De tunnel onder het Kanaal
Veurnse Botergist
De Avonturen van ROBINSON
Het ontwerp bestaat reeds 100 jaar
Technisch is het ontwerp uitvoerbaar Economisch is het nodig
Een tunnel onder 't Kanaal Maar de politiek is de struikelsteen
Sint NI KLAAS
MEUBELS
BOO NE1
GEIN SLECHTE
BOTER HEER
8
INSGHRIJ VIN6S BULLETUN
Onze
Week-end
Reportage
ln het brein van moderne technici rijpen de stoutste dromen. Bergen en zeeën
zijn voor de moderne mens geen hinderpaal meer. Het hoeft dan ook niemand
te verwonderen wanneer men honderdjarige plannen weer boverhaalt om een
tunnel onder het Kanaal te graven. Wellicht kan later de globetrotter nog te
voet van la douce France naar het Witte Albion
DE TUNNEL EN
DE ALGEMENE ECONOMIE
rechtover O.L.V. Kerk1
POPERINGE
D. KINGET - 0. 0PS0MER
Roman van H. COURTS-MAHLER
Wenst U te bouwen
Een handelszaak over te
nemen
Villas of bouwgronden te
kopen
Bouw- en
Studiebureei
55, Nieuwpoortlaan
DE PANNE
door Dirk Keikop Tekenverhaal Het Wekelijks Nieuws
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 19 Nov. 1949. Blz. 12
Mensen die zo wat gereisd hebben,
deden beslist al eens een doortocht
onder de Schelde te Antwerpen, via de
tunnel, hetzij deze voor voetgangers,
hetzij deze voor het grote verkeer.
Langzaam zinkt de autobaan de
diepte in, de steunmuren aan beide
zijden rijzen steeds hoger en onze
wagen verdwijnt in de ovenmond van
de tunnel. De natriumverliohting wijst
ons rustig den weg. De politieagent op
het verhoogde gaanpad doet ons even
opschrikken, 't lijkt wel een wande
lende dode want het natriumllcht to
vert een vale kleur op de huid. Het
ritje onder water duurt niet lang want
stilaan reist weer de grond en berei
ken wij de vrije lucht.
En wanneer we dan even terugden
ken aan vroeger, hoe gans het verkeer
van linker- naar rechteroever moest
geschieden met de overzetboot, dan
moeten we toch besluiten dat de mo
derne techniek maai' zelden nuttiger
prestaties leverde. We leven nu een
maal in een tijd van buldozers en de
moderne graaftechniek heelt zulkda-
nige hoogten bereikt dat geen moei
lijkheden te groot blijken noch on-
overwiribaar.
Tunnels en nog Tunnels.
De tunnel onder het Kanaal is geen
nieuwe gedachte en we mogen het
ons niet in het hoofd steken dat de
Fransen en de Engelsen die idee kre
gen toen ze onze comfortabele Schel-
detunnel bewonderden. Tunnels wer
den er reeds van ouds en lang gegra
ven, zelfs de machtige Alpenreus, de
St-Gothard, -frerd doorboord, mensen
handen baanden zich een weg door de
harde rotsen zodat we van uit Zwit
serland zonder moeite het zonnige Ita
lië kunnen binnentoeren.
Even een paar cijfers om te ver
gelijken.
De tunnel voor voetgangers te Ant
werpen heeft een lengte van 570 m.,
buitendoormeter van de pijp 5,40 m.,
binnendoormeter 4,30 m.; roltrappen
en twee liftschachten geven toegang
langs de beide oevers.
De tunnel voor motorvoertuigen
heeft een lengte van 2.110 m., buiten
doormeter 9,40 m., binnendoormeter
8,70 m., met een rijweg van 6,75 m.,
de vrije hoogte bedraagt 4,45 m. Deze
tunnel werd ingehuldigd en voor het
verkeer opengesteld in September 1933.
Om terloops de financiële kant van
deze zaak aan te rekenen blijkt dat
er reeds een nettowinst (door door-
gangsgelden) verwezenlijkt werd van
65 millioen, in 1948 alleen reeds bracht
dit zaakje 10 millioen op.
We toetsen de maten van de Ant
werpse tunnel even aan zijn Zwitserse
kollega's. De Simplon-tunnel meet
20 km. en is de langste op aarde, deze
werd reeds in 1905 voltooid en in 1906
voor het verkeer opengesteld; de Sint-
Gothard is een indrukwekkend ge
wrocht, onder deze benaming verstaat
men een complex van tunnels en ga
lerijen die aaneengeschakeld de res
pectievelijke afstand van 42 km. over
bruggen, meer dan 1000 bruggen en
viaducten komen voor op dit project.
Vergeten we niet dat deze indruk
wekkende ondernemingen uitgevoerd
werden in het begin der 20e eeuw toen
de techniek, alhoewel reeds flink ont
wikkeld, de hoogte nog niet bereikt
had van de huidige vooruitgang.
Anderzijds is een bergtunnel moei
lijk te vergelijken met een onder
water-tunnel waai- rekening moet ge
houden worden met de grote drukking
teweeg gebracht door de watermassa.
Noodzakelijkerwijze moet de door-
gangspijp diep onder de stroombedding
liggen en dit brengt met zich mee dat
aan beide zijden aanlooppijpen nood
zakelijk zijn voor de doorgangen van
het groot verkeer.
De onder-water-tunnel brengt ons
terug tot het onderwerp dat wij hier
willen behandelen, namelijk de tunnel
onder het Kanaal.
r\« J1u rrt
Onder de benaming het Kanaal
verstaan wij hier de zeestrook dia
zich bevindt tussen de kaap Blanc-Nez,
of Gris-Nez die 4 kilometer verder ligt,
en de kalkrotsen van Dover, de kortste
afstand tussen de Franse en Engelse
kusten, deze bedraagt 45 kilometer.
Cap Gris-Nez heeft de laatste tijd
een vertrouwde klank gekregen voor
wie zich ietwat interesseerde aan de
zwemsport. Gris-Nez was het rendez
vous voor al diegenen die de ambitie
koesterden het Kanaal over te zwem
men en bestaande reccords op dit
gebied te breken. Velen mislukten ln
hun opzet, tot de Belg, de Hr Fernand
Demoulin, in 22 uur tijds in den over
tocht slaagde, hij was de eerste Belg
die dit presteerde. Deze Luikenaar was
de 29e zwemmer die in den overtocht
slaagde. Per ploeg ging het beter en
6 Egyptenaren slaagden er onlangs in
het Kanaal over te zwemmen in aflos
sing, deze prestatie vergde 11 uur. Bij
al deze reccordpogingen kwam zelfs
laatst een zeehond te pas, de onder
grond van dit avontuur' was een Ame
rikaanse weddingschap. Peter (zo was
zijn naam) aangelokt door lekkere ha-
ringhapjes, zwom netjes onder leiding
van zijn baas de plas over en sloeg
meteen alle bestaande reccords door
het maar liever te doen in 5 u. 4 min.
We kunnen dus hopen dat de tra
ditie van reccords in stand gehouden
wordt en dat wij binnen ettelijke Ja
ren, als een reusachtige mollenpijp de
beide stranden zal verbinden, nog het
genoegen mogen beleven een wieler
koers te zien betwisten die de renners
van het vasteland naar het witte Al
bion zal voeren. Wie weet... ja wie
weet wat zo h doorgang nog kan
meebrengen.
Een nieuwtje is het boren van zo 'n
tunnel nu wel niet want reeds meer
dan 100 jaar geleden ontstond die ge
dachte in het brein van knappe inge
nieurs.
Belang van
een onderzeeverbinding.
De eerste ontwerpers van dit reuzen
werk lieten zich leiden door de ge
dachte een goedkoop goederenverkeer
tot stand te brengen. De kostprijs im
mers van over zee vervoerde waren
neemt aanzienlijk toe door de steeds
herhaalde overladingen en verschepin
gen. De winsten die in een havenbe
drijf verwezenlijkt worden komen
meestal voort van deze overladingen
en verschepingen. Een tunnel schakelt
deze uitgave natuurlijk uit vermits
auto- en treinvervoer rechtstreeks
doorgaat van het ene punt van het
vasteland naar een eiland zoals En-
geland zonder dat overtollige uitgaven
moeten gedaan worden.
pany», een Engelse spoorwegmaat
schappij, stelde eveneens belang in de
voorgenomen werken, en liet in 1874
reeds 70.000 pond sterling ter be
schikking van eventuele tunnelwerken.
De spoorwegmaatschappij had natuur
lijk zaken op het oog want een spoor
baan zou er stellig bij te pas komen.
De vooruitzichten zouden pas hele
maal goed worden wanneer ln 1881
de Submarine Railways Company
gesticht wordt met een kapitaal van
250.000 pond sterling. Let wel dat het
hier al gaat om een maatschappij die
uitsluitend gesticht werd met het doel
de onderzee-verbinding van een spoor
weg fe voorzien.
De Ontwerpers.
De Franse ingenieur Thome de Ga-
mont was een der eersten om met
praktische plannen voor den dag te
komen. Op Fransen bodem, ter hoogte
van Sangattes, 'n 3-tal kim. ten zui
den van Kales, deed hij de eerste
bodemonderzoeken bij middel van
proefboringen. Van Engelse zijde ver
noemen we allereerst de ingenieur
William Low. Zoals wij hoger zegden
is hij het eerst met een uitvoerbaar
plan voor den dag gekomen. Het tracé
van de tunnel moest volgens hem lo
pen door de krijtlagen die voor dit
doel het veiligste deel van den zee
bodem vormen. In zijn plan echter
maakte hij ruimschoots gebruik van
de opzoekingen die in Frankrijk reeds
door Thome de Gamont gedaan wa
ren. De Engelsen beschikten trouwens
over een stel ingenieurs die reeds hun
sporen verdiend hadden op gebied van
grote graafwerken. Sir James Brun-
less bouwde reeds een tunnel onder de
Mersey tussen Birkenhead en Liver
pool, terwijl een ander pionier, Sir
John Hawkshaw, destijds assistent was
land waarin het sedert eeuwen slui
merde.
Als model voor de eigenlijke door
gangen werd kopij genomen op de
Londense metro, 't is te zeggen: twee
even-wijdlopen.de gangen met spoor
voor treinverkeer. De tunnel zou on
geveer 300 voet onder de zeespiegel
liggen wat overeenkomt met rond de
100 meter.
...DE WERKEN STOP GEZET
Alles zou goed gaan tot Februari
1882. Technische moeilijkheden kwa
men wel is waar de werken niet be
letten, doch de politiek en meer be
paald de landsverdediging zouden hun
woordeke meeklappen. De Engelse
regering benoemde een commissie wel
ke belast werd de militaire problemen
te onderzoeken die samengingen met
de geplande tunnelboring. Inmiddels
echter werd het gravingswerk op En
gelsen bodem stilgelegd. De handel
had dringend behoefte aan een snelle
en veilige verbinding die daarbij nut
teloze onkosten spaarde, maar*., de
politiekers wonnen het pleit. De Iso-
lationisten bleken in Engeland nog
over een aanzienlijke macht te be
schikken en slaagden er voorlopig in
hun gedachten door te drijven. Zij
plaatsten de afzondering van het fiere
Albion boven de werkelijke economi
sche behoeften en het werd: Neen!
Op 28 Februari 1887 kwam de Mi
nister van Oorlog verslag uitbrengen
in het Lagerhuis over de werkzaam
heden der aangestelde onderzoekscom
missie. Dit verslag besloot als volgt:
«het Is onmogelijk, dat een vijand
zich van de tunnel bedient voor een
aanval
De publieke opinie keert zich
tegen het plan.
De Isolationisten gaven zich echter
Economisch gezien is het dus een
flinke verbetering. Het moet ons dan
niet verwonderen dat de Engelsman
William Low, de eerste die met een
uitvoerbaar plan voor den dag kwam,
op milde steun van verscheidene on
dernemingen mocht rekenen. Drie
maatschappijen stelden financiële steun
beschikbaar-.
Aldus richtte de Engelsman Lord
Grosvenor, de Channel Tunnel Com
pany op, en deze maatschappij, zo
als de naam het trouwens zegt, was
specifiek de Kanaal-Tunnel-Company.
Haar werden veel moeilijkheden in
den weg gelegd zoals we verder zullen
zien, doch ze bestaat nog steeds en zal
mogelijks wel haar projecten tot een
goed einde brengen.
De South Eastern Railway Corn-
van Lesseps bij het graven van het
Suez Kanaal.
DE EERSTE WERKEN EN...
De Engelse regering keurde het plan
goed en in 1881 werd een aanvang
gemaakt met de uitvoering van de
voorbereidende werken. Onder leiding
van Thome de Gamont, groeven
Franse ingenieurs een proefgang na
bij Sangattes, aan de Franse kust.
Van Engelse zijde werden in het bin
nenland van de rotsen van Dover
Identieke werken uitgevoerd onder lei
ding van Brunless en Hawkshaw. De
lang gekoesterde droom zou werkelijk
heid worden. Engeland zou wakker
geschud worden uit zijn Splendid Iso
lation: zijn afzondering van het vaste
nog niet gewonnen. Normaal mochten
de werken dus hernomen worden ge
zien zelfs het Ministerie van Oorlog
er geen bezwaar tegen had, en nu zou
de uitvoering goed aangepakt worden.
Wanneer aan hoger hand niets kon
bereikt worden, dan zou Jan Publiek
voor den wagen gespannen worden.
En zo gebeurde het dat het publiek
voldoende bewerkt werd om zich met
hand en tand tegen de uitvoering te
verzetten; het kwam zelfs zo ver dat
er heftig gedemonstreerd werd voor
de kantoren van de Channel Tunnel
Company», dat deze er zich voorlo
pig bij neerlegde en de werken deed
stopzetten. De compagnie bleef even
wel bestaan, wat toch nog altijd hoop
voor de toekomst wettigde.
Alles scheen vergeten en zelfs na
den oorlog '14-T8 werd er niemand
gevonden die over het project repte.
Tot in 1930 de plannen weer voor de
pinnen kwamen. Blijkbaar oordeelden
enkele aandeelhouders het nuttig de
aandelen wat kracht en nieuw bloed
bij te zetten en de politieke vrienden
dienden in het Lagerhuis een wets
voorstel in waarbij de tunnelbouw
werd geregeld. De toenmalige Mac-
Donald regering zelf was wel tegen
het ontwerp doch de politieke partijen
lieten hun leden bij de stemming vrij,
en... het ontwerp werd gekelderd.
NA DE OORLOG 1940-45
We kunnen ons natuurlijk wel eens
een ogenblik indenken wat voor eigen
aardige toestand er zou bestaan heb
ben in 1940 hadde die tunnel er wel
geweest. Beslist zou die doorgang meer
voordelen dan nadelen opgeleverd
hebben, want een mollenpijp wordt
toch nog altijd gemakkelijker verde
digd dan een brede open kust, zonder
dan nog te spreken van mogelijke ver
nietiging en versperring van den door
gang.
Hadden bv. de Engelsen ln 1940 over
een dergelijke tunnel beschikt dan had
hun terugtocht beslist voordeliger ver
lopen en ons strand zou stellig niet
overstroomd geweest zijn met achter
gelaten legermateriaal. Ook nog een
militah'-economisch voordeel dat mo
gelijks bij volgende gelegenheid kan
uitgebaat worden als er ten minste
don ai een tunnel bestaat.
Was er misschien vóór 1940 een tikje
gebrek aan werkelijke Entente Cor
diale»? Men is geneigd het aan te
nemen als men de verwoede oppositie
tegen het ontwerp in acht neemt.
Wat er ook van zij na de oorlog 1940
kwam Shawcross met zijn vrienden
terug met het ontwerp aandraven.
Men begon met de onkosten opnieuw
te berekenen. Men ging uit van de in
1928 opgestelde begroting voor de wer
ken. Eenerzijds moest er rekening ge
houden worden met verhoging van
zekere prijzen doch het bleek algauw
dat deze zouden gecompenseerd wor
den door een snellere uitvoering der
werken, dus vermindering in het eind-
totaal der lonen, dank zij de moderne
outilieering waarover kon beschikt wor
den. De techniek was immers de laat
ste tien Jaren met reuzenschreden
vooruitgegaan. Globaal zou de prijs
schommelen tussen 65 en 100 millioen
pond sterling.
De voorgenomen werken zouden on
geveer 10 jaar in beslag nemen. De
voorstanders van het project rekenen
op de steeds veranderende politieke
constellatie in Europa. De eenheid van
Europa ontwikkelt zich traag maar
zeker en in dit kader ontwikkelen zich
plannen de ene al stouter dan de an
dere. De enthousiasten van de onder
water-weg zien de Benelux-landen al
reikhalzen naar de verwezenlijking
van de plannen.
Naar Brussel?
Zover gaat het in tunnelkringen
dat men oordeelt ons land ook zijn
deel te geven in de onderzeeverbinding.
Er zou namelijk onderweg een aftak
king voorzien worden die naar Brussel
loopt. Plezant hé als we zo maar even
tjes buiten Brussel met ons Ford je
de grond inkruipen terwijl we kun
nen veronderstellen dat boven ons
hoofd moeder de vrouw de patatjes
aan 't schellen ls, en wanneer we dan
na een paar uurtjes gezellig rijden in
het licht der fosfoorlampen ons hoofd
weer boven den grond steken en er
gens in Londen gezellig aan 't lunchen
zijn... Ja en fantaseer nu maar eens
zelf vijf minuutjes verder, lezer, dan
wordt ge misschien zelf nog een sym
pathisant van die makadam onder
't zeetje.
Alle gekheid op een stokje, degenen
die spreken van de weg of liever de
aftakking naar Brussel, bedoelen na
tuurlijk ook dat de betaling ook wel
voor een deeltje door Brussel (lees
België en zijn belastingbetalers) zou
gedaan worden. En dat verandert na
tuurlijk de hele zaak waarmede dit
project meteen sterk beneveld wordt.
En Amerika?
Ei' zijn dus reeds drie partners die
belang schijnen te hebben bij de on
derneming: Frankrijk, Engeland len
België. Omwille van de economische
belangen is het begrip België wat elas
tisch geworden en 't ware precies lo
gisch dat Benelux de last zou heipen
dragen vermits in feite Benelux van
de zaak zou helpen profiteren. Een
nieuwe partner blijkt bij slot van za
ken Amerika te zijn. Uncle Sam heeft
een fijne neus en speurt allicht waar
er zaakjes te doen zijn en zo kómt het
dat er van de overzijde van de Oceaan
wellicht geldmiddelen zullen overwaai
en om de zaak te helpen financiëren.
We weten natuurlijik niet of er tegen
de tijd van de verwezenlijking van de
droom nog sporen zullen bestaan van
een Marshall-hulp, maar we vermoe
den wel dat wanneer het eens zo ver
komt, de hulp fer onder een of andere
vorm ook zal zijn.
Zoals wij in het begin van dit artikel
schreven brengt een onderzeewèg grote
voordelen mede van diversen aard.
Vooral in de huidige omstandigheden
nu er zoveel spraak is van Europese
plan-economiemogen die voorde
len niet illt het oog verloren worden.
Waarom, zo zeggen de economen van
de tunnel-propagandisten, moet Enge
land zoveel tijd besteden aan het kwe
ken van groenten eh fruit, wanneer het
continent die zo overvloedig kan leve
ren. Het vervoer ter zee met zijn om
slachtig laden en overladen is hier het
eeuwige bezwaar, terwijl een gemakke
lijke landweg alles heel gemakkelijk
kan aanbrengen. En we spreken neg
niet alleen van de uitvoer van ons land
doch noemen bijzonder een land als
Italië dat ift koelwagens gans zijn uit
voer naai' Engeland van fruit, groenten
en bloemen zou kunnen regelen, even
zo goed als het dit voor het ogenblik
doet naar de andere landen van het
continent.
De Raad der Westerse Unie is het
aangewezen orgaan om deze zaak van
Europees belang ter harte te nemen,
totnogtoe echtsr weigerde de Raad de
ze aangelegenheid op haar agenda te
plaatsen. De voorstanders van deze
verbinding rusten echter niet en trach
ten nu hun Invloeden te gebruiken bij
de respectieve regeringen.
Zo heeft onlangs de International
Road Federation Ltd, een nieuw plan
ingediend bij de Franse en Britse re
geringen, toen de zaak echter op 12
Febr. Jl. ter sprake, stonden de trans
portministers van beide landen echter
min of meer afwijzend tegenover het
ontwerp.
Is alles nu weer veroordeeld om in
de bestofte farden te blijven rusten?
De toekomst zal 't uitwijzen.
GEMO.
heeft al zijn mooista speel
goed tentoongesteld in de
uitstalramen van de
Komt zien met uw kinderen.
Ze zullen er genoegen aan
beleven.
U vindt er een mooie keus
van
Blok- en bouwdozen
Auto's grote en kleine
Mecano's en treinen
Fietsjes en trottinetten
PoppewiegjesA-voituren
Karren, kruiwagens,
bureaux, borden, enz.
A lies wordt kosteloos thuis besteld
(d 3640)
g 4^^
Niet meer te Pasteuriseren!
Alle gemak van kernen
door
LOOF-, RAAP-, BOONSMAAK,
STERKTE totaal verdreven -
GROTE BESPARING ln tijd,
werk en brandstof.
Bereiders:
Apothekers VEURNE TeU1
Ook te verkrijgen in alle Apotheken,
Verdeler voor West-Vlaanderen:
INTER-NOS te IZEGEM. (b-3361)
Zoekt g'iets t'huren ol te koven;
Zoekt ge 'n meid, 'n plaats ot watt
Wacht niet langer, maar plaats nog hein
'v Kleine ZOEKER in ons hlail
Wat heb ik je gedaan?
Jlttengelwerk tan Het Wekelijks Z^Cieuvs
Nr 15.
kitSt'1
Deze keek opeens naar een vreemd
gevormden ring aan zijn hand en zag
zijn meester smekend aan.
«Luister naar Calutta, Sahib.
Weer glimlachte Gerald.
«WIJ zijn in Duitsland, Calutta,
niet in je geboorteland. In een Duits
huis is men veilig en niet door ge
heimzinnige gevaren bedreigd.»
«De zwarte geesten zijn overal.
Maar Calutta zal voor Sahib waken.
Daarmede stelde Calutta Bay zijn
vage, instinctmatige angsten gerust.
Gerald had intussen zijn toilet vol
tooid.
In een onberispelijke, elegante smo
king verliet hij zijn kamer en ging
naar beneden, naar de salon.
Intussen was Hans thuisgekomen.
Sedert het gesprek dat hij voor eni
ge dagen met Romana had gehad,
was hij zeer veranderd. Maar noch
zijn moeder noch zijn zuster merkten
iets van deze verandering.
Zij hadden noch tijd noch lust om
veel aandacht aan hem te schenken.
Met een gevoel alsof hij Iets heer
lijks had beleefd was hij van Romana
vertrokken, ofschoon hij zich toch
ook verootmoedigd voelde. Zijne in
den blinde zoekende jongelingsziel had
plotseling een leidster gevonden tot
wiè hij kon opzien en die hij kon
bewonderen.
En dat Romana het de moeite
waard vond om hem tot Inkeer te
brengen, dat zij zich moeite voor hem
gaf en hem hartelijk en goedhartig
tegemoet kwam zoals tot nu toe nie
mand gedaan had, dat hief hem op,
dat gaf hem een gevoel van eigen
waarde dat hij niet wilde verliezen;
dat was hem een steun; en hoe zeer
hij behoefte had aan deze steun, dat
merkte hij nu eerst recht.
Toen Hans oom Gerald begroette,
deed hij het heel anders dan hij met
zijn vroegere vlegelachtige achteloos
heid zou gedaan hebben.
Hij gaf zich vrij en ongedwongen,
maar tegelijkertijd kalmer en meer
beheerst dan vroeger zijn gewoonte
was.
Gerald begroette hem hartelijk.
Hans vertoonde ongetwijfeld een ster
ke familiegelijkenis met hem zelf. Hij
was het evenbeeld van zijn vader. En
Gerald had zijn stiefbroer hartelijk
liefgehad. Hij droeg nu geheel van
zelf dit gevoel op diens zoon over.
Verheugd zag hij in de ogen van zijn
neef een zelfbewuste wilskracht, die
diens vader had gemist. Hij praatte
opgewekt en hartelijk met Hans en
hield zich zolang met hem bezig dat
Beatrix ongeduldig werd. Daarom
mengde zij zich nadrukkelijk ln het
gesprek en boeide Gerald zozeer met
haar coquetterie, dat hij werkelijk
slechts ogen voor haar had.
Toen Hans zijn oom begroet had,
ging hij snel naar boven naar zijn
kamer om zich voor tafel te verkle
den. Zijn kamers lagen schuin tegen
over die van Gerald.
Boven op de lange gang tegenover
de kamers van zijn meester leunde
Calutta Bay met over elkaar geslagen
armen ln zijn koninklijke houding.
Hans keek verbaasd naar de vreem
de schilderachtige verschijning. HIJ
bleef voor de Indiër staan en keek
hem aan.
«Wie zijt gij?» vroeg hij.
De Indiër verstond wel de beteke
nis van deze Duitse woorden, al ken
de hij de Duitse taal ook zeer gebrek
kig.
«Calutta Bay Is de dienaar van
Sahib von Rhoden.
Dat interesseerde Hans buitenge
woon.
Zij begonnen een gesprek, dat wel
is waar lastig ging, daar Calutta de
Duitse taal niet kende. Maar toen
kwam het Hans ln gedachte, dat de
Indiër zich misschien gemakkelijker
ln het Engels zou kunnen uiten. Hij
vervolgde het gesprek dus ln het En
gels, en nu ging Calutta er zeer leven
dig op in, daar hij deze taal geheel
meester was.
Calutta hoorde nu, dat Hans de
neef van zijn Sahib was, en daar zijn
instinct hem niet voor Hans waar
schuwde, zoals het dat voor de blonde
Sahib had gedaan, werd hij spoedig
vertrouwelijk. Hij vertelde ln de
beeldrijke taal van zijn land van die
tijgerjacht, waarbij zijn heer zijn
leven had gered en sprak vol geest
drift over de moed en de dapperheid
van zijn heer, die zonder acht te
slaan op zijn eigen leven, ook de do
delijk gewonde jonge Duitser uit de
klauwen van de tijger had gerukt.
Calutta stroopte zijn ruime mouw op
en liet Hansmet ontzettende litteken
zien, dat op zijn forse arm was ach
tergebleven.
Hans vergat alle levensmoeheid.
Met glinsterende ogen en Ingehouden
adem luisterde hij naar de beschrij
ving van dit jachtavontuur.
Toen Calutta zweeg, zei Hans le
vendig:
Ge moet mij nog veel vertellen,
Calutta Bay, als ik meer tijd heb.
Toen nam hij met een krachtige
handdruk afscheid van de Indiër.
Deze keek Hans met welgevallen
na.
Toen Hans naar hem toe was geko
men, had Calutta Bay naar de
vreemd gevormden ring aan zijn vin
ger gekeken.
De jonge Sahib heeft eerlijke
ogen en een eerlijk hart,zei hij tot
zichzelf.
Toen Hans weer beneden kwam,
vertelde hij met stralende ogen van
zijn ontmoeting met Calutta Bay.
«Dat is een echt aardig man, oom
Gerald. HIJ heeft me verteld hoe u
hem bij de tijgerjacht het leven hebt
gered. Dat was een dappere, moe
dige daad van u.
Gerald kreeg een kleur. Hij werd
niet graag geprezen.
Je moet al zeer in de smaak zijn
gevallen van Calutta. Anders schenkt
hij iemand niet zo gemakkelijk zijn
vertrouwen en hij is zeer zwijgzaam
en terughoudend. Slechts mensen die
hem zeer sympathiek zijn, kunnen er
zich op beroemen door hem waardig
geacht te worden een langer onder
houd met hem te hebben,» zei hij
schertsend.
Maar Beatrix had de woorden van
haar broer gehoord en maakte zich
dadelijk weer meester van het ge
sprek. O, je moet me van deze tij
gerjacht verteilen, Gerald,» verzocht
zij met een dwepende oogopslag.
Maar op dit ogenblik klonk de gong
voor het middagmaal. Een knecht
kwam binnen en opende de vleugel
deuren naar de eetkamer. Toen zij
binnengingen, verscheen aan de te
genover liggende deur Romana Nor-
degg. Zij droeg een eenvoudige, don
kerblauwe lakense Japon, waarin zij
er zeer voornaam uitzag. Zij droeg
geen enkel sieraad. Slechts een gou
den speld hield haar Japon aan de
hals samen.
Gerald von Rhoden keek zeer ver-
Wendt U
involle vertrouwen
tot het
(d. 3172)
rast naar de voorname, bevallige ver
schijning, met de rustige, trotse hou
ding. Heel ongelovig keek hij op, toen
mevrouw Bylla zei:
Mijn stiefdochter Romana.
Beide mensen stonden met onder
zoekende blikken tegenover elkaar.
Gerald von Rhoden had zich een zo
geheel andere voorstelling van Ro
mana gemaakt. Hij kon niet geloven,
dat dit voorname meisje, met het
fijne sympathieke gelaat en de ver
standig en goedhartig kijkende ogen,
de stiefdochter was, die zijn schoon
zuster hem met zulke lelijke eigen
schappen had afgeschilderd.
En Romana keek met een vreemd,
beklemd gevoel in de ogen van Ge
rald von Rhoden en naar zijn be
langwekkend, karakteristiek gezicht,
waarin geen sprekende trek door een
baard werd verborgen. Zij had de
vaste overtuiging, dat daar een man
uit één stuk voor haar stond, een per
soonlijkheid die Indruk wist te ma
ken. En nog een gewaarwording werd
in haar ziel gewekt: Deze man zal
over je lot beslissen.
Men ging aan tafel. In de grote
eetkamer stond een ronde tafel, voor
vijf personen gedekt.
Daaraan namen zij plaats. Hans
was dadelijk naast Romana gaan
staan en ging naast haar zitten. Ge'
43. Nu mijn bomen planten
dacht Robinson. Voorzichtig dekte
hij de wortels met aarde, enkele gras
zoden legde hij er boven op en met
de twee schelpen van de cocos-noten
haalde hij water bij aan de bron en
besproeide zijn aanplanting.
44. De stevige lianen die er weel
derig groeiden in de omgeving, ver
schaften hem de middelen om een
sterke touwladder te maken want nu
zijn verblijf flink beschut was door
de bomen dacht hij er aan langs bo
ven een ingang te maken.
45. Aan een stevige boom die
zich een paar meter boven de opening
der grot bevond, maakte hij zijn
touwladder vast. Dat was nu de eni
ge ingang tot zijn versterkte woon
plaats, niemand anders dan ik kan
hier nog binnenmeende onze held.
46. Goti rond zich kijkende
slenterde Robinson over het strand
en zo ontdekte hij er een platte steen
met aan den boord een ronde ope
ning. De steen was zeer hard en had
een scherpe boord. Zou Ik er geen
bijl van maken?
47. Zo dacht hij en het karweitje
was al bijna even vlug opgeknapt.
Een flinke stok in dat gat gestoken,
zijn koorden kwamen hier ook al te
pas en 't duurde al niet lang of Ro
binson was in bezit van een flinke bijl
om te kappen.
48. Geduldig scherpte hij nog
wat de scherpe kant, andere stenen
die hij vond dienden als slijpsteen en
overmoedig richtte hij zich met zijn
nieuw alaam naar een boom die daar
stond en onverschrokken velde hij
hem nesr als 'n echte houthakker.
raid zat tussen mevrouw Bylla en
Beatrix.
Romana zag dadelijk dat Beatrix
met Gerald von Rhoden coquetteer-
de. Zij moest eraan denken, dat me
vrouw Bylla haar dochter had aan
bevolen haar oom op de lijst van haar
pretendenten te plaatsen.
Beatrix scheen reeds ijverig daar
mee bezig, zich van deze pretendent
te verzekeren.
Romana kreeg een pijnlijk gevoel
toen zij dat bemerkte. Tersluiks keek
zij naar Gerald, om te zien welk een
Indruk dit coquetteren op hem maak
te, en zij merkte heel goed, dat hij
reeds onder de bekoring was van
Beatrix's mooie ogen.
Toen voelde zij zich zo treurig ais
nog nooit te voren. Eens ontmoetten
gedurende de maaltijd haar ogen de
zijne, die met een onderzoekende
blik de hare peilden. Tot haar leed
wezen merkte zij hoe onder zijn blik
het bloed haar naar het gelaat steeg.
Zo zat zij als met een gloed over-
togen, en nooit had Romana Nor-
degg er zo mooi en bekoorlijk uit
gezien, als nu ln haar pijnlijke ver
warring.
Gerald vergat enige ogenblikken
acht te slaan op het gebabbel van
Beatrix. Zijns ondanks moest hij zich
met Romana Nordegg bezighouden.
('t vervolgt)
t#XWVWIi!WW«VIA5WWUWVVWW
Ondergetekende begeert een post
abonnement op Het Wekelijks
Nieuws» uitgave(1)
Naam
Adres
Gemeente (stad)
(Handtekening)
(1) Niet vergeten ie gewenste uitgave
vermelden.
Wanneer ge fllt bulletljn Invult, daar
na uitknipt en onder open omslag i?c'
zegel van 20 centiem opstuurt op »c'
adres van Het Wekelijks Nlett*»
Gasthuisstraat 19, Poperlnge, zorgen
ervoor dat U enkele dagen daarop
bezoek krijgt van de postbode, die bb
het geld Innen komt opdat re;;elraa>»
om de week ons blad zoudt ontvang®;
De prijs van het verschuldigds bedra»
kan d» lezer steeds nagaan ln het w
dertje nevens de titel van ons blad.
Daar staat: Abonnementsprijs, Belg»^
tot Nieuwjaar
drag dat hij dan i
dlgd zal ztlu.
w 3
6IUQuvSpi>jB|
Ir. Dit Is het bf
wn de bod*
