L
G. BOUCKAERT
SONOTONE
Voor U,
P Mevrouw
SA5SI
HET HALSSNOER MET DE GROENE SMARAGD
Tentoonstelling FRIGIDAIRE
ONTVLEKKER
Deze Bon is geld waard,
werp hem niet weg
nieuwwassen van alle gekleurde zomerkleedjes
vt.r SCHONE MEUBELS
rTHfflTWE
PELSWARENFABRIEK
Kapellestraat - TeL 245 - IWeuIebeke
MANTELS
vanaf 1.200 fr.
©f 4 fr. p@r «Jog
RADIO KORTRIJK
KOM GERUST EEN PROEF DOEN OP
ONZE DEMONSTRATIE
Stort 75 Fr.
Télé-Rijsel
HET LINKS HANDJE
nieuwwasserij
in huis
Firma owe
NEEMT ALLE
VETVLEKKEN WEG
N.C.M.V.-Berlchten
Vanden Peereboomplaats 7, I E P E R - Tel. 249
ateraal
'T
'iDE STILTE! O, die wonderbare
ilte, die een mens helemaal on-
erste boven keert. Ik zit hier op
i'5 heide in onze tent, alleen. De
amme is er op uit met de kinde-
m en Marenta is om melk en
i eren naar een in de buurt lig-
jnde boerderij en ik zit te schrij-
<?n. Het Manneke uit de Maan
(joelt geruisloos uit m'n pen en de
hl te is me een dankbare Muze.
•Het is er zo stil om me heen,
it ik de stilte zelf hoor. In zulke
i istige ogenblikken slaan een mens
n gedachten op hol naar lokken
de afgronden van diepzinnige ge-
binzen. Ik vraag me verwonderd
>i waarom zovele mensen die wel
doende stilte vluchten en het ru
moerige gedoe gaan opzoeken. Al-
den in de stilte komt men tot be
aming, kan men eens eerlijk diep
zichzelf kijken en dan komt ge
>t de ontstellende vaststelling dat
It zelf-onderzoek nu en dan eens
iodig is. Die stilte zijgt over je
teer als een innige omhelzing, vol
efde en begrijpen. Ze fluistert je
levenswaarheden toe waar je vroe-
■:sr nooit zoudt aan gedacht heb-
en.
/O! die zalige, kalmerende stilte!
ik zit hier in onze tent, leg even
Tn pen neer en luister naar wat
ij me te vertellen heeft:
Weet u. mens, dat dit leven
jen hospitaal is, waarin elke zieke
gedreven wordt door het verlangen
oortdurend van bed te verwisselen.
;Iet lijkt er naar dat we slechts
daar gelukkig kunnen zijn, waar
:'e nog niet zijn. Het geluk ver-
nkt stilaan omdat er op de wereld
S veel vermaak is en te weinig
reugde. De mensen denken dat ze
e wijsheid in pacht hebben en...
sh arme, ze zijn zo dom. De wijs-
eid van de mens ligt niet in het
'ansdhouweri van het kwaad, maar
een wijs man heeft geen gezel
schap nodig, want hij stelt zich
tevreden met zichzelf. De meesten
zoeken anderen, kunnen niet alleen
zijn, want ze moeten toch kunnen...
praten! Maar weet u, mens, dat
de natuur twee oren heeft ge
geven en maar één mond, opdat
we de helft meer zouden horen
dan praten. Mens, zeg me wat ge
doet wanneer ge kunt doen wat ge
wenst en ik zal u zeggen wat ge
worden zult
Een gezang in de verte brak op
brutale wijze mijn gesprek met de
stilte af en daarmee was ook de
betovering verbroken. Ik nam terug
mijn pen op en schreef verder aan
mijn trouwe Lezers en Lezeresjes
van uit het verre Kempenland op
de rustige heide, in een tent.
Dat gezang kwam van de Lam
me en de kinderen. Ze zongen dat
liedje, ge weet wel, dat de Lamme
vóór ons vertrek had ineengeflansd.
Ik keek éven buiten: een brok zon
nige natuur kwam op de tent af
gemarcheerd. Zes bruingebrande
gezichten, een verwaaide haarbos
en ogen, die glinsterden van vacan-
tiepret en vrije vreugde. Met een
■vermoeide zucht vleiden ze zich
neer vóór de tent en genoten, na
hun uitstap, van de vallende avond,
die over hun hoofden neerzeeg als
een weldoende balsem van rust en
vrede.
Een uur later kwam Marenta af
gewandeld, Natuurlijk dat zij, de
eeuwige Eva, de laatste was. Ze
had een «kort»(?) praatje ge
slagen met de boerin, een tasje
koffie gedronken, opgestaan mét
en nu moet ik naar huisdoch
op het vriendelijk verzoek van de
boerin nog vijf minuutjes gebleven,
zich weer gezet, een tweede kopje
koffie gedronken. Dat opstaan en
neerzitten herhaalde zich een vijf
tal keren, altijd gevolgd door het
traditionele tasje koffie, totdat
mijn wettelijke eindelijk vond dat
het nu welletjes was en na een
kwartier aan de deur had staan
afscheid nemen, tenslotte vertrok
ken was.
Zwijg me van die ratelende
vrouwentongen! Enfin, ze was met
vacantie of ze was het niet. Dus...
En dan hebben we in die stille
avondstonde, waarin alles zo ro
mantisch leek op die eenzame hei
de,, ons Avondlied gezongen als
een devoot avondgebed voor het
ter ruste gaan:
f i het doen van goede werken en
i D'avondzon is met de dag weer heengegaan,
In den hemel vaart de zilv'ren maan.
»i Broeders, komt nu, zet u in de ronde neer,
Rust nu uit, de avond is daar weer.
ij 't Windje fluistert, alles luistert,
Broeders, ziet hoe 't in de bomen duistert.
Dankt den Heer nu, wijl we rusten zij aan zij,
Want 'n blije dag is weer voorbij.
«Broeders, ziet omhoge naar de zilv'ren tnaan,
Hoe daarrond in 't duister sterren staan,
it Weet dat d'aarde ook zo zwart en duister lijkt
1; Voor de Heer, die op haar nederkijkt.
Ach, dat 't klaarde op de aarde.
En dat ieder Gods bevel aanvaardde.
Broeders, laten wij in 't duister lichten zijn-
Op de aarde sterren, klaar en rein.
Broeders, ziet hoe rond het hout de vlammen groeit,
En de gloed op onz' gezichten gloeit,
Ach, op d'aarde wordt het stilaan nacht en kil
i Zouden liefd' en vreugd' goeie wil
fi Waarom klagen? And'ren plagen?
Beter is 't elkanders leed te dragen.
Broeders, houdt 'n blij gezicht in allen druk,
En hebt oog voor iedereens geluk.
DE SOLDATEN waren gaan
iwemmen. Vraagt de Majoor aan
;n soldaat:
Kunt ge zwemmen?
Ja, Majoor, antwoordt de sol-
:aat.
Waar hebt ge dat geleerd?
ifaft de Majoor terug.
In ff water. Majoor! kaatst
,-et soldaatje terug.
1 Met vier dagen koeken kwam hij
'r van af.
llK EN MAG nie klagen van
iiijn Marenta, gelijk er den dag
iun vandage zovele lopen te jere-
'üeren over dat wuufMaar
ouden die Klagers soms ook geen
'eetje schuld d'r aan hebben. Ik
ieloof van wel. Want het kwaad
lOmt toch nooit van een kant, hé.
;k zeg: ge moet van weerskanten
en beetje water ln uwe wijn doen,
iat is het leven en wie dat niet
jan, verdient niet van te leven en
•og veel minder van getrouwd te
iljn! Ik ondervind dat zelf: Ma-
enta heeft ook al eens een vieze
■ende. Zo een dag dak nie veel in
'eure weg mag lopen of ff zit er
ikkerdjie op, schuld of geen
léhuld. Hewel, Als ze in zo'n vies
el zit, dan begin ik te klappen
,ver ff were en over zo'n onschul-
ig onderwerp weet ze natuurlijk
iet wat zeggen en 't spel is effen,
a, Ja, ff is allemaal een manier
an aanpakken, zulle. D'r is te
.ieel wrokkigheid in de wereld en
j weinig edelmoedig begrijpen en
rat brengt al de miseries mee. ge-
■)of me.
Pei Peere heeft dat onlangs nog
;ndervonden. D'r moet daar voor-
i.sker ook een haar in de boter ge
iten hebben, want Pei Peere
iwam met e gat in zijn hoofd bij
- e dokter om een beetje vermaakt
re worden.
Hoe is dat nu gekomen, Pei?
roeg de dqkter over zijn brille-
,-lazen heen.
Elja, zei Pei, ff is mijn feest
ag en Zinnebie, me wuuf, heeft
lie met blommen oversmeten!
Me blommen? Godskerdotjes...
lommen e kwetsen toch niet!
1 ichte de dokter.
Nee, ff is waar, grijnsde Pei.
iho... mo... de potten waren der
'HUM!
i IK NEEM AFSCHEID van u
llen en geef aan alle Lezeresjes
ie gulden raad hun mannen óm
ie liefde Gods nooit met bloemen
pet potten te besmijten, maar
hen hun liefde en trouw te bewij
zen met bloemen zonder potten.
Dat houdt het langst en ge ver
mijdt nog een doktersrekening op
de koöp toe!
Aan allen een even prettige va
cantie en tot de naaste weke.
Het Manneke uit de Maan
met vacantie!!
500 fr. voor iedere aankoop
van minstens 5.000 fr.
50 fr. voor iedere herstelling
van minstens 500 fr.
GELDIG TOT EINDE JUNI!
Bij uw bezoek vergeet dus uw bon niet.
Benevens de speciale zomerprijzen',
doet de Pelswarenfabriek meer en
meer om zijn achtbare kliënteel te
bevredigen. Wacht niet langer om
uw bestelling te doen of uw mantel
te laten HERSTELLEN, VERVEN of
VERANDEREN.
ONVERGELIJKBARE PRIJZEN
EN AFWERKING.
Vraag onze katalogussen met de
nieuwste modellencreaties.
De grootste keus van het land in
gemaakte mantels. Waarborg op
alle artikels. Gemak van betaling.
Geschenk aan ieder koper bij voorlegging dezer aankondiging.
Depositarissen, kunnende waarborg geven,
worden gevraagd.
De fabriek is gemakkelijk te bereiken met de autobus-
lijn Kortrijk-Tielt tot Meulebeke Plaats.
De magazijnen zijn open alle dagen der week,
ook de Zondag gans de dag.
GEDURENDE DE ZOMER GRATIS-BEWARING.
DEPOTS TE:
DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat 60.
RUMBEKE: Mevr. Vermandere, in «De 4 Seizoenen».
(211D
WEEK VAN 24 TOT 30 JUNI
ZONDAG 24 JUNI
9.10: Mooie opnamen voor Jong en
oud. 10.00: Klavierrecital. 10.15:
Optreden van het Mldjo-knapenkoor.
10.30: Klavierrecital. 11.00: Boe
kenschouw. 11.10: Zondagmorgen
zonder zorgen.
MAANDAG 25 JUNI
13.15: Het mooie Vlaamse Lied.
13.35: Melodieën uit de Studio te
Londen. i4.00: Ons componisten
portret. 14.50: De vrolijke golf.
15.15: Halfuur voor de vrouw.
15.45: Het orkest Joe Loss.
DJNSDAG 26 JUNI
16.00: Optreden van het orkest
Roxy. 16.30: In ons operettethea
ter. 17.00: Nieuwe geluiden.
17.30: Kinderuurtje. 18.15: Ray
Ventura speelt. 18.30: Westvlaam-
se wetenswaardigheden. 18.40: Uit
onze Westvlaamse muziekschat.
19.25: Duivensportpraatje. Wieler
sportpraatje door Berten Lafosse.
19.40: Rythmclub.
WOENSDAG 27 JUNI
20.00: Ons liefdadigheidsradiocro-
DOOF?
ER BESTAAT VOOR U EEN APPARAAT
onzichtbaar, uiterst klein en volmaakt.
HOTEL DE DRIE KONINGEN
3 - Grote Markt - IEPER
Zaterdag 30 Juni 1951, van 9 tot 18 uur
OP VRAAG VANDAAG NOG ONZE DOCUMENTATIE Nr 62 AAN
L'ACOUSTIQUE MEDICALE
125 - Anspachlaan - Tel. 11.20.43 - BRUSSEL (Beurs)
Afdeling der Ets. F. E. Brasseur, Zuidstraat 80-82, Brussel.
OPEN ALLE DAGEN ZELFS OP ZATERDAGNAMIDDAG.
(c-2302)
HIER HET GROOTSTE, DOELMA.
TIGSTE KATH. HUWELIJKS-
WERK. Vel. j. practijk. Streng
geheim. Briefwis. Een eindeloze
reeks huwelijkskandidaten voor
U. Schrijf om docum. en lijsten
naar: DE GELUKKIGE TOE
KOMST, Postbus 11, DEINZE.
Of: Postbus 381, Antwerpen. -
Of: Postbus 231, Brussel I. (6955)
UIT TER HAND TE KOOP
TE WAASTEN:
Zeer schoon en gerievig
BURGERSHUIS MET HOF
in de bijzonderste straat van
Waasten. Op 75 m. van de Grote
Markt, 200 m. vart ae grens. Gas en
electriciteit. Twee soorten water.
Gebouwd in 1931.
In'|, elk/s Dinsdag': Rijselstraat
26, Waasten. (1.2328)
chet 1951. 21.00: De Oogst, hoor
spel. 21.15: Suite uit «Het mooie
Meisje van Perth». 21.30: Optre
den van het kwartet Lucien Gekiere.
22.00: Ons wekelijks operaconcert.
DONDERDAG 28 JUNI
16.00: Roger Snoeck aan het ham
mondorgel. 16.25: Concerto in D.
voor viool en orkest. 17.10: De
vrolijke golf. 17.45: Zangreclt. door
Irène Verhack. 18.25: Inleiding tot
het derde bedrijf uit Tannhauser
R. Wagner. 18.30: Sociaal-econo
misch probleem in West Vlaanderen.
18.40: Balletmuziek. 19.30: Half
uurtje voor de jeugd.
VRIJDAG 29 JUNI
13.15: Vrolijke inzet. 13.30:
Spiegel van het Westen. 13.40:
Sonate in H, voor viool en klavier;
William Walton. 14.05: Aria's uit
Cos! fan tutte van W. A. Mozart.
14.25: Het promenade-orkest van
Boston. 14.45: Yvonne Blanc
speelt. 15.00: Ons radioziekenbe
zoek. 15.30: Ons refrelntjesalbum.
ZATERDAG 30 JUNI
14.30: «Oost-West», grote Inter
provinciale verzoekplatentombola.
17.30: (Kortrijk) Concerto Nr 1 In a,
voor viool en orkest J. S. Bach.
17.45: Harmonicarecital. 18.30: Met
de micro door Westvlaanderen.
18.45: André Navarre speelt cello.
19.30: Maria-halfuurtje.
op postcheckrekening Nr 4763.60
der Drukkerij Sansen, Poperinge,
en ons blad zal U wekelijks tot
einde ff jaar per post tehuis be
steld worden.
WEEK VAN 24 TOT 30 JUNI
ZONDAG 24 JUNI
11.00: Hoogmis. 15.00 tot 16.00:
Telecinema. 16.30: Pleins feux, va
riété-uitzending. 20.33: Televisie
nieuwsberichten. 20.55: «Le Dra-
me de Schanghalfilm.
MAANDAG 25 JUNI
15.00 tot 16.00: Telecinema.
16.30: Swing Serenade.
DINSDAG 26 JUNI
15.00 tot 16.00: Telecinema.
20.31Televisie-nieuwsberichten.
20.50: Reis in de U.S.A. 21.15:
Cendrillon film.
WOENSDAG 27 JUNI
16.30: Meli-Melo. 20.31: Televi
sie-nieuwsberichten. 20.50: Escu-
rialdrama in 1 bedrijf. 21.20:
Robinson de la Mer film.
DONDERDAG 28 JUNI
15.00 tot 16.00: Telecinema.
20.31: Televisie-nieuwsberichten.
21.05: 8 Hommes dans un Chateau
film.
VRIJDAG 29 JUNI
15.00 tot 16.00: Telecinema.
16.30: Dix-neuf ans, operette.
20.31: Televisie-nieuwsberichten.
20.50: Mic-Mac, varété-uitzending.
ZATERDAG 30 JUNI
15.00 tot 16.00: Telecinema
16.30: Meli-Melo, varété-uitzending.
20.31: Televisie-nieuwsberichten.
20.50: Zaterdagavond rendez-vous.
22.01: Uitzending bestemd voor de
Belgen.
VROUWEN! iOEKJE
Met uw rechterhandjeeten
zegt moeder, en Magda krijgt de
zoveelste berisping omdat haar lin
kerhandje altijd het werk van de
rechterbuur wil doen.
Moeders bevel wordt opgevolgd
en de lepel verhuist voor de zoveel
ste maal van het linkse handje
naar het rechtse, Magda is heel ge
willig en gehoorzaam. Twee minu
ten later is de lepel werktuigelijk
opnieuw verhuisd naar links en
moeder, die waakzaam toekijkt,
moet weer eens vermanend tussen
beide komen.
De bovenstaande regels vormen
zo ongeveer de korte inhoud van
een lange brief die een vriendelijke
lezeres aan de redactie stuurde in
verband met ons praatje van ver
leden week onder de titel «Slechte
GewoontenDe brief besluit met
de vraag: wat er precies tegen te
doen is.
Het antwoord op deze vraag kan
heel kort zijn. Indien de brieven
schrijfster in kwestie verder waak
zaam blijft toezien op haar meisje
en hftar altijd tijdig vermaant het
rechtse handje te gebruiken dan
zal de gewoonte van het rechts
handje aangekweekt worden en
misschien wel de andere verdrin
gen.
Heel terecht werd het woord
misschiengebruikt want het
feit dat kinderen iets doen met de
linker hand is niet altijd louter
toevalligheid en dit brengt er ons
toe het gestelde vraagstuk wat van
dichterbij te onderzoeken.
Geleerde mensen, die aan het
onderzoek van dergelijke proble
men een goed deel van hun leven
besteed hebben, beweren dat onge
veer 20 van de mensen links zou
den zijn indien men hen toeliet
hun neiging daartoe te volgen.
Sommige onder die geleerden
gaan zelfs zo ver te beweren dat
het nadelig kan zijn voor de ont
wikkeling van het kind die linker
hand tot werkloosheid te dwingen
ten voordele van de rechter hand.
Zij menen zelfs dat sommige ge
vallen van stotteren»» aan deze
dwang toe te schrijven zijn. Inder
daad, het kind wiens linker hand
spontaan iets doen wil, herinnert
zich eensklaps dat dit hem verbo
den werd. Het kind houdt zich in,
doch het heeft een paar secondjes
nodig om nauwkeurig bevelen te
geven aan het rechter handje en
dit ln beweging te brengen. Er
treedt bij het kind een latente aar
zeling die naar de spraak kan over
gaan: het kind begmt te stotteren.
Daar bestaat eveneens gevaar dat
het kind, indien het ophoudt links
te zijn.
Doe het ook eens met uw rech
ter handje lijkt misschien wel een
betere oplossing te zijn, want waar
om zou men ae twee handen niet
gelijktijdig ontwikkelen?
Er bestaan trouwens een aantal
werkzaamheden waar deze voor
waarde dient vervuld te zijn: het
machineschrijven, piano of viool
spelen, enz... eisen evenveel ham
digheid van de linkse als van de
rechtse hand Men mag dus aan
nemen dat hierin een groter vlug
heid zou bereikt worden indien bel
de handen in gelijke maat moesten
ontwikkeld worden.
Weet gij dat sommige links han-
digen beroemd geworden zijn?
Weet gij, bijvoorbeeld dat de grote
meester Leonardo da Vinei, de
schilder van het wereldvermaarde
doek Joconda links was? Wel
nu, da Vinci was niet alleen een
groot schilder, hi.i was een univer
seel genie: sterrekunde, mechanica,
niets was hem vreemd.
De ware superioriteit van een
mens zou er in bestaan zich on
verschillig van de ene of de andere
hand te kunnen bedienen.
Eenzijdige ontwikkeling is vol
gens geleerden ongerijmd en zij
gaan zo ver er op te wijzen dat
zenuw en spierorganen langs beide
zijden van het lichaam gelijk ver-
spreid liggen en zich normaal op
gelijke wijze moeten kunnen ont
wikkelen. In sommige onderwijsin
stellingen werd zelfs die gelijktij
dige ontwikkeling practisch toege
past en men bekwam er treffende
resultaten mede.
Men moet hierbij in overweging
nemen dat aan de rechterhand wel
eens een ongeval kan overkomen.
De plotse heropvoeding en aanpas
sing. in dergelijke gevallen, van de
linker hand brengt dan grote be
zwaren met zich mee.
Het lijkt dus wel de gepaste op
lossing te zijn het kind, dat links
is, met veel geduld ertoe te bren
gen zich evenwijdig te ontwikkelen
en dus met de rechter hand even
handig en bedrijvig te worden als
met de linker.
TANTE KOBA.
beveelt zich aan voor het
RAVIPON in oplossing met water neemt alle vet,
drank, inkt en bloedvlekken weg.
Gebruikt steeds RAVIPON als
TE KOOP IN ALLE GOEDE WINKELS j
RAVIPON - WEVELOEM -
kaert Varirölleqhervi
Óbstitr UI 4<fS Owoi
frambozen er bijvoegen geeft Ml
zeer fijn smaakje. De vruchten
worden eerst, zonder water bij te
voegen, op het vuur gezet tot het
ogenblik dat ze beginnen te bar
sten. Men perst ze dan door het
zeefdoek en men zal ondervinden
dat het uitpersen op deze wij»
heel wat gemakkelijker van de
hand gaat.
Vervolgens zet men 1 kgr. suiker
per liter sap op het vuur en wan
neer de suiker parelt giet men het
sap erlbij; langzamerhand vormen
de druppeltjes op de schuimspaan,
die men over de oppervlakte
schuift, een laag die er aankleeft,
Dit vraagt zes acht minuten
kooktijd indien men op een flink
vuur kookt. Wanneer de bovenlaag
kleverig komt zoals hoger beschre
ven werd, is de gelei voldoende ge
kookt.
Voor dit Amerikaans zomertoïlet
werd als stof een roze shantung
gekozen. Het zeer eenvoudig lijfje
heeft korte mouiven met brede op
slagen. De kraag is de eenvoudige
sjaal-vorm, terwijl de basken, die
dit jaar bijzonder in trek schijnen,
weer van de partij zijn. Het lijfje
wordt gesloten met grote paarle
moeren knopen. Om het geheel tot
een pratiscli zomerkleed ie maken,
dat tevens zeer sportief is. werden
de plooien van de rok ingeslikt
VOOR DE CONFITUURTIJD
Aardbeienjam
Op 1 kgr. aardlbeien neemt men
650 gr. suiker. Was de aardbeien
tot ze volkomen schoon zijn, haal
de kelkjes en steeltjes er uit, weeg
ze en zet ze op het vuur met een
klein beetje water. Laat de massa
tot op 2/3 inkoken, voeg de suiker
er aan toe en kook op een zacht
vuur verder tot geleidikte, dit wil
zeggen: tot een druppel, die van
de lepel op een koud bord valt,
niet meer uitloopt.
De zomermode aan het strand
stelt dit seizoen een zeer smaak
volle short voor. Om het middel
wordt een eenvoudige gordel gedra
gen. De kraag is rechtopstaande.
Voor deze shorts gebruikt men on
kreukbaar lijnwaad.
Aalbessengelei
Voor fijne aalbessengelei Is het
altijd goed rode en witte aalbessen
te mengen, b.v. in de verhouding
van 2 kgr. rode en 500 gr. witte
aalbessen. Een kleine hoeveelheid
Zitdagen over de provincie h
de week van 25 tot 30 Juni 11
MAANDAG 35 JUNI:
Voormiddag: Veurne; DlittnuM*
leper; Menen; Tlelt; Roeselare.
Namiddag: Izegem.
DINSDAG 26 JUNI:
Voormiddag: Oostende; Veurne: DU»
muide; Poperinge; Menen; Tlelt; Roe
selare.
Namiddag: Le Bizet-Ploegsteert; We
velgetn; Roeselare; Wlelsbeke.
WOENSDAO 27 JUNI:
Voormiddag: Veurne; Dlksmuld»!
Oostvleteren; Menen; Kortrijk; Tlelt:
Roeselare.
Namiddag: Kortemark; Izegem.
DONDERDAG 28 JUNI:
Voormiddag: Oostende; Veurne; Diks-
mulde; Poperinge; leper; Menen; Tlelt;
Roeselare.
Namiddag: Mlddelkerke; Ledegen.
VRIJDAG 29 JUNI:
Voormiddag: Torhout; Nleuwpoott;
Poperinge; Wervlk; Menen; Tlelt; Rw-
selare.
ZATERDAG 30 JUNI:
Voormiddag: leper; Menen; Izegem,
38
STEVENS GEBROEDERS
VOORSTELLING VAN DE PRACHTIGE REEKS KOELKASTEN 1951
vieilles provin.es
V»n 15 Juni tot 1 Juli.
Vrije ingang.
fd.-2.197)
Gemak van betalin).
De fabriek, waar hij voor de
Kjrlcg gewerkt had, lag plat. De
indere, waarvan hij de directeur
:ende, had gecollaboreerd, en lag
mder zegel. In de overige, waar hij
■ich had aangeboden, hadden ze
Weral reeds personeel te veel, zeg-
len ze. Weinig steenkolen, en veel
takingen, zegden ze. En zij lieten
'erstaan dat zij eigenlijk evengoed
?oortkonden met de helft van de
ingenieurs, die zij nu al hadden.
5n als je dan nog tien minuten
histerde, kwam je tot het besluit,
lat ingenieurs totaal overbodige
vezens waren, en dat de fabrieken
liefdadigheidsinstellingen waren, om
fle nutteloze wezens op te nemen
'n te onderhouden.
Dan had Jean Pierre zich aan
l'iet werk gezet. Hij had plannen ge
naakt van nieuwe vliegtuigen; hij
Ijad nieuwe motoren ontworpen, en
San bestaande modellen verbete-
•ingen aangebracht. Voor dit alles
iad hij gebruik gemaakt van zijn
ijf jaar lange ondervinding in de
t.A.F. En iedereen, met wie hij
jrver die plannen sprak, was het er
het hem over eens, dat zij zeer
hteressant waren. Vooral de fa-
rieksdirecteuren. Zij vonden alles
.uitengewoon interessant. Gewoon
'erbazingwekkend. Maar toen Jean
Pierre er achter polste, of hij in
hun fabriek die plannen zou kun
nen uitwerken... neen, dat ging
niet, hun fabrieken waren daar niet
naar ingericht. Hun machines wa
ren daar niet voor geschikt. Kon
den die machines niet omgebouwd
worden? Wel... we zullen erover
nadenken. Wanneer moet ik terug
komen? We zullen het laten weten.
Ze lieten het nooit weten. En als
je na drie weken zelf terugging,
waren ze vergeten wie je waart, en
verder dan de secretaris of een van
de onderdirecteuren geraakte je
niet meer. En als je aan die secre
taris of aan die onderdirecteur alles
opnieuw uitgelegd had, zei hij, o ja,
ik herinner het mij, om er van
af te zijn. En dan zei hij: neen...
neen... het %>ijt ons... ja, ja, na
tuurlijk... we zijn ervan overtuigd,
mijnheer Renaudin, neen... neen...
neen... het spijt ons... werkelijk...
tot genoegen.
Het spijt ons. Het speet hen
overal. Overal waar hij kwam, speet
het hen. En als hij iets zei, waren
ze overtuigd, dat het juist was. Ze
waren van alles overtuigd. Overal
waren zij overtuigd, dat hij het
goed voor had, en dat het een ramp
was voor de fabriek, al zij zijn
plannen niet aannemen. Maar een
plan kopen, of hem de kans geven
om het uit te voeren? Neen, dat
konden ze niet. Tot hun grote spijt.
Als het aan hen lag, al wat ge wilt.
Maar het lag nooit aan hen. Niet'
bleek aan hen te liggen. Als jo he'
moest geloven, hadden zij niets
maar dan ook niets te zeggen. Spij
hebben, dat v/rs alles wat zij moei"1
ten doen. Ongelukkige mense
moesten'dat zijn.
Deze fabriek was de laatste. Er
daarom had Jean Pierre voor dez
laatste een nieuwe methode ge
bruikt. Lef hebben, hadden ze herr
gezegd. Lef hebben! Doen of de
hele wereld je toebehoort. Niet la
ten zien, dat je een werkloze inge
nieur bent, en komt bidden om een
betrekking. Niet doen of je iets
komt vragen. Doen of je iets komt
brengen. Iets? Doen of je millioe-
nen komt brengen, en of het een
gunst is, dat je naar hen wilt ko
men. Niet vertellen, dat je nog
negentien frank zestig op zak hebt,
en twee drie sigaretten in een pak
je, waar je al veertien dagen spaar
zaam mee aan doet. Binnenkomen,
alsof je zelf de baas waart. Vrien
delijk en joviaal zijn. Alles weten
en alles kennen. En gebaren ma
ken van: zie maar eens aan, wat
je allemaal van mij krijgt. Durven!
Durven! De wereld toehoort aan de
durvers! Als je niet durft, geraak
je nergens. En als je wel durft, val
Je ln een, kast.
MENGELWERK: BET WEKELIJKS NIEUWS
Als het hier niet gaat, ga ik het
land uit, had hij gisteravond ge
dacht, toen hij in de stad aan
kwam. Hij knikte. Het land uit.
Met de Queen Marynaar New
York voor negentien frank zestig.
Jean Pierre ging naast een van
de arduinen leeuwen voor de in
gang van de vliegtuigfabriek op
een stenen paaltje zitten, en liet
zijn benen bengelen. Hij keek naai
de fabriek: een reusachtige, witte
gevel, met vensters zo groot als
muren, en een ingang als van een
wereldtentoonstelling: een gras
parkje met een brede betoribaan
erdoor, een monumentale trap, acht
marmeren zuilen, een smeedijzeren
deur zo groot als een huis, een
klassiek front, en daarboven in gro
te gouden letters: Brandt. Brandt,
niets dan Brandt. In de andere
fabrieken, waar hij zich vroeger
was gaan aanbieden, had er overal
en C°bijgestaan. Hier was er
geen C". Brandt zonder C°. Brandt
heeft geen C° nodig. Brandt is een
rots. Brandt heeft meer dan negen
tien frank zestig en een paar si
garetten.
Werktuiglijk tastte Jean Pierre
naar het geld in zijn reehterbroek-
zeventien frank vijf en dertig was.
Een ogenblik zocht hij verwilderd
naar de oorzaak, en herinnerde
zich dan, dat hij dezen morgen in
de stad de tram had genomen, om
naar hier te komen. Hij had dat
gedaan, in een onbewaakt ogen
blik, zonder eraan te denken, dat
zijn geld bijna op was. Pas toen
de ontvanger voor hem stond, had
hij eraan gedacht, dat hij te voet
had moeten gaan. Maar het was
te laat geweest. En hij had de twee
frank vijf en twintig betaald.
Hij stak de rest zorgvuldig weer
weg, en keek de straat in. Hij zag
een dik heertje komen aanwande
len, dat de handen op de rug
hield, en genoeglijk neuriënd een
sigaar rookte. Het keek naar de
bomen, en naar de lucht, en zijn
korte beentjes hadden soms een
duidelijk merkbare neiging om te
huppelen. Zijn gezicht was rozig en
rond als dat van een varkentje, .en
onder zijn hoed staken witgrijze
krullen uit.
Jean Pierre zag hem gaan, en
hij ergerde zich aan zijn goed hu
meur. Maar toen kwam het man
netje de trappen van de fabriek op,
en toen het in het voorbijgaan op
gewekt «goede morgen» riep, maak
te in het hart van Jean Pierre de
ergernis plaats voor een dienst
zak. Hij telde het, en Stelde met
schrik vast, dat er no« slechtsvaardig medelijden, en hij stond
op, en hij zei, ernstig schudde-
koppend
«Neen... neen.»
Pardon?vroeg het heertje,
terwijl het bleef staan, en zijn
sigaar uit den mond nam.
«Doe het niet,» zei Jean Pierre
treurig.
Het heertje keek hem vragend
aan.
«Doe het niet,» herhaalde Jean
Pierre.
«Mag ik het niet doen?» vroeg
het heertje.
Neen.
«Wat mag ik niet doen?»
«Het dient tot niets,» zei Jean
Pierre.
Dient het tot niets?
Het is nutteloos. Je maakt er
de zaken nog erger mee. Luister
naar mijn raad. Doe het niet. Je
hebt je laten bepraten, nietwaar?
Ik heb me ook laten bepraten.
Maar het helpt niets. Lef hebben
helpt niets. Doe het niet.
Ik ben niet zeker, dat ik u be
grijp, zei het heertje verwonderd.
Jean Pierre knikte toegeeflijk,
en zei:
«Ik begreep het ook niet. Nu
begrijp ik het.»
Hij boog zich voorover, en fluis
terde het heertje vertrouwelijk toe.
«Mijnheer Grossar heelt een
baard.
En dan keek hij hem veelbetf
kend aan. Het heertje dacht
paar ogenblikken na, en zei dan.
«Een baard, nietwaar? Mijnheer
Grossar heeft een baard.» fh
Jean Pierre knikte langzaam,
vroeg dan:
Begrijp je het nu?
Het heertje durfde niet vragen
of hij het zelf begreep, en
beleefd:
Niet geheel.L,
Jean Pierre trad nader en
Grossar heeft een baard.
weten dat daarbinnen. De secre
taresse ook.»
Mag mijnheer Grossar gee11
baard hebben? vroeg het heertje
«Ja,» zei Jean Pierre. «Maf'
jij hebt er geen.
Moest ik ook een baard heb
ben?
«Daar zit het hem,» zei Jesb
Pierre, en hij ging terug op W1
paaltje zitten.
«O...» zei het heertje.
En dan kreeg het een inval,
het zei sussend, zoals men tot een
kind spreekt:
«Ik zal mijn baard laten .groeien
hoor. Een mooie, lange baard. E5
als je binnen een maand of zo n«(
eens langs komt, moet je maar eet-!
zeggen, of hij al lang genoeg ls.'
(ft vervolgt^
