VOOR POPERINGE EN IEPER Van twee bizondere fis dagen Grote Paasdrukte aan de Vernieuwing van de Commissies van Openbare Onderstand 16 11 De Turkse duikboot "Doemloepinar werd het graf van 81 zeelieden SwIHHp Prinses Joséphine-Charlotte en Erfprins Jan van Luxemburg in de echt getreden KATHOLIEK WEEKBLAD VGÖR POPERINGE D IEPER -WERVIK EN OMSTREKEN s ONZE 3 UITGAVEN: ZATERDAG Bladzijden PRIJS APRIL 3 Frank 1953 WANTOESTANDEN, GELD- VERBRASSING e.d. BUITENLANDS OVERZICHT Koksijde opende met een geslaagde Bloemenjaarmarkt Na aanvaring met Zweeds tankschip in de Dardanellen gezonken Alleen de duikbootkommandant en drie bemanningsleden overleefden de ramp POLLINKHOVE KRIJGT EEN NIEUWE TORENSPITS Bij het prinselijk huwelijk «JU m mmm Begeesterde mensenmassa juicht het jonge paar toe bij de huwelijksplechtigheden te Luxemburg Ontroerende afscheidsgroet van de Brusselse bevolking aan de jonge Prinses Talrijke en prachtige geschenken werden het jonge paar aangeboden Op Maandag 13 April 1953 Historisch overzicht - Wie kan lid der G O. O. benoemd worden - De verkiezing der leden - Intercommunale CO.O. De Handelsfoor te leper ■1! Radiotoespraak vaa onze Prinses Het Provinciaal Congres van het A. W. T. - Westvlaanderen HOOFDBUREEL en REDACTIE: Poperinge - Gasthuisstr. 19. Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60. PLAATSELIJKE BURELEN: Roeselare: J. VERRIEST-DEZEURE, St-Alfonsusstraat 12. - Tel. 1523. leper: P. BRAS-DEKLERCK, de Stuersstraat 4. - Tel. 1150. Wervik: ROGER PECTOR, Leiestraat 1L - Tel. Komen 491. Veurne: M. D'HERT, Noordstraat 14. Nieuwpoort: Drukkerij DUMON, Marktstraat. Verantwoordelijke Uitgever. J. Saruen. Gasthuisstraat 19, Poperinge HET WEKELIJKS POPERINGE en IEPER Xmet Wervik en randgemeenten). ROESELAR' (met Izegem-Menen en randgemeenten). KUSTSTREEK .(Veurne-Nieuwpoort-Diksmulde en randgemeenten) 49* JAAR. Nr 15. POSTABONNEMENT 1953: België (tot einde 1953) 102 fr. Andere landen 4fr. p. week Aangesloten bij het Verbond der Belgische Periodieke Pers. NAAR Roeselare op 19 April? Kan een Vlaming die dag thuis blijven? Want die dag her denken ouderen en jongeren, Ke rels, Klauwaarts, Blauwvoeten... «Ratte Vyncke». Die dag brengen we tevens hulde aan de beste dezer Broeders die uit China werden verjaagd! Zou heel Vlaanderen daar niet moeten tègenwoordig zijn? Pater Vyncke. de oud-Pauselijke Zouaafde stichter van De Vlaamsche Vlaggedat beroemd studententijdschrift, oud-onderpas toor van Dudzele, de man van ijzer en staal vertrok in April 1880 naar Congo, met de eerste missiekara vaan van de Witte Paters. Daar streed die vechter Gods tegen de slavenhandelaars: daar vocht hij aan het Tanganikameer tegen het ingeworteld heidendom. Van daar zond hij naar Vlaanderen zijn fa meuze brieven die door klein en groot werden verslonden. Daar leerde hij zijn negers O. L. Heer kennen en beminnen. Daar leerde hij hen... zingen: Congolese woor den, ja, maar Vlaamse muziek De Blauwvoeten De Vlaamse Leeuw»! Dèt was Vyncke, de gloeiende missionaris-ziel, de on tembare Blauwvoet. Maar die man van staal werd door het onmee dogend klimaat gebroken en stierf ih 1888. Niemand in Vlaanderen kon geloven dat Pater Vyncke overleden was. Zo schreef Hugo Verriest in zijn «Twintig Vlaam sche Koppen». Maar legendarisch bleef en blijft die wondere Pater Vyncke 1 Hulde wordt gebracht aan de «Mannen van Scheut» en aan de Vlaamse Minderbroeders die uit China werden verjaagd... Vlaanderen, dat lapje grond, dat klein doeningske... overrompelde dat werelddeel dat China heet, om het te veroveren voor Christus! Honderden Vlamingen streden daar in de frontlinie. Nu worden ze ver jaagd! Eerst werden ze gevangen gezet door de Jappen. Dan werden ze gefolterd en gemarteld door de communisten van Mao-Tse-Toeng. Ten slotte werden ze verjaagd als honden. Ze zijn teruggekeerd, niet allen. Een deel werken reeds onder de negers in de Verenigde Staten, an deren in de Philippijnen... Velen kwamen naar Vlaanderen terug na dertig, veertig, sommigen na vijftig jaar missiewerk. Triomfantelijk werden ze op hun parochie ont vangen. Maar dat was toch... on voldoende. Kan Vlaanderen de beste zijner broeders niet die grootse hulde brengen waarop die getuigen Christi» recht hebben? Zou West- vlaanderen, met zijn 2.000 zende lingen en zijn talloze missievrien den, de gelegenheid laten voorbij gaan om zijn eerbied en genegen heid voor die stoere Vlaamse wroe- ters te betuigen? ...'tDavidsfonds, gouwbond West- vlaanderen, heeft een schone, een heerlijke daad te meer gesteld. Dat is prachtig werk! Op 19 April zal het te Roeselare Vlamingen en missievrienden gie ten! De afdelingen weten reeds wat in de voormiddag op de dag orde staat. Maar in de namiddag van die gouwdag? Daar spreekt Pater Bautsen, de diep in zijn lichaam de sporen draagt van de communistische... beschaving in China. Daar spreekt Pater Bautsen, de bekende Minderbroeder, de tove naar met pen en woord. Daar spreekt die jonge Minister van Koloniën, reeds bekend als de grote koloniaalMinister De- quae. 't Moet er, 't zal er Vlamingen gieten! En, ik moet wel... er moet een woordje aan toegevoegd. Het Da- vidsfonds» stuurt niet alleen, jaar na jaar, de Davidsfondsboeken naar de beste onzer broeders, het blijft niet alleen de echte Vlaamse Kultuprvereniging. De Gouwdag 19 April, bewijst zijn «aktie». ...Het Davidsfonds is niet ge noeg... dit; het Davidsfonds is te veel... dat. De boeken zijn maar... De voordrachten zijn maar... Ik hoop nu dat al die kniezers, zuur pruimen, neuskrullers en afbrekers, bravo! roepen en aansluiten! Met die Gouwdag heeft de gouw- bond Westvlaanderen, naar mijn mening, vijf duizend nieuwe leden verdiend. ...Sluit gij ook aan? Maar... nog een gebeurtenis, eveneens in het teken der missie- aktie. Op 18 en 19 April moet het te Kortrijk... zwermen! De bietjes zwermen, de... missie bietjes! We weten hoe ze over heel onze gouw uitzwermden, in hun missie- naaikringen, die vlijtige bietjes! Zonder munitie kunt ge niet... vechten. Ook onze missiebietjes zorgen voor zendelingen-munitie. Ge kent ze toch, op uw eigen parochie, die meisjes uit alle stan den, die week op week samenko men en een hele of een halve dag voor de Naaikring werken. Hoe- vele duizenden kinderen in de mis sie dragen de kleedjes niet die onze Vlaamse meisjes maakten? Hoe zouden onze zendelingen het doen, zonder de kerkelijke ornamenten die uit de handen komen van onze missiebietjes? 't Zal zwermen te Kortrijk op 18 en 19 April; in dat schoon Vlaams nestje O. L. Vrouw van Bijstand 't Is immers 25 jaar dat die naaikringen ontstonden; dat het thuisfrontder zendelingen aan 't werk ging. Nu zullen die «missiebietjes» een overzicht krijgen over hun werk. Nu zullen zij een programma opmaken voor de komende jaren, het operatieterrein verkennen en hun plannen opmaken. Onze Bis schop zal te Kortrijk zijn bij zijn missiebietjes. Mannen, naar Roeselare is de tocht op 19 April, 't Zal niet ge zegd worden dat het klein bier is wanneer Westvlaanderen hulde brengt aan de beste zijner broeders. Missiebietjes... 't moet er zwer men en gonzen te Kortrijk op 18 en 19 April. Neen, Vlaanderen laat zijn zendelingen niet zonder muni tie en mocht na die dagen te Kort rijk, ieder parochiaan over een munitie-fabriekske beschikken Zwermt verder uit, vlijtige mis siebietjes! PÉ VLAMYNCK. De Jong-Socialisten verga derden In het Volkshuis te Brussel en het loont de moeite het verslag van dhr Adriaen- sen na te gaan, zoals dit in al I zijn bondigheid verscheen in de Volksgazet De verslaggever drukte zijn verontwaardiging uit over de onverschilligheid, waarmee de grote takken behept zijn, ten overstaan van de jongerenor ganisatie, wat meegebracht heeft dat tot en met vandaag de socialistische arbeidsbewe- ging nog altijd geen hechte waarborg heeft voor haar eigen toekomst (vetjes van ons) Het mooiste volgt echter; «In zijn verder betoog hing spreker een schril beeld op van de talrijke wantoestanden, die bestaan zowel op nationaal, fe deraal als plaatselijk (socialis tisch, Red.) gebied. Deze bren gen daarenboven mee, dat dik werf een noodlottige versnip pering van de krachten wordt bewerkt met de bekende nefas te gevolgen. Het zijn vooral sommige syndicale organisaties die op dit gebied een zeer droeve rol vervullen en mil- lioenen verspelen Aldus De Volksgazetvan 23 Maart 1953. Dit verslag werd gevolgd door tal van vinnige tussenkomsten, «die... een schreeuwende aanklacht vorm den tegen de talloze wantoe standen Het is overbodig aan dit so cialistisch verslag enige com mentaar toe te voegen. De ar beidtere weten meteen in welke syndicaten hun centen te grabbel gegooid werden! Er is iiets veranderd MOORDENAARS VRIJGELATEN Iedereen herinnert zich nog in 't begin van 't jaar het groot spectakel te Moskou: een twintig tal d-kters, die het er op aange legd hadden het leven van de Sovjetautoriteiten te verkorten, of in andere woorden gezegd: die mannen te vermoorden. Jdanov was er al een slachtoffer van ge weest. Dit alles goed omgeroerd in een anti-Joodse, internationaal politie ke saus en het scenario was weer gereed voor een monsterproceszo danig dat men in de Sovjet-Unie vond dat dit de zwaarste zaak was sedert de veroordeling en de uit drijving van Trotsky. De dokteres Lida Timotchouk, die een belang rijke rol gespeeld had bij de ont dekking van het complot, kreeg een van de hoogste onderscheidin gen: de Leninorde. De misdadigers hadden reeds volledige bekentenissen afgelegd. De zaak was dus beslecht. Het drama was geschreven; het moest alleen nog worden opgevoerd. En boem! Naast al de andere ontstellende en niet te geloven be richten die ons uit Moskou tijdens de laatste weken waren overge waaid, kwam er nog dit onthut send nieuws: dat drama wordt niet opgevoerd. Het waren niet alleen goede moordenaars, maar hele maal geen moordenaars. Ze wor den dus uit hun cel bevrijd en mo gen terug naar het Sovjetparadijs. Hun aanklagers integendeel zul- Terwijl de zon er nog zat op te piekeren waarom zij tijdens de maand Maart zo royaal gepronkt had en daarbij vergat op Paas dag de mensen met wat warmte te gedenken, hadden de hunkerende en ongeduldige zomertoeristen, met een rotsvast geloof in de gunstige weerberichten, hun matten gerold en werd het met Pasen een storm loop naar de kust. De gewone bezoeker van de badplaatsen was er. De man die er met Pasen traditie van maakt zich uit de winterslaap los te rukken en de stad te ontvluchten en die goed weer, slecht weer naar de kust trekt om een dosis goed bloed op te doen. Maar daar was dit jaar nog een ander publiek aan de kust, een publiek dat in de bladen veel gelezen had over de stormschade van 1 Februari en dat nu eens wilde weten wat er precies gebeurd is. Deze mensen hebben niet meer gevonden wat zij zochten en hebben alleen kunnen vast stellen dat men aan de kust niet bij de pakken is blijven zitten, maar dat men er de handen uit de mouwen heeft gestoken om de geleden schade te herstellen. Alleen de hier en daar uitgestalde fo to's gaven een beeld van hetgeen er aan de kust gebeurde op 1 Februari. De geestdrift van de kustbezoekers heeft zelfs aanstekelijk op het weder ingewerkt, want was het Zondag en Maandag eerder flau we zunnedan beterde dit Dinsdag zodat zij die besloten gans het Paasverlof aan de kust door te brengen op hoop van beter mochten leven. MAURICE THOREZ ...opnieuw op het voorplan. DE BLOEMENSTOET TE KOKSIJDE Zaterdag voor Pasen! Koksijde's winterslaap is beëindigd. Het nieu we seizoen 1953 is geboren in een zee van bloemen en jeugdig groen. li Zaterdagavond had bij de ingang der Dardanellen een aanvaring plaats die een ware ramp werd voor de Turkse zeemacht. Tegen de avond, terwijl een dich te mist over de Dardanellen hing, voer de Turkse duikboot «Doem loepinar naar zijn basis terug na te hebben deelgenomen aan de NATO-manoeuvers «Rendez-vous». Aan boord bevonden zich 87 man, waaronder een van de bekendste Turkse duikbootspecialisten, kolo nel Hakki Boerak, bevelhebber van de Turkse duikbootflottilje, die aan de manceuvers had deelgenomen. Bij de ingang van de Dardanellen op 3 mijl ten Noorden van Ssinak, op het ogenblik dat de duikboot boven water was en de komman- dant zich met 5 andere beman ningsleden aan dek bevond, werd de duikboot plots aangevaren door het Zweeds tankschip Noboland dat de Dardanellen verliet. De aanvaring was zo geweldig dat de voorzijde van de duikboot aan stukken brak. Terwijl de boeg zonk, ging de achtersteven de hoogte in. De kapitein en zijn manschap pen, die zich aan dek bevonden, werden in zee geslingerd. Een onder hen werd tijdens de aanvaring op slag gedood. De 5 overigen konden gered worden, doch één ervan stierf na zijn overbrenging in het zieken huis. EEN STALEN DOODKIST Voor de 81 overigen zou de duik boot echter een stalen doodkist worden, alhoewel de reddingspogin gen onmiddellijk werden ingezet. Alhoewel specialisten-diepzeedui- kers onverwijld ter plaatse gebracht werden en hun opzoekingen begon nen, werden deze pogingen sterk gehinderd door het feit dat de zee op deze plaats tot 70 m. diepte be reikt. Inmiddels was ook de Ameri- len weten aan welke prijs, want de fameuze dokteres werd al haar decoratie afgenomen. En daar zal nog wel een staartje aan komen. En ook andere benen moeten sidderen en beven, want in het of ficieel communiqué wordt gezegd dat er bij de ondervragingen en het onderzoek door het oud Minis terie van Binnenlandse Veiligheid, methodes werden toegepast die niet overeen te brengen zijn met de Sovjet-grondwet en met het wetboek van strafrecht van de U.S.SJZ. In andere woorden gezegd: de spontane bekentenissen die de dokters werden afgeperst trekken op niets en werden alleen verkre gen door geweldplegingen (lichor melijke en/ of geestelijke) die een aansluiting zijn van elk ernstig en rechtvaardig onderzoek Wel, ook indien al de andere te kenen die op 'n wijziging in de Sovjet-houding wijzen zouden lie gen, dan is er hier een onweerleg baar bewijs dat er te Moskou iets veranderd is. Het mag nu zijn dat die omme keer alleen te wijten is aan een strijd van Beria tegen de oud-mi nisters van Binnenlandse Zaken en Veiligheid, één ding kan niet wor den weggecijferd: er wordt gespe culeerd op principes. En dat is zo danig erg dat het vrijlaten van die misdadige dokters mede een ver oordeling is van de vroeger nor maal aangewende methodes en dat deze geste van het Kremlin elk proces achter het IJzeren Gordijn, gesteund op bekentenissen der be schuldigden, voortaan als een ech te comedie mag worden bestem peld. ledereen uAst al dat het zo was. De nieuwe heersers van het Kremlin hebben het nu zelf pu bliek toegegeven. Het, ware vermoedelijk té opti mistisch van te gaan denken dat voortaan achter het IJzeren Gor dijn recht zal gesproken worden naar rechtvaardigheid in plaats van naar politieke opportuniteit of wenselijkheid, want dat zou een zodanige ommekeer zijn dat het niet om geloven is. Het meest voor de hand liggen de is dat de nieuwe heersers zich vast in de bewindszetels willen vastvijzen en daarom is het natuurlijk niet slecht sommige machthebbers van gister uit het zadel te lichten. De vrijlating van de geneesheren geeft het drieman schap Malenkov - Molotov - Beria daartoe de gelegenheid. Tevens moet dit ook bij de brede lagen van de Russische bevolking een beweging van sympathie voor ge volg hebben aangezien het de in druk moet wekken dat het niet meer zal zijn zoals in het verleden toen de staatsveiligheid altijd ge lijk had, zelfs al fusilleerde zij er tienduizenden. Maar daarenboven moet een dergelijke daad een echo verwek ken in de Westerse wereld en daar de indruk geven dat Rusland ook op dat stuk toegevingen doet aan het Westen door nl. op gelijkaar dige manier te gaan rechtspreken en straffen. Sommige journalisten zijn daar inderdaad al onmiddel lijk op gesprongen, zeggende dat dit een erkenning geldt van de persoonlijke menselijke rechten en dat er bijgevolg een gemeenschap pelijke taal ontstaan was die tot nu toe had ontbroken. (Zie vervolg blz. 2) i i ■■'J»» Ter gelegenheid van het huwelijk van Prinses Joséphine-Charlotfie met Erfgroothertog Jan van Luxemburg, werd in Luxemburg een gouden herdenkingspenning uitgegeven met bovenstaande afbeelding. Het Munthof te Brussel werd met het vervaardigen van dit goud- - stuk belast. H. K. H. Prinses Josephine-Char lotte heeft Maandag 6 April jl., in de avond, drie dagen voor haar huwelijk, afscheid genomen van Brussel, haar geboortestad en van de Brusselse bevolking. Een uur voor de aangekondigde manifestatie hadden zich reeds tienduizenden kijklustigen samen getroept voor het Koninklijk Paleis, dat ter dier gelegenheid in na- triumverlichting was gehuld. Op vier andere plaatsen van Brussel stroomden ook honderden Brusse laars toe, om achter muziekkapel len op te stappen naar het Konink- lijk P&Igis. Op het de Brouckèrepleln was het de Fanfare van het Brusselse po litiekorps die de feestelijkheden in zette met daverende militaire mar- chen. Aan de Hallepoort zorgde de muziekkapel der militaire invali den voor de blijde noot, op de Wa- terlolaan blies de Fanfare der oud gedienden van het bezettingleger verzameling en bij het Anneesens- plein zetten de Zwarte Duivels zich in beweging. Zo werd dan een schilderachtige stoet met lampions en tientallen vlaggen gevormd, waarachter dui zenden en duizenden mensen op stapten naar de Zavel toe en van daar naar het reusachtige Palei- zenplein toe. Fanfares, lampions en vlaggen stelden zich op vlak voor het grote hek van het paleis, voor het verlichte balkon. Onder dreunende militaire mar- chen trokken dsze stoeten door de Brusselse straten om dan de mas sa bij het Paleis nog te gaan aan dikken. 't Was dan ook niet te ver wonderen dat door de mensenzee het eordon van Brusselse politie mannen voor het hek als een stro halm werd meegevoerd, tot vlak te gen de omheining. Honderden wipten dan maar over de muur, om zo dicht mogelijk on der het balkon te kunnen komen. Men schat dat 50.000 begeesterde lieden voor het Koninklijk Paleis waren samengedrumd. Te 21 u. trad de Prinses naar voor op het balkon, vergezeld van Eindelijk begonnen do werken aan de opbouw van de nieuwe toren spits der kerk van Pollink hove. Opgetrokken in NieuwpCörtse Klin- ckacrtsdoor aannemer Maurice Dcpolter uit Wulpen en naar de plannen der architecten Maréchal en Felix uit Oostende, zal de toren cr weer uitzien zoals hij was vóór de brand van 1853 en de nood- afbraak in 1933. Op de foto bemerkt ge hoc reeds 9 meter van de 23 werden opgetrokken. kaanse destroyer Hawkins op de plaats der ramp gekomen ten einde hulp te bieden. Reeds enkele ogenblikken nadat de aanvaring zich voordeed, kwam een noodboei boven water. Deze was afkomstig van de getroffen duik boot en stond er telefonisch mede in verbinding. Op deze wijze ver nam men dat 22 manschappen in de waterdichte afdeling zaten op gesloten, waaruit men moest beslui ten dat de overige bemanningsle den bijna onmiddellijk na de aan varing de dood vonden door ver drinking. EEN TRAGISCHE DOODSTRIJD De 22 manschappen, die met de buitenwereld in kontakt traden dooi de telefoon van de noodboei, zagen in dat ook hun lot hopeloos was. Reeds van in den beginne gaven zij een bericht door volgens hetwelk zij slechts over een voorraad zuur stof beschikten die hen toeliet nog 90 minuten in leven te blijven. In een laatste bericht zegde een zwak ke stemWij bidden tot God, ter wijl we de dood afwachtenDan volgde een laatste vaarwel aan de families. Onderwijl zochten de duikers on verpoosd de onderzeeër cp doch geen enkele slaagde erin het ge troffen schip te bereiken. HET ZWEEDS SCHIP VERANTWOORDELIJK? Volgens de eerste gegevens van het onderzoek zou de Zweedse tan ker een grote verantwoordelijk heid dragen bij deze ramp, het zou namelijk bij het verlaten der Dar danellen de vaarroute gevolgd heb ben die voorbehouden is aan de schepen die de Dardanellen binnen varen. Oskar Lorensen, de bevelhebber van het Zweeds tankschip werd aangehouden. Hij weigerde even wel verklaringen af te leggen zo lang hij niet in tegenwoordigheid was van een vertegenwoordiger der Zweeds» ambassade en van een af gevaardigde zijner scheepvaart- maatschapij, in wiens dienst hij vaart. De Naboland zelf, het aanva rend schip, liep ernstige schade op aan de boeg, die over een lengte van 8 meter werd opengereten. Het schip werd onder technisch arrest geplaatst, de radio- en de machine kamer werden verzegeld tot het on derzoek zal gedaan zijn. Het succes van vorig jaar werd dit jaar ver overtroffen. De deel nemers en de talrijke toeristen had den herinnering bewaard aan die prachtige bloemenweelde van verle den jaar en togen weer met nieuws gierige belangstelling naar het kleurrijke rond punt. Overheidspersonen en belangstel lenden kwamen samen in het be- vlagde Casino dat de eer genoot van de ontvangst. De Weledele Heer Ridder Pierre van Outryve d'Ydewalle, Gouver neur van Westvlaanderen, verhoog de de luister er van door zijn te genwoordigheid. Waren eveneens tegenwoordig: Burgemeester-Senator J. Van Bug- genhout, de promotor van het tot stand brengen van de jaarmarkt; Goetghebeur, volksvertegenwoordi ger; Desmedt, senator; Van Els- lande, arrondissementscommissaris Olivier, Gillon, Bossuyt en Loncke, bestendige afgevaardigden; Lomez, griffier; Gevaert, Gheeraert, Flo- rizoone, Vanhee, De Burgraeve, bur gemeesters van De Panne, Nieuw poort, Oostduinkerke, Veurne en Adinkerke; A. Derck en Deramoudt, schepenen; G. Vandenberghe, se cretaris; Ing. Deleye; O. Vandam- me, commandant der Pompiers en J. Priem. Voorzitter E. Declercq verwel komde in gepaste termen de acht bare overheidspersonen en bedank te hen hartelijk voor hun tegen woordigheid, dewelke nog meer luis ter bijzette aan dit prachtig initia tief. Het woord werd dan gevoerd door Heer Senator en Burgemeester J. Van Buggenhout, de bezieler van Koksijde's opgang. De Heer Gouverneur zette het eindpunt aan deze bijeenkomst en bracht hulde aan het werk te Kok sijde gepresteerd. De gemeentelijke Harmonie bracht spoedig de goede stemming in de stoet, vooral daar tegen alle ver- (Zie vervolg blz. 12) Prins Jan van Luxemburg, haar verloofde. Toen steeg een oorver dovend gejuich los. Leve de Prin ses en Lang leve de Prins ble ven niet uit de lucht, uitbundig was het enthousiasme, wijl de Prin ses de massa begroette met het haar welbekende wuivende handge baar, met een brede lach, heel en al bekoorlijkheid, bij een gelukkige verloofde. Dan weerklonk het Vaderlands Lied en het gejuich brak af, wijl Prins Jan de militaire groet bracht. Dan volgde het Luxemburgs natio naal lied. Maar nadien brak het gejuich opnieuw los en werd een grandioos vuurwerk ingezet, dat het féestelijk afscheid moest besluiten. Na het vuurwerk bleef het volk nog lang voor het Koninklijk Pa leis, steeds opnieuw naar de Prin ses terugroepend en tot driemaal toe werd aan dit daverend verzoek graag gevolg gegeven, om een oor verdovend gejuich in ontvangst t® nemen. Dit afscheidsfeest zal de Prinses het hele leven In het geheugen; ge prent blijven. Lanigs de radio nam dan Prinses Josephine-Charlotte afscheid, op Dinsdagavond jl., van haar land genoten. Haar toespraak volgt hieronder. Op Maandag 13 April 1-. worden de gemeenteraden bijeengeroepen om over te gaan tot de benoeming van de leden dev Commissies van Openbare Onderstand. Deze benoe ming moet ingevolgde de wet op de C.O-O. van 25 Maart 1925 ge wijzigd bij deze van 8 Juni 1945, plaats hebben op de eerste Maan dag van April volgend op de vol ledige vernieuwing' der gemeente raden. Daar deze dag dit jaar een wettelijke feestdag is (tweede Paas dag), werd de benoeming ingevolge de wet van 19 Maart 1953 uitgesteld tot de daaropvolgende Maandag. De taak der C.O.O. die erin be staat enerzijds de ellende te ver zachten en de behoeftigen te steu nen en anderzijds de dienst der ziekenverpleging' in te richten en huizen voor wezen en ouden van dagen, is thans, tengevolge van de gestadige sociale ontwikkeling zo danig geëvolueerd, dat het principe van de preventieve onderstand meer en meer op de voorgrond treedt. De C.O.O. moet trachten, in de voorwaarden door de wet be paald, de ellende te voorkomen en haar hulpmiddelen ter beschikking stellen om een einde te maken aan een toestand waaruit behoeftigheid kan voortspruiten. Deze voorbehoe dende onderstand richt zich vooral tot hen die, alhoewel niet verkerend in een staat van behoeftigheid, toch niet over de nodige financiële mid delen beschikken om zich te be schermen tegen de ellende en de wisselvalligheden van het noodlot. De C.O.O. kan verder aldus han delend optreden door haar kapita len te gebruiken voor het opbouwen en aankopen van goedkope wonin gen, door toelagen of terugbetaalde voorschotten te verlenen aan in stellingen van sociale voorzorg, als mede door de aansluiting van on dersteunde personen bij instellin gen van sociale voorzorg in de hand te werken. De C.O O. is verder de weerspie geling van de verschillende politie ke invloeden van de gemeenteraad. Immers, ingevolge een speciaal stel sel van verkiezing wordt de min derheid van de gemeenteraad steeds vertegenwoordigd in de schoot der C.Ó.O. Hierdoor heeft de wetgever willen vermijden dat al de macht wordt gelegd in handen van één partij die zich wellicht zou laten bekoren tot partijdige beslis singen. De vertegenwoordiging der minderheidsgroepen moet als rem dienen en tevens als een bestendig element van controle ten opzichte van de meerderheid. Daaruit volgt niet dat de C.O.O. als een politiek organisme mag be schouwd worden. Ze moet zich in tegendeel op een volkomen neutraal standpunt stellen zowel bij de be deling der steun als bi.i het beheer der goederen en gestichten die de C.O.O. toebehoren. Het komt er vooral op aan die personen te verkiezen die gekend zijn om hun menslievendheid en hun sociale zin, en zich steeds kun- Zoals wij in een gedeelte van onze vorige uitgave reeds mededeelden, werd op Witte Donderdag te leper de Handelsfoor geopend in aan wezigheid van dhr Meurice, Minister van Buitenlandse Handel. Op bovenstaande foto zien wij dhr Meurice die de openluchtstands be zoekt in gezelschap van dhr Robyn (links) en dhr Ollivier (rechts). Achteraan bemerkt men dhr Burgemeester Vanderghote. nen stellen buiten en boven de po litieke overwegingen. HISTORISCH OVERZICHT De eerste vorm van behoeftigheid was het werk van private liefdadig heid. In de vroege middeleeuwen waren de kloosters en kerkelijke in stellingen de centra der daadwer kelijke uitoefening der naastenlief de. Zij alleen stonden in voor de armenzorg. In de XIII* eeuw, met de op komst van steden en gemeenten, ontstaan de Tafels van de H. Geestook Armendischge naamd, die zich bepalen tot het ge bied van de parochie. Alhoewel geen kerkelijke instelling, oefent de geestelijkheid toch een zekere con trole uit over hun handelingen. De inkomsten van de tafels kwamen vooral voort uit de vrijgevigheid der parochianen en uit legaten, alsme de uit de nalatenschap van de be hoeftigen die mogelijks eigenaar ge worden waren van goederen. Im mers de eventuele goederen van de personen die armenzorg genoten kwamen, na hun dood, ten goede aan de instelling. In de XVI* eeuw bestudeerde de Spaanse Bruggeling Juan Louis Vivès het probleem van de armen zorg en ontwikkelde in een trac- taat uitgegeven in 1524 «De Sub ventions Pauperum» de grondge dachte van een openbare armen zorg. Deze principes vormden de grondslagen van de ordonnantie van leper, waarbij voor het eerst de centralisatie van de armenzorg over gans het grondgebied der ge meente wordt ingericht. De armen zorg wordt in een administratief kader geplaatst. Tevens wordt ge zorgd voor de scholing der behoef tigen en de opvoeding der wezen. (Zie vervolg blz. 3) Mijn geliefde landgenoten, Ik ben gelukkig persoonlijk tot eenieder van u het woord te kunnen richten. Het heeft mij zeer getroffen dat, bij mijn huwelijk, gans het land mij zo spontaan zijn trouw, zijn medevoelen en zijn edelmoedigheid betoond heeft. Uit ganser harte kom ik u bedanken omdat gij zo eenpa rig daarin deelgenomen hebt. 'Elke gift, klein of groot, is voor mij een teken van uw genegenheid en daarvoor blijf ik u allen oprecht dankbaar. Aldus hebt gij mij de gele genheid geboden bij te dra gen in het lenigen van de nood der geteisterden en in 't bijzonder de grondslag té leggen van een nationaal Bel gisch fonds tot bestrijding van de kinderverlamming. Deze stichting zal voor u het blij vende getuigenis zijn van de genegenheid, die ik u altijd toegedragen heb. Binnen weinige dagen ga ik u verlaten. Nieuwe verplichtingen zal ik dan te vervullen hebben, maar nooit vergeet ik mijn geboorteland en ik voel mij gelukkig zo dicht bij dit land en mijn dierbare familie te blijven leven. Moge België altijd welva rend zijn en eenieder van u steeds gelukkig. Zoals reeds gemeld wordt op Zaterdag 18 en Zondag 19 April te Rumbeke het A.W.T.-Congres gehouden, dit ter ge legenheid van het honderdjarig bestaan van de Letter- en Toneelgilde «De Verenigde Vrienden» aldaar. Toekomende week geven wij hier het volledig programma van de feestelijkheden die te dier gelegenheid zullen plaats, hebben. Op Zondag 19 April worden o.a. twee toneelwerken, satyren, opgevoerd, nl. Souperen Een, twee, driedoor de jubi lerende toneelvereniging. Zondag 12 April gaat reeds een eerste toneelavond door te 15 u., in de nieuwe feestzaal van «'t Oud Stadhuis». Voor beide vertoningen zijn genummerde plaatsen te be vragen bij drukker All Deboosere, Kerkplaats, tel. 1164. Prijzen: 35 en 25 fr. Rangverschuiving voor de Leden A.W.T. DE GEBODEN GESCHENKEN De genegenheid van Belgen en Luxemburgers aan het jonge prin- senpaar werd niet alleen bij gejuich en geestdrift geuit, maar ook op zeer milde wijze bij middel van ge schenken. Onze lezers weten reeds hoe gul werd beantwoord reeds meer dan 7 millioen fr. aan de oproep ge daan op de Belgische bevolking, om mild de beurs te openen, wat de Prinses in de gelegenheid heeft ge steld de geteisterden te helpen en een stichting tot stand te brengen ten bate van de slachtoffers van de kinderverlamming. Maar hoeveel andere geschenken werden de Prinses Josephine- Charlotte en de Erfprins Jan van Luxemburg niet overgemaakt. Het Groothertogdom Luxemburg schonk hun het kasteel te Betzdorf waar zij zullen verblijven. De Luxem burgse Raad van State een zilve ren sigarendoos (voor de Prins)de stad Oostende een zilveren koffie- stel; het Nationaal Comité voor Huldebetoon (België) een paar oor hangers waarin o.m. twee briljan ten van het zuiverste water van elk 4,8 karaat; de Belgische Gemeen schap van Buenos-Ayres een lama- vel; de Belgische kolonie in Luxem burg een prachtige tafel van Chi nees lakwerk, met bijbehorende ca napé; een groot Brussels juwelier schonk een borstspeld van rotskris taal; een Brugse uitgever twee tn .(Zie vervolg blz. 6)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1953 | | pagina 1