VOOR POPERINGE EN IEPER
4
Wij moeten doen
als de... bietjes
De 23* leperse Handelsfoor
Arbeider onder omslaande hefkraan
verpletterd te Koksijde
De Handelsfoor in de leperse Hallen
30
4-Jarig knaapje uit Lendelede door
Vrachtwagen doodgereden
Het Huwelijk van Prinses Josephine-
Charlotte met Prins Jan van Luxemburg
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE - IEPER WERVIK EN OMSTREKEN
ONZE 3 UITGAVEN:
PRIJS
3 Frank
ZATERDAG
APRIL
1953
BUITENLANDS OVERZICHT
Het zusje, dat broertje redden wiSde, eveneens zwaar gekwetst
DONDERDAG 2 APRIL
VRIJDAG 3 APRIL
ZATERDAG 4 APRIL
ZONDAG 5 APRIL (Pasen)
MAANDAG 6 APRIL (Paasmaandag)
DINSDAG 7 APRIL
WOENSDAG 8 APRIL LANDB0UWDAG
op Donderdag 9 Aprii e.k. te Luxemburg
De Conducteur van het neerstortend tuig eveneens zwaargekwetst
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge Gasthuisstr. 19.
Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE,
St-Alfonsusatraat 12. - Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. - Tel. 1150.
Wervik:
ROGER PECTOR,
Leiestraat 11. - Tel. Komen 491.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Verantwoordelijke Uitgever.
J. Sansen. Gasthuisstraat 19, Poperinge
HET WEKELIJKS
- POPERINGE en IEPER ;(met Wervik en randgemeenten).
- ROESELAR" (met Izegem-Menen en randgemeenten).
- KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten)
Bladzijden
POSTABONNEMENT 1953:
Belgie (tot einde 1953) 102 fr.
Andere landen 4fr. p. week
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
GROTEN en kleinen komen
thuis met het nieuw ge-
wijd water; en in hof en
tuin gaan de kleinen nog
op zoek naar Paaseieren,
want de klokken zijn teruggekeerd
uit Rome... 't Is Paasavond! Zo
begint bij ons veelal nog het grote
Paasfeest.
Het grote Paasfeest! De schoon
ste, de heerlijkste dag in het jaar:
de dag!
Ik durf veronderstellen mag
ik? dat gij nog allen thuis dat
kostelijk en onmisbaar boekje be
zit De vier Evangeliën en de Han
delingen van de Apostelen». Moest
gij er toch geen hebben, schaft er
U een aan, liever vandaag dan
morgen.
Waarom? Om in dat boek te le
zen het Paasverhaal. Het schoon
ste dat. God ooit schrijven liet door
mensenhanden, het meest echte,
het enig-echte; en dan nog wel
over de meest-ontzaggelijke ge
beurtenis uit de wereldgeschiede
nis: de Verrijzenis.
De Heer is verrezen, alleluia!
Lees nu maar: over die vrome
vrouwen die het lijk wilden balse
men. Dat was de laatste blijk van
liefde en vriendelijkheid aan de
goede Meester die, zo doodjammer!,
door zijn eigen volk werd ver
moord... de gruwelijkste dood die
ooit werd gepleegd. Zo bekommerd
zijn die vrouwen, zo bezig met die
taak, want het is niet alleen een
werk, een bezigheid, maar een hei
lige taak, dat zij al halverweg zijn
voor zij aan iets denken dat ze
toch niet mochten uit het oog
verliezen. Ja... wie zal die geweldig
zware steen wegwentelen die het
graf afsluit?... 't Is alsof 't gisteren
gebeurde!
Zou het waar zijn Kon dat
waar zijn Maar datis niet
mogelijk. Petrus en Joannes zijn
danig ontsteld... het lijk is ver
dwenen: zij gaan; Joannes loopt
en komt eerst bij 't graf, maar
aarzelt, hij durft niet binnengaan
en wacht op Petrus... Waarachtig
het lijk is verdwenen. Aan de
«Verrijzenis» durven zij nog niet
dénken.
De Emmaüs-gangers! Ze zijn
't hert in, die twee mannen. Lange
tijd hebben zij de Meester gevolgd
en... luchtkastelen gebouwd voor
hun toekomst. Die kastelen liggen
nu plat! Wat nu? Terug naar huis,
naar 't land en het landwerk,
't Is waar, ze hoorden dat de
vrouwen vreemde dingen hadden
verteld, alsof de Meester weerom
tot het leven wgs gekeerd, 't Is
waar, zij waren ooggetuigen ge
weest van de opstanding van La
zarus. Dat en veel andere dingen
kon de Meester wanneer hij leefde,
maar hij was dood; hij had zijn
wondere macht niet gebezigd om
te ontsnappen aan de kruisdood.
Hoe zou een dode zich zelf weer
levend maken?
Met gebogen hoofd en lood in
de schoen gaan zij huis toe. Leest
dat zó diep-menselijk verhaal over
hun samenspraak met die vreem
deling die hen vervoegt langs de
baan. Zo diep menselijk... Kijk
dan in uw eigen hert en laat de
Heer U 't zelfde zeggen, 't zelfde
uiteenzetten, wat Hij aan die twee
discipelen vertelde. Dan komen we
misschien ook diep onder de in
druk, dan gebeurt misschien met
ons wat die twee ervaren mochten.
«Brandde ons hert niet van liefde,
wanneer Hij ons zo schoon voor
ogen legde waarom Hij voor ons
lijden en sterven moest
Dat is een van de meest-ont-
roerende bladzijden uit dat godde
lijk boek: de Evangeliën. Nooit werd
in gelijk welk ander boek derge
lijke bladzijde geschreven.
In de avond zijn de apostelen
saam. Waar waren zij henen ge
vlucht na de aanhouding van de
Meester? Waar hielden zij zich
schuil om niet eveneens te worden
opgeleid? Maar dat ontstellend
nieuws van de verrijzenis dwingt
hen mekaar op te zoeken. Een
blijft radikaal weigeren; we ken
nen hem: Thomas. Die gelooft niet
aan... vrouwenpraatjes; hij is uit
geslapen en heeft wel een beetje
medelijden met zijn... oud-colle
ga's!
Hoe lang wachten de tien an
deren? 't Is waar, Petrus beweert
dat hij de Meester levend heeft
gezien. Maar de anderen verkeren
in angst en in hoop. Zou het waar
zijn? Heeft Petrus werkelijk de
Meester gezien? Heeft hij niet ge
leden aan zinsverbijstering? En zo
Petrus Hem aanschouwen mocht,
zullen wij vergeten worden?
Plots... daar is de Meester mid
den hen! Zij, die allen Hem ver
laten hebben, gevlucht zijn, zich
nu zo schuldbewust gevoelen! Hoe
klopt hun hart. Wat zal de Mees
ter zeggen? Hen berispen? Wat?
Een seconde lijkt een eeuwigheid.
De vrede zij met U- Hij is
weerom de goede Meester, zij zijn
zijn vrienden gebleven... Alleluia!
Zo moeten wij zelf Pasen kun-
fien beleven:
De Heer opzoeken als de vrou
wen,
Hem laten spreken tot ons als
tot de Emmaüs-gangers,
Hem ons de vrede zij met U
horen zeggen zoals de apostelen.
Kijk, hebben we Hem niet op
gezocht, zo wij Hem verloren had
den? Diende de biechtstoel daar
niet toe? Kunnen we op dat Paas
feest anders dan in die atmosfeer
leven van liefde en genegenheid
voor Hem die de passie en dood
onderging voor ons? Werd het ons
onder de Vasten niet in alle ker
ken gezegd en herhaald dat God
zó de mensen beminde, dat Hij de
Lieve Heer dat onnoemlijk lijden
en die schandelijke kruisdood liet
doorstaan?
Hoorden wij niet in het heime-
lijkste van ons hert, niet dat vre
de zij met Ubij onze Paascom
munie? Hoorden wij het nog niet,
laten we zo gauw mogelijk die
woorden opvangen en bewaren.
Een preek? Dat laat ik aan mijn
pastoor over. Maar leest dan toch
nu en dan het Evangelie. Neemt
het nu vast en verdiept U een
ogenblik in het Paasverhaal. We la
zen zovele boeken... er verschenen er
nooit meer dan nu; er worden boe
ken verslonden. Zou in een huis
mogen ontbreken dat boek, het
boek der boeken: Het Evangelie en
de handelingen der Apostelen.
Een vreemd Paas-artikel? Ik ge
loof het niet .Willen we de ware
en diepe betekenis van onze grote
feestdagen begrijpen, willen we
werkelijk die feestdagen beleven,
dan moeten we doen als de...
bietjes. Die halen hun honing uit
de kelk van de bloemen; de at
mosfeer, de hele betekenis van on
ze feestdagen putten wij uit het
boek der boeken, dat goddelijk
boek door mensenhanden geschre
ven.
Zalige Pasen! Alleluia!
PÊ VLAMYNCK.
Leven in de Brouwerij
DE BEURS ZAKT TE TOKIO
Nieuwe meestersnieuwe wetten.
Zou het waar zijn t Niemand
durft het haast geloven, vooral
niet na de aanvallen van de Migs,
een veertiental dagen geleden.
Maar er zijn toch een stel feiten
die er schijnen op te wijzen dat de
Malenkov-ploeg anders zal te werk
gaan dan Stalin dit tijdens de
laatste jaren deed.
Inderdaad, uit de mond van de
nieuwe machthebber, op het Krem
lin, rolde nog geen enkel vergiftigd
woord aan het adres van de Ame
rikanen. Hij zei integendeel, dat
hij overtuigd was dat alle geschil
len, zelfs die met Amerika, zonder
wapengeweld konden opgelost wor
den.
Dat waren natuurlijk maar
woorden, en zelfs woorden die
men zo dikwijls uit de mond van
Stalin gehoord had, dat men er
niet veel vertrouwen meer in
stelde,
Amerika en de andere vrije
landen reageerden dan ook zoals
ze sedert geruime tijd gewoon ge-
Lezers en Lezeressen,
DE FRANSE PREMIER MAYER
die te Washington de steun niet
bekwam die hij van deze reis
verwachtte.
worden waren: eerst daden om te
bewijzen dat ge meent wat ge
zegt. En Eisenhower voegde er
aan toe dat Amerika zeker nooit
minder dan de helft van de weg
zou afleggen die moest leiden naar
de vrede.
En ziedaar, tegen alle verwach
tingen in, schijnt Moskou daden
te willen stellen. In Korea hoort
men dat de communisten accoord
zijn om tot de uitwisseling van
Al is ieder ongeval tragisch wanneer er een mensenleven teloor
gaat, dan is het dubbel tragisch wanneer onschuldige kinderen brutaal
weggerukt worden bij een verkeersongeval. Te Lendelede was men
Vrijdag getuige van dergelijk droevig gebeuren, waarbij een 4-jarig
knaapje, dat reeds zo dapper naar de bewaarschool ging, op slag ge
dood werd toen het door een vrachtwagen werd aangereden,
len van het logge voertuig. Ook de
moedige Jacqueline, die alles ge
daan had om haar broertje te red
den, werd meegesleurd terwijl zij
haar broertje nog bij de klederen
vast had.
Op slag gedood, het hoofd schier
afgesneden, werd het knaapje op
de aardeweg aangetroffen door toe
gesnelde personen, die hulp boden.
Ook het meisje Jacqueline lag ten
gronde en, alhoewel hevig bloedend
aan de linkerdij, die schier ont
vleesd was, was het meisje nog hel
der bij het bewustzijn.
Toen de bestuurder van de
vrachtwagen, de 40-jarige Van Ha-
verbeke Guillaume, met zijn bege
leider Delecroix A„ uit Marke, bei
de in dienst der firma Van Flete-
ren-Billiet, zich naar de slachtof
fertjes haastten om hulp te bieden,
hoorden zij de kleine Jacqueline,
steeds angstig bekommerd om haar
broertje, nog zeggen: «maar chauf
feur toch, waarom hebt gij mijn
broertje doodgereden
Twee geneesheren waren onmid
dellijk ter plaatse gesneld. De kleine
Jacqueline werd onverwijld naar de
kliniek Maria's Voorzienigheid
te Kortrijk overgebracht, waar
men goede hoop heeft het kind te
kunnen redden. Het slachtoffertje
liep een enkelvoudige dijbreuk op.
doch verloor zeer veel bloed.
De kleine José was op slag ge
dood. Het hoofdje hield nog nau
welijks vast met enkele vezels.
Verschrikkelijk was de droefheid
der ouders, die op nauwelijks 50
meter van de plaats der ramp wo
nen. Het gezin Dewulf telde 4 kin
deren. André Dewulf is een goed
gezien vlasser uit de gemeente Len
delede.
Toen wij ter plaatse van het on
geval kwamen en een bezoek brach
ten aan de zwaar beproefde ouders,
vroegen wij om een foto van de
beide kinderen. Van de kleine José
was er geen geschikte foto voor-
JACQUELINE DEWULF
BLIJGEZIND HUISWAARTS
Het kan niet anders of kinderen,
die van school huiswaarts keren,
zijn blijgezind. Dat was ook het
geval met de 4-jarige José Dewulf,
die aan de hand van zijn zusje, de
8-jarige Jacqueline, Vrijdag rond
11.40 u. huiswaarts kwam van de
bewaarschool. Al de geburenkinde-
ren, zij waren wel met een tiental,
trokken vrolijk pratend de Izegem-
straat in. Hier en daar verliet er
een het groepje om aan moeders
tafel te gaan aanzitten.
DE DOOD SLOEG TOE
Plots riep een kinderstem uit het
groepje:
«Zie eens, wat mooie popjes in
die winkel aan de overkant, als die
auto voorbij is gaan wij er naar
kijken
Inderdaad kwam van uit dezelfde
richting van waar de kinderen kwa
men, een vrachtwagen aangehold.
Al de kinderen bleven staan tot de
auto zou voorbij zijn en keken on
dertussen reeds verlangend naar de
uitstalling aan de overzijde.
De kleine José Dewulf had ook
de winkel en de aantrekkelijke uit
stalling gezien en zonder zich be
wust te zijn van het gevaar dat
dreigde had het kind plots zijn
handje losgerukt uit dit van zijn
zusje Jacqueline. In een ruk was
het knaapje naar het midden van
de straat gerend.
«Kom hier, Joséke! riep Jac
queline wanhopig en, bezorgd om
haar broertje, liep zij het achter
na.
De kleine José was reeds een eind
over de baan, zag de vrachtwagen
naderbij komen en trok zich nog
terug.
Maar helaas, het was te laat,
want alhoewel de menner van de
vrachtwagen uit volle macht remde
en naar links zwenkte om een aan
rijding te voorkomen, verdween het
ongelukkig knaapje onder de wie-
zieke en gewonde krijgsgevange
nen over te gaan. En pas is dit
bericht opgevangen of Tsjoe en
Lui laat weten dat China en
Noord-Korea in feite het voorstel
aannemen dat door Indië in de
U.N.O. werd gedaan in verband
met het probleem der krijgsgevan
genen: repatriëring van diegenen
die wensen terug naar huis te
gaan en overbrenging naar een
neutraal land van de anderen, in
afwachting van een definitieve
oplossing.
Onze lezers zullen zich herinne
ren dat het probleem der krijgs
gevangenen de grote struikelsteen
was voor het afsluiten van een
wapenstilstandsverdragwaarover
men twintig maanden lang gere
dekaveld had. De roden eisten ge
dwongen repatriëring van alle
krijgsgevangenen, terwijl de U.N.O.
zegde dat niemand tegen zijn
goesting naar Noord-Korea of
naar rood-China zou gestuurd wor
den.
Niettegenstaande de roden daar
de tekst van de Conventie van
Genève aan hun kant hadden, zou
den ze nu dus toch bereid zijn een
andere oplossing aan te nemen,
oplossing die in de huidige om
standigheden de enige aanvaard
bare is voor de vrije volkeren.
En de laatste gongslag: Rusland
zou ook geneigd zijn opnieuw een
conferentie der vier bij te wonen
om over het vredesverdrag met
Duitsland te onderhandelen.
Intussen worden een stel Ameri
kaanse journalisten zonder de
minste moeilijkheid in Rusland
binnengelaten.
In de Westerse landen krijgt
men dan ook de indruk dat er iets
ernstigs op komst is en dat de
huidige heersers van het Kremlin
iets positiefs voor de pacificatie
van de wereld willen ondernemen.
Te Tokio is de overtuiging dat
de vrede in Korea zal uitbreken,
zo sterk dat de bewapeningseffec
ten op de Beurs Maandag een klop
van de bamboestok kregen. En
beurslui zijn soms nogal goede
barometers.
Of die positieve houding van
Rusland oprecht zal blijken te
zijn, moet nog worden afgewacht.
Eerst zien zei de blinde. Het zou
inderdaad niet de eerste maal zijn
dat het Kremlin grote hoop wekt,
maar dan het middel vindt om
door allerhande finasserijen niet
tot het doel te geraken.
Over de motieven, die voor een
een meer vredelievende houding
van het Kremlin spelen, moeten
wij ons niet bekommeren. Wij
moeten alleen maar zorgen dat
we niet om de tuin geleid worden
(Zie vervolg blz. 2)
rAvwrnrnviA
Te 15 uur Officiële Opening der Foor door de Heer Meu-
rice, Minister van Buitenlandse Handel en met de medewerking
van het muziekkorps van de St Jozefs Vrije Beroepsschool.
Van 9 tot 12 en van 14 tot 19 uur is de foor toegankelijk
voor het publiek. Bezoekdag van de Scholen.
De foor is toegankelijk van 9 tot 12 en van 14 tot 19 uur.
Van 15 tot 18 uur: Muziekconcerten op de Grote Markt
Koning Albert en op de René Colaertplaats.
Te 16 uur in de Stadsschouwburg: Kooruitvoeringen door
de Koorzangmaatschappij uit Paturages en te 18 uur Groot
Concert door de Muziekmaatschappij van St-Niklaas-Waas.
Van 15 tot 18 uur: Muziekconcerten op de Grote Markt
Koning Albert en de René Colaertplaats.
Te 16 uur in de Stadsschouwburg: Kunstconcert door de
Harmonie Yprianaen te 18 uur door de Koninklijke Ka
tholieke Harmonie «Ste Cecilia» uit Poperinge.
Van 9 tot 12 en van 14 tot 19 uur is de foor toegankelijk
voor het publiek.
Te 14 uur in de Stadsschouwburg: belangrijke vergadering.
Te 20 uur in de Stadsschouwburg: Volksconcert door de
Harmonie N.S.B. en te 21 uur Kooruitvoeringen door de Koor-
zangmaatschappij Richten
handen. Wij hebben dan van het
kleine slachtoffertje, dat daar als
een engel op zijn doodsbedje lag,
een laatste foto gemaakt.
Maandag had onder overgrote be
langstelling de begrafenisplechtig
heid plaats van het slachtoffertje
José Dewulf. De schoolkinderen
deden hun ongelukkig makkertje
uitgeleide naar het graf.
Het Wekelijks Nieuwsbiedt
aan de zwaar getroffen familie de
betuiging van zijn kristelijk rouw
beklag.
1
H
't Is dus Donderdag 9 April e.k.,
dat te Luxemburg onze Prinses
Josephine-Charlotte in het huwe
lijk treedt met Erfprins Jan van
Luxemburg.
De plechtigheden hebben plaats
te Luxemburg.
Deze worden evenwel ingezet op
Woensdag 8 April e.k. Op die dag
immers worden talrijke hoge gas
ten te Luxemburg verwacht. Het
zijn Aartshertog Otto van Oosten
rijk, Prinses Ingeborg van Zweden,
grootmoeder van Prinses Josephi
ne-Charlotte, samen met de Ko
ninklijke Prinsen van Zweden,
Prins en Prinses Axel van Dene
marken en Prins Karei van Zwe
den. Verder de Prins en Prinses
van Lichtenstein, ex-Koning Um-
berto' en Koningin Marie-Josée,
Koningin Juliana van Nederland
en Prins Bernhard, de Prins en lijk in de kathedraal van Luxem-
Prinses George van Denemarken,
en andere.
Te 15.30 uur zal de koninklijke
trein het station van Luxemburg-
binnenlopen. De Groot-Hertogin en
de Prins van Luxemburg zullen er
Prinses Josephine-Charlotte en
haar Familie aan deze trein afha
len en verwelkomen. Koningin
Elisabeth zal per auto te Luxem
burg toekomen.
Te 19.30 uur zal in het Hertoge
lijk Paleis een grote receptie ge
houden worden, wijl in de stad zelf
openbare concerten zullen gehou
den worden binnen een feestelijk
verlichte stad.
Donderdag wordt dan de huwe
lijksdag. Te 10.05 uur, burgerlijk
huwelijk in het Groot-Hertogelijk
Paleis. Te 11 uur, kerkelijk huwe-
burg, waarna te 12 uur stoet met
de gehuwden doorheen de stad. Te
13 uur, receptie op het Groot-Her
togelijk Paleis van de hoge geno
digden, de leden van het diploma
tiek korps, enz...
Volgen dan verder in de dag en
bij avond: sportuitingen, concer
ten door muziekkapellen en bei
aard, groot vuurwerk en bal.
Prins Albert zal getuige zijn voor
zijn zuster, Prinses Josephine-
Charlotte. Prinses Margaret van
Engeland zal niet aanwezig zijn,
ten gevolge van het overlijden van
haar grootmoeder, Queen Mary.
Op Maandag e.k. zal Prinses
Josephine - Charlotte afscheid ne-
men van de Brusselse bevolking.
Moge God geluk en zegen bren
gen over dit Prinselijk huwelijk.
Met man en macht wordt te
Koksijde gewerkt aan de zeedijk
om er de laatste sporen der
stormschade te doen verdwijnen.
De brede wandeldijk, vanwaar
men een prachtig uitzicht heeft
op 't lager liggende strand wordt
weer in orde gebracht en aan de
basis met betonwerk verstevigd.
Op 27 Maart was men met deze
werken volop bezig op het linker
gedeelte van de dijk, dus in de
richting St Idesbald, wanneer zich
plots een verschrikkelijk ongeval
voordeed, waarbij een arbeider op
slag gedood en een ander zwaar
gekwetst werd.
Alvorens de nodige betonwerken
aan de dijkbasis aan te brengen,
moest er eerst een laag klei worden
aangebracht. Deze klei, aangevoerd
uit Nieuwpoort, lag op de dijk ge
reed om vandaar bij middel van
hefkranen ter plaatse gebracht te
worden naar het op deze plaats een
zestal meter, lager gelegen strand
waar men deze verstevigingswerken
uitvoerde.
De firma Engema, die met deze
opdracht belast is, had voor het
overbrengen van de klei twee hef
kranen opgesteld langs de ijzeren
borstwering die de dijk afsluit. De
beide kranen werkten op een twin
tigtal meter van elkaar. Rond 11 u.
moest de hefkraan, bediend door de
Het slachtoffer
MAURICE LEPOUTTRE
conducteur Maurice Marveiliie uit
Veurne, wegens het opschuiven van
het werkterrein, lichtjes verplaatst
worden.
Reeds waren de stutblokken van
het onderstel weggenomen, zodat
het gevaarte weer alleen op de wie
len rustte en zich kon verplaatsen.
De conducteur wilde het verplaat-
singsmanceuver uitvoeren, doch
werd hierin gehinderd daar de met
klei beladen plank aan de daaron
der liggende massa kleefde, waarop
zij rustte.
Om de laadplank los te krijgen
liet de conducteur het ophaalstel in
gang komen. Daardoor kwam de
plank inderdaad los doch met een
schok, wat voor gevolg had dat de
zwaar bevrachte laadplank met ge
weld wegzwierde in de richting van
het strand.
Het bovenstel van de kraan werd
door deze plotse ruk meegesleurd en
helde vervaarlijk naar de dijk heen.
Het was de conducteur onmoge
lijk de kantelende machine langer
in bedwang te houden en ten einde
te redden wat te redden was, liet
hij de kabels lossen om daardoor
het gewicht, dat de kraan deed
kantelen op het zand te doen neer
komen.
De afstand was echter te groot
om in een ogenblik overbrugd te
worden en onvermijdelijk werd de
laadkraan in de diepte meegesleurd.
Vijf werklieden, die beneden op
de dijk werkzaam waren aan de
grondwerken en het dreigend ge
vaarte over de schuine helling naar
beneden zagen glijden, zochten een
veilig heenkomen. Vier onder hen
gelukten hierin, doch de 47-jarige
Lepouttre Maurice werd met de
voeten in de kleverige klei vastge
zogen en ko-n onmogelijk weg. De
ongelukkige werd onder de neer
stortende kraan bedolven.
Met ontzetting hadden de werk
lieden het verschrikkelijk ongevaJ
zien gebeuren. De conducteur waf
in de cabine gebleven terwijl de
laadkraan naar beneden stortte
Toen het tuig neerplofte werd Mar-
vellie uit de cabine geslingerd en
kwam« hij op de grond terecht.
Zwaar gekwetst werd hij door zijn
makkers weggebracht.
Om de ongelukkige Lepouttre te
kunnen bevrijden diende men de
laadkraan om te kantelen. Alhoe
wel dit schier onmiddellijk gebeur
de, moesten de redders vaststellen
dat hun werkmakker levenloos te
gronde lag.
In extremis werd aan de onge
lukkige het H. Oliesel toegediend
door E. H. Verhelst, kapelaan van
Koksij de-Bad.
Met de nodige omzichtigheid
werd de echtgenote van het slacht
offer, Beheydt Madeleine, en zijn
dochtertje van het smartelijk ge
beuren op de hoogte gebracht.
Maurice Lepouttre, die huisbe
waarder was in de villa Malgré
ToutZeelaan 154, was pas sedert
14 dagen te werk gesteld aan de
herstellingswerken aan de dijk.
Het vreselijk ongeval verwekte
veel ontroering op het werkterrein.
Door de val van de hefkraan was
ter plaatse heel wat schade aange
richt. De ijzeren borstwering werd
over een lengte van een tiental me
ter afgebroken en stortte neer, doch
bleef gelukkig op de schuine helling
van de dijk hangen, zoniet waren
er zeker nog meer slachtoffers te
betreuren. Om de voortzetting van
de werken mogelijk te maken dien
de men een houten noodafsluiting
aan te brengen.
De politieoverheden kwamen ter
plaatse de eerste vaststellingen doen
en kort na de middag kwam ook het
parket van Veurne ter plaatse.
Alhoewel men aanvankelijk ook
voor de conducteur Marvellie een
noodlottige afloop vreesde, bleek
zijn toestand achteraf minder erg.
Hij werd ter verpleging in de Sint
Augustinuskliniek te Veurne opge
nomen, waar men vaststelde dat
hem twee ribben gebroken werden.
De kleine José Dewulf op zijn doodsbedje.
De omgekantelde kraan op het strand te Koksijde. Het doek, dat men
rechts ziet uitgespreid, duidt de plaats aan waar het lijk gevonden
werd van de ongelukkige Maurice Lepouttre
Ook I'ic jaar zal de ganse Westhoek naar leper trekken waar met Pasen in de prachtige Hallen een mooie en leerrijke Handelsfoor
wordt inazricht. Traditiegetrouw regelen duizenden en duizenden andermaal hun Paasuiislap «o, dat er naar leper wordt getrokken.
