VOOR POPERINSE EN IEPER
12
19
Wie zou daar durven te kort zijn
W
Motokampioen Frans Vanderschrick
te Poperinge in Pistekoers om het
leven gekomen
Jubelviering
Koninklijke Katholieke Harmonie
Sinte CeciliaPoperinge
De Westvlaamse Boerenjeugd
Jubileert
De Gemeentebesturen
Kroostrijke Gezinnen
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER - WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
ZATERDAG
JUU
1952
BUITENLANDS OVERZICHT
Zijn Side-car man, Jean-Harie Stas,
zwaar gekwetst
OP ZONDAG 20 JULI 1952
WAAROM EEN GEZINS
POLITIEK
OP DE GEMEENTE?
GEBIEDEN DOOR
DE GEZINSPOLITIEK
BESTREKEN
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE,
St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. - Tel. 445.
Wervik:
ROGER PECTOR,
Leiestraat 11. - Tel. Komen 491.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS NIEUWS
POPERINGE en IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten)
48* JAAR.
N' 29.
POSTABONNEMENT 1952:
België (tot einde 1952) 70 fr.
Andere landen 4fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
I J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge
"E zijn, wij Westvla
mingen, aardige men
sen, die grote dingen
zien gebeuren, maar
geweldig rap verge
ten. Dan moet ge Is een... speur
hond op zoek bij oude mensen te
lande. Die nog, kunnen de registers
van hun memorie uittrekken en u
beleefde dingen vertellen, die voor
ons reeds echte legenden schijnen.
Nog gehoord van Tippo-Tip en
van Koning Massala?
"k Durve bijna wedden dat gij
monkelt of schaterlacht en over
tuigd zajt dat ik u iets wil... ophan
gen.
Geen spraak van! Vijftig jaar
geleden zongen onze straatjongens
het liedje van Koning Massala uit
Congo en was Tippo-Tip de naam
of de... lapnaam van een Sul tan
slavenhandelaar uit diezelfde Con
go. Wij, in Vlaanderen, kenden van
Congo precies 't geen onze Witte
Paters daarover schreven. Onze
Witte Paters: dat w .ren dan Pater
Vyncke, Pater Roeien- en nog wat
later Pater Vanacker en Pater Huys.
Congo? Dat was 't land waar
krokodillen en negers... mensen
opaten.
Dat was 't land van olifanten en
nijlpaarden.
Dat was 't land van oerwouden en
brousse.
Dat was 't land waar Arabieren
regelmatig hele dorp:- en streken
aanvielen en de mannen meesleur
den naar Zanzibar toe om Cie daar
als slaven te verkopen.
Koning Massala. was h:ons
volk een zwarte Koning, glimmend
zwart, maar getuitematooid met
alle soort pluimen; en Tippo-Tip
was de slavenhandelaar en ivoor-
marchand!
't Was ook de tijd waar de En
gelsen, die de baas waren langs de
hele Oostkust van Afrika, baas in
de Soudan, baas bijna over 't Zui
den van Afrika, het niet lijden kon
den dat Koning Leopc1II hun
dieCongo afhandig had ge
maakt! Maar Leopold was niet...
vervrozen. Hij wenste Congo aan
België over te maken, moest daar
om alleszins de Engelse makelaars
buiten houden en rekende op de
hulp van de enir mensen op wie
hij staat mocht maken: de missio
narissen. Er waren immers in ons
ianid zelf politiekers die van Congo
niet wilden horen. Zo g'ng de grote
Socialist Vandevelde zelfs naar
Londen om daar in de kaart van de
Engelsen te spelen! Door hem en
anderen werden onze zendelingen
zo zwart gemaakt als de negers zelf.
'k Weet het wel, dat horen de So
cialisten nu niet geren vertellen.
Nu Congo een bloeiende kolonie is
geworden, nu malaria en slaapziek
te overwonnen zijn, nu er duizen
den blanken zijn, rijzende steden,
nu er banen en betonwegen aange
legd werden, nu de beschaving er
haar triomfale intrede deed, nu
eisen zij er ook... staatsmiddelbare
scholen. Zij doengewoonlijk
niets, maar eisen zoveel te meer!
Dat is geen stuk legende, maar
historie
En in die brok geschiedenis staat
hoög en groot, niet als een legen
darische held, maar als een man
van de daad, Mgr Victor Roelens,
de eerste Bisschop van Congo, een...
Ardoöienaar.
Moét ik u zeggen dat de jonge
Roelens een... Blauwvoeter was?
Uit datzelfde 'nest van Lievens,
Vyncke, Rodenbaeh en van Notaris
Persyn uit Wimgene, die op 't Col
lege te Tielt de Roeselaarse blauw-
voeterij had... ingeblauwd. De leuze
van -die kerels «Vlaanderen voor
Christuswas waarachtig elders
gedrukt als op papier, mair in het
diepste van hun ziel. Voor die man
nen als Vynoke, Lievens en Roelens
betekende dat, dat Vlaanderen voor
Christus de werel-' zeroveren zou,
zowel Indië als de zwarte Congo!
Hoog en groot staat Mgr Roelens.
Was hij geen Vlaming geweest, uit
Ardooie nog wel, men zou er een
wereldfiguur hebben van gemaakt.
Niets echter belet dat hij zulks is
en wij het niet vergeten!
In 1891 reisde Pater Roelens van
Zanzibar naar de eerste missie van
de Witte Paters aa' het Tangani-
kameer, de reis van maanden en
weken met zwarte dragers, vier
honderd dragers en veertig solda
ten Op die eerste tocht 1 :erde hij
reeds kennis maken met de slaven
handelaars en slave' Irij vers. Fe
bruari 1892 kwam hij ter bestem
ming.
1892... die blanke Congolees zal in
Cóngo sterven in 1947. Zou men
spreken van... oud - Kolonialen?
55 Jaar Congo!
't Eerste wat hij te v .'richten
kreeg? Kibanga, Vy. cke's missie
post geteisterd door de slaapziekte,
immer aangevallen door de Arabie
ren, moet verhuizen. Roelens heeft
het gevonden. Boudewijnstad zal de
nieuwe post heten, waar een grote
kerk rijzen zal, een perel uit Congo.
Maar die kerk zal Kathedraal wor
den, want in 1895 wordt Mgr Roe
lens de' eerste bisschop van Congo.
In 1917 wordt de eerste Congolese
priester gewijd. Gtefano Kaoze. Die
kwam uit de missie van Mgr Roe
lens, die Immers reeds jaren tevoor
een klein en groot seminarie had
opgericht. Met Mgr Roelens i wam
die zwarte priester dan naar Vlaan
deren; dat hebben we nog wel ont
houden! Stefano, de eerste en de
oudste van de 22 zwarte priesters
uit die missie stierf in 1951, 70 jaar
oud!
Met de Bretoense oud-Zouaaf,
Kapitein Joubert, met Commandant
Jacques en Baron Dhanis wordt de
strijd aangevangen tegen de sla
venhandelaars en hun grote chef
Rumaliza, de goede vriend van de
Engelsen, maar de grote vijand van
de... beschaving en de menselijk
heid! Mgr zet de strijd in tegen de
maatschappijen die de negers uit
buiten: dan mocht hij te meer zijn
stem verheffen 'en zijn gezag laten
wegen in de lasterlijke campagne
van 't begin dezer eeuw door Enge
land en de Belgische logemannen
gevoerd tegen Koning Leopo11 en de
Zendelingen. Mgr Roelens daagde
Vandevelde uit naar Congo te ko
men. Vandevelde en Lorand waren
tenslotte gedwongen hun ongelijk
te bekennen. Niet te verwonderen
dat Mgr Roelens en de Koning
vrienden werden; en evenmin te
verwonderen dat bij de onthulling
van het standbeeld van Mgr Roe
lens te Ardooie, t Koninklijk Huis
vertegenwoordigd zal zijn!
EUROPA-POLITIEK
Want, dat moest ik u bij 't begin
zeggen. Mgr Roelens wordt... ge-
standbeeld te Ardooie, op Vrijdag
15 Oogst.
Gij hebt nog Mgr Roelens gezien?
Die rijzige, indrukwekkende gestal
te, met de echte arendr reus er
arendsblik. de purperen ceintuui
op het witte kleed, het schitterend
bisschopskruis op de borst en... toch
de rondborstige Vlaming; de man
van hoog gezag in alle Koloniale
kringen, zo gezien en... ontzien en
toch zo gemoedelijk met zijn oude
bekenden en vrienden, de oude
Blauwvoeter
Vlaming uit één stuk, groot zen
deling, groot Bisschop, een der glo
ries van ons volk, van België, van
de Kerk. De grote Koloniaal, die
niet koloniseerde maar de ware be
schaving bracht naar Congo, de
Bwana Mrefoe lange meester,
bij de zwarten, de grote man van
Congo voor ons.
Al ware er stoet noch muziek te
Ardooie op 15 Oogst bij de onthul
ling van dat standbeeld, toch zou
den alle Vlamingen die hun groten
eren, alle vrienden der zendelingen,
daar geweest zijn. Maar nu... in
't volle! geweld der Roelens-feesten
te Ardooie, zal het er Vlamingen...
stromen.
PÉ VLAMYNCK.
EISENHOWER
die de hoop van de republikeinse
partij met zich draagt.
DE SCHEIDINGSPOLITIEK
IN OOST-DUITSLAND
De zitting van "het parlement te
Bonn, waarover wij verleden week
hier schreven, is verlopen zoals
wij voorzien hadden. Adenauer
heeft al de argumenten gebruikt
Aan de grote motorkoersen, die
jaarlijks op de renbaan der Grote
Heerlijkhede te Poperinge betwist
worden op de tweede Kermis-Zon-
dag, is voortaan een blijvende
droevige herinnering verbonden.
Zondag, 13 Juli, kreeg dit sport
gebeuren, dat talrijke toeschouwers
had aangelokt, een tragische wen
ding. Eerst was het de motorrenner
Deoat uit Ekeren die, bij het mis
sen van een bocht, tegen de afslui
ting der piste terecht kwam. De
renner liep een hersenschudding en
verwondingen aan de rug op, doch
kon in de post van het Rood Kruis
verzorgd worden. Tijdens de laatste
koers, waar de beste side-caristen
in lijn kwamen, sloeg de dood even
wel onbarmhartig toe en trof de
Kampioen van België, Frans Van
derschrick.
FRANS VANDERSCHRICK
n? gen maal Belgisch moto-1'
pioen bij de side-carristen.
BROMMENDE MOTOREN
Honderden toeschouwers wau
Zondag, 13 Juli, naar de renbaan
der Qrote Heerlijkhede getrok
ken om er getuige te zijn van de
sportieve strijd der brommende
motoren. De inrichters hadden voor
een puik programma gezorgd en
niemand minder dan de Kampioen
van België voor side-cars, de stoere
Frans Vanderschrick uit Ander-
lecht, was op verzoek van sport
vrienden naar Poperinge "ekoimen
om er zich met de motorduivels uit
de Westhoek te komen meten Voor
deze kampioen was het een inter-
j mezzo, want pas had hij te Fran-
Icorchamps een nijdig betwiste wed
strijd gereden, waar hij op 6 dezer
door een spijtig ongeval werd uit
geschakeld. Deze 47-jarige motor
renner, tevens zelf constructeur van
zijn eigen side-carmerk Preci
sion en Aiglonmaakte zich
zelfs gereed om Zondag, 20 dezer,
naar Duitsland ts vertrekken en
zich daar te meten met geduchte
kampioenen v a n internationale
faam.
In het rennerskwartier had Van
derschrick heel wat bekijks van
wege de sportliefhebbers. Op de
aanhangwagen, waarmede het ma
teriaal van de kampioen vervoerd
werd, stond langs drie zijden de
indrukwekkende lijst van zijn over
winningen geschilderd. Hij zelf
controleerde zijn materiaal terwijl
op de renbaan de motoren bromden
bij het betwisten der andere reek
sen.
Reeds toen de eerste reeks voor
side-cars betwist werd, scheen het
helemaal geen kolfje naar de hand
van Vanderschrick te zijn. Hij was
inderdaad in koers gekomen met
een recht gebouwde side-car voor
koersen op grote omloop, terwijl
zijn tegenstrevers met schuin ge
bouwde piste - side - cars in het
strijdperk kwamen. Deze laatsten
hadden daardoor het grote voordeel
dat zij in de bochten een groter
snelheid konden ontwikkelen. In de
eerste en de tweede reeks moest
Vanderschrick zich dan ook met
een 4° en 5" plaats tevreder stellen.
DE FINALE
Aanvankelijk schenen de kansen
in de finale te keren voor de kam
pioen en zijn side-carman Jean-
Marie Stas, die er beide alles uit
haalden om een ereplaats te ver
werven. Maar de bochten wreekten
zich onherroepelijk en de kamnioen
kon alleen in tweede versnelling
rijden met een machine die ge
bouwd is voor grote omlopen.
Enkele toeschouwers hadden
daarbij bemerkt dat er iets scheen
te haperen met de machine van
Vanderschrick, want het iel van
Ie side-car gaf duidelijk de indruk
heen en weer te slaan.
HET FATALE ONGEVAL
Op het ogenblik dat de eerste
mners de laatste ronde begonnen,
nad Vanderschrick reeds heel wat
achterstand. Hij volgde Bruneel op
een 70-tal meters. De toeschouwers
bemerkten dan hoe de vaandeldra
ger der motorsport in ons land, met
het kennummer 1 on zijn machine,
van uit de bocht in de rechte lijn
kwam om zijn voorlaatste ronde te
eindigen. Plots, toen de machine
nog q?n 100-tal meters van de meet
was, joeg een kreet van ontzetting
en angst door de menigte. Duidelijk
zag men hoe het zijwiel van de
side-car zich verwijderde van het
voertuig. Het wiel schoof letterlijk
van de as weg. Dank zij de grote
snelheid bleef het voertuig een
ogenblik in evenwicht. Maar onver
mijdelijk dreef het naar rechts uit,
hoe wanhopige pogingen Vander
schrick ook deed om zijn voertuig
in de baan te houden.
In een oogwenk voltrok zich dan
de fatale ramp. Op een 70-tal me
ters van dé aankomstlijn, schoot
de machine als een schicht in de
richting der afsluiting en reed er
drie betonnen palen omver om ver
volgens nog een houten paal te
vernielen. De side-carman, Jean-
Marie Stas, was door de geweldige
schok van het zijspan geslingerd,
terwijl Vanderschrick nog hopeloos
poogde zijn steeds draaiende ma
chine uit de toeschouwers te hou
den. Op het ogenblik dat het toe-
(Zie vervolg blz. 6)
die wij hier hadden aangegeven,
doch de socialisten hebben in hun
negatieve houding volhard. En
ook dat was te voorzien, want de
socialisten, of het nu in West-
Duitsland zij of in België, zij ken
nen geen nationale vraagstukken
die boven alle partijbelangen ver
heven staan. Zij kennen alleen een
alledaags en laagstaand electora-
lisme. Óm aan de macht te komen
zijn voor hen alle middelen goed.
Zoals dg kapitalisten destijds zeg
den de wereld mag vergaan, als
wij er maar ons profijt uitslaan
zo zeggen de socialisten het land
mag er aan ten onder gaan als
wij er maar politieke munt uit
slaan
Hoe zwak hun argumentatie te
gen de politiek van Kanselier Ade
nauer is, bleek echter overduide
lijk toen hun woordvoerder, Carlo
Schmidt, in de hoek gedreven,
moest antwoorden dat de socialis
ten geen betere oplossing konden
aanbieden dan die door de rege
ring gegeven.
Wat er trouwens aan de andere
kant van het IJzeren Gordijn ge
beurt is niet van aard om een
andere oplossing te zien of moge
lijk te maken. Alhoewel niemand
in Duitsland zeer enthousiast is
voor de akkoorden van Bonn, toch
begint iedereen er van dag tot dag
meer in te berusten, naarmate
men vaststelt hoe Rusland eerder
de definitieve splitsing van Duits
land nastreeft in plaats van de
hereniging van het Rijk waarover
zij met de lippen spreken.
Het jongste en tiende congres
van de Oost-Duitse eenheidspartij,
dat Zaterdagavond besloten werd,
bracht er ons een nieuw en dui
delijk bewijs van.
De besluiten die daar werden
aangenomen tonen duidelijk aan
dat men in Oost-Duitsland de weg
opgaat naar de volledige sociali
satie volgens Stalinistische nor
men en dat de Oost-Republiek hoe
langer hoe steviger in het commu
nistisch blok zal worden geïnte
greerd.
Die besluiten zijn trouwens niet
veel meer dan de overname van
de voornaamste punten uit de re
devoering van Walter Ulbricht
secretaris-generaal van de een
heidspartij en vertrouwensman
van Moskou.
Ziehier trouwens het essentiële
van zijn verklaring:
Om de vrede te waarborgen,
alsmede de democratische voor
uitgang er. de uitbreiding van het
socialism in de Duitse Republiek
en te 7 rlijn tegen de aanvallen
van h( Westendaarom is het no-
'i'is '!c grenzen var de democra
tische republiek te consolideren
en te verdedigen, de democrati
sche macht van het volk, van het
regime en van de wettelijkheid te
versterken. Ook moet er gewerkt
worden aan de opbouw van de
weermacht, uitgerust volgens de
meest moderne techniek en bij
machte om de veroveringen der
arbeiders tegen de imperialisti
sche aanvallen te verdedigen.
En de resolutie voegt er aan toe
dat de omverwerping van het re
gime van Bonn een noodzakelijke
voorwaarde is voor de hereniging
van het Rijk, en dat een verscher
ping van de klassenstrijd onver
mijdelijk is.
1831
1952
Ter gelegenheid van:
Benoeming tot Koninklijke Maatschappij;
120-jarig bestaan;
Inhuldiging van nieuwe Vlag.
SEN/Sfi. TAFT,
de eervolle i ..siagene, thans een
der grootste propagandisten voor
Eisenhower.
Het is dus voortaan duidelijk:
de hereniging van het Rijk, waar
over Grotewohl zoveel gesproken
heeft in het verleden, is thans
naar het achterplan (of de rom
melkamer fj verwezen. De zuive
ren van de partij hebben thans
het hoge woord en dat is: in de
eerste plaats socialisatie binnen de
grenzen van de Oost-Republiek,
grenzen die zullen geconsolideerd
en verdedigd worden.
Practisch zal dat leiden tot het
afschaffen van het federaal sta
tuut door de akkoorden van Pots
dam opgelegd en de centralisatie
van de vijf Laenderonder het
gezag van een presidium van vijf
leden die in feite alle macht zullen
hebben.
Een nieuwe epuratiegolf hangt
in de lucht (de verscherping van
de klassenstrijd is onvermijdelijk,
zegt Ulbricht) en tezelfdertijd
tijd komt een zekere boer Gross-
mann aankondigen dat de eerste
kolchoze (gemeenschappelijk land
bouwbedrijf) werd opgericht.
Al die maatregelen worden nog
aangevuld met een snellere ui't-
bouio van de Volkspolizeien
aldus zullen de banden met de
Sovjet-Unie, China en de andere
volksdemocratiën nader worden
toegehaald
Het was werkelijk niet nodig
het met zoveel woorden te zeggen.
Maar het was toch goed dat het
nog eens dik onderlijnd werd al
ware het maar om de ziende blin
den in West-Duitsland, en dus
de eerste plaats de socialisten, dui
delijk te maken dat zij de her
eniging van het Rijk niet uit Rus
sische hand moeten verwachten,
tenzij men in het Westen zou be
reid zijn voorafgaandelijk com
munist te worden.
Een meer orthodoxe bevestiging
van de argumentatie van Kanse
lier Adenauer kan men niet wen
sen.
Een Europa-politiek is er dus
van Rusland niet te vemvach-
ten. Alleen de communisatie van
Europa.
(Zie vervolg blz. 2)
Te 9 uur: Officiële ontvangst op het Stadhuis te Poperinge.
Te 10 uur: Vlaggewijding en Dankmis.
Te 14 uur: GROTE MARSWEDSTRIJD.
Deelname verzekerd van 17 Muziekmaatschap
pijen. Massauitvoering mars, enz.
KUNSTCONCERTEN.
(Zie volledig programma blz. 7.)
In ons verslag van het Provinciaal Congres van de Bond
der Kroostrijke Gezinnen dat Zondag 22 Juni te Wervik door
ging maakten wij meiding van het referaat door Adv. L. Van
Louwe, lid van de Raad van Beheer en landelijk ondervoorzit
ter der Vlaamse Sectie. De beperkte tijd liet spreker niet toe
tijdens het Congres al de punten van zijn referaat te behan
delen, wij komen daarom op enkele belangrijke punten hier
van terug. Dit referaat werd onder de titel Gemeentelijke
Gezinspolitiek» in brochurevorm uitgegeven en kan bekomen
worden op het Algemeen Secretariaat van de Bond der Kroost
rijke Gezinnen, Troonstraat 125, Brussel.
Boven links: de laatste koersfoto van Frans Van tier? in' -V. zij werd eenomen t>'J de aanvang der fi
nale toen hij de leiding ba l op B-;ir d, die men on enke'e malers ziet vo'g n. 11 ven reèh's: liet
verni"'de voertr'? na h"t ongeval. Onder t'nfcs: fr'o g"- onmiddcuiik na het ongev'. "Ten be
merkt tic perso.' i die te sne"ru om h-"n to bieden t rw'"' - bezig ■/■hi het voertuig te vet wij
deren. Ontler rechis: Jean Marie Stas in de kliniek te Totteringe.
Uit antwoorden, binnengekomen
op vragenlijsten door de B.K.G.
gezonden aan de gemeentebestu
ren, blijkt dat er reeds een stro
ming bestaat voor het voeren
van een gezonde gezinspolitiek. Zo
noteren wij o.m.:
418 gemeenten die geboortetoe
lagen verlenen;
319 die toelagen en diverse voor
delen verlenen bij het bou
wen;
254 die subsidies toekennen aan
de Bond der Grote Gezin
nen;
15 die een gemeentelijke ge
zinscommissie hebben opge
richt of een gemeentelijke
gezinsraad hebben erkend;
25 die verminderingen of ris-
tourno's toestaan inzake wa
ter-, gas- en electriciteits-
verbruik;
375 die officieel aan de Moeder-
hulde deelnamen.
De ongelukkige circulaire van
2 Mei 1948 van de toenmalige Mi
nister van Binnenlandse Zaken
had onze gemeentebesturen alle
bewegingsvrijheid ontnomen, maar
nu deze ingetrokken is, dank zij
het kordaat optreden van de Bond
drie jaar geleden, zijn onze ge
meentelijke overheden weerom in
de mogelijkheid gesteld zich van
hun essentiële taak te kwijten,
nl. het behartigen van de belan
gen van de gezinnen van de haar
den die hun gemeente uitmaken.
Omdat de gezinnen de gemeente
uitmaken. Zulke gezinnen zulke
gemeente, en zonder gezinnen
geen gemeente.
De haard is het milieu waarin
het gezin leeft, waar het wordt
opgevoed, openbloeit, waar de
kern wordt gelegd van het toe
komstig gezinsleven van de kin
deren.
Het is de verheven roeping van
de gemeente die onvervangbare
gezinswaarde te beschutten tegen
alle onheil, dit eeuwenoude en
eeuwig jonge gezinsleven zo hoog
mogelijk op te voeren en thans
een helpende hand toe te steken,
om die gezinnen opnieuw in staat
te stellen hun eigen taak te ver
vullen zowel in eigen kring, als in
het maatschappelijk bestel.
De vraag stelt zich, kan de ge
meente dit?
Het antwoord is, ja, omdat zij
juist de openbare instantie is die
het dichtst bij de gezinnen staat
en dus best hun noden kan ken
nen en naar gepaste maatregelen
uitzien.
Het gezin is een levende werke
lijkheid, heilig en onaantastbaar.
Elke afwijzende houding behelst
een grove tekortkoming tegenover
de belangen van de gemeenschap
en een onrecht tegenover de he
den-ten-dage zo verzwakte gezins
cel.
Elke beperking van zijn levens
mogelijkheid alsmede elke aan
randing van zijn vrijheid en van
de ouderlijke verantwoordelijkheid
leidt tot sociale verwording en is
als verderfelijk te veroordelen.
Elke welgemeende actie daaren
tegen die ertoe strekt die haarden
van vrijheid en leven weerom in
staat te stellen, hun eigen opvoed
kundige en sociale taak te ver
vullen, is een zegen voor de men
selijke en sociale herwording van
het individu en voor de gaafheid
en de grootheid van onze volks
gemeenschap.
A. - SOCIAAL-ECONOMISCHE
MAATREGELEN
Algemeen wordt erkend dat de
grote gezinnen op sociaal-econo
misch gebied gehandicapt zijn. Wij
zullen hier niet voor de zoveelste
maal onze argumentatie van de
verbruikseenheden herhalen. Zulk-
danige maatregelen zijn zowel so
ciaal als economisch en zedelijk
van groot belang.
1. - Sociaal omdat ze de prole-
tarisatie van de gezinnen tegen
houden.
2-. - Economisch omdat ze door
de koopkracht op te drijven de
gemeentelijke nering bevorderen.
3. - Zedelijk omdat ze een tast
baar teken zijn van de waarde
ring van de openbare instanties
voor het gezin.
(Sie vervolg Blz. 8.')
Sedert vijf-en-twlntlg jaar zijn ln
veel parochies in Westvlaanderen
de B.J.B.-afdelingen ontstaan. Als
Katholieke Actie - jeugdbeweging
heeft zij de boerenstand en gans
ons volk, door de opvoeding van
de beste onzer boerenjongens en
boerenmeisjes, een ontzaggelijke
dienst bewezen.
Dit jaar, 1952, bestaat de B.J.B.
25 jaar, dat werd deze winter her
dacht in de talloze parochiale ju
belvieringen. Daar werden stich
ters dankbaar herdacht, de gees
telijkheid werd er gehuldigd en
vooral de meisjes en jongens in
eigen stijl, door ernst on leute
brachten er de getuigenis van de
B.J.B. Voor onze ouders was dit de
openbaring van wat de vele ver
gaderingen en verwezenlijkingen
van de boerenmeisjes en -jongens
aan bezieling en vorming kunnen
meegeven.
Te Leuven had met Sinxen een
internationaal contact plaats, waai
de boerenjeugdleidingen van elf
landen zijn samengekomen om de
gezamenlijke vraagstukken uit te
diepen en richting te zoeken. Deze
buitenlandse gasten en duizenden
belangstellenden waren op Tweede
Sinxendag getuige van de fiere
geestdrift van meisjes en jongens
uit alle gouwen, te Leuven samen
gekomen. Daar hebben zij op
gestapt: 7.000 bestuursleden, allen
in kleurige uniform, flink op stap
en met dreunend lied. Zo komen
wij aan het hoogtepunt van ons
jubeljaar; de provinciale viering,
voor ons te Roeselare op Zondag
20 Juli 1952. Te 10 uur H. Mis met
pontificale assistentie, daarna op
tocht door de stad. Te 14.30 uur,
op het sportveld 't Motje groots
Jubelspel met 900 uitvoerders, on
der leiding van Dhr Antoon Van
develde.
Dit heerlijk feest wordt besloten
met een volksavond op de Grote
Markt, waar ruim 300 B.J.B.-meis-
jes prachtige reidansen ten beste
geven.
Die dag wordt een hoogdag voor
onze meer dan 10.000 boerenjon
gens en -meisjes uit de Westvlaam
se gouw bij de B.J.B. aangesloten.
Een feestelijk en aanmoedigend ge
beuren voor ouder en sympathi
sant. Een hoopvol teken voor
iedereen die het met de toekomst
van ons volk goed meent.
Iedereen zal op Zaterdag 19 Juli,
te 18 uur, afstemmen op Radio
Kortrijk, voor de B.J.B.-uitzending
en naar Roeselare komen om
getuige te zijn van wat onze West
vlaamse B.J.B. is en vermag.
Westvlaanderen hoort!
Uw jeugd marcheert in gesloten
gelid door het hart uwer gouw.
Uw boerenjeugd: fier, blij en
sterk
In Amerika gebeuren vele dingen
waarover wij, hier ln de Oude We
reld, meer dan eens verstomd staan.
Niet alleen inzake techniek, voort-
brengst en comfort h -den zij niet
op ons te verbazen, maar zelfs op
velerlei ander gebied kunnen wij
wel eens over de mentaliteit van
de Amerikaan verstomd staan.
Een duidelijk voorbeeld vinden
wij in de zogenaamde Town-mee
ting die in vele stadjes van Nieuw
Engeland, ieder jaar in de voorzo
mer plaats grijpt. Deze Town-
meetingis een v mg adering waarin
alle mannen en vrouwen van de
stad de stedelijke functionnarissen
benoemen, de lokale belastingen
stemmen, die ze zelf in de loo- van
het jaar zullen te betalen hebben,
en zorgvuldig het budget van de
stad, in het belang van allen, op
maken. Bijkomende vergaderingen
hebben plaats wanneer de omstan
digheden het vergen.
Volgens de terminologie in de
politieke wetenschappen, wordt dit
soort besturen aangeduid onder de
benaming van rechtstreekse de
mocratie». Het systeem lijkt ir elk
geval heel wat rechtstreekser en
aangepaster dan onze zo geprezen
democratische instellingen. Of dit
bij ons zou inslag vinde is een
andere vraag. Want op gebied van
opvattingen lijkt de Amerikaan ook
heel wat breder en nuchterder dan
wij.
Links: Wanneer iedereen vergaderd is, wordt de dagorde van de Town-meeting vastgesteld. Rechts: De stemmingen zijn geheim. Een
vrouwelijk kiezer krijgt uit de handen van de stemopnemer de stembrief die zij zal invullen. Beide opnamen werden gedaan tijdens
de meeting die plaats had in het stadje Exeter (5.000 zielen), in de staat New Hampshire,