Bezoek aan de Oosten
rijkse Steyr-Fabrieken
gSi Waf miktdat fijn!...
jP Wat smaakt dat heerlijk!...
en in een oogwenk klaari
GOEDKOOPST EN VÈRUIT HET BESTp
Mgr De Smedt bezocht
het Sanatorium De Lovie
BIJ MIJ KOMT ALLEEN
VIM BINNEN
'nfeshjn...ineenoo()wnkklaar j
WIJ KUNNEN DIT HELE BLAD VULLEN
rfc</ CHICKEN SOUP
SCHUIF
Twee vrachtwagens In botsing
te Ardooie
DE VERSTANDIGE HUISVROUW EIST ALTIJD VIM
f Elk aar van de dag
is Rogco Chicken Soup
welgekomen.
Zorg dat U steeds
enkele pakjes in
voorraad hebt.
Ja, U moogt terecht gelukkig en fier zijn.
Mevrouw, als U de borden met Royco Chicken Soup
ronddeelt I In een oogwenk hebt U ze bereid en iedereen
zal ervan smullen I Ook de fijnste lekkerbek Is verrukt over
haar smaak.— Het is waarlijk echte kippensoepI
Kippenvlees van eerste keus meesterlijk gekruid en
heerlijke, malse noedels maken Royco Chicken Soup uiterst
voedzaam. Het is een schitterende triomf der kookkunst
waarmee ook U groot succes zult oogsten I
met brieven van klien-
ten en verbruikers, vol
lof over de
Dokten getuigen
Natuurhonig geneest
stoornissen der
spijsvertering
HOGE KWALITEIT
van onze producten.
EEN LEVER
PRODUCT
Woensdagnamiddag, rond 15 u.,
deed er zich in het nieuwe kwar
tier te Toerkonje, waar men bezig
is met de opbouw van een school,
een ongeval voor waarbij een ar
beider uit Menen om het leven
kwam.
Grondwerken werden uitgevoerd
voor het aanleggen van de kelder
der centrale verwarming. Plots
deed zich op 3,40 m. diepte een
instorting voor waardoor drie ar
beiders bedolven werden.
56-jarige Remi Dewitte, afkomstig
de ongelukkigen te bevrijden. De
Dadelijk werd hulp geboden om
uit Geluwe en wonende Keizer Ka-
relstraat te Menen, had reeds op
gehouden te leven toen hij werd
bovengehaald. De ongelukkige was
de borstkas ingedrukt.
Ook de 47-jarige Jules Ghes-
quiere, uit de Dronckaertstraat te
Roncq, en de 25-jarige Gerard Con-
fère, uit Linselles, liepen kneuzin
gen op en moesten ter verpleging
haar het ziekenhuis worden over
gebracht.
Bovenstaande foto werd enige tijd terug genomen ter gelegenheid
van een klasdag voor onderwijzers te Roeselare. Onder deze verdien
stelijke mannen, die reeds heel wat jaartjes tellen, zitten er voorzeker
heel wat bekende gezichten. Men herkent van links naar rechts,
staande: de HH. C. Vandermarcke, Zwevegem; G. Lambersy, Roese
lare; C. Astaes, Gistel; A. Carpentier, Izegem; M. Dezillie, Leisele;
A. Vandewalle, Rollegem; J. Depauw, Brugge; N. Verbruggc, Ware-
gem; M. Vandewynckel, Roeselare. Zittend: de HH. H. Vandenbon,
Sijsele; A. Lietaert, Den Haan; J. Gobert, Lissewege; J. Rabau, Be-
veren (Roeselare)J. Lingier, Beveren (Waas)C. Jansseune, Diks-
muide; J. Vandenhende, Ste-Katherina (Kortrijk).
Natuurhonig geeft
kracht en herstel
beter dan alle schei
kundige preparaten
Geen enkel voedsel
overtreft de natuur
honig
«Wie zijn waarde kent moet
natuurhonig steeds goedkoo;
vinden
Van een klient uit
Bukavu <B. Congo)
De kwaliteit is ex
tra, mals en fris
(De koek was meer
dan twee maand on
derweg)
WIJ BIEDEN U:
een heerlijke smaak,
een zorgvuldige verpakking,
een gewaarborgde 100 ten
honderd zuiverheid.
£i
EENS ONZE MERKEN GEPROBEERD WORDT DOOR U NIETS ANDERS MEER BEGEERD.
WESTVLAAMSE
PROVINCIERAAD
Gewone zitting op 1 October
De gewone zitting van de pro
vincieraad zal doorgaan op Don
derdag 1 October, te 10 uur, in het
Provinciaal Hof, te Brugge.
WEEKBLAD UIT BRUGGE
VERDWIJNT
De «Journal de Bruges» deelde
Zaterdag mede dat gezien de maat
schappij, die voor zijn uitgave
zorgt gelikwideerd wordt, het blad
na het einde van de maand Octo
ber niet meer zal verschijnen.
MEVROUW MACLEAN
VERTROKKEN
NAAR OOST-EUROPA
Mevr. Mac Lean, echtgenote van
een Britse diplomaat die een Jaar
geleden spoorloos verdwenen bleek
te zijn en waarvan aangenomen
werd dat hij naar Rusland was ver
trokken, is thans op haar beurt
spoorloos verdwenen, evenals haar
kinderen.
Het laatste verbleef zij te Gene
ve. Onverwachts is zij er afgereisd,
samen met haar kleintjes, en se
dertdien is elk spoor van hen ver
dwenen. Zo wordt aangenomen dat
zij haar man is gaan vervoegen er
gens achter het IJzeren Gordijn.
NIEUW SNELHEIDSRECORD
VOOR VLIEGTUIGEN
GEHAALD DOOR N. DUKE
1.141,4 km. per uur
De bekende Britse vliegenier Ne
ville Duke heeft bij een vlucht in
gesloten circuit over 100 km., bij
Dunsfold, in Surrey, Engeland, een
snelheid bereikt van 1.141,4 km.
per uur, aldus een nieuw wereld
record vestigend.
Duke vloog met een Hawker-
Hunter toestel, met Rolls Avon-
motor voorzien. De vlucht gebeur
de op een hoogte van 500 voet.
In ZES WEKEN ganaest ffjEE RUYSE
alle RHEUMATIEK SCIATIEK
OOK DB PIJNLIJKSTE GEVALLEN.
Dn* KRUIDENKUXJR la verkrijgbaar ln ALLE APOTHEKEN.
Berelder: Apotheker M. BTJYSE, Statiestraat, EERNEGEM.
(3012)
DE HERRIE ROND, DE
AANWEZIGHEID
VAN MINISTERS
OP DE IJZERBEDEVAART
Minister* antwoorden.
Door de c Comité d'Appel au
Pays» werd, zoals bekend, een wan
smakelijke herrie gemaakt rond
de aanwezigheid van enkele Vlaam
se Ministers op de jongste Ijzer
bedevaart tijdens dewelke zich be
treurenswaardige incidenten voor
deden, op touw gezet door onver
antwoordelijke lieden.
In verband hiermede werden
door Hr Senator Cornez bepaalde
vragen gesteld, zo aan de Heer
Eerste-Mïnister als aan de Vlaam
se Minister die de Ijzerbedevaart
bijwoonden.
Hr Cornez werd thans van ant
woord gediend.
Hr Van Houtte, eerste-minister,
antwoordde o. m. dat vóór de be
devaart hij geen afvaardiging van
het Comité ontving, dat de Re
gering de verzekering had gekre
gen dat de bedevaart niet in het
teken stond van de amnestie, dat
de aanwezige Ministers geen op
dracht hadden de Regering te ver
tegenwoordigen maar namens de
Regering hulde brengen zouden aan
de gesneuvelden door het neerleg
gen van een krans versierd met
een driekleurig lint, dat de hulde
door de Ministers aan de gesneu
velden gebracht niet kan. aian-
!ien worden als de goedkeuring
van een uitgesproken rede en ten
slotte dat de gehouden betogingen
gericht waren tegen de Ministers
en tegen de O.V.P.
De Heren Ministers Dequae,
De Taeye pn Van den Daelet hun
nerzijds gaven volgend antwoord:
c Als Vlaming, Belgisch staats
burger, volksvertegenwoordiger en
minister, ten einde hulde te bren-
in aan Vlaamse soldaten die voor
et vaderland gevallen zijh op het
IJzerfront.
Dat de regering de aanwezige
ministers geen opdracht gegeven
had haar te vertegenwoordigen op
de plechtigheid. De leden van de
regering hadden evenwel de wens
uitgedrukt dat, zoals vorige Jaren,
uit hun naam op het graf van de
gesneuvelden voor het vaderland
een krans zou neergelegd worden,
met als opschrift: «Aan de ge
sneuvelden voor het Vaderland. De
regering op het driekleurige band.
De factuur van de krans wordt
op geen enkele begroting aange
rekend.»
S
ZWARE BOTSING
TE ZWEVEZELE
Gelukkig zonder gekwetsten.
Maandag op het middaguur,
kwam de genaamde B. S., wonen
de te Kortrijk, met zijn wagen
uit die richting gereden op de
staatsbaan Kortrijk - Oudenaarde.
Gekomen ter hoogte van de nieu
we Bellegemstraat te Zwevegem,
kwam er plots uit deze straat een
andere auto de staatsbaan opge
draaid. B. I., die hierdoor plots
moest stoppen op de natliggende
baan, werd eerste tegen een drie-
wielkar geslingerd, die langs de
weg geparkeerd stond, om vervol
gens achterwaarts in de gracht
terecht te komen. Terwijl het
voorste gedeelte van de wagen
met de motor, practisch volledig
vernield werd, kwam de geleider,
die alleen in zijn wagen zat, er
als bij wonder met de schrik van
af. Terwijl het eveneens een ge
luk mag heten dat de werklieden,
die bezig waren de driewielkar
met graszoden te laden, juist hun
middagmaal waren gaan nemen.
De onvoorzichtige voerder, ko
mende uit de richting Bellegem
en oorzaak van het ongeval, sloeg
op de vlucht zonder naar zijn
slachtoffer om te zien en kon niet
geïdentificeerd worden.
Een streng onderzoek werd ech
ter ingesteld en 't ware te hopen
dat dergelijke doodrijder vlug kon
gesnapt worden.
De stoffelijke schade was «eer
groot.
na lezing, ons blad ln de handen
van een vriend of gebuur die
het nog niet heeft. U bewijst
er ons een dienst mee, Dank.
BRUGSE JONGELING UITGE
LEVERD DOOR COMMUNIS
TEN TE OOST-BERLIJN
Enkele weken geleden vertrok de
17-jarlge Jozef Van Ooteghem, stu
dent uit Brugge, op reis naar Duits
land. Op 29 Augustus bevond hij
zich te West-Berliin en verklaarde
er een kijkje te willen gaan nemen
in Oost-Duitsland. Sedertdien was
men zonder nieuws van de jonge
ling, tot bekend werd dat hij aan
gehouden werd door de Oost-Duitse
politie.
Op 18 September Jl. nu werd hij
door de Oost-Berlijnse politie ln
vrijheid gesteld, maar door de
West-Duitse politie onder bescher
ming genomen en naar Muenchen
overgebracht. Dezer dagen werd hij
te Brugge terug verwacht.
FLINKE
ACCORDEONVIRTUOOS
TE BEVEREN-ROESELARE
Accordconvirtuoos
WERNER RRUYNOOGHE
Beveren-Roeselare bezit een zeer
flinke accordeonvirtuoos in de per
soon van de jonge Heer Werner
Bruynooghe, welke op slechts 14-ja
rige leeftijd de eerste prijs behaal
de met de hoogste onderscheiding
(91 gelukwensen der jury en
beker in het kampioenschap van
België in de hoogste categorie, de
virtuozen klassiek. Hem werd ook
het diploma verleend van muziek
leraar. Vermelden we dat dhr»Bruy-
flooghe de kampioenentitel behaal
de in alle categorieën.
Volgend jaar dingt hij mee voor
de wereldbeker, waarbij hij zeker
lijk succes zal kennen.
Hartelijke gelukwensen aan de
flinke accordeonist, zijn ouders en
beste leermeester dhr Eug. Vanha-
tewyn uit Roeselare.
Te Ranoe was een tweejarig
meisje aan het spelen typ de spoor
weg toen een trein afgehold kwam.
De 17-jarlge broer van het kindje
-oogde «ljn zusje te redden, maar
Jzelf werd door de trein gegrepen
en gedood, wijl het zustertje niet te
zwaar gewond werd.
Te Knokke werd een Duiteer
ouden, die zldh als dokter
deed doorgaan alhoewel hij geen di
ploma bezat. De man schreef verdo
vend» middelen voor bil middel van
een gestolen doktersboekje, om ze dan
voort te verkopen,
In het gezin Hardy, wonende te
Hemyvllle, Canada, maar afkomstig
uit Luik en nog van Belgisch bur
gerschap, is een zevende zoon ge
boren. Koning Boudewijn aanvaard
de het peterschap en werd bij de
doopplechtigheden vertegenwoordigd
door de Belgische Ambassadeur ln
Canada.
De Britse trawler Hassett
werd tijdens een storm op zee op de
rotsen van de Schotse kust geworpen
en verging. Er zouden 5 doden te
betreuren zijn.
Te Aiseau geraakte een landbou
wer bedolven onder een vracht stro
en is aldus verstikt. Toen hij aan-
iffen werd ademde hij nog zach
tjes maar geen hulp kon nog baten.
Kort nadien gaf hij de geest.
Nabij de Amerikaanse kust is
een Amerikaans Weerverkermings-
vllegtulg vergaan. Zestien personfön
bevonden zich aan boord maar 9 er
van werden gered.
Te Guilford, Engeland, beukte
een electrlsche trein de bumpers ln
en reed het stationgebouw binnen.
Twee personen werden aldus bedol
ven en drie zwaar giewond.
Te Ove-rmere-Donk werd een
man door een auto oveneden en ge
dood. De schuldige voerder nam de
vlucht, maar kon naderhand toch
worden aangehouden. Het was een
inwoner van Wetteren.
Aan boord van een Turks
schip dat voor anker liep te Suez en
dat 1.000 Mohammedaanse bedevaar
ders vervoerde, wijl de boot normaal
slechts plaats biedt voor 400 man,
brak opstand uit onder de passagiers;
als protest tegen de aan boord heer
sende hygiënische toestanden en het
slechte voedsel.
Te Waulsort reed een auto in
de Maas. De twee inzittenden ver
dronken.
Een Franse kolendrager heeft
een zak kolen, wegendie 50 kgr.
40 km. ver gedragen aan een gemid
delde snelheid van 5,580 km. per uur.
Wat zijn beroep betreft heeft die ko
lendrager daarmede een record ge
vestigd
Te New-Orleans werden twee
Siamese zusters, die aan de basis van
de wervelkolom aan elkaar gehecht
waren, bij heelkundige bewerking
van elkaar gescheiden; beide zijn
thans, naar verluidt, buiten gevaar.
De afgelopen zomer was voor
Nederland de natste sedert 1927, met
een gemiddelde neerslag van 272 mm.
tegen normaal 205 mm.
Inaevolge de mist zijn te New-
York 300 trekvogels te pletter gevlo
gen tegen een wolkenkrabber.
Te Zele brandde de matrassen-
fabriek Star af. De schade beloopt
3 millioen frank.
Te Fléron werd een Jonge
vrouw geëlectrocuteerd bij het ge
bruik van een wringmachini9. Zij
werd op slag gedood.
Te Evere werd een wandelaar
gedood door een verloren kogel, af
gevuurd door Jagers. Twee mannen
die met een karabijn Jacht maak
ten op watervogels ln de omtrek
werden aangehouden.
IRAN. Het lot van Mossadegh.
De berichten als zou Dr Mossadegh
In het geheim reeds ter dood zijn
veroordeeld, werden gelogenstraft na
mens de Iraanse Regering.
In verband met de erge botsing die zich Woensdag 16 September te
Ardooie voordeed en waarover wij verslag gaven in ons blad van ver
leden week, geven wij hier twee foto's dadelijk na het ongeval geno
men, Boven: de twee zwaar beschadigde vrachtwagens na de ver
schrikkelijke aanrijding. Het beeld duidt voldoende duidelijk aan hoe
geweldig de botsing geweest Is. Onder: de begeleider Vroman, die
pas na anderhalf uur weihen uit zijn benarde positie kon worden be
vrijd.
V 5? -01910 BFl
SAVQNNERIÉ5 IÊYER FRÊRfcS. BRUSSQ
(Vervolg van blad)
kostprijs van alle warm daarom
trent met de onze overeenstemt.
Een kostuum kost er 1.100 - 1.400
Shilling; een sterke paar berg
schoenen koopt men er voor 250-
300 Shilling. In Oostenrijk is het
voor een Belg zeer gemakkelijk
met de waarde der munt om te
springen. 1 Shilling is 2 frank, we
mogen achter ieder prijs-etiquette
het x 2 zetten en krijgen aldus al
les in Belgische munt uitgedrukt.
Daar gaan plots de claxons van
onze bussen die op de grote markt
opgesteld staan. Een veelzeggend
eluid... we haasten er ons naar
oe. Daar begint in feite de reis.
Hoe breed een autobus is in
Oostenrijk weten wij juist niet
(hij is veel smaller dan alhier)
maar wat we wel weten is dat, zo
men hem twee centimeter breder
moest maken, hij met een andere
op die smalle baantjes (hoofdba-
nen asjeblieft!) niet meer kruisen
kan. In Oostenrijk is er langs de
banen niets geordend: ofwel staan
de typische landhuizen meters ver
de velden in, ofwel staan ze zo
dicht tegen de baan aangeleund
dat veel hoeken van huizen zijn
moeten afgekapt worden om het
verkeer normaal door te laten. Per
soonlijk zijn we van oordeel dat de
wagens en karren zelf die hoeken
afgereden hebben en zo hun na
tuurlijke levensruimte afgebakend
■hebben. Men ziet het er goed aan,
de mensen zijn dat ginder zo ge
woon; en spant het op de baan om
te kruisen, dan helpen ze mekaar
uitermate vriendelijk, net zo of wij
langs onze banen vuisten uitsteken
en sakkeren op onze tegenliggers
omdat ze «ons» niet eerst doorge
laten hebben. Daaraan hebben wij,
Vlamingen, wel iets te leren.
In ons buske zaten wij erg ge
moedelijk, een boer heeft dat voor,
dat men er over het algemeen niet
veel komplimenten mee moet ma
ken. Men mag er vrij al tegen zeg
gen wat men denkt, hij zal er nooit
aan gestoord zijn en zal u zeker
even vrank van antwoord dienen.
Wanneer ge in een vreemd land
als buitenstander op reis zijt, valt
alles u beter op en vindt ge alles
mooier dan thuis. Is dat een ge
brek aan eigen streefcliefde of is
het een tekort aan streekkennis?
Vraag het aan een boer, die is zo
rap niet van zijnen «positieven»
en in zijn raak-nuohtere opvattin
gen ligt warempel heel wat prak
tisch verstand en nuchtere kijk.
Met m'n twee oren langs achter
gedraaid want daar zaten zo een
paar van die echteen m'n
ogen naar voren op den uitkijk,
hebben wij zo een zeer leerrijke
reis meegemaakt... in een gezel
schap waarvan we niet alle dagen
de gelegenheid hebben.
Ais we door de landstreek reden
kregen we alles gecommentarieerd
zonder dat we er zelf naar vroegen.
'k En willen voor geen haar uit
m'n kop verwisselen», wilde zeg
gen dat de grond er niet fameus
was en omme 't wieder zó moesten
zetten, *t staot geen jaor rechte»;
beduidde dat de in opbouw zijnde
landerijen of huizen altijd vol
gens het gedacht van de boer
verre van sterk opgetrokken werden.
Deze kritische opmerkingen van
zeer zakelijke aard trokken onze
gedachten alvast meer naar de aar
de, wanneer ze aio ver de toppen
van de neven ons liggende bergen
dreigden verloren te gaan.
Inderdaad. Wanneer wij hier een
woning uit de grond zien rijzen met
veel houtwerkaan, dan komt
bij ons instictmatig de gedachte
op van... dat moet veel geld kos
ten... en als we dan zo van die
ziqhtkaartjes toegestuurd kjijgen
van familieleden of vrienden die
op reis zijn en we ontwaren op die
kaarten sierlijke houten woningen
midden in een decor van weiden
met witte koeien en woeste berg
toppen, dan komt het woord heer
lijk spontaan bij ons boven. Wel,
kijk even, in Oostenrijk is dat
juist anders om en zijn dit de
armste woningen.
Waarom? Baksteen ginder ziet
men heel weinig, cementsteen is
alles wat de klok slaat. Wie ginder
zijn woning uit houtewerk optrekt
bewijst dat hij geen geld bezit om
stenen aan te kopen, en liefst zijn
huis bouwt met de middelen die
voor en achter de deur groeien;
met boomstammen en planken.
Alleen in de hoge bergen ontwaart
men nog houten woningen; bene
den zijn ze allemaal opgetrokken
uit steen.
Die steen wordt ter plaatse zelf
vervaardigd. Keien worden zo veel
men er wil een spa diepe in
de grond gevonden. Met cement
gemengd worden zij tussen plan
ken in vormen gegoten en zo krij
gen ze de grote klompen waarmee
de huizen opgetrokken worden.
Het ziet er vrij ordeloos uit, zo een
huls in opbouw. Natuurlijk ver
schillen al die stenen ln omvang,
dat geeft niet, ze worden toch zo
maar op mekaar gestapeld, en de
ledige gaten worden achteraf toe-
gepleisterd met cement waarin men,
om dit laatste te sparen, af en toe
een baksteen maar meest nog grote
kelen in duwt die er uitertijd on
getwijfeld vast in steken. Achteraf
wordt op dat alles een licht ge
kleurde cementbrei opgeplakt en
eerst dan geeft de woning een or-
dentlijk. ja zelfs zeer net uitzicht.
Heerlijke uniforme gebouwencom
plexen worden aldus opgetrokken
en, zijn ze arm ineengestoken, toch
getuigen ze van eenvoud en smaak.
Dat alles hebben we kunnen na
gaan terwijl onze bus zich heen-
slingerde door een ietwat monotone
streek, richting meren en Oosten
rijkse Alpen. Naarmate we het
Zuiden naderden kwamen de niet
te overschouwen bergtoppen uit de
verte steeds duidelijker en meer in
detail naar ons toe. Onze Steyr-
autobus» klom en daalde dat het
een plezier was, slingerde zich
doorheen de kronkelende banen en
stopte plots in een klein stadje
dat Gmüden noemde.
DE TRAUNSEE
Stel je even voor dat Je hoog op
een gesloten bergkring staat, en
dat er vanuit de verste hoek
een klein bergriviertje aangespoeld
komt dat het ganse dal in water
zet. Op een van die boorden staat
dan een klein stadje: Gmüden. De
lucht hing er mistig en wak, en een
zoel windje blies Juist genoeg om
de zeiljachten die op dit meer la
gen, traagjes vooruit te drijven. On
gelukkig hing er voor die bergtop
pen een dik wolkengordijn zodat we
de natuur in al haar pracht niet
bewonderen konden. Een zichtkaart
die we kochten om naar hiuis te
sturen bracht ons echter de oplos
sing.
Daar ligt dan dat bergmeer voor
ons. Het water, dat uit de hoge
sneeuwtoppen komt, is er ijskoud
en men kan een soort vergelijk ma
ken met zich op de dijk te Oosten
de te wanen. Geen zand en wild
barengeklots natuurlijk. Tot tegen
je voeten kabbelt dat stille water
tje en rondom staan mooie terras-
ses opgetrokken van drankgelegen
heden, want te Gmüden krioelt het
van toeristen. De marktplaats staat
vol met autobussen, Franse, Ita
liaanse en enkele Belgische. In de
weinige en stille straten die het
stadje bevat Is het de ene winkel
neven de andere, vol met «souve
nirs». We zitten wel in het drukke
toeristencentrum van Oostenrijk.
Heeft Gmüden als stad niet veel
om het lijf. dan zijn de boorden
van het meer uitgekozen rustplaat
sen voor toeristen. De armoede die
we tot hierote te zien kregen is er
verdwenen en mooie bloemerige
lanen omzomen het meer waar hier
en daar, tussen rijk houtgewas,
stralende villa's naar voor komen.
Prachtig is die tocht langsheen
het water, kilometerlang... en ai
over Ebensee gaat het naar Bad-
Ischl, de Jamboreestad 1952. waar
Frans Lehar vroeger woonde en
thans zijn naam vereeuwigd ziet
in een mooi Opera-gebouw naar
zijn naam genoemd.
«IM WEISSEN RÖSSL
AM WOLFGANGSEE...»
Dat zou het hoogtepunt worden
van onze reis.
Het stadje Sankt Wolfgang met
zijn Witte Paarddat, dank zij
de operette van toondichter Be-
natsky zijn faam verkondigd zag
aiover de ganse wereld.
Te Strobbl echter hielden we
halt om te noenmalen. Gans ons
konvooi vliegt er het mooiste hotel
van de streek binnen, en eens goed
gezeten, zegt er een jonge dame
tegen haar moederKijk, mama,
dat ook moeten Westvlamingen
zijn, ze spreken juist gelijk wij
Inderdaad een familie die we daar
ontmoeten is uit Kortrijk... wat
is de wereld toch klein... en de
mensen zijn dolgelukkig na zoveel
dagen, van de hunnen die ze
zelf niet kennen te ontmoeten.
Maar... de tijd vliegt al te snel.
Te Linz staat op het Amerikaans
vliegplein een D.C. 6 die te 6 uur
vertrekken moet. We draaien een
kortere zijweg in... en zullen ons
moeten vergenoegen met een aria
te neuriën uit Het Witte Paard
De mooie waardin kregen we niet
te zien, ook Siedler en Leopold
niet en Keizer Frans-Jozef was er
niet omde liefdesavonturen tussen
Josepha en Siedler in het reine
te trekken...
We rijden langs het meer, zien
in de verte het verblijf waar onze
Koning tijdens zijn banperiode
geleefd heeft... dat alles gaat zo
vlug voorbij... we stijgen de ber
gen in... zien terug het meer diep
onder ons liggen en verdwijnen,
verdwijnen aan 70 per uur uit die
oorden waarvan enkele vierkante;
kilometer alleen reeds volstaan om
de meest moeilijke toerist weken
lang een buitengewoon ontspan-
ningsverblijf te gunnen.
Alles gaat zo rap voorbij... we
zijn nu eenmaal de jacht gewoon,
we werden hem in onze zilveren
vogel aangeleerd. We trekken nog
langsheen andere meren, de ene
al schoner dan de andere, maar
het gaat zo rap dat we de indruk
hebben langs een stroom te rijden,
steeds rapper en rapper... naar het
vliegplein toe
Pasporten, herenvraagt
ons de Oostenrijkse douane... en
we moeten onze boekentas openen.
Een juffer komt ons in al die
douanemiseries helpen. Het houdt
in feite niets in, en zij veront
schuldigt zich wanneer zij aan
onze blikken ziet dat al dat admi
nistratief werk ons als vrije bur
gers de keel uithangt. Met een
zoet glimlachje drukt ze haar spijt
uit dat ze het ons zo lastig maakt...
Wij zijn hier nog bezet, heren,
monkelt ze, en de Amerikanen
eisen dat van ons.
Ondertussen staat onze zilvere
vogel reeds te ronken op het veld.
De bemanning mocht regelrecht
door wat internationale man
nen zijn me datl Ze zijn on
dertussen de motoren aan het ver
warmen en kijken nog even zorg
vuldig na of alles wel in orde is
vóór ze met dat kostelijk Vlaams
goedje zich de lucht in wagen.
We mogen instijgen. Mens wat
is dat een normaal iets geworden.
Niemand nog die de indruk krijgt
dat hij in een vliegtuig komt. Een
Amerikaans soldaat komt nog even
aan onze piloot de les spellen en
hem zeggen dat hij koers zuid
waarts moet houden of dat de
Russen hem op het vel zouden
zitten.
Daar gaan we de lucht in. Oos
tenrijk verdwijnt onder ons, de
bergen worden heuvels... en eens
op 2.000 m. hoogte zien we ze zelf
niet meer, alles wat we zien is
bos. Daar hebben we weer de Do-
nau. De lucht is open en een rode
avondzon zet alles ln een prach
tige gloed. We vliegen boven het
Zwarte Woud. Reuzeafmetingen
heeft het, met hier en daar een
witte streep regelrecht er door.
«Duitse autostraden», zegt ons
de air-hostess. München ligt links
van ons, Nurnberg rechts. De
avond valt. Duizende lichtjes zien
we onder ons aangaan. Plots trek
ken onze motoren ons schokkend
doorheen zware regenwolken. De
schroeven kraken in de lucht en
striemen nat zwiepen ze op de.
aluminiumplaten van de romp.
Het duurt niet lang, ook onze
lichten gaan aan... en als we
boven de Rijn vlogen is het nau
welijks nog klaar genoeg om de
stroom van de grond te onder
scheiden. Onder ons liggen
Frankfurt, Mainz en Wiesbaden.
Het zijn gelijk feeëriek verlichte
kermistenten met duizende lich
tjes... gele, blauwe, rode, groene.
Als een zuil stijgt er - plots een
vuurkolom de lucht in.
't Brandt ginderroept er
een, en allen vliegen we naar de
venstertjes.
Niets van, lacht ons piloot
Cocquyt tegen, het zijn de smelt
ovens van Kochem die geopend
worden.
En zo vliegen we verder... het
duistere in, op 1700 meter hoogte.
Onder ons is alles donker, alleen
hier en daar zien we de steden
als fonkelende sieraden onder ons
voorbijschuiven.
Daar hebben we Luik. Wat een
feeërieke weelde met te midden in
al dat licht de zwarte streep van
de Maas waarop plezierboten eën
schraal licht op de golvende wa
teren werpen.
Gordels aanvraagt ons de
air-hostess.
We zien Leuven liggen en dalen.
Onze oren beginnen te tulten van
de afnemende luchtdruk. We zwen
ken... en onder ons gaan plot» de
machtige phares aan van ons
vliegtuig dat naar zijn landings
baan zoekt. Door ons venstertje
zien we de baan naderen, de wie
len komen te voorschijn en met
een klein op en neer gewip staan
we weer op vaste grond.
Meisbroek... alles is voorbij!
Toeschouwers juichen ons van
op het balkon een hartelijk wel
kom toe. We vragen ons verbaasd
af Waarom die mensen ons zo toe
juichen. Is vliegen dan zo Iets
buitengewoon?
We glijden de douane voorbij,
springen op de bus die ons enkele
minuten later in het hartje van
Brussel brengt.
We nemen hartelijk afscheid
van elkaar. Danken dhr De Lille
om dat voorrecht dat we konden
genieten en gaan uiteen.
Ons maagje begint te trekken.
Een sandwich met ham zal er ver
der voor instaan dat we bij de
lange terugreis geen honger lijden.
En daar begint de reis naar het
verre Poperinge.
■Te 11.20 uur zijn we thuis.
Mens, stel je voor, er bestaan
toch geen afstanden meer. Te
6 uur opgestegen te Linz, in Oos
tenrijk, en te 11.20 uur te Pope
ringe. Goeie 5 uren nodig voor
meer dan 1.000 km. Waar gaan
we naar toe?
's Anderendaags 's morgens heeft
geen boerenvuist ons gewekt. We
kwamen als uit een droom terug,
'n Droom? Hoegenaamd niet. De
duizende belevenissen stonden ons
nog voor de geest... zullen ons
voor de geest blijven.
Zulke dingen, zelfs in het drukke
leven van een journalist, vergeet
men nooit. Het was te schoon en
te aangenaam geweest te midden
ons boerenvolk al dit wedervaren
te kunnen beleven.
Alleen een beetje spijt hebben
we... omdat ons relaas toch zo
onvolledig is, en dat we in geen
enkel woprdenboek grote superla
tieven genoeg gevonden hebben
om alles uit te drukken zoals we
het in feite beleefd hebben.
J. S.
Bovenstaande toto werd («nomen voor de plechtige feestzitting. Op
de onderste trap bemerken wfj van link» naar rechts: dhr Loncke,
Bestendig Afgevaardigde; Z. E. H. Deken Geldof uit Poperinge; dhr
Vanden Berghe, Voorzitter van do Beheerraad; Mgr De Smedt; Dr
Sierens, Geneesheer-Bestuurder; en Dr Muliez uit Westrozebeke, lid
van de Beheerraad. Op de tweede rij, v.l.n.r.: dhr Paul Cokle, La
borant; E. H. Vaganee, Aalmoezenier van het Sanatorium te Mont-
sur-Meuse; Z. E. H. Van Overbeke, Bestuurder van do Zusters van
Liefde te Kortemark; Dr Gallant, Geneesheer-Assistent en Z. E. H.
Pil, Aalmoezenier van «De Lovie».
Voor het eerst als bisschop van
Brugge, bracht Z. H. Exc. Mgr De
Smedt Dinsdag Jl. een bezoek aan
het Sanatorium De Loviete
1 Poperinge.
Te 15 uur werd door de bisschop
een plechtig lof gezongen tijdens
hetwelk de Kerkvoist een zeer ont
roerende toespraak hield tot de
aanwezigen. De patiënten, die over-
talrijk aanwezig waren, werden
diep getroffen door het meedelend
woord van hun bisschop, die hier
wees op de hogere betekenis van
het lijden, h-A lijden van de ziel,
van het hart en van het lichaam.
Te 16 uur had in de grote hall
van het Sanatorium een feestzit
ting plaats. Namens de Beheerraad
te de Bisschop om zijn grote be-
Voorzitter, Mgr De Smedt en dank-
POOLSE MIC DOOR
50VJETIACERS
NEERSCHOTEN
Uit West-Berlijn wordt gemeld
dat nabij de monding van de Pee
rs een Poolse vlieger die trachtte
te vluchten naar het Westen, aan
boord van een Russisch Mig »-
toestel, door andere Sovjetjagers
werd neergeschoten. De ongelukki
ge zou in zee zijn gevallen en ver
dronken.
verwelkomde dhr Vanden Beirghe.
kommernis met de patiënten van
«De Lovie». Vervolgens werd een
welkomwoord voorgedragen door
een patiënt dl t-an de pTpschop de
steun der «te. en belv«e* li> zijn
Bisschopsambt. Hij lerhaneid" aar
de woorden van Priester Vc/ppe:
Werken is goed, bidden is beter,
lijden is ba»t
In zijn antwoord had Monseig
neur andermaal woorden van ge
negenheid die de aanwezigen naar
het hart gingen. Wij uwete" wer
ken, aldus de BLtvmop, met de
middelen waarover wij beschikken
en ons s^eds afvragen: waartoe
ben ik i it Gods genade nog te
staat.
Na deze feestzitting bracht de
blaschop, vergezelu van Lr Sierens
Dr Gallant en de leoen van de Be
heerraad, een tvs^ek aan het Sa-
i- AG-ium. De Bisschop had een Llj-
I zonder hartelijk woordje voor de
bedlegerige patiënten en sprak hen
moed in.
Mgr De Smedt is voor «De Lo
vie geen onbekende. Reeds vroe
ger, toen hij nog President was van
het Groot Seminarie te Mechelen,
kwam hij vaak op bezoek in «De
Lovie», bij aldaar verpleegde se
minaristen. Zijn bezoek dat hij nu
bracht als Kerkvorst, zette dus een
schone traditie voort, maar was te
vens een gebeurtenis waarvan de
inwoners van De Lovie de beste
herinnering jsujleo bewaren I
«HET WEKELIJKS NIEUWS 1. Zaterdag IB Sept. W8S. 8.
en ik wil van niets anders weten!
Want alléén Virn reinigt grondig en
danig vlug. Een weinig Vim op een
vochtige lap en hop... alles blinkt
en glinstert. Is dat niet prachtig?
Met Vim worden bad en gootsteen
stralend schoon!
ARBEIDER UIT MENEN
TE TOERKONJE
OM HET LEVEN GEKOMEN
MANNEN VAN DE OUDE GARDE
