13 Een kaakslag was... genoeg De verlenging van de Militaire Dienstplicht ROESEUBE U.N.O.-offensief losgebroken op Korea Pohang en Waepan op de Communisten heroverd De Franse autorenner Raymond Sommer komt bij koersongeval om het leven 12 Onenigheid om 2 kinderen SCtos 1949 xwcait Rotmeal af §CBas 195© zal 18 maagden doem Wan klas 1951 af 2 jaar Jaarbeurs van Midden-Vlaanderen te Roeselare van 23-9 tot 3-10-'50 I VAfl MBDEH-VLMÏfflESl KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN ONZE 4 UITGAVEN: Bladzijden PRIJS 2 Frank ZATERDAG BUITENLANDS OVERZICHT Het waar&m der dienstverlenging Klassen 1940-1944 voor territoriale opdrachten bestemd BestgesEcagde landingeii bij Intchon brengen de Amerikanen in de voorsteden van Seoel de techniek van deze wagens. STORT 30 FRANK HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperinge Gasthuisstr. 19. Tel. 9 Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJK1" BURELEN: Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE St-Alfonsusstr. 12. Tel. 1523. leper: P. BRAS-DEKLERCK de Stuersstraat 4. - Tel 445 Veurne; M D'HERl. Noordstraat 14. Nieuwpoort: Drukkerij DUMON, Marktstr. Aangesloten bi-j het Verbond der Belgische Periodieke Pers. HET WEKELIJKS NIEUWS POPERINGE (met randgemeenten). PEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). is mramun 46° JAAR. Nr 38. SEPTEMBER 1950 ABONNEMENTSPRIJS 1950: België tot Nieuwjaar 30 fr. Belgisch Congo 3,— fr. p. week Frankr. Holland 3,—fr. p. week Andere landen 3,50 fr. p. week Verantwoordelijke Uitgever. J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge. Daar was misschien niet zoveel geestdrift, maar daar was meer ver betenheid Dat hebt ge kunnen er varen ui', de verslagen over het Congres van het Davidsfonds Zijt ge niet een beetje verwon derd dat ik andermaal over dat «oude» Davidsfonds schrijf? 't Is precies om wille van die ver betenheid, die zo goed past in onze dagen. Men heeft immers de zot gehouden met de 72 t. h. Vlamin gen die in Maart getuigenis afleg den van hun trouw aan hun Ko ning Wie heeft er dan niet aange voeld dat «wij» te fraai zijn? We zijn te fraai omdat we niet talrijk genoeg meer als Vlamingenge organiseerd zijn. 't Was nu toch alles Vlaams in Vlaanderen! Wat wilden we nog wel meer? Waren 't geen zerp-zure mensen, geen zwartkijkers die nog van strijd spraken. Waren na de oorlog niet alle echte Vlamingen verdacht, tot zelfs diegene die door de Duitsers waren aangehouden ge weest? Was het Davidsfonds zelf niet verdacht in meer dan een Vlaamse gemeente? Liet men het niet vallen als een betonblok, omdat die afdeling ongewenst, nutteloos was geworden, de schijn kan geven van een zekere dubbelzinnigheid? Het Davidsfonds was veelal de enige vereniging die Vlaams levenen verstands-leven voedde in onze ge meenten. Men verontrustte noch duivenmaatschappijen, noch voet balclubs, noch vinkeniers. Men bleef ge mocht er heel zeker van zijn Vlaamsgezind zoveel als te voor, maar die uiting van Vlaams leven, ziet ge, dat was op zijn minst ge vaarlijk En nu we absoluut ongevaarlijk waren, nu we toch zo fraai gewor den waren, zo... ding! Nu kon men met ons de zothouden naar be- lieften. 's Is de schuld van de fraaie mensen! 't Gebeurt nog! «onze» onderwijzers die dat., on dankbaar werk verrichten. Ondank baar omdat het niets meebrengt dan veel zorg en veel last, maar een zeer dankbaar werk omdat die af deling, ook op de kleinere gemeenten ongelooflijk veel goeds heeft ge sticht. Ondenkbaar veel goeds. Dat kunt ge U alleen indenken als ge U een enkel ogenblik voorstelt dat er geen Davidsfonds bestond. Dan was er in Vlaanderen bijna geen ver standelijke bedrijvigheid meer, dan ware het over 't algemeen gedaan met alle Vlaams leven. Zij mogen er ook eens over nadenken, zij, deze in tellectuelen die misschien wel lid wa ren, maar de plaatselijke werking een beetje... minderweerdig vonden Dat die... heren eens goed overschou- wen wat niet alleen in stad maar ook op het platte land werd verwe zenlijkt door de harde wroeters, door onderpastoors en onderwijzers en boerejongens en arbeiders, dan ko men ook zij tot, het besef dat het «hun» grote plicht is bij te sprin gen, te helDen en te steunen. Het Davidsfonds werkt jaar uit, jaar in, maand -ia, maand, dag na dag, houdt het Vlaamse bewustzijn wakker, voert ook de gewone man hoger op, is een zegen geweest voor onze Vlaamse gouwen. Het kan, het moet morgen de Vlaamse burcht worden, waartegen de vijand geen aanval meer durft wagen. Alleen de vrees voor onze macht kan be letten dat de voorbije gebeurtenis wordt herhaald. Begrijpt gij nu ook wat het Da vidsfonds... is? En gevoelt gij nog de schande van de kaakslag? PE VLAMYNCK. Goed nieuws op alle Fronten In het moederhuis te Roubaix heeft zich een niet alledaags misverstand voorgedaan. Mevr. Wahl en Mevr. Piesset schonken er respectievelijk het leven aan een meisje en een jon gen. Toen zij beiden de inrichting verlieten, stelde Mevr. Wahl vast dat er vermoedelijk een vergissing in het spel was en dat het jongentje dat zij in de armen droeg het hare niet was. vermits zij overtuigd was dat zij het leven geschonken had aan een meis je. Mevr. Piesset houdt staande dat het meisje dat zij mee naar huis droeg wel degelijk het hare is. Zij weigerde zelfs voor een fotograaf te poseren, vrezend dat men haar het kind wel zou trachten te kidnappen. De dokters nu zitten met dit geval verlegen en trachten door bloed onderzoek klaarte te brengen in deze zaak. Daarom keer ik terug op het Da vidsfonds! De naam lijkt oud. de rest is jong en springlevend. Het liep achteruit na de bevrijding jammer genoeg, ge ziet het nu zelf. Thans zijn weerom 80.000 gezinnen aangeslo ten. Dat is een eerbiedweerdig ge tal, ongetwijfeld! liet Davidsfonds biedt niet anders aan dan dingen die geen stoffelijk belang hebben; en dat er toch nog 80.000 gezinnen zijn die de Davidsfondsboeken, voor drachten en avonden voor zeer in teressant houden, is misschien ook merkweerdig in onze tijd, waar men de radio beluistert meer om... ge rucht te horen dan eigenlijke mu- liek. Dat getal is echter veel te klein... 80.000. De propaganda voor de 100.000 die nu gevoerd wordt, kan ons een eind verder brengen. Maar ik kan 't uit mijn... kop niet krij gen, 100.000 is nog... VEEL te wei nig... veel te weinig! Neen, het Davidsfonds is geen po litieke organisatie; langs het Da vidsfonds zijn geen «postjes» te be komen. Het bekommert zich uit sluitend om andere belangen, het wil de algehele ontwikkeling van ons Volk en stelt zich aan als de bewerkervan de Vlaamse belan gen. Maar het wil, onder zijn vlag. alle bewuste Vlamingen scharen, al die taal en volksgenoten die niet willen vermuilezeld worden. Al de slapende, onbewuste Vlamingen die thans gevoelen, die ondervonden hebben hoe men ons nog voor de zothoudt, "he de kaakslag heb ben gevoeld, moeten thans in hun verbetenheid aansluiten bij 'n Volk se vereniging die zich weerbaar stelt. Het Davidsfonds vocht, het stond immer in de voorposten, het lag ln de loopgraven, maar deed niet aan politiek. Alle Vlamingen zijn daar thuis. De thermometer wordt niet gebezigd om uw Vlaamse «koorts» te meten. Alwie het goed meent met het Ka tholieke Vlaanderen, alwie van zijn eigen volk houdt, is op zijn plaats in het Davidsfonds. Ook zij die eerst thans gewaar werden dat het Waals haantje op de kop van de... leeuw ging kraaien; zij die inzagen dat ook de Vlaamse Socialisten hun eigen volk in de steek lieten, kun nen er niet uit; Het helpt niet, het haalt niets uit uw kwaadheid in krachtwoorden te luchten. Het helpt niets de schuldigen te gaan zoeken als ge zelf sliept. Er is maar een redmiddel: U weerbaar te stellen! Alleen haalt ge ook niets uit; in verbond met duizenden en tiendui zenden kunt ge oneindig veel. Nooit had ik zelf zo goed de wer king van het Davidsfonds begrepen. Nooit had ik zo goed als thans ge voeld wat het deed in 't verleden. Wat hebben die onderwijzers toch veel goeds verricht, zij die als Se- kretaris van een afdeling zich af sloofden om leden aan te werven, om de voordracht-avonden voor te bereiden, om de boeken aan de le den te bezorgen. Want 't zijn veelal In. de kabinetsraad van Vrijdag 15 September jl„ werd andermaal de verlenging van de militaire dienst plicht behandeld en alle hypothesen ervan uiteengezet, alsmede de sociale en financiële gevolgen van de te nemen beslissingen. Ten slotte werden volgende beslis singen genomen: Jaarklasse 1949 zwaait af einde September. Jaarklasse 1950 blijft 18 maanden onder de wapens. De reserve-officie ren, -onderofficieren en -miliciens van deze klas, zullen na hun 18de dienstmaand met onbepaald verlof worden gezonden. Jaarklasse 1951 en volgende blijven 24 maanden onder de wapens. De militairen van de jaarklassen 1945-1948 zullen in 1952 voor 1 maand opgeroepen worden, tijdens de periode van April tot September. De militai ren zullen niet per jaarklasse, maar per eenheid worden opgeroepen. Het wederoproepen van de jaar klassen 1940-'44, die elk gedurende één maand met territoriale opdrach ten zullen worden belast, zal later geschieden. VOOR DE GEZINNEN VAN SOLDIJTREKKENDE MILITAIREN Door de Kabinetsraad werd de Mi' nister van Binnenlandse Zaken ge' machtigd een wetsontwerp in te die nen betreffende het toekennen van een vergoeding aan de gezinnen van soldijtrekkende soldaten. MOET BELGIE DRIE DIVISIES GEVECHTSKLAAR HOUDEN? Welke militaire verplichtingen aan België opgelegd werden in het kader van het Atlantisch Pact, blijft een der vele militaire geheimen. Men weet echter dat elk aangesloten land divisies te leveren hebben zal in evenredigheid met zijn bevolking. Zo werd vooruitgesteld dat, zo Frankrijk 15 divisies klaar moet hebben met zijn bevolking van 38 millioen, Bel gië met zijn 8 millioen inwoners wel drie gevechtsklare divisies op de been zou dienen te brengen en te behouden. Geschat wordt dat een gevechts divisie circa 25.000 tot 30.000 man telt, waarvan ongeveer 8.000 de eer ste reservekracht vormen. Om tot 3 divisies te komen zou ons land diensvolgens een 90.000 man onder de wapens moeten hebben. In België werden totnogtoe 40.000 k 50.000 man per jaar onder de wa pens geroepen, wat diensvolgens niet toereikend kan genoemd worden. An derzijds voorziet men voor de klas sen 1951, 1952 en 1953 zeer zwakke lichtingen. Om tot 3 divisies te kunnen ge raken is er dan geen andere oplos sing gebleken dan de diensttijd te verdubbelen, wat vanaf de lichting 1951 zou gebeuren. Intussen zou een minimum van veiligheid bekomen worden door het wederoproepen van jonge lieden van 23 tot 24 jaar oud. Met hetzelfde doel gebeurt ander, zijds het overhevelen van officieren onderofficieren en soldaten van de administratieve diensten waar zij door burgers zullen worden vervan gen naar de gevechtseenheden. KLASSEN 1940-'44 ZULLEN TERRITORIALE WACHT VORMEN DE TAAK DIE HEN ZOU WORDEN OPGEDRAGEN DE OMMEKEER IN KOREA Juist op het ogenblik dat velen gingen vrezen dat de U .N .Ó.-legers in Zuid-Korea dan toch het onder spit zouden moeten delven, en mis schien terug in zee zouden geworpen worden, was Generaal Mac Arthur de laatste hand aan 't leggen aan de plannen voor een ontschepingsopera tie in grote stijl waarvan wij tijdens de jongste drie dagen de eerste re sultaten hebben gezien. De slag meet voor de Noord-Ko- reanen erg zijn, en ook erg onver wacht komen. Op 'n paar dagen tijd zijn ze hun grootste en beste vlieg veld dat van Kimpo kwijtheb ben ze bijna Seoel, de Zuid-Koreaan- se hoofdstad, verloren, worden zij' dus bedreigd met het afsnijden van hun ravitailleringswegen en krijgen zij een oorlog op drie fronten. De bedoeling der U.N.O.-legers schijnt inderdaad te zijn Korea dwars door te snijden, zoals de be vrijdingslegers het in 1944 met het schiereiland lotentin, in Frankrijk, hebben gedaan. Als de Noord-Korea- nen dat willen verhinderen dan moe ten zij ichten de vijand aan te val len uit het Noorden en uit het Zui den. Maar... in het Noorden hebben ze waarschijnlijk haast geen troepen en in het Zuiden zitten die meestal helemaal beneden. En als ze die van daar wegtrekken, dan worden ze op de hielen gevolgd door de U.N.O.- troepen uit het bruggenhoofd bij Fu- san. Ze zitten due in een hachelijke positie. En voor de gehele communistische wereld is het een hachelijke positie. Er schijnen nu vrijwel maar twee oplossingen meer mogelijk: ofwel de Noord-Koreanen laten vallen als een steen, ofwel openlijk en rechtstreeks zelf tussenkomen. Dit laatste zullen ze naar alle waarschijnlijkheid zo rap niet doen of liever helemaal niet doen. Anders hadden ze het inderdaad reeds ge daan, toen het vóór enkele weken bleek dat de Noord-Koreanen alleen niet bij machte waren om de U.N.O.- legers buiten te gooien. Opmerkelijk is trouwens dat de Noord-Koreanen geen luchtmacht hebben die op iets trekt. Het moet dus wel zijn dat de Russen hun die niet willen geven en bijgevolg dat ze niet absoluut willen dat de Noor derlingen het halen. Wellicht meent Moskou nu dat het spelletje haast lang genoeg geduurd heeft en zal het de Noord-Korea nen zich stilletjes laten doodvechten, 't Was toch vooral een oefenmatch dat-zij wildenEn Amerika wil er toch geen nieuwe wapens tonen; wat nut heeft het dan nog voort te doen? Het Koreaans avontuur heeft nu alleen als voornaamste gevolg gehad dat geheel het Westen deze keer voor goed is wakker geschoten en dat het resoluut met de wederbewapening be gint. Het psychologisch effect op de volkeren van het Verre Oosten dat had kunnen teweeg gebracht worden door een Amerikaanse nederlaag is verkeken, terwijl anderzijds de kracht der vrije volkeren met de dag stijgt. Als resultaat is het experiment voor de Sovjets dus niet zo hartver sterkend en het kan best gebeuren dat ze thans van mening zijn dat het maar best is die oefenoorlog stil te leggen om het Westen te trachten weer in slaap te wiegen én door een militaire zegepraal én door het feit dat Rusland zelf er niet is in tussen gekomen... DE OMMEKEER IN AMERIKA EN HET WESTEN iniet is zich op een gebeurlijke Rus sische inval voor te bereiden. Als wij ons daaraan laten vangen en in vertraagd tempo gaan werken, dan krijgt Rusland bijna zeker de Atlantisch leger opgericht onder i hans het atoorrwvenwicht te rertre- Amerikaans commando en de drie groten hebben besloten hun aantal divisies in West-Duitsland te verho gen, terwijl ze voor de gehele we reld v klaren dat een aanval op Berlijn of een aanval op West-Duits land voor hen zal worden aangezien als een aanval op hun eigen land. Die verschillende feiten, verklarin gen en beslissingen zijn zeker van aard on het geloof en de moed in de harten der West-Europeanen on gelooflijk te doen stijgen. Inderdaad, daar zijn verschillende redenen voor. In de eerste plaats bewijst dit dat Amerika zeker met geen enkel ach terbakse bedoeling meer in het hoofd zit, en niet bereid is, in geen enkele eventualiteit, het met de Russen op een accoordje te gooien, op de rug van West-Europa. Het bewijst ook dat men niet meer van plan is gebeurlijk alleen vertra gingsgevechten te voeren om de Rus sen wel tot dan de Kanaalkast te laten komen en tot aan de Pyre neeën, en alleen het Iberisch Schier eiland als defensief en later offen sief bruggenhoofd te bewaren. Want werkelijk, als de Amerikanen en de Engelsen sterke en talrijke divisies naar Duitsland sturen, dan is het niet met de bedoeling ze daar te la ten in de pan hakken. En anderzijds neemt dit in onze landen de beangstigende indruk weg dat wij nog jaren nodig hébben vooraleer ons. landen verdedigbaar zouden zijn tegenover een mogelijke Russische overval. Inderdaad: onze economische en physische uitputting na de tweede tuereldoorlog heeft het ons onmoge lijk gemaakt nu reeds een nieuw militair apparaat gereed te hebben. We zullen het dan nu in zo'n spoed- tempo moeten gereed maken dat het ons ontzaglijk veel zal kosten aan offers en inspanningen. En om dat van de bevolking te kunnen ver krijgen moet men hoop kunnen ge ven en zekerheid dat niet alles ver geefs zal zijn en vergeefs krijgt voor ons zélfs de betekenis van eerst bezet en dan bevrijd te worden. Daarover hebben wij hier verleden week nog gehandeld en deze week trouwens vinden wij in het groot Amerikaans weekblad Timejuisi dezelfde gedachtengang weer (moes ten die mannen Het Wekelijks Nieuws rlezen, men zou denken dat zij het afgeschreven hebben!) Slechts op één punt werd nog geen volledig resultaat bereikt, namelijk over de inschakeling van West-Duit se divisies in het Atlantisch leger. Frankrijk verzet er zich nog altijd tegen. Niet, zeggen zij, dat wij tegen Duitse divisies zijn, maar wij zijn er tegen dat die er souden zijn vooral eer de bewapening van Frankrijk vol ledig af fs. Dat is in zékere zin jammer om dat zenlijken zonder dat wij het even wicht hersteld hebben inzake klas sieke bewapening. En dan zal de kat op de koord gc an. In hun strategie zou het dus zeer goed passen thans wat vriendelijker en vredelievender te zijn. Dat is een. En een tweede aanduiding die een uitvloeisel van de eerste kan zijn is dat Vichinsky zelf de delegatie leidt, en niet Malik die van de school van Malenkow, de harde, is. Want inderdaad, alhoeivel Vichinsky ver schrikkelijke requisitoria kan afste ken, toch is hij nog de meest Wes terse der Russische politici. Zou men hem als vredesapostel hebben uitgestuurd? Het is niet onmogelijk, maar. in dien het juist is, mag het toch niet zijn dat wij ons aan dat spelletje zouden laten vangen. In afwachting mag men toch zeg gen dat de generale lijn die door de gebeurtenissen der laatste week loopt ons toelaat een tikje optimistischer te zijn. En dat is al iets. 19-9-50. V. WESTERLINCK. Op Zaterdag 23 Sep tember te 16 uur wordt deze prachtigejaarbeurs officieel geopend. Na een ontvangst op het Stadhuis van het Ereco- mité en het inrichtend comité, gaat het stoets gewijze, stadsharmonie vooraon, naar de Foor- halle. Na de inzegening der nieuwe gebouwen c'ccr Z. F. H. Deken van Roeselare, zcl de Beurs geopend worden en de menigvuldige stands be zocht. Ver,af 17 uur is de Foor open voor het publiek De foorhalle is toegankelijk Zon dag, Dinsdag en Zaterdag: van 1~ tot 20 uur; de arc ere dagen ven 14 tot 1© uur. De ingangsprijs Is slechts vostgesteld op 5 fr. Een bewaarplaats voor fietsen in de halle zelf voorzien. Duizenden bezoekers uit gans de provincie worden verwacht. DE KONINKLIJKE PRINS BEZOEKT DE PANTSEREENHEDEN TE FLAWINNES In het kader der voorziene mili taire maatregelen werd dus in het vooruitzicht gesteld, het inzetten van de klassen 1940 tot 1944 tot het vor men van een wacht met territoriale opdrachten. Daar hieromtrent aller lei geruchten verspreid werden, heeft het Ministerie van Landsverdediging nadere inlichtingen verstrekt over de taak welke die klassen zal worden opgelegd en hoe hun inzet zal ge schieden. Zo werd verklaard dat bij het op richten van deze territoriale wacht, een voorbeeld genomen werd aan Zwitserland. In dit land namelijk moet bij mobilisatie een groot ge deelte van het leger niet ver lopen en krijgt tot opdracht de verdediging in te richten van electriciteitscen- trales, stations, fabrieken, enz., dit eerder plaatselijk. In geval van ge vaar hebben zij alleen hun uniform en hun wapens op te nemen die zij thuis mogen houden. Aan dit systeem wil België zich nu inspireren voor de herinrichting van ons leger. Onze territoriale wacht zal, net zoals ln Zwitserland, nu tot taak krijgen in te staan voor de verdedi ging van centrales, fabrieken, sta tions, op te treden bij aanvallen van valschermspringers, vijfde kolorme enz. Hiervoor komen in aanmerking de klassen 1940. 1941, 1942, 1943 en 1944, die dus niet naar het front zullen worden gestuurd in geval van oorlog. Deze klassen werden bijzon derlijk voor territoriale wacht aan geduid omdat sommigen destijds op- j geroepen werden en andere niet. Deze nieuwe eenheden zullen onder1 het bevel worden gesteld van reserve- officieren uit de omgeving of die er werkzaam zijn. De wederoproeping van deze klas sen zal slechts een contactneming zijn tussen de officieren en de man schapen van deze nieuwe eenheden. Het zou inderdaad lastig zijn hen een bepaalde opdracht op te leggen zon der dat ze elkander zouden kennen. De korte oproepingsperiode zal schommelen tussen een week en veertien dagen, voor de soldaten van deze klassen. Intussen heeft de tijd ook in onze Atlantische streken niet stilgestaan. Zo heeft in de States dhr Johnson zijn ontslag gegeven en zal hij als Minister van Landsverdediging wor den opgevolgd door de ons goed be kende Generaal Marshall die vroeger reeds Minister van Buitenlandse Za ken is geweest. Die ambtswisseling betekent voor al het volgende: dat de Verenigde Staten thans Europa als het te ver dedigen gebied nummer één aanzien in de volledige strategie van de ver dediging van de vrije wereld. Het offensief der U.N.O.-strijd krachten, aangekondigd in de loop van vorige week, brak los op Vrijdag 15 September jl. en bracht reeds een grote ommekeer teweeg op het Ko reaans strijdtoneel. In de dagen voordien had de U.N.O.-luchtmacht alles in het werk gesteld om de verbindings- en be voorradingswegen van de Communis ten te vernietigen of af te snijden. Wijl nu enerzijds op het bruggen hoofd van Foesan een verbitterde aanval op de Communistische lijnen, en dit over het gehele front, van Masan tot tegen Pohang, ingezet werd, verschenen op zelfde 15 Sep tember een vloot van 260 oorlogsbo dems voor de haven van Intchon, ge legen op 28 Km. van Seoel. Dit ge west was van meerdere dagen voor dien reeds op bijzonder zware wijze bestookt geworden door de U.N.O.- luchtmacht. Weldra ontscheepten Amerikaanse marine-fusiljiers op het eiland Wol- mi, dat met een dam met Intchon is het oen onlogische toestand verbonden, en kort nadien hebben schept: enerzijds wil men Duitsland terug als partner behandelen (men brengt het in de Raad van Europa en zal het morgen opnieuw een Mi nisterie van Buitenlandse Zaken ge ven) maar anderzijds wil men het niet inschakel in de Westerse de fensie macht. Enfin dat is een dom geval van Franse binnenlandse politiek en wij moeten er ons niet al te zeer aan storen, aangezien toch niet allen in eens voldoende kunnen bewapend ivorden en dat het tenslotte op de gezamenlijke sterkte aankomt. Men zou natuurlijk kunnen zeggen dat dit jammer en noodlottig is, om dat het de Duitsers een soort min derwaardigheidsgevoel zal geven en dat het toch best ware dat bij een gebeurlijke overval toch Duitse troe pen Duits grondgebied konden ver dedigen. Maar anderzijds krijgen de Duit sers toch meer geallieerde divisies en formele engagementen, wat hun gevoel van veiligheid zeldzaam moet verhogen. Tenslotte zullen de Duitsers zelf het in hun persoonlijk en huiselijk Dat is ongetwijfeld van uitzonder-vermoedelijk wel weten te ap- lijke betekenis, vooral voor ons. j vreciëren dat zij thuis en aan de En de besluiten van de Raad van ((rj)eicl kunnen blijven in plaats van het Atlantisch Pact, en vooral van de drie groter die heden avond zo juist bekend gemaakt worden, zijn MUSICUS LUITENANT LOUIS GASIA - OVERLEDEN De Koninklijke Prins heeft zich verleden week Donderdag naar Flawin- nes begeven, waar hij de school voor Pantsertroepen bezocht. Nadat de Pr.'ns f3 wacht en een erepclofon in ogenschouw nam, begaf hij zich Tv--- de binnenkoer, w.nrr pantserwagens opgesteld stonden. Wij zien hierboven de Prins die zich dorr officieren uitleg laat verschaffen over zij zich meester gemaakt van de ha ven en de stad van Intchon zelf. Ter- zelvertijd werden valschermspringers neergelaten boven het vliegveld van Kimpo, het grootste van Zuid-Korea en gelegen dichtbij Intchon en Seoel. Zij wisten er zich spoedig meester van te maken. Meteen werden andere landingen uitgevoerd door Zuid-Koreaanse een heden te Koemsan, op de Westkust, eveneens ver achter de Noord-Kore- aanse linies nabij Taegoe, en op de Oostkust te Pohang en Jongdok. Op het nieuw gevormd bruggen hoofd vorderden de mariniers weldra tot aan de voorsteden van Seoel, waar zij door de Han-rivier opgehou den werden. Intussen kon kontact gemaakt worden met de strijdkrach ten die het vliegveld van Kimpo hadden ingenomen en eveneens naar Seoel waren opgerukt. Op Woensdagmiddag jl. waren de U.N.O.-strijdkrachten er in gelukt reeds een bruggenhoofd van 2,5 Km. diep over de Han te vormen, Jong- dongpo, een voorstad van Seoel te omsingelen, en de spoorweg, alsmede HÉT FRONT OP K0RÉA fCARTO-SOlSO De pijlen geven een duidelijk beeld van de landingen dezer laatste dagen gedaan door U.N.O.-strijdkrachten, ver achter de Noord-Koreaanse linies van het Zuid-front. de baan welke Seoel en Pjongyang (hoofdstad van Noord-Korea) af te snijden. Dit laatste is van bijzonder groot belang daar bijna alle materiaal en bevoorrading voor de Noord-Korea nen op het Foesafront aiover Seoel moet, wat de Communisten op het Zuidfront in een zeer netelig parket brengen kan. op postcheckrekening Nr 4763.60 der Drukkerij Sansen, Poperinge, en ons blad zal U wekelijks tot einde 't jaar per post tehuis be steld worden. Te Leuven is op Vrijdag 15 Sep tember jl., in de ouderdom van 52 jaar, de musicus Luitenant Louis Ga- sia overleden. Hr Gasia verwierf bij zonderlijk vermaardheid door de stichting en ontwikkeling van de mu ziekkapel van de Belgische Zeemacht. Destijds was hij ook bestuurder van de muziekkorpsen van Tervuren, Za- ventem, Vossem en Leffinge. Hr Louis Gasia toondichtte veel bekende stapmarsen, o.m. Passen- daleSteenstraeteDe Zee macht en veel andere, ook nog processiemarsen als St Louisen St Hubert Te Oostende was de aflijvige een zeer bekend figuur, en zijn heengaan betekent een groot verlies voor deze Stad en voor de muziekwereld. onmiddellijk soldaat te moeten wor den. Vooral diegenen die, als jonge mannekens van 16-17 jaar reeds een oorlog als soldaat hebben gekend. OMMEKEER OOK AAN SOVJETZIJDE? Heden, Dinsdagavond, is te Flus hing Meadoios ook de activiteit van de Algemene U.N.O. vergadering zo stilletjesaan begonnen. En aan het hoofd van de Sovjet delegatie staat de Sovjet-minister van Buitenlandse Zaken Vichinsky. Die heeft bij zijn aankomst aan de journalisten verklaard dat de Russischs delegatie er zou vechten voor de bevordering van de vrede en de verstandhouding onder de volke ren. Dat klinkt natuurlijk zeer mooi, maar er is geen kind meer die dat nog geloofd zonder er eerst bewijzen te hebben van gekregen. Tot nu toe kan inderdaad iedereen constateren dat Sovjet Rusland een zeer eigen en een zeer zonderlinge opvatting heeft over vrede en verstandhouding onder de volkeren. Het is dan ook niet op die woor den dat wij ons baseren om hierbo ven te schrijven: Ommekeer ook aan Sovjetzijde Wij stellen die vraag om een dub bele reden en de ene schijnt een soort uitvloeisel te zijn van de an dere. Zoals hierboven reeds gezegd is het voornaamste resultaat van de com munistische aanval in Korea het wakker schieten van de vrije wereld en een verbeten inspanning voor de wederbewapening van onze landen. Als we dit nu aanknopen bij onze beschouwingen van verleden week over de atoomvoor sprong van Ame rika, dan is het normaal dat Rus land thans pogingen zou aanioenden om het effect van die Korea-inspui- ting te doen verdwijnen, i.a.w. om onze toederbewapeningswil te doen verslappen. En hoe menen ze dat te kunnen bereiken. Door zich wat meer vredelievend en inschikkelijk voor te doen zoda nig dat het Westen de indruk zou krijgen dat het toeh nog zó nodig wagen onmogelijk dit tempo tot het einde kon volhouden. Gedurende zes ronden wist hij met ongekende brio zijn snelheid op te drijven en het publiek toch nog altijd de hoop te geven van een mogelijke overwin ning. Zijn verplichte opgave werd dan ook zo sterk toegejuicht als een overwinning. Na J. P. Wimille is ook met Som- mer een der grote vedetten van de autosport op droevige wijze heenge gaan. Tijdens een koers te Cadours, inchamps was Sommer van de partij, de Haute Garonne (Frankrijk), isDe Italianen regelden de snelheid de bekende Franse autorenner Ray- met hun zware wagens en Sommer mond Sommer, om het leven geko-1 wist heel goed dat zijn veel lichtere men op het ogenblik dat hij een korte bocht nam. Ooggetuigen ver halen hoe in de bocht de wagen van Sommer lichtjes haperde aan een telefoonpaal, de wagen werd echter nog niet uit zijn baan gebracht. Op dat ogenblik echter wilde Sommer met een korte oogopslag het voor wiel, dat gehaperd had, even contro leren. Dit korte gebaar is hem ech ter fataal geworden, want hierdoor verloor hij de controle op zijn wa gen die over de boord van de weg heenschoot en tegen een boom te pletter liep. De renner werd op slag gedood. Raymond Sommer was een gekend figuur uit de autowereld. Op het ogenblik dat hij zo tragisch om het leven kwam verdedigde hij de kleu ren van Simca tegen de 60 H.P. zwaardere Ferrari. Zijn wagen woog slechts 500 kgr., alles inbegrepen, en hiermede haalde hij in rechte lijn de snelheid van 200 km. per uur. De verongelukte renner was de zoon van de bekende Roger Sommer die ten tijde van de ontwikkeling der luchtvaart samen met Henri Farman en Louis Blériot, een der eerste ni- loten was die het waagden in het luchtruim op te stijgen met hun pri mitieve vliegtoestellen. Evenals zijn vader was Raymond Sommer een moedig sportman. Want moed en koelbloedigheid is er in deze sporttak vereist. Raymond was tevens in alle sportmiddens gekend als de man van het «fair play», die onweerstaanbaar was in zijn drang naar de overwinning, doch die ook kon verliezen als een echt sportman, met een glimlach op het gelaat. Tijdens de laatste grote snelheids- prijs bi ons land. deze te Francoi- Generaal Mac Arthur leidde per soonlijk de operaties voor Intchon. Het Amerikaanse slagschip Mis souri de grootste oorlogsbodem ter wereld, nam aan de operaties deel, door bombardementen uit te voeren op de stellingen der Communisten. Het vliegveld Kimpo is. sedert be gin dezer week kunnen in gebruik genomen worden. Een luchtbrug Ja- pan-Kimpo werd tot stand gebracht en Woensdag jl. landde er elke 7 mi nuten een toestel, met manschappen, munitie en bevoorrading. Op het zuidelijk front wisten in deze laatste dagen de U.N.O.-strijd krachten over de gehele lijn terrein winst te boeken. Pohang, aan de Oostkust gelegen haven, werd dooi de Zuid-Koreanen heroverd, alsmede Angang-ni. Op het front van Taegoe veroverden de Amerikanen Waegwan, gelegen op de grote baan van Taegoe naar Taejon-Seoel. Meer Zuidwaarts konden de U.N.O.-eenheden terug hun stellingen langs de Nakton be zetten en wisten reeds vier bruggen hoofden te vormen over deze stroom. Aan de samenvloeiing van Nam- en Naktonrivieren, dus in de nabijheid van Masan. werd eveneens terrein winst geboekt. Overal moesten de Communisten wijken, maar niet zon der verzet en zware verliezen met achterlating van veel materiaal. Over de Noor-Koreaanse linies deed Generaal Mac Arthur drie mil lioen vlugschriften uitwerpen waarin (Zie vervolg 2 blad). De Franse autorenner Sommer zoals hij opgebaard werd In het ge meentehuis van Cadours. Men merkt duidelijk de dodende ongeluk- sporen op hei gelaat.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1950 | | pagina 1