13
Een kaakslag was...
genoeg
De verlenging van de
Militaire Dienstplicht
ROESEUBE
U.N.O.-offensief losgebroken op Korea
Pohang en Waepan op
de Communisten heroverd
De Franse autorenner
Raymond Sommer komt bij
koersongeval om het leven
12
Onenigheid
om 2 kinderen
SCtos 1949 xwcait Rotmeal af
§CBas 195© zal 18 maagden doem
Wan klas 1951 af 2 jaar
Jaarbeurs van Midden-Vlaanderen
te Roeselare van 23-9 tot 3-10-'50
I VAfl MBDEH-VLMÏfflESl
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN
ONZE 4 UITGAVEN:
Bladzijden
PRIJS
2 Frank
ZATERDAG
BUITENLANDS OVERZICHT
Het waar&m der dienstverlenging
Klassen 1940-1944 voor territoriale
opdrachten bestemd
BestgesEcagde landingeii bij Intchon brengen de
Amerikanen in de voorsteden van Seoel
de techniek van deze wagens.
STORT 30 FRANK
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJK1" BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. 12. Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel 445
Veurne;
M D'HERl. Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Aangesloten bi-j het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
NIEUWS
POPERINGE (met randgemeenten).
PEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
is mramun
46° JAAR.
Nr 38.
SEPTEMBER
1950
ABONNEMENTSPRIJS 1950:
België tot Nieuwjaar 30 fr.
Belgisch Congo 3,— fr. p. week
Frankr. Holland 3,—fr. p. week
Andere landen 3,50 fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever.
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
Daar was misschien niet zoveel
geestdrift, maar daar was meer ver
betenheid Dat hebt ge kunnen er
varen ui', de verslagen over het
Congres van het Davidsfonds
Zijt ge niet een beetje verwon
derd dat ik andermaal over dat
«oude» Davidsfonds schrijf?
't Is precies om wille van die ver
betenheid, die zo goed past in onze
dagen. Men heeft immers de zot
gehouden met de 72 t. h. Vlamin
gen die in Maart getuigenis afleg
den van hun trouw aan hun Ko
ning Wie heeft er dan niet aange
voeld dat «wij» te fraai zijn? We
zijn te fraai omdat we niet talrijk
genoeg meer als Vlamingenge
organiseerd zijn.
't Was nu toch alles Vlaams in
Vlaanderen! Wat wilden we nog
wel meer? Waren 't geen zerp-zure
mensen, geen zwartkijkers die nog
van strijd spraken. Waren na de
oorlog niet alle echte Vlamingen
verdacht, tot zelfs diegene die door
de Duitsers waren aangehouden ge
weest? Was het Davidsfonds zelf
niet verdacht in meer dan een
Vlaamse gemeente? Liet men het
niet vallen als een betonblok, omdat
die afdeling ongewenst, nutteloos
was geworden, de schijn kan geven
van een zekere dubbelzinnigheid?
Het Davidsfonds was veelal de enige
vereniging die Vlaams levenen
verstands-leven voedde in onze ge
meenten. Men verontrustte noch
duivenmaatschappijen, noch voet
balclubs, noch vinkeniers. Men bleef
ge mocht er heel zeker van zijn
Vlaamsgezind zoveel als te voor,
maar die uiting van Vlaams leven,
ziet ge, dat was op zijn minst ge
vaarlijk
En nu we absoluut ongevaarlijk
waren, nu we toch zo fraai gewor
den waren, zo... ding! Nu kon men
met ons de zothouden naar be-
lieften. 's Is de schuld van de fraaie
mensen! 't Gebeurt nog!
«onze» onderwijzers die dat., on
dankbaar werk verrichten. Ondank
baar omdat het niets meebrengt dan
veel zorg en veel last, maar een
zeer dankbaar werk omdat die af
deling, ook op de kleinere gemeenten
ongelooflijk veel goeds heeft ge
sticht. Ondenkbaar veel goeds. Dat
kunt ge U alleen indenken als ge
U een enkel ogenblik voorstelt dat
er geen Davidsfonds bestond. Dan
was er in Vlaanderen bijna geen ver
standelijke bedrijvigheid meer, dan
ware het over 't algemeen gedaan
met alle Vlaams leven. Zij mogen er
ook eens over nadenken, zij, deze in
tellectuelen die misschien wel lid wa
ren, maar de plaatselijke werking
een beetje... minderweerdig vonden
Dat die... heren eens goed overschou-
wen wat niet alleen in stad maar
ook op het platte land werd verwe
zenlijkt door de harde wroeters, door
onderpastoors en onderwijzers en
boerejongens en arbeiders, dan ko
men ook zij tot, het besef dat het
«hun» grote plicht is bij te sprin
gen, te helDen en te steunen.
Het Davidsfonds werkt jaar uit,
jaar in, maand -ia, maand, dag na
dag, houdt het Vlaamse bewustzijn
wakker, voert ook de gewone man
hoger op, is een zegen geweest voor
onze Vlaamse gouwen. Het kan, het
moet morgen de Vlaamse burcht
worden, waartegen de vijand geen
aanval meer durft wagen. Alleen
de vrees voor onze macht kan be
letten dat de voorbije gebeurtenis
wordt herhaald.
Begrijpt gij nu ook wat het Da
vidsfonds... is? En gevoelt gij nog de
schande van de kaakslag?
PE VLAMYNCK.
Goed nieuws op alle Fronten
In het moederhuis te Roubaix heeft
zich een niet alledaags misverstand
voorgedaan. Mevr. Wahl en Mevr.
Piesset schonken er respectievelijk
het leven aan een meisje en een jon
gen. Toen zij beiden de inrichting
verlieten, stelde Mevr. Wahl vast dat
er vermoedelijk een vergissing in het
spel was en dat het jongentje dat zij
in de armen droeg het hare niet was.
vermits zij overtuigd was dat zij het
leven geschonken had aan een meis
je. Mevr. Piesset houdt staande dat
het meisje dat zij mee naar huis
droeg wel degelijk het hare is. Zij
weigerde zelfs voor een fotograaf te
poseren, vrezend dat men haar het
kind wel zou trachten te kidnappen.
De dokters nu zitten met dit geval
verlegen en trachten door bloed
onderzoek klaarte te brengen in deze
zaak.
Daarom keer ik terug op het Da
vidsfonds!
De naam lijkt oud. de rest is jong
en springlevend. Het liep achteruit
na de bevrijding jammer genoeg,
ge ziet het nu zelf. Thans zijn
weerom 80.000 gezinnen aangeslo
ten. Dat is een eerbiedweerdig ge
tal, ongetwijfeld! liet Davidsfonds
biedt niet anders aan dan dingen
die geen stoffelijk belang hebben;
en dat er toch nog 80.000 gezinnen
zijn die de Davidsfondsboeken, voor
drachten en avonden voor zeer in
teressant houden, is misschien ook
merkweerdig in onze tijd, waar men
de radio beluistert meer om... ge
rucht te horen dan eigenlijke mu-
liek.
Dat getal is echter veel te klein...
80.000. De propaganda voor de
100.000 die nu gevoerd wordt, kan
ons een eind verder brengen. Maar
ik kan 't uit mijn... kop niet krij
gen, 100.000 is nog... VEEL te wei
nig... veel te weinig!
Neen, het Davidsfonds is geen po
litieke organisatie; langs het Da
vidsfonds zijn geen «postjes» te be
komen. Het bekommert zich uit
sluitend om andere belangen, het
wil de algehele ontwikkeling van
ons Volk en stelt zich aan als de
bewerkervan de Vlaamse belan
gen. Maar het wil, onder zijn vlag.
alle bewuste Vlamingen scharen, al
die taal en volksgenoten die niet
willen vermuilezeld worden. Al de
slapende, onbewuste Vlamingen die
thans gevoelen, die ondervonden
hebben hoe men ons nog voor de
zothoudt, "he de kaakslag heb
ben gevoeld, moeten thans in hun
verbetenheid aansluiten bij 'n Volk
se vereniging die zich weerbaar stelt.
Het Davidsfonds vocht, het stond
immer in de voorposten, het lag
ln de loopgraven, maar deed niet
aan politiek.
Alle Vlamingen zijn daar thuis.
De thermometer wordt niet gebezigd
om uw Vlaamse «koorts» te meten.
Alwie het goed meent met het Ka
tholieke Vlaanderen, alwie van zijn
eigen volk houdt, is op zijn plaats
in het Davidsfonds. Ook zij die eerst
thans gewaar werden dat het Waals
haantje op de kop van de... leeuw
ging kraaien; zij die inzagen dat
ook de Vlaamse Socialisten hun
eigen volk in de steek lieten, kun
nen er niet uit; Het helpt niet, het
haalt niets uit uw kwaadheid in
krachtwoorden te luchten. Het helpt
niets de schuldigen te gaan zoeken
als ge zelf sliept. Er is maar een
redmiddel: U weerbaar te stellen!
Alleen haalt ge ook niets uit; in
verbond met duizenden en tiendui
zenden kunt ge oneindig veel.
Nooit had ik zelf zo goed de wer
king van het Davidsfonds begrepen.
Nooit had ik zo goed als thans ge
voeld wat het deed in 't verleden.
Wat hebben die onderwijzers toch
veel goeds verricht, zij die als Se-
kretaris van een afdeling zich af
sloofden om leden aan te werven,
om de voordracht-avonden voor te
bereiden, om de boeken aan de le
den te bezorgen. Want 't zijn veelal
In. de kabinetsraad van Vrijdag 15
September jl„ werd andermaal de
verlenging van de militaire dienst
plicht behandeld en alle hypothesen
ervan uiteengezet, alsmede de sociale
en financiële gevolgen van de te
nemen beslissingen.
Ten slotte werden volgende beslis
singen genomen:
Jaarklasse 1949 zwaait af einde
September.
Jaarklasse 1950 blijft 18 maanden
onder de wapens. De reserve-officie
ren, -onderofficieren en -miliciens
van deze klas, zullen na hun 18de
dienstmaand met onbepaald verlof
worden gezonden.
Jaarklasse 1951 en volgende blijven
24 maanden onder de wapens.
De militairen van de jaarklassen
1945-1948 zullen in 1952 voor 1 maand
opgeroepen worden, tijdens de periode
van April tot September. De militai
ren zullen niet per jaarklasse, maar
per eenheid worden opgeroepen.
Het wederoproepen van de jaar
klassen 1940-'44, die elk gedurende
één maand met territoriale opdrach
ten zullen worden belast, zal later
geschieden.
VOOR DE GEZINNEN VAN
SOLDIJTREKKENDE MILITAIREN
Door de Kabinetsraad werd de Mi'
nister van Binnenlandse Zaken ge'
machtigd een wetsontwerp in te die
nen betreffende het toekennen van
een vergoeding aan de gezinnen van
soldijtrekkende soldaten.
MOET BELGIE DRIE DIVISIES
GEVECHTSKLAAR HOUDEN?
Welke militaire verplichtingen aan
België opgelegd werden in het kader
van het Atlantisch Pact, blijft een
der vele militaire geheimen. Men
weet echter dat elk aangesloten land
divisies te leveren hebben zal in
evenredigheid met zijn bevolking. Zo
werd vooruitgesteld dat, zo Frankrijk
15 divisies klaar moet hebben met
zijn bevolking van 38 millioen, Bel
gië met zijn 8 millioen inwoners wel
drie gevechtsklare divisies op de
been zou dienen te brengen en te
behouden.
Geschat wordt dat een gevechts
divisie circa 25.000 tot 30.000 man
telt, waarvan ongeveer 8.000 de eer
ste reservekracht vormen. Om tot
3 divisies te komen zou ons land
diensvolgens een 90.000 man onder
de wapens moeten hebben.
In België werden totnogtoe 40.000
k 50.000 man per jaar onder de wa
pens geroepen, wat diensvolgens niet
toereikend kan genoemd worden. An
derzijds voorziet men voor de klas
sen 1951, 1952 en 1953 zeer zwakke
lichtingen.
Om tot 3 divisies te kunnen ge
raken is er dan geen andere oplos
sing gebleken dan de diensttijd te
verdubbelen, wat vanaf de lichting
1951 zou gebeuren.
Intussen zou een minimum van
veiligheid bekomen worden door het
wederoproepen van jonge lieden van
23 tot 24 jaar oud.
Met hetzelfde doel gebeurt ander,
zijds het overhevelen van officieren
onderofficieren en soldaten van de
administratieve diensten waar zij
door burgers zullen worden vervan
gen naar de gevechtseenheden.
KLASSEN 1940-'44 ZULLEN
TERRITORIALE WACHT VORMEN
DE TAAK DIE HEN
ZOU WORDEN OPGEDRAGEN
DE OMMEKEER IN KOREA
Juist op het ogenblik dat velen
gingen vrezen dat de U .N .Ó.-legers
in Zuid-Korea dan toch het onder
spit zouden moeten delven, en mis
schien terug in zee zouden geworpen
worden, was Generaal Mac Arthur de
laatste hand aan 't leggen aan de
plannen voor een ontschepingsopera
tie in grote stijl waarvan wij tijdens
de jongste drie dagen de eerste re
sultaten hebben gezien.
De slag meet voor de Noord-Ko-
reanen erg zijn, en ook erg onver
wacht komen. Op 'n paar dagen tijd
zijn ze hun grootste en beste vlieg
veld dat van Kimpo kwijtheb
ben ze bijna Seoel, de Zuid-Koreaan-
se hoofdstad, verloren, worden zij'
dus bedreigd met het afsnijden van
hun ravitailleringswegen en krijgen
zij een oorlog op drie fronten.
De bedoeling der U.N.O.-legers
schijnt inderdaad te zijn Korea
dwars door te snijden, zoals de be
vrijdingslegers het in 1944 met het
schiereiland lotentin, in Frankrijk,
hebben gedaan. Als de Noord-Korea-
nen dat willen verhinderen dan moe
ten zij ichten de vijand aan te val
len uit het Noorden en uit het Zui
den. Maar... in het Noorden hebben
ze waarschijnlijk haast geen troepen
en in het Zuiden zitten die meestal
helemaal beneden. En als ze die van
daar wegtrekken, dan worden ze op
de hielen gevolgd door de U.N.O.-
troepen uit het bruggenhoofd bij Fu-
san.
Ze zitten due in een hachelijke
positie.
En voor de gehele communistische
wereld is het een hachelijke positie.
Er schijnen nu vrijwel maar twee
oplossingen meer mogelijk: ofwel de
Noord-Koreanen laten vallen als een
steen, ofwel openlijk en rechtstreeks
zelf tussenkomen.
Dit laatste zullen ze naar alle
waarschijnlijkheid zo rap niet doen
of liever helemaal niet doen. Anders
hadden ze het inderdaad reeds ge
daan, toen het vóór enkele weken
bleek dat de Noord-Koreanen alleen
niet bij machte waren om de U.N.O.-
legers buiten te gooien.
Opmerkelijk is trouwens dat de
Noord-Koreanen geen luchtmacht
hebben die op iets trekt. Het moet
dus wel zijn dat de Russen hun die
niet willen geven en bijgevolg dat
ze niet absoluut willen dat de Noor
derlingen het halen.
Wellicht meent Moskou nu dat het
spelletje haast lang genoeg geduurd
heeft en zal het de Noord-Korea
nen zich stilletjes laten doodvechten,
't Was toch vooral een oefenmatch
dat-zij wildenEn Amerika wil er
toch geen nieuwe wapens tonen; wat
nut heeft het dan nog voort te
doen?
Het Koreaans avontuur heeft nu
alleen als voornaamste gevolg gehad
dat geheel het Westen deze keer voor
goed is wakker geschoten en dat het
resoluut met de wederbewapening be
gint. Het psychologisch effect op de
volkeren van het Verre Oosten dat
had kunnen teweeg gebracht worden
door een Amerikaanse nederlaag is
verkeken, terwijl anderzijds de kracht
der vrije volkeren met de dag stijgt.
Als resultaat is het experiment
voor de Sovjets dus niet zo hartver
sterkend en het kan best gebeuren
dat ze thans van mening zijn dat
het maar best is die oefenoorlog stil
te leggen om het Westen te trachten
weer in slaap te wiegen én door een
militaire zegepraal én door het feit
dat Rusland zelf er niet is in tussen
gekomen...
DE OMMEKEER IN AMERIKA
EN HET WESTEN
iniet is zich op een gebeurlijke Rus
sische inval voor te bereiden.
Als wij ons daaraan laten vangen
en in vertraagd tempo gaan werken,
dan krijgt Rusland bijna zeker de
Atlantisch leger opgericht onder i hans het atoorrwvenwicht te rertre-
Amerikaans commando en de drie
groten hebben besloten hun aantal
divisies in West-Duitsland te verho
gen, terwijl ze voor de gehele we
reld v klaren dat een aanval op
Berlijn of een aanval op West-Duits
land voor hen zal worden aangezien
als een aanval op hun eigen land.
Die verschillende feiten, verklarin
gen en beslissingen zijn zeker van
aard on het geloof en de moed in
de harten der West-Europeanen on
gelooflijk te doen stijgen.
Inderdaad, daar zijn verschillende
redenen voor.
In de eerste plaats bewijst dit dat
Amerika zeker met geen enkel ach
terbakse bedoeling meer in het hoofd
zit, en niet bereid is, in geen enkele
eventualiteit, het met de Russen op
een accoordje te gooien, op de rug
van West-Europa.
Het bewijst ook dat men niet meer
van plan is gebeurlijk alleen vertra
gingsgevechten te voeren om de Rus
sen wel tot dan de Kanaalkast te
laten komen en tot aan de Pyre
neeën, en alleen het Iberisch Schier
eiland als defensief en later offen
sief bruggenhoofd te bewaren. Want
werkelijk, als de Amerikanen en de
Engelsen sterke en talrijke divisies
naar Duitsland sturen, dan is het
niet met de bedoeling ze daar te la
ten in de pan hakken.
En anderzijds neemt dit in onze
landen de beangstigende indruk weg
dat wij nog jaren nodig hébben
vooraleer ons. landen verdedigbaar
zouden zijn tegenover een mogelijke
Russische overval.
Inderdaad: onze economische en
physische uitputting na de tweede
tuereldoorlog heeft het ons onmoge
lijk gemaakt nu reeds een nieuw
militair apparaat gereed te hebben.
We zullen het dan nu in zo'n spoed-
tempo moeten gereed maken dat het
ons ontzaglijk veel zal kosten aan
offers en inspanningen. En om
dat van de bevolking te kunnen ver
krijgen moet men hoop kunnen ge
ven en zekerheid dat niet alles ver
geefs zal zijn en vergeefs krijgt
voor ons zélfs de betekenis van eerst
bezet en dan bevrijd te worden.
Daarover hebben wij hier verleden
week nog gehandeld en deze week
trouwens vinden wij in het groot
Amerikaans weekblad Timejuisi
dezelfde gedachtengang weer (moes
ten die mannen Het Wekelijks
Nieuws rlezen, men zou denken dat
zij het afgeschreven hebben!)
Slechts op één punt werd nog geen
volledig resultaat bereikt, namelijk
over de inschakeling van West-Duit
se divisies in het Atlantisch leger.
Frankrijk verzet er zich nog altijd
tegen. Niet, zeggen zij, dat wij tegen
Duitse divisies zijn, maar wij zijn er
tegen dat die er souden zijn vooral
eer de bewapening van Frankrijk vol
ledig af fs.
Dat is in zékere zin jammer om
dat
zenlijken zonder dat wij het even
wicht hersteld hebben inzake klas
sieke bewapening. En dan zal de kat
op de koord gc an.
In hun strategie zou het dus zeer
goed passen thans wat vriendelijker
en vredelievender te zijn. Dat is een.
En een tweede aanduiding die
een uitvloeisel van de eerste kan zijn
is dat Vichinsky zelf de delegatie
leidt, en niet Malik die van de school
van Malenkow, de harde, is. Want
inderdaad, alhoeivel Vichinsky ver
schrikkelijke requisitoria kan afste
ken, toch is hij nog de meest Wes
terse der Russische politici.
Zou men hem als vredesapostel
hebben uitgestuurd?
Het is niet onmogelijk, maar. in
dien het juist is, mag het toch niet
zijn dat wij ons aan dat spelletje
zouden laten vangen.
In afwachting mag men toch zeg
gen dat de generale lijn die door de
gebeurtenissen der laatste week loopt
ons toelaat een tikje optimistischer
te zijn. En dat is al iets.
19-9-50. V. WESTERLINCK.
Op Zaterdag 23 Sep
tember te 16 uur wordt
deze prachtigejaarbeurs
officieel geopend. Na
een ontvangst op het
Stadhuis van het Ereco-
mité en het inrichtend
comité, gaat het stoets
gewijze, stadsharmonie
vooraon, naar de Foor-
halle. Na de inzegening
der nieuwe gebouwen
c'ccr Z. F. H. Deken van
Roeselare, zcl de Beurs
geopend worden en de
menigvuldige stands be
zocht.
Ver,af 17 uur is de Foor
open voor het publiek
De foorhalle is toegankelijk Zon
dag, Dinsdag en Zaterdag: van 1~ tot 20 uur; de
arc ere dagen ven 14 tot 1© uur. De ingangsprijs Is slechts
vostgesteld op 5 fr. Een bewaarplaats voor fietsen in de halle zelf
voorzien.
Duizenden bezoekers uit gans de provincie worden
verwacht.
DE KONINKLIJKE PRINS BEZOEKT
DE PANTSEREENHEDEN TE FLAWINNES
In het kader der voorziene mili
taire maatregelen werd dus in het
vooruitzicht gesteld, het inzetten van
de klassen 1940 tot 1944 tot het vor
men van een wacht met territoriale
opdrachten. Daar hieromtrent aller
lei geruchten verspreid werden, heeft
het Ministerie van Landsverdediging
nadere inlichtingen verstrekt over de
taak welke die klassen zal worden
opgelegd en hoe hun inzet zal ge
schieden.
Zo werd verklaard dat bij het op
richten van deze territoriale wacht,
een voorbeeld genomen werd aan
Zwitserland. In dit land namelijk
moet bij mobilisatie een groot ge
deelte van het leger niet ver lopen
en krijgt tot opdracht de verdediging
in te richten van electriciteitscen-
trales, stations, fabrieken, enz., dit
eerder plaatselijk. In geval van ge
vaar hebben zij alleen hun uniform
en hun wapens op te nemen die zij
thuis mogen houden. Aan dit systeem
wil België zich nu inspireren voor de
herinrichting van ons leger.
Onze territoriale wacht zal, net
zoals ln Zwitserland, nu tot taak
krijgen in te staan voor de verdedi
ging van centrales, fabrieken, sta
tions, op te treden bij aanvallen van
valschermspringers, vijfde kolorme
enz. Hiervoor komen in aanmerking
de klassen 1940. 1941, 1942, 1943 en
1944, die dus niet naar het front
zullen worden gestuurd in geval van
oorlog. Deze klassen werden bijzon
derlijk voor territoriale wacht aan
geduid omdat sommigen destijds op- j
geroepen werden en andere niet.
Deze nieuwe eenheden zullen onder1
het bevel worden gesteld van reserve-
officieren uit de omgeving of die er
werkzaam zijn.
De wederoproeping van deze klas
sen zal slechts een contactneming
zijn tussen de officieren en de man
schapen van deze nieuwe eenheden.
Het zou inderdaad lastig zijn hen een
bepaalde opdracht op te leggen zon
der dat ze elkander zouden kennen.
De korte oproepingsperiode zal
schommelen tussen een week en
veertien dagen, voor de soldaten van
deze klassen.
Intussen heeft de tijd ook in onze
Atlantische streken niet stilgestaan.
Zo heeft in de States dhr Johnson
zijn ontslag gegeven en zal hij als
Minister van Landsverdediging wor
den opgevolgd door de ons goed be
kende Generaal Marshall die vroeger
reeds Minister van Buitenlandse Za
ken is geweest.
Die ambtswisseling betekent voor
al het volgende: dat de Verenigde
Staten thans Europa als het te ver
dedigen gebied nummer één aanzien
in de volledige strategie van de ver
dediging van de vrije wereld.
Het offensief der U.N.O.-strijd
krachten, aangekondigd in de loop
van vorige week, brak los op Vrijdag
15 September jl. en bracht reeds een
grote ommekeer teweeg op het Ko
reaans strijdtoneel.
In de dagen voordien had de
U.N.O.-luchtmacht alles in het werk
gesteld om de verbindings- en be
voorradingswegen van de Communis
ten te vernietigen of af te snijden.
Wijl nu enerzijds op het bruggen
hoofd van Foesan een verbitterde
aanval op de Communistische lijnen,
en dit over het gehele front, van
Masan tot tegen Pohang, ingezet
werd, verschenen op zelfde 15 Sep
tember een vloot van 260 oorlogsbo
dems voor de haven van Intchon, ge
legen op 28 Km. van Seoel. Dit ge
west was van meerdere dagen voor
dien reeds op bijzonder zware wijze
bestookt geworden door de U.N.O.-
luchtmacht.
Weldra ontscheepten Amerikaanse
marine-fusiljiers op het eiland Wol-
mi, dat met een dam met Intchon is
het oen onlogische toestand verbonden, en kort nadien hebben
schept: enerzijds wil men Duitsland
terug als partner behandelen (men
brengt het in de Raad van Europa
en zal het morgen opnieuw een Mi
nisterie van Buitenlandse Zaken ge
ven) maar anderzijds wil men het
niet inschakel in de Westerse de
fensie macht.
Enfin dat is een dom geval van
Franse binnenlandse politiek en wij
moeten er ons niet al te zeer aan
storen, aangezien toch niet allen in
eens voldoende kunnen bewapend
ivorden en dat het tenslotte op de
gezamenlijke sterkte aankomt.
Men zou natuurlijk kunnen zeggen
dat dit jammer en noodlottig is, om
dat het de Duitsers een soort min
derwaardigheidsgevoel zal geven en
dat het toch best ware dat bij een
gebeurlijke overval toch Duitse troe
pen Duits grondgebied konden ver
dedigen.
Maar anderzijds krijgen de Duit
sers toch meer geallieerde divisies
en formele engagementen, wat hun
gevoel van veiligheid zeldzaam moet
verhogen.
Tenslotte zullen de Duitsers zelf
het in hun persoonlijk en huiselijk
Dat is ongetwijfeld van uitzonder-vermoedelijk wel weten te ap-
lijke betekenis, vooral voor ons. j vreciëren dat zij thuis en aan de
En de besluiten van de Raad van ((rj)eicl kunnen blijven in plaats van
het Atlantisch Pact, en vooral van
de drie groter die heden avond zo
juist bekend gemaakt worden, zijn
MUSICUS
LUITENANT LOUIS GASIA
- OVERLEDEN
De Koninklijke Prins heeft zich verleden week Donderdag naar Flawin-
nes begeven, waar hij de school voor Pantsertroepen bezocht. Nadat de
Pr.'ns f3 wacht en een erepclofon in ogenschouw nam, begaf hij zich
Tv--- de binnenkoer, w.nrr pantserwagens opgesteld stonden. Wij zien
hierboven de Prins die zich dorr officieren uitleg laat verschaffen over
zij zich meester gemaakt van de ha
ven en de stad van Intchon zelf. Ter-
zelvertijd werden valschermspringers
neergelaten boven het vliegveld van
Kimpo, het grootste van Zuid-Korea
en gelegen dichtbij Intchon en Seoel.
Zij wisten er zich spoedig meester
van te maken.
Meteen werden andere landingen
uitgevoerd door Zuid-Koreaanse een
heden te Koemsan, op de Westkust,
eveneens ver achter de Noord-Kore-
aanse linies nabij Taegoe, en op de
Oostkust te Pohang en Jongdok.
Op het nieuw gevormd bruggen
hoofd vorderden de mariniers weldra
tot aan de voorsteden van Seoel,
waar zij door de Han-rivier opgehou
den werden. Intussen kon kontact
gemaakt worden met de strijdkrach
ten die het vliegveld van Kimpo
hadden ingenomen en eveneens naar
Seoel waren opgerukt.
Op Woensdagmiddag jl. waren de
U.N.O.-strijdkrachten er in gelukt
reeds een bruggenhoofd van 2,5 Km.
diep over de Han te vormen, Jong-
dongpo, een voorstad van Seoel te
omsingelen, en de spoorweg, alsmede
HÉT FRONT OP K0RÉA
fCARTO-SOlSO
De pijlen geven een duidelijk beeld van de landingen dezer laatste dagen
gedaan door U.N.O.-strijdkrachten, ver achter de Noord-Koreaanse linies
van het Zuid-front.
de baan welke Seoel en Pjongyang
(hoofdstad van Noord-Korea) af te
snijden.
Dit laatste is van bijzonder groot
belang daar bijna alle materiaal en
bevoorrading voor de Noord-Korea
nen op het Foesafront aiover Seoel
moet, wat de Communisten op het
Zuidfront in een zeer netelig parket
brengen kan.
op postcheckrekening Nr 4763.60
der Drukkerij Sansen, Poperinge,
en ons blad zal U wekelijks tot
einde 't jaar per post tehuis be
steld worden.
Te Leuven is op Vrijdag 15 Sep
tember jl., in de ouderdom van 52
jaar, de musicus Luitenant Louis Ga-
sia overleden. Hr Gasia verwierf bij
zonderlijk vermaardheid door de
stichting en ontwikkeling van de mu
ziekkapel van de Belgische Zeemacht.
Destijds was hij ook bestuurder van
de muziekkorpsen van Tervuren, Za-
ventem, Vossem en Leffinge.
Hr Louis Gasia toondichtte veel
bekende stapmarsen, o.m. Passen-
daleSteenstraeteDe Zee
macht en veel andere, ook nog
processiemarsen als St Louisen
St Hubert
Te Oostende was de aflijvige een
zeer bekend figuur, en zijn heengaan
betekent een groot verlies voor deze
Stad en voor de muziekwereld.
onmiddellijk soldaat te moeten wor
den. Vooral diegenen die, als jonge
mannekens van 16-17 jaar reeds een
oorlog als soldaat hebben gekend.
OMMEKEER
OOK AAN SOVJETZIJDE?
Heden, Dinsdagavond, is te Flus
hing Meadoios ook de activiteit van
de Algemene U.N.O. vergadering zo
stilletjesaan begonnen.
En aan het hoofd van de Sovjet
delegatie staat de Sovjet-minister
van Buitenlandse Zaken Vichinsky.
Die heeft bij zijn aankomst aan
de journalisten verklaard dat de
Russischs delegatie er zou vechten
voor de bevordering van de vrede en
de verstandhouding onder de volke
ren.
Dat klinkt natuurlijk zeer mooi,
maar er is geen kind meer die dat
nog geloofd zonder er eerst bewijzen
te hebben van gekregen. Tot nu toe
kan inderdaad iedereen constateren
dat Sovjet Rusland een zeer eigen
en een zeer zonderlinge opvatting
heeft over vrede en verstandhouding
onder de volkeren.
Het is dan ook niet op die woor
den dat wij ons baseren om hierbo
ven te schrijven: Ommekeer ook aan
Sovjetzijde
Wij stellen die vraag om een dub
bele reden en de ene schijnt een
soort uitvloeisel te zijn van de an
dere.
Zoals hierboven reeds gezegd is het
voornaamste resultaat van de com
munistische aanval in Korea het
wakker schieten van de vrije wereld
en een verbeten inspanning voor de
wederbewapening van onze landen.
Als we dit nu aanknopen bij onze
beschouwingen van verleden week
over de atoomvoor sprong van Ame
rika, dan is het normaal dat Rus
land thans pogingen zou aanioenden
om het effect van die Korea-inspui-
ting te doen verdwijnen, i.a.w. om
onze toederbewapeningswil te doen
verslappen.
En hoe menen ze dat te kunnen
bereiken.
Door zich wat meer vredelievend
en inschikkelijk voor te doen zoda
nig dat het Westen de indruk zou
krijgen dat het toeh nog zó nodig
wagen onmogelijk dit tempo tot het
einde kon volhouden. Gedurende zes
ronden wist hij met ongekende brio
zijn snelheid op te drijven en het
publiek toch nog altijd de hoop te
geven van een mogelijke overwin
ning. Zijn verplichte opgave werd
dan ook zo sterk toegejuicht als een
overwinning.
Na J. P. Wimille is ook met Som-
mer een der grote vedetten van de
autosport op droevige wijze heenge
gaan.
Tijdens een koers te Cadours, inchamps was Sommer van de partij,
de Haute Garonne (Frankrijk), isDe Italianen regelden de snelheid
de bekende Franse autorenner Ray- met hun zware wagens en Sommer
mond Sommer, om het leven geko-1 wist heel goed dat zijn veel lichtere
men op het ogenblik dat hij een
korte bocht nam. Ooggetuigen ver
halen hoe in de bocht de wagen van
Sommer lichtjes haperde aan een
telefoonpaal, de wagen werd echter
nog niet uit zijn baan gebracht. Op
dat ogenblik echter wilde Sommer
met een korte oogopslag het voor
wiel, dat gehaperd had, even contro
leren. Dit korte gebaar is hem ech
ter fataal geworden, want hierdoor
verloor hij de controle op zijn wa
gen die over de boord van de weg
heenschoot en tegen een boom te
pletter liep. De renner werd op slag
gedood.
Raymond Sommer was een gekend
figuur uit de autowereld. Op het
ogenblik dat hij zo tragisch om het
leven kwam verdedigde hij de kleu
ren van Simca tegen de 60 H.P.
zwaardere Ferrari. Zijn wagen woog
slechts 500 kgr., alles inbegrepen, en
hiermede haalde hij in rechte lijn
de snelheid van 200 km. per uur.
De verongelukte renner was de
zoon van de bekende Roger Sommer
die ten tijde van de ontwikkeling der
luchtvaart samen met Henri Farman
en Louis Blériot, een der eerste ni-
loten was die het waagden in het
luchtruim op te stijgen met hun pri
mitieve vliegtoestellen.
Evenals zijn vader was Raymond
Sommer een moedig sportman. Want
moed en koelbloedigheid is er in
deze sporttak vereist. Raymond was
tevens in alle sportmiddens gekend
als de man van het «fair play», die
onweerstaanbaar was in zijn drang
naar de overwinning, doch die ook
kon verliezen als een echt sportman,
met een glimlach op het gelaat.
Tijdens de laatste grote snelheids-
prijs bi ons land. deze te Francoi-
Generaal Mac Arthur leidde per
soonlijk de operaties voor Intchon.
Het Amerikaanse slagschip Mis
souri de grootste oorlogsbodem ter
wereld, nam aan de operaties deel,
door bombardementen uit te voeren
op de stellingen der Communisten.
Het vliegveld Kimpo is. sedert be
gin dezer week kunnen in gebruik
genomen worden. Een luchtbrug Ja-
pan-Kimpo werd tot stand gebracht
en Woensdag jl. landde er elke 7 mi
nuten een toestel, met manschappen,
munitie en bevoorrading.
Op het zuidelijk front wisten in
deze laatste dagen de U.N.O.-strijd
krachten over de gehele lijn terrein
winst te boeken. Pohang, aan de
Oostkust gelegen haven, werd dooi
de Zuid-Koreanen heroverd, alsmede
Angang-ni. Op het front van Taegoe
veroverden de Amerikanen Waegwan,
gelegen op de grote baan van Taegoe
naar Taejon-Seoel. Meer Zuidwaarts
konden de U.N.O.-eenheden terug
hun stellingen langs de Nakton be
zetten en wisten reeds vier bruggen
hoofden te vormen over deze stroom.
Aan de samenvloeiing van Nam- en
Naktonrivieren, dus in de nabijheid
van Masan. werd eveneens terrein
winst geboekt. Overal moesten de
Communisten wijken, maar niet zon
der verzet en zware verliezen met
achterlating van veel materiaal.
Over de Noor-Koreaanse linies
deed Generaal Mac Arthur drie mil
lioen vlugschriften uitwerpen waarin
(Zie vervolg 2 blad).
De Franse autorenner Sommer zoals hij opgebaard werd In het ge
meentehuis van Cadours. Men merkt duidelijk de dodende ongeluk-
sporen op hei gelaat.