VOOR POPERINGE EN IEPER
I
Van
tot
de Noordpool
Zuid-Afrika
Vernieuwing der Postabonnenten
voor het tweede halfjaar 1951
Wervik vierde met luister zijn Zilver*
Jubileum ais stad van het H. H<
De Nieuwpoortse Brandweer
Vlagge-en Jubileumfeest
De giftmoord te Ploegsteert
12
A
y
Maria Van Hecke vrijgesproken
Autobus-
Kustlijnen
Paus Pius X zalig verklaa
31 jaar na zijn dood
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR PÖPERITOE-IEPER-WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
47* JAAR
Nr
ZATERDA
Bladzijden
PRIJS:
JUNI
3 Frank
1951
BUITENLANDS OVERZICHT
TOT EINDE DECEMBER 1951: 75 FR.
Jnschrïjvlngsbuiletljn
WM
d-
Bisdom Brugge, Provincie Westvlaanderen en stad Wervit;
vernieuwden hun toewijding aan de Koning der Eeuwert;
viert haar groot
Assisenhof van Westvlaanderen
Uurregeling
Luisterrijke plechtigheid te Rome
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9 - Postcheckr. 47.63.69.
PLAATSELIJKE BURELEN:
leper:
P. BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. 12. - Tel. 1523.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
POSTABONNEMENT 1951:
België (tot einde 1951) 75
Belgieoh Congo 4 fr. p. wc
Frankrijk Holland 4 fr. p. wc
Andere landen Sfr.p. wc
Verantwoordelijke Uitgever.
J. Santen, Gasthuisstraat 19, Poperl-
75.000 mensen schoven voorbij!
Schuiven is precies het juiste woord
niet. Zij stonden, keken hun ogen
uit, wilden wel eens op hun stap
pen weerkeren, maar dat ging niet,
ze Werden voortgedreven door de
veel te nauwe gangen. Want buiten
stonden er nog honderden ongedul
dig te wachten tot ook zij mochten
voorbijschuiven.
75.000 Bezoekers: 75.000 mensen
die, wanneer ze weer op straat
stonden, nog niet bekomen waren
Tan da diepe indruk.
Was die Internationale Missie-
tentoonstelling veertien dagen lan
ger open gebleven, dan zou het aan
tal bezoekers drie maal zo groot ge
weest zijn.
Het was een festijn voor groot en
klein. Het was een festijn voor hart
en geest. Het was een triomf voor
onze Vlaamse Zendelingen. Het was
•en troost, het was een beloning
voor de tienduizenden familieleden
,van onze drie duizend Westvlaamse
Zendelingen.
Was het te verwonderen dat
«onze» Bisschop niet weg kon uit
dié «foorhalle»? Wat een afgrijse
lijke naam voor die vreselijk
boeiende en pakkende expositie?
Was het te verwonderen dat dui
zenden werkelijk paf stonden, dat
duizenden enthousiast hun hart
moesten uitstorten: «Dat hebben
we nog nooit gezien! 't Mannevolk
is nog meer onder de indruk dan
wij, zeiden twee vrouwen onder el
kander. 't Was niet gelogen, want
't was waarachtig geen mode
show en 't was geen ijskreem-ex-
positie als ge dat berenvelletje be-
keekt bij de Noordpoolstand!
Tal van scholen gingen op bezoek.
De kinders zullen er maanden over
I spreken, zullen er jaren aan den-
I ken. Zulke lez in de aardrijkskunde,
'in de geschiedenis der beschaving
.kregen ze nooit en zullen ze nooit...
neen, dat wil ik er niet bijvoegen.
Want, de missievrienden die zich
doodwrochten aan die expositie
moeten het weten: Om de vijf jaar
hebben we zulke missie-show no
dig.
Natuurlijk waren we in groep
naar Roeselare getrokken. We heb
ben immers ook zendelingen op de
parochie.
We keken, keken en zwegen. We
luisterden wel hier en daar, waar
'n Pater of Zuster uitleg verschafte.
Maar, weerom vooruit, 't Gebeurde
Wel dat Fiel tegen mijn elleboog
stootte «Pé, ziet ge dat». Maar'twas
kijken en zwijgen, 'k Was stilaan
diep onder de indruk gekomen van
dat enorm, van dat reuzewerk dat
men zo eenvoudig de missies
noemt!
De hele wereld schoof voorbij,
*an Zuid-Afrika tot de Noordpool.
Denkt je dat in!
Maar als we buiten en thuis wa
ren, dan gingen de tongen los.
't Schoonste was, Scheut, met
«Uü Sinese wereld. Dat alleen was
de reis waard!
't Pakkendste was de stand van
de Minderbroeders, die martelaren-
kapel, met die waarachtige relik
wie», die bebloede klederen van on
ze Vlaamse bloedgetuigen. De
«Bloedige Missie»!
We kennen zo weinig Vlaamse
Heiligen, zei Fiel, en Tc peinze noch
tans dat we er eeuwig vele hebben,
maar Vlaanderen is klein en Rome
ligt ver!
Hebt ge die stand gezien van het
Heilig Land, hebt ge die van Indië
gezien? van Pakistan? van de Phi-
Uppijnen?
Hebt ge naar die van Japan ge
keken? en dat kunstwerk? En Zuid-
Afrika? waar al dat goud wordt op
gedolven en niemand naar de suk
kels van inboorlingen omziet tenzij
paters en nonnekes?
De stand van Heverlee, en die
Tan de Witte Paters over Noord-
Afrika en Kongo.
Kongo? Waar na 80 jaar 4.400.000
christenen zijn op een klein 14 mil-
lioen inwoners!
We geraakten niet uitgepraat. We
zullen in lang niet uitgepraat gera
ken.
We leerden 't missiewerk kennen,
Zo verschillend... bij de inwoners
van de brousse, in het uiterst hei
dens-beschaafde Japan. In Kongo
waar de missie floreert, in China!
Pater Michiel Denys, broer van...
Peegie en van 't zelfde ras, stond op
een stoel te prediken, waarachtig te
prediken dat het ons door hart en
ziele sneed lees nu a.u.b. een goed
wees-gegroetje voor die 130 zende
lingen, onze zendelingen, die nu
nog in China die verschrikkelijke
vervolging beleven!
Ja, waarachtig, nu kennen we
een beetje althans de Missies!
VLAANDEREN VEROVERT DE
WERELD VOOR CHRISTUS!
Is 't gelooflijk?
Dat uit dat beetje land dat ge op
een wereldkaart met een vergroot
glas moet zoeken, duizenden zende
lingen de hele wereld bestormen om
aldaar het licht van 't geloof te
dragen?
En uit dat klein boontje, dat
Vlaanderen heet, haal mij dan nog
het Bisdom Brugge uit dat van heel
de katholieke wereld meest zende
lingen telt. 'k Zou zeggen, denkt
aan Lo, zo klein als zijn naam, met
zijn 14 zendelingen, aan Mgr Bouve,
die Kongo aan Lo verbond, want
hij resideert te Kongolo in Katanga.
Internationale Expositie? Dat
woord expositie viel me tegen. Het
was immers veel meer dan dat; on
eindig meer dan dat. 't Was een
school waar we leerden wat door
onze zendelingen verwezenlijkt werd
en wordt. Zie maar eens de ontwik
keling van de beschaving in Kongo.
Schaven deden de paters waarach
tig niet alleen aan planken en bo
men. Waren de negers niet harder
dan ijzerhout?
Expositie? Dat is nu voor alles
goed, expositie van landbouwma
chines en van Kanarievogels.
't Was oneindig meer dan dat:
't was een brok leven, een rond
schouw de wereld door, van 't werk
van de besten onzer broeders.
Pé, ik ben er vol van, zei Fiel,
overvol. Gij zegt, gij schrijft zo dik
wijls dat wij Vlamingen fier en
preuts moeten zijn Vlaming te zijn.
'k Heb dat nooit meer ondervonden,
aangevoeld dan te Roeselare. Ge
moogt het weten, Pë, 'k deed wat
Pater Denys vroeg, dat wees ge-
groetje voor onze zendelingen
in China, maar, 't moest er uit Pé,
't moest en 't was bijna ook een
gebed, ik zong dat het daverde De
Vlaamse Leeuw
O. L. Heer heeft dat alleszins
niet kwalijk genomen, Fiel!
'k Zou blijven schrijven... 'k Ben
er ook nog vol van!
't Waren durvers die aan die
Missie-rondschouw dachten en ons
gaven wat we nog nooit te zien kre
gen.
En toch waren zij verlegen.
Zouden de mensen van 1951 dat
interessant vinden? Zijn de mensen
niet moe van exposities en jaar
beurzen?
Kennen wij nu onze Vlaamse
mensen?
Hun liefde en genegenheid, hun
meeleven met de missies en hun
zendelingen? en... 't mannevolk
was nog meer onder de indruk dan
de anderen!
Zulke rondschouw hebben we
minstens om de vijf jaar nodig om
te zien, om te kunnen beleven, het
werk van de «onzen»! En a.u.b.
niet meer voor tien dagen, zodat de
mensen op mekaars eksterogen
trappen!
We weten nu wat de Missievrien-
den ons kunnen... tonen.
De Missievrienden weten nu hoe
ln Vlaanderen 't volk van zijn ge
loof en van zijn geloofsboden houdt.
Er ligt een eindelijk stuk katho
liek Vlaanderen over de hele we
reld verspreid van de Noordpool tot
Zuid-Afrika.
Goddank! en... 't blijve zo!
PÉ VLAMYNCK.
TWEE TAFERELEN
VERKIEZINGEN LINKS
EN RECHTS
Met het goed weer schijnt de
politiek ook weer op te flakkeren:
presidentsverkiezingen in Oosten
rijk, parlementsverkiezingen in Lu
xemburg, gemeenteverkiezingen in
Italië, a.s. parlementsverkiezingen
in Frankrijk.
En aangezien wij a.s. jaar in
ons land met gemeenteverkiezingen
staan icordt daaraan meer belang
gehecht dan anders het geval zou
zijn. De wereld is immers zo klein
geworden, dat men uit verkiezings
uitslagen in het buitenland, indi
caties wil halen voor het eigen
land.
Er was dus eerst en vooral de
presidentsverkiezing in OOSTEN
RIJK. Er waren 'drie candidaten:
een christelijke, een socialistische
en een ontevredene.
Bij de eerste ronde stond de
christelijke op kop, maar bij de
tweede ronde stemden de meerder
heid van de ontevredenen (waar
onder de communisten) voor de so
cialist, en Koerner werd president.
Van ver gezien heeft CUt niets
eigenaardigs om het lijf. Al zou
men lang kunnen praten over de
verschillende aspecten van die ver
kiezing, de keuze der candidaten,
hun politiek verleden, de combina
ties, enz...
Maar dat is het verleden, en dat
heeft geen keer.
Wat ons interesseert is de toe
komst.
Welnu, daar rijst voor Oostenrijk
een ernstig probleem.
Inderdaad: van sedert het einde
van de oorlog tot nu hebben de
Oestereichische volkspartei en de
socialistische partij samen gere-
KOENER,
de nieuw gekozen Oostenrijkse
President; 'n zeer sterk marxistisch
socialist.
geerd. Tijdens elke kiesstrijd viel
de ene partij de andere niet veel
aan. Alle krachten waren gericht
tegen het communisme en het na
zisme. Maar de campagne voor de
presidentsverkiezing heeft hen fa
taal tegenover elkaar geplaatst en
de strijd is zeer hevig geweest.
Beide partijen zijn ver uiteen ge
gaan, en dat heeft zijn gevolgen
in de schoot van de huidige rege
ringsmeerderheid.
Dat is één.
Komt daar nog bij dat President
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiüiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiüiiii
Li de eerste dagen van Juni zal de Post een aanvang maken
met het aanbieden der kwijtscihriften ter vernieuwing der
ABONNEMENTEN VOOR HET TWEEDE HALFJAAR 1951.
Wij hebben, wegens de geweldige en nog immer aanhou
dende stijging der papierprijzen, dieze stijging heeft nu
ook de dagbladen genoodzaakt hun verkoopprijs en hun abon
nementstarieven andermaal te verhogen, ons verplicht gezien
onae abonnementsprijs enigzins aan te passen.
Voor het tweede halfjaar '51 is hij nu als volgt vastgesteld:
Daar de post deze kwij'tsohriften maar eenmaal aanbiedt
en ten einde alle onderbreking in de bestelling van ons blad t-e
voorkomen, verzoeken wij onze geachte abonnementen maat
regelen te willen treffen, opdat hun kwijtsohrift bij deze eerste
en enige aanbieding vereffend worde.
De Postbode immers komt maar eenmaal aan huis,
Wie tot op heden nog niet met de Post geabonneerd was
en dit nu vel wenst te doen, gelieve onderstaand bulletijn
in te vulen en onder open omslag, met zegel van 0,20 fr., af
te sturen naar Het Wekelijks NieuwsGasthuisstraat 19,
Poperinge.
Ondergetekende begeert een postabonnement op
«HET WEKELIJKS NIEUWS»
Editie (1)
NAAM
ADRES
GEMEENTE (STAD)
(1) Poperinge-Ieper.
Roeselare-Izegem-Menen.
Veume-Nieuwpoort-Diksmuide.
(Handtekening)
Koerner geen gematigd, maar een
zeer sterk marxistisch socialist is,
zódat men van die kant ook niet
zonder vrees is. Het is immers de
president die de kanselier (eerste-
minister) aanduidt en hij zou de
huidige kanselier Figl (christelijk)
wel eens door een marxist kunnen
vervangen.
En hoe zal de regering dan sa
mengesteld worden? Zullen de
chrtstelijken er nog bij zijn?
Ziedaar de enigszins zorgwekken
de vragen die uit de Oostenrijk
se presidentsverkiezingen gegroeid
zijn.
In LUXEMBURG grepen ver
der gedeeltelijke kamerverkiezin
gen plaats waarbij de christelijke
volkspartij één zetel verloor, de
conservatieve democratische groep
ookéén en de communisten ook
éénDie drie zetels werden door
de socialisten gewonnen. Zo staan
wij: dan met volgende zetelverde
ling: christelijke volkspartij 21,
conservatieven 8, socialisten 18,
communisten 4 en onafhankelijke
socialisten.
Tot nu toe regeerden de chris
telijke volkspartij en de conserva
tieven samen met een meerderheid
van 11 zetels (31 tegen 20). Die
meerderheid is thans tot 6 geslon
ken (29 tegen 23).
Er wordt reeds gewag gemaakt
van een opname van de socialisten
in de regering.
De christelijke volkspartij zal
moeten oordelen wat er voor het
land verkieslijk is, want zonder
haar is geen regering mogelijk aan
gezien geen enkele partij met de
communisten zal willen samenwer
ken en dat de andere partijen sa
men slechts over 1 zetel meerder
heid zouden beschikken.
En ten slotte waren er de ge
meenteverkiezingen in een aantal
disiricten in ITALIË.
Naar aanleiding van die verkie
zingen heeft men in sommige bla
den triomf gekraaid: de commu
nisten werden het roer ontnomen
in 70 t.h. van de gemeenten waar
ze baas waren.
Dat is juist. En dat is natuurlijk
van geweldig veel belang, niet al
leen voor de gewone administratie,
maar ook met het oog op 's lands
veiligheid.
Maar er is nog iets anders. Er
zijn ook de stemmen. En daar
stemmen de uitslagen ons tot na
denken.
(Zie vervolg blz. 2.)
II
i' i
Het reusachtig podium werd tijdens de namiddagplechtigheid omgetoverd in een hos van vlaggen,
minder dan 98 vlaggen van H. Hartebonden stonden er opgesteld. Uiterst rechts bemerkt men de per
naliteiten die de plechtigheid bijwoonden.
Nieuwpoort heeft weer een van zijn schoonste dagen gekend.
Onder een buitengewone volkstoeloop werd Zondag het 45-jarig be
staan van de stedelijke brandweer gevierd. Tc dezer gelegenheid werd
een nieuwe vlag overhandigd en werd hulde gebracht aan de stichter,
de Hr Huyghebaert, terwijl een paar verdienstelijke leden vereremerkt
Voor de tweede maal staat er dit jaar een vergiftigingszaak op
de rol van het Westvlaams Assisenhof. Strychnine schijnt de voorkeur
te hebben bij de giftmengsters, te Gijverinkhove werd op Goede Vrij
dag 1950 André Van de Walle door zijn echtgenote, Hedwige Van
Tilcke, met dit duivels vergift om het leven gebracht. Ze kreeg daar
voor haar verdiende straf. Thans behandelt het Assisenhof te Brugge
weer een dergelijk geval. De feiten deden zich voor te Ploegsteert en
wel in April 1949. Alhoewel van meet af aan vaststond dat liet slacht
offer, Marcel Popelier, met strychnine vergiftigd werd, toch duurde
het twee jaar vooraleer men de verdachte van deze gruwelijke moord,
Maria Van Hecke, echtgenote van het slachtoffer, voor het Assisenhof
zou brengen. Gans het drama brengt ons in het milieu van de grens-
smokkelaars, waar het blauwen een eigenaardige band van solida
riteit teweeg brengt en de mensen achterdochtig, zwijgzaam en ruw
maakt. Voor het gerecht was het een zware taak in dit warnet weg
wijs te geraken
gemeente ten Zuiden van leper,
GRENSTRAFIEK
De 40-jarige Maria Van Hecke,
die thans voor het Assisenhof van
Westvlaanderen terechtstaat, is af
komstig uit Zwevezele. Op 5 Mei
1933 trad zij te Kortemark in het
huwelijk met Maurice Popelier, ge
boren te Lichtervelde op 29 Oogst
1908. Het echtpaar ging zich vesti
gen te Ploegsteert, de kleine grens-
De beklaagde Maria Van Hecke tussen de twee Rijkswachters op de
b$nk der beschuldigden in het Assisenhof te Brugge. (Cliché Het Volk)
waar Popelier werkzaam was in de
Briquetterie du ProgrèsDe
steenbakker Maurice Popelier stond
bij zijn werkgevers en werkmak-
kers goed aangeschreven.
De oorlogsomstandigheden brach
ten een sterk opleven van de grens-
trafiek mede en de echtelingen Po
pelier gingen zeer dikwijls op smok-
keltocht samen met zekere Yvonne
Woussen uit Wijtschate. Marcel
Popelier kwam bij Woussen veel
aan huis en ging er zelfs regelma
tig de hof bewerken.
In het gezin Popelier ging het
niet te best. Maria Van Hecke werd
door haar man beschuldigd haar
twee kinderen niet te verzorgen zo
als het hoorde en op klacht van
de man werd Van Hecke in 1948
veroordeeld wegens kinderverlating.
Maria Van Hecke hield van een
vrij leven, aan een vriendin te
leper had ze verteld dat haar man
gestorven was; aan een ander per
soon zegde ze dat het maar jammer
was dat Marcel niet gestorven
was in krijgsgevangenschap in
Duitsland
Toen Marcel Popelier na de be
vrijding als grensarbeider naar
Frankrijk trok, kreeg zijn vrouw
natuurlijk de teugels los om de
baan op te trekken. Het geld vond
bij haar een slechte meester, zij
was daarbij een sluwe aftrogge-
laarster die o.m. 54.000 fr. wist af
te troggelen van de nicht van haar
I man. Elodie Popelier.
DE LEVENSVERZEKERING
In dergelijke omstandigheden
was het misschien wel een onvoor
zichtigheid te noemen vanwege
Marcel Popelier toen hij in 1946
een kontrakt voor levensverzekering
afsloot, waarbij bepaald werd dat
aan zijn echtgenote 10.000 fr. moest
uitbetaald worden bij zijn overlij
den. Was het omwille van haar
slecht gedrag', of was het uit vrees
voor een aanslag op zijn leven? In
ieder geval staat het vast dat Po
pelier in begin 1949 het inzicht
koesterde de verzekeringspolis dus
danig te wijzigen, dat. zijn 14-jarig
zoontje er de bevoordeligde van
werd. Toen Maria Van Hecke op
24 Februari 1949 de gevangenis v r-
liet, waar zij een straf wegens af-
troggelarij had uitgezeten, kwam
haar dit ter ore en vernam zij
eveneens dat haar man, omwille
van haar slecht gedrag, de echt
scheiding aangevraagd had.
Er moet op dat ogenblik toch een
periode van ontspanning zijn inge
treden, want de man liet zijn opzet
van echtscheiding varen. Enkele
weken later, 8 April 1949, beviel
Maria Van Hecke van een doch
tertje. het kindje leefde slechts
twee dagen.
(Zie vervolg blz. 5.)
werden
DE VOORAVOND
De plechtigheden vingen reeds
aan op de vooravond, toen de bui
tenlandse afvaardigingen aankwa
men. Zij werden officieel op het
stadhuis ontvangen. Er was een af
vaardiging van Dover (Engeland),
Loos (Frankrijk) en Middelburg
(Nederland) gekomen om hier de
feestelijkheden bij te wonen.
DE VLAGGEWIJDING
Het was reeds van in de vroege
morgen dat de dag veelbelovend
begon met een mooi zonnig weer
om de vele vreemdelingen te ver
welkomen. Zo waren reeds in de
vroege voormiddag enkele vreemde
korpsen aanwezig, die zich op de
markt opstelden. De katholieke fan
fare begeleidde dan de deelnemers
en de personaliteiten naar de kerk,
waar de hoogmis voorafgegaan was
door de wijding van de nieuwe vlag.
Na de mis ging het in omgekeerde
volgorde terug naar het stadhuis,
nu echter met reeds meer belang
stellende toeschouwers.
ONTVANGST
EN HULDEZITTIN G
Op het stadhuis werden alle ge
nodigden en deelnemende officieren
ontvangen door de Hr Burgemees
ter, die hen welkom heette, waar-
Het is misschien een twistpunt waar we nooit een rechte kant
zullen aan vinden, namelijk om te weten waar precies in onze pro
vincie men kan zeggen: «Hier klopt het hart van Westvlaanderen».
Zondag, 3 Juni, moest men daarover niet redetwisten, want wie
die dag te Wervik meegemaakt heeft, heeft daar gevoeld hoe het
warme hart van Westvlaanderen daar klopte. Het Westvlaanderen met
zijn stevig geloof, met zijn eenvoudig gebed en zijn eerlijke trouw aan
Gods Kerk, heeft daar gezongen en gebeden omdat het zich gelukkig
voelde nu zijn hoogste gezagdragers de schone gouw aan het blonde
Noordzeestrand andermaal op plechtige wijze als een kostbaar pand
aan het H. Hart van Jezus schonken. Elk der aanwezigen voelde hoe
op dat ogenblik zijn eigen hart met ieder vezeltje aan Gods Hart werd
vastgeklonken en iedereen was de hoge gezagdragers dankbaar omdat
zij op dat verheven ogenblik met al de kracht en onstuimigheid van
hun Westvlaamse fierheid het roer vastankerden in het rechte spoor
van Gods liefde en rechtvaardigheid. Tot driemaal toe onderlijnde de
geestdriftige menigte deze plechtige akte van toewijding met een
donderend Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat
Schoon was het langs de Leie, langs de golden riverdie de
zegezangen van het geestdriftig volk door Vlaanderens gouwen mee
voerde.
BLOEMENTOVER
Voor een journalist is een repor-
dankbaar werk zolang hij
voelt dat hij zijn werkterrein kan
oversehouwen. Doch dit scheen te
Wervik onmogelijk toen wij er die
stralende Zondag, 3 Juni, van
's morgens vroeg aankwamen,
want het bleek duidelijk dat Wer
vik rijn bezoekers wilde verrassen:
gans de stad was schuil gegaan
onder een betovering van bloemen.
Maar dit ontsloeg ons tevens van
de plicht het stadsbeeld in duide
lijke vormen uit te tekenen.
Om dit noodzakelijk gedeelte zo
streng mogelijk te omschrijven,
hebben wij hier en daar een paar
cijfers bovengevist die ons uit goe
de bron verstrekt werden.
Ongeveer 2 ton papier werd aan
de versiering gebruikt en meer dan
2 millioen papieren rozen werden
door de inwoners vervaardigd. Wie
nog van getallen houdt, kan ver
nemen dat het dakwaarmede
de Duivenstraat bedekt was, 170.000
bloemen vergde terwijl de rozen-
muur die achter het bevrijdings-
kruis bij de Reke was opgetrok
ken, 20.000 bloemen bevatte. Aan
dit prachtstuk zijn 400 werkuren
besteed.
Wie nu zou denken dat er alleen
gepint was waar de stoet moest
voorbijtrekken, heeft het mis voor,
want ieder Wervikaan had meege
daan, in het centrum of te lande.
Gelukkig was de weermaker de
Wervikanen genadig geweest en de
broze, rozenpapiertjes werden niet
geteisterd door regen of wind. Alles
bleef fris en kleurig en de kleuren-
bij een speciaal woordje kwam voor
de buitenlanders, die hij in hun
eigen taal begroette. Na een korte
toelichting over de betekenis van
dit feest, bracht ij hulde aan de
Hr Huyghebaert en diens verdien
stelijk werk, niet alleen als stich
ter van dit korps, maar ook voor
zijn werkzaamheid gedurende meer
dan een halve eeuw, in het stads
bestuur. Ten slotte sprak hij uit
naam van volk en stad, zijn dank
uit voor dat vele ongeachte werk.
De Hr Provoost gaf als d.d. bevel
hebber van het pompierkorps een
overzicht van het gepresteerde
werk, vanaf de stichting met zeer
beperkte middelen tot de uitbrei
ding en de modernisering van
thans. Daar dit hoofdzakelijk het
werk was van de Hr Huyghebaert,
werd hem dan uit erkentelijkheid
een geschenk aangeboden. Het was
een marmerstuk met een bronzen
plaket er op, waarop een brand
weerman afgebeeld staat.
In zijn dankwoord zei de Heer
Huyghebaert dat, sinds zijn vesti
ging in deze stad, er veel te doen
was geweest en dat hij steeds zijn
beste krachten had ingespannen
om het in hem gestelde vertrou
wen niet te beschamen, tot hij ten
slotte als laatste prestatie meeg>
(Zie vervolg blz. 2.)
Dit nummer bevat op
9" bladzijde de
der
in onze streek in voege
sedert 1 Juni 1951.
pa1
hs:
symphonie werd door geen
klanken verstoord.
In keurige jaarschriften en
spreuken werd fierheid en vrr
vertolkt:
MaChtïge Christus kon
WerVIk UW sChoonste pa
hULDIgt U.
Boven het nieuwe St Jansbf
taal, waarvan de opbouw sne
voltooiing nadert, stond midd
versiering:
WerVIks hospItaaL
Christus IDeaaL
zeVen eeUWen sChler
MensenhULp aLhler.
PLECHTIGE
PONTIFICALE HOOGMI
Om 10 u. werd op het reus:
podium, dat opgeslagen is Of
grote plein bij St Medardus
een plechtige Hoogmis opged
met pontificale assistentie va
Exc. Mgr Lamiroy, bisschop-
Brugge. Z. E. H. Desmedt, pr
van St Medardus, bijgestaan
Z. E. H. Verkest, pastoor van,.
Jozefsparochie en door E. H,
derpastoor Akkerman, droe;
H. Misoffer op. Bij de bissch
lijke troon fungeerden Z.
Kan. Carpentier en Z. E. H.
man. Deken te Menen.
Door een overtalrijke m<
gelovigen, was ieder plaatsje
het podium bezet, de lituré
gezangen werden in same
door al de aanwezigen uitge'
Aan het Evangelie hield Z.
Godefroy, S.J., het gelegen!
sermoen tijdens hetwelk hij <t
tekenis van deze dag belicht
Zich gans geven aan God ent
trouw blijven is de diepe zir
dit gebeuren, aldus de pred
Vandaag leggen wij onze ha:
Christus hand en ons hart
het Zijne.
Na deze H. Mis werden op j
tige wijze door Mgr Lamirc
nieuwe bondsvlaggen gewijd
de drie parochies van Wervitf
Tel 11.30 u. greep ten stac
een plechtige ontvangst plaat
flens dewelke dhr burgemeeste
leu aan Mgr Lamiroy de dan}
Werviks bevolking vertolkte
zijn aanwezigheid. Na het ai:
den van de erewijn, werd do
bisschop het Gulden Boek dei
getekend.
(Zie vervolg b
In de St-Pieterskerk te Rome bijzijn van Mgr Tedeschini,
Boven: Dhr Provoost overhandigt een geschenk aan dhr Huyghebaert,
stichter van de Nieuwpoortse Brandweer, tijdens de huidezitting; tus
sen beide: dhr Burgemeester Gheeraert. Onder links: dhr Burge
meester overhandigt het nieuwe vaandel aan de d.d. commandant,
dhr Provoost. Onder rechts: dhr Geers, brandweerinspecteur, ver
eremerkt dhr Schramme om bewezen diensten.
werd Zondag 3 Juni jl. Paus Pius X:
de Paus van de armoede, de goed
heid en de vrede, gestorven in
Augustus 1914, op plechtige wijze
zalig verklaard.
Aan de gevel van de basiliek wap
perde de bij zaligverklaringen tra
ditionele banier, waarop Paus Pius
X met de tiara en pauselijke ge
waden was afgebeeld. In de kerk,
boven het hoofdaltaar, hing een an
dere banier met een afbeelding van
de Paus in de glorie der gelukza
ligheid.
De beide afbeeldingen waren ge
dekt gebleven tot het ogenblik dat
Mgr Propini de pauselijke breve
had voorgelezen en de menigte een
donderend Te Dsum aanhief.
Tezelfdertijd werd het kristallen
en bronzen relikwieschrijn met het
stoffelijk overschot van Paus Pius
X onthuld.
De plechtigheid vond plaats in
priester van de basiliek, en I!
naai Mioara, pro-praefect v:
Congregatie der Heilige Riten
gestaan door de prelaten va
departement. Vervolgens wer
Mis opgedragen door de Kard.
aartspriester.
Onder de talrijke persoonl
den en de overgrote menigte
vrijwel alle landen van het
tendom vertegenwoordigd. De
liaanse regering had een o
afvaardiging' gezonden, met
het hoofd de Minister van
baar Onderwijs, Gonella.
Onder de buitenlandse bede:
gangers bevonden zich Fr:
Ieren, Brazilianen. Cana;
Oostenrijkers, Duitsers en N
landers.
In een pauselijke brief, wel!
de St-Pieterskerk werd afge
werd de zaligverklaring van
Pius X aan de wereld verkol
MENGELWERKHET WEKELIJKS NIEUWS
Is de titel van ons NIEUW MENGELWERK dat we in
nummer van a.s. week beginnen.
Iets uit het bovenste sehof, dat al onae lezers aangenaai
verrassen zal.
