VOOR POPERINGE EN IEPER
16
31
Hadden wij dat niet...
wij zouden er om roepen
Het Instituut "De Rozenkrans, te Oostduinkerke
andermaal op volle dreef
Blijde intrede van Koning Boudewijn
te Antwerpen
Vredesverdrag voor West-Duitsland
te Bonn ondertekend
Westvlaanderen en de Wereldkerk
A
Een Stukje Congo te Roeselare
Opening van de Koloniale Tentoonstelling door Zijn Exc. Minister Dequaei
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
ZATERDAG
MEI
Nieuwe
identiteitskaarten
BUITENLANDS OVERZICHT
De Herstel- en Uitbreidingswerken
aan het Medisch-Paedagogisch instituut voltooid
Bondsrepubliek wordt scuverein - Bezetting ten einde
Hoge Commissarissen worden Ambassadeurs
en Westerse Troepen worden Geallieerden
De nieuwe
UURTABELLEN
Assisenhof van
WesfvSaancieren
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9. - Postcheckr. 47,63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE,
St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523.
leper:
F. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Wervik:
ROGER PECTOR,
Leiestraat 11. - Tel. Komen 491.
Veurne:
M. D'HERT, Noordatraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS NIEUWS
ONZE 3 UITGA VEI.
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten)
48* JAAR.
N' 22.
1952
POSTABONNEMENT 1952:
België (tot einde 1952) 80 fr.
Felgië (6 maand) 70 fr
Andere landen 4fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge
NOG een sprong en 't verlof
is daar.
Nog een sprong en dui
zenden jongens en meis
jes zijn veertien jaar oud
geworden en niet langer school
plichtig. Voor die rakkers een grote
gebeurtenis. Voor de ouders... even
eens!
Is 't zelfs nu reeds r.' t te laat
om daarover nog te schrijven? Of
is 't misschien nog vijf vóór twaalf?
Het aantal ouders die onverschil
lig staan tegenover het probleem
van die veertienjarige slinkt van
jaar tot jaar. Gelukkig' genoeg'Het
aantal ouders die er om bekommerd
zijn stijgt, in evenredigheid. Zo is
het ook best, en zo wel voor de
ouders als voor de kinders zelf.
Ouders kunnen met de vingers
in 't haar zitten! Wat nu met onze
Jan of onze Trees? Nu immers gaat
de wereld open voor die jongen.
Van huis naar school, van school
naar huis en meesters en meeste
ressen hielden toezicht! Gingen ze
onder de vakantie naar zee, of zelfs
naar Zwitserland, - r nog ston
den ze onder toezicht. F- nu! Bij
de schoolverlatenden groeit als van
zelf de overtuiging dat ze groot
geworden zijn en bijna hun zelfs
meester» geworden zijn! Vader en
moeder weten beter wat er van is,
of moesten 't weten!
Ja wat nu? Dat WAS inderdaad
vroeger een probleem. Nu niet meer,
want het werd opgelost!
En in onze dagen is bet nog...
meer opgelost.
We zitten tot over de oren in de
werkloosheid, in Westvlaanderen
toch. 't Grootste deel van de school
verlaters zou toch geen werk vin
den; of misschien kunnen dienen
om... boodschappen te doen, aan
een... prijzeke! Dat gebeux-de vroe
ger ook.
Ge gevoelt het zelf... 't probleem
is opgelost, in die zin althans... de
schoolverlaters moeten weer naai
school. Anders lopen ze toch de
straat op.
Is het nu niet gelukkig voor
ouders en kinders dat in Westvlaan
deren een waar net gespannen
werd van vrije middelbare scholen
en vakscholen? Dat was het werk
van katholieken die de toekomst
voorzagen! Naderhand kwamen de
anderen aangedraafd, die zelf nooit
enig initiatief namen, maar heel
eenvoudig alles op de hals schoven
van vaderke Staat, 't Enige wat zij
zelf vonden, was een fonds voor pet
ten of prijzen bij de prijsuitdeling.
Maar daarover hebben we 't niet,
vandaag toch niet!
Twee wegen staan dus open:
Middelbare studies of beroeps
onderwijs.
Vooral om de jongens is het te
doen. Ouders kunnen immers...
dromen, ook in klare dag! «Mijn
kind schoon kind»... ge weet wel!
Vraag maar eens aan de goê
meesters hoe 't dikwijls gaat. Hoe
veel moeders zijn er die werkelijk
gelóven dat hun jongen moeilijk
leert? Hoeveel ouders bouwen geen
kastelen in de lucht? Onze jongen
zal niet zo hard moeten werken als
ik,» dat zou een vr "~r ook al eens
zeggen... en 't zijn maar harde wer
kers die... arriveren, precies gelijk
in de velokoersen!
Middelbare studies! Humaniora?
Jawel, wanneer GOEDE raad werd
ingewonnen. Middelbare scholen?
Maar dan toch niet om na drie
jaar de jongen uit de school te
halen... noch mossel noch vis. Zo
aan.
aan.
gemotoriseerde arbeid dan
schone fijne handjes.
Bezoekt die expositi:s in de Sink
sendagen, neemt uw jongen meó,
geeft uw ogen de kost, c 'j zelf en
uw jongen! En zo gij het nog niet
gedaan liadt, gaat met uw jongen
naar een van or.ze burelen voor
beroepsoriëntering. Daar zal men
u leren waar uw jongen best voor
geschikt is.
Ziet ge, er wordt gesproken, ge
schreven, gecongressesrd over het
nijpend vraagstuk van werkver
schaffing in Vlaanderen, 't Was no
dig, maar even nodig' is 't dat wij
zorgen voor de wer' krachten.
En als ik werkkrachten bedoel,
dat is niet alleen voor de industrie,
dat is voor handel, voor land- en
tuinbouw. Er is over Westvlaande
ren een heel net gespannen van
middelbare scholen, land- en tuin
bouwscholen en berospsscholen.
Hadden wij die niet wij zouden
er om roepen; :>u we die hebben
moeten wij er gebruik van maken.
Nog een sprong en 't verlof is
daar.
PÉ VLAMYNCK.
.Mm
fan al onze
Lezers en Lezeressen,
een Zalige Hoogdag
van Pinksteren
Van 8 Juni af.
In het Staatsblad van 23-24 Mei
is een Ministerieel Besluit ver
schenen houdende vaststelling van
de datum waarop het Regentsbe-
sluit dd. 1 Maart 1950 betreffende
de identiteitskaarten in werking
treedt, benevens overgangsmaat
regelen in verband daarmee. In
dat besluit wordt voorzien dUt de
gemeentebesturen van 3 Juni 1952
af de identiteitskaarten zullen ver
vangen. Van die datum af mogen
geen kaarten van het oude model
meer afgeleverd worden.
De kaarten van het oude mo
del blijven geldig tot op het ogen
blik van hun vervanging en ten
laatste tot de datum waarop de
algemene vervangingswerkzaam
heden in de gemeenten, waar zij
uitgereikt zijn afgesloten worden.
De Minister van Binnenlandse Za
ken stelt voor elke gemeente de
datum van het afsluiten der werk
zaamheden vast.
De Week der Verdragen
CONTRACTUELE VREDE EN
CONTRACTUELE VEILIGHEID
Maandag jl. te 10 uur werd
dus te Bonn het contractueel
vredesverdrag ondertekend tussen
AmerikaEngeland, Frankrijk cn
West-Duit sland.
En Dinsdagavond te 5 uur on
dertekende men te Parijs het ver
drag betreffende het Europees
Leger, waaraan deelnemen, Bel
gië, Duitsland, Frankrijk, Italië..
Luxemburg en, Nederland.
Tot op hei laatste nippertje
rezen er moeilijkheden op en beJ
stond er kans dat de onderteke
ning zou moeten uitgesteld wor
dt n.
Dc strubbelingen kwamen deze
keer vooral van Franse zijde. Ter
wijl dhr Schuman reeds te Bonn
was met het oog op de onderteke
ning van het verdrag, kwam de
Franse regering bijeen in aanwe
zig lit id van president Auriol om
te zien en te beraadslagen of het
voor Frankrijk mogelijk en wen
selijk was het contractueel vredes
verdrag en de akkoorden over het
Europees Leger te ondertekenen.
De redenering was do volgende:
allemaal goed met die contractuele
vrede en dat Europees Leger,
Raeds op einde Mei 1940 werd
aan de gebouwen van het Instituut
schade aangebracht door de be
schietingen gedurende drie dagen
en drie nachten, bij het binnenko
men der Duitsers. De grote ver
woesting, het totaal uitbranden van
het hoofdgebouw, deed zich voor
in de nacht van 20 tot 21 Septem
ber 1941. Veel Ocstduinkerkenaars
spreken nog van deze tragische
nacht, waarin, ten gevolge van
luchtbombardementen, verschillen
de branden terzelvertijd oplaaiden
in de streek. De keuken, een dag
zaal der kinderen, spreekkamers,
slaapzalen waren uitgebrand. Men
zou voorlopig zijn plan moeten zien
te trekken, en naar veiliger oorden
vcor kinders en zusters uitzien.
Iu Oktober 1941..yerliat...men. .hst,
gesticht! Het was een droevige uit
tocht! De Zusters Dominikanessen
van Brugge, die in 1921 het ge
sticht hadden geopend en het
sindsdien jaar op jaar hadden zien
groeien en uibreiden, die al die ja
ren aan honderden misdeelde kin
deren hun beste zorgen hadden be
steed, trokken nu d 'g met de
meisjes naar Assebrr en met de
jongens naar Helkijn, Alleen de
Eerw. Heer Bestuurder en enkele
zusters bleven in de gebouwen.
Veel jonge mannen uit de pro
vincie herinneren zich nog heel
goed het gesticht waar ze tussen
Juni 1942 en Maart 1943 door de
bezetters als verplichte arbeiders
aan de verdedigingswerken der kust
werden gelogeerd.
Bij de bevrijding in 1944 werd
het gesticht door de Belgische Staat
in beslag genomen, ingericht en
gebruikt als interneringskamp voor
politieke gevangenen van 20 No
vember 1944 tot 1 Mei 1945.
Eindelijk, na de afschaffing van
het interneringskamp, na een bijna
vier jaren lange ballingschap, kon
de afdeling der jongens uit Helkijn
teruggebracht worden naar het ge
er dan geen grote werkkracht in sticht op 24 Mei 1945. Wat was men
De ouders hadden dien raad op
gevolgd, en dan brachten ze een
paar maand later zielsgelukkig hun
kind naar het gesticht. Nu zou het
eindelijk aangepast onderwijs krij
gen, waar het nut zou kunnen uit
trekken, volgens een speciale me
thode, zonder onderscheid van vak
ken als rekenen, geschiedenis, aard
rijkskunde, en zo meer, maar vol
gens belangstellingcentra, en indi
vidueel, want er wordt geen les ge
geven aan de klas als groep, ieder
oer vijftien kinderen der klas wordt
afzonderlijk behandeld en het werk
dat het te doen heeft, wordt hem
als een op te lossen spel voorge
steld. Het kind zal nu leren lezen
en schrijven, antwoorden in de klas
als de andere, zich de gelijke van
de andere klasmakkertjes gevoelen
en Stilaan zijn geschokt zelfver
trouwen herwinnen. Grotere meis
jes worden opgeleid in huishoude
lijke arbeid, en de jongens kunnen
na hun veertien jaar een stiel gaan
aanleren in een aangepaste vak
school bijde Broeders van Liefde.
Is het te verwonderen dat De
Rozenkrans weldra weer vol zat.
Met de dag deed zich de nood ge
voelen aan plaatsruimte. Niet enkel
het herstel van het hoofdgebouw
drong zich op, maar een nieuw
klooster moest er komen en het
vooroorlogs opzet om de gebouwen
langs de Koninklijke Baan en de
tennis te verbouwen en te moder
niseren zou meteen ten uitvoer ge
bracht worden.
Eindelijk was men in Augustus
1950 klaar gekomen met de oor
logsschade, de provincie beloofde
een schone toelage, en op 4 Sep
tember van hetzelfde jaar, werd de
eerste steen van de nieuwe gebou
wen gelegd. En nu staat het er,
groot en schoon, modern opgevat,
een waardige broer van alle grote
homes van de kust. De plechtige
inhuldiging en inwijding gaat door
op Vrijdag 30 Mei.
Reeds meer dan 30 jaar wonen
de Zusters Dominikanessen van
Brugge in de streek van Nieuw
poort-Veurne, bijna duizend kin
deren uit geheel België, maar voor
al uit de provincie Westvlaanderen
werden in het gesticht opgevoed,
en toch blijft het Medisch-Paeda-
gogisch Instituut De Rozenkrans
in de streek praktisch een grote
onbekende. Daarom werd door het
bestuur van het gesticht besloten
op Zaterdag 31 Mei, op Sinksen en
tweede Sinksendag', het nieuwe
klooster en de nieuwe gebouwen
voor het publiek open te stellen
van 9 tot 11 uur, en van 14 tot 16
uur. Iedereen is welkom!
maar als er morgen in Duitsland
een andere regering komt (b. v.
naar aanleiding van een hereni
ging van Duitsland) en die nieu
we regering wil niet gebonden
zijn door wat Bonn ondertekend
heeft, wat dan?
Om te voorkomen dat Frankrijk
dan in een nieuwe gevaarlijke toe
stand zou verkeren, moeten Ame
rika en Engeland verklaren dal
zij elke defioiencie in het West-
Europees geheel als gevaarlijk
voor hun eigen veiligheid zullen
aanzien.
Dat was trouwens ook de. die
pere zin van de debatten die
vroeger in de Assemblée Nationale
dienaangaande hadden plaats ge
had.
Wij zijn het daarmee volledig
eens, want hoezeer ivij ook hopen
dat die waarborg zich nooit in
daden zal moeten omzetten, toch
is het onmogelijk de toekomst te
doorgronden en is het ook beter
zich tegen alle mogelijke wijzi
gingen in de Amerikaanse politiek
la voorzien.
Men mag inderdaad het Ameri
kaans aspect in deze zaak niet uit
het oog verliezen. Daar gaat de
strijd tussen de internationalis
ten(Truman-Eisenhower) en de
America first» mensen (Taft-
Hoover). Voor de eersten kwam
het er nu op aan te bewijzen dat
hun politiek de goede en de juiste
is, en dat ze, met het oog op de
beveiliging van Amerika, in Euro
pa de gewenste vruchten heeft
voortgebracht.
Maar het lot zou ook zó kun
nen draaien dat het roer in han
den komt van de tegenstanders
van die politiek, en daarom is het
van belang dat die verklaring
werd afgelegd. Meer nog: het.
komt redelijk voor te verlangen
dat die verklaring mede zon neer
gelegd worden in de verschillende
betrokken parlementen samen met
de verdragen wanneer deze laat
ste ter bekrachtiging worden voor
gelegd.
Verder is het ook interessant,
aan te stippen dat het verdrag
betreffende het Europees Leger
voor 50 jaar werd aangegaan. Dat
is immers een termijn die langer
is dan die van het Atlantisch
Pact, ivaaruit blijkt dat de be
trokken landen het inzicht heb
ben voor altijd samen te werken,
onafhankelijk van elke tijdelijke
veiligheidscombinatie.
En ten slotte is het ook verheu
gend dat zowel Engeland als
Amerika verklaard hebben dat zo
elke aanval op de landen van het
Europees Leger zullen aanzien als
een aanval tegen zichzelf 'gericht.
Dus: automatische toestand van
oorlog tussen de States en het
Verenigd Koninkrijk enerzijds en
een of meer aanvallers op Europa
anderzijds. Ook dat gaat verder
dan de verplichtingen van het
Atlantisch Pact waarin alleen voor
zien wordt dat elke óndertel:enaar
er zal over beslissen wat hij zal
doen wanneer een der medecon
tractanten wordt aangevallen.
Ju
Over de inhoud zelf van
contractueel vredesverdrag met
Duitsland zullen wij niet uitwei
den. De lezers vinden dc tekst er
van ongetwijfeld verder in dit
blad.
Men zal cr ongetwijfeld veel
critiek over uitbrengen, zowel bin
nen als buiten Duitsland. Ons
komt echter voor dat men het in
dc gegeven omstandigheden moei
lijk beter had kunnen doen.
En wat ons speciaal aanbelangt
ive komen er trouwens verder
op terug is dat de deur naar
het Oosten cr niet mee dichtge
klapt wordt.
SIGNER NEST PAS RATÏFIER
Ondertekenen wil nog niet zeg
gen bekrachtigen. Zo luidt de titel
van het hoofdartikel van het
Franse officieuze blad Le Monde
van Dinsdag jl.
Daarin wordt gehandeld over de
Franse terughoudendheid en over
het feit dat de Franse regering
aan dc States heeft laten roeten
dat het verdrag niet aan de As
semblée Génerale ter bekrachti
ging zou ruorden voorgelegd, zo
lang er geen explication géné
rale zon plaats gehad hebben
tussen Frankrijk en Amerika.
Die explication is inmiddels
Woensdagmorgen te Parijs be
gonnen.
Ze gaat over dc drie volgende
punten:
Zaterdag' 24 en Zondag 25 Mei
hield Z. M. Koning' Boudewijn zijn
blijde intrede te Antwerpen.
De Scheldestad was in feesttooi
en schitterend versierd. De ont
vangst ten stadhuize, het bezoek
aan het tehuis voor havenarbei-
1. - Do Amerikaanse bestellin- ders en aan de haven, alsmede een
gen aan de Franse nijverheid; plechtige H. Mis die 's Zondags
(Zie vervolg blz. 2.) I door de Koning' werd bijgewoond
Op de foto: de koninklijke stoet in het stadscentrum.
in O. L. Vrouwkerk, vormden de
hoogtepunten van deze feestelijk
heden die duizende bezoekers naar
de grote handelsmetropool lokten.
Ook in andere steden van het
land zal de Vorst zijn blijde intre
de doen. Voor Gent, is deze plech
tigheid vastgesteld op Zondag I
22 Juni.
die jongen steekt, dan blijft hij
zijn leven lang een kleine bedien
de. Heb ik het vroeger niet eens
gezegd?... We zullen kunnen dac-
tylo's» uitvoeren en zullen moeten
gespecialiseerde arbeiders invoeren!
Met Sinksen zijn bijna in alle
steden van de provincie... exposi
ties te bezoeken. Neen, niet van
schilderijen, maar van werk van
de leerlingen onzer beroepsscholen.
Ge hebt de keus, van de gewone
vakscholen, de middelbare, tot die
van het hoger technisch instituut
te Oostende.
Geen jaar gaat voorbij zonder
dat ik met Fiel natuurlijk,
naar een van die exposities ga. Jaar
na jaar kunnen we daar, bij der oge
zien, hoe ons beroepsonderwijs evo-
luéert en degelijker wordt, meer en
meer aangepast, praktisch-aange-
past aan de industrie van onze pro
vincie en aan die van... morgen!
Men kan wel praten over uitbrei
ding van de nijverheid, over nieu
we nijverheden, over de tussen
komst van banken en kapitaal... ge
bouwen en grondstoffen zijn niet
alles; geschoolde werkkrachten zijn
even nodig. Wij zelf moeten voor
die werkkrachten zorgen.
Daar gebeurt dat, in onze vak
scholen. 't Is waar, men maakt van
de jongens geen heerkes, maar po
tige kerels. Maar het waren ook
ai potigekerels die in onze
streek de nieuwe werkgelegenheden
lanceerden. En dat kan er weerom
niet in bij mij, dat van de andere
zijde alles er op gezet werd om...
middelbare scholen te zien oprich
ten, dan wanneer iedereen toch ziet
dat we veel meer behoefte hebben
blij eindelijk weer thuis te zijn
Maar welke beschadiging', hoe tries
tig de aanblik van het vernield
hoofdgebouw! Men moest zich
noodgedwongen aanpassen, de za
ken voor het beste schikken, ge
duldig' wachten en wroeten om al
les weer in orde te krijgen, trachten
er bij te zijn. voor de oorlogsschade.
En het sloeg mede! Daken wer
den hersteld, vensters gestoken,
klassen herschilderd, vloeren en
parket afgeschrapt, alles werd op
zijn oude plaats teruggebracht.
Ouders kwamen met nieuwe kin
deren, jongens en meisjes, die ver-
achterd waren, niet konden op
schuiven op school of onmogelijk
volgen in de klas waarin ze ge
plaatst waren, die belachen werden
door hun klasmakkertjes, omdat zij
niet even veel konden als zij. Dc
meeste dier ouders hadden zich
reeds lang met kommer afgevraagd
wat er van hun kind zou geworden,
cf er toch geen speciale school be-
stmid voor kinderen die niet mede,
konden op de gewone school, en
van waar het geld in dat geval zcu
komen. Tot op zekere dag de on
derpastoor, onderwijzer, verpleeg
ster of sociale assistente met het
blijde nieuws kwam dat er te Oost
duinkerke een gesticht bestond voor
kinderen als het hunne en dat de
ouders alleen maar aan de dokter
een getuigschrift hoefden te vragen
waarbij het kind in een speciale
onderwijsinrichting moest geplaatst
worden wegens ziin verstandelijke
achterstand. Zij moesten dan daar
mede naar hun Burgemeester gaan,
aan wien ze tezelvertijde een aan
vraag moesten doen om het kind
in De Rozenkrans te Oostduinkerke
te plaatsen. De Burgemeester zou
dan zelf zorgen dat alles geregeld
werd om het kind op leesten van
het Gemeen Ponds in dat gesticht
te plaatsen.
Zicht op (le nieuwe gehouwen langs de Koninklijke Baan. Vrije
toegang <>p Katerdag vóór Saksen, Sinksen, en IwrUe Sinksendag,
telkens van 9 lot JU eu vail II tot 16 uur.
BONDSKANSELIER ADENAUER
on wie nog' de zware taak rust het
vredesverdrag door liet Duits par
lement te doen goedkeuren.
Te Bonn werd Maandag jl. met
grote plechtigheid, het vredesver
drag tussen de Westerse Grote Mo
gendheden en West-Duitsland on
dertekend door Dr Adenauer, na
mens West-Duitsland, dhr Dean
Acheson namens de U.S.A., de Heer
Antony Eden voor Groct-Brittan-
nië en dhr Robert Schuman voor
Frankrijk. De respectievelijke par
lementen moeten het nu evenwel
nor goedkeuren.
Vele maanden reeds werd tussen
de Grote Drie en de West-Duitse
Regering onderhandeld over het
definitief vastleggen van dit ver
drag. Einde vorige week, toen de
Ministers van Buitenlandse Zaken
van U.S.A., Groot-Brittannië en
Frankrijk reeds te Bcnn waren
toegekomen in hét vooruitzicht van
het ondertekenen van het vredes
verdrag, werden door de Franse
Regering ter laatster uur nog nieu
we waarborgen gevraagd tegen de
Duitse deelname an de Europese
verdediging. De Franse Regering
stelde zelfs de inwilliging van deze
eis afhankelijk voor de onderteke
ning van het vredesverdrag.
Deze Franse eisen, inhoudende
dat de V. S. van Amerika en Groot-
Brittannië een waarborg zouden
geven dat West-Duitsland zich niet
zou terugtrekken uit het verdrag
van het Europees leger, voorzien
voor een duur van 50 jaar. werden
tenslotte ingewilligd door de andere
partners van de Westerse Grote
Mogendheden.
Aan de Fransen werd ook toege
zegd dat de Franse en de Belgische
troepen gelegerd in Duitsland tot
30 Juni 1953 de voordelen zouden
genieten die door de Duitse auto
riteiten waren voorzien voor de
Amerikaanse en Britse legers in
Duitsland.
Intussen had de Franse zet enige
verwarring' gesticht.
Een laatste obstructiepoging van
wege de West-Duitse socialisten om
het ondertekenen van het vredes
verdrag te doen uitstellen, faalde
evenwel in het Bondsparlement.
Maandag jl. had dan de plechtige
ondertekening plaats in de Bunds-
raatszaal van het West-Duitse Par
lement te Bonn. Nagenoeg een 500
personen waren op deze plechtig
heid aanwezig'.
De kleine geallieerde landen wer
den niet uitgenodigd op deze bij
eenkomst.
Tijdens deze plechtigheden werd
het woord gevoerd door Dr Ade
nauer, die het verdrag noemde als
zijnde een werk dat zal helpen de
vrede en de vrijheid van de wereld
te handhaven, ook als een stap
naar de herenigina van gans Duits
land. Dhr Schuman antwoordde en
drong aan op samenwerking.
Na de ondertekening hielden de
vier Ministers die het verdrag on
dertekenden een persconferentie
tijdens dewelke alle vier het woord
voerden. Zij verklaarden dat hun
doel was, het behoud van de vrede
en van de vrijheid en de hereniging
langs vredelievende middelen van
heel Duitsland. Zij noemden het
verdrag een mijlpaal op een lange
weg en de hoeksteen van de Euro
pese samenwerking'.
Het gesloten vredesverdrag be
staat uit verschillende documenten
behelzende zes conventies.
Bij de algemene overeenkomst
HR ROBERT SCIIUMAN
Frans Minister van Buitenlandse
Zaken, die kranig de Franse belan
gen verdedigden.
HR DEAN ACHESON
de Amerikaanse staatssecretaris, die
met de ondertekening van het ver
drag buitengewoon de buitenlandse
Amerikaanse politiek diende.
wordt het bezettingsstatuut afge
schaft en wordt West-Duitsland
weer souverein. De geallieerde hoge
commissie wordt afgeschaft. De
drie bezetténde mogendheden zul
len voortaan in West-Duitsland
vertegenwoordigd zijn door ambas
sadeurs.
In deze conventie worden verder
de bevoegdheden uitgestippeld die
de geallieerden wensen te behouden
uit hoofde van de koude oorlog. Zij
hebben betrekking op het recht
strijdkrachten in Duitsland te be
houden en alle kwesties die de een
making van het land en de rege
ling van de vrede aanbelangen. De
drie mogendheden hebben 't recht,
in geval de veiligheid van hun
strijdkrachten bedreigd wordt, hel
bestandsrecht over het gehele land
of een deel cr van Uit te roepen,
•laar slechts wanneer cle bondsre
publiek de Europese Verdedigings
gemeenschap niet in staat zijn zelf
ae orde te handhaven. Zij zuilen
geen andere maatregelen mogen
treffen dan die welke hiertoe ver
eist zijn en zullen in de ruimste
mate een beroep doen op de bonds
regering of de bevoegde Duitse
diensten.
Het onmiddellijk doel is de op
neming van de bondsregering, op
gelijke voet met de overige landen,
in dc Europese Verdedigingsge
meenschap, dig zelf tot de ge
meenschap der vrije volken be
hoort.
Op verzoek van een der partijen
kan het verdrag' worden herzien in
geval van eenwording van Duits-
(Zle vervolg blz. 9.))
Aan de gevel van het stadhuis te
Roeselare wapperde Zaterdag jl.
24 Mei de koloniale vlag ter gele
genheid van de opening der .kolo
niale tentoonstelling, die van 24
Mei tot 8 Juni in de gebouwen van
de Foorhalle, Bruggesteenweg, in
gericht wordt door het studie- en
documentatiecentrum voor Belgisch
Congo en Ruanda-Urundi (Wet
straat 94, te Brussel) onder aus
piciën van het Ministerie van Ko
loniën.
ONTVANGST TEN STADIIUIZE
Om 15 uur werden de genodigde
personaliteiten op het stadhuis
ontvangen, waar in de schepenzaal
een academische zitting doorging..
Waren aanwezig: Zijn Exc. Mi
nister Dequae, minister van kolo
niën; Burgemeester Jos. De Nolf;
Z. E. H. Kan. Vervenne, pastoor
deken; Z. E. H. Fruytier, provin
ciaal proost N.C.M.V.; volksverte
genwoordigers Degryse, Declerck,
Gillis de Pelichy en Verhamme; de
senatoren Allewaert en Baert; R.
Moreeuw, provinciaal sekretaris N.
C.M.V.; Smissaert, lid van de be
stendige dep.; E. Devos, arrondis
sementscommissaris; Desmet en
Bagein, schepenen; stadssekretaris
G. Desmet; R. Dendoncker, arron
dissementsingenieur; P. Lobel,
hoofdcommissaris van politie en
verschillende ambtenaren van het
Ministerie van Koloniën en Open
baar Onderwijs.
Volksvertegenwoordiger Declerck,
ondervoorzitter van het N.C.M.V.
Westvlaanderen, dankte in zijn
openingstoespraak het stadsbestuur
en het Ministerie van Koloniën
omdat ze het mogelijk hebben ge
maakt deze tentoonstelling in te
richten te Roeselare en wees erop
dat deze tentoonstelling een mid
del is om jonge krachten te ne
men voor de kolonie.
Burgemeester De Nolf drukte in
een korte toespraak zijn voldoening
uit over het feit dat zijn stad de
eer te beurt valt voor de inrichting
van deze eerste koloniale tentoon
stelling' en feliciteert het inrich
tend comité om deze verwezenlij
king. Hij gaf vervolgens een bon
dig overzicht van de ontwikkeling
van onze kolonie gedurende de
laatste 50 jaar onder leiding van
het moederland.
Tot slot nam Zijn Exe. Minister
Dequae het woord. Deze koloniale
tentoonstelling' werd te Roeselare
ingericht enerzijds om zijn uiterst
gunstige ligging in het midden van
Westvlaanderen en anderzijds uit
erkentelijkheid voor het groot aan
deel dat Roeselare heeft bijgedra
gen in liet kolonisatiewerk.
Deze tentoonstelling is geplaatst
in het kader van het tienjarenplan
en is er op gericht jonge en ge
schoolde arbeidskrachten aan te
werven voor de kolonie. Zij wil te
vens het hare er toe bijdragen om
de handelsbetrekkingen met de ko
lonie nauwer toe te halen. Vervol
gens gaf de Minister een overzicht
van de vooruitgang die onze kolo
nie kende onder het Belgisch ko
loniaal beleid.
DE OPENING
DER TENTOONSTELLING
Na het schenken van de erewijn
begaven de overheden zich naar de
gebouwen der Foorhalle, Brugge
steenweg. Na een kort 'welkom
woord door volksvertegenwoordiger
Declerck namens het inrichtend
comité knipte Minister Dequae het
symbolisch lint door en verklaarde
de tentoonstelling voor geopend.
Daarna werd een bezoek gebracht
aan de verschillende standen, ter
wijl nadien de genodigden in de
cinemazaal vergast werden op en
kele documentaire films over onze
kolonie.
Deze koloniale tentoonstelling is
fris uitgewerkt in een aantrekke
lijk milieu en geeft een ruim over
zicht van het grootse kolonisatie
werk. Aan de hand van graphische
voorstellingen en beelden worden
de reeds bereikte resultaten weer
gegeven en een duidelijk overzicht
wordt gegeven van de verschillen
de. in de toekomst uit te voeren
verbeteringen in het kader van het
tienjarenplan voor de ontwikkeling'
en de uitbating' van Belgisch
Congo.
In dit tienjarenplan zijn 25 mil
liard 228 millioen frank kapitalen
belegd, terwijl het fonds voor in
lands welzijn dat in Februari 1948
werd gesticht, sedert zijn oprich- wordt aangeboden.
ting tot op 31 December 1951 reeds
duizend en zeventig millioen heeft
besteed voor de materiële en morele
ontwikkeling der inlanders.
Vooral voor de jongeren is deze
tentoonstelling belangwekkend, om-
dat hen wordt aangetoond welke
mogelijkheden onze kolonie biedt.
waar een groot tekort is aan jonge
en geschoolde arbeidskrachten.
De koloniale tentoonstelling te
Roeselare is een getuigenis van de
ondernemingsgeest en de onver-
moeibare werkkracht van de blanke
bevolking in Congo cn het grootse I
kolonisatiewerk van het moeder
land.
De tentoonstellig is iedere dag J
tot 8 Juni toegankelijk voor het pu-ï
biiek van 10 tot 20 uur, tegen de ij
prijs van 5 fr. Een gratis autobus- i
dienst verzekert het regelmatig ver- J
voer der bezoekers Van de Statie i
naar de Foorhalle, terwijl in de j!
Foorhalle een kosteloze doorlopen
de cinemavertoning de bezoeker.
Ter gelegenheid van de opening van dc Koloniale Tentoonstelling,
gehouden te Roeselare in de Foorhalle, had vooraf een plechtige
ontvangst plaats op het Stadhuis. Wij bemerken op de foto van links
naar rechts: Heer Minister Dequae tijdens zijn merkwaardige toe
spraak; Heer Burgemeester De Nolf en Heer Volksvertegenwoordi
ger A. Declerck.
Vier moet branden P. T.ievens.
der TREINEN,
TRAMS,
AUTOBUSSEN
in voege sedert 18 Mei jl., vin
den onze lezers op blz. 12-13-15.
Twee zaken op de rol.
De tweede zittijd van het Assi
senhof zal voorgezeten worden
door Raadsheer Moeneclaey.
Op de rol staan twee zaken.
De eerste het jachtdrama te
Oedelem op 27 December 1949, op
Jules Adam, uit. Knesselare, die
zonder verwittiging neergeschoten
werd door vader en zoon Stan-
daert. De vader is intussen over
leden en de zoon zal verschijnen.
De tweede zaak is deze ten laste
van Sylvie Geeraert, uit het Hoog-
stuk, ie Brugge, die op 13 April
1951 haar echtgenoot Van Hecke
dcor gasverstikking om het leven
bracht.
Enkele dagen voor zijn afsterven
heeft Mgr Lamiroy, de betreurde
Bisschop van Brugge, in de Sint-
Jozefskliniek met bevende hand
nog de boodschap ondertekend voor
het jaarlijks verslag der parochiale
missie-actie in zijn Bisdom. Zijn
laatste boodschap wellicht, tct zijn
priesters en diocesanen. Het is niet
zonder ontroering dat we in dat
inleidend schrijven lezen: «Laten
missionarissen uit Westvlaanderen
werkend in diverse missiegebieden, i
nl. 832 paters e:> priesters: 20!
broeders en leken' 1.095 Zusters cru
leken. Naast die levende getuigen
van de onvoorwaardelijke gehecht-
heid van onze gouw aan het missie-
ideaal, brengen we tevens 'nulde
aan de 1.163 overleden zendelingen
die, hetzij na een verdiende rust]
in vaderlandse bodem of. veelal,
we ook hier de hulp inroepen van midden de strijd om zielen met|i|
edelmoedige LEKEN, die zoveel
kunnen bijdragen tot een vurige
missiegeest in de parochie, 't zij ze
ijveren voor de Pauselijke Missie
werken die steeds de voorrang
moeten krijgen op alle andere mis
siewerk 't zij ze werkzaam zijn
in onze bloeiende missienaaikringen
en dekanaie missiebonden, die we
steeds talrijker wensen. We zijn er
innig van overtuigd dat een dege
lijke Missie-actie, waarbij we graag
voegen de Herenigingsactie voor de
terugkeer der afgedwaalde broeders,
sterk zullen bijdragen tot het be
waren van de Katholieke geest
in onze parochies
Met een gewettigde trots hebben
we dit 27° jaarverslag verder door
bladerd. Het thuisfront moet het
missiefront steunen was één van
de kernwoorden van Mgr Lamiroy.
Goddank, zo is het hier bij ons...
De opbrengst voor de Pauselijke
Missiewerken is ongeveer één mil
lioen gestegen. De ijvernarsters van
de Voortplanting des Geloofs de
den- de ledenbijdragen met 236.000
fr vermeerderen, de I-I. Kindsheid
blijft het lievelingswerk van onze
kinderen, het St Petrus Liefdewerk
telde dit jaar 33 jongens uit mis
sielanden die werden priester ge
wijd, dank zij de steun van gebed
en geld uit ons bisdom ontvangen.
Voor wie enigszins vertrouwd ge
raakt met statistieken die een licht
werpen op de indrukwekkende mis
sie-effectieven die Westvlaanderen,
de wereld door, vertegenwoordigen,
kan niet anders dan even bewonde
rend stilstaan voor de missieliefde
van ons volk dat een bestendige
getuigenis aflegt van zijn ant-
woord-in-daden aan de oproepen
uit Rome. Inderdaad, op dit ogen
blik zijn niet minder dan 2.131
als enige troost hun God - naar I
het woord van Kardinaal L&vige-|jj
rie in de geliefde missiegrond de i
Eeuwige Opstanding verbeiden
Westvlaanderen is neg steeds del
missiegouw bij uitstek! Maar t.o: li Ij
moet ook hier de dringende wek - 3
roep van de Paus in zijn lamste',
Missie Encycliek «Evanoelii Prae-|
cones weerklinken: «Wat ons nog®
aan missiewerk overblijft, vergt
een reusachtige inspanning»! De
nood dringt, want in de missielan
den, vooral die van Azië, wordt de
toekomst van de wereld, cok van
ons land, ook van ons bisdom, nu
beslist. Onze parochiale missie-ac
tie moet dan in snel tempo dei
hoogst mogelijke bloei kennén: een|
algemene, intense gebedsactie en||
het geldelijk offer, hoe klein ook,
dit als lid van de Pauselijke Mis-!
siewerken. Verder de individuele1
prestatie ten voordele van de mis
sic en niet het minst: daadwrrke-j
lijke steun aan de missionarissen!
aisook aan de roissiepers door ver
spreiding, recrutering en medewer-Ü
king: lidmaatschap van naaikrin
gen. missiebonden, enz.
Op Pinksteren doet de Paus el
jaar beroep op de zieken, opdat zij1
hui ziek-zijn zouden opdragen
voor de missies: het is de jaarliikse
missieziekendag. Alle krachten moe
ten worden gemobiliseerd... grootj
en klein, rijk en arm...*ja ook de
zieken! Op hun hulp rekent de
Paus heel speciaal.
Dat het hoogfeest van Pinksteren!
aller harten ontstekel 1952 moeti
r triomfjaar voor de missie wor-jl
den. het Xavénus-jaar, het Mgrl
Roelens-jaar. eindelijk: het Lie-f
vensjaar waarin, naar de leuze vanl
de vurige zendeling: «Vier lhoef|
branden!
