CÉYÉ
PETROLEU MSTRATEGIE
Het verminkte vrouwenlijk,
opgehaald te Robeke, vereenzelvigd
De Grootste Man in Europa
^KLAPPER
Kinijl jammerlijk ver
dronken te Wervik
Duitse Deneraals ven Falkenhausen, Bestier en
Bertram over de grens gezet, na in vrijheid te
zijn
esteld
De Oorlog
in Korea
n. c. m7V7~
1. Franclscus
i van Paula
Vrouw uit Brussel, wonende te Robeke
jglsch ongeval
ie Forges
Z. E. H. Delmarque
schielijk overleden
ilonlale Loterij
Wesfvlaasideren
HET WEKELIJKS NIEUWSZaterdag 31 Maart 1951 -v. Bladz. 2.
K van 31 MAART tot 6 APRIL
igen lengen met 22 minuten.
WEERSPREUK
veranderlijk en guur,
t hooi en koren ln de' schuur.
ZATERDAG 31 MAART
Cornelia, Benjamin, Balblna.
p te 5.34 u., onder te 18.17 u.
Geboorte van de Oostenrijkse
toondichter Jozef Haydn.
Overlijden van de Nederlandse
letterkundige Willem Kloos.
ZONDAG 1 APRIL
Beloken Pasen.
HH. Hugo, Theodora,
p te 5.32 u., onder te 18.19 u.
Geboorte van de Franse dich
ter Edmond Rostand: zijn
meesterwerken zijn Cyrano
de Bergerac en L'Aiglon
Overlijden pp Madeira van de
gewezen keizer Karei van Oos-
tenrijk.
MAANDAG 2 APRIL
i st van O. L. Vr. Boodschap.
HH. Franclscus v. Paula,
Genoveva van Brabant.
1 3 te 5.30 u., onder te 18.30 u.
Geboorte van Karei de Grote.
Geboorte van de Beense sprook-
Jesdichter Hans Christian An
dersen.
Geboorte v. de Russische cpm-
J ponist SergeJ Rachmaninow.
i DINSDAG 3 APRIL
j HH. Pancraas, Richard,
f J te 6.28 U., onder te 18.22 u.
5 3ekerlng van de latere Kar-
j dlnaal Manning tot het Ka
's fchollclsme.
Geboorte van de Vlaamse
bouwmeester Henri Van de
Velde, die o.m. het Peter Be-
noltmonument te Antwerpen
ontwierp.
WOENSDAG 4 APRIL
toidoor, HUdebert van Gent.
o te 5.25 u., onder te 18.23 u.
Overlijden van de Franse bo
tanist Carolus Cluslus.
Geboorte van de beroemde En-
;else portretschilder John Hop
per.
DONDERDAG 5 APRIL
Incent Ferrerlus, Juliana van
Cornelisberg, Irena.
te 5.23 u., onder te 18.25 u.
Overlijden van de Vlaamse
schilder Davld Tenlers.
Oood van de Franse revolutlon-
nalr Danton.
Overlijden van de Franse com
ponist Leon Dellbes, waarvan
de operette «Lakmé» beroemd
heid verwierf.
VRIJDAG 6 APRIL
Oelestin, Wlneboud, Balderik.
1 te 5.21 u„ onder te 18.26 u.
f fleuwe maan te 10.52 u.
Overlijden van de Italiaanse
i schilder Raffaël Santl.
Overlijden van de Duitse schll-
j Ier en etser Albrecht Dürer.
Troonsafstand te Fontaine-
sleau van "Napoleon.
WEEKSPREUK
zijn woorden maakt men zich
t ijanden dan door zijn daden,
olksheilige van de week.'
>e H. Franclscus, geboren ln
Paula, een stadje ln Calabrië,
op 13-Jarige leeftijd toever
/ll^ fawnw) vat;
qepakfumcekh
vun indien f
/Vb he4- m&h
aan de Franciscanen van St
Hier onderhield hij, ofschoon
sen geloften gebonden, de re-
i zijn volle gestrengheid. Op
f werd hij kluizenaar en koos
rblijf fn een grot nabij Reggio.
vrome personen voegden zich
a en deelden zijn levenswijze.
1 bouwde hij een klooster en
stichtte de Orde der Minl-
miniemen of de Minsten), een
i Franciscanenorde.
i naam van de wonderdoener
it 'CUs van Paula was door ge
il uropa, verspreid. Lodewijk XI,
van Frankrijk, liet, hem ver-
van Sicilië naar Parijs te ko-
m hem in zijn sterfuur bij te
Hoe ongaarne de Heilige'maar
minklljk Hof ging, deed-iilnji
h, om zijn Orde ook in Frank
's t te breiden. De koning hield
zijn ongerechtigheden voor
'n deze stierf, nadat hij zich
l had, in de armen van de
Zijn zoon en opvolger Karei
honk hem zijn volle vertrou-
1 ij liet Franclscus een klooster
v ln het park van Plessis-lcs-
en een ander te Amboise. Te
r noemde men zijn monniken
i ons-Hommes ln Spanje de
1 der Overwinning», wijl Ko-
1 'erdinand de verovering van
I op de Moren aan .hun gebed
eef.
"VERVOLG VAN 1' BLAD
ciscus leefde nog 25 Jaren in
ijk. geëerd door de beide op-
ie koningen. Hij stichtte nog
f
4
idene kloosters en stierf te
1 in 1508. De Hugenoten haal-
1562 zijn lijk uit het graf en
1 ïdden het op een houten
eld, wat de populariteit van
eilige nog verhoogde.
e ge bruid verongelukt
j ele uren na huwelijk
1 STGENOOT GEKWETST
DER EVENEENS GEDOOD
forges, nabij Chimay heeft
;n auto-ongeval voorgedaan,
j een auto, waarin een jong
i ar was gezeten dat 's mor-
i de echt was getreden, tegen
vel is terechtgekomen,
.j i jonge vrouw, Odette Van
■j 23 jaar oud, die met een
ibreuk naar het ziekenhuis
ergebracht is overleden, Lu-
arent, 23 jaar oud, die aan
f lur zat is eveneens overleden
i j gevolgen van een dubbele
i Ibreuk. Willy Brunet, de
j. huwde, bekwam een dijbreuk,
de broeder van de jonge
René Van Stickel er met
1 s verwondingen van afkwam.
Zoals wij te dien tijde mededeel
den, werd op 7 Maart 11. uit het
kanaal van Robeke, nabij de
Schone Eikpasserel, de romp opge
haald van een verminkt vrouwen-
lijk. De onderste ledematen van
het lijk ontbraken, terwijl verders
het aangeziohi gans onkennelijk
was en de armen, alsmede de romp,
erge sporen van sneden vertoonden.
In het dodenhuis van het hos
pitaal, en op bevel van het Par
ket, werd .de lijkschouwing gedaan
door wstsgeneesheer Muller. Het
lijk moest, volgens de verklaringen
van de weisgeneesheer, een 15-tal
dagen in het water vertoefd heb
ben, doch men kon niet uitwijzen
of het hier om een moord, ofwel
om een onguval of zelfmoord ging.
De verminking, alsmede de tal
rijke verwondingen, konden ver
oorzaakt zijn door in aanraking te
komen met doorvarende schepen,
ofwel door sluisdeuren.
De Rechterlijke Dienst van Rij-
sel opende een onderzoek en foto's
van vermiste vrouwen werden on
derzocht, gezien de eenzelvigheid
van het slachtoffer onbekend bleef.
Op 12 Maart 11., bijna op dezelf
de plaats waar de romp opgehaald
werd, ontdekte men het onderste
gedeelte der romp, met beide benen.
Aan één der benen werd een vrou
wenkous gevonden.
Intussen had de hoofd-opziener
Nisse, van Robeke, zijn opzoekin
gen voortgezet, om de eenzelvigheid
van het lijk vast te stellen, en hij
vond een gelijkenis van trekken
tussen zekere Buellens Catherine,
wonende in een gewezen herberg
in de Edouard Anseelesfcraat, te Ro.
beke. De opziener begaf zich naar
die woning en vernam van de echt
genoot der vrouw, zekere Simon
André, dat zijn vrouw, Buellens
Catherine, sedrart 11 Februari
's avonds uit de woning verdwenen
was. Hij had toen die verdwijning
aan de politie kenbaar gemaakt,
verklarende dat zij die avond ruzie
gemaakt hadden en z'n vrouw plots
haar mantel aangetrokken had en
vertrokken was. Sedertdien had
hij haar niet meer gezien.
Catherine Buellens, echtgenote
Simon André, werd te Brussel ge
boren, op 8 April 1903. Zij was we
duwe van Francois Caille en huw
de André Simon, te Brussel, op
10 Juli 1947. Zij was moeder van
twee kinderen., die te Brussel woon
achtig zijn. Bij deze werd door het
Belgisch gerecht navraag gedaan,
om te weten of zij hun moeder
sedert 11 Februari 11. gezien had
den. Van haar echtgenoot vernam
men dat de vrouw die steeds werk
zaam was in de Spinnerij van de
Beau-Chêne, Metzlaan, te Robeke,
in 1948 een armbreuk opliep. Dit
werd dan ook aan het gerecht ken
baar gemaakt en na een radio-
grapisch onderzoek werd vastge-
St?fd dat' de aangeduide armbreuk
dezelfde is als deze waargenomen'
aan de arm van de opgehaalde
vrouwenromp, zodat men hierdoor
bevestiging kreeg dat het hier om
het lijk ging van de verdwenen Ca
therine Buellens.
Haar echtgenoot André Simon
werd echter ter beschikking van
het gerecht gehouden.
De wijk aan de Molen te Wervik,
Kruisekestraat, werd Maandag-
namiddag in verslagenheid ge
bracht, bij het vernemen van het
smartelijk ongeluk, overkomen aan
de echtelingen Marcel Sarrazijn-
Clarisse, Oude Menenweg, die hun
enig zoontje Michel, 28 maand oud,
verloren op tragische wijze door
verdrinking.
Op bezoek bij haar moeder, Klljt-
bosstraat, ging vrouw Sarrazijn,
even na de middag, gras snijden.
Alvorens van huis weg te gaan,
sloeg ze even haar zoontje gade, die
aan 't spelen was enkele meter ver
der. rond de auto van dhr Hacke.
Bij haar terugkeer, weinige mi
nuten later, was de kleine nergens
rji.es:.te'zien en toen hij ook in buis
•niet te vinden was, toog de angstige
moeder op ztoek naar de in de
onmiddellijke nabijheid liggende
gracht.
Haar angstig voorgevoel bleek
maar al te juist, want al spoedig
ontdekte ze het lijkje van de kleine
Michel in 't water. Alle pogingen
van toegesnelde geburen ten spijt,
konden de levensgeesten niet meer
worden opgewekt.
Op Woensdag jl., heel vroeg in
de morgen, werden generaal Ernest
Alexander von Falkenhausen, tij
dens de bezetting militaire bevel
hebber voor België en Noord-
Frankrijk, Hans Reeder, Verwal-
tungschef en generaal Bertram,
commandant van het district Luik
in vrijheid gesteld en naar de
Duitse grens gebracht. Eerste twee
genoemden werden door de krijgs
raad te Brussel tot 12 jaar gevan
genis en laatst genoemde tot 10
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Allen hebben van de wet Lejeune
genoten.
De auto waarmee de Duitse ge
neraals naar de grens werden ge
voerd, verliet tussen vier en vijf
uur de gevangenis van St Gillis om
te voorkomen, dat er demonstraties
zouden plaats grijpen.
Aan de Duitse grensplaats nabij
Bildchen, wachtten hen een groep
Duitse verwanten en vrienden, een
vertegenwoordiger van de Regering
van Bonn en meerdere journalisten.
Aan üe journalisten deelde von
Falkenhausen mede dat in zes ver
schillende landen en in 58 kampen
wat hij ook een record noemde,
en gevangenissen had vertoefd,
Alles bij mekaar verbleef hij bijna
7 jaar in gevangenschap. Hij ver
klaarde goed behandeld te zijn ge
weest in België, en onschuldig te
zijn aan wat hem ten laste werd
gelegd.
Ondervraagd over de toekomst
zegde hij o.m. zich moeilijk te kun
nen inbeelden dat Duitse troepen
aan de zijde van de buitenlandse
troepen zouden strijden en sneu
velen, zolang Duitse generaals door
buurlanden worden veroordeeld.
In het Gulden Boek van de Duit
se toldienst te Aken heeft hij ge
schreven Ingrata Belgica, non
possidebis ossa mea», (Ondankbaar
België, gij zult mijn gebeente niet
bezitten)
DE WEERSLAG OP
INTERNATIONAAL GEBIED
Wie zegt petroleum, spreekt een
toverwoord van de internationale
polilick uit. En dat is heus niet
moeilijk om begrijpen! Men ziet on
middellijk de aanknopingspunten:
industrie en moderne strategie! Op
het huldig ogenblik is petroleum
voorbereiden de moest onmisbare
grondstof! Was het gebrek aan olie
voor Duitsland niet een der bijzon
derste, zo niet de bijzonderste oor
zaak zijner nederlaagEn in deze
periode van internationale span
ning al zijn er in de laatste da
gen tekenen van ontspanning waar
ie nemen, toch blijft het gevaar
zeer reëel is die olie de grond
stof bij uitstek waar de mogendhe
den naar vechten. Wie baas Is van
de petroleumproductie heeft een
prima troef in handen tégen en
God verhoede in een gebeurlijk
conflict.
liet, baart dan ook geen verwon
dering dat hel. Westen al zijn krach
ten er op zet om, tot, een gunstige
regeling van het geschil in Iran te
komen. Want de 'nationalisaties al
daar hebben een geschil verwekt,.
Vooreerst: contractueel! Want de
concessie aan Engelse maatschap
pij, laten wij maar zeggen aan En
geland,, voorzag krachtens de con
ventie van 1933 dat de traanse re
gering eenzijdig een einde mocht
stellen aan die vergunning alleen
in geval de Engelse petroleummaat-
schdppij in gebreke viel haar jaar
lijkse vergoeding aan voornoemde
regering uit te. betalen hetgeen
nooit het geval is geweest.. Daaren
boven werd in gezegd akkoord ook
bepaald dat elk geschil tussen Iran
en gezegde maatschappij door een
scheidsrechterlijke commissie moest
worden beslecht, met dien verstan-
da dat beide partners ook beroep
mochten doen op het Internatio
naal Gerechtshof van Den Haag.
Deze bepalingen werden door Iran
eenvoudig weg over boord gezwierd.
Vervolgens een internationaal ge
schil. omdat het de machtsverhou
dingen tussen Oost. en West gron
dig aantast: immers het gevaar is
niet denkbeeldig dat de exploitatie
zou kunnen overgaan in Russisch-
gezinhe handenzo niet, in Russi
sche handen zelf, wat het, oorlogs
gevaar in veel arotere mate dan het
Koreaans conflict zou doen toene
men. Of is het misschien niet alge
meen aanvaard dat, d" Russen voor
een groot deel in bedwang warden
gehouden door het feit dat zij we
gens hun gebrek aan olie het risico
niet kunnen en niet durven lopen
een oorlog in te gaan, die, gezien
de huidige machtsverhoudingen der
partijen, een zeer langdurige uit
putting soorlog zou zijnEn zo is
het ook. waar dat het succes of
de mislukking der openlijke en
verdokene communistische agitatie,
in Iran de houding van Rusland
tijdens de gebeurlijk komende di
plomatieke besprekingen voor een
groot deel zal beïnvloeden.
Daarbij komt dan non het gevaar
voor uitbreiding van die socialisa-
tietendenz. Immers in de omliggen
de landen liggen ook vetrcleumvel-
den. in Irak, in Arabic, in Egypte!
Ook deze bronnen worden voor het
grootste deel door Westerse maat
schappijen geëxploiteerd, wat dus
opnieuw belet dat het Oosten van
deze productie veel zou profiteren.
In die landen heeft een bepaalde
persI reeds geschreven dat zij het
Iraans voorbeeld moesten volgen.
Het Egyptisch blad Al Misrm heeft
zelfs reeds het gerucht gelanceerd
als zouden de Egyptische overheden
voornemens zijn het Suez-Kanaal
te} nationaliseren! Al deer geruch-
fem werden natuurlijk officieel ge-
lo^nst/raJt. maar het. .gevaar blijftr
nimtemin latent: ioaar er took is...
Is het dan nog nodig het belang
van de Westerse strategie in deze
landen te onderlijnen!
IS EEN GUNSTIGE OPLOSSING
MOGELIJK?
Aan beide zijden wordt een pe-
troleumslag geleverd; de diploma
ten zijn druk in de weer om een
rechter kant aan de zaak te krij
gen, en... het laken zoveel mogelijk
naar zich toe te trekken.
Er blijft inderdaad nog ten zeke
re tijd! Het Iraans parlement heeft,
ten overstaan van zijn grote moei
lijkheden om zelf de oliebronnen
te exploiteren een speciale commis
sie opgericht om te zien hoe Iran
zich met de genationaliseerde bron
nen uit de slag zou kunnen trek
ken. Die commissie voorziet een
arbeidsperiode van ongeveer drie
maand vooraleer een voorstel voor
de oplossing van het exploitatie-
vraagstuk te zullen kunnen voor
stellen. Ook heeft de Shah het na-
tionalisatiebesluit nog niet onder
tekend.
Engeland, dat de moeilijkheden
zag aankomen, had reeds rond de
aanvang der besprekingen in het
parlement, aan de Iraclnse nieuwe
Eerste-Minister Hussaris Ala, een
voorstel gedaan: voortaan zou de
volledige helft der totale winst aan
Iran worden afgestaan, dus een
volledige paritaire regeling. Had
Engeland zo verstandig geweest
dergelijke oplossing twee jaar gele
den reeds voor te stellen, dan zou
het wellicht succes gehad hebben
Nu wil Iran er niet eens van horen!
Het land verkoos de nationalisatie
En het doet zeker comisch aan te
zien hoe Engeland zijn eigen indus-
triën nationaliseert, maar die mo
gelijkheid aan andere naties ont
raadt en ontzegt.
leder een heeft echter de indruk
dat Iran met zijn nationalisatie
plannen zal doormarcheren. De po
litieke leiders, zelfs de meest rede
lijke, staan voor zulk een politiek,
en nationalistisch fanatisme van
hun volk, dat zij moeilijk op de ge
nomen besluiten terug kunnen krab
belen. Engeland, dat wel zekere
fouten uit het verleden welke
het tactische fouten noemt wil.
erkennen, treedt uiterst verzoenend
op. Het uitgangspunt van zijn on
derhandelingen blijft een min of
meer gewijzigd en aangepast voor
stel van enkele dagen geleden;
daar een paritaire verdeling der
winsten en een verhoging van de
Iraanse medezeggenschap in de
maatschappij toch geen succes
blijkt te hebben, schijnt er een
evolutie te bestaan in de volgende
richting: Iran zou de eigenaar wor
den van gans de aldaar gevestigde
petroleumindustrie, mits een zekere
compensatie aan de vroegere eige
naars; maar Iran zou terzelfder-
tijde een zekere vertegenwoordiging
van Engeland laten blijven bestaan
in de Raad van Beheer der exploi
tatiebedrijven, en zou verder en
zo mogelijk alleen beroep blijven
doen op Engelse experten voor de
uitbating.
In de laatste weken is Amerika
ook op het theater verschenen. Het
heeft er nl. ook veel belangen in
het spel; er bestond inderdaad een
akkoord met de Anglo-Iranian Oil
Cy, op grond van hetwelk aan de
V S-, door tussenkomst van een
zijner maatschappijen: de Standard
Oil Cy, 40 t. h. van de totale pro
ductie moest worden verkocht. De
nieuwe wet zou deze leveringen in
gevaar kunnen brengen. De V. S.
hebben dan ook niet geaarzeld een
zeer vooraanstaande personaliteit
naar Teheran te sturen, nl. Mac
Ghre, hoofd van de dienst voor de
zaken van het Midden-Oosten in
het Staatsdevartement. Naar het
schijnt zou hij voorstellen op zak
hebben die een grote economische
en financiële hulp aan Iran zouden
betekenen; de verwezenlijking hier
van schijnt echter afhankelijk te
zijn gesteld van het tot, stand ko
men van een modus vivendi met
de Engelse maatschappij. Staats
secretaris Dean Acheson heeft in
zijn laatste persconferentie de
Iraanse petroleumkwestie aange
raakt en zijn hoop en zelfs over
tuiging uitgedrukt da.t er een rege
ling op zal gevonden worden.
En détail poignant: Engeland en
Amerika zijn niet altijd de beste
vriendjes geweest, wanneer het er
op aankwam de olieproductie van
het Midden-Oosten te bemachtigen.
Tussen die twee werd er vroeger
een ware petroleumoorlog gevoerd.
De internationale toestand heeft
hen echter ook op dit punt, bij me
kaar gebracht: zij hopen de petro
leumkwestie voor zichzelf en onder
mekaar te regelen, en dan front te
vormen ten overstaan van de tegen-
vartij. Londen en Washington wil
len een gemeenschappelijke politiek
uitwerken, niet alleen voor Iran,
maar voor al de omliggende petro-
leumlanden. Zij zijn ervan over
tuigd dat dit het enig middel is om
te beletten dat die economische en
strategische krachtbronnen in han
den zouden vallen van onverant-
woordelijke, of vijandelijke elemen
ten. Dit te voorkomen is het doel
der actie van de Westersen.
EN RUSLAND???
In den beginne meenden sommi
gen te moeten betwijfelen dat. Rus
land de hand had, in de moeilijkhe
den in Iran. Bepaalde diplomatieke
vertegenwoordigers hebben officieus
verklaard dat de socialisatie der
olienijmrh&id'cpn &tivfr Iraanse
kwestie was.
Na de laatste gebeurtenissen, die
als gevolg hadden dat de krijgs
wet werd, afgekondigd en een mili
tair gouverneur werd aangesteld,
zullen zij Wel hun mening hebben
gewijzigd. De communisten zijn in
derdaad openlijk en als dusdanig
in de laatste woelingen opgetreden.
En sommigen zouden reeds begin
nen te spreken van een herhaling
der gebeurtenissen van 1947; men
zal zich herinneren dat de Sovjets
in 1947, in de provincie Azerbeidsjan
een echte revolutie hadden ontke
tend om Iran te dwingen met Rus
land een verdrag te sluiten dat aan
Rusland het hoge ivoord zou heb
ben verzekerd in de exploitatie der
Iraanse olievelden. Die pogingen
werden toen echter vetijdeld door
een krachtdadige steun van Enge
land en de V. S. aan Iran.
Laten we hopen dat, moesten de
Sovjets inderdaad het inzicht koes
teren da zaken opnieuw tot het
uiterste toe te spitsen en geweld
te gebruiken, zij in hun opzet in
hel belang van de wereldvrede, door
de Westersen opnieuw en ditmaal
op definitieve wijze schaakmat zou
den worden gezet. Dan zullen de
Russen wel wat meer vriendschap
pelijkheid en voorkomendheid aan
de dag leggen in hun houding op de
toekomstige internationale confe
renties en besprekingen.
26-3-51. V. ZEGER.
FRONTLIJN LOOPT THANS
ONGEVEER LANGS 386 BREED
TEGRAAD. - ZUID-KOREANEN
OVERSCHREDEN OUDE GRENS
Onrustig, gejaagd?
Mijnhardt's Zenuwtabletten
sterken en kalmeren Uw zenuwen.
KOKER 15 FR. I
Over de ganse breedte van het
Koreaanse front zijn de U.N.O.-
troepen verder opgerukt, de vijand
die slechts op bepaalde punten
vinnige tegenstand bood, zware ver
liezen berokkend. Over een grote
frontbreedte werd nagenoeg de
38e breedtegraad bereikt. Op het
meest Oostelijk punt van het front
rukten Zuid-Koreaanse eenheden
over de oude-grenslijn en bezetten
er een 5-tal plaateen gelegen ten
Noorden van de 38» parallel, tot
een 10-tal km. over de grens. In de
centrale sector werd Tsjoertsjon
voorbijgerukt.
Op Goede Vrijdag werd een gro
te luchtlandingsoperatie uitgevoerd
ten Noorden van Seoel, nabij de
Isjmin-rivier. In vijf achtereenvol
gende golven werden parachutisten
neergelaten en ook zware wapens..
Tezefdertijd rukten pantserspitsen
van uit Seoel op om de verbinding
met de parachutisten te verwezen
lijken. De operatie slaagde opper
best. Deze had tot doel de terug
tocht af te snijden van een 15,000
Communisten welke nog het be
trokken gebied verdedigden. Kae-
son werd aldus onmiddellijk bena
derd, Deze plaats zelf werd zwaar
gebombardeerd van uit de lucht.
Oeijongboe en Woensan werden
door de U.N.O.-ëenheden bezet.
Naar de laatste berichten zou
den de Chinezen en Noord-Korpa-
nen belangrijke strijdmachten con
centreren op de centrale sector, ten
Noorden van de 38e breedtegraad.
GENERAAL MAC ARTHUR
VERKLAART EREID TE ZIJN
OVER WAPENSTILSTAND
TE SPREKEN
Generaal Mac Arthur, de Oppen
bevelhebber der U.N.O.-strijdkrach-
ten in Korea, vooraleer een bezoek
te gaan brengen aan de frontlijn,
verklaarde bereid te zijn de Noord-
Koreaanse Opperbevelhebber te
ontmoeten om een oplossing te
zoeken voor het Koreaanse conflict.
Nog betoogde hij dat, moest de
vijand van de U.N.O. het conflict
niet beperken tot Korea zelf, dit
een groot gevaar zou betekenen voor
China zelf en dezes militaire in
eenstorting wellicht tot gevolg zou
hebben. Rood-China kan de oorlog
niet winnen, hield hij voor, daar
dit land te kort schiet aan indus
triële uitrusting voor zijn bewane-
ning, niet beschikt over de nodige
bewapening en staat tegenover een
overmacht op zee en in de lucht.
Nog wordt gemeld dat Generaal
Mac Arthur onderrichtingen zou
gegeven hebben de 38e parallel op
nieuw te overschrijden, telkens
zulks om taktische redenen nodig
zou blijken.
De U.S.A.-Opperbevelhebber der
Amerikaanse vloot, die Formosa
beschermt verklaarde zijnerzijds,
dat zijn vloot bekwaam is gans
China te blokkeren en tevens elke
invasiepoging tegen Formosa te
verijdelen.
WASHINGTON VERVEELD
MET UITLATINGEN VAN
MAC ARTHUR NAAR WAPEN-
STILSTAND «DE FACTO
De verklaringen afgelegd door
Generaal Mac Arthur betreffende
een regeling van het Koreaanse
conflict, hebben te Washington en
ook in de U.N.O.-middens grote be
roering verwekt, daar men er van
oordeel schijnt te zijn dat de Op
perbevelhebber buiten zijn bevoegd
heid zou gegaan zijn.
De Generaal zèff 'jSèlflS' 'oodracht
krijgen voorta&h alle.'diplomatieke
verklaringen achterwege te laten,
zonder dat hij er vooraf overleg
over pleegde met Washington.
Volgens de diplomatieke redac
teur van de Times zouden de
regeringen van de Verenigde Sta
ten, van Groot-Brittannië en van
adere landen thans van plan zijn
een verklaring bekend te maken
waarmede zij zouden aankondigen
dat de U.N.O niet het voornemen
heeft de eenheid van Korea met
wapengeweld te herstellen.
Om een bewijs te leveren van
hun goede trouw zouden deze rege
ringen pjm de bevelhebber van het
achtste leger aanraden het con
tact met de vijand te verbreken,
zodra hij in de buurt van de 38e
breedtegraad «redelijk te verdedi
gen stellingen zou hebbep gevon
den. De redacteur van de Times
is van oordeel dat als de Chinezen
hetzelfde doen, de mogelijkheid is
geschapen om tot een wapenbe
stand «de factote geraken, het
geen verder tot onderhandelingen
zou kunnen leiden welke tot alle
vraagstukken van het Verre Oosten
zouden kunnen worden uitgebreid.
JONGE BELG OVERWINT
VIER CHINEZEN
De jongste onderofficier van het
Korea-korps (19 jaar)
Belgische soldaten hebben, door
't volgen van voetafdrukken in het
zand. een Chinees soldaat ontdekt
die zich midden in de Belgische
linies verscholen hield en door
middel van een veldtelefoon deze
linies or.der mortiervuur deed ne
men.
Een jonge sergeant van 19 jaar
beleefde een ander avontuur, waar
Zie vervolg hiernevens müT"
Het heeft de Heer behaagd
tot zich te roepen, de ziel van
zijn trouwe dienaar:
Zeer Eerwaarde Heer
Georges DELMARQUE
Pastoor te Spiere
geiboren te Menen, 14 Septem
ber 1888 en godvruchtig over
leden te .Spiere, 24 Maart 1951.
Oud-Legeraalmoezenier van het
4a Linieregiment. - Ridder in de
Orde van Leopold II met Zwaar-
den. - Vereerd met het Oorloge-
kruis met Palmen; met hetIJzer-
kruis: met het Vuur kruis; met
de Herinneringsmedaille: met de
Overwinningsmedaille.
De plechtige Lijkdienst zal
plaats hebben ln de parochiale
kerk van Spiere, Zaterdag
31 Maart 1951, te 10.30 uur.
Vergadering in de pastorij,
te 10.15 uur. (d-1206)
JM
Hij was op Palmenaiondag
aangesteld tot Pastoor
te Spiere.
Op Paasdag, 's morgens, verna
men de parochianen van Spiere,
tot hun grote ontsteltenis, dat, him
pas aangestelde Pastoor, Z. E. H.
Delmarque, schielijk overleden was.
Palmzondag was gans Spiere in
feest geweest toen Z. E H. Geor
ges Delmarque, afkomstig van Me
nen en voorheen Pastoor te Gijzél-
brechtegem, op plechtige wijze in
gehaald werd en tot Pastoor der
parochie werd aangesteld in opvol
ging van Z. E. H. Lommez, die te
Spiere overleed op 14 Januari jl.
Voor de eerste maal zou de nieu
we Herder het woord voeren van
uit de kansel tot zijn parochianen.
Helaas tijdens de .eerste Mis werd
aan de gelovigen het droevige
nieuws medegedeeld dat hun Pas
toor schielijk overleden was,
De ontroering in de rustige Schel-
degemeente is begrijpelijkerwijze
zeer groot.
De aflijvige, die 63 jaar oud was,
maakte als ambulancier de eerste
wereldoorlog medé, op het, laatste
van de oorlog was hij Aalmoezenier
van het 4e linie.
Na de oorlog was hij achtereen
volgens Leraar a.an het Sint-Lode-
wijkscollege te Brugge. Aalmoeze
nier bij het Belgisch bezettingsle
ger in het Rijngebied, om vanaf
1926 achtereenvolgens benoemd te
worden als Onderpastoor te Blim-
kenberge, Oostvleteren en Lichter-
velde In 1941 werd hij Pastoor te
Gijzelbrechtegem tot hij benoemd
werd te Spiere.
De begrafenis van Z. E. H. Del
marque heeft plaats Zaterdag
31 Maart, te 10.30 uur.
Ki.
DE WINNERS
r grote loten van de
de 4e Schijf 1951, getrokken
iven, werd door het toeval
iet verdeelde biljetten toe-
n: het lot van één millioen,
.en van 100.000 fr., vier loten
0.000 fr., negen loten van
fr.
in tienden verdeelde biljet-
igen het supergxoot lot van
n een half millioen; het lot
50.000 fr.; tien loten van
fr.; acht loten van 50.000 fr.;
'tien loten van 25.000 fr.
het supergroot lot van twee
i half millioen waren er, op
van 22 Maart, slechts vier
geïnd. Een door een
een door een bediende wo-
te Mechelen: een door een
van 7 arbeidsters van de
Thelephone te Antwerpen;
■or een soldeerder uit Merk-
groot lot van een millioen,
ht dcor een boekhandel te
emy, werd gewonnen door
eds tamelijk bejaard bedien-
in.
me plaatsen waar belang-
>ten (minstens 20.000 fr. uit-
i) werden verkocht of ge
ar Antwerpen - Bergen -
1 (8 loten) - Belgisch Con-
oten) - Heimet - Hemiksem -
e - Mechelen <2 loten) -
ïke - Morlanwelz - Ninove -
pion - Wasmes,
nilen belangrijke loten ble-
innen.
mderheden betreffende som-
rinaiers: autobestuurder - be-
n - dagloner - industrieel -
rgast- - potjesvan artoei-
bedienden en een van 25
11 i icht-rs - spoorwegbediende -
i mwersjongen - werklozen,
it MslM)
teuomS'deman6'dfe ?n SS? Honderd dertig jaar geleden stierf Napoleon
en eenzaam stierf op dat verre barre
eiland St Helena, te midden van de At
lantische Oceaan.
Napoleon, door de enen verafgood, door
de anderen gevloekt. Hij was een geniaal
man. Maar of hij dit genie tot de beste
doeleinden heeft gebruikt, dat is een an
der paar mouwen.
Geen beschouwingen vooraf! We zullen
u het leven van Napoleon vertellen. Een ®e Koning van Sardinië tot een wapen
leven als een roman, een leven als een stilstand. Hij ^er^_ r?5efte,r v,a1} t^n}"
stortvloed, een leven als een rijzende en en hield de 15' Mei zijn intocht te
vallende ster Milaan. Om de voorschriften van het Di-
Napoleon Bonaparte werd op 15 Augus- rectorium bekommerde hij zich weinig en
tus 1769 te Ajaccio op Corsica geboren dreigde met ontslag zo men hem zijn zin
als zoon van Carlo en Letitia Ramolino ni€t liet doen-
In 1779 kwam hij op de militaire school
te Brienne, later op de krijgsschool te
Parijs. In 1786 is hij, na schitterende
examen reeds 2' luitenant.
Het begin van zijn roemrijke loopbaan
Hij deed geweldige oorlogschattingen
in de schatkist stromen en meende dan
wel het recht te hebben zich als een vorst;
te gedragen. Het leger vereerde hem als
een godheid wegens de rijke buit die hij
hij hen voor te zijn en versloeg deze te
El Arisj en Goza. Veroverde Jaffa en
verspreidde een Turks landleger bij
Aboskir.
De tegenspoed der Fransen in Italië
en aan de Rijn vernomen hebbend, droeg
hij het opperbevel over zijn leger aan
generaal Kleber over en reisde naar
Hij versloeg de Oostenrijkers bij Ma
rengo en dwong de Engelsen tot 'n vrede.
Napoleons gezag werd er steviger door
gevestigd. Hij stelde het Erelegloen in en
sloot een concordaat met de Heilige stoel
(1801) waardoor hij weer nieuwe aan
hangers verwierf. Op 11 Mei waagde hij
het plebisciet dat hem met drie millioen
Frankrijk terug waar hij op 9 October stemmen levenslang tot Consul benoemde.
1799 aankwam.
Hij werd andermaal als redder van de
staat begroet maar de vechtersbaas had
vond hii in 1793 bii de bezichtiging van aan 7jjn MJeors liet en zijn generaals besloten zich van het oppergezag mees-
- j o j nl nil /i Virtv-i rer\ 4-nw 4- n v-wa a l»An
de batterijen van het belegeringskorps
te Toulon. Hij maakte daar zulke juiste
opmerkingen over het geschut dat de
kommissarissen hem als bataljonchef de
leiding der belegering opdroegen.
Op 18 December 1793 verplichtte hij de
Engelse vloot terug te trekken en Tou
lon moest zich overgeven.
De Nationale Conventie benoemde hem
toen tot brigade-generaal der artillerie.
In 1799 werd hij overgeplaatst naar het
Italiaanse leger te Nizza.
In datzelfde jaar werd Napoleon op
aanbeveling van zijn vriend Barras, een
der voornaamste figuren der omwenteling,
tot bevelhebber van het leger in de
hoofdstad aangesteld. Hij verijdelde de
verbond hij aan zich door hen met ge
schenken en rcem te overladen.
Hij dwong de Paus tot het aanvaarden
van de vrede van Tolentino, drong tot
Stiermarken door. De vrede van Campo
Formlo stelde een einde aan de Repu
bliek Venetië (17 October 1797).
Napoleon keerde terug naar Parijs en
werd daar met veel eer en geestdrift ont
vangen.
In zijn overmoed keerde Napoleon nu
de blik naar Engeland, maar moest van
zijn overwinniugsplannen langs die kant
afzien. Hij zou zich later trouwens toch
de vingers branden aan dat machtig rijk.
Het directorium gaf hem toestemming
voor een expeditie naar Egypte, men was
te Parijs al blij de eerzuchtige en in
ter te maken.
Op 10 October 1799 deed Napoleon de
toegangen van St Cloud bezetten. In de
raad der vijfhonderd protesteerde men
tegen deze staatsgreep. Napoleon ver
scheen in de raad met. een afdeling gre
nadiers en de afgevaardigden werden uit-
Napoleon wist nu zijn tegenstrevers uit
de weg te ruimen, deed hen aanhouden,
onthoofden of wurgen en- bracht zo
enkele vooraanstaande personaliteiten
waaronder de Hertog van Enghien om
het leven.
Toen achtte Napoleon het ogenblik ge
komen om het erfelijk Keizerschap op te
eisen. Dit werd hem geschonken op 20
Mei 1804.
Drie en half millioen stemmen be-
igedreven; 67 leden werden uit hun ambt krachtigden dit besluit.
ontslagen. Hierop volgde de oprichting
van het Consulaat. Bonaparte werd eer
ste Consul en had nu reeds in feite de
macht waar hij naar hunkerde. De twee
andere consuls Siéyes en Ducos, di.e hij
door Cambacère en Lebrun verving, had
den slechts raadgevende stem.
Napoleon beloonde zijn aanhangers mot
Nu beschikte Napoleon naar willekeur
over Italië, de Nederlanden en Zwitser
land. Antwerpen zou een pistcol worden
op het hart van Engeland gericht.
Hij trok met een leger van 200.000 man
naar Duitsland, versloeg daar de Oosten
rijkers andermaal en kwam op 13 No
vember 1805 te Wenen. Te Ansterlitz
aanval op de Tulleriën en de Nationale vloedrijke generaal kwijt te zijn. Ver-
C ata v» es «a ll A Iaa f-r av 4 1 a Ia f—, a-vA nlf #ha maJaIah
goede plaatsen en ambten, volgens zijn 'versloeg hij op 2 December het leger der
bekende methode om oude vrienden te verbondenen.
Conventie begroette hem als de redder
der vergadering en der Republiek». Hij
werd in 1796 bevelhebber van het Ita
liaanss leger en huwde in Maart met
Josephine, de weduwe van generaal de
Beauharnals en beschermelinge van Bar
ras.
trokken in 1798 veroverde hij zonder veel
moeite Malta, landde ln Juni te Alexan
dria en versloeg op 6 Juli de Marr.eluk-
ken bij de pyramiden. De 25° deed hij
zijn intocht te Kaïro en versloeg Kra-
him-Bey.
De Franse vloot was Inmiddels bij
Op 10 April begon hij dan zijn zege- Aboeklr verslagen zodat de verbinding Napoleon maakte zich gereed voor een
rijke veldtocht in Italië. Versloeg de met het vaderland verbroken was. Een nieuwe oorlog tegen de verbonden mo-
Oostenrijkers, de Plëmcntezen en dwong aanval van de Turken vrezend, besloot gendheden.
houden en er nieuwe bij te winnen.
Nu vestigde hij zich ln de Tuileriën en
omringde zich met een schitterende hof
houding. De invloed der partijen werd
vernietigd en het binnenlands bestuur bij
de Eerste consul gecentraliseerd.
Maar lang duurde zijn rust niet. En
geland v/as zijn doodsvijand geworden en
Zijn familie verhief hij nu in de adel
stand. Hij deelde hertogdommen en ko
ninkrijken uit en hij werd het hoofd van
zijn geslacht.
Eugéne de Beauharnais werd onderko
ning van Italië, Jozef Bonaparte, zijn
broer, Koning van Napels, Louis Napo
leon, Koning van Holland.
Hij weid. een tyrarmlek beheerser, on
derdrukte met wreedheid iedere kiem van
opstand. In 1806 versloeg hij de Pruisen
bij Jena en hield op 27 October zijn in
tocht te Berlijn.
Hij zou zijn doodsvijand, Engeland,
trachten te benadelen door dezes handel
te vernietigen. Inmiddels verwierf hij
nieuwe bondgenoten in Polen.
Op 7 en 8 Februari 1806 verloor Na
poleon met geweldige verliezen de slagl
bij Eylan. ma.ar op 14 Juni kon, hij de^
Russen bij Friedland een beslissende ne
derlaag bezorgen. Daarop volgde de bij
eenkomst van Napoleon en Alexander
van Rusland te Tilsitt. Napoleon wist de
Czaar te overhalen het bondgenootschap
met Pruisen te verbreken en sloot vrede
met Rusland.
Pruisen moest zijn grondgebied afstaan
en een reusachtige oorlogsschatting be
talen.
Napoleon was nu goed op weg om zijn
plan, de verovering van een wereldheer
schappij te zien gelukken.
Hij was de gebieder van Midden- en
Westelijk Europa. Hij bekommerde zich
echter weinig om rechten en vrijheden.
Daar weet men in ons land nog van mee
te spreken.
Hij zond een leger naar Portugal en
schonk de Spaanse troon aan zijn broe
der Jozef.
In Juli 1808 werden de Fransen echter
terug uit Spanje verdreven terwijl Enge
land de veroveraar uit Portugal verjoeg.
Napoleon verzamelde teen een leger
van 80.000 man en sloeg de Engelsen ln
Spanje terug tot Valladolid.
In 1809 verscheen hij weer te Parijs.
Hij verdreef nochtans de Oostenrijkers
tot in Bohemen en trok andermaal We
nen binnen, won de siag bij Wagram,
5 en 6 Juli. en voegde een deel van
Oostenrijk bij zijn gebied.
De kerkelijke staat werd in 1809 met
het Keizerrijk verenigd en de Paus, die
protesteerde, als gevangene naar Frank
rijk overgebracht. Na 1810 strekte zijn
rijk zich uit van de Ionische eilanden
tot aan de Ocstzee. Het bestond uit 130
departementen, en telde over de 100 mil-
liöcn inwoners.
En nog was hij niet verzadigd.
ZONDAGSERMOENTJE
ONZE OPMARS
Ik ben de Goede Herder en Ik
geel mijn leven voor mijn schapen
Dit Is het beeld, dat Christus van
Zichzelf gaf en dat de Kerk ln de
Paastijd voor onze ogen houdt, op
dat wij doordringen ln de liefde van
onze Verlosser.
WIJ, die eens dwaalden tn de duis
ternis, werden door het doopsel ge
bracht ln de Katholieke Kerk, de
schaapstal van Christus. Christus is
onze Herder, wij zijn Zijn schapen,
die geleld worden naar de eeuwige
weiden.
Maar te midden van ons Faasgeluk
klinkt de stem van onze HerderIk
heb nog andere schapen, die niet van
deze schaapstal zijn. Ook deze moet
Ik lelden en eens zal het worden één
kudde en één herder». Christus wtl,
dat allen, die HIJ kocht door Zl.ln
Bloed, geleld worden naar Zijn
schaapstal._ •k
Het Is dé" taak van de-RWk.' da we."
reld te veroveren voor Christus, op
te marcheren naar die gebieden waar
onze Leider nog niet heerst. Vooral
in de Paastijd, nu het geluk der ver
lossing haar als het ware overstelpt,
ls de Kerk zich deze taak ten volle
bewust. Heel de aarde roept zij op,
om God te loven en zij spoort haar
kinderen aan, om de blijde bood-'
schap van de verlossing te verkondi
gen tot aan hét uiteinde der aarde.
Het Godsrijk moet worden opge
bouwd tot een wereldrijk en ieder-,
een, die reeds geroepen is tot het
geloof, heeft de plicht, daaraan mee
te helpen.
Vooral ln onze tijd roept de Kerk
om apostelen, want alléén apostel
geest: gloeiende geloofskracht, rus
teloze ijver en katholieke levenswijze
kunnen de moderne wereld weer vol
ledig voor God veroveren... Ieder
Christen moet apostel zijn.
De H. Kerk verlangt dat ge geheel
en onverdeeld, ieder uur en op iede
re plaats, een katholiek van de daad
zljt. Als onze Moeder de H. Kerk ge
hoond en bespot wordt, dan moet ge
ze verdwijnen. Als het slechte voor
beeld van anderen uw midden beïn
vloedt en misschien ondermijnt, dan
moet ge bewust en overtuigd U ka-,
tholiek tonen en door uw geestdriftig
woord, maar vooral door uw konsc-
kwente levenswijze uw medemensen
aantrekken, goed doen en verbazen.
De Paasgenade moet anderen doen
ven-ijzen en doen opstaan uit laag
heid en lafheid, stuwen naar geloof
en goede zeden.
Als we allen waarachtige katholie
ken zijn. dan zal onze opmars naar
de Paaszon voortgaan... heel ons
leven lang, spijt de stormen van da
antichrist over de Kerk heenrazen.
E. G.
hij zich. spijts zijn Vlaamse bij
naam De Stille schitterend uit
de sla? getrokken heeft.
Zondagnacht werd hij door vier
Chinezen aangevallen op het ogen
blik dat hij op een heuvel een eet:-
mansschuilplaats aan het graven
was. De jonge sergeant Marcel
Vlleyn, de jongste onderofficier
van de Belgische strijdkrachten in
Korea, doodde er een met zijn ba
jonet, sloeg een tweede neer. deed
de derde van de heuvel tuimelen,
terwijl de vierde op de vlucht
sloeg. Hij heeft dè"f ongelijke-
kamp zonder enig letsel, tenzij een
stamp van de lader van zijn eiven
mitrailleur on de linkerwang, zege
vierend doorstaan. v5
ZITDAGEN OVER DE PROVIN
CIE TN DE WEEK VAN
1 TOT 7 APRIL 1951
MAANDAG 2 APRIL
Voormiddag: Diksmuide. lener,
Menen, Roeselare, Veurne, Poperin-
ge.
Namiddag: Izegem, Koolskamp,
Oostende.
DINSDAG 3 APRIL
Voormiddag: Diksmuide. Menen,
Nieuwpoort, Poperinge, Roeselare,
Torhout, Veurne.
Namiddag: Langernark. Oostende,
Poelkapelle. Roeselare, Torhout.
WOENSDAG 4 APRIL
Voormiddag: Diksmuide, Menen,
Roeselare, Veurne, Poperinge.
Namiddag: De Panne. Izegem,
Kemmel, Kortemark, Oostende, Pit-
tem.
DONDERDAG 5 APRIL
Voormiddag: Diksmuide, leper,
Menen. Middelkerke, Poperinge,
Roeselare, Veurne, Oostende.
Namiddag: Ardooie, Oostende.
VRIJDAG G APRIL
Voormiddag: Menen, Poperinge,
Roeselare, Torhout, Veurne, Wer
vik.
Namiddag: Oostende.
ZATERDAG 7 APRIL
Voormiddag: leper, Izegem, Me-
nen. Veurne, Poperinge.