POEDER MEERAVIA Vóór U, BOUÜAERT ®®®JK Mevrouw VROUWENHOEKJE INTIEME FAMILIEFEESTEN WOL IN AVONDKLEDIJ BIJ DE FABRIKANT KOPEN IS 30 VOORDELIGER KOPEN ELS WAREN FABRIEK Legernïeuws KAPSELS VOOR DE WINTER DE GELUKKIGE HAARD NUTTIGE WENKEN EN RECEPTEN sawsss 't Grootste Meubelmagazijn der streek Si ïftïsiö to' M'N BESTE LEZERBSJBS EN LEZERS, 1952 loopt ten einde I Weldra staan we to het nieuwe jaar. Bet Manneke uit de Maan wenst aan zijn beste Lezersschaar een Zalig en Gelukkig Nieuwjaar. Ja, weldra zal de jaarklok haar laatste tik verklanken in 't univer sum van de tijd en eeuwigheid. 1952 zal er dan niet meer zijn. Voorbij Onherroepelijk voorbij Onherroepelijk opgeslorpt in de milliardentel der dagen. Voorbij met al 't goede, dat In z'n schoot geboren werd, Voorbij met al het kwade, waarmee z'n schuidenboek werd bezwaard. Voorbij! Voorbij! Voorbij! Koning Tijd is onver murwbaar. Hij verslindt z'n eigen kroost. 1952 zal 't lot gedeeld heb ben van z'n zusteren die voorgin gen. Langzaam zinkt het weg in de ravijn der vergetelheid, in de regionen van 't volmaakt verleden. We staan dan weer met onze twee voeten In 't nieuw jaar! Ook de meest lichtzinnige mens wordt thans wel eens een ogenblik ernstig en komt tot bezinning, daar de rusteloze polsslag van de tijd thans meer dan ooit op z'n deur klopt... We zijn als de wandelaars op een verre tocht, die nu op een heuvel Zijn aangekomen: we staan een ogenblik stil terwijl onze ogen ronddwalen over de wijde verte. We kijken langs de weg, die we hebben afgelegd. We zien de bos sen, die ons rijkdom brachten,we zien de velden, in blanke bloei staan, we zien. de frisse bron, waar aan we onze dorst hebben gelest en de schaduwrijke plekjes waar we behaaglijk hebben uitgerust... Maar we zien ook dat stuk van de weg, dat daar in de snikhete zon te verschrompelen lag, de wilde bergstroom, waar we doorheen moesten waden, de steile hoogten, die we moesten beklimmen... vanaf de heuvel kunnen we dat alles nog eens overzien en we vinden toch dat de weg, die ons soms zo einde loos lajrg toescheen, nog verbazend kort is geweest... Zo gaat het ook met ons, wan neer we bij het einde van het jaar en het begin van het nieuwe nog eens terugblikken in het verleden. Ja, we hebben op onze weg heel wat ontmoet. Veel gelukkige uren en ogenblikken van stil genot! Maar ook veel droefheid en schrei end hart-eleed! Uren van strijd en beproeving, tegenslag en moede loosheid! En nu, bij het begin van het nieuwe jaar, is alles weer voorbij! Over dat alles heeft de verganke lijkheid haar sluier gespreid... Nooit dringt de vergankelijkheid van al het aardse sterker tot ons door dan bij de verwisseling van het oude met het nieuwe jaar. De wijze man had gelijk toen hij zei: «IJdelheid der ijdelheden, al les is ijdelbeid En nauwelijks is de doodsreutel van ouderling 1952 verstorven of het krijten van baby 1953 treft het oor: Deze baby heil! En we vragen ons nieuwsgierig af wat er uit dat wicht groeien zal. Brengt 1953 ons de zo lang verwachte vrede? Vrede met ons-zelf vrede met de naas te vrede in de landen vrede over gans de wereld! We weten het, het, wiegekleed van baby 1953 is niet helemaal met rozen bestikt, er staan ook nog doornen op. Maar kom... beste vrienden en vriendin nen... aeg met mij: «Moed verlo ren. alles verloren!Achter de wolken schijnt de zon! Betrouwen we op de Goddelijke Voorzienig heid en met een weinig zonnig op timisme van onze kant, wordt 1953 een jaar van VTede, een jaar naar onze zin, een jaar vol Zaligheid en Geluk! Daarom aan allen een Zalig en Gelukkig Nieuwjaar!!! Een Zalig Nieuwjaar, niet in de ijdele zin van het woord, niet ln de ijdele klank, die een banale re- petitiedreun daarin legt, doch in de oud-christelijke zin, die gelovige traditie schiep. Een Zalig Nieuw jaar, die U nader brengt tot uw eeuwige bestemming. Een Gelukkig Nieuwjaar aan de stoffelijke mens. De vervulling ran al uw liefste wensen en verlangens. En ten slotte in 1953 een grote dosis van het heerlijk optimisme, dat steeds door de wolken heen de zonnestralen ziet!Dat wensen U Marenta en het Manneke uit de Maan. M'N BESTE LEZERESJES EN LEZERS, ik hou geweldig veel van boeken! Boeken zijn vrienden, die nooit ontrouw worden en U steeds een aangenaam gezelschap zijn. Verleden week kwam ik toevallig bij een vriend terecht, die een rijke bibliotheek bezat, volgepropt met kunstvolle, waardevolle boeken. Daartussen lag een oud, vergeeld boek. Het stak af bij al die pracht- leren banden, waarop in vergulde letters de titel werd aangekondigd. Ik vroeg hem hoe hij zo'n oud, ver sleten boek tussen al die juwelen duldde. Dat boek,klonk z'n stem diep-ontroerd, is moeders oud ge bedenboek. Nog liever gaf ik al mijn schatten aan boeken weg en zoals U ziet, ik bezit een rijk dom aan waardevolle werken dan dat ik m'n kleinood moest ontberen: Moeders oud gebeden boek. Moeders troost en toeverlaat in haar laatste levensjaren toen ze, moe en oud en versleten, nog slechts één ding kon doen: bidden! En hoe heeft ze gebeden! Het oude boek draagt er de sporen van. Neen, het ziet er niet mooi of aan trekkelijk uit. Een ding dat, jaar in jaar uit, dag aan dag, in handen is, in dikwijls zo onbeholpen en be vende handen, die niet meer voor zichtig bladeren kunnen dit kan geen mooi kleed bewaren. Het is versleten en opgebruikt zoals haar leven versleten is in dienst van haar kinderen. De band is haast gans los, de rode snee is ver bleekt. De bladen, vele zijn los, zijn stukgelezen, vergeeld en op sommige plaatsen gans verfrom- «het wekelijks NIEUWS» Zaterdag 27 Deo. 1932 Blz. 8, meld ander A» «tijver wordende vingeren. Moederke, lief, Moederke, hoe dikwijls hebben Je handen ln dit boek gebladerd, zoals ik het nu doe. Hoeveel duizenden en duizenden malen heb je het bij Je bijziende ogen gehouden! Hoe dikwijls vielen tranen op de bladzijden... ik moet er nu m'n lippen op drukken, want ik weet voor wie je zoveel hebt ige- beden. Ik begrijp nu Je bange zorg voor ons allen, die Je, elk afzonder- J lijk, op biddende handen droeg. En zelfs als ik het niet wist, dan zou dit gebedenboek het me verraden. Want op vele plaatsen valt het vanzelf open... en daar zijn de bladzijden donker, alsof ze doorgebeden waren! En daar lees ik: Smeekgebed voor m'n kinderen. Gebed in groot verdriet. Betrouwen op Gods Voor zienigheid. Gebed tot de Moeder van Smarten... Gebed der huis moeder voor de overleden man. Gebed voor een goede dood... Om een zalig stervensuur. Gebed in lijden en smarten. Mijn ogen zijn heet en rood als dit boek, als onder onzichtbare handen, op deze plaatsen openvalt en me stilzwijgend het verhaal doet van wat je laatste Jaren op aarde heeft gevuld. Ik streel zacht de versleten bladzijden als iets heiligs, want je eigen handen kan ik niet meer strelen. Moederhanden, die onver moeibaar voor ons in de weer wa ren. Die in de laatste jaren volledig tot biddende handen werden! Lief, oud boek, wat ben jé me dierbaar! Ik bezit verscheidene mooie gebe denboeken, ook uiterlijke mooie, want ik höU er van dat fijne zaken ook een fijn gewaad hebben. Een is er in gedreven leder gebonden. Maar alle verbleken voor dit ver sleten doorgebeden, oude boek, waaruit het leven en de liefde van Moeder ademen. 's Avonds hou ik h-et in de han den, leg het dikwijls aan mijn wangen, adem z'n geur op... en voel dat je weer dicht bij me zijt, Moeke. De diepe bron van onuitputte lijke moederliefde, waaruit we wer den geboren en opgegroeid, stroomt geheimzinnig uit dit oude boek, dat me een heiligdom is gewor den. Ik ben vertrokken, diep ontroerd en nadenkend over dat oud, ver sleten gebedenboek -tussen die prachtboeken in die rijke biblio theek. MET DE KERSTDAGEN ben ik in verlof geweest op het platte land. Men moet eens voor een week of zo op de buiten gaan legeren om te zien hoe mensen en dieren er samen leven. Ik verbleef bij de broer van Marenta, die plattelands- dokter is. Op zekere dag vergezelde ik hem op een van z'n tochten. We kwamen bij een braaf boertje. Wel, Hannes, vraagt m'n schoonbroer-dokter, hoe gaat het met de gezondheid? Slecht, dokter, slecht, ant woordde dat boertje, al m'n kippen zijn ziek! IK NEEM THANS AFSCHEID met de wens voor 1953: Zuiver U van die eeuwige vijandschap met uw g e b u u r, met een vroegere vriend, die U misschien iets mis daan heeft. Vijandschap brengt nooit geen aarde aan de dijk. Wil len we van 1953 een vredesjaar maken, beginnen we dan eerst met ons-zelf in vrede te stellen door met onze evenmens ln vrede te leven. Ten slotte: SPREEK GEEN KWAAD OVER UW VIJANDEN U HEBT ZE IMMERS ZELF GEMAAKT!!! Het Manneke uit de Maan. In alle kweklng van gevogelte rijn de meest talrijke ziekten die van de spijsverteringsorganen. Onder deze komen er kwalen voor die eerder zacht aardig zijn en dewelke de kwekers kunnen stoppen dank zij maatregelen en betrekkelijk eenvoudige zorgen. Maar het gebeurt dat, op zekere tijdperken, alle krachtinspanningen nutteloos zijn en dat epi demieën vlug hoeveelheden kiekens vernielen. Het ls om die plaag te bestrijden dat het poeder MEERAVIA samengesteld werd. De lang bestudeerde formule werd vastgesteld om de microben binnen ln het lichaam te doden; daar het product niet opgeslorpt wordt door de darmen veroorzaakt het geen last. Het wordt uit geworpen bij de ontlasting en zet zijn besmetting- werende actie voort ln de uitwerpselen die de grond bedekken. Aangezien de epidemieën, gewoon bekend als cholera der kiekens of vogel pest, plotseling komen en snel een hele kwekerij besmetten, wordt het aan de kwekers aangeraden het product regelmatig éénmaal per week te geven. Het poeder MEERAVIA is helemaal aangeduid om de kleine witte wormen te vernielen, die op zekere gronden krioelen en op zulke taaie wijze de darmen der kiekens kwellen. Dat zal geen onnodige uitgave zijn voor de kweker, want de dieren die zo verzorgd worden zullen een betere gezondheidstoestand hebben aangezien de ver teringsfuncties niet meer zullen gestoord zijn. De rendering in gewicht en kwaliteit zal hoger zijn en de rendering ln eieren zal gunstiger zijn. GEBRUIKSWIJZE: In normale tijd, buiten de epidemieën en de perloden van zachte vochtigheid is het voldoende het poeder éénmaal per week te geven. Het zal gemengd worden met een halfvloeibaar voer (afval van brood, melk, zemelen, water, enz.) ln de verhouding van 1/2 kgr. poeder voor 5 kgr. voer per categorie van 100 kiekens. Als de epidemieën verschijnen, ls het nodig meer poeder te geven alle drie dagen of zelfs alle twee dagen in dezelfde verhoudingen. BELANGRIJKE OPMERKING: In de loop van de laatste jaren, bij gebrek aan beter, verzorgen de kwekers de verschillende verteringskwalen door middel van poeders gemengd met medicamenten waarvan de meest gebruikte de sulfamieden waren. Die wijze van behandeling brengt een reeks nadelen mee: 1) de hoge prijs van de sulfamieden; 2) de ongunstige terugkaatsing dat een weinig hernomen gebruik van dit medicament ten gevolg heeft op de maag der kiekens en nadien op de algemene toestand door een verarming van het bloed; 3) de kwekers die een controle uitoefenen op het leggen der eieren hebben reeds vastgesteld dat het gebruik van sulfamieden de rendering in eieren verminderde. Die verschillende nadelen komen niet voor met het gebruik van het poeder MEERAVIA, dat integendeel een betere gezondheid voor de beesten verzekert. VOOR DE DUIVEN: Het gebruik van het poeder MEERVARIA ls ook aan te raden om de ziekten van alle aard van de verbeteringsapparaten te vermijden en te bestrijden. Het eten zal hun ln normale voorwaarden genieten en de duiven zullen sterker en steviger zijn. Het ls voorzichtig met poeder, en dit regelmatig, de grond of de vloer der duivenkoten te bestrooien. Een ZftMg Kerstfeest, beste leae- ressen en.... om niet te laat te rijn, bij voorbaat reeds een Zalig Nieuw- Jaar. Belde feesten zijn «wensdagen». Wanneer wij onze Kerstwensen uitspreken ln het licht dat wij aan gebracht hebben rond kerstboom en kerstkribbe, dan komt het heel natuurlijk van onze 11-ppen dat wij een ZALIGE Kerstmis wensen. Men tradht die wens wél te ver vormen door er een VROLIJK Kerstf eest van te maken, want dan hoeft men geen gelovige te zijn om z' :h ook een deel van deze kriste- iljke traditie toe te eigenen. Neen, bij ons blijft het een Zalige Kerst mis en zo leren wij ook deze wens uitspreken door onze kinderen. Ja, van wensen gesproken. Nieuwjaar staat voor de deur en bij velen schijnt de eerste dag van het jaar ook reeds ontdaan te zijn van het zalige dat wij er plegen aan te hechten. Men hoort op deze dag zoveel onbenullige en niets In houdende wensen uitenMet de wens van 't jaar ne gelukkige en veel varianten daarop. Het is oprecht jammer dat wij vaak bij deze gelegenheid onze heiligste overtuiging verloochenen en er maar op los wensen en ledereen maar een stukje geluk jeunen zon der er aan te denken dat het ge lukkig zijn zonder het zalig zijn t>ch een onmogelijke zaak is. Als wij net alleen maar bij een opper vlakkige gelukwens willen houden, zouden wij dan ook niet beter er voor zorgen dat de kerstkribbe uit de huiskamer verdwijnt? Want als wij daarin niet logisch kunnen zijn en geen zalig Nieuwjaar kunnen wensen, dan is dat het bewijs dat de kerstkribbe die zij in de huis kamer geplaatst hebben een louter gevoelskwestie is. Luister op Nieuwjaarmorgen eens goed raar de mooie nieuwjaars brieven die uw kinderen zullen voorlezen, zij wensen U een zalig Nieuwjaar. Prent het hen goed in Een woedende Algerijn heeft te Parijs paniek verwekt door, na een beenhouwer met een slagers mes dodelijk te hebben gewond, steeds met het mes in de hand de straat op te lopen en er nog een voorbijganger neer te steken. Hij werd ten slotte door de politie met een pistoolschot gewond en kon worden aangehouden. Hij werd niet gevaarlijk getroffen. Adres: S. A. MEERAVIA IJzerlegerstraat 7, D I K S M U I D E H.R.V. 14038 Tel. 150 Vaste prijs: 60 fr. - 750 gr. Grote vermindering ln zakken van 5 en 35 kgr. (db-3140) Britse zwljnenfokkers zouden hebben uitgemaakt dat mits bij voeging van een zekere hoeveelheid peniciline in het voedsel van de varkens, deze heel wat min voedsel nodig hadden en de kwaliteit van hun spek veel beter werd. Ter gelegenheid van Kerstdag en Nieuwjaar: SPECIALE PRIJSVERMIN DERING VAN 10 OP DE REEDS BESTAANDE EINDE SEIZOENPRIJ- ZEN TOT EINDE DECEMBER. Mantels in bruine Astracan vanaf 7.750 frank. ENIGE FABRIEK IN BELGIE VERWERKENDE HET RUW VEL TOT PELS Grootste en meest gevarieerde keus van het land. Parijse modellen Verzorgde snit PELSMANTEL Vanaf 1.200 fr. of 4 fr. per dag. Gevraagd Depothouders kunnende waarborg geven. Herstelling en bewa ring van uw mantel 's Zomers. - Gemak van betaling. Steeds waarborg. Gratis be waring. - Geschenk en terugbetaling van reiskosten aan elke koper bij minimum aankoop van 1000 fr. - De magazijnen zijn steeds open, ook 's Zondags. Te be reiken met de auto bus lijn Kortrljk- Tlelt tot Meulebeke- Koeivoet, de beton- baan volgen. MEULEBEKE tel 245 BIJHUIZEN TE: BOEZINGE: Mej. Hollynck, Dorpstraat, 39. BLANKENBERGE: Mad. Waes, Langestraat, 79. DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat, 60. DUDZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6. KORTEMARK: Mr Delos Victor, Kerkstraat, 10. MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 149. PASSENDALE: Mr Kindt, Molenstraat, 21. POELKAPELLE: Mevr. Vandeputte, Nieuwplaats, 15. RUMBEKE: Mevr. Vermandere, «De Vier Seizoenen». STADEN: Mej. Nouwynck, Statiestraat, 28. WERVIK: Mr Demyttenaere, Nieuwstraat, 23, «In de Gouden Pluim». (11.3551 /MIAIWIAAAAAéWUUUWMAAAAAAMVtiMtAAAnWVVVWWWWWMAto Contingent voor 1954 AANVRAGEN TOT UITSTEL EN VRIJSTELLING De dienstplichtigen, die in 1935 geboren zijn, komen in aanmerking voor de verrichtingen in verhand met de lichting 1954, tenzij een aanvraag tot vervroegde dienstne ming in 1953, tot vrijlating op mo rele grond of tot voorlopige vrij stelling werd ingediend tussen 1 en 31. Januari 1953. Komen niet in aanmerking voor de lichting 1954: de jongelingen, die geboren zijn tussen 1 Januari en 30 Sep tember 1934 en overgebracht wer den naar dienstklasse 1953; de jongelingen, die een ver vroegde of vrijwillige dienstverbin- tnis aangingen; de jonge mannen, die uitstel verkregen. De dienstplichtigen, die ingevol ge uitstel of voorlopige afkeuring bij de lichting 1954 zijn ingedeeld, zullen eveneens in 1954 onder de wapens geroepen worden. Jonge mannen, geboren in 1936, kunnen cm vervroegde dienstne ming verzoeken, terwijl de dienst plichtigen, die in aanmerking ko men voor de samenstelling van het contingent 1954, om uitstel kunnen verzoeken, indien zij in 1930 of la tei zijn geboren en aan de vereiste voorwaarden voldoen. De dienstplichtigen, die in Kongo of in Ruanda-Urundi verblijven, zullen ingedeeld worden bij de strijdkrachten te Kamina, in Kon go Alle aanvragen voor vrijstelling, uitstel of vervroeging moeten inge diend worden bij het gemeentebe stuur, dat de betrokken dienst plichtigen moet verwittigen om trent hun indeling bij de lichting 1954. Bij de ingediende aanvragen moeten de nodige bewijsstukken gevoegd worden. De onderrichtingen betreffende de samenstelling van het legercon- tingent 1954, is verschenen in het Staatsblad met datum 15 en 16 De cember 1952. Drie bandieten pleegden te Brussel een inbraak in een uur werkwinkel. Door een alarmsignaal werden zij evenwel op de vlucht ge dreven en zochten hun heil langs de afvoerbuis. Twee der dieven konden wegkomen, beladen met een flinke buit, maar de derde maakte een val en brak zijn voet en bleef liggen, zodat hij gemakkelijk kon worden ocgepikt. De aangehoudene- is een Hongaar. Zijn medewet kers worden opgezocht. werk der Kath. Huwelijken. Talr. gelegenh., strikte geheimh., waarb. verz. - Schr. om inlichtingsdocum Statiestraat 35, LEISELE. (6681) KERSTDAG - NIEUWJAAR! Het mooiste geschenk! EevanPIhet° HUIS CNUDDE Voldersstraat, 7, Gent. Groot gemak van betaling. (11.230) Deze twee modellen tonen over duidelijk dat wollen stof ook in een avondkledij kan dienstig zijn. Boven: een avondkleed in zwar te wollen jersey, het kraagje is met goud geborduurd. Het onder ste model is in zwarte wollen kant. het hoofd dat dit de enige wen» die wij aan ledereen moeten toe- sturen op deze dag. Denk nu niet dat wij Iemand niet gelukkig zouden willen den. Verre van daar, maar wij vrouwen, die, misschien beter dan czm man nen dit kunnen doen, inzien dat de hogere levenswaarden aan de ba- sla moeten liggen van leder tijde- lijk geluk, wij moeten beseffen dat het geluk sleohta dan waarachtig ia als het kan getoetst werden aar, het zalige. Laat ons Kerstmie en Nieuwjaar aan elkaar verbinden ln een vrome stemming, dan zal de vreugde die er op deze feestdagen ln de huia- kring heerst des te groter zijn. Dan komt het geluk er van zelf bij en moeten wij het niet een» wensen, het ls er. Het gebruik wil dat wij de kin deren belonen voor de wensen dit zij ons toesturen op de eerste dag van het Jaar. Wat drinkgeld ol eer, klein geschenk? Om het even, als wil er maar voor zorgen dat het schoon gebruik geen misbruik wordt. Voor de kinderen betekent het drinkgeld dat zij dan krijger een fortuin, het zou tenminste zo moeten zijn. Misschien grijpt moe der deze gelegenheid wel aan om de gewoonte ln te voeren dat de kinderen een spaarpotje aanleggen. Een practlsche wenk is hier zeker niet overbodig. Koop een spaarpot je dat desnoods kan geopend won den zonder dat het geschonden wordt, want wij ondervinden ieder jaar dat er muntstukken en bank briefjes uit de omloop getrokken worden en het ls altijd Jammer als de kinderen voor de keuze staan: ofwel het mooie spaarpotje te ver nielen, ofwel de spaarcenten laten verloren gaan. Moeder zal wel vol doende toezicht uitoefenen om de knutselaars tijdig op de vinger» te tikken en er hen op te wijzen dat sparen geduld betekent en dat een spaarpotje niet gemaakt ls om iede re dag geopend te worden. Feest maar gezellig met Kerst mis en Nieuwjaar. Maak er familie feesten van, die de banden ln het gezinsleven nog dichter toehalen. Waak er vooral over dat het voor uw kinderen geen dagen worden waarop zij later met spijt moeten terugblikken. TANTE KOBA, VOOR DE KERSTTAFEL Parijse soep Snijd vier middelmatig grote ajuinen fijn. Bruineer ze op zaclr. vuur in boter. Voeg er een lepeltje bloem aan toe en giet er vervolgens een liter water bij, waarin eer. koffielepel Dubbel Concentraat van Tomaten Liebig werd opge.' Laat gedurende twintig minuter; koken. Intussen hebt U een sneetje brood in reepjes verdeeld. Doe de ze in de soepterrine met 100 gram Gruyère in zeer dunne plakjes ge sneden. Voeg er een voldoende hoe veelheid van de vloeistof bij oir. brood en kaas te laten weken er. voeg er 5 minuten later het ovei ge bij. Doe een nootje boter in de soepterrine. Dien op. Aangebakken witloof Doe 1 kg. witloof (in stukje» ge sneden) in een pot met wat boter of margarine, voeg er een snuifje suiker en zout aan toe; laat 10 mi nuten stoven. Vergewis U oi de groente gaar is. Doe er een geklop te eierdooier en een mespunt Lie big Vleesextract bij. Bind met 1 koffielepels maïzena of 1 soepl bloem. Bestrooi met 50 gr. geraspt! kaas. Laat in de oven aanbakken. Gevulde gans met kastanjes Haal een gans uit en ontbeen ze. Maak het vulsel door middel vat 250 gr. gehakt en een sneetje brood, vooreerst geweekt ln lauw water met een kleine koffielepel Oxo Bouillon, zout. peper en wat muskaatnoot. Hak 500 gr. gebraden kastanjes en voeg ze bij het vulsel Vul de gans en laat ze gedurends 2 uren braden. In de kapsels voor de winter is er iets voor ieders smaak. Naar keuze wordt het haar hoog opge werkt of lagg gehouden. De twee afbeeldingen hierboven illustreren dit voldoende. Bij heelkundige behandeling, die 12 uur en 40 minuten duurde, werden in de U.S.A. de twee Sia mese broertjes Brodlie van elkaar gescheiden. Hun toestand is sedert dien evenwel heel zorgwekkend. Rechtover O. L.Vr.-Kerk Casselstraat 47 - Tel. 200 (11101) Nr 33. KORTE INHOUD: Joan Mathews. kantoorbediende, die met een vriendin., Elisabeth, een ap partement huurt., ontvangt zekere morgen drie brieven. Een van haar verloofde, die haar verlaat en een van een barer aanbidders, Richard Wynn. Ze tcordt uit haar dienst ontslagen. Ze vertrekt naar het landleger, samen met haar vriendin. Ze maakt er ken nis met Kapitein Holiday. Enkele tijd nadien komt Kapitein Fielding, hun vroegere verhuurder, met rust in het ziekenhuis. Joan en Elisabeth worden verliefd, respectievelijk op Kapitein Holiday en Kapitein Fielding, doch ze vrezen in de mondaine Muriel Elvey ten medeminnares te zien. Beide land meisjes slagen in hun examen, maar mogen op de hoeve blijven. t Meent u dat?vroeg ze ver twijfeld. Weet u 't dan niet zeker? «Nee,» antwoordde de jonge ko lonel, «Ik kon t haar niet vra gen, hé? t> Waarom niet? vroeg kapitein Holiday op zijn. gewone bruuske toon. Hoe kon ik t haar vragen, als ze het me niet verkoos te vertel len? antwoordde kolonel Fielding allerminzaamst. Ik vond, dat 't nu meer dan ge noeg was geweest,; daarbij wilde ik niet, dat Elisabeth's hele dag be dorven zou worden. Dus flapte ik -er zonder compli menten uit Maar kolonel Fielding, was u 't dan niet, met wie die arme lunchte, toen ze u dat vertelde? «Ik»? Hij sloeg even onschuldig en onbevangen zijn ogen naar me op als Muriel zou gedaan hebben, en ik bedacht geduldig, wat een massa meisjeskuren hij er toch op nahield. En toch was er één meisje, dat hem daar om verafgode. Ik las het op Elisabeth's zielig gezichtje, toen ik haar toevallig even aan keek. «Ik?» vroeg hij. «O, nee. Ik eh was er toen niet bij. Ik was Mijn moeder heeft 't me pas kort eh feitelijk nog niet geboren, geleden verteld. Elisabeth hield plotseling op met gras te plukken en op 't zelfde ogenblik vroeg ik scherpUw moeder maar wat heeft uw moe der er nu opeens weer mee te ma ken, kolonel Fielding? Zij was de vrouw, die daar in dat logement je lunchte.» legde de jonge man op de natuurlijkste toon van de wereld uit. Alwat ik over vrouwen weet, heb ik van haar ge leerd, dunkt me. «Mijn moeder spreekt mij gaarne van haar jeugd. Ként u dat liedje juffrouw Weare? Akelige kerel! Hij had ons alleen maar eens een beetje zitten «voe ren zoals Vic dat steeds placht te noemen. Hij had drommels goed gemerkt, hoe jaloers Elisabeth was. En nu merkte hij eveneens drom mels goed, hoe haar hele gezichtje straalde van opluchting, juist als die middag, toen hij ons was ko men vertellen, dat we ten slotte toch niet weg hoefden. Ik vond 't tamelijk wreedaardig. Ik keerde me naai- kapitein Holi day, die stilletjes in zichzelf lachte. Als het zó doorging, dan zou ik spoedig met Elisabeth omruilen. Zij zou de dupe worden van een flirt, en ik de mannenhaatster. Ik begor. er werkelijk genoeg van te krijgen. Mannen waren toch heus niet waard, dat je zóveel gedachten en tranen aan ze verspilde! Maar intussen hadden we het onweer helemaal vergeten. Plotse ling barstte het oorverdovend over onze hoofden los. «O!» riep kapitein Holiday scherp terwijl hij met één sprong over eind was. We volgden zijn voorbeeld. «Daar is het,» riep hij, «Het onweer! TWINTIGSTE HOOFDSTUK Het onweer. Ik keek op naar de lucht. Pats! Daar viel de eerste enorme regen druppel midden op mijn voorhoofd. «Loop, wat je lopen kunt! Naar de boerderij! riepen de twee man nen. Ik zag kolonel Fielding's blan ke hand uitschieten en stevig het bruinverbrande knuistje van Eli sabeth grijpen, terwijl ze voorthol den achter de vrouw van de boer aan. Als kinderen stormden ze hand in hand over het veld, en ze lachten als kinderen ook ik wist, dat ook dit een van de feesten in het leven van m'n vriendinne tje was! Ik liep op een drafje dezelfde kant uit, toen ik plotseling met een ruk stilhield. Achter me had ik een scherpe kreet gehoord. Joanl Joan! MENQEIWEM: HET WEXEL/JKS N/EUWS Ik keerde me om naar het plekje onder de elzen, waar we hadden zitten theedrinken. Alle hooiers waren weggestormd in hun haast om no-g vóór de ergste bui onder dak te zijn. Alleen kapitein Holi day was daar nog; hij stond met zijn rug tegen de grootste toom, zijn handen achter zich tegen de schors gespreid. Zijn gezicht was krijtwit. «Joan!» riep hij als een kind. Ik vloog naar hem terug. «Wat scheelt eraan?» vroeg ik bezorgd. Heeft uw knie u in de steek gelaten? ik wist, dat één van zijn verwondingen een schot in de knie geweest was. Waar hebt u zich bezeerd? Ik heb me niet bezeerd.zei hij, met een poging tot glimlachen. Ik ben alleen Een ratelende donderslag over stemde hem. Toen zag ik iets vreemds gebeuren. Zijn hele lichaam scheen ineen te krimpen; hij druk te zich zo plat mogelijk tegen de boomstam. Hij nam zijn haoaen van de schors weg en sloeg ze voor zijn gezicht. Hij leek in een soort doodstrijd te verkeren. Met twee stappen was ik bij hem. Hij greep mijn arm vast, kramp achtig. Ga niet weg,mompelde hij. «Het spijt me verschrikkelijk, maar ik kan er niets aan doen. Ik dacht, dat ik weer helemaal in orde was. Ik ben aldoor zo geweest sedert de slag aan de Somme. Dat granaatvuur ik ben bang, dat je bij me zult moeten blijven. Ik kan geen voet verzetten. Zie je ik— Weer knetterde een oorverdoven de donderslag, vlak boven ons. Hij begon over zijn hele lichaam té trillen en het zweet stroomde van zijn gezicht, toen het geratel weg stierf. Toen hoorde ik hem moei lijk fluisteren: «Ik ben bang van dat geluid... Ik had wel kunnen huilen. Want als bij het licht van die bliksem stralen, die nu zonder ophouden door de lucht schoten, had ik plotseling alles begrepen. Shell-shock! Deze gezonde, nor male jonge man had alle verschrik kingen van de oorlog doorgemaakt, en ik wist, hoe onverschrokken. Verscheidene van de gewonden in het hospitaal behoorden tot zijn compagnie en ze hadden alleriei verhalen over hem. Hij was zo dapper als een leeuw maar zijn zenuwen hadden op de lange duur het onderspit moeten delven. De donderslagen, die hem weer herin nerden aan het gedreun van het geschut in die hel, waar hij de laatste maal gewond was, verlam den hem en maakten hem jammer lijk hulpeloos. Ik nam zijn twee handen in de mijne. Ik blijf bij u,zei ik, zo kal merend ik maar kon. Kom hier, aan de andere kant van de boom, daar zijn we tamelijk beschut.Ik ging zitten, met mijn rug tegen de stam. Zo, kom nu maar naast me zitten. Ik dacht eraan, hoe dikwijls ze me in mijn kinderjaren hadden voorgehouden, totfc Ujcleffö een onweer onder een boom te gaan schuilen. Maar er zat op 't ogen blik heus niets anders op. De grote, warme druppels, die daarstraks één voor één zo zwaar waren neergevallen, begonnen nu al sneller en sneller op het gebla derte te kletteren. Weer dreunde de donder; kapitein Holiday kroop dichter naar me toe. Zonder goed te weten wat ik deed, sloeg ik mijn arm om zijn hals hij beefde over al zijn leden. Wat kon ik anders doen? Ik hoorde hem zeggen: Dank je, liefste.En hij legde zijn hoofd op mijn schouder. Hij verborg zijn bruin gezicht tegen mijn linnen kiel, toen de volgende slag ratelde. Ja! Hij klemde zich aan me vast, alsof er niemand anders op de we reld was, die hem helpen kon. Op dat ogenblik was er ook inderdaad niemand anders! Wat een half uur! Ik was over tuigd, dat ik moest dromen. Kon ik dat zijn, Joan Matthews, die daar zat? Ja, dat was toch mijn eigen arm in grof linnen, die daar om de gespierde nek van de jonge man lag; en het was mijn eigen schouder, waartegen zijn hoofd be schutting had gezocht. Eens was ik er bijna zeker van, dat ik zijn lippen tegen het smockwerk van mijn kiel voelde maar dat was natuurlijk een toevallige aanra king. Ik betrapte mezelf erop, dat ik wenste dat het onweer nooit zou overdrijven en dat ik hier voor alle eeuwigheid zou kunnen blijven zit ten, zonder te spreken zonder me tg bewegen) Zelfs Muriel zou nooit WJ machf zijn, me dit één korte ha.fuurtjf af te nemen, waarin ik Dick Ho liday's enige hulp ln de nood waf geweest, waarin hij met zij* hoof tegen mijn schouder had gerust mij liefste had genoemd, al wist hij natuurlijk in zijn effende nau welijks, tegen wie hij sprak. Ik zou altijd één volmaakte her innering hebben. Het onweer beigon langzaam te drijven. In de lange stilte, dit o.) de laatste hevige slag volgde hief hij eindelijk zijn hoofd op er zei schor: Joan, wat moet je wel niet var me denken! Ik denk, dat je wr nooit meer iets met me te maker zult willen hebben! 'n Man, dit bang is voor onweer 'n lafaard! Een lafaard? U?sdmeeuwdi ik bijna. De tranen schoten me weer !r de ogen. Ik had 'n kleur als vmr van alle tegenstrijdige gxwaarwor- dingen. De jonge man naast me was nol doodsbleek. Ik keek naar zijn ge bogen hoofd. Denkt u werkelijk, dat ik u voo een lafaard zou kunnen houden?' ri«- stem trilde van ■verwijt. «O!» riep ik, «wat afsenweiiji van u. zoiets te zeggen!» Hij ging recht overeind ntten keek me aan. De gewone mitaruK- king kwam langzaam in djjn ge zicht terug.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1952 | | pagina 8