VOOR POPERINGE EN IEPER
Van twee bizondere fis
dagen
Grote Paasdrukte
aan de
Vernieuwing van de Commissies
van Openbare Onderstand
16
11
De Turkse duikboot "Doemloepinar
werd het graf van 81 zeelieden
SwIHHp
Prinses Joséphine-Charlotte en Erfprins
Jan van Luxemburg in de echt getreden
KATHOLIEK WEEKBLAD VGÖR POPERINGE D IEPER -WERVIK EN OMSTREKEN
s
ONZE 3 UITGAVEN:
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
APRIL
3 Frank
1953
WANTOESTANDEN,
GELD-
VERBRASSING e.d.
BUITENLANDS OVERZICHT
Koksijde opende met een geslaagde
Bloemenjaarmarkt
Na aanvaring met Zweeds tankschip in de
Dardanellen gezonken
Alleen de duikbootkommandant en drie bemanningsleden
overleefden de ramp
POLLINKHOVE KRIJGT EEN NIEUWE TORENSPITS
Bij het prinselijk huwelijk
«JU
m
mmm
Begeesterde mensenmassa juicht het jonge paar toe bij de
huwelijksplechtigheden te Luxemburg
Ontroerende afscheidsgroet van de Brusselse bevolking aan de jonge Prinses
Talrijke en prachtige geschenken werden het jonge paar
aangeboden
Op Maandag 13 April 1953
Historisch overzicht - Wie kan lid der G O. O. benoemd
worden - De verkiezing der leden - Intercommunale CO.O.
De Handelsfoor te leper
■1!
Radiotoespraak
vaa onze Prinses
Het Provinciaal Congres
van het A. W. T. - Westvlaanderen
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge - Gasthuisstr. 19.
Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE,
St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523.
leper:
P. BRAS-DEKLERCK,
de Stuersstraat 4. - Tel. 1150.
Wervik:
ROGER PECTOR,
Leiestraat 1L - Tel. Komen 491.
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14.
Nieuwpoort:
Drukkerij DUMON, Marktstraat.
Verantwoordelijke Uitgever.
J. Saruen. Gasthuisstraat 19, Poperinge
HET WEKELIJKS
POPERINGE en IEPER Xmet Wervik en randgemeenten).
ROESELAR' (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK .(Veurne-Nieuwpoort-Diksmulde en randgemeenten)
49* JAAR.
Nr 15.
POSTABONNEMENT 1953:
België (tot einde 1953) 102 fr.
Andere landen 4fr. p. week
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
NAAR Roeselare op 19
April?
Kan een Vlaming
die dag thuis blijven?
Want die dag her
denken ouderen en jongeren, Ke
rels, Klauwaarts, Blauwvoeten...
«Ratte Vyncke».
Die dag brengen we tevens hulde
aan de beste dezer Broeders die
uit China werden verjaagd!
Zou heel Vlaanderen daar niet
moeten tègenwoordig zijn?
Pater Vyncke. de oud-Pauselijke
Zouaafde stichter van De
Vlaamsche Vlaggedat beroemd
studententijdschrift, oud-onderpas
toor van Dudzele, de man van ijzer
en staal vertrok in April 1880 naar
Congo, met de eerste missiekara
vaan van de Witte Paters. Daar
streed die vechter Gods tegen de
slavenhandelaars: daar vocht hij
aan het Tanganikameer tegen het
ingeworteld heidendom. Van daar
zond hij naar Vlaanderen zijn fa
meuze brieven die door klein en
groot werden verslonden. Daar
leerde hij zijn negers O. L. Heer
kennen en beminnen. Daar leerde
hij hen... zingen: Congolese woor
den, ja, maar Vlaamse muziek
De Blauwvoeten De Vlaamse
Leeuw»! Dèt was Vyncke, de
gloeiende missionaris-ziel, de on
tembare Blauwvoet. Maar die man
van staal werd door het onmee
dogend klimaat gebroken en stierf
ih 1888. Niemand in Vlaanderen
kon geloven dat Pater Vyncke
overleden was. Zo schreef Hugo
Verriest in zijn «Twintig Vlaam
sche Koppen». Maar legendarisch
bleef en blijft die wondere Pater
Vyncke 1
Hulde wordt gebracht aan de
«Mannen van Scheut» en aan de
Vlaamse Minderbroeders die uit
China werden verjaagd...
Vlaanderen, dat lapje grond, dat
klein doeningske... overrompelde
dat werelddeel dat China heet,
om het te veroveren voor Christus!
Honderden Vlamingen streden daar
in de frontlinie. Nu worden ze ver
jaagd! Eerst werden ze gevangen
gezet door de Jappen. Dan werden
ze gefolterd en gemarteld door de
communisten van Mao-Tse-Toeng.
Ten slotte werden ze verjaagd als
honden.
Ze zijn teruggekeerd, niet allen.
Een deel werken reeds onder de
negers in de Verenigde Staten, an
deren in de Philippijnen... Velen
kwamen naar Vlaanderen terug na
dertig, veertig, sommigen na vijftig
jaar missiewerk. Triomfantelijk
werden ze op hun parochie ont
vangen. Maar dat was toch... on
voldoende.
Kan Vlaanderen de beste zijner
broeders niet die grootse hulde
brengen waarop die getuigen
Christi» recht hebben? Zou West-
vlaanderen, met zijn 2.000 zende
lingen en zijn talloze missievrien
den, de gelegenheid laten voorbij
gaan om zijn eerbied en genegen
heid voor die stoere Vlaamse wroe-
ters te betuigen?
...'tDavidsfonds, gouwbond West-
vlaanderen, heeft een schone, een
heerlijke daad te meer gesteld. Dat
is prachtig werk!
Op 19 April zal het te Roeselare
Vlamingen en missievrienden gie
ten! De afdelingen weten reeds
wat in de voormiddag op de dag
orde staat. Maar in de namiddag
van die gouwdag?
Daar spreekt Pater Bautsen, de
diep in zijn lichaam de sporen
draagt van de communistische...
beschaving in China.
Daar spreekt Pater Bautsen, de
bekende Minderbroeder, de tove
naar met pen en woord.
Daar spreekt die jonge Minister
van Koloniën, reeds bekend als de
grote koloniaalMinister De-
quae.
't Moet er, 't zal er Vlamingen
gieten!
En, ik moet wel... er moet een
woordje aan toegevoegd. Het Da-
vidsfonds» stuurt niet alleen, jaar
na jaar, de Davidsfondsboeken
naar de beste onzer broeders, het
blijft niet alleen de echte Vlaamse
Kultuprvereniging. De Gouwdag 19
April, bewijst zijn «aktie».
...Het Davidsfonds is niet ge
noeg... dit; het Davidsfonds is te
veel... dat. De boeken zijn maar...
De voordrachten zijn maar... Ik
hoop nu dat al die kniezers, zuur
pruimen, neuskrullers en afbrekers,
bravo! roepen en aansluiten!
Met die Gouwdag heeft de gouw-
bond Westvlaanderen, naar mijn
mening, vijf duizend nieuwe leden
verdiend.
...Sluit gij ook aan?
Maar... nog een gebeurtenis,
eveneens in het teken der missie-
aktie. Op 18 en 19 April moet het
te Kortrijk... zwermen!
De bietjes zwermen, de... missie
bietjes!
We weten hoe ze over heel onze
gouw uitzwermden, in hun missie-
naaikringen, die vlijtige bietjes!
Zonder munitie kunt ge niet...
vechten.
Ook onze missiebietjes zorgen
voor zendelingen-munitie.
Ge kent ze toch, op uw eigen
parochie, die meisjes uit alle stan
den, die week op week samenko
men en een hele of een halve dag
voor de Naaikring werken. Hoe-
vele duizenden kinderen in de mis
sie dragen de kleedjes niet die onze
Vlaamse meisjes maakten? Hoe
zouden onze zendelingen het doen,
zonder de kerkelijke ornamenten
die uit de handen komen van onze
missiebietjes?
't Zal zwermen te Kortrijk op
18 en 19 April; in dat schoon
Vlaams nestje O. L. Vrouw van
Bijstand
't Is immers 25 jaar dat die
naaikringen ontstonden; dat het
thuisfrontder zendelingen aan
't werk ging.
Nu zullen die «missiebietjes»
een overzicht krijgen over hun
werk. Nu zullen zij een programma
opmaken voor de komende jaren,
het operatieterrein verkennen en
hun plannen opmaken. Onze Bis
schop zal te Kortrijk zijn bij zijn
missiebietjes.
Mannen, naar Roeselare is de
tocht op 19 April, 't Zal niet ge
zegd worden dat het klein bier
is wanneer Westvlaanderen hulde
brengt aan de beste zijner broeders.
Missiebietjes... 't moet er zwer
men en gonzen te Kortrijk op 18
en 19 April. Neen, Vlaanderen laat
zijn zendelingen niet zonder muni
tie en mocht na die dagen te Kort
rijk, ieder parochiaan over een
munitie-fabriekske beschikken
Zwermt verder uit, vlijtige mis
siebietjes!
PÉ VLAMYNCK.
De Jong-Socialisten verga
derden In het Volkshuis te
Brussel en het loont de moeite
het verslag van dhr Adriaen-
sen na te gaan, zoals dit in al I
zijn bondigheid verscheen in
de Volksgazet
De verslaggever drukte zijn
verontwaardiging uit over de
onverschilligheid, waarmee de
grote takken behept zijn, ten
overstaan van de jongerenor
ganisatie, wat meegebracht
heeft dat tot en met vandaag
de socialistische arbeidsbewe-
ging nog altijd geen hechte
waarborg heeft voor haar eigen
toekomst (vetjes van ons)
Het mooiste volgt echter;
«In zijn verder betoog hing
spreker een schril beeld op van
de talrijke wantoestanden, die
bestaan zowel op nationaal, fe
deraal als plaatselijk (socialis
tisch, Red.) gebied. Deze bren
gen daarenboven mee, dat dik
werf een noodlottige versnip
pering van de krachten wordt
bewerkt met de bekende nefas
te gevolgen. Het zijn vooral
sommige syndicale organisaties
die op dit gebied een zeer
droeve rol vervullen en mil-
lioenen verspelen
Aldus De Volksgazetvan
23 Maart 1953. Dit verslag werd
gevolgd door tal van vinnige
tussenkomsten, «die... een
schreeuwende aanklacht vorm
den tegen de talloze wantoe
standen
Het is overbodig aan dit so
cialistisch verslag enige com
mentaar toe te voegen. De ar
beidtere weten meteen in welke
syndicaten hun centen te
grabbel gegooid werden!
Er is iiets veranderd
MOORDENAARS
VRIJGELATEN
Iedereen herinnert zich nog in
't begin van 't jaar het groot
spectakel te Moskou: een twintig
tal d-kters, die het er op aange
legd hadden het leven van de
Sovjetautoriteiten te verkorten, of
in andere woorden gezegd: die
mannen te vermoorden. Jdanov
was er al een slachtoffer van ge
weest.
Dit alles goed omgeroerd in een
anti-Joodse, internationaal politie
ke saus en het scenario was weer
gereed voor een monsterproceszo
danig dat men in de Sovjet-Unie
vond dat dit de zwaarste zaak was
sedert de veroordeling en de uit
drijving van Trotsky. De dokteres
Lida Timotchouk, die een belang
rijke rol gespeeld had bij de ont
dekking van het complot, kreeg
een van de hoogste onderscheidin
gen: de Leninorde.
De misdadigers hadden reeds
volledige bekentenissen afgelegd.
De zaak was dus beslecht. Het
drama was geschreven; het moest
alleen nog worden opgevoerd.
En boem! Naast al de andere
ontstellende en niet te geloven be
richten die ons uit Moskou tijdens
de laatste weken waren overge
waaid, kwam er nog dit onthut
send nieuws: dat drama wordt niet
opgevoerd. Het waren niet alleen
goede moordenaars, maar hele
maal geen moordenaars. Ze wor
den dus uit hun cel bevrijd en mo
gen terug naar het Sovjetparadijs.
Hun aanklagers integendeel zul-
Terwijl de zon er nog zat op te piekeren waarom zij tijdens
de maand Maart zo royaal gepronkt had en daarbij vergat op Paas
dag de mensen met wat warmte te gedenken, hadden de hunkerende
en ongeduldige zomertoeristen, met een rotsvast geloof in de gunstige
weerberichten, hun matten gerold en werd het met Pasen een storm
loop naar de kust.
De gewone bezoeker van de badplaatsen was er. De man die er
met Pasen traditie van maakt zich uit de winterslaap los te rukken
en de stad te ontvluchten en die goed weer, slecht weer naar
de kust trekt om een dosis goed bloed op te doen. Maar daar was
dit jaar nog een ander publiek aan de kust, een publiek dat in de
bladen veel gelezen had over de stormschade van 1 Februari en dat
nu eens wilde weten wat er precies gebeurd is. Deze mensen hebben
niet meer gevonden wat zij zochten en hebben alleen kunnen vast
stellen dat men aan de kust niet bij de pakken is blijven zitten,
maar dat men er de handen uit de mouwen heeft gestoken om de
geleden schade te herstellen. Alleen de hier en daar uitgestalde fo
to's gaven een beeld van hetgeen er aan de kust gebeurde op 1
Februari.
De geestdrift van de kustbezoekers heeft zelfs aanstekelijk op
het weder ingewerkt, want was het Zondag en Maandag eerder flau
we zunnedan beterde dit Dinsdag zodat zij die besloten gans het
Paasverlof aan de kust door te brengen op hoop van beter mochten
leven.
MAURICE THOREZ
...opnieuw op het voorplan.
DE BLOEMENSTOET
TE KOKSIJDE
Zaterdag voor Pasen! Koksijde's
winterslaap is beëindigd. Het nieu
we seizoen 1953 is geboren in een
zee van bloemen en jeugdig groen.
li
Zaterdagavond had bij de ingang
der Dardanellen een aanvaring
plaats die een ware ramp werd voor
de Turkse zeemacht.
Tegen de avond, terwijl een dich
te mist over de Dardanellen hing,
voer de Turkse duikboot «Doem
loepinar naar zijn basis terug na
te hebben deelgenomen aan de
NATO-manoeuvers «Rendez-vous».
Aan boord bevonden zich 87 man,
waaronder een van de bekendste
Turkse duikbootspecialisten, kolo
nel Hakki Boerak, bevelhebber van
de Turkse duikbootflottilje, die aan
de manceuvers had deelgenomen.
Bij de ingang van de Dardanellen
op 3 mijl ten Noorden van Ssinak,
op het ogenblik dat de duikboot
boven water was en de komman-
dant zich met 5 andere beman
ningsleden aan dek bevond, werd
de duikboot plots aangevaren door
het Zweeds tankschip Noboland
dat de Dardanellen verliet.
De aanvaring was zo geweldig dat
de voorzijde van de duikboot aan
stukken brak. Terwijl de boeg zonk,
ging de achtersteven de hoogte in.
De kapitein en zijn manschap
pen, die zich aan dek bevonden,
werden in zee geslingerd. Een onder
hen werd tijdens de aanvaring op
slag gedood. De 5 overigen konden
gered worden, doch één ervan stierf
na zijn overbrenging in het zieken
huis.
EEN STALEN DOODKIST
Voor de 81 overigen zou de duik
boot echter een stalen doodkist
worden, alhoewel de reddingspogin
gen onmiddellijk werden ingezet.
Alhoewel specialisten-diepzeedui-
kers onverwijld ter plaatse gebracht
werden en hun opzoekingen begon
nen, werden deze pogingen sterk
gehinderd door het feit dat de zee
op deze plaats tot 70 m. diepte be
reikt. Inmiddels was ook de Ameri-
len weten aan welke prijs, want
de fameuze dokteres werd al haar
decoratie afgenomen. En daar zal
nog wel een staartje aan komen.
En ook andere benen moeten
sidderen en beven, want in het of
ficieel communiqué wordt gezegd
dat er bij de ondervragingen en
het onderzoek door het oud Minis
terie van Binnenlandse Veiligheid,
methodes werden toegepast die
niet overeen te brengen zijn met
de Sovjet-grondwet en met het
wetboek van strafrecht van de
U.S.SJZ.
In andere woorden gezegd: de
spontane bekentenissen die de
dokters werden afgeperst trekken
op niets en werden alleen verkre
gen door geweldplegingen (lichor
melijke en/ of geestelijke) die een
aansluiting zijn van elk ernstig en
rechtvaardig onderzoek
Wel, ook indien al de andere te
kenen die op 'n wijziging in de
Sovjet-houding wijzen zouden lie
gen, dan is er hier een onweerleg
baar bewijs dat er te Moskou iets
veranderd is.
Het mag nu zijn dat die omme
keer alleen te wijten is aan een
strijd van Beria tegen de oud-mi
nisters van Binnenlandse Zaken en
Veiligheid, één ding kan niet wor
den weggecijferd: er wordt gespe
culeerd op principes. En dat is zo
danig erg dat het vrijlaten van die
misdadige dokters mede een ver
oordeling is van de vroeger nor
maal aangewende methodes en
dat deze geste van het Kremlin elk
proces achter het IJzeren Gordijn,
gesteund op bekentenissen der be
schuldigden, voortaan als een ech
te comedie mag worden bestem
peld. ledereen uAst al dat het zo
was. De nieuwe heersers van het
Kremlin hebben het nu zelf pu
bliek toegegeven.
Het, ware vermoedelijk té opti
mistisch van te gaan denken dat
voortaan achter het IJzeren Gor
dijn recht zal gesproken worden
naar rechtvaardigheid in plaats
van naar politieke opportuniteit of
wenselijkheid, want dat zou een
zodanige ommekeer zijn dat het
niet om geloven is.
Het meest voor de hand liggen
de is dat de nieuwe heersers zich
vast in de bewindszetels willen
vastvijzen en daarom is het
natuurlijk niet slecht sommige
machthebbers van gister uit het
zadel te lichten. De vrijlating van
de geneesheren geeft het drieman
schap Malenkov - Molotov - Beria
daartoe de gelegenheid. Tevens
moet dit ook bij de brede lagen
van de Russische bevolking een
beweging van sympathie voor ge
volg hebben aangezien het de in
druk moet wekken dat het niet
meer zal zijn zoals in het verleden
toen de staatsveiligheid altijd ge
lijk had, zelfs al fusilleerde zij er
tienduizenden.
Maar daarenboven moet een
dergelijke daad een echo verwek
ken in de Westerse wereld en daar
de indruk geven dat Rusland ook
op dat stuk toegevingen doet aan
het Westen door nl. op gelijkaar
dige manier te gaan rechtspreken
en straffen. Sommige journalisten
zijn daar inderdaad al onmiddel
lijk op gesprongen, zeggende dat
dit een erkenning geldt van de
persoonlijke menselijke rechten en
dat er bijgevolg een gemeenschap
pelijke taal ontstaan was die tot
nu toe had ontbroken.
(Zie vervolg blz. 2)
i i
■■'J»»
Ter gelegenheid van het huwelijk van Prinses Joséphine-Charlotfie
met Erfgroothertog Jan van Luxemburg, werd in Luxemburg een
gouden herdenkingspenning uitgegeven met bovenstaande afbeelding.
Het Munthof te Brussel werd met het vervaardigen van dit goud-
- stuk belast.
H. K. H. Prinses Josephine-Char
lotte heeft Maandag 6 April jl., in
de avond, drie dagen voor haar
huwelijk, afscheid genomen van
Brussel, haar geboortestad en van
de Brusselse bevolking.
Een uur voor de aangekondigde
manifestatie hadden zich reeds
tienduizenden kijklustigen samen
getroept voor het Koninklijk Paleis,
dat ter dier gelegenheid in na-
triumverlichting was gehuld. Op
vier andere plaatsen van Brussel
stroomden ook honderden Brusse
laars toe, om achter muziekkapel
len op te stappen naar het Konink-
lijk P&Igis.
Op het de Brouckèrepleln was het
de Fanfare van het Brusselse po
litiekorps die de feestelijkheden in
zette met daverende militaire mar-
chen. Aan de Hallepoort zorgde de
muziekkapel der militaire invali
den voor de blijde noot, op de Wa-
terlolaan blies de Fanfare der oud
gedienden van het bezettingleger
verzameling en bij het Anneesens-
plein zetten de Zwarte Duivels
zich in beweging.
Zo werd dan een schilderachtige
stoet met lampions en tientallen
vlaggen gevormd, waarachter dui
zenden en duizenden mensen op
stapten naar de Zavel toe en van
daar naar het reusachtige Palei-
zenplein toe. Fanfares, lampions en
vlaggen stelden zich op vlak voor
het grote hek van het paleis, voor
het verlichte balkon.
Onder dreunende militaire mar-
chen trokken dsze stoeten door de
Brusselse straten om dan de mas
sa bij het Paleis nog te gaan aan
dikken. 't Was dan ook niet te ver
wonderen dat door de mensenzee
het eordon van Brusselse politie
mannen voor het hek als een stro
halm werd meegevoerd, tot vlak te
gen de omheining.
Honderden wipten dan maar over
de muur, om zo dicht mogelijk on
der het balkon te kunnen komen.
Men schat dat 50.000 begeesterde
lieden voor het Koninklijk Paleis
waren samengedrumd.
Te 21 u. trad de Prinses naar
voor op het balkon, vergezeld van
Eindelijk begonnen do werken aan de opbouw van de nieuwe toren
spits der kerk van Pollink hove. Opgetrokken in NieuwpCörtse Klin-
ckacrtsdoor aannemer Maurice Dcpolter uit Wulpen en naar de
plannen der architecten Maréchal en Felix uit Oostende, zal de toren
cr weer uitzien zoals hij was vóór de brand van 1853 en de nood-
afbraak in 1933. Op de foto bemerkt ge hoc reeds 9 meter van de
23 werden opgetrokken.
kaanse destroyer Hawkins op de
plaats der ramp gekomen ten einde
hulp te bieden.
Reeds enkele ogenblikken nadat
de aanvaring zich voordeed, kwam
een noodboei boven water. Deze was
afkomstig van de getroffen duik
boot en stond er telefonisch mede
in verbinding. Op deze wijze ver
nam men dat 22 manschappen in
de waterdichte afdeling zaten op
gesloten, waaruit men moest beslui
ten dat de overige bemanningsle
den bijna onmiddellijk na de aan
varing de dood vonden door ver
drinking.
EEN TRAGISCHE DOODSTRIJD
De 22 manschappen, die met de
buitenwereld in kontakt traden dooi
de telefoon van de noodboei, zagen
in dat ook hun lot hopeloos was.
Reeds van in den beginne gaven zij
een bericht door volgens hetwelk
zij slechts over een voorraad zuur
stof beschikten die hen toeliet nog
90 minuten in leven te blijven. In
een laatste bericht zegde een zwak
ke stemWij bidden tot God, ter
wijl we de dood afwachtenDan
volgde een laatste vaarwel aan de
families.
Onderwijl zochten de duikers on
verpoosd de onderzeeër cp doch
geen enkele slaagde erin het ge
troffen schip te bereiken.
HET ZWEEDS SCHIP
VERANTWOORDELIJK?
Volgens de eerste gegevens van
het onderzoek zou de Zweedse tan
ker een grote verantwoordelijk
heid dragen bij deze ramp, het zou
namelijk bij het verlaten der Dar
danellen de vaarroute gevolgd heb
ben die voorbehouden is aan de
schepen die de Dardanellen binnen
varen.
Oskar Lorensen, de bevelhebber
van het Zweeds tankschip werd
aangehouden. Hij weigerde even
wel verklaringen af te leggen zo
lang hij niet in tegenwoordigheid
was van een vertegenwoordiger der
Zweeds» ambassade en van een af
gevaardigde zijner scheepvaart-
maatschapij, in wiens dienst hij
vaart.
De Naboland zelf, het aanva
rend schip, liep ernstige schade op
aan de boeg, die over een lengte van
8 meter werd opengereten. Het
schip werd onder technisch arrest
geplaatst, de radio- en de machine
kamer werden verzegeld tot het on
derzoek zal gedaan zijn.
Het succes van vorig jaar werd
dit jaar ver overtroffen. De deel
nemers en de talrijke toeristen had
den herinnering bewaard aan die
prachtige bloemenweelde van verle
den jaar en togen weer met nieuws
gierige belangstelling naar het
kleurrijke rond punt.
Overheidspersonen en belangstel
lenden kwamen samen in het be-
vlagde Casino dat de eer genoot
van de ontvangst.
De Weledele Heer Ridder Pierre
van Outryve d'Ydewalle, Gouver
neur van Westvlaanderen, verhoog
de de luister er van door zijn te
genwoordigheid.
Waren eveneens tegenwoordig:
Burgemeester-Senator J. Van Bug-
genhout, de promotor van het tot
stand brengen van de jaarmarkt;
Goetghebeur, volksvertegenwoordi
ger; Desmedt, senator; Van Els-
lande, arrondissementscommissaris
Olivier, Gillon, Bossuyt en Loncke,
bestendige afgevaardigden; Lomez,
griffier; Gevaert, Gheeraert, Flo-
rizoone, Vanhee, De Burgraeve, bur
gemeesters van De Panne, Nieuw
poort, Oostduinkerke, Veurne en
Adinkerke; A. Derck en Deramoudt,
schepenen; G. Vandenberghe, se
cretaris; Ing. Deleye; O. Vandam-
me, commandant der Pompiers en
J. Priem.
Voorzitter E. Declercq verwel
komde in gepaste termen de acht
bare overheidspersonen en bedank
te hen hartelijk voor hun tegen
woordigheid, dewelke nog meer luis
ter bijzette aan dit prachtig initia
tief.
Het woord werd dan gevoerd door
Heer Senator en Burgemeester J.
Van Buggenhout, de bezieler van
Koksijde's opgang.
De Heer Gouverneur zette het
eindpunt aan deze bijeenkomst en
bracht hulde aan het werk te Kok
sijde gepresteerd.
De gemeentelijke Harmonie bracht
spoedig de goede stemming in de
stoet, vooral daar tegen alle ver-
(Zie vervolg blz. 12)
Prins Jan van Luxemburg, haar
verloofde. Toen steeg een oorver
dovend gejuich los. Leve de Prin
ses en Lang leve de Prins ble
ven niet uit de lucht, uitbundig
was het enthousiasme, wijl de Prin
ses de massa begroette met het
haar welbekende wuivende handge
baar, met een brede lach, heel en
al bekoorlijkheid, bij een gelukkige
verloofde.
Dan weerklonk het Vaderlands
Lied en het gejuich brak af, wijl
Prins Jan de militaire groet bracht.
Dan volgde het Luxemburgs natio
naal lied. Maar nadien brak het
gejuich opnieuw los en werd een
grandioos vuurwerk ingezet, dat het
féestelijk afscheid moest besluiten.
Na het vuurwerk bleef het volk
nog lang voor het Koninklijk Pa
leis, steeds opnieuw naar de Prin
ses terugroepend en tot driemaal
toe werd aan dit daverend verzoek
graag gevolg gegeven, om een oor
verdovend gejuich in ontvangst t®
nemen.
Dit afscheidsfeest zal de Prinses
het hele leven In het geheugen; ge
prent blijven.
Lanigs de radio nam dan Prinses
Josephine-Charlotte afscheid, op
Dinsdagavond jl., van haar land
genoten. Haar toespraak volgt
hieronder.
Op Maandag 13 April 1-. worden
de gemeenteraden bijeengeroepen
om over te gaan tot de benoeming
van de leden dev Commissies van
Openbare Onderstand. Deze benoe
ming moet ingevolgde de wet op
de C.O-O. van 25 Maart 1925 ge
wijzigd bij deze van 8 Juni 1945,
plaats hebben op de eerste Maan
dag van April volgend op de vol
ledige vernieuwing' der gemeente
raden. Daar deze dag dit jaar een
wettelijke feestdag is (tweede Paas
dag), werd de benoeming ingevolge
de wet van 19 Maart 1953 uitgesteld
tot de daaropvolgende Maandag.
De taak der C.O.O. die erin be
staat enerzijds de ellende te ver
zachten en de behoeftigen te steu
nen en anderzijds de dienst der
ziekenverpleging' in te richten en
huizen voor wezen en ouden van
dagen, is thans, tengevolge van de
gestadige sociale ontwikkeling zo
danig geëvolueerd, dat het principe
van de preventieve onderstand
meer en meer op de voorgrond
treedt. De C.O.O. moet trachten, in
de voorwaarden door de wet be
paald, de ellende te voorkomen en
haar hulpmiddelen ter beschikking
stellen om een einde te maken aan
een toestand waaruit behoeftigheid
kan voortspruiten. Deze voorbehoe
dende onderstand richt zich vooral
tot hen die, alhoewel niet verkerend
in een staat van behoeftigheid, toch
niet over de nodige financiële mid
delen beschikken om zich te be
schermen tegen de ellende en de
wisselvalligheden van het noodlot.
De C.O.O. kan verder aldus han
delend optreden door haar kapita
len te gebruiken voor het opbouwen
en aankopen van goedkope wonin
gen, door toelagen of terugbetaalde
voorschotten te verlenen aan in
stellingen van sociale voorzorg, als
mede door de aansluiting van on
dersteunde personen bij instellin
gen van sociale voorzorg in de hand
te werken.
De C.O O. is verder de weerspie
geling van de verschillende politie
ke invloeden van de gemeenteraad.
Immers, ingevolge een speciaal stel
sel van verkiezing wordt de min
derheid van de gemeenteraad
steeds vertegenwoordigd in de
schoot der C.Ó.O. Hierdoor heeft de
wetgever willen vermijden dat al
de macht wordt gelegd in handen
van één partij die zich wellicht zou
laten bekoren tot partijdige beslis
singen. De vertegenwoordiging der
minderheidsgroepen moet als rem
dienen en tevens als een bestendig
element van controle ten opzichte
van de meerderheid.
Daaruit volgt niet dat de C.O.O.
als een politiek organisme mag be
schouwd worden. Ze moet zich in
tegendeel op een volkomen neutraal
standpunt stellen zowel bij de be
deling der steun als bi.i het beheer
der goederen en gestichten die de
C.O.O. toebehoren.
Het komt er vooral op aan die
personen te verkiezen die gekend
zijn om hun menslievendheid en
hun sociale zin, en zich steeds kun-
Zoals wij in een gedeelte van onze vorige uitgave reeds mededeelden,
werd op Witte Donderdag te leper de Handelsfoor geopend in aan
wezigheid van dhr Meurice, Minister van Buitenlandse Handel. Op
bovenstaande foto zien wij dhr Meurice die de openluchtstands be
zoekt in gezelschap van dhr Robyn (links) en dhr Ollivier (rechts).
Achteraan bemerkt men dhr Burgemeester Vanderghote.
nen stellen buiten en boven de po
litieke overwegingen.
HISTORISCH OVERZICHT
De eerste vorm van behoeftigheid
was het werk van private liefdadig
heid. In de vroege middeleeuwen
waren de kloosters en kerkelijke in
stellingen de centra der daadwer
kelijke uitoefening der naastenlief
de. Zij alleen stonden in voor de
armenzorg.
In de XIII* eeuw, met de op
komst van steden en gemeenten,
ontstaan de Tafels van de H.
Geestook Armendischge
naamd, die zich bepalen tot het ge
bied van de parochie. Alhoewel
geen kerkelijke instelling, oefent de
geestelijkheid toch een zekere con
trole uit over hun handelingen. De
inkomsten van de tafels kwamen
vooral voort uit de vrijgevigheid der
parochianen en uit legaten, alsme
de uit de nalatenschap van de be
hoeftigen die mogelijks eigenaar ge
worden waren van goederen. Im
mers de eventuele goederen van de
personen die armenzorg genoten
kwamen, na hun dood, ten goede
aan de instelling.
In de XVI* eeuw bestudeerde de
Spaanse Bruggeling Juan Louis
Vivès het probleem van de armen
zorg en ontwikkelde in een trac-
taat uitgegeven in 1524 «De Sub
ventions Pauperum» de grondge
dachte van een openbare armen
zorg. Deze principes vormden de
grondslagen van de ordonnantie
van leper, waarbij voor het eerst
de centralisatie van de armenzorg
over gans het grondgebied der ge
meente wordt ingericht. De armen
zorg wordt in een administratief
kader geplaatst. Tevens wordt ge
zorgd voor de scholing der behoef
tigen en de opvoeding der wezen.
(Zie vervolg blz. 3)
Mijn geliefde landgenoten,
Ik ben gelukkig persoonlijk
tot eenieder van u het woord
te kunnen richten.
Het heeft mij zeer getroffen
dat, bij mijn huwelijk, gans
het land mij zo spontaan zijn
trouw, zijn medevoelen en zijn
edelmoedigheid betoond heeft.
Uit ganser harte kom ik u
bedanken omdat gij zo eenpa
rig daarin deelgenomen hebt.
'Elke gift, klein of groot, is
voor mij een teken van uw
genegenheid en daarvoor blijf
ik u allen oprecht dankbaar.
Aldus hebt gij mij de gele
genheid geboden bij te dra
gen in het lenigen van de
nood der geteisterden en in
't bijzonder de grondslag té
leggen van een nationaal Bel
gisch fonds tot bestrijding van
de kinderverlamming. Deze
stichting zal voor u het blij
vende getuigenis zijn van de
genegenheid, die ik u altijd
toegedragen heb.
Binnen weinige dagen ga ik
u verlaten.
Nieuwe verplichtingen zal
ik dan te vervullen hebben,
maar nooit vergeet ik mijn
geboorteland en ik voel mij
gelukkig zo dicht bij dit land
en mijn dierbare familie te
blijven leven.
Moge België altijd welva
rend zijn en eenieder van u
steeds gelukkig.
Zoals reeds gemeld wordt op Zaterdag 18 en Zondag
19 April te Rumbeke het A.W.T.-Congres gehouden, dit ter ge
legenheid van het honderdjarig bestaan van de Letter- en
Toneelgilde «De Verenigde Vrienden» aldaar.
Toekomende week geven wij hier het volledig programma
van de feestelijkheden die te dier gelegenheid zullen plaats,
hebben.
Op Zondag 19 April worden o.a. twee toneelwerken, satyren,
opgevoerd, nl. Souperen Een, twee, driedoor de jubi
lerende toneelvereniging.
Zondag 12 April gaat reeds een eerste toneelavond door
te 15 u., in de nieuwe feestzaal van «'t Oud Stadhuis».
Voor beide vertoningen zijn genummerde plaatsen te be
vragen bij drukker All Deboosere, Kerkplaats, tel. 1164.
Prijzen: 35 en 25 fr. Rangverschuiving voor de Leden A.W.T.
DE GEBODEN GESCHENKEN
De genegenheid van Belgen en
Luxemburgers aan het jonge prin-
senpaar werd niet alleen bij gejuich
en geestdrift geuit, maar ook op
zeer milde wijze bij middel van ge
schenken.
Onze lezers weten reeds hoe gul
werd beantwoord reeds meer dan
7 millioen fr. aan de oproep ge
daan op de Belgische bevolking, om
mild de beurs te openen, wat de
Prinses in de gelegenheid heeft ge
steld de geteisterden te helpen en
een stichting tot stand te brengen
ten bate van de slachtoffers van de
kinderverlamming.
Maar hoeveel andere geschenken
werden de Prinses Josephine-
Charlotte en de Erfprins Jan van
Luxemburg niet overgemaakt. Het
Groothertogdom Luxemburg schonk
hun het kasteel te Betzdorf waar
zij zullen verblijven. De Luxem
burgse Raad van State een zilve
ren sigarendoos (voor de Prins)de
stad Oostende een zilveren koffie-
stel; het Nationaal Comité voor
Huldebetoon (België) een paar oor
hangers waarin o.m. twee briljan
ten van het zuiverste water van elk
4,8 karaat; de Belgische Gemeen
schap van Buenos-Ayres een lama-
vel; de Belgische kolonie in Luxem
burg een prachtige tafel van Chi
nees lakwerk, met bijbehorende ca
napé; een groot Brussels juwelier
schonk een borstspeld van rotskris
taal; een Brugse uitgever twee tn
.(Zie vervolg blz. 6)