VOOR POPERINGE EN IEPER
10
Een grote Verjaardag
M
Plechtig Triduum
Eledriciteitsproblemen
Een probleem van Algemeen
belang
HANDELSFOOR
WATERWEGEN
Belangrijke rede van Minister flannel
te Komen Het belang der Humanistische vorming der jeugd
12
I. L. Vr. van St Jan
Wil Brussel de Westhoek
toch wurgen
De Westvlaamse
in de branding
Wielrijder dood langs zijn
fiets gevonden te Poperinge
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE-IEPER-WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
ZATERDAG
MAART
1951
Stad Poperinge
Zondag 11
tot Woensdag 14 Maart
BUITENLANDS OVERZICHT
...of wordt er achter de rug van Minister Segers
gekonkelfoesd zonder dat hij er zelf op de hoogte van is?
STAD IEPER
vein 22 tot 29 Maart
SCH UIF
HOOFDBUREEL en REDACTIE
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. Tel. 445.
Nleuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
StA: "susstr. 12. Tel. 1523.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
9
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Dlksmuide en randgemeenten).
47» JAAR
Nr 10
POSTABONNEMENT 1951:
België 105 fr.
Belgisch Congo 4fr. p. week
Frankrijk Holland 4fr. p. week
Anderelanden 5fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
S89HÜ
AANDAG ls het 12 jaar
geleden, dat te Rome
Paus Pius XII Paus
werd gekroond.
Op 2 Maart 1939 werd
Kardinaal Eugenio Paccelli tot
Paus gekozen. Nooit hadden de
kardinalen zo snel hun keuze vast
gesteld en 't volk van Rome was
in zijn verwachtingen niet bedro
gen. Kardinaal Paccelli, een gebo
ren Romein, werd Pius XII.
Twaalf jaar later! 12 Maart 1951.
Pius XII is 75 jaar oud geworden.
Is het niet of we zien konden, of
we bijna tasten konden hoe de
Goddelijke Voorzienigheid, hoe de
H. Geest de Kerk leidt en hem bij
staat die de twee honderd en zes
tigste opvolger is van Petrus? We
zouden helemaal buiten onze tijd
leven, tijd van dagbladen en radio-
uitzendingen, zo we niet wisten
dat de Kerk zelden zwaarder dagen
heeft" beleefd.
Paus Pius XII wenste zijn leven
te, offeren voor de vrede. We wa
ren inderdaad aan de vooravond
van de wereldbrand. De eerste
woorden en pogingen van Pius XII
hadden alleen tot doel de wereld
nog te redden. Maar te Berlijn was
dan een man die noch naar de
stem van de Paus, noch naar rede,
noch menselijkheid luisteren wilde.
Onder de oorlog hoorden we af
en toe de stem van de Paus. Hij
was de verdediger van de kleine
naties, de vader van de verdrukten
en ieder jaar met Kerstdag verna
men wij zijn vredesboodschappen
en vernamen we tevens op welke
grondslag gebouwd moest worden,
de vrede onder de landen, de vrede
in de maatschappij, de vrede onder
de standen. Niet alleen bij bood
schappen bleef het; het Vatikaan
was al bedrijvigheid! Wat werd
door de Paus gedaan voor de krijgs
gevangenen, voor de vluchtelingen?
Zijn daar niet die honderdduizen
den brieven om inlichtingen uit
alle landen der wereld? Talloze
families vernamen door Rome hoe
het gesteld was met hun verdwe
nen familieleden. De Paus hielp...
overal. Nog zijn alle Romeiner.
hem dankbaar en noemen hem de
Redder van Rome. Was het inder
daad niet aan hem te danken dat
de eeuwige stad het lot kon ont
gaan van honderden steden die tot
puin werden gekeerd door geschut
en luchtbombardementen.
Bloedig begin van een bestuur
dat niets dan vrede brengen wilde.
Naar Rome in het H. Jaar.
Men schat dat 3 millioen bede
vaarders naar Rome gingen in 1950.
En die drie millioen leerden de
Paus kennen.
De Paus? Met Pasen was hij ver
moeid. Tien duizenden waren reeds
door hem ontvangen geweest. De
grote plechtigheden in St Pieters
hielden aan, dag noch nacht had
hij rust. De Paus is ziek, de Paus
kan onmogelijk nog langer al die
bedevaarten ontvangen en toespre- dit jaar was niet menselijk, wat
ken. De Paus, zei mij iemand die jn djt jaar deed was bovenmen-
met Pasen te Rome was, de Paus Maar hij begaf niet. Hij
zal wel al die bedevaarders ontvan- toonde zich de vader die voor zijn
gen, ge moet de Paus gezien hebben kinderen alles over heeft, alles,
en gehoord... een wondere mens
maar begeven? Dat doet hij niet.
De Paus begaf niet. Millioenen zijn naar Rome ge-
Hij sprak en of het niet genoeg gaan en teruggekeerd geestdriftig,
was aanhoudend duizenden toe te Maar bij allen is diep in geest en
ter ere van
spreken in tal van talen, hoorden
wij hem van uit Rome tot onze
jonge arbeiders en arbeidsters van
de K.A.J, en V.K.A.J. in onze eigen
taal zijn boodschap richten. Neen
die jongens en meisjes van... klei
ne mensen waren hem niet te.
klein.
Hij richtte het woord tot rechts
geleerden en geneesheren tot
staatslieden en staatsambtenaren
ontving in particuliere audiëntie...
Briek Schotte.
We hoorden hoe de St Pieters
kerk daverde onder het Evviva-ge-
roep, we lazen hoe honderd duizen
den het St-Pietersplein bestormden
om hem te zien en zijn zegen te onb-
vangen. De film toonde ons zeker
dien majestatischen man op de
Pauselijke draagstoel, zegenend., ze
genend, altijd maar door, zegenend
links en rechts de ontelbare scha
ren. De film toonde ons dien...
ouden man binnengaand met ner-
veuse stap in de audiëntiezaal.
Wat van hem gevraagd werd in
hert gebeiteld, het beeld van de
Paus Pius XII. Zal een gelovige die
1 November vergeten? Wie heeft
die dag niet over de radio de plech
tigheden gevolgd, wanneer de
Paus, als hoofd der Kerk, Maria's
Hemelvaart tot geloofspunt ver
klaarde. Dien dag heeft ieder ge
lovige... gevoeld wat het is te be
horen tot de Kerk en wanneer
Pius XII de... paternoster voor
bad, dien avond, hebben wij ge
leerd hoe wij die bidden moeten en
dat simpel gebed van Vader
heeft op ons meer indruk gemaakt
dan... 't schoonste sermoen.
...De Heilige Vader noemen we
hem. Hij is 't. En bij die herden
kingsdag past het dat we in ons
oproepen, het beeld van Pius XII,
van Vader uit Rome en dien dag in
Kerk of thuis bidden voor Puis XII
die de last draagt en de zorg, al
het lijden en ook al de vreugde
van dat enig Vaderschap.
PÊ VLAMYNCK.
De poging tot verzoening
EEN VREDEGERECHT
ZONDER VREDERECHTER
Na het wisselen van niet minder
dan zeven lange nota's waartussen
weken verliepen, heeft Moskou dus
verleden week laten weten, dat
het akkoord ging om op 5 Maart
te Parijs een onferentie te begin
nen van de Plaatsvervangers der
Ministers van Buitenlandse Zaken
van de Grote Vier.
Dat is van zeer groot belang,
want de toekomst van de wereld en
van de vrede kan er ernstig door
beïnvloed worden.
De koude oorlog die sedert zes
jaar woedt en die af en toe heet
geworden is, is in een zeer critieke
penoae gekomen.
Het Westen ziet zich verplicht
mïlliarden uit te geven voor weder-
bewapening om aldus tot een
machtspositie te kennen die zou
gelijk zijn aan die van de Russen.
Daarmee komt dan de wederbewa-
pening van West-Duitsland op het
tapijt wederbewapening die in
Oost-Duitsland trouwens al ver ge
vorderd is) rodanig dat de essen
tiële akkoorden tussen de gewezen
geallieerden totaal dode letter aan
't ivorden zijn, en dat Rusland die
toestand dan weer inroept om nog
sterker te bewapenen, en in alle
satellietlanden de teugels nog
strakker te trekken zoals we in
Tsjecho-Slowakije, Hongarije en
Polen zien gebeuren.
Lopen we dan fataal naar een
nieuwe krachtsproef
Dat moet men weigeren te gelo
ven en dus trachten overeen te
komen.
Dat is de zin van de conferentie
van Parijs.
Het is dus zoals in ons privaat
leven wanneer wij een huurkwestiè
aan de hand nebben: De vrede-
II
Na de oorlog. Was de ondergang
van het Westen niet ingeluid en
de ondergang van de Kerk? Hoe-
vele duizenden priesters verdwenen
in Polen, in Duitsland, in het
Oosten? Landen met millioenen
Katholieken als Hongarije, Croatlë
Tsjecho-Slowakije, Polen verdwe
nen achter het ijzeren gordijn.
Millioenen Katholieken werden uit
hun land verdreven. We kunnen
ons geen gedachte vormen van de
ellende die geleden wordt. Zo even
nog leerden we van heel ver. ken
nis maken met het heerlijke werk
van Oost-Priesterhulp.
Wat was er gebeurd in de missie
gebieden waar de Japanners zich
hadden genesteld? Kapellen en
kerken, kloosters en scholen ver
nield, op de Phllippijnen, in Indo
nesië, in Indo-China. In China
ging het even slecht en nauwelijks
hadden de zendelingen de concen
tratiekampen verlaten of daar
stortten de rode horden zich op
hun missles.
Was het niet de doodstrijd van
de Kerk?
We herinneren ons de veroorde
ling van Mgr Stepinac.
We herinneren ons het proces
van Kardinaal Mindszenty.
We weten hoe de Kerk strijdt en
lijdt in Polen.
We weten hoe Mgr Beran te
Praag de gevangene is in zijn
paleis.
We weten hoe in Tsjecho-Slo
wakije en Hongarije tal van kloos
ters werden gesloten en de geeste
lijken weggevoerd, paters en zus
ters, waarhenen?
't Is alsof de Satan zelf uitge
broken is.
De strijdende Kerk is inderdaad
de lijdende Kerk geworden.
Te Rome strijdt en lijdt de Paus,
lijdt het leed van millioenen zijner
kinderen, lijdt met hen en strijdt
schijnbaar totaal ongelijke strijd,
maar betrouwt op de grote belofte
dat de Kerk niet zal vergaan of
verdwijnen... Zij
de rots. Pius Xn herhaalt en blijft
herhalen: Vrede, vrede door gebed
en door boete.
Door een Heer Gemeentesecretaris
ontvingen wij, in verband met een ar
tikel van vóór li-dagen, onder zeljde
titel gedrukt, onderstaand schrijven.
We zijn de mening toegedaan dat
het de rol van de pers is, de menigte
te dienen en in deze zin menen we
dan ook het artikel te moeten op
nemen. Ver van ons, de gedachte be
paalde personen of instanties te tref
fen. Zeker, het algemeen belang domi
neert en wij zijn er van overtuigd dat
ook deze instanties zelfde gemeen
schappelijk belang als eerste doel voor
ogen hebben. Zo werken we samen
ten bate én van de bevolking én van
de economie in onze provincie.
GEACHTE HEER UITGEVER,
Veel mensen in Westvlaanderen
zullen met genoegen het artikel
Westvlaamse Electriciteitsproble-
menin uw blad van Zaterdag 24
Februari 11. gelezen hebben. Dit ar
tikel is zo opgesteld dat het ieder
een kan bevredigen en laat het
ons hopen dat het ook zal kun
nen gebruikt worden als een basis
voor verdere discutie en bescheiden
maar noodzakelijke voorlichting
van het publiek.
Alle electriciteitsverbruikers in
Westvlaanderen hebben het recht
wat meer af te weten van de op
lossing der electriciteitsproblemen.
Het artikel van twee weken ge
leden spreekt over gemeenten met
voordelige voorwaardenen het
zullen dan ook terecht de niet ge
noemde gemeenten (met min-voor-
delige voorwaarden) zijn die hun
belang bij de eventuele oplossing
van het probleem zullen willen be
hartigd zien.
HET DERDE BEDRIJF
IS REEDS BEGONNEN
In dit bedrijf zijn er twee hoofd
spelers nl. De Maatschappij en
is een niet te onderschatten figu
rant in voornoemd artikel betiteld
als de hogere Onenbare Bestu
ren
De eerste speler die Maat
schappij is reeds op het toneel
versohenen en het kostuum getuigt
werkelijk van zijn waardigheid. In
bepaalde gemeenten heeft men
resds het project van contract (dat
goed afgewerkt schijnt te zijn) voor
de nieuwe intercommunale ter stu
die aangeboden.
De tweede speler de Gemeen
te moet nu ook op het toneel
verschijnen. Anders zal het moei
lijk gaan om te spelen. Een Bur
gemeester uit de Zuidhoek der Pro
vincie heeft deze week reeds het
initiatief genomen om met een aan
tal collega's het project te bespre
ken. Zeer lofwaardig initiatief dat
duidelijk aantoont hoe de eerste
speler reeds op het toneel staat en
hoe de tweede zich rap moet klaar
maken opdat het spel voor de toe
schouwers (de electriciteitsverbrui
kers) toch geen te onaangename
indruk zou laten.
DE SPELERS
De voorstelling van de eerste
speler werd, mijns inziens, op een
degelijke en zeer goede wijze ge
daan in het artikel van 24 Febr. Wij
mogen er inderdaad fier op gaan
dat de Maatschappij in haar rangen
op dit ogenblik zowel bekwame
technici als vooraanstaande poli
tieke en sociale werkers uit ons
midden groepeert.
Er zou echter wat meer mogen
gezegd worden over de tweede spe
ler: de Gemeente. Het wordt hoog
tijd deze speler wat op te knappen
indien hij goed figuur wil slaan in
het spel. Menig Burgemeester zal
De GemeenteEen derde speler ietwat "«-rast geweest zijn door het
Plus XII riep de gelovigen op
De 64-jarige stoffenhandelaar Lu-
cien Bevernage, wonende Cassel-
straat 100, te Poperinge, was Maan
dagmorgen, 12 dezer, zoals naar ge
woonte per fiets vertrokken om zijn
stoffen aan de man te brengen.
Even buiten de stad gekomen, op
de El verdingesteen weg, gold zijn
eerste bezoek de hofstede van land
bouwer Huyghe. Het kon toen zo-
is de bouw op wat 9 uur zijn. Hij trok van daar
verder doch bleef buiten op het erf
nog een praatje slaan met de werk
man Tytgat, die bezig was mest te
laden. Natuurlijk werd er over het
weer gesproken, want het had die
nacht flink gevroren en Bevernage
liet de knecht opmerken dat het
Zo vond de politie het slachtoffer Lucleti Bevernage. Men bemerkt
dat de fiets gedeeltelijk op de man gevallen is wat wel dost veron
derstellen dat de ongelukkige naast zijn fiets stapte of misschien af
stapte toen hij zich onwel voelde worden. Op de achtergrond bemerkt
men het pakdoek dat de stoffen bevat waarmede Bevernaae van hof-
Stede tot hofstede troK
zeer koud was om per fiets uit te
zetten.
Nauwelijks was de man een vijf
tal minuten van het hof weg of de
knecht zag een Heer op het hof
komen, het was dhr Delanote, apo
theker uit Langemark, die hem
vroeg even op de weg te komen kij
ken daar er een vijftiental meters
voorbij de hofstede een man bloe
dend naast zijn fiets lag.
Tot zijn grote ontsteltenis her
kende Tytgat in de verongelukte
niemand anders dan Lucien Bever
nage met wien hij vijf minuten
geleden nog gesproken had.
Priester, dokter en politie werden
gewaarschuwd en verschenen dade
lijk ter plaatse. E. H. Caignie, on
derpastoor van Sint-Ja"sparochie,
diende het slachtoffer in extremis
het H. Oliesel toe. De dokter, die
het slachtoffer onderzocht, kon en
kel zijn overlijden vaststellen. De
veronderstelling dat de wielrijder
het slachtoffer was geworden van
een of ander autovoerder kon da
delijk van kant gezet, er was geen
spoor van aanrijding te bemerken.
Boven het linkeroog vertoonde de
ongelukkige ren wende waaruit hij
tamelijk veel bloed verloor. Het
was echter slechts een vleeswonde,
die, volgens de dokter, de dood niet
kon veroorzaakt hebben. Bij nader
onderzoek bleek echter dat Bever
nage, die oudstrijder 1914-18 is,
reeds lange tijd sukkelde met een
hartkwaal. Een geneesheer die hem
daags te voren onderzocht had,
ried hem aan een specialist op te
zoeken voor verdere behandeling.
De doodsoorzaak van Bevernage
wordt dan ook toegeschreven aan
een hartverlamming die hem moet
overvallen hebben toen hij een 15-
tal meter van de hofstede Huyghe
verwijderd was.
Het stoffelijk overschot van het
slachtoffer werd met de Rood-
Kruis-wagen naar het O. L. Vrouw
Gasthuis overgebracht.
nieuw contract dat men komt aan
bieden.
Stel U voor dat het een intercom
munale is; dit is een orgaan waar
de gemeente zal medezeggingschap
in hebben en waar ie gemeente nu
plots zal kunnen delen in de win
sten waar dit vroeger alles nul
was. En zij die dachten dat er al
leen verlies was aan een electrici-
teitsuitbating? De verrassing zal
voor velen aangenpp zijn. Maar...
het verleden heeft geleerd dat een
contract niet overhaastig en vooral
niet vroeger dan na een grondige
studie mag ondertekend worden.
(Zie vervolg blz. Z.)
rechter roept voorafgaandelijk de
partijen op in verzoening.
Lukt het, dan komt er geen pro
ces. Lukt het echter niet, dan is
een geding practisch onvermijdelijk.
Maar nu zijn twee zaken duidelijk:
1) Opdat die poging tot verzoe
ning enige kans tot slagen zou
hebben, moet het zo zijn dat niet
klaarblijkelijk al het recht aan
een kant staat of dat de eis van
de ene partij niet klaarblijkelijk
overdreven is
2) Beide partijen moeten naar
de verzoeningspoging opkomen met
de goede wil en het eerlijk inzicht
tot een akkoord te geraken dat
zoveel mogelijk aan elkeen voldoe
ning geeft.
Gaat het inderdaad niet zo, dan
is er ook weinig kans dat er uit
die poging tot verzoening een min
nelijk akkoord geboren wordt, dus
is het zeker dat er een proces van
voortkomt.
In 'n huurkwestie is dat echter
nog niet zo erg, want daar hebben
wij 'n vrederechter die dan von
nist en de zaak is voor mekaar.
Maar op het internationaal plan
bestaan er jammer genoeg geen
vrederechters. Of liever er bestaat
er éne: de U.N.O., maar die lieeft
op de Russen geen pak.
Als de poging tot verzoening
mislukt, dan moet er ook gevreesd
worden dat één of beide partijen
zichzelf zogezegd recht zullen laten
wedervaren, en nu hebben wij on
dervinding genoeg om te weten dat
zelfberechting altijd betekent: ru
zie, krakeel, vechtpartijen, oorlog.
De verzoeningspoging van Parijs
heeft bijgevolg zonder twijfel een
zeer ernstige betekenis.
WAT WILLEN DE PARTIJEN
Om enigszins te kunnen hopen
of te moeten wanhopen omtrent
het mogelijke succes van de poging
tot verzoeningzouden wij dus
moeten klaar zien in de inzichten
van beide partijen.
Dat 'is nu echter het moeilijkste
wat er in de wereld bestaat en daar
is nog geen enkel ivaarheidsserum
voor uitgevonden. Zelfs een man
kan het niet weten van zijn vrouw,
noch de vrouw van haar man.
Hoeveel moeilijker is het dan
niet klaar te zien in de intenties
van politici die het er precies op
aanleggen alles te camoufleren.
Het enige wat ons dan overblijft
ow, te voorkomen dat het een vol
ledig in de lucht slaan zou zijn, is
te zien en na te gaan welke rede
nen de part'ien zouden kunnen
hebben om dit of dat te willen.
Die elementen zijn trouwens
zeer sterk omdat men in de poli
tiek, meer dan waar ook, rekening In Het Wekelijks Nieuws van
moet houden met de feiten, de mo- Zaterdag, 3 Februari jl„ gaven wii
De 21» leperse Handels-
foor zal plaats hebben in
de zalen der Lakenhallen
en op de Van den Peere-
boomplaats, in totaal een
oppervlakte beslaande van
ongeveer 6.000 vierkante
meter.
Deze foor zal al de voor
gaande overtreffen, zowel
inzake deelnemers als in
kwaliteit en verscheiden
heid der de tentoongestel
de goederen.
Metaal - Textiel - Meu
bel - Voeding Bouw en
Landbouw, zijn de nijver
heden die er aan deel
nemen.
gelijkheden en de uitslagen op
lanne termijn.
Welnu, wat vinden wij aan feite
lijke indicaties die de inzichten der
partijen kunnen beïnvloeden?
Aan de ene kant hebben wij de
Westelijke Mogendheden: Die heb
ben zeker de vaste wil om de vrede
te vestigen en te organiseren en
ongetwijfeld de bedoeling, indien
mogelijk, tot een minnelijke schik
king te komen.
Aan de anderekant hebben wij
dan Sovjet-Rusland, dat een ideo
logie heeft die een absolute wereld
verovering wil en tijdens de jong
ste vijf jaar herhaaldelijk bewezen
heeft dat het dit ideaal wil
verwezenlijken.
De intentie om de werkelijke vre
de te wensen zonder dat de gehele
wereld communistisch zij zit dus
zeker bij de Sovjets niet voor. Een
periode van vrede kan bij hen
fundamenteel slechts als een rust
periode gelden die ze gebruiken
om plannen te maken en langs de
vijfde Ir.olonnes om te werken.
Óver een werkelijke wil tot ver
zoening uitzoekenis dus geen
sprake.
Dat is dan ook een reden om
dubbel omzichtig te zijn. En om
te zien of ze een tijdelijke vrede
zullen verlangen, moet ook dubbel
scherp worden toegekeken.
Welnu, tn die omstandigheden:
Wat zou hun inzicht zijn?
(Zie vervolg blz. 2.)
een bericht door volgens het
welk plannen gemaakt worden or
de aftakeling van het spoorwegver
keer in de Westhoek verder doe.
te voeren.
Reeds van in Oktober 1950 heb
ben wij deze afbraakpolitiek der
N.M.B.S. aangeklaagd. Toen wij de
brutale voldongen feiten aankloe-
gen, kregen wij van de minister
geen enkele repliek thuis. Nu wij
zo vrij zijn een tipje op te lichten
van hetgeen er achter de schermen
gekomploteerd wordt, hoefden wij
slechts 12 c'agen te wachten op
antwoord...
Vanwege dhr P. W. Segers, Mi
nister van Verkeerswezen, ontvin
gen wij prompt een logenstraffing
per brief van 15 Februari 1951,
met de vermelding <>rbij dat het
geen wij in verband met het af
braakprogramma vooruit gezet
hadden uit de lucht gegrepen
was en van alle grond onbloot
Wij hebben het antwoord van dhr
Minister integraal ter kennis van
onze lezers gebracht.
Hierboven échter drukken wij een
fotokopij af van het plan voor uit
bating door een autobusdienst der
lijn Ieper-Kortemark.
De lezer gelieve ons te veront-
na lezing, ons blad in de handen
van een vriend of gebnur die
het nog niet heeft. U bewijst
er ,ns een dienst mee. Dank.
schuldigen dat de afdruk wel enigs
zins aan duidelijkheid te wensej
laat. Het stuk dat wij in handen
iregen was zelf niet al te duidelijk
en wij verkiezen het zo weer te ge
ven dan het door een of andere re
touche te verduidelijken.
Wij willen graag veronderstellen
dat het antwoord van de Minister
oprecht was. Doch dan kunnen wij
niet anders dan het als een vast
staand feit beschouwen dat de Mi
nister van Verkeerswezen niet weet
wat er in zijn diensten eigenlijk
omgaat. Toen er ongeveer een jaar
geleden peilingen gedaan werden dp
de lijn Ieper-Roeselare hebben wij
ook het vermoeden geuit dat de
Minister verkeerd ingelicht werd,
om de tuin geleid er gewoonweg
bedrogen werd want toen werd van
duidelijk overbevolkte treinen be
wezen dat zij deficitair waren.
Is Minister Segers nu weer de du
pe van het spel en wordt er nu
weer geknoeid achter zijn rug om?
Alles schijnt er op te wijzen. De
Minister logenstraft op kategorieke
wijze dat er sprake is van afschaf
fing der lijn Ieper-Kortemaxk en
terzelfdertijd wordt de aanbeste
ding van de autobusdienst, die deze
spoorlijn moet vervangen, reeds
klaar gemaakt.
Nota der Redactie. Hgt is er ons
hier niet om te doen de vervanging
van de trein op deze lijn door een
autobus onder ogin te nemen en de
voor- of nadelen van dergelijke maat
regel te onderzoeken, doch eenvoudig
weg om te weten oj die berichten al
dan niet uit de lucht gegrepen zijn
HET JAARVERSLAG DER BANK VAN ROESELARE
Maandag 5 Maart ging te Roeselare de jaarlijkse algemene
vergadering door der aandeelhouders van de Bank van Roeselare.
Voor dit vijftiende boekjaar werd geen afbreuk gedaan aan de
traditie, en werd opnieuw een blik geworpen op een bijzonder punt
van het economisch leven in onze provincie.
Het verslag herinnert eerst en vooral aan het vraagstuk dei
werkloosheid, dat vorig jaar bij deze gelegenheid behandeld werd en
dat tegenwoordig van zijn actualiteit schijnt verloren te hebben, deels
door het openstellen der Nederlandse markt voor onze textielproduc
ten, deels door het oorlogsgebeuren in het Verre Oosten. Deze beide
factoren brachten een hervatting der industriële bedrijvigheid met
zich, en drukten de werkloosheid naar beneden.
Westvlaanderen blijft echter op dit punt gevoelig voor iedere
dalende conjunctuur. Vandaar de dringende behoefte uit te zien naar
een blijvende verruiming der werkgelegenheid, waartoe het nodig is
de gebrekkige en achterlijke basisstructuur der Westvlaamse economie
te verbeteren. Meer bepaald wordt hier bedoeld de rationele uitbouw
van een degelijk waternet.
Dlir Harmei, minister van Openbaar Onderwijs, bracht Zondag
4 Maart een bezoek aan het College St Henri te Komen. In het uiterste
grensgebied was dat een heel gebeuren, de belangstelling ervoor was
dan ook zeer groot.
Onze Colleges zijn het immers niet gewoon van ministerieel be
zoek te krijgen, want ten tijde van de regeringen van nationale unie
waren voor de katholieke titularissen de druiven gewoonlijk te groen
wanneer het Ministerie van Onderwijs zijn Minister moest krijgen.
Sedert de C.V.P. alleen de regeringsverantwoordelijkheid draagt
is dat natuurlijk veranderd, doch men schijnt het nog niet te kunnen
geloven dat wij nu eindelijk toch een katholiek Minister van Onderwijs
hebben. Alleen de Minister zelf vindt dit reeds heel gewoon en behan
delde dan ook het onderwijsvraagstuk tijdens zijn redevoering op een
zo gemoedelijke wijze dat de toehoorders geen moeite moesten doen om
deze hoogst interessante uiteenzetting te volgen.
DEFILE DER LEERLINGEN EN
BEZOEK AAN HET COLLEGE
drift stak, werd dhr Harmei door
Z. E. H. Principaal A. Camerlynck
uitgenodigd om de lokalen van het
Het was 16.20 u. in de namiddag prachtig college te bezoeken. In de
toen Minister Harmei aan het Col
lege St Henri te Komen toekwam
De studenten, die op de grote speel-
koer opgesteld stonden, met hei
muziek van hun inrichting aan het
hoofd, verwelkomden de hoge be
zoeker, die de defilerende studenten
van op het podium in ogenschouw
nam.
Na deze korte plechtigheid buiten.
kamer van Z. E. H. Principaal greep
daarop een hartelijke contaetname
plaats terwijl een der leraren aan
de Minister een huideadres voor
droeg namens het lerarenkorps.
Inmiddels vulde 6 - ruime feest
zaal zich met genodigden. De Z. E
Heren Dekens van Menen, Komen
(Frankrijk) en Poperinge waren
die weliswaar kort, doch vol geest- I aanwezig, verder Z. E. H. Kan Ver-
sele, Algemeen Opziener der Bis
schoppelijke Colleges: Z. E. H.
Brutsaert, Diocesaan Opziener voor
Godsdienstonderwijs; Z. E. H. Ver-
kinderen, bestuurder de.. Vrije Vak
school te Moeskroen. Wij bemerk
ten eveneens Volksvertegenwoordi
ger Stubbe, Hr en Mevr. Jos. Ca
merlynck uit Roeselare en heer
Advokaat Van der Meersch uit
leper. Verder waren nog talrijke
vooraanstaande geestelijke en we
reldlijke personaliteiten uit de
streek aanwezig.
In zijn welkomwoord achtte Z. E.
H. Camerlynck, Principaal van het
College, zich gelukkig zo'n talrijk
publiek te mogen begroeten dat op
gekomen was om de voordracht van
de Minister te korren beluisteren.
Spreker schetste verder de lastige
taak die de Minister zich gesteld
ziet: namelijk een oplossing geven
aan het delikate onderwijsvraag
stuk in België. Hij verheugde zich
een Minister te mogen begroeten
die met moed zijn zware taak aan
pakte, spijt het feit dat hij in eer
administratief midden kwam war"
de herinneringen aan vroeger, a?
«anderen», wellicht nog overtalri
aanwezig waren, (zie vervolg blz.
AANTREKKINGSPUNT
DER INDUSTRIE
Niettegenstaande het feit, dat de
commerciële luchtvaart en het zwa
re baanverkeer een ongekende
vlucht genomen hebben, blijft het
verkeer te water een onontbeerlijke
factor. Meer bepaald zelfs, speelt
de binnenscheepvaart nog steeds
een voorname rol in de moderne
economie.
Het rivierschip blijft vooralsnog
het aangewezen transportmiddel
voor zware en losse vrachten over
lange afstand en, mits de aanpas
sing aan de hedendaagse techniek,
kan het in deze gunstige positie
maar moeilijk bedreigd worden. De
lage vrachtprijs speelt hierin een
zeer grote rol.
Van oudsher is het bewezen dat
de waterlopen in onze lage landen
steeds van primordiaal belang ge
weest zijn. De mondingen van Rijn,
Maas en Schelde zijn steeds aan-
trekkingspunten en ideale doorgan
gen geweest voor een wereldtrafiek.
Voor het binnenland is er nog
meer. Goed bevaarbare waterwegen
oefenen een onweerstaanbare aan
trekkingskracht uit op de nijver
heid. In ons land hadden wij daar
van het beste bewijs in het Aibert-
kanaal. Inzonderheid de industrie
waarvan de productie afgestemd is
op de uitvoer, of die aanzienlijke
aanvoer van grond- en brandstof
fen vereist, zoekt steeds de oevers
op van geregulariseerde stromen
en kanalen.
De moderne waterweg blijkt al
dus, niet het minst in onze gewes
ten, een slagader te zijn van het
economisch leven en een voorname
factor van industriële expansie en
verhoogde werkgelegenheid.
DE WATERWEGEN
VAN DE WESTHOEK
In Westvlaanderen hebben de
feiten zelf, de waarheid van het ho
ger uiteengezette bewezen.
De zware inzinking en sociale
crisis, die Westvlaanderen in de ja
ren 1845-50 doormaakte tengevolge
der mechanisatie der textielnijver
heid en het wegvallen van het Ne
derlands afzetgebied, waren er niet
vreemd aan dat rond d- jaren 1860
de uitvoering aangepakt werd van
drie waterwegen in Westvlaande
ren.
Het betreft hier de vaart van
Bossuit, die het gebied Kortrijk
rechtstreekse verbinding bracht
met de Schelde en met het Hene
gouwse kolen- en industriebekker,
de Mandelvaart welke Roeselare
eveneens aansloot bij dit Zuider
bekken en het tevens een nuttige
zij het dan omslachtige, uitweg gaf
naar de zee, en tenslotte de bewus
te vaart van leper naar Komen, die
geroepen was eenzelfde nutfunctie
te vervullen in de economische ont
wikkeling van het leperse.
Jammer genoeg is deze laatste
weg nooit tot een volledige voltooi
ing gekomen, tot grote schade van
het betrokken gewest en tot minde
re eer van de verantwoordelijke in
stanties. I
De uitvoering van het werk bleek
op een toen ter tijde ernstige hin
dernis te stuiten bij de doortocht
aan de hoogte van Holiebeke,
scheiding tussen het IJzer- en Leie
bekken, waar de ondergrond van
een bijzonder kleiachtige samen
stelling is, die toen, de uitvoering
van dit werk onmogelijk scheen te
maken. Tussen 1864 en 1913 werden
herhaalde malen pogingen gedaan
om de werken voort te zetten, dc
technische middelen schoten te
kort. Het is evenwel klaar dat de
huidige stand der techniek, die de
bouw van de Scheldetunnel en de
aanleg van het Albertkanaal moge
lijk maakte, een hindernis van voor
veertig jaar zonder al te zware in
spanning of kosten zal laten over
winnen.
Het is onverantwoord dat derge
lijk werk onvoltooid blijft.
SPREKENDE GETALLEN
Om het belang van de aanwezig
heid der waterlopen klaar te om-
fZie vervolg blz, 6.)
Hier een paar beelden uit liet bezoek van Minister Harmei aan het College te Komen. Boven: de
genodigden volgden zeer aandachtig het spel van Reinaart de Vos. - Wij bemerken op de eerste rij van
links naar rechts: Z. E. H. Butaye, Deken te Poperinge; Z. E. H. Muylle, Pastoor te Komen; Z. E. H.
Kan. Versele, Algemeen Opziener der Bisschoppelijke Colleges; Z. Exc Minister Harmei; Z. E. H. Ca
merlynck, Principaal van het College. St Henri te Komen en Z. E. H. Vroman, Deken te Menen. In
de inzet onder links: een toneel uit het derde schuifje van het spel van Reinaart de VosReinaart (mid
den) doet zijn beklag tegenover Grimbert de Das (links) dat hij thans vrouw en kinderen zal moeten
verlaten, deze laatste staat snikkend op de achtergrond.In de inzet rechts: Minister Harmei in
gesprek met de Z. E. H, Principaal van het college, terwijl dc Minister een bezoek brengt aan de
Inrichting
