Grote Reklaamverkoop
«DE SCHAAR
Vier nieuwe Dekens benoemd
in het Bisdom Brugge
Elk land zijn moeilijkheden
Het programma der nieuwe Regering
Zoutarm
Een
bedelstudent
die er wilde komen
DAG KLAPPER
Een strijd
tegen de minderwaardige textielwaren
Vermindering op alle interlock-artikels van
Brïef uit Brussel
BLIJF JON©
Z. E. H. BUTAYE
DEKEN TE OOSTENDE
DE KOLONIALE
LOTERIJ
KOOP SPOEDIG
UW BILJETTEN!
Z. E. H, BRYS
DEKEN TE TIELT
Z. E. H. GELDOF
DEKEN TE POPERINGE
Z. E. H. D'HOORE
DEKEN TE GISTEL
Stort 136 fr.
Offfclële lijst
der benoemingen
Een "!fntisk#nde
keus.,.
SCHUIF
zwagervaF^
z. h. de paus
overleden
«HET WEKELIJKS NIEUWE t> Zaterdag 26 Januari 1233 Bla<3z. 2.
BEDANKING
Heer en Mevrouw Maurice
Destrooper-Tyberghein;
Juffrouw Marguerite De-
strooper;
Notaris en Mevrouw Jos.
Destrooper-Torrelle;
danken de vele vrienden en
kennissen om de blijken van
genegenheid en christelijke
deelneming hen bewezen bij
het afsterven van hyn diep-
betreurde Broeder en Oom,
Zeer Eerwaarde Heer
JOSEPH DESTROOPER
Pastoor-Deken van Tielt.
(d-5340)
WEEK VAN 26 JANUARI TOT
1 FEBRUARI 1952
De dagen lengen met 17 minuten.
WEERSPREUK
In Februari sneeuw en regen
Betekent goddelijke zegen.
ZATERDAG 26 JANUARI
HH. Policarpus, Bertrand, Paula,
Victorina, Bathilde.
Zon op te 7.31 u., onder te 16.35 u.
Nieuwe maan te 22.26 u.
1823: overlijden, van de Engelse
heelmeester Edward Jenner
die voor het eerst de vacci
natie tegen de pokken toe
paste.
1879: geboorte van de Vlaaimse ro
manschrijver en bibliotheca
ris Lode Baékelmans.
1887geboorte van de Vlaamse god
geleerde pater Alois Janssens,
Scheutist, schrijver van een
reeks theologische handboe
ken in het Nederlands.
ZONDAG 27 JANUARI
Derde Zondag na Driekoningen
HH. Joan. Chrysostomus, Jullen,
Vital.
ZZ. Jan van Waasten en Ubald.
Zon op te 7.30 u., onder te 16.37 u.
1669: overlijden van de Zuid-Ne
derlandse schilder Gaspar de
Cray er, vulgarisator van Ru
bens' kunst.
1756: geboorte van de Oostenrijkse
musicus Wolfgang Amadeus
Mozart.
1775: geboorte van de Duitse wijs
geer Friedrich Schelling.
1845: geboorte van de Vlaamse
schilder Karei Ooms, schilder
o. m. van De Verboden Le
zing».
1901: overlijden van de Italiaanse
componist Gulseppe Verdl, de
grootmeester van de Italiaan
se opera.
MAANDAG 28 JANUARI
HH. Petrus Nolascus, Jacob, Foppo
van Deinze.
Z. Karei de Grote.
Zon op te 7.29 u., onder te 16.39 u.
814: overlijden v. Karei de Grote.
1598: overlijden van de Nederland
se aardrijkskundige Abraham
1863: geboorte van de Franse na
tuurkundige Renë Antoine
Réaumur, de uitvinder van de
thermometer met wijngeest.
1881: overlijden van de Russische
romanschrijver Dostojweski.
DINSDAG 29 JANUARI
HH. Frans van Sales, Himmina,
Valerius, Aquilinus.
Zon op te 7.28 u., onder te 16.40 u.
1689: geboorte van de Nederlandse
boerendichter Pieter Corne
lius Poot.
1819: geboorte van de Engelse werk
tuigkundige James Watt, uit
vinder van de stoommachine.
1917: overlijden van de Vlaamse
musicus Edward Keurvels,
leerling van Peter Benoit en
auteur v.an de opéra's Ham
let» en «Parisina».
WOENSDAG 30 JANUARI
HH. Martina, Martha, Adelinus,
Hyacintha, Bathildis, Aldegonde.
Zon op te 7.27 onder te 16.42 u.
1.301geboorte van de Vlaamse mis
sionaris Pater de Smet, apos
tel der Roodhuiden in het
Rotsgebergte.
1881: overlijden van de Vlaamse
musicus Jaak Lammens, op
richter der Lemmens-sehool
voor kerkmuziek te Mechelen.
1882: geboorte van de Amerikaanse
president Franklin Del. Roo
sevelt.
1933: Machtsgreep van Hitler in
Duitsland.
DONDERDAG 31 JANUARI
HH. Joannes Bosco, Marcella, Vtera
nus van Lembeke.
Z. Ludovica.
Zon op te 7.25 u., onder te 16.43 u.
1797: geboorte van de Oostenrijkse
musicus Franz Schubert.
1853: geboorte van -gekende Vlaam
se schrijfster, Mej. Eljsa Bel-
paire.
1854: geboorte van de Italiaan Sil
vio Pellico, schrijver van
«Mijn Gevangenissen».
1933: overlijden van de Engelse
schrijver John Galsworthy.
VRIJDAG 1 FEBRUARI
HH. Ignaas, Eub.ert, Brigitta.
Zon op te 7.24 u., onder te 16.45 u.
1638: overlijden van Adriaan Brou
wer, gekend Vlaams schilder.
1835: geboorte van 'de Vlaamse voor-
vtoan Edward Cloremans.
I860: geboorte -van Gerard van
Hulzen, Nederlands roman
schrijver.
1874: geboorte van de Duitse dich
ter Hugo von Hoffmansthal.
WEEKSPREUK
Een ander heeft altijd de schuld
Geep mens en ziet zijn eigen bult.
Na het overlijden van de Zeer Eerw. Heren Dekens van Oostende
en Tjelt was iedereen wel benieuwd om te weten wie hun plaats zou in-
nemen in deze twee zeer belangrijke Dekenijen-
Woensdag 23 dezer werden dap door Z. Es
nocmingen gedaan. Onze lezers vinien in aansluiting bi* dit artikel de
volledige lijst der benoemingen. Niet minder dan vier nieuwe Dekens
werden aan onderscheidene dekenijen aangewezen en wij geven hier
onder een kort curriculum vitac van elk van hen.
VERVOLG VAN X' BLAD
Zo dan ook de verkiezingen in
fran die vandaag, Dinsdag, plaats
grijpen.
Wij kennen allemaal de agitatie
die er geweest is en nog bestaat
jn verband met de nationalisatie
van de petroleumindustrie die se
dertdien lam ligt.
Nadat Mossadegh de zaak op
zuiver wetgevend plan voor me
kaar gebokst had, zoals de Iraanse
nationalisten het wilden, is hij er
echter niet in geslaagd de petro
leum opnieuw te doen vloeien en
dus zijn land te laten genieten van
de opbrengsten ervan.
Integendeel. Was het aandeel
dat Iian kreeg uit de winsten van
de Anglo-Iranian Oil Company al
te onrechtvaardig laag, op dit
ogenblik brengt het spel voor Iran
niets op, zodanig dat de econo
mische en financiële toestand van
het land met de dag slechter en
slechter wordt.
In die omstandigheden dan wor
den er thans verkiezingen ge
houden. Vraag is nu of Mossadegh
zijn slag zal thuis halen gf niet.
Wij denken van wel, en wel om
volgende redenen:
1. - De oppositie leeft onder de
terreur van de opgehitste nationa
listen en krijgt dus weinig kans
om haar opvattingen en standpun-
(lv te laten kennen.
2. - De grote massa der bevol
king van Iran is ongeletterd en
begrijpt dus moeilijk de funda
mentele staatsproblemen.
S. - De anti-Engelse agitatie slaat
bij de massa nog goed in en Mos
sadegh heeft in die zin zijn pro
paganda georiënteerd.
Zo kon men dezer dagen lezen
dat Iran Groot-Brittannië verzocht
had zijn oonsultaten in dit land
te sluiten. En als Engeland zich
dan daarbij beroept op het vriend
schapsverdrag van 1851, dan ant
woordt Mossadegh dat hij dat ver
drag opzegt.
Dat pakt bij de mensen.
En verder: Engeland benoemt
te Teheran een nieuwe ambassa
deur in vervanging van Sir Fran
cis Shepherd waarmee Mossadegh
het nogal aan de stok gehad heeft.
En de Iraanse premier zegt aan
zijn volgelingen: ziet ge wel dat
Engeland schrik heeft van mij en
toegeeft. Wij moeten dus voort
doen. Wij halen onze slag thuis.
Bij een ongeletterde en opger
hitste bevolking bestaat er dan
ook kans dat zij er in lopen.
Zij weten inderdaad niet eens
dat Iran geen cent inkomen meer
heeft uit zijn petroleum, dat de
verhoopte Amerikaanse hulp maar
steeds op zich laat wachten, en
dat het Westen helemaal geen pe-
troleumgebrek lijdt niettegenstaan
de het stilleggen van de Iraanse
raffinaderijen.
Maar of Mossadegh het nu ook
haglt, de problemen zullen daarom
niet opgelost zijn. Die zal hij nd
als vóór 'de verkiezingen terug
vinden. Is hij dan slim genoeg om
stilaan zijn extremisme prijs te
geven, dan kan alles nog weer
goed worden, maar houdt hij
stijfkoppig vol, dan zal de waar
heid onder vorm van een totale
muntpntwaarding en ellende uit
barsten.
En dan staan wij op de rand
van oen burgeroorlog en vermoe
delijk van interventies van één of
móer groten.
En wat danf
22-1-52. V. WESTERLINCK.
Denk aan de nadelige gevolgen
van een vertraagde bloedsomloop,
van de afvalstoffen die bezinksels
aan de onvolmaakte verwijdering
in de gewrichten nalaten. Denk aan
Poperinge heeft zijn Deken,
Z. E. H. Butaye, niet lang mogen
houden. In December 1944 be
noemd, komt hij thans door Mgr
opnieuw benoemd te worden om,
na ruim 7 jaar arbeid in de Hoppe-
streek, naar Oostende te vertrek
ken.
Z. E. H. René Butaye werd gebo
ren te Stavele, de 10 Augustus 1895.
Hij deed zijn humaniora in het
College te leper en in het College
der EE- PP- Jezuïeten te Turnhout.
In 1914, bij het uitbreken van
de oorlog, trok hij op als vrijwilli
ger en werd na een paar maanden
ingelijfd als brancardier. Om zijn
grote verdiensten ontving hij me
nige onderscheiding.
W-
Leo
deerde hij de theologie in het Groot
Seminarie te Brugge.
In September 1923, als diaken,
werd hij gezonden naar het College
te Oostende, om er het ambt uit
te oefenen van bewaker op het ex-
tcrndi£it
Op 2J2 December 1923 werd hij
priester gewijd door Z. Exc. Mgr
Wafïelaert, in de kathedraal te
Brugge.
Hij kende de studenten door en
door en was werkelijk een weester
in de praktische opvoedkunde.
In December 1932 werd hij tot
Principaal benoemd in hetzelfde
College te Oostende, en onder zijn
impuls werden de klaslokalen van
de lagere afdeling totaal om
gebouwd. Niettegenstaande zijn ma
teriële zorgen, bleef hij de wijze
raadgever en van studenten én van
leraren.
Gedurende de laatste oorlog, spijt
de herhaalde luchtaanvallen die
Oostende en ook zijn College teis
terden, bleef hij ter plaatse en hield
stand.
In December 1944 werd hij Deken
benoemd op Sint Bertinus te Pope
ringe, als opvolger van de betreur
de Z. E. H. Hanssens.
Op Woensdag 22 December 1948
vierde hij -zijn zilveren priester
jubileum.
Door zijn gemoedelijk en min
zaam karakter was hij van meet
af aan iedereens vriend geworden.
In de 7 volle jaren die hij hier was,
ontwierp en voerde hij grote ver-
beleringswerken uit aan de Sint
Bertinuskerk. Bij het opbouwen der
kliniek Ste Maria der Eerw- Zus
ters van het O. L. Vrouw Gasthuis
was hij ook de ervaren raadgever.
de vergiftiging die de slagaders ver-
arthritiek, ge-
ilverbar-
harden. Rheumatiek,
en er»
„Ie men
meestal zou "kunnen voorkomen,
wanneer men de voorzorg nam de
giftstoffen uit het organisme te ver
wijderen.
Om de verwijdering der afval
stoffen en de resten van de cellen-
bedrijvigheid te bespoedigen slechts
een geneesmiddel: WATER en een
enkel bron: «La Source de Ia Rei»
ne...» omdat het water van de
«Source de la Reine» (SPA MO-
NOPOLE), het minst geminerali
seerde is dat men kent; het is ge
heel aangewezen om, dank zij het
verschijnsel van de osmone alle
afvalstoffen van de verbranding
van het organisme op te nemen.
Het dagelijks gebruik van SPA
REINE zal helpen om uw kwaal te
genezen, het is een natuurlijk ge
neesmiddel.
(d-3541)
de
Iedereen herinnert zich ook nog
talrijke plechtigheden in de
St-Bertinuskerk, die hij met zoveel
initiatief wist te organiseren en op
te luisteren.
Nu verlaat hij ons. Het zal alle
gelovigen hard vallen van hun De
ken afscheid te nemen. Mgr wil het,
en aan dat bevel heeft hij gehoor
zaamd.
Oostende zal hem thans als nieu-
inhuldigen; dat Oostende
we Deken
waar hij 21 jaar lang zijn beste
krachten aan de opleiding aer j
besteedde. Nu keert hij er terui
gaat weer op weg!
ZATERDAG 9 FEBRUARI
is het te Wijchmaal (Leuven)
dat zij de nieuwe millionnairs
van de 2® schijf 1952
zal aanduiden,
evenals de 34.215 andere win
naars die onder hen nog meer
dan veertien millioen zullen
verdelen
(5332)
De Volksheilige van de week:
II. VERONUS
De H. Veronus was de zoon van
Bodewijk, koning van Duitsland, neef
van Karei de Kale en achterklein
zoon van Karei de Grote. HIJ verliet
op 15-jarige leeftijd het Koninklijk
Hof om zich ln de eenzaamheid te
vestigen. Te Lenjbeek-blj-Halle dien
de hij gedurende vijf Jaren als
knecht op de hofstede der heerlijk
heid van Pergate. HIJ overleed daar
in 863. Meer Is over zijn leven niet
^geweten, tenzij dat hij om zijn hei
lige levenswandel hoog ln aanzien
stond. Op zijn graf ontstond weldra
een grote volkstoeloop en vele mira
kelen worden er hem toegeschreven.
Ten Jare 1005 werden zijn overblijf
sels naar Bergen overgebracht. Slechts
een gedeelte er van bleef te Lem-
beek en wordt er nog bewaard. HIJ
wordt vereerd tegen losse hoofdzweer,
hoofdpijn, zenuwziekten, rhumatls-
me en besmettelijke ziekten. Op 2*
Paasdag gaat er een beroemde Om
megang uit, die over zeven gemeen
ten loopt, en duurt van 8 u. 's mor
gens tot 5 u. 's avonds.
Op een oud bidprentje uit de kerk
van Lembeelc vinden wij de H. Ve
ronus afgebeeld als boerenknecht,
met een pelgrimstaf ln de hand.
koperwerk
Poets het regelmatig met een beetje Brasso. Brasso is
spaarzaam en snel in 't gebruik en laat geen neerslag
achter. Eis steeds Brasso L BRASSO
.er jeugd
erug als
opleider der grote mensen. Deze
taak zal hem zwaar wegen, want
aan priesterwerk zal het hem in
deze grote haven- en badstad zeker
niet ontbreken. Zijn priesteraposto-
laot zal hem harde eisen stellen,
die hem misschien wel niet altijd
zoveel zielsvreug.de zullen verschaf
fen als het in onze stad wel het
geval was.
Het spijt ons dat hij Poperinge
verlaat, zijn glimlach en gemoede
lijkheid was met de stad vergroeid.
Nu zullen we dit van hem missen.
De beste blijk van erkentelijk
heid die we heip in rail van ai dat
goede kunnen geven, is stellig een
warme afsciieiashanddruk, gepaard
met een vurig gebed tot wejlukken
van zijn zwaar priestetwerk in zijn
nieuwe Dekenij.
Dit wensen wij u van harte.
Z. E. H. Butaye, en we bidden
er vurig om.
Wij hoeven haast Z. E. H. Brys,
doctor en magister in Kerkelijk
Recht en gewezen Deken van Gistel,
niet meer aan onze lezers voor te
stellen.
Z. E- H. Brys werd geboren te
Bavikhoye op 9 Maart 1894. Na zijn
studies aan het Klein Seminarie te
Roeselare en daarna te Brugge,
werd hij priester gewijd op 15 Juni
1919. In September 1923 werd hij
professor in het Kerkelijk Recht,
het Kerkelijk-Burgerlijk Recht en
in de Grondbeginselen der Moraal
theologie benoemd aan. het Groot
Seminarie te Brugge. In 1925 pro
moveerde hij tot magister in het
Kerkelijk Recht aan de Universiteit
te Leuven met zijn doctorsthesis
over het dispensatiebegrip in het
Kerkelijk Recht in de 1'4' eeuw. Hij
werd benoemd tot Ere-Kanunnik in
November 1933 en tot Kanunnik-
titularis in September 1929. Achter
eenvolgens werd hij benoemd in
1932 tot diocesaan proost voor de
Katholieke Verpleegsters en Vroed-
vrouwen en tot gewestelijk advi
seur aan de school voor verpleeg
sters, in 1938 tot eerste diocesaan
proost van het Wit-Gele Kruis, dat
nu in ons Bisdom reeds in 135 paro
chies is gesticht- In Augustus 1945
WCfh hU benoemd tot Deken te Gis
tel.
Z. E. H. Brys is een eminent ge
leerde en schreef verschillende be
langrijke werken, wij citeren hier
alleen maar zijn drie delen van de
Moraaltheologie, zijn twee belang
rijke boekdelen over het Kerkelijk
Recht, zijn werk oyer de Kerkfa
brieken dat jammer geno,eg onvol
tooid bleef. In samenwerking van
Z. E. H. Depoorter, stadsbibliothe-
karis te Brugge, gaf hij een cata
loog uit oyer de juridische hand
schriften der stadsbibliotheek van
Brugge.
Men mag zeker de dekenij Tielt
geluk wensen zo 'n vooraanstaand
priester het beleid te zien in han
den nemen.
Het Hoppeland begroet met geest
drift zijn nieuwe Deken, Z. E. H.
Geldof, voordien pastoor op St-
Franeiscusparo.chie te Menen.
Z- E'. H. Geldof werd geboren te
Rumbeke op 25 Januari 18,98 als 14*
uit een gezin vaii 16 kinderen,
waarvan heden nog 8 in leven.
Op 10 Juni 1921 werd hij te Brug
ge priester gewijd. De jonge pries
ter moest evenw.el reeds na enkele
maanden voor rilh Priesterwijding
in actieve djenst treden, want reeds
ijn Januari 1921 werd hij benoemd
tot leraar aan het St-Amandscol-
lege te Kortrijk.
Dat deze zeer geleerde professor,
die met groot gezag les gaf in de
Rhetorica, ook graag gezien was bij
de jongeren, tekende hem tot een
studentenvriend die door iedereen
op de handen gedragen werd. Hij
was een doorwinterde leerkracht die
zijn studenten met brio naar de
eerste prijzen loodste in de kolonia
le wedstrijden.
Met het Sint-Amandscollege te
Kortrijk, vergroeide hij helemaal
en toen Mgr Lamiroy professor
Geldof in April 1936 tot principaal
van hetzelfde college benoemde,
luidde in het St-Amandsoollege de
triomfklok bij de leraren en stu
denten. De vreugde en de dank
baarheid van leraars en leerlingen
kwam op geestdriftige wijze tot
uiting toen op 10 Juni 1946. het
25-jarig priesterjubileum van Z. E.
II. Geldof gevierd werd.
Het was met veel spijt dat het
St-Amandscollege in November 1947
deze uitmuntende principaal zag
heengaan nadat hij benoemd was
tot pastoor van Slnt-Franciscuspa-
rochie te Menen.
Na vier jaar onverdroten werk
aldaar, waar hij de genegenheid
van de Menenaars van meetaf aan
wist te veroveren, krriet Poperjnge
deze hoogstaande priester als De
ken toegewezen.
De Purperstede en het Hoppe
land heten U welkom Z. E. H. Gel
dof. Toen wii op de dag van uw
benoeming tot Deken uw vader, dhr
August Geldof, die thans op zijn
85» jaar is, een traan van geluk za
gen wegpinken, beseften wü pas
voorgoed dat poperinge zich geluk
kig mag noemen, deze edele pries
ter te mogen begroeten als zijn
Deken.
Z. E. H. Geldof. welkom in het
HoppelancJ. Ook bij ons bloejt .en
groejt de natuur, die «rij zo lief
hebt, schoon en weelderig. Gi.i zult,
ook bij ons de genegenheid vinden
van eenvoudige mensen die hun
priesters hoogaehten.
In vervanging van Z. E. H. Brys
te Gistei, werd Z. E. H. D'Hoore
benoemd tot Deken in de Dekenij
van Sinte Gódelieve.
Z. E. H- D'Hoore werd te Oo.st-
kamp geboren op 2 September 1894.
De flinke student, die zijn huma
niora en wijsbegeerte studeerde aan
het Klein Seminarie te RoeseJare,
Werd te Brugge prjester gewijd op
1,5 Juni 1919. Hij is dus een klas
genoot van ziin voorganger te Gis
tel, E. H. Brys.
Nog hetzelfde jaar van zijn pries
terwijding, werd de jeugdige pries
ter benoemd tot leraar aan het St-
Stanislascollege te Poperjnge. Hij
zou gedurende 23 jaar het wel en
wee der Purperstede delen, want na
10 jaren leraar te zi.in geweest aan
het college, werd hi.i te Poperinge
benoemd tot Onderpastoor van Sint
Jan.
In November 1942 werd hem het
geestelijk bestuur toevertrouwd van
het Sanatorium te Sijsele, en toen
hij in October 1953 benoemd werd
tot pastoor te Koekejare, was ieder
een er getuige van hoe deze hoog
staande priester iéders genegenheid
had weten te verwerven. Koekelare".
waar hij een graag gezien figuur
was, zou hem evenwel na iets meer
dan één jaar tijd moeten zien heen
gaan, be"' rderd tot Deken te Gistel.
WIEROOKREUKEN
Daar zijn verschillende manieren
pm het wierookvat te hanteren.
Sommigen denken dat liet er
■vooral op aankomt zoveel mogelijk
te rammelen met de ketting en zo
heftig mogelijk te zwaaien. Bij hen
is hel. een kwestie van drukte ma
ken, van indruk maken op de goel
gemeente.
Zo heeft men in een zogenaamd
Vlaamse krant het wierookvat ge
hanteerd dat he,t een aard had.
Men zwiert er maar lustig op los en
de wierook walmt zo dik dat je er
door snijden kunt. Het wierookvat
wordt zo dapper gezwaaid ter ere
van de nieuwe regering dat het tus
sendoor al eens met een slag op de
kop van de Vlamingen terechtkomt.
Wat is het anders als in dat veel
gelezen blad stout ei) bond te lezen
S.taat dat het verdwijnen van Mi
nister De Boodt uit de huidige re
geringsploeg geen politieke bete
kenis heeft?
Wij erkepnen graag dat een
nieuwe of vernieuwde regering er
nodig was en wij hebben haar al
reeds een lang leven toegewenst,
zonder ook maar een woord te wij
den aan het heengaan van deze
Vlaamse Minister. Indien wil deze
pijnlijke omstandigheid stilzwijgend
voorbijgaan in het besef van des
lands hoger belang, dat deze mis
schien wettigt, dan moest men ook
ing doen
van andere zijde een pogi:
te leg-
om enig begrip aan de dag
gen en niet grof te zijn tegenover
de Vlamingen.
Het was niet nodig het wierook
vat ter ere van de vernieuwde re
gering kapot te kloppen op de neus
der Vlamingen.
DE REGERINGSVERKLARING
het heengaan van bepaalde minis
ters en de handhaving van sommi
ge andere heeft betreurd. Maar dat
is geen nieuws. Om deze persoon
lijke teleurstellingen te vermijden
was het, naar sommigen beweren,
beter geweest grondiger wijzigin
gen te brengen aan de regering om
alzo het uittreden van de «ge-
slachtofferdenminder bitter te
maken.
De zaak is nu echter in kannen
en kruiken en wij zien met ver
trouwen uit naar de toekomst en
naar wat de regering ons brengen
zal.
Daar is vooreerst de regerings
verklaring.
De hoofdschotel hiervan is het
gedeelte dat terzelfder tijd de Mi
nister van Financiën en de Minis
ter van Economische Zaken aan-
Inzake buitenlandse politiek ver
klaart de regering geen ander doel
te hebben dan de orde te handha
ven en bij te dragen tot de wereld
vrede. Ten overstaan van de drei
gende toestand op de wereld moet
zij nochtans maatregelen treffen
om mede te werken aan de westerse
verdediging. Daarom ondertekende
zij het Atlantisch Pakt en liet Vijf-
landenpakt waarvan de bedingen
eerlang hun volledige uitwerking
moeten verkrijgen.
De regering drukt voorts de wens
uit, het Schumanplan onverwijld te
zien goedkeuren door beide Kamers
teneinde aldus de kolen- en staal-
pool tot staand te brengen.
Een der hoofdbekommernissen
van de nieuwe regering is het stre
ven naar het financieel evenwicht
en alle middelen in het werk te
steflen om te vermijden dat de uit
gaven voor herbewapening onze
muntpositie ln gevaar brengen. De
regering zal in dit verband alleen
de onvermijdelijk geachte uitgaven
doen en geen geldverspilling dul
den.
op postcheckrekeningr 4763.60
van Het Wekelijks Nieuws
Poperinge, en U ontvangt ons
blad tot einde 1952.
der meer zekere grote werken waar
aan gemeenten en provinciën kun
nen medewerken.
Dit zijn dan in korte woorden de
hoofdpunten van de regeringsver
klaring.
DE LIEVE VRIJHEID
Te Brussel is dezer dagen het zo
genaamde Vrijheidsbiok bijeen
gekomen om de zogenaamde taal
vrijheid te verdedigen.
De nette lieren die zo vrijheids
lievend zijn, hebben over deze lieve
vrijheid zeer particuliere opvattin
gen. Deze achttienkaraatse frans
kiljons willen alleen de handen
vrijer hebben om de hoofdstad in
sneller tempo te verfransen en om
van Brussel, het graf der Vlamin
gen, een massagraf te maken.
Vogels van
ben daar in
dingen hun verontwaardiging
resproken over de toepassing van
Ie uitslagen der talentelling aie op
zich laten wachten. Maar zij heb
ben in alle talen gezwegen over de
vervalsing van diezelfde telling
waar zij de hand in hebben.
De taalwet zelve ligt hen zwaar
op de vrijheidslievende maag en
zij verlangen niets beters dan dat
men deze opnieuw afschaft. Dan
kunnen zij hun verderfelijk ver-
fransingswerk voortzetten-
De ergste krampen bezorgt hun
het voorstel tot wetenschappelijks
vastlegging van de taalgrens. Deze
heren erkennen gewoon geen gren
zen en zien alleen uit naar de mid
delen om de taalgrens voortdurend
meer naar het Noorden op te rollen.
Al deze vogels van franskiljonse,
wajlingantische of Brussel fle-bop-
Zijn Hoogw. Exc. Mgr Lamiroy
heeft benoemd tot:
TITULAIRE KANUNNIK:
Z. E. H. A. Logghe, diocesaan
proost der Sociale Werken.
DEKEN:
Van de Dekenij Oostende: Zeer
Eerw, Heer Butaye R., pastoop-
deken van Poperinge
Van de Dekenij Tielt: Zeer
Eerw. Heer Brys J., pastoor-
deken van Gistel;
Van de Dekenij Poperinge: Zeer
Eerw. Heer GeMof J, pastoor
St Franciseus. Menen;
Van de Dekcm'i Gistel: Zeer
Eerw. Heer D'Hoore J., pastoor
te Koekelare.
PASTOOR:
Te Oostende (St Jozef): Eerw
Heer J. Muylle, pastoor te Ko
mep;
Te Menen (Sint Franciscusl:
E H. J. Decjadt, pastoor te
Oostrozedeke (St-Jozef)
Te Komen: E. H. A. Vanneste,
pastpor te Mesep;
Te Koekelare: E- H H. Pemees-
ter, pastoor te Izenherge;
Te Zfiebrugge: E- H. F- Peca-
v.ele, pastoor te Lspgeheure;
Te Heesfert: E. H. M. Stealers
Pestoor te Zede'^em (StF'oo't:
Te Zede!"em: .(St Klooi)E- H
J. Van Roey, onderpastoor te
Harelbeke
Tc Mesen: E. H A. Msswree1
ond"roestoor te Kortrijk (Sint
R.ochusl
Te <~>ostrozaheke (Sint .Toze't
E. H. A. S'nnesael, onderpas
toor te Pittem;
Te T.snschwr.e: Eerw- Haw G
Ooucke, onderpastoor op Sinte
Anna, te jRrpgga;
Te Izenberge: E, H. P
haverbeke, onderpastoor te Tor
bout.
«Kellner, een Oxo!Goed
idee. Öxo Bouillon is een gezonde
Pluimage vindep natuurlijk welge
valiig gehoor in zekere kranten van
,de hoofdstad die hun eJlenlapgs
moties zonder verpinken overdruk
ken.
Maar wanneer de Vlaamse Volks
raad te Antwerpen een vergadering
belegt ter voorbereiding van de 650»
herdenking van de Guldensporep-
slag en de Hr Grammens als spre»
ker uitnodigt, d,an schieten diezelf
de inktkoelies in een Franse kolei-
re en de muren van de redactielo
kalen dreunen van vaderlandslie
vende krachttermen en academische
verwensingen aan het adr-s van
Florimond, le sinistra barbouil-
leur
Het minste dat men aan deze he-
rep van het zogenaamde Vrij»
hejdsblok .ter overweging kan me-
degeven is het spreekwoord van de
Franse dichter La Fontaine die in
zjji) fabelen schreef: «Wij hebben
lynxogen yoor onze medempnsen en
voor 'ons zelf zijn we zo blind ais
een mol
PAS.
ILast van zennwen!
Mijpbatdt'f Zenuw tabletje»
helpen U er overheen. Koker 15 Fr,
EEN HART, TOT GOD GEKEERB
Eep hart, tot God gekeerd, en door
('t bespiegelen zwanger
Van dit volkomen schoon, kan zijn
i gedachten langer
Nipt bergen, tpaar het berst in Lot en
klanken uit,
Ep godeerbledlghjsid, geweld cij aai)-
fgiNuW
Door een eerbiedig merk en teekens
Zo dichtte Joost van de Vondel,
denkend aan de edele verhouding van
de mens tegenover God.
Wij hangen vgn God af ep moeten
Hem gehoorzamen! Onze Scbeppef
ajléén stelt ons de wet. Die wet Is een
heilige wet, de w.et die op de berg
Sinai werd afgekondigd en alzo aan
ving: «Ik ben de Heer uw God... Gij
zult geen vreemde goden voor mijn
aangezicht hebben...
Het eerste gebod van God verpjTM
ons onze Schepper te eren. 't is dui
delijk, dat wij' God het eerst én het
ipecst moeten vereren door de edelste
vermogens, welke wij van Hem ont
vingen, dat is dus door ons verstand
en aangename drank die in alle en onze wil, de twee grijparmen van
café's wordt geschonken. Ook thuis onze ziel.
wordt hij gedronken of, bij 't op
dienen, aan de soepen toegevoegd
Wordt verkocht in flessen van 1/1,
1/4 en 1/8 liter.
Een paar maanden geleden had ik het Allppn ppr\ Vader kan ZO aoed ZÜn
geluk even af te stappen in het grote vuocr zo goea Zijn
Don Bosco-gesticht, dat een eindje buiten
Kortrijk ligt, te midden van de vreedza
me, brede natuur
De goedheid, de hartelijkheid, de broe
derlijkheid onder leraars en leerlingen
troffen mij diep. Zo heel en al Don Bosco.
Don B'osco, die ons werd gegeven als
een glimlach van God over de miserabele
wereld, die grauwt van haat en brutali
teit!
Op de laatste dag van de Nieuwjaars-
maand vieren wij zijn feest. En wij allen, lopen in zijn geboortedorp Castelnuovo.
vaders en moeders, die met ons hart en moe't hij naar het college. Doch het
met onze kop vol zorgen zitten over de host- en studiegeld voor een echt college
opvoeding, de gezondheid en de toekomst h°n moeder Margareta onmogelijk beta-
van onze zielsgeliefde kinderen, moeten ^en-. h)us moest Joannes maar blijven
dezer dagen eens bij Don Bosco aanklop- thuis zitten en zijn roeping laten varen,
pen, om advies, om hulp. Wij ook, schrij- Ean was hij voor goed een mislukt stu-
vers en journalisten, die het hanteren dent en een ongelukkig mens.
van de pen niet ah een fijn bedrijf van «Neen, dat niet!» overwoog moeder
pojeten en tederkwelende romanschrijvers Margareta. In Chleri, op 3 uren afstand
aanschouwen, doch die de gave van het van Turijn gelegen, was een echt college,
woord en de idee, mijn adem en mijn waar flinke krachten gevormd werden,
wakkere pen», gebruiken om het volk te Maar het leer- en lnwoongeld, 21 lire per
dienen, en om het schoonste bezit van maand, was onmogelijk op te brengen,
dit volk te verdedigen zij religie! Joannes durfde het aan zijn moeder een-
moeten eveneens bij Don Bosco ons licht voudig niet voor te stellen. De goede
ontsteken. Wij ook, katholieke leraars, vrouw dacht er zelf aan en legde haar
zoon wat geld in de hand, te weinig voor
't eerste maandgeld. Meer kon zij niet
doen. 't Was een aalmoes; indien anderen
niet bijsprongen, moest Joannes het op- stemmen
geven.
Opgeven? Dan kent men hem niet.
eens college liep en meer van snakenstre- klas. De professor .dicteert een Latijnse
ken hield dan van ernstige studie, bijwer
ken. Dra had Joannes uit de verwende
knaap een regelmatig student gevormd.
Daarom ontsloeg vrouw Matta onze Gio
Pianta. Daar moeht hij gratis wonen ln
een kamertje boven de oven. Driemaal
per dag kreeg hij een schotel soep, meer
niet. Vóór en na de klas moest hij likeu-
j-en schenken, de punten der billardspe-1
Iers optellen en het lokaal in orde hou
den. Tussenin las hij een boek.
Wanneer er gemene praat verteld werd,
stopte hij de slechte kerels de mond.
Daarom werd hij in de keuken gezonden.
Zo kwam hij in de bakkerij terecht. Paar
leej-fle hij geurige koffie en fijne chocola
de koken, likeuren en confituren bereiden,
tekst voor het examen, 't Is juist die, Hij muntte dra uit in het samenstellen
waarmede Joannes zich 's nachts in zijn
droom bezig had gehouden. In een wenk
en een knip maakte hij zijn werk af zon-
vannl van alle kosten. Zij had trouwens der een enkele fout. Wie var, de twee het
van bonbons, koeken, ijsdranken en ijs<
room. De bakker had een goed heiper aan
hem en zei hem meermaals: «Geef de
studie op en wordt suikerbakker, dan ver
een goed helper in de huishouding aan meest verbaasd was, de professor of dient gij zoveel geld als gij wilt». Intus
hem, want stil zitten en niets doen kon Joannes, mcogt ge raden. Ik weet het sen kreeg Joannes bij de bakker drie scho-
Joannes nu eenmaal niet.
In 't college zat Giovanni in de klas
der kleinen. De opgeschoten zestienjarige
jongen leek wel hun grootvader. Natuur-
nlet.
In Chieri stichtte Joannes een bond;
Het verbond der blijmoedigheid Moch
ten allen lid worden: zij, die trouw hun
lijk wilde hij daar zo gauw mogelijk weg- christelijke plichten vervulden en ernstig
komen. Na twee maanden mocht hij over- studeerden. Zwartkijkers en kniezers wer-
ook, katholieke
wij allen, volksleiders van groot of klein
formaat
Don Joannes Bosco! Een kind uit het
zonnige Italië, uit boerenmensen geboren.
Doch geen boeren als bij ons, maar dood
arme mensen. Straks zult ge lezen wat
i Joannes deed om te kunnen studeren. Hij
werd priester in 1841, werd de bescher-
gaan naar het vijfde en weer na twee
maanden, na een schitterend examen,
naar de tweede klas. De leraar zag de gro-
den geweerd: «Elk lid zal droefheid en
neerslachtigheid verdrijven
's Zondags en op de verlofdagen trek-
te slungel node midden in 't schooljaar ken de jongens de stad uit en de bergen
binnenvallen. Doch Joannes gelukte er na op. Daar stoeiden zij te midden van het
enige tijd in hem milder vcor hem te natuurschoon en ademden met volle Ion- priester worden. Daarvoor kon hij watI
teis soep eten per dag, niets meer. Hij
was een echte hongerlijder. De horger
sprak zo schrijnend uit zijn mager gelaat
en zijn ogen, dat zelfs zijn medestudenten
het opmerkten. Een paar gaven hem soms
hun avondbrood en Joannes nam het met
dank aan.
Joannes was niet terneergeslagen en
voelde zich niet ongelukkig. Nooit zag
men hem zure gezichten snijden. Hij was
immers recht op de weg naar 't doei
Joannes had een paardengeheugen. Ik
zei u reeds dat hij wat hij eenmaal had
gen frisse berglucht in. Was het te heet,
of waren ze moe gespeeld, dan zetten ze
zich neer in de schaduw van een boom.
uitstaan. Hij wist immers van in den be-l
ginne, dat het een lange weg met velel
hindernissen was. HIJ hielp anderen,!
weiu PI1RWI rn io«, wciu uC De bedelstaf neemt hij in de hand, gehoord, kende en bleef onthouden. Hij Joannes haalde zijn oude kunsten boven waar|hij kon Hij onderweg een koster J
mer der onbeschermde jeugd», werd een neemt twee bedelzakken mee en gaat in verbaasde daarmede iedereen. Denk eens: Ge kunt denken hoe leuk het daar moet van Chieri. die op middelbare leeftijd nog
prachtig voorbeeld van opvoeder: opge- al de huizen van Beechi en Murialdo en zekere dag had hij zijn Latijns boek ver- aan toe gegaan hebben. Op vele plaatsen priester wilde worden, in de eerste begin-
ruimd als een zingende engel, vreedzaam veel verder wat vragen. Geld was schaars geten. De professor merkte dat er iets ha- groeiden wilde aardbeziën, bosbtziën en selen van het Latijn,
als een duif, een ware vader, doch dur- bij de arme lui van Piëmont in die tijd, perde en deed Joannes de zeer moeilijke eetbare paddestoelen. Wanneer de jon- Wanneer de ouders, om hun zoon-stu-
vend en ondernemend met ridderlijke d°ch brood, kaas, maïs, koorn heeft de les uit Cornelius Nepos lezen en al de ge- baar waren voorbijgegaan, bleven er dent te bestraffen voor een guitenstreek
overmoed, blind vertrouwend op de God- kleinste boer en daarvan kan hij wel wat leerde verklaringen, dat hij er bij gege- niet veel meer van over. Joannes bleef
delijke Voorzienigheid en op Onze Lieve afdragen aan een arme jongen. Toen ge
Vrouwke, Hulp der Christenen. Hij stierf beurde het meer dat arme studenten be
te Turijn. Zijn werk en zijn kloosters wa- delen gingen. Ze deden het in 't Latijn,
ren reeds over de ganse aarde verspreid, dat klonk voornamer:« Pauper studiosus
Pius XI, die Don Bosco persoonlijk kende, sum, oro te viaticum Zo zei ook Joan-
verklaarde hem heilig in 1934. nes, overal waar hij de hand reikte, in
Om de ware Don Bosco in zijn grootste 't Latijn: «Een arm student vraagt U een
ven had, herhalen. Zonder te verpinken steeds dezelfde en vroeg ook nu als loon
droeg Joannes de tekst van buiten voor voor zijn kurfsttoeren een kort gebed,
met al de uitleggingen van de leraar en
keek daarbij in een ander boek:
spraakleer.
Onder het verlof nam Joannes op zich honden opleggen.
hem verboden voor een dag naar het
verbond der blijmoedigheid van Bosco
te gaan, was dit de ergste straf die zij
Bosco kende het kaartspel, tarok, bal-
zijn het paard van een priester te hoeden. Dat
was weer wat voor hem. Hij deed het spel, kon op stelten lopen', was een flink
Er was iets zeldzaams aan dat kereltje, paard lopen in galop, liep er een eindje schutter, was bedreven in lopen en sprin-
Hier op 't college droomde hij ook weer. naast, wipte plots op de rug van het dier gen. De meeste dezer spelen waren des-
na lezing, ons blad In de handen
van een vriend of gebunr die
bet nog iet heeft U bewijst
er ons 'een dienst wee. Dank.
en meesterlijkste rol te leren kennen, met aalmoes In Becchl en Murialdo, waar Een zeer gelukkige droom, 't Was de dag en ging er op rechtstaan zonder toom of
rii. 3j. movi loam L» O ra v-3 ci nriirtrr 'f rr r\ q/4 on nntmn ril O f il tt:: j J j j_ 1. fonnAl 4 v» FJ O Un«<4 VS non se vi a I f ar»
name, zijn kunst om op te voeden, moet men hem kende, ging 't goed en gaven de
ge weten hoe zijn opvoeding was, wat hij mensen betrekkelijk veel, al waren ze de klas zat en de leraar een moeilijke La-
heeft moeten doen om er te komen. arm. Na enkele tijd bracht Joannes aldus
Laat mij derhalve een paar staaltjes Uter koorn en een halve liter gierst
vóór het examen. Hij droomde, dat hij in teugel in de hand, net een circusruiter.
Zijn logementhoudster Lucia Matta -KIL I I -
tijnse tekst dicteerde om te vertalen. Zo- ging in een andere stad wonen. Joannes dappere dingen Joannes Bosco nog kon
dra hij wakker werd, schreef hij de La- moest een nieuw onderkomen zoeken, uitrichten,
tijds onbekend. Hij wekte overal verwon
dering en bewondering met zijn kunsten.
Straks zullen we zien welke leuke en,
.11TT» j-,r. r-,r-. Tr/vvv
uit zijn bewogen studentenleven verhalen, bijeen. Dat was niet veel, maar het hielp, tijnse zinnen uit het dictee, dat hij in Moeder kon niets aflossen. Daarom moest
Het boeit als een roman, het is een jong Na korte tijd verlaagde vrouw Lucia zijn slaap gehoord had, op en ging bij een hij weer wat vinden waar men hem om
drama als in een film. Matta het kostgeld. In vergelding daar-
Joannes had reeds een eind school ge- voor moest Joannes haar zoon, die even
priester uitleg vragen over enkele moei- niet wilde opnemen. Hij werd kellner (ho-
lijke plaatsen, 's Morgens komt hij ln de telknecht) MJ de koffiehuisbaas Jozef
F. R. BOSCHVOGEL.
Mnar de poens is niet alleen nas'
de ziel, maar ook naar bet l(ebw>
door God geschenen. Hij moet dus
ook naar het lichaam God vereren,
't Lichaam zal eenmaal delen in de
zaligheld van de hemel, 't Moet due
ook op aarde delen in de verheeriiir
king ven God, waardoor de zaligheid
des hemels wordt verworven.
Het gebed (Jp brede zin bf»
schouwd) is een echte daad van gods»
vererlnv, waardoor we erkennen de
oneindige verhevenheid en opper-
heerschaooij van God en onze vol
strekte afhrnkelilkheid en onderwer-
ntng aan Hem. Het gebed most
altijd een inwendige akte zijn. ook
uitwendig (door houding, bewesdost)
moeten soms tonen dat we bidden.
Het ware inderdaad onnatuurlijk
ons ïmldegevoel aan het Opperwezrn
binnen ln ons hart op te sluiten zon
der de minste uiting.
Moet ons lichaam niet in de diens'
staan van onze onsterfelijke, redelij
ke ziel? Ons llcbaam moet meedpfn
ln de buide welke onze z|el aan de
Schepper brengt: b.v. knielen, han
den vouwen, enz.
Letten we echter op wat Vondel
hoger schreef: «Een hnrt tot God
gekeerdGeen ultwendlnge hulde
alléén! Geheel de mens, met ziel en
lichaam, moet ongaan ln de Gods-
hulde. Niet bidden met de lippen al
leen, niet alleen lichamelijk mis ho
ren. Want, dan treft u het verwijt
van Christus: «Dit volk vereert Mij
met do lippen, maar zijn hart is vet
van MIJ
Onze uitwendige godsdienstige da
den moeten de uiting zijn van in
wendige godsvrucht en godsverering.
Knielen wij neer vdor het II. Sakra-
ment, dan ls 't, omdat wij geloven,
oradat wij voelen hoe klelp wij zijn
tegenover Gods' grootheid. Als wij
het hoofd buigen en de ogen neer
slaan bij het gebed, dan ls het omdat
wij Inwendig Ingetogen willen zijn.
WIJ nemen deel aan het H. Misoffer
om met ziel en lichaam aan God
hoogste aanblddlngshulde te bren
gen en hierdoor te tonen dat wij Zijn
opperheerschappij erkennen. E. G.
Graaf Professor Ettore Menga-
rini, 79-jarige schoonbroeder van
Z. H. de Paus Pius XII. is Zater
dagmorgen vroeg, in zijn huis te
Rome, tengevolge van een hartaan
val overleden.
Mengarlni was gehuwd met Giu-
seppina, zuster van Zijne Heilig
heid, die de jongste zeven jaar ziek
geweest ls. Ze hadden twee kin
eren.
Mengarini was administratief di
recteur van het hospitaal van hst
Ki'lstusklwa te Rome.
