Wie was het eigenlijk De Koningskwestie beheerst alle Politiek Leven in ons land PERSTENTOONSTELLING >SmaadkaarterT De 72-jarige Jan Van den Branden uit Laken voor de 2*maalte voet naar Lourdes Priesterbenoeminpn Hr Spaak voor de Kamer: ...Wan niemand kan ge zegd warden dat hij zich aan de Politiek verrijkt LELIJK TUIG IN MOOIE HANDEN NATIONALE 6 INTERNATIONALE KATHOLIEKE Het Huwelijk van Vorst onze Hoe de Oudstrijders de Koningskwestie opvatten KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERÏNGE EN OMSTREKEN ZATERDAG FEBRUARI 1950 12 BLADZIJDEN ZE SCHRIJVEN AAN DE KONING ZIJN ER VERBORGEN SCHATTEN IN OUDENBURG? BUITENLANDS OVERZICHT TIfloTenC"nfen°mnmWeei: <■«»»«»**- Maar hij vergeet er aan toe te voegen dat zijn oorlogs jaren hem te Londen, naar het coeücient 4 van heden, per jaar 1.412.000 tr. opbrachten. to ZaaiArsenaal, Poienpiein Van Zaterdag 4 Februari 1950 te 15 uur tot en met Woensdag 8 Februari te Te Roeselare BESTUUR en REDACTIE: Gasthuisstraat 19, Poperïnge Telefoon Nr 9. Postcheck 47.63.60. ABONNEMENTSPRIJS 1950 België tot Nieuwjaar 96 fr. Belgisch Congo 3.—fr. p. week Frankrijk Holland 3.— fr. p. week Andere landen 3.50 fr. p. week Aangesloten "bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. HET WEKELIJKS ONZE 4 UITGAVEN: POPERÏNGE (met randgemee. m). IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). SE 46° JAAR. Nr 5. 4 Prijs per Nummer: 2 Fr. Verantwoordelijke Uitgever: J. Sausen, Gasthuisstraat 19, Poveringe Een politiek gevangene uit de Wij, die 't gewoon regiem reeds van streek zendt ons hieronder staand buiten kenden, stonden, onder bewa- schrijven met verzoek tot opname, king van onzeDuitse bromberen, We voldoen graag aan zijn verzoek op enkele meter afstand te luisteren. en laten hieronder zijn brief volgen. 5_n n Kaarsrecht stond Graaf Carton de Graaf Carton de Wiart verklaarde Wiart, die dan reeds 73 jaar oud was, ln de Kamer: «Leopold III was de vooraan. Al opeens klonk kalm, be- eerste wserstander.daard, maai- vast, het protest van Mr Missiaen snauwde toen: «Gij Carton de Wiart, die de Duitsers er beledigt de Weerstand! van beschuldigde eenvoudig alle in- Ik heb daarover mijn eigen mening ternationale overeenkomsten te ver en 't zal me groot genoegen doen, zo loochenen en spijts alle recht en re- Het Wekelijks Nieuwsmijn me ning wil meedelen aan de bevolking uit de streek van Mr Missiaen. den gijzelaars vast te zetten. Naar mate hij sprak, kreeg die stem meer en meer klank en hoekige gebaren onderlijnden 't protest. Colonel Goethals zou nu het pro- Tk weet niet of Mr Missiaen in 1940, test in 't Duits vertalen. Ma een paar wanneer de bezetting compleet was, zinsneden sneed Major Schirven hem met Hendrik De Man aan een nieu- het woord af, snauwde een antwoord we orde dacht en aan het likwideren en... verdween, van de politieke partijen in ons land. ...Wij keken eens naar «onze» Ik weet niet of Mr Missiaen aanhan- Duitsers. Hoeveel jaren was 't wel ge- ger was, al dan niet, van de beruchte leden dat een Duitser een opmerking Unie van Hand- en Geestesarbei- dierf maken aan een Major? ders Of hij Attentistwas of wat Naast mij stond de Heer Van Wal- ook, ik weet het niet. Ik zou uit zijn leghem, Socialistisch volksvertegen- Gij beledigt de Weerstand! beslui- woordiger van Charleroi. Hij stond in ten dat hij effectief meedeed aan bewondering voor die kranigheid van Weerstand, maar ik weet er niets van. Carton en... «zeg wat ge wilt,» zei Ik zal echter vertellen wat ik wel bij mij, als Carton zoiets doet, dan weet. is dat toch heel wat anders dan moest 't Was in Augustus 1942. bet van ons komen! Te Leuven, in de Tiense straat, zat Er waren bij ons nog een aantal een bonte groep gijzelaars opgesloten. Een bonte groep, van alle kleur moet ge weten. Ik was ook onder die... uit verkorenen. We waren een groot hon derdtal en West-Vlaanderen was zeer rijk vertegenwoordigd. Op een namiddag was er plots gro te beroering. We waren wij meestal maar van geringe conditie, op enkele uitzonderingen na, en daar werd plots de elite van Brussel binnenge bracht: Graaf Carton de Wiart; He- rlnckx, burgemeester van Ukkel; Vau- thler, rector van de Universiteit van Brussel, met een paar professors: de bestuurder van St-Louis en de studie prefect: Pater Rutten; Colonel Goet hals, die militair attaché was geweest Fransmans, zogezeide Communisten, maar voor de negen tienden infraaie jongens. Die konden hun ogen noch oren geloven, En dat is een graaf? En een oud-eerste Minister? En geen collaborateur? En die durft de Duit sers zo brutaal de waarheid zeggen! Zou Np: Missiaen dat optreden van Carton de Wiart weerstand noemen? Hij mag gerust onderzoeken of ik waarheid schrijf, al dan niet. In Ka mer en Senaat zal hij nog Socialisten vinden .die getuige waren van die ge beurtenis en eerlijk genoeg om te bevestigen wat ik vertel. Het kan gebeuren dat Mr Missiaen bij een of andere omstandigheid kra niger opgetreden is dan Carton de aan de Ambassade te Berlijn; een Wiart, ik weet het niet; het kan ge- generaal... een groep van ongeveer beuren. dertig man. Het kan gebeuren, ik weet het niet. Een gebeurtenis! dat Mr Missiaen dat optreden van Major Schirven of Schirgen, die de Carton niet aanschouwt als een daad directie in handen had van de ge- van weerstand. Maar wij, die zaten, vangenlssen in België, was voor de die Fransmans en die Brusselaars omstandigheid met zijn adjunct, een waren er van overtuigd dat dit op- Hauptmannnaar Leuven geko- treden van de oud-eerste Minister men. Hij hield voor die Brusselaars wel een kranige weerstandsdaad was. een korte rede, die Colonel Goethals Carton was dan 73. Nog even kra- moest vertalen. De Brusselaars had- hig is hij nu, acht jaar latei-, den zeer zwaar gezondigd tegen de Mr Missiaensnauwde.«Gij be- geboden van de Führer en daarom ledigt de Weerstand!» waren nu een aantal gijzelaars uit- Wie was het nu wel die de beled.i- gekozen en die gijzelaars zouden aan eer was? Carton de Wiart of... Mis- een zeer streng regiem worden on- siaen. derworpen. Een politiek gevangene. De Socialisten hebben er thans een nieuwtje op gevonden om te I trachten hun ophitsende anti- koningscampagne kracht bij te zetten, zij willen nu de Koning zelf overtuigen dat de man uit t de straatZijn terugkeer niet wenst. Daarom hebben ze al hun volgelingen in Marx, Buset, I Spaak en consoorten, aange maand postkaarten te verzenden aan de Koning waarop verzocht wordt dat de Vorst zou afstand doen van de Troon. 1 Maar de rode helden nijpen lie ver de katjes in het duister en I vergeteru» regelmatig naam en adres van afzender te vermelden I zodat de Minister van Verkeers wezen het gepast oordeelde, en met reden, de doorzending van deze smaadschriften te verbie den. Deze Socialistische brief- I wisseling zal dus veilig opgebor gen blijven tot... laat ons zeg- i gen, tot Van Acker of een ande re rode heer Minister van Ver keerswezen wordt. Tenware dat tegen dan onze Vorst terug is, wat wij allen van harte wensen. Eens bevond er zich te Oudenburg, tussen Brugge en Oostende, een ver maarde abdij, dat staat historisch vast; de plaats ervan kan nauwkeu rig bepaald worden. Thans is ieder bovengronds spoor van deze stich ting verdwenen en bevindt dit ge bied zich binnen de eigendom van een bloemist. Buiten de historie bestaan er nog minder vaste gegevens die wel niet a priori te loochenen zlin en waar- heidsgronden bevatten. Zo zouden er zich 1 de ondergrond van deze plaats nog gangen bevinden die dooi de vroegere monniken aangelegd werc'en, hetzij als schuiloord of ont vluchtingsgelegenheid in geval van overval, hetzij als schatkamer. Sommige beweren dat deze gan gen zouden doorlopen tot Gistel en zelfs tot Jabbeke. Wat er ook van zij er heeft zich sedert enkele dagen een groep onderzoekers aan het werk gsteld onder leiding van een Deen en een Antwerpenaar. Naar verluidt beschikken de onzoekers over inlich tingen waarvan het publiek tot nog- toe g'eén kennis kfeèg maar die toch de overtuiging bijbrachten dat het moeite loont de ondergrond even te onderzoeken en de bedoelde gansen te bereiken. Zijn het schatten of be langrijke oude archiefstukken? Af wachten is de boodschap. De Liberale Volksvertegenwoordiger Van de Wlele heeft het nuttig geoor deeld de regering twee vragen te stellen in betrekking met het huwe lijk van de Koning met de Prinses van Rethie. Hij vraagt het oordeel der regering over de juridische en grondwettelijke toestand van de echt genote van onze Vorst en van hun zoontje Alexander. Men dient hierbij op te merken dat de grondwet over dergelijk ge val niets voorziet, ten tweede dat de gestelde kwestie generlei juridische of grondwettelijke gevolgen kan heb ben vermits het huwelijk van de Vorst een louter privaataangelegen heid is. Had de Liberale Volksvertegen woordiger zich de moeite getroost de verklaring te lezen die ter gelegen heid van de huwelijksafkondiging zelf afgelegd werd dan zou hij ver nomen hebben dat dit huwelijk al leen het familiaal en privaat leven van de Koning' raakte, dat de Ko ninklijke Gade had afgezien van de titel en de rang van Koninginen dat de eventuele nakomelingen uit dit huwelijk geen erfelijk recht op de Kroon zouden genieten. Waar artikel 64 van de Grondwet bepaalt dat Geen enkele daad van de Koning haar uitwerking kan heb ben zonder tegentekening van de Mi nister kan dit hier niet van toe passing zijn, vermits Hij enkel door bedoeid artikel 64 gebonden is in zo ver Hij daden stelt als Koning; dit geldt niet voor zijn privaat leven. De Vorst zelf heeft verklaard dat dit huwelijk enkel weerslag had op zijn privaat leven. Men heeft ook gemeend van linkse zijde dat Koning Leopold III De Heren Snaak en consoorten. die op het ogenblik dat onze jongens hun nlioht deden onder het opperbevel van hun Koning, het vel in veiliaheid brachten, verklaren nu schaamteloos dat de legerleiding niet eens zora droeg voor de vernieling der bruggen over de IJzer. Om hun moedwillige onn-.etendlieid voor te lichten geven wij bovenstaande foto van de in 1940 vernielde. IJzerbrug te Diksmuide. Nieuwe phase in de koude Oorlog STALIN IS SLOKOC De nieuwe Chinese führer, Mao- Tse-Toeng, is nu sedert 43 dagen met vadertje Stalin aan 't praten. Dat duurt wel lang. Het moet dus niet al te best vlotten... Ik kan je geloven! Stalin wil zo niet minder dan de controle over een heleboel Chinese havens, zodat de Chinezen onmiddellijk zouden zien dat ze werkelijk door een vreemde mogendheid werden overrompeld. En Mao, die zijn volk kent, weet dat dit onmid dellijk zijn regime zou in gevaar brengen. Het is dus lastig om toe te geven. En Stalin wil ook dat Mao hem 200.000 arbeiders zou ter beschik king stellen. En dat voor een land dat juist door de oorlog werd om geploegd en dat terug moet wor den opgebouwd. Het is voor Mao ook moeilijk dat toe te geven. En Stalin wil nog dat China een heleboel voedsel levert aan de U.S.S.R. en dat voor een volk dat dreigt zelf van de honger om president van communistisch China, te komen! Mao moet werkelijk die thans met Stalin onderhandelt zeven maal zeven keer nadenken, en spijt alles Chinees blijft. vooraleer daarin te bijten, want ook dat zal voor hem en zijn En hier wil ik van bij het be nieuw^ regime meer dan gevaar- gin zeer duidelijk zeggen: indien lijk zijn. ]iet me£ cie waterstofbom moet En Stahn vraagt nog dat een ggan zoals het met de atoombom aantal toegevingen zouden ge- gegaan is, dan is het een ongeluk daan worden voor een hels serie wetenschap er ooit toege- minderheden. Practisch wil dit raakt is ze te fabriceren. nSe Zt5 ie Zn IZaV. 'S.ZZfZX'JÜ. fl'.Tj'i"" zouden staan, afgericht zouden ^rs^0fbom. ®ac?na heeft Rus- ziin ov de USSR om kort na- land seook> dank zij spionnage en dien erdoor te worden opgeslokt* wetenschappelijke opzoekingen. Enz... enz... En dan? Mao veelt de greep die m.en nu- Dan zegt men: niemand zal ze al rond zijn Jceel legt. En hij nog durvengebruiken uit vrees tracht te weigeren... of ten min- dat de tegenstander ze eveneens ste substantiële tegenprestaties te zal gebruiken, want dat zou dan krijgen. het einde van de beschaving zijn. En hij vraagt dus een lening. Inderdaad, één waterstofbom vaarden van scheidsrechterlijke uitspraken en het oprichten van een internationale legermacht om die scheidsrechterlijke uit spraken te doen eerbiedigen. Indien de V. S. de wetenschap pelijke veroveringen in die zin willen gebruiken, dan zullen zij de zaak van de vrede en de mens heid ten zeerste gediend hebben. Maar als ze dat willen doen, dan moeten ze dat vlug doen, zo niet zal Rusland eensdaags ook waterstofbommen bezitten en dan is de kans weer verkeken. De nieuwe phase, door de wa terstofbom, in de koude oorlog geopend, kan dus tevens de eind- phase betekenen en tevens het voorspel van een werkelijke vrede Het lot van de mensheid ligt in de hand van de Amerikaanse staatslieden. Geve God dat zij die verantwoordelijkheid weten te dragen zoals het behoort. 31-1-50. V. WESTERLINCK. MAO-TSE-TOENG, Of hij ze krijgt? Misschien wél. Of ten minste een belofte. Maar hoe hij zich ook keert of draait, vroeg of laat wordt hij, net zoals alle communistische va zallen voor de brutale vraag ge steld: gehéél zijn volk en geheel zijn land met haar en huid aan het Kremlin uit. te leveren. En dan zal hM te kiezen hebben'tus sen een Tito-houdïng en een rol a. la Grozea. Bierut en anderen. Intussen hliikt duideliik dat de Chinese Veldtochteen bloe dige vha.se is in de koude oorlog, en dat deze veldtocht, door het Kremlin gevoerd werd, niet in 't belang van het Chinese volk, maar met het uitsluitend doel havens, grondstoffen, arbeiders en kanonnenvlees te vinden... pour la prochaine dernière. En verder: over China, en dank zij China het gehele Verre Oosten te vuur en te zwaard te kunnen zetten. Volgens de jongste berichten zou voldoende zijn om een gehele grote agglomeratie of een geheel industrieel centrum, te vernieti gen in één oogwenk. Aanvankelijk had men ge meend dat de atoombom in de hand van één grote zou volstaan otri de andere in bedwang-te bov- ■5 n. Practise*, is het gebleken dat Het geworden is een wedloop naar de maximv.mpro&uctie van atnorébommen en dat men z.e wél zal gebruiken de mer nverivfad is er m.éêr te hohben dan (ie te neur, trever en ais men deukt er o.ld.vs een svoedige overwinning m,ee fp behalen. Zal het nu anders verlopen met de waterstofbom? Wij geloven het niet, en moest Rusland er op dit ogenblik een paar hebben, dan zouden zij niet aarzelen die te ge bruiken tenminste als bedrei ging bij om 't even welk ultima tum. In die omstandigheden is er. heeft Moskou zelfs reeds Ho Chi naar mijn mening, maar een dub- Min en de Vietnam in Indo-China bele mogelijkheid meer open. erkend. Het wil. dus nu. dank zij die rebel. Keizer Bao Dai uit het za- dH lichten en Indo-China het lot van China doen ondergaan. Dergelijke manoeuvres moeten De eerste, en de meest gunstige en de meest redelijke en mense lijke. is de volgende: dat Rusland eindelijk eerlijk de vrede zou na streven, zelf zou ontwapenen, haar imperialistische politiek zou natuurlijk vanwege de Verenigde stopzetten en een vrij toezicht zou Staten een tegenmanoeuvre uit lokken. BE WATERSTOFBOM toelaten vanwege de Verenigde Naties over alle mogelijke wapen productie. Wil Rusland dat niet, dan moet mén onmiddellijk zijn toevlucht Een reactie van territoriale nemen tot de andere mogelijk- aard bv. is de erkenning van de heid, hoe onaangenaam ze ook regering van Bao. Dai door Ame- weze, omdat het de enige is die rika. Dat wil zeggen dat de V.S. ons nog rest om een derde we- van plan zijn daar actief op te reldbrand te voorkomen, treden. En die mogelijkheid is de vol- Inderdaad, moésten ze niet gende: dat Amerika onmiddellijk zinnens zijn Bao Dai met de wa- een paar waterstofbommen pro pens te helpen, dan zouden ze ducere en dat zij daarmee, en ge- hem niet erkennen juist op het steund door die macht en haar ogenblik dat de communistische practisch atomisch overwicht, aan internationale hem wil doen ver- Rusland volgende eis zou voor- awtjnen. Maar Amerika speelt op dit ogenblik een andere kaart, wo.ar- van men de indruk heeft dat ze sterker is, nl. de waterstofbom. U hebt er zonder twijfel al over leggen onmiddellijk accoord gaan met een internationale con trole ov de wapenproductie en een werkelijke medewerking aan de U.N.O en o.m. aan de Veiligheids raad, met al de gevolgen die daar, recht niet had zijn echtgenote de titel van Prinses van Rethiete geven. Als Prins van Saksen-Coburg-Go- tha heeft onze Vorst en zijn echtge note het recht de familiale Titula tuur te voeren, het is belachelijk hier een grondwettelijke zaak in te willen Zi~n. Het ware vanwege de linkse par tij en verstandiger geweest deze kiese kwesties met rust te laten, ze zouden ten minste hun eigen onwetend heid niet ten toon gespreid hebben, en brwijs geleverd hebben van wat tact. Pé Vlamynck v-aagt ons licm bij onze le zers la willen verontschul digen, daar het koude weer hem te pakken kreeg en op k merarrest bracht. Wc hopen dat dit niet lang zal duren en verwachten hem heel zeker a.s. week te rug in onze kolommen. B. E. Onder voorwendsel dat de Konings- kwestie enkel een louter politieke aangelegenhei l is, ums men er toe gekomen bij de Oudstrijders-Ver enigingen en, wat nog het meest verwondering baarde, bij deze van 1940, de Koningskwestie in de ver geethoek te duwen Deze passieve houding was inge- geve door handige volitiekers die het gevaarlijk vonden het gesloten het front der soldaten van '40 aan te gelezen in dit blad of elders. Ik in het belang van de vrede, moe zaken een woordje mochten meepra ten. Het is dan ook op initiatief van een der belangrijkste verenigingen SzSf'S onmmüim een got. toW gans het land de vraag gesteld werd moet er dus niet zeer veel over zeggen. Het volstaat er aan te her inneren dat de vernielingskracht van de waterstofbom honderd maal groter is dan die van de atoombom. In de V. S. ontstond er natuur- ten uit voortvloeien, nl. het aan vallen; zij waren immers zonder on derscheid getrouw gebleven aan hun Legeraanvoerder. Hoe dikwijls hoorde men het de Koningbelagers tiet uitbazuinen dat het leger moedig gestreden had, de soldaten van de 18 daagse veldtocht kregen een pluimpje, het waren hel den. Die politiekers oordeelden het dan ook geraadzaam de Opperbevel hebber litiek aan te vallen, ho pende op die slinkse manier de sol daten voor hunzaak te winnen. Zij zijn van een kale rei. thuis gekomen, de Oudstrijders bleven trouw! Op dat ogenblik kwam dhr Spaak aandraven met de kwestie van de bruggen over de IJzer en over de haven van Zeebrugge. Men kent het resultac', de hatelijki aantijgingen werden in een duidelijk antwoord door het Secretariaat van den Ko ning de kop ingedrukt en Spaak, viel wanhopig in discrediet als militair criticus. Maar dit antwoord had nog een ander gevolg. De Oud-Strijders oor deelden thans met recht dat het hier niet meer ging om politieke kwesties en dat ze bijgevolg h-ei kenni3 van of ze het gepast oordeeldenalvo rens in het debat tussen te komen, eerst een afvaardiging naar Prégnyi te zenden om de trouw van de sol daten van '40 te betuigen aan hun Opperbevelhebber (Zie vervolg 2" blad). tussen de geleerden, de politici en de militairen, enerzijds in hun eigen groep en anderzijds onder mekaar. De grote vraag die iedereen moet bekommeren is de volgende: zal de waterstofbom de zaak van de vrede dienen of niet. BISDOM BRUGGE Zijn Hoogw. Excellentie Mgr La- miroy, bisschop van Brugge, heeft benoemd tot onderpastoor te Waas ten, E. H Rob. Lcrberghe, leraar aan het College te Veurne: te Deerlijk, E. H. Arth. Lagae, leraar aan het College te Menen Tijdens zijn rede in het debat over de Volksraadpleging, Dinsdag jl., liet dhr Spaak zich volgende zin ontvallen: «Van nie mand kan gezegd worden dat hij zich aan de politiek verrijkt Da aanwezigen bogen nederig het hoofd en nadat de eerste emotie voorbij was 't duurde maar een ogenblik hebben de socia listen en liberalen de indruk van deze woorden we&jevstagd met donderend handgeklap. Spaak die zijn mond voorbijgepraat had, gleed vlug over deze passus heen en begon over andere dingen te praten. Iedereen weet in ons land wat een Minister en een Volksvertegen woordiger verdient en iedereen is er mee akkoord dat alle werk, ook het hunne, moet vergoed worden. We willen hier geen bespiegelingen houden over luxueus leven, auto's en dergelijke, maar de verklaring dat politiekers zien niet verrijken paste allerminst in de mond van dhr Spaak. D" S- :tohette-r"l:etv>. die een hocte bereikte van 250 mijlen boven de aarcis, hoger dan ev.ii ander tuig door inensetihnnden vervaardigd, wordt ons door een mooie dame voorgesteld. De «Switchette» is een kJein elee- snraak wordt genaamd «Bumper» trisch tuig. hier in de rechterhand en bestaat uit een Duitse V.-2 met, gehouden dom- Mrs. Do1r"-es Mohi- on de neus vastgehecht een ander mann van Sbeneetadv, tiss. Dit tuig van Amerikaanse constructie, kleine tuig had voordien een hoogte bereikt van 250 mijlen boven de aarde, een hoogte du.s welke totnog toe nimmer werd bereikt door enig ander tuig bij mensenbanden ver vaardigd. In haar linkerhand houdt Mrs. Mohlmann een miniatuurmodel va pen twee-stuks raket waarvan de Switchette een deel was. Deze raket, welke een hoogterekord neer haalde in Februari 19^9, was aan- vankelij' aanzien als zijnde gedesin tegreerd vooraleer de atmosfeer der aarde terug te hebben bereikt, maar niettegenstaande deze mening werd een deel van de raket teruggevonden in gedoemd «Wac Corporal». Alswanneer de twee-stuks raket een hoogte bereikte van 20 mijlen werd de kleine raket afgescheiden van de moeder-raket en- vervolgt ze met grote snelheid haar tocht, hoger op, tot een recordhoogte van 250 mij len. De Switchette is een deel van het mechanisme gebezigd om de kleine raket te doen afvuren van de V.-2. De Wac Corporalop deze foto gelijKt een fijn gescherpt pot lood, aangehecht op de neus van de V.-2. Proefnemingen met allerlei derge lijk tuig waarvan hier sprake, worden de^Whlte-Sands, proefterreinen *lnOpdrachtvanTet Departe ment van Landsverdediging der U.S.A. der U.S.A. De twee-stuks raket waarvan hier WAT VERDIENDE SPAAK TIJDENS DE LAATSTE OORLOG? Over de manier waarop met het geld der schatkist tijdens het ver blijf van de Ministers te Londen om gesprongen werd in de periode 40-45 besiaat er nog altijd nic-t veel klaar te. Maar toch beschikt men thans reeds over voldoende gegevens om uit te maken wat een man als Spaak zich zoal liet uitbetalen. Spaak was toen Miiiisier van Bui- temanase Zaken, bij zijn terugkeer verweet hij meer dan eens aan an deren niets te hebben gedaan voor hun land. We betwisten niet dat hij wéi iets deea; maar dan ook abso luut niet gratis. Niemand zal er be zwaar in vinden dat hij betaald werd, maar zo stellig beweren cdat niemand zich aan de politiek ver rijkt dat was wel een beetje over dreven. 't Is ten andere ook altijcj gevaarlijk veel zaken te beweren, al wezen het nog geen gesprongen brug gen e.a., als er documenten of cij fers bestaan die achteraf kunnen ter verduidelijking opgeroepen worden. Alles werd uitbetaald in Ponden (we rekenden het Pond-Sterling aan 137 fr., t.t.z. de koers van vóór de oorlog). De levensduurte liet zich toen in Engeland nog niet merkbaar voelen, zodat we om een juist ge dacht te hebben van deze sommen in vergelijking met de huidige le vensstandaard, alles met 4 zouden moeten vermenigvuldigen. Maar we geven liever alle cijfers zoals ze toen werden opgetekend. In 4 jaar tijd ontving Spaak in totaal 10.307 Pond Sterling. Hetzij, omgerekend in onze munt aan 137, de som van 1.412.000 fr. (bemiddeld dus psr jaar 350.000 fr. Hier is dan nog zijn parlementaire vergoeding niet bi.igerekend. Wanneer we nu dit bedrag ontle den over een .iaar. we nemen 1943 als basis hiervoor, dan komen we tot volgende optelling: Vergoeding (als minister) 102.40(1 Representatiekosten 20.070 Vergoeding voor bijkomende lasten ïftdAon Autowagen 64.525 Parlementaire Vergoeding 4.0.000 Totaal ">1 Daarbij moet men dan bedenken dat Spaak zich toen in een land bevond dat in oorïog was en waai er nu precies geen grote reizen at te leggen vielen. Wanneer we zo 'n jaarwedde toet sen aan de huidige toestanden en dus vermenigvuldigen met 4 (vol gens het thans geldend coëfficiënt') dan zijn er buiten Spaak misschien nog wel mensen die een bedrag van rond de 1 millioen en half als jaar wedde een hongerloon zullen vin den... als 't werkelijk zo is. gelukkig dan dat de openbare onderstand nog bestaat. EEN DANKBARE MAN. Dat Pelgrims hier komen van wijd en van zijd 'k Zal zalving hier geven aan ieder die lijdt Terwijl hei buiten vriest en wintert en iedereen niet meer dan nodig buitenhuis vertoeft, trekt over Franltrijks eenzame wegen een pelgrim met een zware rugzak en een gaanstok. Op zijn borst draagt hij een eenvoudige medaille van O. L. Vrouw van Lourdes. Jan Van den Branden uit Laken deed reeds in 1949 deze verre tocht. Zijn 42-jarige dochter lag thuis zwaar ziek, zij was verlamd. De geleerde wetenschapsmensen hadden bedenkelijk het hoofd ge schud en lieten geen hoop bestaan de vrouw te genezen. Maar haar vader was een diep gelovig man, hij hoorde nog de naklank der de vote Lourdes-hymne waar de woorden van O. L. Vrouw aan do kleine Bernadette als een boodschap tot alle sukkelaars klinkt: 'k Zal zal ving hier geven aan ieder die lijdtTwee dagen verbleef hij in Lourdes. Getroost en gesterkt ving hij de lange terugtocht aan met in zijn hart het danklied van iemand die niet tevergeefs om hulp gesmeekt had. Lourdes ontgoochelt nooit! Steeds wordt ginder aan de grot van Massabielle de zielesmart genezen. Dat ook is een wonder van Lourdes. Maar eens terug thuis wachtte de bedevaarder nog een belo ning; zijn dochter genas van haar vreselijke ziekte. Jan Van den Branden wist dat zijn gebed thans helemaal verhoord was: op 2 Ja nuari 1950 begon hij zijn tweede, zijn dankbedevaart. HET GROOTSTE WONDER VAN LOURDES Jan Van den Branden, met knapzak en reisstok op doortocht in onze streek. Sinds 1882, toen deze commissie werd ingesteld, zijn elk jaar meer dan 1000 dokters naar het bureau gekomen om Sedert 8 Januari 1844 is er te Lour- er studeren en rapporten op te ma des, het vergeten plaatsje m de Fran- ^en. Meer dan de helft hiervan zijn se Pyreneeën, iets veranderd. De een- g3en chr-*---- velen zijn vijan- voudïge mensen van het eenzaam (jige ongelovigen. Geen enkel geleerde dorpje kregen plotseling een schok in hun stil bestaan en naarmate de was totnogtoe in staat ook maar één erkende wonderbare genezing langs dagen vorderden, breidde het nieuws natuurlijke weg te verklaren. zich uit als een vloedgolf, eerst over Frankrijk, dan over gans de wereld: Welk geneesmiddel zou er immers in staat zijn de uitgestorven longen dat O. L. Vrouw, die zich de Onbe- van een teringlijder plots te vervan- vlskte noemde, op 11 Februari 1844 gen door gezonde organen? Welke verschenen was aan een onwetend geneesheerkom laat ons niet te meisje: BERNADETTE >-OlBIROUS. ver uitweiden over al deze vonaer- Toen kwam er plots beweging in bare gevallen. De geneeskunde heeft de logge mensenmassa van t midden immers reeds meer dan 100 jaar lang' der 19': eeuw. Al de menselijke mise- haar onmacht moeten bekennen r:3 die zich in de samenleving op- hier een natuurlijke verklaring te hoopte werd b- de wondere Grot vinden verwacht: kreupelen, blinden, ver- En toch is heel dit complex van minkte wrakken van mensen kwa- - - men genezing zoeken in het wondere water der bron die op bevel der On bevlekte ontsprong en tot op heden nog steeds onverpoosd haar miraku- leuze geneeskracht uitdeelt. wonderbare genezingen nog niet HET GROOTSTE WONDER van Lourdes. HAAR LICHAAM BLEEF ZIEK In een der zalen van het grote Pa- van van tot 19 uur. De w eten schap s paard e haar kritiek MdeHngmVFonge6-* niet, gelovige en ongelovige dokters mesbare ziekln Vrouwen d'e Sfert ieder geval onderzoeken. nm™wSn van het léven en ,1! die enkel weten dat ze eens zullen r'-^i n f" sterven zonder de hoop te hebben ooit neeskundige Vereniging van O. L. nog gezon(j te worden, slijten er dt Vrouw van LourdesHaar commls- «au hun hopeloze dagen, sie van sceptische medici is enig in d® geschiedenis der heiligdommen. <Zie vervolg 2' blad)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1950 | | pagina 1