DAG KLAPPER
Electriciteifsproblemen
De poging tot verzoening
Komt de Winkelsluiting
er door
Zo eindigde de to
HUIS H U YGHE C"
Landbouwer door kantelende
driewielkar de borst ingedrukt
te Menen
J. MACBTE&G&ELE
KEIZER KARELSTRftAT, 83, BRUGGE -T.: 337.39
H. Longinus
RÜfe
Westvlaamse Kamer van Ambachten en
Neringen bespreekt eerdaags het Wets
ontwerp Clynmans
tot aartsbisschop benoemd
Smartelijk ©sigevol
te Éey@ren*Roesel.
Ie lostnieuwkerkse Teer- en Aspfiaitwerken
ASPHALT-BAKEN
Hij werd op slag gedood
1(1 (tal*
vW 5CHONE MEUBELS
Firma Qovc kdeft Van ro li e^herti
DU/AASHEID NEEN HELDENDOM
1
HET WEKELIJKS NIEUWS Zaterdag 10 Maart 1951 Bladz. 2.
INGENIEUR A.I.G.
MÜdduïtêuJk tkktPe£eh iPtnA l$BétlQ&u*i€Jéi0M
COMAtéKCIELZ KOELAFf&T^ATEN
Toonzalen, 5 Zuidzandsfraat
VAN 10 TOT 16 MAART 1950.
dagen lengen roet 22 minuten.
WEERSPREUK
1?en gure Maart geeft 's Zomers een
Achtbare bodem.
ZATERDAG 10 MAART
jC. 40 Martelaren van Sebaste,
ïimplicius, Himelijn, Blanca.
ja op te 6.18 u., onder te 17.46 u.
|5: De plantenkundige Rembert
Dodoens te Leiden overleden.
Dodoens heeft een standbeeld
I, In zijn geboortestad Mechelen
i| en is bekend om zijn Cruydt-
boek
;lj8: Geboorte van de Vlaamse let-
i terkundige Karei Van de Woes*
1 1 tljne.
ZONDAG 11 MAART
Passie-Zondag
j tr. Vindiciaan, Constantijn, Al-
fcerta, Pirmin, Eulogius.
Lfa op te 6.16 u., onder te 17.47 u.
'29: Geboorte van de Nederlandse
letterkundige Hendrik Spie-
ghel, die In zijn Tweespraak
der Nederlandse Letterkunde
de eerste grammatica gaf der
Nederlandse taal.
MAANDAG 12 MAART
Gregorius ïv Fina, Theophaan.
op te 6.14 u., onder te 17.49 u.
M: Geboorte van Robert Kirchoff,
Duits Natuurkundige, bekend
t op gebied van electricttelt.
%9: Kroning van Paus Plus XII.
I 1: Dood van Jaak Ballings, Vlaams
toneelschrijver.
1 BÏÜéÖAG 13 MAART
1 I. Euphrasia, Christina» Rude-
5ijk, Madelfried.
'fti 'op te 6.11 u., onder të 17,50 u.
»S: Ovèrlijden van Jean de la Fon-
,J taine, de beroemde Franse ïa-
f beldichter. Zijn fabels en
zijn Contes et Nouvelles
4 bezorgden hem wereldfaam.
WOENSDAG 14 MAART
i A. Machtild, Plorentina; Z. Eva
'an Luik.
n op te 6.09 u., onder te 17.52 u,
i yZ: Overlijden van de Nederlandse
schilder en etser Jacob van
r Ruisdael.
Ï8: Jullaan Van de Pitte, pionier
V der Kath. Vi, Radio, overleden.
DONDERDAG 15 MAART
t eI. Longinus, Louisa, Zacharias.
5 jd op te 6.07 u., onder te 17.53 u.
I rste kivartier der Maan te 17.40 u.
jiO: Geboorte van Quinten Matsijs,
Vlaams schilder en kunstsmid.
f%
iZ:
,Juul Lagae, Vlaams beeldhou,
vver, geboren; op dezelfde dag
werd de VI. dichter Prosper
van Langendonck geboren.
!5: Geboorte van de Franse schrij-
ver Henri Ghéon.
tl: Geboorte van do Vlaamse voor-
11 man en schrijver Dr Lodewijk
I jv Dosfel.
V VRIJDAG 16 MAART
JjLI. Heribrecht, Henriette, Eusebia.
fQi op te 6.06 u., onder te 17.55 u.
81: Geboorte van de Nederlandse
1 letterkundige P. C. Hooft,
c' 85: Geboorte van P. A. Brederode,
X eveneens beroemd Nederlands
t fl letterkundige.
',9: Geboorte van de Franse dichter
1 Sully Prud'homme.
^6: Dynamitering van de IJzerto-
,:y ren door tot op heden onge-
strafte misdadigers.
WEEKSPREUK
3oor zijn woorden maakt men zich
er vijanden dan door zijn daden.
I
s Volksheilige van de week:
De H. Longinus, wiens feestdag op
Maart gevierd wordt, is eigenlijk
v volksheilige, die in onze streken
t' eend is. Zijn feestdag valt echter
3 id Passie-Zondag wanneer het een
t lege Pasen ls en dat komt mts-
i ilen wel zo omdat de H. Longinus
nauw in verband staat met het
istus lijden op Calvarie.
Toen Jezus gekruisigd werd op
tvarie, was de aanvoerder der Ro-
-inse soldaten, die de wacht op-
ikken rond het Kruis, niemand
fders dan de honderdman Lougi-
3 s. Toen de Gekruisigde naar Ieders
1 nlng dood was doorstak de hon-
i 'dman met zijn lans de zijde van
t istus waar door dit feit water en
ied uitstroomde.
I Lij werd zo diep getroffen door
is het lijdensschouwspel van Kris-
dat hij uitriep: «Waarlijk deze
ns was de Zoon van God Vanaf
t ogenblik was de honderdman be-
ïrd. Zijn naam wordt niet in het
i angelie vermeld, de overlevering
emt hem echter Longinus. Volgens
ze overlevering wordt nog het vol-
•ïde over hem verteld. Op het ogen-
k dat hij met zijn lans de zijde
l n Kristus doorboorde, was hij
nd, een druppel echter van Krls-
i bloed, die op zijn blinde ogen
*1, schonk hem het gezicht terug.
Sor de Apostelen gedoopt, werd
Tnglnus kristen, werd later Bis
hop en stierf te Mantua de martel-
jod in het Jaar 37. De H. Longinus
ede patroonheilige van Mantua. Op
r plaats waar hij gemarteld en be-
sivert werd, is in 1471 de prachtige
dslliek ter ere van de H. Andreas
foouwd. Behalve Turijn, Napels,
tirl, Sarzanan, heeft ook de stad
Lntua enige relikwieën van de Za-
"maker, die in de Basiliek van de
7 Andreas bewaard worden. Op het
:fogaltaar van deze kerk worden
tee ampullen hewaard die enige
euppeis bloed van O. H. Jezus Kris
te bevatten. Deze ampulle" werdén
rlgens de legende door Longinus
tar Mantua gebracht.
EEN LANDBOUWER
C DOOR EEN TRACTOR
ci ERNSTIG AAN
DE BORST GEKWET5T
TE GELUWE
J
(Toen Heer Groeneweghe Arson e,
j jaar. landbouwer, wonende Wijk
j, te Gel uwe, Vrijdag 2 Maart jl.
'€et Üjn tractor landerijen bewerk-
fi, kantelde plots het voertuig en
'groeneweghe kwam er onder te-
Iccht. Hij werd door ooggetuigen
Vgenomen en bij hoogdringendheid
itar de Sint Jorisklipiek. Rijsel-
jraat, te Menen overgebracht. Al-
rn- stelde men. ernstige verwon-
neen m de borst va&t.
(VERVOLG)
De verklaring dat onze Burge
meesters, Schepenen en Secretaris
sen weinig benul hebben van elec-
triciteitis zeer gegrond en de on
dervinding heeft ten volle bewezen
dat, de gemeenten alleen voor hun
bestaan en welzijn te zorgen heb
ben. En daar ligt juist de knoop.
Het gaat niet op de ondertekenaars
van het contract (Burgemeester en
Secretaris') of zelfe niet de ge
meenteraad die hen heeft gemach
tigd alleen het toneel op te jagen
met de woorden trekt uw plan
De gemeente beslist in zulke aan
gelegenheid over een probleem van
algemeen belang waar alle burgers
de slachtoffers of de begunstigden
van zijn. Daarom spreek in me uit
voor een speler De Gemeente die
volledig moet gekostumeerd worden.
De Maatschappij bezit een ploeg
technici en raadgevers van hoog
gehalte en waar ze alles van vraagt.
Waarom zou de gemeente en de
algeheelheid der burgers dan niet
tnogen beschikken over evenveel?
Waarom zou het juist in zulk ge
wichtig probleem van algemeen be
lang moeten gaan tussen de besten
tegen de zwaksten? De gemeente
moet over de nodige uitrusting be
schikken die haar toelaat even
waardig in het perk te treden. De
opwerping ligt voor de hand.
Welke onkosten indien ieder, ge
meente afzonderlijk diestaf mede
werkers moet' gaan zoeken! Is er
dan .geen samenwerking mogelijk?
Het initiatief van de Heer Burge
meester, waarover we het hierbo
ven 'hadden, ls in deze zin een zeer
lofwaardige eerste stap geweest.
Laat me toe een wens uit te druk
ken.
Indien iedereen het eens is om
het gestelde probleem van algemeen
belang te verklaren, 'om de toe
komst in deze kwestie als van
hoofdzakelijk belang voor. het eco
nomisch leven van ons gewest te
erkennen, en om de onmacht van
ieder gemeentebestuur afzonderlijk
in te zien, waarom dan nog langer
gewacht om dit probleem te laten
aansnijden door het Arrondisse
menteel bestuur van de C.V.P.?
Zullen vele Burgemeesters, Sche
penen en Gemeenteraadsleden, niet
toejuichen wanneer hun bond van
GV.P.-Gemeenteraadsleden dit on
derwerp ter studie brengt en hun
de nodige voorlichting geeft?!
Het ligt niet in mijn bedoeling
de partij in of tegen om het even
welke maatschappij in het harnas
te jagen. Maar het is wel mijn op
zet er op te wijzen dat een politie
ke partij (die bet algemeen belang
nastreeft) indien ze dit volk een
dienst wil bewijzen, zulk probleem
niet onverschillig als buiten
staander mag 'beschouwen. De
rechtvaardigheid vraagt dat er voor
alle burgers gelijke lasten en voor
delen -ouden zijn. Afwijkingen waar
hot nodig is zijn altijd mogelijk.
De werking welke voorop werd ge
zet zou, naar ik meen, deze twee
grote voordelen hebben: ieder ge
meentebestuur zou ten minste de
gelijk kunnen voorgelicht worden
en daarbij zou er door een geza
menlijke actie van de partner wel
licht Iets te bekomen zijn.
Tenslotte nog een woordje over
de derde speler: de niet te onder
schatten figurant de hogere Open
bare Besturen
Persoonlijk ben ik geen voor
staander om de gemeentebesturen
aan te raden zo maar zonder meer
het advies der hogere Openbare
Besturente volgen. Het is ook
een les uit het verleden dat er
meer dan een gemeentebestuur is
met een contract zonder voorde
lige voorwaarden (om de zachtste
term te gebruiken) dat toch ook
na grondig (sic.) onderzoek door de
hogere Openbare Besturen werd
goedgekeurd. Die zelfde besturen
verdedigen toch met klem dat ze
niet alleen zijn de strenge wach
ters, maar tevens de meest voor
komende bezorgsters van alle on
heil voor de gemeenten.
Deze bedenking alleen bevestigt
de vorige suggestie. Het contract
vail de stad X is niet bekend door
de gemeente Z. En het verschil kan
groot zijn. Het is dan ook om die
reden dat naar mijn mening op de
voorgestelde bijeenkomsten de ge
meenteraadsleden met vreugde de
aanwezigheid zullen begroeten van
een Stadssecretaris en leden dei-
Bestendige Deputatie.
MIJNHEER DE UITGEVER,
Met het artikel van veertien da
gen geleden hebt U de baan open
gelegd, vel" zijn van oordeel dat
we een nieuwe weg op móeten. Dè
toestand was onhoudbaar. Hét ging
zover dait er peUTcnm gevonden
wo-den die, ten einde raad, ver
klaarden laat ze dan liever na
tionaliseren
Welnu, nationalisatie is gêen uit
komst want noch de gemeenten,
nóch de Maatschappij wensen zich
in zulk avontuur te wagen.
Hert woor i is aan de spelers.
Maak de banen recht. Maak de ba
nen goed.
M. P.,
Gemeentesecretaris.
(VERVOLG)
Wij durven moeilijk antwoorden.
Persoonlijk menen wij nochtans
dat er enkele elementen aanwezig
zijn die toelaten te veronderstellen
dat Rusland op dit oc/enblik voor
een zekere wapenstilstand vat
baar is.
Inderdaad: Rusland moet vast
stellen dat de Westerse wereld ab
soluut geen geloot meer hecht aan
de zc/n. communistische vredeswil
en daarom in spoedtempo tot een
wenerbewapening overgaat.
Het Kremlin iveet dat wanneer
de Westerse industrie aan 't produ
ceren gaat, zij dan ov zeer korte
tijd alle achterstel inhaalt. Stalin
weet nu al dat hij enkele aanvan-
kelHke successen kan behalen maar
de oorlog niet. kan winnen. En hij
weet ook dat. 'n oorlog nu betekent:
liet atomiseren van Rus lands in
dustriële en admiitistrapeve centra.
En hij gelooft ongetwijfeld dat, zö
er geen oplossing komt. de Ameri
kanen er wellicht zouden kunnen
toe, komen bii middel van ultima
tum te werk te gaan... eens dat zij
de bewapenlnasachterstand zouden
Ingelopen hebben.
Het komt er dus voor Rusland
in de grond op aan. tijd te winnen
en een zekere vredelievende indruk
te mekken.
Daarom geloven wij ernstig dat
de conferentie te Parijs niet op een
volledig fiasco zal uitlopen.
TWEE WEGEN, EEN DOEL
wat de Russen ogenschijnlijk
het sterkst verlangen als uitslag
van de Parijse conferentie, is dat
de bewapeningsinspanning in het
Westen zou geremd worden.
En wij vragen ook niet beter,
want het is duidelijk: hoe minder
wapens er zijn hoe minder kans er
is clat ze zullesi gebruikt worden.
Maar Amerika heeft er reeds bij
voorbaat ren antwoord op gegeven:
indien Moskou een voorstel moest
doen van zoveel of zoveel procent
soldaten en wapens af te schrijven,
dan is Amerika bereidt evenveel
procent van zijn wederbewape-
ninqsnrogramma af te schrijven.
Daarmee weten de Soviets dat
ze met geen smoesjes moeten te
voorschijn komen, en zeggen: laat
ons elk 10 t. h. van ons legér demo
biliseren. En ze moeten er evenmin
op rekenen dat wij ons door schijn-
maatregelen zullen laten beet
nemen.
Het mag paradoxaal en mis
schien bij eerste opzicht onbegrij
pelijk voorkomen: verzoening wil
len en tevens bewapenen, niet ge
loven in de uiteindelijke vredeswil
van het Kremlin, maar toch trach
ten er mee overeen te komen.
Welnu die dubbele schijnbare te-
genstriidigheid is eenvoudig dit:
het zijn verschillende wegen naar
- O r 01 R E G
Sensationele ontdekking
Uw haarkapper zal u bevestigen dat
verbazende uitslagen werden beko
men met dit product.
DOET DE HAARCOLVEN HOLDEN
(d-855)
De Pet^r Ben oif-Herdenklsig
te Harelïieke
Het op te richten Monument is het zorgenkind
van het Stadsbestuur.
FROGRAMMA
10 Maart 1951:
Officiële opening Peter Benoit-
Museum en Kunstmuseum.
11 Maart 1951:
H. Mis met utvoering' van muziek
van Benoit (Orgel en Koren).
Academische zitting.
Concert door het Omroep-oakest
van B.N.R.O. Brussel.
14 Mei 1951:
Provinciaal muziekfestival.
3 Juni 1951:
Dansfestival (Volksdansen)
24 Juni 1951:
Onthulling van het monument.
Cantate van Benoit door school
kinderen.
Concerten door de muziekmaat
schappijen.
22 Juli 1951
Nationaal M.uziekrtomooi (Grote
Prijs «Peter Benoit»).
18, 19, 23, 25, 26 Oogst 1951:
Groot massaspel Peter Benoit
Alles loopt vlot van stapel, al
leen het ontwerp van het monu
ment viel afhankelijk niet mee.
Het Stadsbestuur van Harelbeke
heeft, met het doel alle critiek tot
een minimum te herleiden, zich la
ten bijstaan door een raadgevende
commissie bestaande uit vijf per
sonaliteiten. allen lid van de Ko
ninklijke of Provinciale Commissie
voor Monumenten.
Daar men hier stond voor een
zeer delicaat vraagstuk, heeft men
rijpelijk moeten overwegen op wel
ke manier de zaak diende opgevat
Er werd dan ook besloten: Vijf be
kende beeldhouwers uit te nodigen
om een ontwerp op te maken met
als synthesis-formule Hulde aan
de Geniale BenoitDe ontwerpei-
van het geprimeerde werk zou als'
prijs het ereloon bekomen voor de
uitvoering van zijn werk, terwijl de
vier andere elk met een gelijke
premie van 10.000 fr. zouden begif
tigd worden. De termijn voor het
indienen van de maquetten werd
bepaald op 2 maand. De maquet
ten zouden volledig eigendom zijn
van de Stad.
Deze prijskampals men het
zo mag noemen, gaf geen voldoe
ning. Geen enkel ontwerp beant
woordde aan de opgegeven synthe
se-formule. Dit bracht het Stadsbe
stuur in een zeer moeilijke en cri-
tische positie! Zou men een monu
ment nemen dat geen voldoening
schonk... of wat?... Er werd beslo
ten de twee beeldhouwers die de
verdienstelijkste ontwerpen opge
maakt hadden terug een kans te
geven, met een nieuwe premie van
10.000 fr. voor de niet geprimeer
de. Deze herkansing schonk ook de
oplossing en hét ontwerp van beeld
houwer Heer Alfred Courtens, uit
Brussel, werd dan ook éénparig als
het beste aangewezen.
Het gedenkteken, een standbeeld,
is monumentaal en toch eenvoudig.
Het stelt voor een vrouw (de glo
rie) met kind (het nageslacht) die
hulde brengen aan Benoit (ze rei
ken hem een palmtak toe). De
hoofdfiguur Peter Benoit staat
Zie vervolg hiernevens SST"
hetzelfde doel: de bestendige vrede.
Waarom bewapenen wanneer men
een zekere verzoening mog dijk
acht en wenst? Omdat wij niet
zeker zijn dat de, anderen die vei-
zoening ook willen en omdat wij
omtrent zeker zijn dat ze die niet
zouden willen indien wij zwak blij
ven. en ze integendeel meer en
meer zullen willen naarmate wij
sterker en sterker zullen zijn.
En een tijdelijke vrede nastreven
ook al geloven wij niet dat men
aan de andere zijde een definitieve
vrede Wenst, is dat ook geen onzin?
Neen, voor zover wij steeds op
onze hoede blijven en onze inspan
ningen niet volledig stopzetten, zo
dra er een zekere ontspanning op
treedt.
Maar een tijdelijke vrede is in dit
kader dubbel menselijkten eerste
omdat éllc jaar, elke maand, elke
dag vrede die, wij kunnen verwer
ven. een weldaad op zichzelf is, en
ten tweede omdat al de tijcl die wij
aiaus winnen kan te baat geno
men ivorden om voor een besten
dige vrede te ijveren.
Dit alles echter op voorwaarde
dat wij geen kaarslichtje nemen
voor de middagen en dat wij ons
niet laten in slaap wiegen door een
vredesspiegeling.
Het is niet omdat de Chinezen
in Korea achteruitgeslagen worden
oi achteruittrekken of omdat Ijta-
lin zegt dat hij minder soldaten
heeft dan wij, dat Rusland van
vandaag of morgen niet meer ge
vaarlijk is.
Wij zijn dus gedivongen zo sterk
mogelijk te bewapenen opdat men
met ons wel zou willen praten.
Praten wanneer wen elk ern re
volver naast, zich op tafel liggen
heeft, is natuurlijk niet uitermate
gunstig, maar wanneer slechts één
van de twee gewapend is, dan is
het zelfs geen praten meer. Ofwel
wordt het galgenhumor.
6-III-51. V. WESTER!J.NCK
Van mi winkelier kan men tegenwoordig niet zeggen dat hij
van de Zondagsrust geniet. Voor hem is het wekedag en Zondag al
tijd hetzelfde: In de winkel staan en klanten bestellen. Ja, de win
kelier kan sluiten. Hij hoeft maar even de sleutel om te draaien en
klaar is kees. Maar zo eenvoudig is dat nu weer niet, want de gebuur
van rechtover oefent hetzelfde beroep uit, verkoopt hetzelfde artikel
en is dus een concurrent. Wanneer nu de ene zijn zaak sluit om
's Zondags eens een hele dag gerust te zijn en wanneer zijn vis a vis
dat niet doet, dan bestaat er groot gevaar dat de wlnkeislulter het
gelag betaalt en zijn klanten kwijt speelt.
Op Donderdag, 28 Maart e.k„ wordt deze kwestie besproken in
de Algemene Vergadering der Kamer voor Ambachten en Neringen
van Wcstvlaanderen, waar Senator Clynmans zelf zijn wetsontwerp
inzake winkelsluiting zal toelichten.
Over dit belangrijk wetsontwerp brengen wij hier enige uitleg.
HET WETSONTWERP VAN 1927
Het was op 7 April 1927 dat voor
het eerst in het Belgisch Parlement
een wetsontwerp werd neergelegd
inzake winkelsluiting'. Dhr Clyn
mans, tcentertijde Volksvertegen
woordiger, was de auteur van dit
ontwerp. Het was de eerste poging
en tevens de laatste, tenminste voor
een tijdverloop van een twintigtal
jaren, die gedaan werd cm het
vraagstuk 'der winkelsluiting in
wettelijke vormen te regelen.
Door dhr Clynmans, thans sena
tor, werd de zaak andermaal aan
gepakt.
Zijn wetsontwerp van 1927 werd
teen in de zes kamerafdelingen met
74 tegen 40 stemmen en 19 onthou
dingen aangsi}cm;n. De midden
afdeling echter, die uit zes voor
standers van het ontwerp was sa
mengesteld. heeft nooit een alge
meen verslaggever aangesteld. Een
Oud-Student wn lief Bisschoppelijk
Sint-Aloysiys €®!l©g© te üenaesi,
Z. H. de Paus heeft Mgr Edwaj-d
MyefS, Hulpbisschop van West-
minster (Londeh), benoemd tot ti-
telvoerond Aartsbisschop van Berea
en Coadjutor van Kardinaal Grif
fin, Aartsbisschop vair Westminster,
om deze bij te staan in het be
stuur van liet Bisdom binst zijn
ziekte.
Romantische geschiedenis van een
Engelse jongen van zeer nederige
afkomst, vóór 75 jaar geboren in
een slecht befaamde achterbuurt
van York, die, langs het College
van Menen, en verschillende trap
pen in de kerkelijke hiërarchie om,
ten slotte tot die aeer hoge kerke
lijke waardigheid van Aartsbisschop
verheven werd.
Hij was thuis bij de H. Notaris
Butaye, toen hij College liep te Me
nen en er de Latijnse Humaniora
volgde van 1883 tot 1893. Dan is hij
bijna 30 jaar verbonden geweest
a<an St.-Edmund's College, het Se
minarie van Westminster, als Se
minarist, dan als Professen- van
Kerkgeschiedenis, Patrologie en
Dogmatiek, en eindelijk als Voor
zitter ervan. Sinds 1932 was hij
achtereenvolgens Hulpbisschop van
de Kardinalen van Westminster,
Bourne, Hinsley en Griffin.
Meisje de arm afgerukt door
klink van autoportier.
Zondag jl. ging de kleine Marie-
Rose Parmentiier, dochtertje van
Maurits, Roeselarestraat, naar de
Vespers in gezelschap van een paar
vriendinnetjes.
Gekomen aan zaal Noëin de
Roeselarestraat, werd het kind ge
vat door de auto van de Hr Dutry
uit OostnieuWkerke, en wel zoda
nig dat zijn rechterarm door een
klink van het autoportier werd af
gerukt.
Het slachtoffertje werd in het
huis van de Hr Defrancq binnen
gedragen, waar een dokter de eer
ste zorgen toediende en het ver
volgens naar een hospitaal te Rce-
selare deed overbrengen.
Dit droevig voorval bracht grote
beroering teweeg op de gemeente.
Mgr Myers is een globe-trotter:
belast met de algemene leiding
van het Christelijk onderwijs in het
Engelse Wereldrijk en met bijzon
dere zendingen van de H. Stoel,
heeft hij de wereld in alle richtin
gen doorkruist; ook is hij zeer dik
wijls naar België, dat als een twee
de vaderland voor hem is, in 't bij
zonder naar Menen, teruggekeerd.
Mgr Myers is een zeer ontwikkeld
man, een gegeerd predikant, een
knap schrijver van geestelijke wer
ken; hij spreekt vlot Frans en is
een van de zeldzame die Neder
lands-onkundig is.
Het College van Menen mag ér
terecht fier op gaan Mgr Myers on
der zijn Oud-Studenten te tellen.
dergelijke houding is slechts uit te
leggen door de invloed uitgegaan
van de lawaaierige hetzecampagne
in sommige gedeelten van het land,
en meer bepaald in de Brusselse
handelskringen.
De tegenstand werd zelfs zo erg
dat de Hoge Raad van de Midden
stand met 11 tegen 7 stemmen het
principe zelf der winkelsluiting of
Zondagrust der middenstanders ver
wierp, niettegenstaande de meer
derheid der Kamers van Ambach
ten en Neringen er zich gunstig
voor uitsprak.
In hetzelfde jaar 1927 kwam te
Antwerpen een comité voor de Zon
dagrust tot stand. Van bepaalde
zijde, o.m. vanwege de pasteibak
kers, kwam er tegenstand. Ten
slotte echter kwam het zo ver dat
besloten werd het ontwerp terug in
te dienen doch onder beding dat
bijgevoegde artikels zouden inge
last worden bij dewelke de wette
lijk erkende beroepsgroeperingen,
onder zeer bepaalde voorwaarden,
wijzigingen aan de sluitingsuren
konden bekomen.
DE TOESTAND
ONTWIKKELDE ZICH GUNSTIG
Het heeft zeker niet geschaad
aan het probleem der winkelslui
ting zelf dat er énkele jaren, zelfs
oorlogsjaren, zijn overheen gegaan.
Er deed zich op dit punt een zeer
gunstige evolutie voor.
In sommige grote steden vindt
men tegenwoordig zeer veel winkels
die 's Zondags gans de dag gesloten
zijn. De winkelsluiting op de mid
daguren, waarvan voor de oorlog
bijna geen sprake was. is thans
schier algemeen doorgevoerd even
als een bepaald sluitingsuur des
avonds dat meer en meer ingang
vindt, In 1927 kon men terecht
zeggen dat het ontwerp van de zo
genaamde sluiting,swet Iets nieuws
bracht, thans is, dit het geval niet
meer en kan men het wetsontwerp
Clynmans eerder betitelen als een
codificatie, een in vaste lijnen gie-
61, Sleyhaghestraat 61, OOSTNIEUWKERKE
4^ Telefoon Roeselare 6043
Alle ASPHALT-PAPIEREN EN PRODUKTEN
Gelast zich met het uitvoeren van
Viaagt prijs zonder verbintenis.
(R d 2.690)
teil van bestaande toestanden die
echter no® op uiteenlopende wijze
toegepast worden.
Er zijn op dit ogenblik nog te
genstanders van de winkelsluiting
en men moet toegeven dat in som
mige beroepstakken er geen sprake
kan zijn van zo maar kortweg de
zaken 's Zondags te sluiten, men
denke aan c)c pasteibakkerij, doch
er dient dan tévens op gewezen dat
artikel 5 bedrijven voorziet waarop
deze wet op de winkelsluiting niet
toepasselijk is.
Wij wezen er hoger eveneens op
dat erkende beroepsorganisaties
wijzigingen aan de wetgeving kun
nen bekomen.
HET
WETSONTWERP CLYNMANS
Wij brengen thans een overzicht
van hetgeen in het wetsontwerp
Clynmans bevat is. Art. 1 en 2 ge
ven een verduidelijking van het
woord verkoopruimte, waaruit blijkt
dat ook verkoop in open lucht onder
deae bepalingen valt evenals de
leurhandel behoudens deze in kleine
waren of dranken voor onmiddel
lijk gebruik alsmede het te koop
bieden van bloemen, sierplanten of
kleine levende dierên.
Art. 3 luidt als volgt: Behoudens
de door deze wet voorziene uitzon
deringen, is het verboden verkoop
ruimten open te houden en daarin
te verkopen of ambachtelijke dien
sten te verstrekken:
l.op Zondagen en wettelijke
feestdagen gans de dag en tót
's anderendaags 5 Uur ln de
morgen;
2. op de weekdagen van 12.30 u.
tot 13.30 u. en na 20 u.
Op de laatste weekdag vóór een
wettelijke feestdag of vóór 6 De
cember en 1 Januari is het avond-
sluitingsuur verlengd tot 22 uur.
Volgens artikel 4 mag aan klan
ten die na het sluitingsuur in de
winkel nog aanwezig zijn geriefd
worden tot een half uur na het
Sluitingsuur.
In de volgende artikels worden
de bedrijven opgesomd (art. 5) die
niet onder toepassing van deze
wetgeving vallen, apotheken, drank,
en eetgelegenheden, banketbakke
rijen, benzinestations, herstelplaat-
sen voor rijwielen, winkels waar
uitsluitend souvenirsverkocht
worden, enz..
Voor de gemeenten die aan de
zeestrook grenzen, voorziet het
wetsontwerp opheffing van deze
reglementering van de Zendag voor
Pasen tot einde September. Ten
slotte worden de modaliteiten aan
geduid volgens dewelke de beroeps
verenigingen afwijkingen kunnen
bekomen terwijl in de laatste arti
kels de wijze van beteugeling der
inbreuken voorzien wordt.
EINDELIJK EEN RUSTDAG?
Het schone vooruitzicht bestaat
dus dat de winkelier ook eens ein
delijk aan een rustdag zal geraken;
er is zeker niemand om hem dat
te overjeunen. Het buitenland is
ons reeds voor op dit stuk van za
ken, de beide Benelux-partners
Nederland en Luxemburg hebben
op dit gebied reeds een twintig jaar
oude ondervinding en bevinden zich
hesl goed met hét stelsel. Terloops
mag er wel eens aan herinnerd, dat
de wet op de Zondagrust voor de
arbeiders reeds van 17 Juli 1Ö05
dateert. Het is een'sociale beschëf-
ïning die méér dan rechtvaardig is
voor de Joontrekkenden. men vraagt
Zich alleen maar af waarem mèn
dit voc-rdëel niet tot alle staatsbur,
gers zou uitbreiden.
Zeker daar zijn schaduwkanten
aan, doch een paar maanden ge
woonte zullen het wel klaar spelen
om het publiek er aan te wennen
dat de inkopen van dé week de
Zaterdagavond moeten gedaan zijn,
want dat er de Zondag geen kans
meer voor bestaat., i|
Men kan het de winkelier zeker
niet euvel duiden dat hij ook eens
graag tenminste één dag per week
uitblaast. Dat is zeker niet te veel.
Het wetsvoorstel Clynmans wekt
daarom meer en meer belangstel
ling en wordt gunstig begroet.
Maandagnamiddag 5 Maart jl.,
gebeurde er op de wijk Bruggepoort
te. Menen een tragisch dodelijk on
geval dat het leven kostte aan een
werkzaam op rust gegaan zijnde
landbouwer.
Sedert dhr Ghesquiere Joseph,
geboren te Geluwe op 25 November
1888. wonende Poedermagazijn-
- -
Ooititr. U'l ifS O I Ovcl qekeholó
!\oe.$elar« j
owol (jekehd.'fUftè
daar ais een reus (loet beeld, dat
in brons zal vervaardigd worden,
meet 3,08 m. hoogte), in zijn rech
terhand houdt hij de ganzenpen
(waarmede hij zijn muziek schreef)
en de linkerhand houdt hij boven
een gevleugelde lier (zinnebeeld
van de geïnspireerde muziek). Het
geheel berust op een voetstuk in
blauw steen van ongeveer 1,75 m.
hoogte, wat de totale hoogte van
het, monument op circa 4,80 m. zal
brengen.
Dit monument zal geplaatst won
den in het nieuwe stadspark, ach
ter de fontein, met als achtergrond
een gordijn van eeuwenoude beu
ken, waar het zal ingehuldigd wor
den op 24 Juni 1951.
TAFEL-VOETBAL
SPELEN
Rechtstreeks van fabrikant, verko
pen v/ij aan Caféhouders, Luna
parken, College's, enz. - Met gemak
van betaling. - Modem luxueuse
Meubels, met stevige stalen barren,
op roulementen, voetbalspel op glas.
- Aan uiterst voordeligste prijzen.
- Ook alle Benodigdheden. - Bij
zondere prijzen voor voortverko-
pers per 3 stuks.
Voor bezoek met Tafel-Voetbal
door onze agenten, schrijven: Ve
ritas, Menen, of telefoneren ïxa ar 777
of naar 501, Menen. (d-866)
straat, te Menen, zijn landbouw-
werk had Verlaten om een welver
diende rust te nemen, ging hij
meermaals bij zijn sehoonzoon,
Waignein Paul, wonende Brugge-
straat, te Menen, landbouwer, eer)
helpende hand uitsteken.
Maandagmiddag had hij beslóten
de landerijen, gelegen in de Dadi-
zelestraat, te gaan bemesten. Hij
trok met een logge d iewielkar naar
het land en móest op zeker ogen
blik, om op die landerijen ta gera
ken, over een dichtgemaakte gracht
rijden. Aan deze plaats gekomen ge
raakte de logge driewielkar vast en
kantelde plots in de gracht. Ghes
quiere, die naast een elektrische
pyloon stond, kon niet tijdig weg
springen en erd door het kante
lende logge voertuig gegrepen en de
borstkas letterlijk ingedrukt zodat
men veronderstelt dat hij op slag
gedood werd. Het was een knecht
van landbouwer Waignein die de
ongelukkige Ghesquiere levenloos
onder de kar zag liggen. De politie
van Menen werd dadelijk verwit
tigd en kwam ter plaats onder lei
ding van dhr Marcel Coel, Onder-
Politiecommissaris, die een onder
zoek opende. Het Parket van Kort-
rijk werd verwittigd en stapte ter
plaatse af voor de nodige vaststel
lingen. Het tragische van de zaak
is nog wel dat oen zoon van de nu
verongelukte Ghescjuiere Joseph,
een paar jaar geleden, in het Ieper-
se ook in een landbouwongeluk om
het leven kwam.
Het zal weldra 25 jaar geleden zijn
dat. de hele wereld met ontroering het
verloop en het einde leerde kennen van
de heldhaftige tocht van de Zweedse Inge
nieur Andrée, die in 1897 met zijn twee
begeleiders Strlndberg en Frknkel in een
luchtballon naar de Noordpool opstegen
en nooit meer teruggezien werden.
Een wetenschappelijke zending op tocht
naar de Noordelijke IJszee vond de drie
geraamten terug!
Het bittere einde. Doch het grootse
einde. In deze tijd dat de wereld smacht
naar waarachtig heldendom, moeten wij
Andrée in herinnering brengen.
Het plan van Andrée was zeer eenvou
dig, haast simplistisch. Het zou op De
nen eiland bij Spitsbergen in een lucht
ballon opstijgen en van daaruit trachten
over de Pool te vliegen. Bestuurbare
luchtschepen bestonden te dien tijde nog
niet, zodat de luchtvaarders gedwongen
waren naar ern gunstige wind, in dit
geval een Zuiderwind, te wachten.
Op 't eerste Zicht lijkt déze theorie
tamelijk eenvoudig. Te eenvoudig zelfs
en we vragen ons af of Andrée zijn leven
en dat van zijn gezellen niet met een
angstwekkende roekeloosheid heeft ge
waagd. Immers, hij moest weten dat de
wind" en dan nog voornamelijk in de
Poolstreken een onbetrouwbaar ele
ment is. Hij had absoluut geen Zeker
heid dat een Zuiderwind op Deneneiland
de Ormenzo heette het luchtschip,
o\er de Pool zcu voeren. Elke kruiswind
kon de ballon naar Oost of West drijven.
Wat dan ook waarschijnlijk gebeurd is.
Salomon August Andrée, de leider dei'
expeditie, was te Grenna aan het Vet ter
meer, op 18 October 1854 geboren. Zijn
opleiding kreeg hij aan de technische
hogeschool te Stockholm. Al Vroeg wijdde
hij zijn speciale aandacht aan de lucht
vaart. Pas zijn studie achter de rug be-
gon hij reeds plannen te ontwerpen voor
een tocht over de Noordpool met een
ballon, die door zeilen en takelwerk
enigszins bestuurbaar was.
In bevriende kringen koii hij belang
stelling wekken voor zijn plan. gelukte
er'n zijn tocht te laten financiëren en,
nadat de expeditie reeds eens was uitge
steld, kon hij op 18 Mei 1897 uit Gothen
burg vertrekken aan boord van de Zweed
se kanonneerboot Svenskund die de
expeditie naar het Deneneiland bracht.
Nu viel er nog enkel op gunstige wind
te wachten. Dit duurde geruime tijd. De
noordorstorm hield weken aan. Plots
zwenkte de wind naar het Zuiden en de
10" Juli, als de wind vlak Zuid zit, de
regen ophoudt, de lucht helder en blauw
wordt, worden de laatste toebereidselen
voor de tocht gemaakt.
Het grootse moment, waarnaar Andrée
een groot deel van zijn leven heeft ver
langd. Ls aangebroken. Op Zondag 11 Juli
1897, wordt aan boord van de Svens
kund een godsdienstige plechtigheid
gehouden, waarin eèn geestelijke een
zegenbede uitspreekt voor de behouden
terugkeer van de expeditie. Het moet voor
de drie mannen wel een ontroerend ogen-
bak geweest zijn. Hun diepste gedachten
zullen wel gogaan zijn naar hen die zij
in het vaderland achter gelaten hadden
Frankel's moeder, Strlndberg's verloofde
en Andrêe's btoer.
Maar zij versagen niet. De Ormen
ligt klaar. De wind blaast steeds uit hot
Zuiden. Een laatste handdruk. Een har
telijk «Goed heil!» Daar stijgt de bal
lon, daalt weer snel, schiet weerom om
boog tot een honderdtal meter, om daar
na, gegrepen door de krachtige Zuider
wind, over de naburige bergketen te ver
dwijnen. De drie mannen waren uit het
oog verloren... om niet meer terug te
keren.
Toch zou de bemanning nog teken van
leven geven. Een matroos van de walvis
vaarder Alkenving op 22 Juli een
postduif van Andrée met de boodschap
aan Aftenbladette Stockholm. De in
houd van die boodschap was: «13 Juli,
12 uur. Gunstige koers naar het Oosten,
10 gr. Zuid. Alles wel aan boord. Dit is
mijn derde boodschap per duivenpost.
Andrée.
Daaruit blijkt dat de ballon, overeen
komstig de berekeningen van Andrée,
aanvankelijk in de juiste richting, naar
het Noorden van West-Spitsbergen was
gedreven. Men kan alleen gissen wat na
dien geschied is. Zeer waarschijnlijk is
de ballon döor een Westerwind gegrepen
en in de richting' van Frans Jozefeiland
gedreven. In eik geval schijnen zij daar
behouden te zijn gedaald en waren zij
nog in staat een kamp in te richten.
Reeds in November 1897 werd de eerste
ï'fiddingaexpedltie uitgezond'/n. Schipbreu
kelingen uit Spitsbergen hadden hulp
kreten gehoord. Langs de Noordelijke
Aziatische kust en de Nkuw-Siberle-
eiinnden. Werd in 1898-1899 een onder
zoek ingesteld. In Mei 1899, zocht Dr
Nathorst, die een expeditie leidde, heel
Oost-Groenland af.
Eindelijk, na ruim dertig jaar, zal vol
komen klaarheid gebracht worden in dit
Noordpool-drama. De ontdekking van Dr
Horn's expeditie heeft het raadsel van
de expeditie Andrée opgelost.
In Augustus 1927 werd het kamp,
waarin de lijken werden gevonden, aan
de Ztiid-Westkust van het White-eiland
waargenomen door een expeditie, welke
onder leiding staat van de Noorse geoloo'g
Dr Horn. Het kamp bevond zich op onge
veer 150 ril, afstand van de kust. Men
vond een boot en een slede en in de boot
de overblijfselen van een menselijk ge
raamte. Ook het logboek en enige andere
voorwerpen, waarop vermeld stondAn
drêe's poolexpeditie 1897 werden gevon
den. Op een paar meter afstand van de
boot lag het lijk van Andrée, tamelijk
sterk in het ijs vastgevroren. In de zak
ken vond men het dagboek van de Pool
reiziger en andere voorwerpen, o. a. een
pedometer.
Niet ver van Andrée lag het lijk van de
tweede metgezel van de Noordpoolreizi
ger. Men moet aannemen dat de leden
der expeditie door gebrek aan voedsel
Zijn omgekomen, zoals uit de situatie in
het kamp viel cp te maken.
De leider van een der expeditie's Dr
Horn, vertelde uitvoerig hoe hij het kamp
had ontdekt, nadat Zijn aandacht was
getfokkrii door kookgerei dat zich nabij
de kust bevond. Aan zijn mededelingen,
zoals zij door Aftenpasten worden ge
publiceerd, kunnen wij nog ontlenen dat,
op de pedometer de naam van Andrée
gegraveerd was. Het tweede geraamte
bevond zich in een kloof, tussen twee
grote stenen. Dr Horn méént te mogen
besluiten dat Andrée zijn beide makkers
enige tijd heeft overleefd.
Uit dit alles blijkt het heldendom ran
Andrée.
Toen hij op 11 Juli 1897 opstees: docht
hij geen ogenblik meer aan zichzelf Bit
tere verwijten hadden hem getroffen toen
hij, een jaar geleden onverrirhterzake te
rugkwam als zich zo Iets herhaalde,
zou hij een banneling zijn in eigen land,
en nooit meer zou het Zweedse volk de
hand naar de zegeprijs van de Noordpool
kunnen uitstrekken. Een enkele mogelijk
heid slechts bestond er voor Zweden: de
ze hier!
Andrée greep naar die en®, kleine mo
gelijkheid hij liet de touwen van zijn
vliegtuig doorkappen, en hoog steeg hij
de lucht in.
Adelaar zo heette zijn ballon.
Een duif, één enkele slechts van al de
meegenomen© vond de weg naar huis te
rug. Zij bracht de boodschap: Alles wel
aan boord!
Toen da wereld dat bericht te lezen
kreeg, was al lang het lot beslist van de
man, die het gezonden had.
Drie en dertig jaar later, vond men zijn
lijk. Men haalde hem naar huis terug,
hem en zijn metgezellen, op een oorlogs
schip, als een koning.
Nu wordt hij op staatskosten begra
ven, als een vorst, in Grenna, het stadje
Waar hij geboren was. Een heël volk zal
om hem treuren.
Want hij was e°n held. Hij, was een
man die zijn vaderland liefhad, metr dan
zichzelf.
KRUISDRAGERS ZIJN WIJ
Vandaag. Passiezondag, gaan wij
dé lljdenstijd in. Nu moeten we in
het bijzonder denken aan het lij
den van Christus, om ons mense
lijk lijden schoner té kunnen
maken
Lijden is immers een onherroe
pelijke wet van het leven. Noth
voorname geboorte, noch rijkdèffl,
noch de tederste liefde zullen ons
aan die harde noodzakelijkheid
kunnen onttrekken. Lijden we
kunen het de stiel van elke méns
op aarde noemen, n' stiel die als
elke andere moet geleerd worden.
We moeten het lijden niet zoeken
te ontvluchten, vergeefse poging...
want de kruisen achtervolgen ons.
Hoe groter onze schrik, hoe heviger
onze weerstand, des te erger om
knelt het lijden ons. Maar blijven
we kalm en rustig .onder zijn
ijzereli greep; laten we toe dal het
lijden ons verbrijzelt dan... wordt,
het aanstonds verzacht, dan wen
nen we er ons aan.
't Is wel treurig, maar veelal zijn
we voor mekaar een oorzaak van
veel leed. En dat is niet te verwon
deren... Hoe goed we het ook me
nen, we hebben allen otizS gebre
ken en onvolmaaktheden, die dê
evenmens pijnigen. Door zelf t®
lijden, zullen we beter gaftr, be
grijpen. Wie 's Winters geeri vitur
deren, zullen we beter hun lijden
beseffen. Wat men zelf gevoeld
heeft, dat alleen kan men goed be-
srjlnen. Wie 's Winters geen vuur
heeft gehad, weet wat het zeggen
wil. dat een gebuur kou moet lljdêfi.
Wie geen eten had, begrijpt dé
scherpte van de honger. Wie zelf
geleden heeft, zal al gaüw '11 woord
van troost vinden, voor een mede
mens in nood of in beproeving.
Daarentegen, hij die het lijden
steeds heeft ontvlucht, zal de even
mens in Zijn misérie en droefheid
laten berusten, denkt alras dat
men niets kan dóen wat enige op
beuring zou kunne- geven... zijn
hart blijft houd voor 'n djdertde
broeder, zijn hand helpt niet, zijn
mond vindt geen zalvende woorden
voor 'n gebroken hart.
Voorzeker, niet alle mensen heb
ben evenveel te lijden. Die onge
lijkheid. waarvan de reden otis
niet bekend is, ergert soms zwak
kelingen. Toch zullen we éénmaal
weten, dat er bij die vreemde ver
deling van geen onrechtvaardig
heid sprake is.
Wat we echter reeds nu weten
ls dat hoe groter iemand is, ho
meer zijn natuurlijke en boven
natuurlijke gaven hem dichter bij
God brengen, des te meer iemand
zal moeten lijden.
Hoe meer wij lijden met gedlltfj
en liefde, des te schoner onze Zié'
zal worden, des te dichter we bil
God zullen staan. Ons lijden moé
ten we di gen zonder klagen zon
der opstand tegen God... al mogen
onze ogen tot schreien overgaan.
Laat ons in deze Pnssietljd. mëi
Christus' lijden voor dé geest, de
grote waarde van het lijden bét,éi'
kennen. Laat ons doorgronden fl!
wat het ons leert, wat het ons
geeft, reeds hier op aarde, maal
vooral eens hiernamaals.
Kenden .Vlj het lliden beter, wü
zouden het niet vluchten, maat
wij zouden het te gemoet, treden en
hei begroeten als een ernstige en
goede vriend, wiens hulp wij no
dig hebben om aan óns bestaan
zijn volle waarheid en schoonheid
te geven,
