de
Frans als voertaal laten doorsche- beti-cikfom ministeries om gebeurlijk
meren. In De Standaard werden i0' een op ng geraken,
hieromtrent inderdaad cijfers bekend
gemaakt welke ontstellend zijn.
Volgens deze cijfers zouden o.m.
Nieuwkerke Nederlands-Frans zijn Volgens een mededeling van het
geworden in plaats van eentalig Ministerie van Buitenlande Zaken is
Vlaams, Moeskroen eentalig Frans voortaan geen paspoort meer van no-
met een verlies van 30,63 op 22,21 de voor reis naar het Saargebied. Al-
voor de Vlaamssprekenden. Voor de lcen nog een oud paspoort of de een-
Vlamingen waren de verliezen bijzon- zelvigheidskaart.
GEEN PASPOORT MEER
VOOR HET SAARGEBIED
derlijk groot in de randgemeenten
van Brussel, waarvan meerdere nu
ook eentalig Frans zouden moeten
worden.
Talrijke onregelmatigheden bij het
opnemen werden ter dezer aange-
ZESTIG t.li. TARWEMEEL
IN BROOD VERWERKT
Van 25 September af
Tijdens de vergadering van de Al
liance Agricole Beige heeft de H.
klaagd en tevens gewezen op druk- ,ro„
king welke destijds in bepaalde plaat- °tban- mlnister van Landbouw, ver-
sen zou zijn uitgeoefend geworden.
klaard dat van 25 September 1949 af
60 inlands tarwemeel in het brood
nog niet overgegaan tot een publica-
Intussen werd van officiële zijde
tie van de taaltelling. De Minister
van Binnenlandse Zaken werd ter ?°Me verhogen indien de markt niet
dezer door de Liberale Volksverte-
betert.
genwoordiger Drèze 'ondervraagd.
Hierop werd geantwoord dat deze uit
slagen nog niet konden bekend ge
maakt worden gezien in meerdere
'gemeenten van de taalgrens betwis-
VADER VAN MINISTER LILAR
OVERLEDEN
Op Vrijdag 23 September jl. over
leed te Antwerpen de Hr Albert-
tingen waren opgerezen en onregel- FJ'an?ois Lilar, de vader van de Mi-
matigheden vastgesteld, zodat een on
derzoek daaromtrent moest worden
ingesteld.
BENELUX-TENTOONSTELLING
GEOPEND TE ANTWERPEN
Te Antwerpen werd op Vrijdag 23
September jl. overgegaan tot de offi-
nister Lilar. De overledene had de
ouderdom van 81 jaar bereikt.
DE PRIJZEN DER KOLEN
Gemiddeld op 685 fr.
uit mijn behouden
Het ligt sedert lang in de bedoeling
van de Regering een definitieve op-
cië'le opening van de Benelux-Jaar- lossing te geven aan de kwestie der
beurs. Talrijke hogere personalitei- kolenmijnen en de toelagen aan deze
ten waren op deze plechtigheid aan- verleend uit te schakelen. Hierbij
wezig, o.m. de Nederlandse ambassa- diende steeds rekening gehouden met
deur te Brussel, de Luxemburgse Mi- prijzen der kolen,
nister dhr Als, vertegenwoordigers Door. de Regering zou thans hier
van de ministeriële departementen, omtrent een nieuwe regeling zijn
leden van het Diplomatiek Korps, de' vastgelegd. De toelagen aan de ko-
Hr Burgemeester van Antwerpen, e.a. zouden worden beperkt tot
130 millioen en nog alleen versterkt
worden aan de deficitaire mijnen,
maar rechtstreeks.
Meer dan 3 millioen ton kolen
wachten op export en gezien de on
langs bijna overal doorgevoerde
muntdevaluaties zou geen sprake
meer kunnen zijn van een verhoging
der prijzen.
De nieuwe uitgewerkte formule zou
van kracht worden met 1 Oktober.
DE BUITENLANDSE KOPER
heeft echter geen deel aan onze
productie en die profiteert mee van
ons offer. De bedoeling is juist dat
hij er zou willen van profiteren. Die
buitenlander krijgt, net als de in
lander, een product aangeboden,
waarvan de prijs, uitgedrukt in een
heden van het land van herkomst,
niet of althans niet gevoelig in prijs
is gestegen. Doch die buitenlander is
niet blind voor de gewijzigde om
standigheden. Voor hem telt alleen
de reeële waarde van die munteen
heden waarin de prijs is uitgedrukt,
ttj i. CJ, j Nog klinkt ons een zin in de oren die
d6r door de verdediger als slot van zijn
Belpaire, de moordenaar van Van
neste, verlaat geboeid het gerechts
hof na zijn veroordeling tot levens
lange dwangarbeid.
vrouw op de zwakke Belpaire.
Na beraadslaging valt het verdict:
Belpaire wordt verwezen tot levens
lange dwangarbeid.
De zitting wordt geheven, do laatste
zaak van dit kwartaal is afgehandeld.
Zie vervolg hiernevens
meesterlijk pleidooi gebruikt werd:
Is de invloed van de vrouw goed,
dan kan zij de man tot het hoogste
brengen, is de invloed slecht, dan kan
zij de man tot de ergste misdaden
voeren.
GEMO
Op Zondag 2 Oktober a.s. wordt
Z. E. H. Huyghe voorheen Pastoor te
Voormezele, plechtig als nieuwe Her
der van Reninge aangesteld.
Te 14.15 u. wordt verzameld aan de
Kruisdoorn, waar Z. E. H. Huyghe
zal ingehaald worden. Op de ere
tribune, opgetimmerd nabij het Huis
Gesquiere, zal de nieuwe Herder de
stoet in ogenschouw nemen waarna
de kerkelijke aanstelling in de kerk
plaats grijpt.
Orde van de stoet;
Rijkswacht en standaarddragers;
B.J.B.-Ruiters en andere;
De Zeevis
Pompiersauto en groep;
Velo 1870;
Kinderen met versierde velo's en
sohooljeugd;
St-Sebastiaansgilde (groep);
De leden van Ziekengilde, Geiten-
bond en Kr. Syndikaat (vlag van
Zlekembond)
Wagen der Kroostrijke Gezinnen;
Jagerswagen;
Ambachtenwagen
Wagen van de Boerengilde;
Wagen van de Boerenjeugd (B.J.B.);
Wagen van de Boerinnengilde;
Wagen van de Boerintienjeugd (V.
B.J.B.);
Wagen van den H. Hartebond;
Muziekmaatschappij van Oost-Vle-
teren.
Dan volgen enkele groepen uit de
processie met Hemelwagen. Daarna
Geestelijke en Burgerlijke Overhe
den.
Wegwijzer van de stoet: Zwarte-
straat, Dorpplein, Ieperstraat, Peper
straat en Dorp.
Niet min dan 250 exposanten uit
de drie Benelux-landen stellen er een
grote en rijke verscheidenheid van
produkten voor.
MINISTER BEHOGNE HANDELT
OVER DE DEVALUATIE
In een radiotoespraak heeft Minis
ter Behogne gesproken over de deva
luatie en de gevolgen ervan, inzon-
derlijk wat betreft de werklieden- Hierbij zou de Staat niet meer een
klassen. gedeelte van de sociale lasten van de
De Hr Minister herinnerde eerst mijnbedrijven op zich nemen. An-
eraan dat ook België zijn muntwaar- derzljds zou de prijzenschaal der
de had moeten verlagen gezien de verschillende soorten kolen versoe-
diepgaande devaluaties doorgevoerd peld worden. Half-vette kolen o.m.
in meerdere andere landen, welke zouden lichtelijk stijgen, alsook de
België tot tegenmaatregelen hadden anthraciet, maar de gewone kolen
gedwongen. België leeft van zijn ar- zouden minder duur worden. De ge
beid en onze bevolking moet zich middelde prijs zou op 685 fr. uit mijn
kunnen voeden door zijn uitvoer, vastgesteld blijven. Binnen een jaar
Zonder devaluatie zouden de buiten- zou geen enkele subsidie meer wor-
lanidse markten voor onze produkten den uitgekeerd. Mijnen die onmoge-
verloren zijn gegaan. Die ramp heeft winstgevend kunnen zijn zouden
de Regering willen vermijden. Zon- dienen te sluiten,
der tegenmaatregelen zou de werk- cokeskolen zouden in prijs^ ver-
loosheid verder doorgetast hebben, minderen zodat de electriclteitsta-
het zakencijfer der handelaars en rleven zouden kunnen behouden wor-
nijveraars doen slinken, een massie- den.
ve verzwaring van de uitgaven der
openbare machten hebben veroor
zaakt en diensvolgens besnoeiing van
uitgaven, ook deze voor wedden, lo
nen, pensioenen en sociale toelagen.
Dergelijke toestand moet worden
vermeden en wachten mocht men
niet daar de aanpassing onvermijde
lijk was en later een pijnlijke be
werking zou zijn geworden na een
aanval van spekulanten.
De Hr Minister bevestigde verder
dat de Regering alle maatregelen had
getroffen om een verhoging van de
levensduurte tegen te gaan en waken
zal over het behoud van de koop
kracht van wedden en lonen. De hui
dige Regering blijft een bijzondere
aandacht houden over de belangen
van de arbeiders.
Door de Oostendse Rederij wer
den 5 van haar grootste vaartuigen
gescharterd voor de Westduitse vis
serij. Deze vaartuigen lagen reeds se
dert geruime tijd stil gezien de on
gunstige omstandigheden waarmede
de visserij thans te kampen heeft.
DE BOUW VAN
GOEDKOPE WONINGEN
Einde Augustus werden aan het
Bestuur voor Stedenbouw bij het Mi
nisterie van Openbare Werken 19.138
dossiers ingediend, met plans en be
stek, tot het bekomen van een staats-
premie voor de bouw van een goed
kope woning.
Op dit aantal werden reeds 15.586
bouwvergunningen afgeleverd.
Op dezelfde datum was het minis
terie van Volksgezondheid en Ge
zinszorg in het bezit van 14.198 dos
siers en had het reeds 12.498 aanvra
gers in kennis gesteld van hun toe
laatbaarheid tot de premie. Er wer
den 1.058 gevallen van afwijzing aan
getekend. 1.049 gevallen gaven aan
leiding tot onderzoekingen en 109 ge
vallen bleven te behandelen. Het glo
baal bedrag van de sommen, toege
kend aan de 12.498 begunstigden be
loopt fr. 387.647.480.
Aan 6.600 begunstigden, wier wo
ning voltooid is, werden premiën uit
betaald voor een bedrag van fr.
205.010.800.
DE GRENSARBEIDERS
EN DE DEVALUATIE
Te Meenen, Moeskroen en andere
centra werden voor de grensarbei
ders voorlichtingsvergaderingen be
legd door hun syndikaten, ten einde
de toestand te behandelen, gescha
pen door de jongste devaluatie. Door
de drie verschillende syndikaten werd
daarbij een gemeenschappelijke bij
eenkomst voorzien.
Een rede van Z. H. Paus Pius XII
Z. H. de Paus heeft de onschend
baarheid van de rechten van de mens
verdedigd in een toespraak voor de
leden van het Internationaal Congres
voor de Studie van het Humanisme.
Na te hebben verklaard, dat de Kerk
haar sociale leer steunt op de na
tuurwet, zei Pius XII:
Het is juist haar christelijke op
vatting van de wereld die de Kerk
geleid en gesteund heeft bij de ves
tiging van die leer, op zulk een basis.
Zelfs als zij strijdt om haar eigen
vrijheid te veroveren of te verdedi
gen, doet zij zulks om de werkelijke
vrijheid, om de fundamentele rech
ten van de mens. In haar ogen zijn
deze fundamentele* rechten zo on
schendbaar, dat tegen hen geen en
kele staatsraison of geen enkel voor
wendsel van gemeenschappelijk wel
zijn kan in het geding worden
gebracht. Zij zijn beschermd door een
onoverkomelijke dam. Achter deze
dam kan het gemeenschappelijk wel
zijn verordeningen uitvaardigen. Vóór
de dam mag aan deze rechten nooit
worden getornd ómdat zij het kost
baarste zijn in het gemeenschappe
lijk goed. Zo men dit beginsel eerbie
digde, hoeveel tragische rampen of
dreigende gevaren zouden niet kun
nen weggenomen worden. Dit begin
sel is levenskrachtig genoeg om het
sociaal en politiek aanschijn van de
'aarde te hernieuwen. Maar wie heeft
die onvoorwaardelijke eerbied voor
de rechten van de mens? Alleen zij
die in zijn handel en wandel geleid
wordt door een persoonlijke God.
De gezonde menselijke natuur
kan veel, als zij bereid is de gehele
aanbrengst van het christelijk ge
loof te aanvaarden. ZIJ kan de mens
redden uit de omknelling van de
technocratie en van het materia
lisme.
Twintig jaar geleden stierf de grote
dichter Karei Van de Woestijne, een dich
ter die, samen met Guido Gezelle, de
Vlaamse dichtkunst voor de Europese
galerij heeft gered.
Wij zullen u trachten een eenvoudig
overzicht te geven van dit hoogstaande
leven en werk.
Als wij het bonte panorama der Vlaam
se Letterkunde, gedurende de laatste hon
derd jaar, even overschouwen, zien we
twee bergtoppen voor ons te stralen staan:
Gezelle en Van de Woestijne.
Karei Van de Woestijne werd op 10
Maart 1878 te Gent geboren, in dezelfde
stadswijk, waar drie andere grote kun
stenaars het levenslicht zagen: Maeter
linck, Minne en Van Lerberghe.
De eerste stilten en schaduwen van het
vaderhuis hebben diep op hem gewerkt:
«Het huis mijns vaders, waar de
dagen trager waren, was stil, daar 't
in de schaduwing der tuinen lag en
in de stilte van de rust-gewelfde blae-
ren.
Ik was een kind en mat het le
ven aan den lach van mijne moeder,
die niet blij was, en aan 't waren der
schemeringen om de boomen, en der
jaren, om 't vredig leven van den
roereloezen dag.»
Toen ze verhuisden leerde Karei de
schilder Van Ryselberghe en de dezusters
Loveling kennen.
Hij was een wonderkind: op drie-Jarige
leeftijd las en schreef hij. Daarom ook
vroeg rijp en vroeg ernstig. Hij liet zijn
jongere broertjes spelen, en gaf zich lie
ver over aan de festijnen der lectuur uit
de huisbibliotheek, die zeer rijk en ver
scheiden was.
Zo huisde een ander, een tweede leven
in hem. Wij vinden er een weerklank van
in de latere woorden van de dichter: «Ik
leef inderdaad een dubbel leven, het on
middellijke, dagelijkse, waar ik absoluut
geen dichter in ben en een ander, een
zeer ontwikkeld half-bewust leven.
Hij studeert eerst moderne humaniora
aan 't Gentse Atheneum, doch vindt ge
lukkig weldra zijn weg en weister in de
oudere Grieks-Latijnse humaniora, waar
in hij schitterend presteert. Karei was
eerst voorbestemd om zakenman te wor
den. Gelukkig de zaken, die dergelijk be
leid mochten missen!
Reeds op zeer jonge leeftijd werkte hij
mee aan Studentenuitgaven en Letter
kundige Tijdschriften, om spoedig te be
landen in het lenteland der Van Nu
en Straks-beweging, waarvan hij één
der eerste en stevigste pionleren werd.
In de eerste jaargangen zien we Karei
Van de Woestijne dan ook beslist naar
voor treden, als zanger van het nieuwe
geluid: gave en muzikale versvorm, al-
menselijkheld in de inhoud, 'persoonlijk
heid in taal en stijl.
Wat gebeurt er intussen met zijn leven?
Hij geeft zijn studie in de Germaanse
Philologie aan de Gentse Hogeschool op.
Zijn gezondheid wa3 ook niet zo sterk
een kind dat nooit gespeeld had!
en trok naar Sint-Maartens-Latem, dat
het El dorado der Leieschilders werd. En
nu het paradijs van Karei Van de Woes
tijne! Hoe heerlijk heeft hij het immers
niet beschreven
De Leie met haar rust, de wijde
meerschen met de koebeesten, de ko
renvelden en de Canada-populieren
der wegen. Zij leiden naar de bosch-
jes van lorken en lagere sparren,
waar 't leven gaêrt van snikkende
fazanten en 't spel-in-de-maan van
geniepig-geestige haaskens. En hier
wordt de groótsche en iveemoedige
vrede der Leie-boorden tot een klare
en fijne gezelligheid...
Zo kent en bemint Van de Woestijne
zijn land. We denken aan het weidse vers:
Vlaanderen, o welig huis waar we
zijn als genooden aan rijke taeflenf
daar nu glooiend zijn de roeien
van zomer-granen, die hunne aêmen-
de ebbe breien naar mglvend Ooste'
en statig dagerade-rooden
De landelijke weemoed, het brede
rhythme der klare natuur, innerlijk wee
en warme onrust, naast lijfelijke onvol
komenheid, Jagen in hem zeer hoog de
drift tot dichter op. Julius De Praetere
drukt te Latem zijn eerste gedichten
bundel: Het Vaderhuis.
Dit is de inzet van een volle lading
dichtwerken.
Het dichtwerk van Karei Van de Woes
tijne kent twee perioden.
In de eerste periode is het een uitzeg
gen van al het zinnelijke en tastbare van
zijn ontvankelijk hart, misschien wel wat
te nieuw en te vreemd in sommige oren,
die alleen naar de geluiden der natuur
en naar de serene gevoelens der ziel ple
gen te luisteren. En toch, niets is nieuw
en vreemd in dat aloude menselijk wer
ven en hunkeren naar roden lust en zin
nelijke bevrijding, omdat het menselijk
bloed al eeuwen lang van eendere sub
stantie is.
Het Vaderhuis De Boomgaard der
Vogelen en der Vruchten De Gulden
Schaduw ziedaar zovele welige titels
van dichtwerken uit deze periode.
Waarop een verinnerlijking en verhef
fing volgt, een zoeken naar- hoger hou
vast, zo trouw uitgezeid in: De Modde
ren Man God aan Zee en Bergmeer.
Zijn deze perioden niet het beeld of
het wezen zelf der beide polen uit elk
mensenleven: de rode lavastroom van
bloed en drift, en het reine opfonteinen
van de ziel naar het Licht, naar het kris
tallen Bergmeer, naar God.
Zijn werk is vaak zwaartillend, vraagt
heel veel inspanning om het te volgen en
te begrijpen. Doch wie zich deze getroost,
blijft een wonder genot beschoren, want
hij ontdekt de diepste roerselen der men
selijke ziel, net als hij die eindelijk Beet
hoven heeft ontdekt.
Men heeft Karei Van de Woestijne de
volledigste dichter der moderne ziel, uit
de Nederlandse en West-Europese litte
ratuur, durven te noemen. Doch bij het
lezen van dit laatste gedicht met een zo
verheven mystisoh accent, zouden wij
■hem even overtuigd onze moderne Hade-
wych durven heten.
Als prozaschrijver staat hij wellicht
even hoog. De Boer die sterftis een
juweel, en al zijn studiën over Letteren
en Kunst hebben nieuwe horizonten ge
opend. Menig schilder heeft aan hem zijn
eigen weg te danken. Zijn Brieven over
de Lente zijn zo gaaf en zalvend dat zij
tot het beste uit ons proza behoren.
Er is een stijgende belangstelling in
Vlaanderen voor zijn werk. Wat pleit voor
de goede smaak van ons geslacht. Want
Van de Woestijne zal steeds bij de aller
grootsten onzer Letterkunde warden ge
noemd.
Hij relke aan velen de schone rods
vrucht van zijn eigen zielebrood:
Ik ben de schoone roode vrucht
die in den gulden avond-lucht,
gelijk een veege zonne prijke...
Karei Van de Woestijne stierf in 1929
te Zwijnaarde, och, nog zo vroeg, pas 51
jaar oud.
F. R. B.
DE ADERLATING
Ze hebben onze Gutt-frank dan
toch maar wat bloed afgetapt.
Daar al de andere munten nu
zo zwak geworden waren door dt
devaluatie, was onze belga zo
sterk, zodanig sterk geworden
dat er niets meer mee aan tl
vangen was.
Wij dachten al dat het juisi
goed was. Maar de slimmerikken
zegden het anders. Niemand zal
uw dure belga's nog willen, zeg
den ze, en ge krijgt geen kans om
nog iets uit te voeren, terwijl d«
andere landen uw markt zullen
overstromen met producten die
zij verkopen tegen gedevalueerdi
franks, guldens of ponden.
Wij waren allemaal heilig over
tuigd van de ijzersterke positie
van de Belgische frank, waarover
onze regering zorgvuldig waakte,
Zo zorgvuldig dat ze het zelfs eens
aan de stok kreeg met een pers
agentschap dat de onaantastbare
stelling van onze munt betwijfeld
had.
En daar doen ze onze frank
nu toch de baard af. Ze tappen
hem wat van zijn goed bloed af.
omdat hij te hoog is van bloed
en te ff>el doorvoed.
Als het geen goed doet, dan
kan het toch ook geen kwaad.
De Hollandse boter zal toch nog
goedkoper worden. En de Engelse
auto's slaan ook al af. Misschien
krijgen we de benzine op de koop
toe, zoals het water in de melk,
die ook zal afslaan.
DE WAALSE INCIVIEKEN
Op 1 en 2 October komen te
Luik de Waalse incivieken bijeen.
Incivieken? Zeker en vast!
De Walling anten vergaderden
op 20 en 21 October 1945 ook te
Luik en keurden er met meerder
heid van stemmen een motie
goed waarin de afscheuring werd
geëist van Wallonië van België
en de aanhechting bij Frankrijk,
Is dat geen incivisme?
Het ergste is dat de Walling an-
ten aan dit incivisme hoegenaamd
niet hebben verzaakt, maar de
annexatie van Wallonië aan
Frankrijk nog steeds als een
ideaal beschouwen. Zij willen
België nog steeds kapot en schrij
ven nu in hun bladen dat het
Congres van 1945 een hoogtepunt
was dat zij niet meer kunnen
evenaren.
Moest een Vlaming met iets
dergelijks voor de dag komen,
men stak hem zonder veel kom-
plimenten in de bak. Daar zitten
er trouwens nu nog in voor lange
jaren die veel minder op hun
kerfstok hebben.
Maar de Waalse incivieken in
ons land zijn onaantastbaar.
Zij pronken ermee dat zij de
steun en de bescherming genie
ten van vooraanstaande personen,
van Ministers zoals de HH. Rey
en Buisseret, Ministers van State
zoals Merlot, en van andere per
sonaliteiten.
En dat is allemaal goed.
Dat moeten wij allemaal goed
vinden en dat vindt de Regering
blijkbaar eveneens goed.
Maar wanneer de Vlamingen een
piëteitsvolle dodenherdenking wil
len houden in de IJzervlakte,
dan is het mis. Danheeft men
direkt de mond vol over verraad
en andere lieftalligheden en dan
loorden honderden gendarmen
opgecommandeerd om de Waalse
herrieschoppers, die dit Vlaamse
feest komen storen, zo zoet mo
gelijk te houden.
Stel u maar eens een ogenblik
voor dat de Vlamingen het in het
hoofd krijgen om het Congres der
Wailingantische incivieken te Luik
met hun tegenwoordigheid te
gaan opluisteren.
DE KONINGSKWESTIE
Het is nog altijd hetzelfde lied
je. Er is geen nieuws voorhanden
en daarom fantaseert men er
maar wat op los. Ook over de
Koningskwestie.
Men vertelt nu al dat Koning
Leopold in October voor het Par
lement een rede, een abdicatie
rede, zou houden, om afstand te
doen van de troon ten voordele
van Prins Boudewijn. Men voegt
er zelfs aan toe dat de Regent
al bezig is met zijn valiezen te
maken.
Ja, als ge zo niet goed weet
waarover te schrijven, dan begint
ge maar wat uit uw duimen te
zuigen.
Intussen verloopt echter het
parlementair verlof langzaam
maar zeker. De Senaatscommis
sie, die het onderzoek van het
voorstel tot volksraadpleging aan
gevat heeft, gaat vooruit, ondanks
de tegenstand van de socialisten
en de afzijdigheid van de libe
ralen.
Maar eenmaal zullen deze libe
ralen moeten kiezen of delen.
Zij hangen nu nog altijd zoals
de ezel tussen twee bussels hooi.
Maar de toestand kan in ons land
niet eeuwig onbeslist blijven.
En de liberalen moeten er niet
aan denken alles blauw-blauw te
laten.
Wanneer de volksraadpleging
in de Kamers ter stemming komt,
moeten de liberalen stelling ne
men en het kleine greintje moei
dat hen nog rest, maar ivaanan
Izij nog steeds niet veel blijk ge
geven hebben, in hun beide han
den nemen. Moge hun houding
hun alsdan niet tot schandi
strekken. PAS.
Mgr S. F. Rummel, aartsbisschop
van New-Orléans, heeft DonderdaS
op doorreis te Southampton verklaard
dat op nauwkeurige wijze Is vastge
steld dat het stoffelijk overschot van
de H. Petrus zich In de krypt van
de St-Pietersbasillek te Rome bevindt,
In de komende maanden zal een
officieel communiqué verschijnen,
Volgens Reuter werd te Marti?"
ny, Zwitserland, een bericht ontvan
gen als zou een Monnik van St Ber
nard, de 39-jarige Kanunnik Mauric»
Tornay, van Zwitserse nationaliteit,
in de missie van St Bernard in het
Tibetaanse dorp Jerkalo vermoord
zijn geweest. Lama's van Tibet zou
den hem voordien met de dood be
dreigd heben zo hij nog het katholiek
geloof predikte. Bij een geheim be
zoek aan de kleine kern bekeerlingen
zouden de lama's hem hebben opge
spoord en om het leven gebracht. 19
zelfde dorp werden voorheen reeetJ
drie monniken van St Bernard ver
moord. i
