VOOR POPERINGE EN IEPER 12 15 Getimmer en ...Kerkewerk M Bewapening, Rebellie en Communisme Traditioneel Kattefeest lokte de grote menigte naar de Hallestad Grootse Paus- hulde te Brugge Nijveraar uit Roeselare 10=Jarige knaap te Pittem gedood door Oorlogstuig Voor «Ons» Nationaal Heiligdom zijn 2 zustertjes licht gekwetst KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN ONZE 3 UITGAVEN: Bladzijden PRIJS 3 Frank ZATERDAG MAART 1952 BUITENLANDS OVERZICHT Druilregen kon de Ieperse katten niet versmoren... DE VERRASSING WERD... AAN HUIS GEBRACHT Bij een Prospectiereis naar Amerika maakt deel uit van de speciale commissie die naar Amerika vertrekt op zoek naar het geheim der productiviteit der Amerikaanse Nijverheid J HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperinge - Gasthuisstr. 19. Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE, St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523. leper: P. BRAS-DEKLERCK, de Stuersstraat 4. - Tel. 445. Wervik: ROGER PECTOR, Leiestraat 11. - Tel. Komen 491. Veurne: M. D'HERT, Noordstraat 14. Nieuwpoort: Drukkerij DUMON, Marktstraat. Aangesloten bij het Verbond, der Belgische Periodieke Pers HET WEKELIJKS NIEUWS POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten). ROESELARE (met Izegem Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten). 48' JAAR. Nr 11. POSTABONNEMENT 1952: BelgiJ (tot einde 1952) 114 fr. België (6 maand) 70 fr. Andere landen 4fr. p. week Verantwoordelijke Uitgever: J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge "ORGEN, Zondag 16... Te Deum in de kerk, na de Hoogmis. Die dag staan bij ons enkele vlaggen in het Koor van de Boerengllde en van de Chr. Arbeiders de bestuursleden gaan ten offer, na de gemeenteraadsle den. En toch, die dag zou het volk moeten gieten in de Hoogmis!... Te Deum voor de Paus im mers! 2 Maart 1939 werd Kardinaal Eugène Pacelli tot Paus gekozen. Die dag werd hij precies 63 jaar. 12 Maart werd hij gekroond... der tien jaar is 't geleden. Bij de her denking van die kroning wordt over de hele wereld, in de kerken, het «Te Deum» gezongen; het danklied van de gelovigen, het danklied van de kinderen, van de millioenen kinderen van de H. Vader! Pius XII, de opvolger van Petrus, de Stadhouder van Christus, zo leerden we, wanneer we naar school liepen, zo zegden en antwoordden we in de grote lering als Mr de Paster» ons ondervroeg: «Wat is de Paus van Rome Ons antwoord kwam er uitgerold, hebt ge 't nog onthouden? 't Kwam er uit op een .bijzonder toontje en 't deed mij en "'.•li, wel een beetje vreemd dat dit antwoord besloot met een vergelij kenis die ons trof, al begrepen we ze niet: «-...op wie Christus zijn Kerk... «getimmerd» heeft»; en onze kerk was toch uit... veldsteen! Begrijpen we nu beter? Geschiedenis van 19 eeuwen! de geschiedenis van de Kerk en van de Pausen. Die Kerk en die Pausen in de branding, in de wereldstormen van negentien eteiwen. Rome de rots, de rots die alles trotseert, rots is en rots blijft, spijts alle geweld van zee en... duivel! Onverklaarbaar zeker voor wie niet ziet of zien wil dat de Heer zelf, en niemand anders, ZijnKerk stichtte en door de eeuwen heen leidt. We leven in eer bewogen tijd, vergeten dat het rond en om die rots altijd bewogen tijd was. Zelfs op de lagere school leerden we hoe 't ging met de vervolgingen onder het Rooms Keizerrijk, hoe 't ging wanneer de barbaren... Hunnen en heel hun... familie uit het Oosten door het Westen, als een lawine neerdonderden, we leerden van de strijd tegen de Moren We leer den de godsdienstoorlogen kennen, met het protestantisme, de geuzen tijd en de beloken tijd in Vlaande ren, de Franse revolutie, die al «'t Kerkegoed» heeft gestolen... dat is nog alles herinnering aan mijn schooltijd en ook wel aan de uwe. Ik weet niet of de Meesters in deze dagen daarover kunnen les geven zoals de oude meesters dat deden, zodanig dat ge dat alles in uw latere tijd nog voor ogen ziet en ge daar van binnen nog «iets» van meedraagt. Niet alleen iets. maar veel genegenheid, dankbaar heid en liefde voor de Moederkerk van Rome! Pius XII? Wat hadden we toch grote Pau sen in de laatste honderd jaar. Pius IX, die 't wel belee'ie dat de Italiaanse Staat Hem tot de ge vangene maakte van het Vatikaan, maar de Paus is van de Onbevlek te Ontvangenisen van de on feilbaarheid van de Paus». Leo XIII, de arend van Carplne- to, de Paus van «Rerum Nova rum»! Het Davidsfonds zorgde er voor dat over Leo XIII een boek verscheen. Dat was voor mij en voor velen een ware openbaring. De Kerk?... was niemendal meer, zij had uitgedaan, zij had noch aan zien noch invloed meer. Daar kwam Leo XIII. Nog nooit had de Kerk zulke wereldinvloed, zulk hoog ge zag. Vaster dan ooit stond zij op de rots, meer dan ooit was Rome, het Rome van de Paus het centrum van de wereld. Sedert ging het nog... crescendo! Pius X, de simpele jongen van te lande, de simpele dorpspastoor, de grote Patriark van Venetië, de Paus van de... eerste communie van de ktnders, de heilige Paus, na r wiens graf duizenden pelgrimeerden, nog voor Pius XII zijn voorzaat zalig verklaarde. Was het geen Glanspunt in 't pontlflkaat van Pius XII, de onvergetelijke dag van die zalig verklaring? Pius X die net als Pius XI zijn leven schonk voor de vrede! Benedictus XV. Dat is de Paus van de Oud-Strijders 14-18. We we ten het te weinig. Hoe heeft die Paus geijverd voor de vrede. Duits land wilde niet luisteren. Hoe kan een anti-pausen Rijkskanselier luis teren naar een Paus. Maar Presi dent Wilson hernam in zijn fameu- se 14 punten voor een vredesvoor stellen al de... pauselijke voorstel len. En was het Benedictus XV niet die wel de nagel op de kop sloeg, waar hij verklaarde: Vrede is maar mogelijk wanneer alle staande le gers afgeschaft worden. Is er wel een oud-strijder die de verklaring van de Paus kon vergeten hebben? Dat was de eerste stap naar een internationaal verdedigingskorps om de orde te handhaven. Jaren later begrijp ik oneindig beter de bete kenis van dit pauselijk voorstel. Maar men luisterde dan niet naar de Paus... de grote politiekers en diplomaten hebben immers het ver stand in pacht, 't Is ongelukkig ge noeg nog niet veranderd. Van Rome straalt te veel licht en de heren wroeten liever achter de schermen, in... 't duister! Pius XI. Alwie handwerk ver richt denkt aan Quadrages'mo anno. Onze christelijke families denken aan zijn wereldbrief over het christelijk gezin... ge zult het niet kwalijk nemen dat ik de La tijnse naam vergeten heb van die brief. Latijn immersf Maar wel ken ik nog de Duitse naam van zijn brief Mit brennender Sorge waar Pius XI het Nationaal-Socia- lisme en het Communisme veroor deelde. Kort na 't verschijnen van die brief ging Hitier naar Rome, Mussolini bezoeken. Hij vertikte het Pius XI te bezoeken... Hitier en het Nationaal-Socialisme en het duizendjarig Duitse Nazi-Rijk?... een akelig... spookbeeld dr.t voor bij is. Pius XII. Nu zouden er reeds boeken te schrijven zijn over Paus Pius XII. We beleefden zijn bedrijvigheid mee, vooral in de twee laatste ja ren. Een ongelooflijke, een boven menselijke bedrijvigheid. We staan er verbaasd en verstomd voor. Hoe veel mensen zijn t'j de Paus ont vangen geweest? Hoe dikwijls mochten we over de radio zijn stem horen? Hij sprak tot geneesheren en ingenieurs, tot rechtsgeleerden, tot mannen van de wetenschap, tot de leden van de vrouwenbeweging, tot arbeiders, voor enkele dagen tot de leden van de Italiaanse Boeren gilde... en over de radio tot de Kin ders van de Verenigde Staten. Beeldt u dan in welke de zorgen en bekom mernissen zijn van de Paus... de kerkvervolging achter het Ijzeren gordijn, in China! de zorg om de Missies, om het bestuur van de Kerk. Die nooit vermoeide Paus is... 76 jaar oud! Zoudt ge geloven dat wij morgen tot plicht hebben in de Hoogmis aanwezig te zijn? Zoudt ge geloven dat dit Te Deumzou moeten dreunen en daveren? De dankbede en de smeekbede voor Vader! Dan ken moeten we omdat O. L, Heer ons Pius XII schork... luister van de Moederkerk. Smeken opdat het de Heer behage de H. Vader te ze genen En... 'k mag het niet /srgeten, Woensdag St Jozefsdag, patroon van de H. Kerk. Een timmerman als 't u belieft! Maar er was ook nooit maar één zulke timmerman. En, als ik een jongen was en leerde dat de Kerk... getimmerd was, dacht ik dan aan St Jozef! Een goede timmerman maakt... Kerke werk, zo zeggen we 't nog als iets kloek en stevig is. St Jozef levere dat vragen we hem voor de Moe derkerk van Rome nog altijd: Ker kewerk. PÉ VLAMYNCK. DE DUBBELE OPSTAND Geen bloedige, maar politieke re bellies. Die van de 51 Labourafge- vaardigden die Bevan volgden in zijn oppositie tegen Attlee, en die van de BI Gaullisten die bij de in vestituur van dhr Pinay vóór ge stemd hebben in plaats van zich te onthouden, zoals de groep en de partij het hun opgelegd hadden te doen. Beide rebellies hebben in het eigen land heel wat'stof opgejaagd. Die van Bevan in de eerste plaats. ledereen wist sedert lang dat Bevan er niet op elk punt dezelf de ideeën op na houdt als Attlee. Dit bleek voor het eerst op zeer duidelijke manier toen, ongeveer een jaar geleden Bevan, Wilson en Freeman, hun ontslag namen uit de Labourregering omdat ze niet akkoord waren met de militaire kredieten die Attlee ter goedkeu ring aart de Kamers voorlegde. Maar niettegenstaande die me ningsverschillen en niettegenstaan de dat ontslag, was het tot nu toe nooit voorgevallen dat de Be- vanisteneen andere stem uit- Misschien is het wel waar dat Ste Clara niet erg op katten gesteld is, want een druilige regen poogde Zondag 9 Maart het historisch kattenfeest te leper te bederven. Gedurende een paar minuten slechts geraakte de zon heel eventjes door de grauwe wolken, precies om de schuldige kat die flink ge boeid door de stad werd geleid, wat moed te geven voor het na kende vonnis. De liefhebbers van dit volks spektakel hadden zich evenwel niet laten afschrikken en zoals dit ver leden jaar het geval was, kon men weer op de koppen lopen toen de nar van uit het balkon der Laken halle zijn katjes over de menigte zwierde. DE KATTENSTOET Traditiegetrouw was de Markt te leper tegen Zondagmorgen reeds druk bezet met kermisattracties. Meteen voelde men dat er al een flink stukje lente in de lucht stak, al was de hemel grauw en over trokken en viel er af en toe wat fijne regen. Even na de middag stroomden de bezoekers toe en de latekomers, die nog ergens in de Ieperse straten een parkeerplaats zochten voor hun wagen, vonden met moeite nog een vrije ruimte in het druk bezette stadscentrum. DE MARE VAN DER FEESTE Rom, rom, rom.!... slaat de trom! Snijdend schallen de bazuinen! Statig gezeten, van op zijn wit paard, verkondt de heraut: «De Kattefeeste is ingezet! 't Geluk vliegt en wie 't vangt heeft hetdat gold ook voor de kattenvangers te leper toen de katjes die lustig door de lucht zwier den om in de grijpgrage handen van het publiek terecht te komen. Hierboven een snapshot van een kattenvangst't lijkt wel een zoekprentje om te weten wie het katje (rechts op de foto) te pakken heeft. Zelfs de twee politiemannen die glimlachend toekijken schij nen er niet uit wijs te geraken. Van één, twee, drie... en daar staat de stadsnar klaar om de katjes over de menigte te zwieren. Hierboven hebben we een foto en Liefdemet Mr Creyf, propa- van de aanbieding van OPEL-auto, gandist van de tombola, de splin- de 5" prijs van de Nationale Blin- ternieuwe glanzende auto OPEL dentombola van Licht en Liefdegaan brengen naar de gelukkige Op Zaterdag 1 Maart is E. H. winnaar te St - Jacobskapelle-bij- Ghesquiere, bestuurder van Licht Diksmuide. O» de foto: links van de auto, de prijswinnaar Mr Valere Vanneste «et vrouw en kinderen; rechts dhr burgemeester en Eerwaarde H. Pastoor va» St-JacobskapeUe, met Mr Creyf. DE KATTESTOET Rond 4 uur vormt de Kattestoet op de Capucienenstraat en vervolgt zijn optocht. Vlaggen wapperen aan de huisgevels! Vooraan stapt lepers wapenschild, met rode kruis en blauwe klokjes! Tamboer - majoor van Harmonie Ypriana geeft éiégance aan de stap. De kleine maskotte, met képi en uniform-plissérokje, stapt voor aan de 4 rijen grote landsknecht trommels en klaroenen. De muzi kanten spelen opwekkende marsen en volksliederen. In staatsie volgen: hellebardiers en landsknechten, de heraut op het witte paard, de stadsbaljuw en zijn magistraten, edelknapen, Graaf Ar- r.ulrus de Grote, Graaf van leper, de Graaf en Gravin van Vlaande ren, te paard, met gans hun gevolg van jonkers en hofdames! Dan volgen de lustig dansende, miauwende, glimmende zwarte kat ten, door de schildknapen In toom gehouden! Ten slotte komen de nar en de kat Freya, in bedwang gehouden door de beul. Het kabou tervolkje, de katmsnsjes springen en zingen het kattelied: «Miauw, miauw! Met fonklend oog! De rugge hoog! Miauw Strenge landsknechten sluiten de stoet. Burgemeester en Schepenen van leper, het feestcomité en de joe lende massa doorkruisen de straten. Willens, nlllens, denken we terug aan het eenmaal zo machtig, groot en rijk oude leper der middeleeu wen, met zijn 250.000 inwoners! HET REQUISITORIUM Vóór het rood-fluweel podium staan landsknechten, hellebardiers en tamboers. De purperschitteren- de, met goud geboorde zetels, wach ten op de Graaf en de mooie Gra vin van Vlaanderen! In de fond de Thebaanse trom petten, links de katmensjes, rechts het magistraat. Met hoofse groet richt de stadsbaljuw zich tot de Graaf en Gravin van Vlaanderen, en begint zijn requisitoir: «Dat kat moet dood! De kat, zinnebeeld van de Godin Freya, go din van schoonheid en liefde, oor zaak van al onze rampen, en ver persoonlijkheid van de wulpsheid, zinnebeeld van valsheid, van be drog, van ontrouw, van zedeloos heid, van ontucht!... Zij is in ons gewest het voorwerp van afgoderij en superstitie! Zij is het, die 's nachts, op straat, haar kattedrif- ten botviert, onze nachtrust ver stoort, die ons verderfelijke dro men zendt!... Daarom: Ik eis het; De kat moet dood De zwarte, glimmende katten roeren niet. Ze zijn vol angst! (Zie vervolg blz. 2.) Heer BEVAN de leider der zogenaamde rebellen in de schoot der Britse Labourpartij. brachten dan die van de meerder heid van hun partij. Ilet is ten andere een feit dat niet typisch Engels is, maar gang bare munt geworden is in de meeste landen met grote, stevig georganiseerde partijen. In Engeland is dit laatste nu, meer dan waar ook, het geval. Se dert onheuglijke tijden bestaan er daar nog slechts twee partijen, de Oonservatieven en de Labour, die elkaar aan de regering opvolgen. Niemand zal daarom nochtans denken dat alle leden van die twee partijen steeds hetzelfde denken. De Conservatieven zijn erin ge slaagd vogels van zeer diverse plui mage in hun kooi onder te bren genterwijl de rechter vleugel van de Labour de radicalen heeft op geslorpt en dat hun linker vleugel een communistische partij elke le vensmogelijkheid ontnomen heeft. In dit land waar clericalisme en anticlericalisme onbekend zijn is het eerder een kwestie van tem perament en van parlementaire tactiek zus of zo te stemmen, dan wel een ideologisch probleem. Dat ideologie over 't algemeen zeer weinig om het hoekje komt kijken bewijst het behoud, onder Conservatieve regering, van de na tionalisaties die door de Laböiir werden ingevoerd, en waartegen zij destijds zo hevig hebben gepro testeerd. De Bevanistische rebellie is in dat opzicht dan ook des te' tref fender en jaagt das te meer stof op omdat men er met enige re den trouwens een flirt met het communisme inziet dat zeker niet van ideologie is vrij te pleiten. Niet dat de Bevanisten zelf ho mogeen zijn. Er zitten pacifisten tussen, Russofielen, Americanopho- ben, belijders van de absolute so ciale vooruitgang met grote hoofd letters, enz... Schrik van een scheurpartij heeft Labour dan ook niet Bevan zegt trouwens zelf dat hij dat absoluut niet wil. De twee echte redenen waarom de partij zich ongerust maakt om de rebellie van Bevan zijn: 1) dat ze de eenheid van de partij in gevaar brengt en dus de kans op verkiezingssuccessen, en 2) dat ongeveer de helft van de zes grote syndicaten Bevan-gezind zijn en tezelfdertijd grotendeels door communistische noyautage ondermijnd zijn. In Frankrijk ziet er de toestand anders uit. Daar is een verdeeldheid en ver scheurdheid in 'n partij geen uit zondering, maar bijna dagelijkse kost. We zagen het onlangs nog bij de val-van de regering Faure, toen het de zgn. regeringspartijen zelf waren die door hun versprei de stemming de regering ten val bracht. Verder is het ook de eer ste maal dat alle partijleden van dhr Pinay hun vertrouwen geven aac, een eerste-minister uit hun rangen. Tot nu toe waren er slechts twee partijen waar een sterke discipline heerste: de communisten en de Gaullisten. Voor de communisten is dat een voudig: daar heerst een ijzeren tucht van het tuchthuis en wie niet buigt die barst. In de R.P.F. was het het symbool van de Gaulle en het sterke Frankrijk dat tot nu toe de discipline er in hield, alsmede de gemeenschappelijke af keer voor de partij-experimenten der laatste jaren. Maar... steeds maar wachten is voor sommige mensen erg en dat volhouden, nadat de R.P.F. zelf al in principe toegegeven heeft, als overgangsmaatregel, met andere partijen te willen samenwerken, dat is te machtig gebleken. Waarheid of legende, maar in elk geval kenschetsend voor de atmosfeer en de spanning in de schoot van de R.P.F. is het vol gende gesprek dat thans -de toer van de politieke milieus maakt: Generaal de Gaulle tot dhr Barachin: «Wat zoudt gij zijn zon der mijt Dhr Barachin: Zonder u zou ik thans minister zijn. Tekenend voor de twee tenden- zen. En alle twee waar, maar het tweede na het eerste. De vraag die door die R.P.F.- rebellie in Frankrijk rijst is er een geheel andere nochtans als die opgeroepen door de Bevanisti- sche opstand. In Frankrijk kan dit inderdaad leiden tot het uiteenspatten van de R.P.F. en alle huidige centrum partijen liggen er al op te azen. (Zie vervolo biz. 2.j Op Zondag e.k., 16 Maart, wordt te Brugge een grootse Paüshulde op touw gezet door toedoen van de Bond der Pauselijke Gedeco reerden en Afstammelingen van Oud-Zouaven. Uit reden van de ongesteldheid van Mgr Lamiroy werd het feestprogramma ten dele besnoeid en gaat die plechtigheid nu door met volgend feestpro gramma. Te 10 u., in de hoofdkerk, plech tige H. Mis waaronder gelegen- heldspreek door Eerw. Heer O. Van Rolleghem, aalmoezenier van de Bond. Wijding der nieuwe zin nebeeldige Pausvlag en na die ker kelijke plechtigheid Te Deum ter gelegenheid van de 13» verjarings dag van de kroning van Z. H. Te 11.30 uur, in de feestzaal Concordia familiaal feest waar onder de vier gedecoreerden uit de groep KAJOKSA zullen optreden en dat besloten wordt met het afrollen der prachtige Pausfilm: «PASTOR ANGELICUS». Dhr A. Deboutte aan zijn schrijftafel, terwijl hij ons bereidwillig in lichtingen verstrekte over zijn studiereis. Zaterdag 15 Maart vertrekt van uit Cherbourg een Belgische zen ding van 9 personen met bestem ming naar de Verenigde Staten. Het iniatief tot deze prospectiereis gaat uit van de Belgische Dienst tot opvoering der productiviteit. Ook Westvlaanderen is er verte genwoordigd en wel door dhr Al- bert Deboutte, nijveraar uit Roe selare. Welwillend stond dhr Deboutte ons een vraaggesprek toe over het doel van deze reis en wij willen hier al maar dadelijk bekennen dat wij met betrekking tot het produc tie- en nijverheidsprobleem zeer onverwachte aspecten belicht za gen. Met de vraag te stellen: «Welk is het doel van deze reis?kre gen wij een zeer waardevolle uit eenzetting over deze belangrijke kwestie, uiteenzetting die wij hier onder voor onze lezers samenvat ten. AMERIKAANSE EN EUROPESE PRODUCTIVITEIT Wanneer men de Amerikaanse en de Europese nijverheidsproduc- tiviteit vergelijkt, valt het op dat beide in 1900 op gelijke voet stón den. Verplaatst men zich naar 1950 dan blijkt het dat in die tijdsspan ne van een halve eeuw zich een to tale ommekeer h eft voorgedaan. De Amerikaanse iOductie werd 3 tot 4 maal groter dan de Europese. De gevolgen daarvan bléven niet uit en het is een vaststaand feit dat de Amerikaanse arbeider een veel hogere levensstandaard kent: zijn salaris is 3 maal zo groot als dit van de Europese arbeider en het hoeft zeker geen betoog dat de Amerikaanse nijverheid toch nog goedkoper voortbrengt en dus een geduchte concurrent is van de Europese nijverheid. Wanneer men deze algemene vaststelling doet, dient allereerst opgemerkt dat wij in onderhavig geval niet de typische Amerikaanse Grootnijverheid als Ford, General Motors en dergelijke bedoelen maar wel de gewone nijverheidsinstellin gen zoals deze in ons land aan getroffen worden. Aldus bekeken komt men tot het besluit dat de hogere productiviteit der Ameri kaanse nijverheid niet uitsluitend ligt in massa-productie of ketting systeem. Evenmin moet de oorzaak van dit verschijnsel gezocht worden op het terrein van machines en uit rusting want gaandeweg komt ook de Europese nijverheid in het be zit van dergelijke machines. Op 12 October 1905, nu ruim zes en veertig jaar geleden, had op de hoogvlakte van Koekelberg een eenvoudige maar indrukwekkende plechtigheid plaats. Koning Leo pold II ging er over tot de eerste steenlegging van de Nationale Ba siliek van het H. Hart, die zou op rijzen op de plaats, die de grote Vorst oorspronkelijk had voorzien voor de bouw van een pantheon, ter ere van de beroemdheden en groten van ons land. Het was de koning inderdaad voorgekomen, dat 's lands Een doffe knal deed Maandagavond 10 Maart, rond 6.30 uur de bewoners der Statielaan te Pittem opschrikken. Ooggetuigen zagen twee kinderen huilend van de pijn wegspringen, een derde kind, hun broertje was bloedend ten gronde gestort. Dat is het verkorte relaas van de zoveelste ramp te wijten aan ontploffend oorlogstuig. DE TRAGISCHE RAMP Samen met zijn twee oudere zus tertjes. Lutgardis en Rasa, was de 10-jarige Guido Masscho, wonende Statieaan 180 bis te Pittem, Maan dagavond naar het lof geweest. Rond 18.30 u. keerden de kinde ren huiswaarts en natuurlijk trok het hun aandacht dat er dicht bij de ouderlijke woning een oud kotje afgebroken werd, een bijgebouwtje van het baanwachterhuisje der spoorwegen. Het gebouwtje was he lemaal verdwenen en in het ronde lagen er allerhande prullen, die bij de afbraak waren te voorschijn ge komen. Plots bukte Guido zich en raapte een metalen buisje op van zowat 25 cm. lang. Zijn zusjes wilden maar liever hebben dat hun broer tje dat vreemde ding weer weg wierp, maar Guido riep triomfan telijk uit: 'k Ga het verkopen voor oud ijzer en daar veel geld mee verdienen». De jongen was nieuwsgierig om te weien wat er in dat vreemde ding wel mocht zitten en terwijl zijn zustertjes nogmaals aandron gen om maar vlug mee naar huls te gaan en het gevondene weg te wei-pen, bleef de kleine er nog wat aan prutsen. Plots scheurde een geweldig knal door de lucht. Opgeschrikt kwa men buren toegesneld. Helaas, een vreselijke ontploffing had onher stelbaar onheil gesticht, Hevig bloedend aan het hoofd, was de kleine Guido neergevallen, zijn belde zustertjes waren door de luchtverplaatsing achteruitgeslagen en huilden van pijn, want kleine splintertjes hadden hen beide aan het aangezicht gewond. Onmiddellijk werden priester en Het slachtoffer Guido Masscho, dokter verwittigd. De priester dien de het zieltogende slachtoffer in extremis het H. Oliesel toe, terwijl de toegesnelde dokter een nood verband legde om de hevig bloeden de wonde. Het aangezicht van de kleine jongen was totaal verhak keld en was één wonde. Per auto bra.ht de dokter het ongelukkige kind naar de kliniek te Tielt over, om een laatste po ging te doen het jonge leven te redden. De beste zorgen mochten helaas niet meer baten en om streeks 20 u. overleed het ongeluk kig slachtoffertje aan zijn vrese lijke wonden. De beide andere slachtoffers, die op het eerste zicht eveneens erg toegetakeld schenen, waren geluk kig minder erg gekwetst en had den alleen oppervlakkige, alhoewel hevig bloedende wonden, aan het aangezicht opgelopen. Vermelden wij nog dat het kleine slachtoffertje, zoontje van Heer en Mevr. Adolf Masscho, als een le venslustige en flinke jongen bekend stond en graag gezien was bij zijn makkertjes, hij is de vierde uit een gezin van 10 kinderen. Helaas, dat éne jongetje werd zo verraderlijk weggerukt, het laat een niet te vullen leemte achter. Wenend overhandigde de moeder ons de foto van de kleine Guido. van haar lieve jongen. «Geen en kele dag wilde Guido het lof mis sen, 't was toch zo'n goede jongen De kleine Guido ging vroom naar de kerk en vandaar naar de hemel. Dat is de enige troost en ook de grootste voor zijn treurende ouders, broertjes en zusjes, GEMO. eer niet beter kon worden ver eeuwigd dan in een heiligdom, dat getuigenis zou afleggen voor de diep-christelijke zin en de intense H. Hart-verering van het volk in ons land. Tijdens de eerste wereldoorlog kregen de grondvesten op de Koe kelbergse hoogvlakte nog een groot sere zin. Kardinaal Mereier legde immers, in naam van de Belgische bevolking, de belofte af dat onmid dellijk na de vijandelijkheden de werken weer zouden worden aange vat, en dat de nationale basiliek zou oprijzen als een monument van dankbaarheid voor de herwonnen vrijheid en tot nagedachtenis van alle Belgen, gesneuveld voor het Vaderland. Die belofte werd, daags na de ondertekening van het vre- desverdrag van Versailles op de hoogvlakte die onze hoofdstad over- schouwt, publiek herhaald in te genwoordigheid van Koning Albert en de koninklijke familie en afge vaardigden van de parochies uit het ganse land. We weten allen hoe d. werken slechts langzaam maar gestadig vorderden, hoe de inhuldiging van het koor in 1936 plaats vond en hoe Kardinaal Van Roey, tijdens de tweede wereldoorlog de belofte van zijn doorluchtige voorga er her haalde. Nu zijn ze zover, dat het grootste deel van de basiliek met het onver getelijk ceremonieel van October 11. plechtig kon worden ingewijd door Zijne Eminentie de Kardinaal, die hierin de bekroning vond der vie ring van zijn priester- en 1schops- jubileum. Maar het Heiligdom is nog verre van voltooid. Er zijn nog millioenen nodig om de tot tweemaal toe her haalde belofte van het katholieke België ten uitvoer te brengen. En die millioenen zullen, evenals de honderdduizenden giften die het thans reeds bereikte resu" t heb ben mogelijk gemaakt, worden bij eengebracht door de kleine oijdra- gen van al onze celov!"r". de ge- ringen zowel als de meer gefortu- neerden. En we heb en nu een uit zonderlijke gelegenheid om. ieder van ons. weer enkele steentjes aan te brengen. De kardir--! zelf heeft die gelegenheid onderlijnd door een dringende oproep te richten tot alle gelovigen om zoveel mogelijk ge bruik te maken van de bijzondere postzegels, die deze maand werden in om'oop gebracht en waarvan de voltooiing van ons nationale heilig dom dichterbij zal helpen brengen. Het is geen zw -e inspanning, die van onze katholieken wordt ge vraagd. Maar ze is van aard om eens te meer de ware betekenis van de Nationale Basiliek te bevestigen. Die Basiliek te Koekelberg is in derdaad, zoals destijds de machtige kathedralen, de vrucht der inspan ning van een ganse gemeenschap van gelovigen. Het is een nationa le basiliek, een monument dat, zoals Koning Leopold II het droom de, de ziel van ons volk en van ons land vereeuwigt. Die geloofsgenoten van ons. die ons zijn voorgegaan en die met hun bescheiden giftjes het thans reeds ingezegende heiligdom hebben op getrokken, hebben misschien wel met de dichteres kunnen herhalen: Wij zijn de bouwers van de tempel [niet. Wij zijn alleen riouwers van de [stenen... Voor ons echter worden onze bij dragen de kroon op het werk dat we zelf zullen zien rroeien op de hoogvlakte boven de hoofdstad. Zouden wii kunnen ten achter blij ven bij diegenen die ons zijn voor gegaan? Temeer waar ons een zo eenvoudig middel aan de hand wordt gedaan om er het onze toe bij te dragen. Het eenvoudig ver kiezen van een b? .iliek-postzegel voor onze briefwisseling: een kleine geste... maar groots in zijn beteke nis. L. B. VEREENVOUDIGING VAN HET WERK Ons land is niet het eerste om dergelijke informatiemissies op touw te zetten. Nederland en En geland deden het reeds vóór en met goed gevolg. Uit de verslagen van deze zendingen is inderdaad gebleken dat het geheim der Ame rikaanse productiviteit eerder rond de machine dient gezocht. Het eerste doel der zending is dus na te gaan, in de bedrijven zelf, hoe het in Amerika gesteld is met de zogenoemde work simpli fication», de vereenvoudiging van het werk. In verband hiermede kan men zich de vraag stellen hoe de te bewerken stukken bij de machi ne komen en hoe zij er' weer van vertrekken. Er is hier kwestie van automatische behandeling. Men dient eveneens te onderzoeken wel ke weg er tussen de verschillende operaties van een bepaald stuk af gelegd wordt. Dit sluit in de studie van de uitgevoerde handelingen en op welke wijze verloren bewegin gen uitgeschakeld worden. Het tweede doel dezer zending is het onderzoek der productiviteit in algemene zin en hier zal diepen onderzocht te worden hoe in t Amerikaans bedrijf de versch de samenstellende factoren o ling samen werken. Een bedn is immers opgebouwd door een finan cieel-, een uitrustings- en een menselijk kapitaal. DE MENSELIJKE FACTOR Voor de werknemers in onze be« drijven is er op gebied van salaris en veiligheid zeker veel gedaan ge weest, maar men stelt zich zeer terecht de vraag of de mensen nu tevreden zijn en of de bekomen at mosfeer wel gezond is. Men vraagt zich zelfs af of de mensen nu hun zelfvertrouwen weergevonden heb ben en hun levenslust. De mense lijke materiële behoeften werden voldaan, maar hoever staat het nu met hun spirituele en morele be hoeften? IN DE ONDERNEMING Onbetwistbaar staat het vast dat de werknemer deel uitmaakt van het raderwerk der onderneming. Op dit punt loont het de moeite van na te gaan hoe de Amerikaan en de Europeaan respectievelijk in dat raderwerk aangepast worden. Daar is eerst en vooral het sa laris, niet alleen het vast loon maar ook het schommelend loon dat men kan noemen: het winstaandeel in het bedrijf. Hier dient ook de so ciale veiligheid onderzocht waarvan de Europese werknemer niet vol doende het gevoel heeft er iets voor te doen. Ten slotte is er het gebied van de informatie ovef de gang van het bedrijf, m.a.w. wat weet de Amerikaanse arbeider over de winst van het bedrijf? Al deze punten hebben ontegensprekelijk hun weerslag op de werkatmosfeer, en beïnvloeden het rhythme van het werk en dus de productivi teit van het bedrijf. BUITEN DE ONDERNEMING De werknemer heeft ook betrek kingen buiten de onderneming en hier komen wij op het syndicaal terrein. Het syndicalisme is in Europa zeer sterk ontwikkeld en het is ze ker nuttig te onderzoeken welke invloed de syndicaten in Amerika op de arbeider uitoefenen. Op dit gebied zal dienen onderzocht te worden of de Amerikaanse arbei der een syndicale invloed onder gaat in strijd tegen of in samen werking met de onderneming en of de invloed der syndicaten zuiver materialistisch is dan of hij te vens meewerkt tot de morele vor ming. EEN PARITAIRE MISSIE Deze missie die aldus haar werk programma uitstippelde, werd pa ritair samengesteld, te weten u 1 neutrale waarnemer, 4 patroor afgevaardigden en 4 syndicale gevaardigden. (Zie vervolo b>' Begonnen in 1905, is de Basiliek van Koekelberg nog niet voltooid. Tot op heden stortte iedere Belg gemiddeld nog geen 8 fr. voor dit nationaal bouwwerk. Thans werd een nieuwe postzegel-serie uitgege ven en wordt er een oproep gedaan opdat iedereen deze serie zou ge bruiken. Per postzegel van 1,75 fr. is er enkel een bijtaks van 0,25 fr. Vele kleintjes maken een groot cn... iedereen doet mede.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1952 | | pagina 1