VOOR POPERINGE EN IEPER
12
7
Duizenden mensen
zullen daar zijn L
35 Doden vallen te betreuren
Bedrijvige Valsmuntersbende
ontmaskerd te Wervik
De Wervikse
Handelsfoor
H. Hartprocessie
te Roeselare
op Zondag 22 Juni 1952
15 Overlevenden werden uit de verongelukte autocar gered
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
ZATERDAG
PRIJS
JUNI
3 Frank
1952
DE GROOTSE GULDENSPORENFEESTEN
TE KORTRIJK 1302-1952
Een der grootste katastrofen van het baanverkeer ooit in Europa gekend
dompelde op Sinksenavond de Franse Noorderkust in rouw
BUITENLANDS OVERZICHT
Aanhoudingen in verschillende plaatsen van
Zuid-Westvlaanderen
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisetr. 19.
Tei. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE,
St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. Tel. 445.
Wervik:
ROGER RECTOR,
Leiestraat 11. - Tel. Komen 491.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Aangesloten 6ij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS NIEUWS
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten)
MAR.
N' 23.
Bladxijdan
POSTABONNEMENT 1952:
België (tot einde 1952) 80 fr.
België (6 maand) 70 fr.
Andere landen 4fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Santen, Gasthuisstraat IS, Poperinge
Belgische Autocar met 50 Toeristen uit Gent
stort in het water te Grevelingen
Ook dit jaar hebben de Sinksen
dagen duizenden toeristen op de
baan gelokt, die het eerder twij
felachtig weder trotseerden om er
eens voor één of twee dagen tus
sen uit te zijn.
Zo vertrok uit Gent, Sinksen-
morgen rond 8 uur, een autobus
der Flying Cars volgeladen met
50 toeristen; mannen, vrouwen en
jongelingen die voor die dag eens
hun hartje gingen ophalen in het
Franse Noorden. En of ze erop ge
vierd waren! Dit gezelschap waren
immers trouwe supporters van de
Gentse voetbalploeg La Gan-
toise»... Week na week hadden ze
hun spaarcenten weggelegd om alle
verplaatsingen van hun ploeg mede
te doen, maar de «gesloten deuren»
te Luik hadden hen van een Zon
dagreisje beroofd en van wat ze
gemist, maar te goed hadden, daar
zouden ze nu eens dubbel en dik
van genieten.
De Kaap Griz Nezwas hun
bestemming en niemand ontbrak
op hot appel toen vertrokken werd.
Van Gent zakten ze af aio ver
Kortrijk naar leper, waar ze na
een kort oponthoud verder Cassel,
St Omer en Boulogne aandeden.
Kortom hun reisje was het tra
ditionele eendagsreisje reeds door
duizenden autobussen met Vlaamse
mensen gedaan. Van Boulogne
keerden ze dan terug langsheen
de kust, aiover Kaap «Griz Nez»,
Kaap Blanc Nez Kales, Greve
lingen...
Neen, verder dan Grevelingen
kwam het niet, daar wachtte hen
het noodlot en begon voor 35 on
der hen de reis naar de eeuwig
heid. Alleen 7 mannen, 6 vrouwen
en 2 knapen ontsnapten aan de
dood, doch beleefden er de ver
schrikkelijkste ogenblikken van hun
leven.
DE RAMP
We weten niet lezer of ge de
baan kent, wellicht zijn velen on
der u reeds over datzelfde stukje
baan gereden, zonder er groot ge
vaar in te zien. Werkelijk. Terwijl
we daar op de plaats der ramp
stonden, hebben we het ons hon
derden malen afgevraagd hoe dit
toch kan gebeurd zijn... hoe dit
toch mogelijk was en we hebben
tientallen malen dat eindje baan
bekeken.
TE 18 UUR. Een algemeen zicht op de Vauban-sluisbrug gedurende de reddingswerken, nadat de
eerste drenkelingen reeds gered werden. Rechts de bijgebrachte gemotoriseerde hefkraan. Beneden
(daar waar het witte kruisje zich bevindt) de plaats waar de autocar onder water zit. Men bemerkt
er het kleine reddingsbootje van de Bruggen en Wegen, waarin de duiker, die pogen zal de kabels
rond de car te spannen om deze op te halen.
DE EERSTE REDDINGEN
Gelukkig voor enkele inzittenden
der car stond het openschuifbare
opperdek ongeveer, 1 meter open.
Een 5-tal personen aldus briga
dier Evrard, die ondertusen seffens
toegelopen kwam moeten zo door
het, water uit d.e car gezwalpt zijn
geworden en kwamen aan de op
pervlakte. Als bij wonder lag
daar aan de kade vastgeankerd
de Franse kustvaarder Quic-en-
Goigne», die zo pas van een reis
uit Portsmouth was binnengevaren
en wiens matrozen nog aan dek wa
ren. Deze, op het hulpgeroep van
het mogelijke werd gedaan om de
om huln roepende drenkelingen, die
bovenkwamen, te redden.
Twee tolbedienden, de matroos
Wadoux 'en een herberguitbater,
die op dit hulpgeroep eveneens
kwamen toegesneld, sprongen on
verwijld in het water en zo slaag
de men er in 15 personen te red
den, onder wie 7 mannen, 6 vrou
wen en 2 jongens.
In dit getal zijn begrepen. 4 per
sonen die de twee matrozen-ge-
broeders, Matayer is hun naam,
wisten uit te halen, nadat ze langs
20.45 UUR. De autocar is voor de eerste maal bovengehaald. De lijken worden door de hellende
houding langs achteren gedreven. Enkele ogenblikken later zal de kabel afglijden en het logge ge
vaarte zal terug in de afgrond verdwijnen.
Het u beschrijven? Zo eenvou
dig! 'n Brede baan met in rechte
lijn op zelfde as slechts een ver
nauwing om over een ijzeren brug
te rijden bij het binnenkomen van
Grevelingen, als men van Kales
komt. Op die brug, langs weers
kanten, twee verhoogde voetpaden
voor de veiligheid der voetgangers.
Meer niet, en toch. daèr is 't dat
die Flying Car die op Pinksteren
daar misschien als de 3 i 4001'
autobus voorbijkwam, een daad
zou stellen waarbij 35 mensen
levens zouden te betreuren vallen.
Langs de uiterst linkse kant, in
plaats van het midden te houden,
is die ear op de brug gekomen, is
hij met het linkervoorwiel op dat
verhoogde voetpad gereden, door
gereden... doorheen de lichte U-
ljzeren balustrade, om zo, na een
onderdeel van een seconde te heb
ben blijven steken, traag in het
Water te glijden.
Dit gebeurde in de vooravond,
rond 17 uur. Een Frans tolbeambte,
brigadier Evrard, zag van op korte
afstand dit ontzettend ongeluk ge
beuren. Hij hoorde de inzittenden
van de autocar schreeuwen en hui
len, toen een zware plons in het
water aan dit geluid een einde
stelde. Een .plotse stilte viel in,
50 mensen vochten wanhopig met
mekaar op leven en dood.
WANHOPIGE
REDDINGSWERKEN
Die brug bevat tegen haar flan
ken langs de rechterkant sluizen.
Aan deze sluizen begint het Aa-
Kanaal. Het ongeluk wilde dat het
nu hoog tij was, dat de sluizen
dus gesloten waren, om te beletten
dat het water uit de zee het land
zou intrekken. Links, richting zee,
stond het water ogeveer 2 meter
hoger dan rechts, aan de andere
kant der brug. Ware de autobus
langs de andere kant, de rechtse,
gevallen, dan had in deze ongeveer
3 meter diepte wellicht zich nooit
zo een afgrijselijk drama afge
speelde. maar links hadden we
5 meter en daarin verdween de
autocar totaal.
brigadier Evrard, stormden seffens
ter plaats en duikelden onmiddel
lijk het water in.
In een oogwenk konden ze 5 per
sonen aan boord slepen. Ondertus
sen waren nog andere personen
toegesneld, die nu ook met alle
middelen waarover ze beschikten,
poogden de drenkelingen aan land
te krijgen. Koorden werden uitge
worpen, reddingsboeien, kortom al
de kap de autobus waren binnen
gedrongen. Achteraf wisten ze me
de te delen dat ze, eens de bus
binnengedrongen, in een vechten
de mensenmassa waren terecht
gekomen en dat ze er 4 hadden
kunnen bevrijden, na deze eerst
bewusteloos geslagen te hebben,
om zodoende zelf hun eigen leven
te reddenzo wild waren die tegen
de dood vechtende mensen.
GEORDENDE REDDING
MAAR TE LAAT
De redding dezer overlevenden
had slechts enkele minuten se-
duurd. Van de geredden konden ei
13 ter plaats verzorgd en opgeno
men worden in bijliggende private
huizep. Twee erg gekwetsten wer
den onmiddellijk naar het hospi
taal te Duinkerke overgebracht.
Intusen waren de Franse dien
sten gealarmeerd e.n was dhr Dorp,
ingenieur van Bruggen en Wegen
in de haven van Grevèlingen, ter
plaats om de leiding te nemen der
reddingswerken. Ook de gerechter-
lijke instanties, onder leiding van
dhr Fichaux, proeureur der Repu
bliek, kwamen ter. plaats, terwijl
een sterke politiemacht de orde
dienst verzekerde.
Intussen was het 18.30 uur ge
worden, toen een gemotoriseerde
hefkraan langs de kade werd op
gesteld om de autocar uit het wa
ter te halen.
Aanvankelijk scheen alles vlot te
zullen verlopen, want door bemid
deling van een duiker uit Duin
kerke, slaagde men er vrij vlug
in de kabels rond het voertuig té
krijgen. Toen dit echter voor twee
derden uit het water was, knapte
een kabel door en plonsde de auto
car terug in het water. Tot vier
maal toe werd de poging herhaald
doch het bleef verloren moeite.
Ten slotte slaagde men erin
meerder kabels stevig vast te ma
ken aan het voorgedeelte van de
autocar en deze aldus in hangende
houding boven het wateroppervlak
te brengen.
EEN HELS VIZIOEN
Voor de omstaanders werd het
een hels vizioen, dat bijna onbe
schrijfelijk is en waarvan we bij
dit relaas een paar foto's toevoegen.
De ruiten van de car moete:
door de wanhopige mensen stu
geslagen zijn geworden, terwijl zij
vochten om hun leven. Toen heti
voertuig een eerste maal boven wa-j
ter getrokken was en terug neer
stortte, kwamen vier lijken rèed.
buitengeslingerd, deze van twe
mannen en twee vrouwen.
In het licht van de schijnwer
pers, want het was inmiddels 22 u
geworden, zag men thans verschil
lende lijken door de stukgeslagen
vensters half naar buiten hangen.
Het achterste gedeelte van de wa
gen vertoonde het verschrikkelijk
ste schouwspel dat men zich ooit
inbeelden kan. Daar lagen de lij
ken op elkaar gestapeld. Een na!
een werden zij eruit gehaald en'
aan boord van een klein reddingsJ
bootje naar de kade gevoerd.
(Zie vervolg blz.
21.39 UUR. Het achterdeel der bovengehaalde car. Men bemerkt er de lijken bet e luv "b hel
andere opeengestapeld. De ruiten zjjn stuk en op de gebinten zijn de ongelukkigen half in, half uil
blijven sicken. Links bqv en een, vrouw,links .onder het li jltJe van een jongentje.
ONZE WESTHOEK?
Zo niet het schoonste,
dan toch van 't schoon
ste uit onze Vlaamse
streken.
Wie kent er onze bergen niet?
't Is misschien waar, de Kemmel-
berg kwam eerst aan de beurt om...
wereldberoemd te geraken onder de
oorlog 14-18. Dan was het als een
begankenis of bedevaart van. oud
strijders en nieuwsgierigen. Sedert
brak het... toerisme los en nu is
het een wemeling van autocars over
en naar onze Westvlaamse bergen.
Schoon! en... oud!
Die Westhoek? Wat een rol heeft
die niet gespeeld in de... bescha
ving van Vlaanderen!
Het ging uit van wat we nu
Frans Vlaanderen noemen; van die
vermaarde abdij van St Omaars,
die haar monniken uitzond, uit
zwermen liet, land en volk bewer
ken liet en tot hoge bloei bracht.
Wie hoorde er niet over de be
roemde abdij van, «de Duine»?
Is men te Koksijde niet bezig met
verder te zoeken naar... het puin
van de grootste kerk onzer streek?
Wie bezocht dat juweel van een
kerk niet van de... stad Lo? Eén
juweel, één schat, een oude abdij
kerk! Zo waren er nog in de West
hoek! Zo was er een te Voormezele,
nu een rustig dorp, bedolven in het
groen van weiden en koren, diep
in de vlakten, van waar ge de
Kemmelberg voor uw neus ziet zijn
hoge rug opsteken, van waar ge
de kerk van Wijtschate als een
reus ziet oprijzen. Voormezele, een
vlek welig, weelderig groen.
En ook daar was een abdij, en
met die abdij bemoeide zich de
grote Heilige Bisschop St Jan van
Waasten, een van de glories der
kerk uit de heel vroege middel
eeuwen... Och, wie durft zeggen
dat hij onze streek en haar ge
schiedenis kent?
Wie hoorde ooit over de abdij
van Voormezele en over haar grote
schat, een relikwie van het Heilig
Bloed? de abdij Is... ver
dwenen.
De hoog-vereérde relikwie blijft
bewaard!
Die oude Abdij van Voormezele?
St Jan van Waasten hervormde
reeds in t jaar 1100 het kapittel
tot klooster, met de regel van
St Augustinus. De proost van het
klooster, Isaac, reisde af en toe
.haar de Paus en -bracht uit Rome
in 1152 een relikwie mee van het
H. Bloed van O. L. Heer. 29 Juni
1152 werd die kostbare schat van
lepér in stoet naar de Abdij van
Voormezele overgebracht.
Van die dag af werd in de abdij
die relikwie vereerd en bewaard.
Maar we hebben in Vlaanderen
zo veel beroerde tijden beleefd, ge
looft ge mij als ik zeg dat we zo
weinig afweten van de geschiedenis
van dit kleine hoekje dat Vlaande
ren heet, van dat heel kleine...
Westland.
Daar Is de geuzentijd. Dertig jaar
lang zullen fanatieke dwepers, met
hun hagepredikersaan beeld
stormerij doen, talloze kerken en
kunstschatten verbranden en ver
nielen. Twintig jaar lang werd de
relikwie verborgen in de Réfugié
van de abdij, in de Hondstraat te
leper. De abdij was... verdwenen!
Ia 1584 keerden de monniken naar
Voormezele terug. Beroerde tij
den! 1.648, nieuwe vlucht naar
leper. De Fransen hebben immers
de abdij vernield en wat nog over
schoot wordt door Spanjaards met
de grond effen gemaakt.
In 1664 wordt de relikwie weer
om plechtig naar de abdij overge
dragen en nu kent Voormezele een
bloeitijdperk van verering. De hele
streek stroomt saam om jaarlijks te
bedevaarten naar het H. Bloed.
De Franse Revolutie komt nu de
vrede storen. 10 Mei 1794 gaat de
abdij in de vlammen op, de Sans-
Kulotten hebben daarvoor gezorgd.
De relikwie berust weer te leper.
Maar ze zou nog wel verder reizen.
Inderdaad, onder de oorlog 14-18
werd zij gered en reisde tot Lourdes
bij Pastoor Desmet, oud-onderpas
toor van Izegem. De pastoor bracht
in. 1919 de relikwie naar Voormezele
terug, 't is te zeggen naar de plaats
die men vroeger Voormezele noem
de, want heel het dorp was ver
gaan,, verdwenen... een obusput!
De laatste tocht ging weer naar...
leper. Er was drie dagen gevochten
geweest in 1940, tot 29 Mei, Pastoor
Pecceu was echter te Voormezele
gebleven. Op bevel van de Bisschop
werd de relikwie te leper in veilig-
.heid gebracht.
Kerstdag 1944 brachten de leper-
lingen Voormezele's rijkste schat
terug en in 1945 waren duizenden
bedevaarders aanwezig wanneer
voor, het eerst de H. Bloedprocessie
Weer door het dorp trek.
Nu is heel het .dorp, het stille
dorp, al bedrijvigheid! 't Is 800
jaar geleden... 1152, dat proast
Isaac'uit Rome'de relikwie mede
bracht... 800 jaar!
Voormezele herdenkt dat groot,
dat enig gebeuren! 800 jaar is het
dorp in bezit van die enige schat.
800 jaar werd die relikwie daar
vereerd, door eigen bevolking en
die van. de hele Westhoek en
Frans-Vlaanderen.
Vcprmezele herdenkt. Voormezele
visit; De koorts heeft het stille
dorp aangegrepen.
27 Juni en 29 Juni zijn de grote
jubeldagen waar in pracht en praal
llll
Voormezele ons tonen zal hoe het
kleine dorp houdt van zijn grote
schat.
Voormezele heeft zijn plicht
begrepen!
Dat er in die schone, oude West
hoek zo veel gebeurde... wist gij
dat?
Maar wat gij wel weet, evenals
ik zelf, dat we hoe langer hoe
meer houden van alles wat het
onzeis. En wat ik even goed
weet? Dat het op die jubeldagen
stromen zal van volk... heel de
Westhoek benevens velen uit Frans
Vlaanderen, uit Zuid, Noord en
Oost, om die aloude kostbare re
likwie te vieren, mee te jubelen
met Voormezele, waar, 800 jaar ge
leden, proost Isaac uit Rome het
H. Bloed meebracht, om daar, allen
Vlamingen, de grote tijden van ons
klein landje weer te overzien en
over ons landje zegen en vrede af
te smeken.
»-
Als ik U zeg, dat er die dagen
te Voormezele duizenden en dui
zenden Vlamingen zullen komen
meevieren en... bidden!
PÉ VLAMYNCK.
In de Guldensporenstad te Kortrijk werd reeds een aanvang ge
nomen met de opbouw van het machtig podium, waar de opvoeringen
zullen plaats grijpen van het prachtig GULDENSPORENSPEL
dit ter gelegenheid van de 650e verjaring van de Guldensporenslag.
Niet min den 8 opvoeringen van dit reusachtig historisch spel zijn
thans reeds voorzien, namelijk op 6, 7, 8, 9, 10, 11,12 en 13 Juli.
Hier geven wij een geslaagd beeld van de werkzaamheden aan
het podium op de markt te Kortrijk, waar het prachtig Gulden-
sporenspelzal opgevoerd worden. Op de achtergrond bemerkt men
de Sint-Maartenskerk, de Hoofdkerk van Kortrijk.
Stellingen in Botsing
NOG DE AKKOORDEN
VAN BONN
De contractuele vredesverdra
gen die de vorige week tussen
West-Duitsland en de Westmach
ten ondertekend werden, zijn nog
steeds het voorwerp van heftige
discussies zowel buiten als binnen
Duitsland.
Aangezien die ondertekening nu
een gedane zaak is, twist men ei-
niet meer over of ze al dan niet
moeten getekend tvorden, maar
men tracht in de gebeurtenissen
van de jongste tien dagen het be
wijs te vinden dat men gelijk had.
Er zijn inderdaad mensen die
gezegd hebben dat die onderteke
ning fataal zou leiden tot de de
finitieve splitsing van Duitsland
en tot het definitief afspringen
bij voorbaat van alle mogelijke
ren daarentegen hielden vol dat
men zich niet door vage Russische,
voorstellen mocht, laten weerhou
den van onmiddellijk te doen wat
men later ten slotte toch zou doen
indien het moest blijken dat nieu
we onderhandelingen met de Sov
jets toch weer niets zouden ople
veren.
Nu is het gemakkelijk begrijpe
lijk dat de eerste categorie triomf
kraait. De jongste dagen hebben
toe inderdaad een stel dingen in
Duitsland zien gebeuren die de in
druk wekken dat Oost-Duitsland
DHR PINAY
Frans Eerste-Minister, die in wer
kelijkheid aan de wereld toont, dat
Frankrijk, wars van alle commu
nistisch gedoe, zijn lotsbestemming
weer vast in handen neemt.
thans werkelijk dieper van het
Westen zal worden afgescheiden.
De toegangen tot Berlijn worden
practisch afgesneden en tussen
Oost- en West-Berlijn wordt een
Over valsmuntersbenden hoorde men de laatste maanden niet
veel, want in postkantoren en bankgebouwen hangen nog altijd de
reeds lichtjes vergeelde waarschuwingsbilletten van een drietal jaren
geleden, toen men een briefje van duizend frank van het oude type
eerst tweemaal moest bekijken eer men het veilig durfde wegbergen.
Alhoewel de valse briefjes voor een tijdje uit de circulatie bleken ver
dwenen te zijn, zou het toch maar tijdelijk zijn, want Zaterdag 31 Mei,
zijn de gevaarlijke briefjes te Wervik terug op de proppen gekomen.
Gelukkig wist politiecommissaris Schmidt uit Wervik er dadelijk de
domper op te zetten en meteen de jacht in te zetten op de gevaarlijke
sjacheraars die in 4 dagen tijds één na één in de handen van moeder
Justitia vielen.
ingericht door het N. C. M. V. j|
H WERVIK, onder de hoge be- M
=3:
s scherming van het Stadsbe-
1 stuur, in de lokalen en bijgc- g
H bouwen der Fabriek, gelegen j
Kasteelstraat, gaat door op jj
I 14 - 15 - 16 - 21 - 22 - 23 Juni. g
HOE HET UITLEKTE
Het was reeds iedereen opgeval
len dat de 30-jarige Roger Zègres,
slachter in de Speiestraat te Wer
vik, op grote voet leefde en zich
zelfs de laatste tijd nog een splin
ternieuwe Amerikaanse wagen had
aangeschaft. Iedereen wist noch
tans dat de slachterij Zègres, vroe
ger te Komen gevestigd, failliet
was gegaan en dat de jonge Zègres
toch in een paar jaar tijd tot der
gelijke welstand niet kon opklim
men.
Maar Zaterdag jl. leverde de be
trokkene zelf het bewijs hoe hij
dit klaar speelde.
De Wervikse politiecommissaris,
dhr Schmidt, had inderdaad reeds
vernomen dat er door een onbeken
de persoon vals geld verhandeld
werd in de streek. Discretie was
geboden en over het net dat ge
spannen werd, lekte niets uit. Za
terdagnamiddag bood zich te Ko
men een persoon aan die op vier
verschillende plaatsen groot ver
teer maakte en zich daarbij nog
overvloedig Frans geld aanschafte.
Dit kwam de politie ter ore en het
bleek weer Zègres te zijn die de
briefjes liet wapperen.
Ook te Wervik bood hij zich aan
bij een inwoner der stad en vroeg
om er 4.000 B. fr. in Franse munt
te wisselen. Zonder achterdocht te
1 koesteren werd hem het gevraagde
overhandigd, maar toen Zegres met
vier briefjes van duizend fr. be
taalde, scheen het dat hij over
stuur was en beefde.
Terwijl hij reeds aanstalten
maakte om weg te gaan. bekeek de
vrouw, die het geld had uitgewis
seld, de briefjes nog een.; aandach
tig' en was er door getroffen dat
de bankbilletten ruw aanvoelden en
dat de handtekening zo grof was.
Terwijl Zègres reeds aan de voor
deur was, bekeek de vrouw de brief
jes tegen het licht en stelde met
verbazing vast dat er geen spoor
van watermerk te bespeuren viel.
Met de uitroep der vrouw; 't Is
slecht geld wist haar echtgenoot
dadelijk wat er haperde en terwijl
hij op straat ging. kon hij nog net
op tijd Zègres, die reeds in zijn
auto zat, toeroepen even terug naar
binnen te komen.
In een paar seconden tijd wist
Zègres dat hij ontmaskerd was en
koelbloedig stemde hij er in toe
zij-r Frans geld terug tc, geven In
ruil voor zijn vier briefjes. Maar
daarmede bleef het niet. want de
politie van Wervik was intussen
van uit Komen gealarmeerd ge
worden en alhoewel Zègres nog ge
durende een paar uren op vrije
voeten wist te blijven, werd hij
tegen de avond in zijn woning door
dhr politiecommissaris om. uitleg
verzocht.
AAN 'T ROLLEN
Aan loochenen viel er niet te
denken en Zègres bekende hoe hij
op vier verschillende plaatsen in
Komen en op'één plaats te Wervik
zijn valse briefjes aan de man had
gebracht.
Toen het er op aan kwam uitleg
te verschaffen over de herkomst
van het vals geld, wist hij te ver
tellen dat hij het bekomen had
door een betaling' die hem gedaan
was door een slachter uit Geluwe,
zekere Gerard Lecleir. Te goeder
trouw, beweerde hij. en om geen
schade tc doen, heb ik van dat
slecht geld trachten af te geraken.
Daar deze uitleg te schoon was
om waar te zijn, werd Zègres mee
naar het politiebureei geleid. Eerst
werd er in zijn woning nog eens
goed gezocht, maar van valse brief
jes waren er maar een paar exem
plaren meer te vinden.
Zègres werd in verzekerde bewa
ring opgesloten en om over deze
zaak geen gras te laten groeien,
trok de' heer politiecommissaris
Schmidt nog dezelfde avond naar
Geluwe. Hij deelde zijn bevindin
gen mede aan de plaatselijke po
litie en Lecleir moest op zijn beurt
rekenschap geven.
Deze. zocht eerst naar een smoes
je met er op te wijzen dat zijn
vrouw de geldzaken deed en hij
van niets op de'hoogte, was. Maar
toen zijn vrouw. Antoinette Ben-
tein, enkele ogenblikken later thuis
kwam, moest er toch uitleg ver
strekt worden. Intussen was er bij
Lecleir nog een voorraad van 25
briefjes van duizend fr. voor de
pinnen gekomen. Allemaal splinter
nieuw en natuurlijk door en door
vals.
Oin zich te trachten te redden,
schoven de echtelingen Lecleir de
schuld cp Zègres die hen het vals
goedje zou bezorgd hebben. Maar
de politie liet zich geen oren aan
naaien en ook het echtpaar Lecleir
vloog de bak in.
Alhoewel de vangst goed was,
scheen dit toch maar een begin te
zijn en de B.O.B. yap leper werd
nog dezelfde avond verwittigd.
(Z ie vervolo OU. 2j
echte muur opgetrokken. Tezelf-
dertijde wordt het Oosten thans
officieel gemilitariseerd en begint
men gevaarlijke geruchten te ho
ren over grensincidenten aan de
grens tussen de twee Duitslanden.
Aan de andere kant zijn omsin
gelingen als deze van het commu
nistische radiogebouw in de Britse
zone van aard om plots zeer ern
stige spanning te verwekken in
dien daar ooit een schot moest
vallen.
Het is nu zeer duidelijk dat deze
tweede blokkade van Berlijn door
Rusland gewild is en goedgekeurd,
en dit lijkt reel op een verharding
van het Kremlin tegenover de
Westmachten.
Maar aan de andere kant kan
men niet zeggen dat de Russen al
iets gedaan of gezegd hebben waar
uit zou blijken dat zij over een vre
desverdrag met Duitsland of ér-1
hereniging van het Rijk niet meer
willen onderhandelen.
De laatste Russische nota die
we in ons vorig artikel besproken
hebben, doet de deur niet dicht.
En de feiten die sedertdien ge
beurd zijn kunnen evengoed als
chantage geïnterpreteerd worden
dan als wat anders.
Wat nu gebeurt moet men zeker
niet lichtzinnig opnemen, want
daar kan altijd een warme oorlog
uitspringen, maar men moet het
ook niet dramatiseren. Als men
wil oorlog voeren zal men altijd
een reden vinden en als men het
niet wil vindt men ook altijd een
vreedzame oplossing.
EUROPA-PLANNEN
Ook te Straatsburg heeft men
voor tegenstellingen gestaan.
De Raad van Europa was weer
eens voor een week bijeengeko
men en daar werden twee ideeën
tegenover mekaar geplaatst.
De enen willen voortgaan met
het stap voor stap realiseren van
de Europese eenmaking langs spe
ciale plannen en autoriteiten om.
Zo hebben wij het Schumanplan,
het Europees Leger, het Groen
Plan, enz.
Anderen daarentegen menen dat
men onmiddellijk een algemene
wetgevende vergadering zou moe
ten bijeenroepen en dat alle Hoge
Autoriteiten, die in het leven wor
den geroepen, tegenover die ver
gadering verantwoordelijk zouden
zijn om daarna werkelijk een soort
Europese regering te krijgen, ten
minste voor de zes landen die bij
het Europees Leger en bij het
Schumanplan betrokken zijn.
Ten slotte bestaat er een me
ningsverschil tussen diegenen die
niet onmiddellijk aan een Euro
pese grondwetgevende vergadering
denken. De enen willen Straats
burg tot de zetel van alle Hoge
Autoriteiten maken, terwijl de an
deren vinden dat dit al te zeer een
(Zie vervolg blz. 2.)
Weerom nadert voor Roeselare
de grote dag waarop zijn wijdver
maarde H. Hartprocessie haar
rondgang doet.
Zondag 22 Juni, te 3 uur, zal de
stad vollopen met mensen die van
heinde en verre komen om deze
kleurrijke gewijde stoet te bewon
deren. Wat er dan zo bijzonders
aan deze processie is dat haar faam
zich van jaar tot jaar verder ver
spreidt en sinds enige tijd zelfs de
grenzen van het land heeft over
schreden?
Daar is vooreerst de weelde van
kleuren die werkelijk schitterend
mag worden genoemd, de frisheid
van voorkomen die een lust is om
bekijken. Roeselare heeft een mo
derne processie. Daar is vervolgens
de inhoud zelf die uitgebeeld wordt
en hierin mag de H. Hartprocessie
zeker de vergelijking met gelijk
welke andere doorstaan. Wat ten
slotte de toeschouwers het meest
boeit is de ernst, de vroomheid
waarmede alle deelnemers hun
taak opvatten.
De H. Hartestoet te Roeselare is
niet enkel en zeker niet op de eer
ste plaats een processie die de
nieuwsgierigheid voldoet, ze is er
ene die de mensen aanzet tot
godsvrucht en een getuigenis af
legt van het betrouwen van een
ganse stad tot het H. Hart. Een
Processie dus die, én door haar
omvang én door haar inhoud, een
waar godsdienstig kunstgebeuren
is. Ongetwijfeld wordt 22 Juni een
grote dag én voor Roeselare én voor
allen die er zullen aan houden
daar tegenwoordig tè zijn.