POPERINGE - IEPER - WERVIK
16
7
Hoop op de Oogst
Elk heeft zijn maat
C.O.V.-Westvlaanderen bracht meer dan
3.000 leerkrachten samen voor de
Opvoedersdag in de Kursaal te Oostende
Maurice Groenweghe
De Myxomatose
Jaarvergadering van het Christelijk
Vlaams Kunstenaarsverbond
Druk bezochte VEBO-Studiedag
en Tentoonstelling te Brugge
11 November
Brouwgerstcultuur rekent met economische moeilijkheden af
HET WEKELIJKS NIEUWS
vertelt ons zijn wedervaren
ZOEKERS
PAT BRENGT OP...
Nieuwsblad voor Westvlaanderen Verschijnt om de week
ONZE 3 UITGAVEN:
Bladzijden
PRIJS
3 Frank
ZATERDAG
1953
BUITENLANDS OVERZICHT
Nieuwe tijden en nieuwe jeugd
eisen aangepaste opvoedingsmethoden
uit Kuurne, een der twaalf teruggekeerden
uit Russische gevangenschap
De gevreesde konijnenplaag die wild en
tam konijn met volledige uitroeiing bedreigt
WestvSaomse Kuststreek enPoUers
reeds zwaar getroffen
Plechtige ontvangst op het Bisschoppelijk
Paleis te Brugge
Voor it üsinstj
du<uj&n L i
oli qc ze ploflUt da
van
HET WEKELIJKS
POPERINGE IEPER WERV1K
ROESELARE MENEN— KORTRIJK
VEURNE NIEUWPOORT DIKSMUIDE
49° JAAR.
Nr 45.
NOVEMBER
FOSTABONNEMENT 1354:
België 136 fr.
Andere landen 200 fr.
HOOFDBUREEL EN REDACTIE:
Poperlnge - Gasthuisstraat 10.
Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60.
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge
DE dag van de mannen ze gedachten naar die «schoon-
die... oud worden? sten» onzer «jongens», die onze
Het is inderdaad in de dankbaarheid, onze verering en...
eerste plaats hundag, eerherstel saam had gebracht bij
11 November! het IJzermonument, «deze» toren.
11 November 1918; 35 jaar zijn Hun lijken lagen als zaden in
reeds over 1918 voorbijgegaan en 't zand.
toch is er bij de IJzer-jongens van Werd de oogst vernield? Jawel,
14-18 geen enkele dag die nog zo de toren stortte in mekaar.
«leeft», zo actueel is, als die 11 No- Hoop op de oogst. De Pax-poort,
vember. de vredespoort, leidt U binnen... de
Vraagt het hun maar, spreekt toren rijst weer op; onze toren! Als
met hen op die dag. Zelfs de meest te voren ^al dat Kruis de hele
zwijgzame komt las op die dag; IJzervlakte overschouwen. Dyna-
alles wat in die vier jaar gebeurde, miet kan vernielen, liefde kan op-
al het leed, al de miserie van loop- bouwen en liefde is ten slotte ster
grachten, van modder en slijk, al ker dan dynamiet. Dynamiet was
de zedelijke miserie van die onmen- nachtwerk; liefde straalt, als de
gelijke tijd, dat alles krijgt weer zon. in de dag.
gestalte en wordt U voorgelegd met Liefde zal het halen, en de oogst?
geur en kleur. Een belofte!
11 November was «de» verlos- Verleden week mocht gij het re-
singsdag, een onvergetelijke dag. laas lezen over die andere IJzer-
manifestatie.
Ik meen dat het nog immer kan
De dag van de mannen die... oud dat uit kwaad, goed voorkomt. En
worden, maar niet kunnen verge- dat misschien zonder mirakel!
ten. Ge zult ze zien dien dag, in de Vreemd? Ik weet het niet. Maar
kerk, in stoet en vergadering. Ge ik heb geluisterd naar wat daar
moet ze niet alleen zien, maar be- openlijk werd gezegd... dat zingen
kijken. Er is iets bijzonders aan die van de Vlaamse Leeuw was natuur-
mannen, ze dragen onbewust een lijk... oren verblinding Maar wat
stempel... van vier jaar strijd, vier gezegd werd blijft niet... ongezegd,
jaar afzondering, vier jaar kame- Zovele landgenoten wisten niet wat
raadschap die echte broeder- al onrecht onze jongens geleden
schap» werd. Zij weten dat zij hadden in 1914-18. Daar heeft men
spijts alles volhielden, spijts alles het bekend gemaakt aan allen in
doorbeten, op de victorie hoopten, dien lande. Dien dag werd daar
van huis droomden en van vele openbaar verklaard dat onzege-
schone dagenen dingen als de oor- smade IJzerjongens werkelijk hun
log zou voorbij zijn. leven hadden geofferd voor België,
Ze zijn oud geworden... de man- opdat in België Vlaanderens recht
nen van een volgende generatie zou worden erkend,
hebben een andere oorlog gekend Door de riaggen werd op die dag
en een derde generatie staat thans de groet gebracht aan onze to
onder de wapens. Of dat niet oud ren-in-puin! 't Kan. dat onder de
worden is! betogers de dynamitards aanwe-
Ze zijn oud geworden. Zo dikwijls zig waren. Was er berouw? Was het
zijn ze tegenwoordig op de begrafe- louter schijnheiligheid?
nis van kameraden. De rangen dun- Wat gezegd werd blijft gezegd;
nen en af en toe worden de gelede- daar werden nu afgekeurd en ge
ren geteld. Ja, ze worden oud. schandvlekt diegenen t ie voor «On-
Maar zij vergeten niet; ze kun- ze» jongens niets dan haat over
nen niet vergeten. Bij hen is er hadden.
geen spraak van oude herinne- Daar werden afgekeurd die grote
ringen. Al het beleefde beleven zij Jannen die onze jongens paaiden
nog. De fameuse namen van de en... wrokkig maakten «voor de
dorpen, van de wijken waar zij Vlamingen het zelfde»,
vochten of lagen, van de banen en in de schijn is iets geschied, on-
wegen, van de oude herbergen en getwijfeld!
afspanningen bachten de kuipe Mocht het geen schijn zijnDan
de oude soldatenspreuken uit die zou in ons klein landje veel onkruid
dagen... ze mogen Limburgers zijn verdelgd, dien dag; dan zou er
zijn... die namen kennen ze even hoop bestaan op een schone oogst
goed als hun «Onze Vader». voor Vlaanderen en voor België.
U November is in de eerste plaats Dan zou het offer van onze
«hun» dag en we... jeunen hun die jongens vrucht dragen.
ZIJ KUNNEN HET
WETEN I
Socialisten en communisten
zitten in dezelfde vakbonden
en het is dan ook aan te ne
men dat de communisten hun
rode spitsbroeders goed ken
nen.
Het-was dan ook met ken
nis van zaken dat «De Rode
Vaanop 14 October over
«Volksgazet» schreef: Jos
Van Èynde (hoofdredacteur
f van Volksgazetred.) be
stuurt een blad met standing.
Een blad dat regelmatig pu
bliciteit opneemt voor porno-
graphische boeken, die dan
vrome zedenromans worden
genoemd
En dan zetten de socialisten
een kippenborst wanneer de
geestelijke overheid hun Ma
den aanziet als niet-toegelaten
voor katholieken-
Beter referentie voor hen
als de communisten gaven,
kunnen wij niet vinden.
Is het werkelijk genoeg
Dan wordt de band van ka
meraadschap weer nauwer toege
haald tussen hen die... overbleven;
gaat de gedachte naar hen die niet
terugkeerden, naar de kameraden
die thans ontvallen. Die hele dag
leven de oud-strijders werkelijk
«bachten de kuipe» en beleven zij
de tragische en de andere gebeur
tenissen uit die dagen die voorbij
zijn zonder te verdwijnen.
11 November! En wij? Is het voor
ons een herdenkings- en een dank
dag? Is er bij ons wel iets anders
dan officieel betoog? Iets anders
dan schone woorden over vader
landsliefde? Voelen we dat aan dien
dag. dat duizenden van onze
«schoonste» jongens hun leven
hebben gegeven voor ons? Als een
offer hebben opgedragen voor onze
vrijheid? Liefde tot het land groeit
zo dikwijls in ellende en bloed. In
alle steden en dorpen werden gro
tere of kleinere monumenten opge
richt ter nagedachtenis van de ge
sneuvelden. Daar worden op 11 No
vember kransen neergelegd. Zeg
het met bloemen! Zeer goed, maar
zelfs bloemen kunnen niet alles
zeggen. Een dankdag moet het zijn,
met een echt gebed voor hen die
heengingen, met een gebed van
dankbaarheid omdat ons klein
landje, dat onooglijk klein landje,
wel gekwetst, en bezeerd, maar toch
levend en vrij uit die vreselijke, uit
die verschrikkelijke wereldbrand
van 14-18 en van 40-45 weer te
voorschijn kwam. Zou dat gebed
niet als van zelf op alle lippen moe
ten liggen, met een smeking... dat
de Voorzienigheid ons kleine landje
tegen een nieuwe wereldbrand be
schermen en beschutten zou. Er zijn
immers nog altijd... onmensen die
speculeren op wereldbranden. We
leerden destijds dat Keizer Nero
zijn eigen stad Rome in de vlam
men deed opgaan omdat het een
enig spectakel was. Nero staat niet
alleen in de rij onmensen
11 November 1953!
Er is dit jaar iets bijzonders vast
aan die herdenkingsdag.
Jaar na jaar gaan op die dag on-
PÉ VLAMYNCK.
Wie zal onmiddellijk verwoorden
waarom een lied hem ontroerde,
een muziekuitvoering hem een ge
voel van welbehagen gaf, een dans
hem verrukkelijk scheen of een de
clamatie hem in vervoering bracht.
Hun schoonheid ligt in de regel
matige beweging van woorden,
klanken, gebaren: het rhythme.
Het rhythme zit in elk menselijk
leven en ook in de natuur waarin
dit leven geboren wordt, openbloeit
en vergaat.
Waken en slapen, eten en verte
ren, inademen en uitademen, het
kloppen van uw hart, uw gang en
spreken, alles verloopt met een
eigen rhythme. En zie, hoe dat
rhythme versnelt in ogenblikken
van angst en vertwijfeling, vreugde
en roes, drift en geweld.
Als de jongste schlager van Rudi
Schuricke is ook de natuur rond
om ons een en al rhythme. Zomer
en Winter, dag en nacht, zonnige
en donkere dagen, eb en vloed der
zeeën, rijzen en dalen van de dei
ning, bloeien en verwelken van el
ke bloem, wisselen elkander af als
strofe en refrein in uw lievelings
lied.
Bij ons te kopen is zeer zoet
Want zeem en honigkoek zijn goed
De Werkende Bie haar zoete waren,
Zijn nooit en nergens t'evenaren.
Het rhythme van dit versje is
maar alledaags. Maar niet alledaags
zijn de fijne kwaliteit en de 100 ten
hónderd zuiverheid van de natuur-
honig en honigkoeken merk De
Werkende Bie (Med.)
ENKELE FEITJES
Sommige ncüeve mensen heb
ben, met de wapenstilstand in
Korea, gedacht dat het nu verder
zou goed gaan, dat de vrede op
komst was én dat we nu op ons
tivee oren zouden mogen gaan
slapen.
Lacy.' Te Pan Moendjon vlot
het niet. De anti-communistische
krijgsgevangenen willen hun her
sens niet gewassen worden. Men
geraakt het niet eens over de sa
menstelling van de politieke con
ferentie die binnen de 90 dagen
na de wapenstilstand moest bij
eenkomen. De twist gaat nog
steeds hierover: ronde tafel of
vierkante. De communisten willen
er absoluut neutralen bij, maar
de U.N.O. heeft gezegd: alleen
diegenen die gevochten hébben.
Én intussen zit de oude Rhee
in Zuid-K oren de trom te roffe
len: als zij de 90° dag niet poli
tiek aan 't confereren zijn. dan
vervalt het wapenstilstandsak
koord en dan zullen wij er weer
op los slaan: wij zullen Korea,
ons vaderland, met de wapens
weer verenigen.
En terwijl dat sportje aan gang
is broeit het verder in Indo-Ohina.
BAO DAI
Keizer van Annam.
stilte voor de niet nagekomen
belofte van Moskou in 't jaar 191/3.
De Kamers kwamen in bizon-
dere zitting bijeen om een verklas-
ring te horen van de kanselier
Julius Raab, die zich, over de
hoofden der afgevaardigden, tot
de vier groten richtte om hen te
zeggen dat liet. nu genoeg was.
Uit die protestrede lichten wij
eenvoudig weg het volgende om
dat het zo goed de toestand
niet alleen van Oostenrijk, maar
van de gehele wereld typeert.
De kanselier zei: Wij zullen
ons alleen vrij gevoelen wanneer
vier handtekeningen op het staats
verdrag zullen aangebracht zijn
en wanneer de laatste soldaat
die hier de bezetter speelt het
grondgebied zal verlaten hebben.
Het is echter ongelukkig zó dat
ons land een speelbal geworden
is in de handen der grootmachten
waarvan geen enkele, hetzij^om
strategische hetzij om prestige
motieven, aan de bezetting wil
verzaken.
Daar zit het juist. Moest Oosten
rijk een communistische regering
hebben zoals Tsjecho - Slowakije,
dan zou Rusland er wel uittrek
ken. En indien de Westmachten
Rusland bereid vonden om Oosten-
De Bao Dai tekende te Parijs een geen overdracht aan Italië van zonden eii
akkoord met president Auriol, een stuk van Triest. n,lc vn] te laten' aan «°waen
maar in zijn land besliste de Ka- Trek uw belofte in roepen de
mer tijdens zijn afwezigheid dat Yougo-Slaven! Ziet dat ge uw
zij als constituante zou zetelen woord niet breekt bulderen de
zonder nog naar Frankrijk om te Italianen.
zien- Oplossing: de Anglo-Amerika- 'J'en en het tevens oebruiken als
Zelfde gang van zaken in Laos. nen trekken hun woord niet in, voUUeko Pasmunt Zolana Rus-
e>. l-niiin n Jè.nw.m. vt.rtn.Y Wm.iilf.riiT-. yn.rt.n.r ii&r&r. Jt.ii.iiip.yi. rla rJ.rt.f ii.ru.
niet aarzelen zich onmiddellijk
terug te trekken.
De hele stronkeisteen zit daar:
Rusland wil een stuk van Oosten
rijk in zijn militaire klem hou
lied Lieve Vrouwe van
De ruimste zaal van Wcstvlaan
deren, de feestzaal van de Oost- Land werd ingezet,
endse Kursaal waar 3GOO zitplaat- Inleidend sprak de
ons ierkundige, die handelde over «De
Opvoeder, drager van Cultuur en
Voorzitter overdrager van Cultuur op nieuwe
sen voorzien zijn, was nauwelijks van C.O.V.-Westvlaanderen, de Hr geslachten
ruim genoeg om plaats te bieden Hemschoote, die de vraag stelde Hij bracht hulde aan onze
■lt'!C.n„..Ya".nhet„hoe de opvoeder moet zijn en han- «meesters en meesteressen» aan
T delen om in deze nieuwe tijd een wie het behoud van onze Vlaamse
ideaal opvoeder te zijn. Ook in cultuur te danken is. Naar hun
deze moderne wereld moet de on- voorbeeld moeten wij durven op-
derwijzer ontzag inboezemen door blikken en, kreeg ook alles een
De koning kwam naar Frankrijk maar se verschuiven de datum
voor 'n akkoordje dat reeds heel van de uitvoering,
ver ging tn de richting van een Het is duidelijk dat dit maar
onafhankelijkheid, maar intussen een halve en voorlopige oplossing
zijn de ideeën in 't land zelf ook is. Het vuurtje blijft smeulen. En
al een stukje verder gevorderd. de vraag is of er pompiers ge-
Frankrijk heeft hei daar niet noeg zijn om te voorkomen dat
onder de markt. het niet oplaait.
En intussen begint het rond Dit zijn enkele grepen uit de
Triest, weer zeer eigenaardig te zovele onrustige feiten der jong-
spoken. Men kent de beslissing gte dagen en weken. Vrede t Hoe
der Anglo-Amerikanen de A-zone vreemd klinkt het woord en hoe
terug aan Italië te geven. Resul- ver is ze van ons verwijderd!
taat: vreugde te Rome en woede En hoe men ook draaie en kere,
te Belgrado. Tvieede tafereel: twee de ondergrond blijft steeds de-
vijandige legers rukken op naar zelfde: alle onrust groeit uit de
de zone-grenzen van Triest. wereldwijde tegenstellingen en
Men palabert. Er moet 'n con- spanningen tussen de twee we-
ferentie gehouden worden. Ak- relden: de vrije en de communis-
koord zegt Pella, maar eerst de tische.
A-zone in Italiaanse handen. Ak- Locarno, waar de Russen dan
koord zegt Tito, maar intussen I°ch schijnen te willen naar toe
komen is een nieuw klein hoop-
lichtje. Zullen zij werkelijk ko
men en zal er iets positiefs uit
voortvloeien.
Praten is goed, maar er moet
handelen op volgen, want anders
dient het tot nietstenzij om het
op de duur zo ben te worden dat
men zegt: Nm is het genoeg
en dat men zich in de loopgraven
gaat indelven in plaats van nog
rond de tafel te gaan plaats
nemen.
Tot nu toe zijn de groten het
goddank nog niet moe. Maar de
onmogelijke situatie waarin zij
verkeren, en daardoor en met
hen de gehele wereld, werd dezer
dagen duidelijk geïllustreerd te
Wenen.
OOSTENRIJK:
DE VLAGGEN HALFSTOK
(Zie vervolg blz. 2)
Na acht jaar ««Banjo» achicr hot ijzeren «sordijn
MAURICE GROENWEGHE
Van de honderdduizenden, of
moet men spreken van millioe-
nen, die ergens in een arbeids
kamp achter het IJzeren Gor
dijn zijn opgesloten, komt er
slechts zelden iemand terug om
te vertellen hoe hij daar in ge
raakte, of het leven er prettig
was en zo meer van die dingen.
Dezer dagen werd voor twaalf
Onderwijzersverbond van West
Vlaanderen die er op Allerzielen
dag samen kwamen voor de Op
voedersdag IS53. Gelukkig konden
een paar honderd aanwezigen nog
de
een nlaats veroveren mét- de houding. taal en Persoonlijk- ander uitzicht, toch moeten wij
doorgangen wat in te krimpen en heid' moet tegenover de jeugd oude tradities in ere houden. De
met stoelen te bezetten zodat de hegrijpend zijn en kontakt houden tegenwoordige leerkrachten mogen
grote zaal werkelijk eivol was.
Deze dag werd ingezet met een
plechtige Requiem-Mis te 9 u. op
gedragen in St Pieter en Paulus-
met de ouders.
Vooraan in de zaal bemerkten
wij onder de overheidspersonen:
Z. E. H. Kan. Vaes, Algemeen
(Zie vervolg blz. 2)
Het was inderdaad verleden
week tien jaar geleden dat de
bondgenoten va,n de tweede we
reldoorlog plechtig verklaarden
datzij van Oostenrijk een vrije
on onafhankelijke democratische
staat zouden maken.
In het gehele land werden de
vlaggen halfstok gehangen en op
een bepaald uur, een bepaalde mi
nuut viel het gehele leven in
Oostenrijk stil. De minuut
quin, Proost voor Westvlaanderen;
Z. E. H. Kan. Decoene; Z. E. H.
kerk te Oostende? Dhr Stefaan C.O.V.; E. H. Ber-
Dombrecht bespeelde het orgel.
Terwijl de liturgische gezangen
door de massa werden uitgevoerd Heken Butaye Volksvertegen-
onder leiding van dhr Rafaël woordiger Vandenberghe, Natio-
Francois verzorgde een onderwij- naai Voorzitter van C.O.V.; de Se-
zerschola, de voorzangen onder natoren Van Buggenhout en Alle-
leiding van Z. E .H. J. Francois, waert, en de Bestendig Afgevaar-
directeur van het Lyceum Sint digden Smissaert en Storme.
André te Oostende. Na dit inleidend woord werden
Na de mis hield Z. E. P. Lode twee liederen gezongen door de
Arts S. J. het gelegenhcidsser- aanwezigen onder leiding van dhr
Denaux, terwijl Z. E. H. Kan.
Met deze stemmingvolle mor- Oxhesquiere aan de vleugel bege-
frenwljding werd een heerlijke dag leidde. Daarna volgde het eerste
voordracht-intermezzo door Mej.
Teresa Van Marcke, die vooral
t.oegeluicht werd om het fragment
Te 10.30 uur was de grote zaal uit De Harp van Sint Francis-
cus door Felix Timmermans.
Als tweede spreker trad vervol
gens op dhr André Demedts, let-
moen.
ingezet.
ACADEMISCHE ZITTING
van de kursaal tot de nok gevuld
voor de academische zitting, die
met een gebed en het ontroerende
Boven links: Minister Dc Taeye overhandigt aan dhr M. Denaux, koorleider van Singhot ende Wcset
•ro», de twee herinneringsplakettcn. Rechts: een blik in de zaal tijdens de plechtige avondzit-
Ung. Op de eerste rij bemerken wij o.m., v.i.n.r.: dhr Jos. Storme, Bestendig Afgevaardigde; Mevr. L.
tielber; Minister De Taeye; Z. Exc. Mgr De Smcdt; Ridder Pierre van Outryve d'Ydewalie; Volks
vertegenwoordiger Vandenberghe; Z. E. H. Deken Butaye, en uiterst rechts Senator Van Buggen-
bout. Onder: de tot de nok gevulde zaal tijdens de voormiddagzitting. Onder rechts: dft
gevierde 87-jarige toondichte* Remi Ghesquiere.
Zo heel lang is het nog niet geleden dat men tijdens een nach
telijke autorit langs de kust of in een enigszins beboste streek van de
Westhoek de wilde konijntjes in het heldere licht van koplampen
zag spelen om ze dan met wippend staartje te zien wegspurten. Voor
de eenzame automobilist was het schouwspel een verstrooiing tij
dens een eentonige nachtrit en vaak ook een bekoring, want dood
rijden mocht hij ze wel, maar oprapen... halt, verboden vrucht!
Met deze nachtelijke konijnenparade is het nu gedaan, voorlo
pig tenminste, want als een bliksem heeft een moordende ziekte
de wilde konijnen aangetast. De gevreesde myxomatose is sedert
begin September van uit Frankrijk in onze streken binnen gevallen,
heeft er zich zelfs niet mee tevreden gesteld de wilde konijnen uit
te moorden, doch heeft haar moorddadige aanvallen ook gericht tot
de tamme konijnen.
Neem een kaart van Westvlaanderen en trek een lijn van
Houtem (Veurne) naar Alveringem, Diksmuide, Beerst, Leke, Moere,
Houtave, Dudzele, Knokke. Wat tussen deze lijn, de Franse grens en
de Kust ligt, het ganse poldergebied dus, is het gebied waar de myxo
matose ook onder het tamme konijn een onverbiddelijke slachting
aanricht. Duizenden en nog eens duizenden tamme konijnen zijn be
zweken aan de ziekte en werden afgemaakt. Op het ogenblik
dat deze bijdrage van de pers komt heeft deze gevreesde plaag wel
licht reeds de hoger uitgestippelde grens verlegd. Wij geven hier
boven de toestand weer van einde October.
Om met kennis van zaken de bestrijding mogelijk te maken en
voorbehoedende maatregelen te treffen, kunnen onderstaande gegevens
wellicht nuttig zijn.
Wij danken hierbij recht hartelijk dhr D'Helft, Rijksveca.rtscni.j-
kundig Inspecteur te Veurne, die ons zo bereidwillig te woord stond
en inlichtingen verstrekte over de myxomatose.
VAN WAAR KOMT
DE MYXOMATOSE
Een Koninklijk Besluit van 11
Aug. 1953, verschenen in het B. S.
van 22 Aug. 1953, dus zeer recent,
heeft de myxomatose ten over
staan van de wet gerangschikt
onder de besmettelijke ziekten,
waarvan aangifte verplichtend is
en de toepassing meebrengt van
alle maatregelen voorzien door het
algemeen reglement op de gezond-
heidspolitie der huisdieren.
Men trof van hogerhand op dat
ogenblik een veiligheidsmaatregel,
want in ons land was toen nog
geen enkel geval van dergelijke be-
(Zie vervolg blz. 13)
Aanstaande week Woensdag, 11 November, feest van
de Wapenstilstand, WORDT ER IN ONZE DRUKKERIJ
NIET GEWERKT. In feite drukken we niet vroeger dan
naar gewoonte, WEL IS ER EEN WERKDAG MIN.
We vragen dti3 dringend onze HH. Medewerkers en
Correspondenten hun cooïj EEN DAG VROEGER DAN
NAAR GEWOONTE TE WILLEN INSTUREN.
We danken hen van harte en groeten
Zeer hoogachtend,
DE REDACTIE.
Op Zondag 25 Oktober werd te voordroeg van de Nederlandse dieh-
Brugge de jaarlijkse statutaire ver- ter Weremeus Buning. Hierop kwam
gadering gehouden van het Chris- de feestredenaar aan bet woord, nl.
telijik Vlaams Kunstenaarsverbond, dhr Henri Bruning uit Nijmegen,
de nog jonge vereniging die op het die het onderwerp behandelde: de
ogenblik ruim 250 werkende kun- actuele geestesstromingen en htm
stenaars van Westvlaanderen groe- invloed op de kunst,
peert. In de beste stemming werd deze
Te half-twaalf werden ruim hon- jaarvergadering besloten. Dit jaar-
derd leden van het Verbond door lijks treffen van de artistieke elite
Zijne Exc. Mgr De Smedt, bisschop van onze provincie kende een wer-
van Brugge, op het bisschoppelijk kelijk schitterend verloop en wij
paleis ontvangen. Onder de aan- drukken de wens uit dat deze ver-
wezigen merkten wij op, de letter- enlging in lengte van jaren mag
kundigen André Demedts, Willem bijdragen aan de artistieke en cul-
Putman, Maroel Matthys, Gaston turele verheffing van ons West-
Duribreux, Lia Timmermans, Os- Vlaamse yolk.
wald Valcmar, Willem Denys. Staf
Weyts, Fred Germonprez, Medard.
Verleye, enz... Verder stipten wij
de aanwezigheid aan van enkele
voordrachtkunstenaars, waaronder
Antoon Vander Plaetse, Hector
Deylgat, Suzy Decleer, Remi van
Duyn, van de toondichters Baron
Jozef Ryelandt, Jozef Hanoulle,
Dirk Varendonck, Jules Boucquet,
Hilmer Verdin; Michiel Decroos,
Renaat Veremans, Remi Ghesquie-
re, Maurits Deroo, Aimé de Haene,
Broeder Ildefons en van de plas
tische kunstenaars, schilders en
beeldhouwers: Hilaire Gellynok. Al-
fons Blomme, Albert Setola, Roger
Vandeweghe, André Taeckens, Mi
chel Poppe, Dora Rommelaere,
Michel Martens, Marcel Notebaert,
Adriaan Vandewalle.
Op de jaarlijkse vergadering die
tj 14.30 uur werd gehouden in de
Concordiazaal te Brugge, werd na
een welkoimwoord door voorzitter
Jozef Storme, Bestendig Afgevaar
digde, het verslag van het verlopen
jaar, voorgedragen door de heer
Staf Weyts, secretaris. Spreker
weidde uit over de pogingen die
werden aangewend om via de open
bare besturen werk te verschaffen
aan de leden-kunstenaars en stel
de enkele vooruitzichten op voor
volgend jaar, o.m. het inrichten
van een grote expositie te Brugge
van schilder- en beeldhouwwerk,
en het produceren van een grote
film over het kunstleven in de pro
vincie aan de hand van de mar
kantste figuren.
Hierop werd het woord verleend
aan dhr Fern. Bonneure, redactie
secretaris van het tijdschrift
West-Vlaanderendie het ver
slag voordroeg van de afgelopen
tweede jaargang. West-Vlaande
ren telt op het ogenblik meer dan
1.500 abonnementen en kan wed
ijveren met om het even welk tijd
schrift uit den lande. Ook de der
de jaargang, waarvan spreker de
bijzonderste punten aanstipte, be
looft wederom een zestal kostbare
afleveringen.
Als intermezzo werden dan een
viertal liederen' gezongen, getoon-
dicht door Remi Ghesquiere en
voorgedragen door juffrouw M.
Wittebolle en dhr Gaston Lescrau-
waet, terwijl de bekende declama
tor Antoon Vander Plaetsè op
meesterlijke wijze een gedicht
Belgen het IJzeren Gordijn dan
toch een ogenblik opgetrokken.
Hun terugkomst werd vrij onver
wacht aangekondigd tot zij Za
terdag 31 October te BvrsseJ
aankwamen. Zij zijn allen or> liet
Militaire Auditoraat verhoord ge
worden. Acht van hen mor si en
verder ter beschikking van (1c
Auditeur blijven, doch voor de
vier overigen stond de weg open
om terug hun haardsteden op te
zoeken. Het zijn Groenweghe
Maurits uit Kuurne, Hazebrouck
Albert uit Brugge, Mo! te Oscar
uit Angleur en Van (le Maele Jo
zef uit Erembodegem. Deze laat
ste is de zoon van de populaire
arbeider-dichter Fonske Van de
Macle.
De dichtstbi.j wonende West-
vlaming, Maurice Groenweghe,
geboren te Heule op 23 Augustus
1894, thans verblijvend bij zijn
broer Arsène, die een zeer bekend
vlashandelaar is te Kuurne, zijn
wij gaan opzoeken om een en
ander van zijn belevenissen voor
onze lezers op te tekenen.
Een vraaggesprek moest het
worden, maar in deze intieme
huiskamer, waar de tabaksrook
een gezellige nevel gesponnen
had, werden weinig vragen ge
steld en luisterden wij alleen ge
spannen naar het verhaal van
DE HANDELAAR IN BONT.
Dit verhaal pogen wij hier terug
samen te stellen, het verhaal van
de man die als zakelijk handelaar
in bont, een groot gedeelte van
Europa begon te doorkruisen, na
dat hij tijdens de eerste wereld
oorlog zijn land diende aan het
front.
De omstandigheden van het za
kenleven brachten dhr Maurice
Groenweghe in 1934 te Budapest
aan de Donau, waar hij zich als
handelaar vestigde, in 1939 trok hij
naar Yougo-Slavië en wanneer de
Duitsers in 1940 dit land binnen
vielen, bevond hij zich te Zagreb.
Oorlogsgeweld en zakenleven zijn
geen vrienden en besloten werd
naar Budapest terug te keren, waar
echter het oorlogsrumoer evenmin
zou uitblijven.
Op de vooravond van Kerstdag
1944 stonden de Russen te Ester-
gom aan de poorten van Budapest.
Voor een zakenman was het van
zelfsprekend niet prettig zo door
het oorlogsspook achtervolgd te
worden en per auto werd een veilig
heenkomen gezocht in de richting
van de Oostenrijkse grens. De weg
naar Wenen en, zonder het te ver
moeden, naar de gevangenschap
werd ingeslagen.
(Zie vervolg blz. 9)
Boven: Z. Exc. Iaat zich kunstschilder Alfons Blomme (Prijs van Ro
me, Roeselarc) voorstellen. Men herkent verder (van l.n.r.) Voorzitter
Jozef Storme, Toondichters Maurits Deroo en Jozef Hanoulle en dhr
A. M. Botte, bestuurslid. Onder: Momentopname tijdens de toe
spraak van Mgr, Men herkent o.m. Kan. Jos. Docliy, Gaston Du-
ribreux, Roger Vandeweghe, enz.
Zaterdag 31 October had te Brugge dc
se Hop-
ingericht
.en Brouwgersttentoonstelling plaats,
door VEBO. Wij zien hier de prijswinnaars die om hun verdienstelijk werk een ere-diploma mochten
in ontvangst nemen, met in hun midden dhr Heger, Minister van Landbouw. Rechtstaande bemerken
wij verder nog Senator Sobry, Prof. Isebaert, dhr Lefebure in het midden der foto en uiterst rechts de
Hr Senator Feryn en dhr Van Gorp. Cliché La Libre Belgique(Zie verder verslag op blz. 12),