POPERINGE - IEPER - WERVIK 16 7 Hoop op de Oogst Elk heeft zijn maat C.O.V.-Westvlaanderen bracht meer dan 3.000 leerkrachten samen voor de Opvoedersdag in de Kursaal te Oostende Maurice Groenweghe De Myxomatose Jaarvergadering van het Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond Druk bezochte VEBO-Studiedag en Tentoonstelling te Brugge 11 November Brouwgerstcultuur rekent met economische moeilijkheden af HET WEKELIJKS NIEUWS vertelt ons zijn wedervaren ZOEKERS PAT BRENGT OP... Nieuwsblad voor Westvlaanderen Verschijnt om de week ONZE 3 UITGAVEN: Bladzijden PRIJS 3 Frank ZATERDAG 1953 BUITENLANDS OVERZICHT Nieuwe tijden en nieuwe jeugd eisen aangepaste opvoedingsmethoden uit Kuurne, een der twaalf teruggekeerden uit Russische gevangenschap De gevreesde konijnenplaag die wild en tam konijn met volledige uitroeiing bedreigt WestvSaomse Kuststreek enPoUers reeds zwaar getroffen Plechtige ontvangst op het Bisschoppelijk Paleis te Brugge Voor it üsinstj du<uj&n L i oli qc ze ploflUt da van HET WEKELIJKS POPERINGE IEPER WERV1K ROESELARE MENEN— KORTRIJK VEURNE NIEUWPOORT DIKSMUIDE 49° JAAR. Nr 45. NOVEMBER FOSTABONNEMENT 1354: België 136 fr. Andere landen 200 fr. HOOFDBUREEL EN REDACTIE: Poperlnge - Gasthuisstraat 10. Tel. 9. - Postcheckr. 47.63.60. Verantwoordelijke Uitgever: J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge DE dag van de mannen ze gedachten naar die «schoon- die... oud worden? sten» onzer «jongens», die onze Het is inderdaad in de dankbaarheid, onze verering en... eerste plaats hundag, eerherstel saam had gebracht bij 11 November! het IJzermonument, «deze» toren. 11 November 1918; 35 jaar zijn Hun lijken lagen als zaden in reeds over 1918 voorbijgegaan en 't zand. toch is er bij de IJzer-jongens van Werd de oogst vernield? Jawel, 14-18 geen enkele dag die nog zo de toren stortte in mekaar. «leeft», zo actueel is, als die 11 No- Hoop op de oogst. De Pax-poort, vember. de vredespoort, leidt U binnen... de Vraagt het hun maar, spreekt toren rijst weer op; onze toren! Als met hen op die dag. Zelfs de meest te voren ^al dat Kruis de hele zwijgzame komt las op die dag; IJzervlakte overschouwen. Dyna- alles wat in die vier jaar gebeurde, miet kan vernielen, liefde kan op- al het leed, al de miserie van loop- bouwen en liefde is ten slotte ster grachten, van modder en slijk, al ker dan dynamiet. Dynamiet was de zedelijke miserie van die onmen- nachtwerk; liefde straalt, als de gelijke tijd, dat alles krijgt weer zon. in de dag. gestalte en wordt U voorgelegd met Liefde zal het halen, en de oogst? geur en kleur. Een belofte! 11 November was «de» verlos- Verleden week mocht gij het re- singsdag, een onvergetelijke dag. laas lezen over die andere IJzer- manifestatie. Ik meen dat het nog immer kan De dag van de mannen die... oud dat uit kwaad, goed voorkomt. En worden, maar niet kunnen verge- dat misschien zonder mirakel! ten. Ge zult ze zien dien dag, in de Vreemd? Ik weet het niet. Maar kerk, in stoet en vergadering. Ge ik heb geluisterd naar wat daar moet ze niet alleen zien, maar be- openlijk werd gezegd... dat zingen kijken. Er is iets bijzonders aan die van de Vlaamse Leeuw was natuur- mannen, ze dragen onbewust een lijk... oren verblinding Maar wat stempel... van vier jaar strijd, vier gezegd werd blijft niet... ongezegd, jaar afzondering, vier jaar kame- Zovele landgenoten wisten niet wat raadschap die echte broeder- al onrecht onze jongens geleden schap» werd. Zij weten dat zij hadden in 1914-18. Daar heeft men spijts alles volhielden, spijts alles het bekend gemaakt aan allen in doorbeten, op de victorie hoopten, dien lande. Dien dag werd daar van huis droomden en van vele openbaar verklaard dat onzege- schone dagenen dingen als de oor- smade IJzerjongens werkelijk hun log zou voorbij zijn. leven hadden geofferd voor België, Ze zijn oud geworden... de man- opdat in België Vlaanderens recht nen van een volgende generatie zou worden erkend, hebben een andere oorlog gekend Door de riaggen werd op die dag en een derde generatie staat thans de groet gebracht aan onze to onder de wapens. Of dat niet oud ren-in-puin! 't Kan. dat onder de worden is! betogers de dynamitards aanwe- Ze zijn oud geworden. Zo dikwijls zig waren. Was er berouw? Was het zijn ze tegenwoordig op de begrafe- louter schijnheiligheid? nis van kameraden. De rangen dun- Wat gezegd werd blijft gezegd; nen en af en toe worden de gelede- daar werden nu afgekeurd en ge ren geteld. Ja, ze worden oud. schandvlekt diegenen t ie voor «On- Maar zij vergeten niet; ze kun- ze» jongens niets dan haat over nen niet vergeten. Bij hen is er hadden. geen spraak van oude herinne- Daar werden afgekeurd die grote ringen. Al het beleefde beleven zij Jannen die onze jongens paaiden nog. De fameuse namen van de en... wrokkig maakten «voor de dorpen, van de wijken waar zij Vlamingen het zelfde», vochten of lagen, van de banen en in de schijn is iets geschied, on- wegen, van de oude herbergen en getwijfeld! afspanningen bachten de kuipe Mocht het geen schijn zijnDan de oude soldatenspreuken uit die zou in ons klein landje veel onkruid dagen... ze mogen Limburgers zijn verdelgd, dien dag; dan zou er zijn... die namen kennen ze even hoop bestaan op een schone oogst goed als hun «Onze Vader». voor Vlaanderen en voor België. U November is in de eerste plaats Dan zou het offer van onze «hun» dag en we... jeunen hun die jongens vrucht dragen. ZIJ KUNNEN HET WETEN I Socialisten en communisten zitten in dezelfde vakbonden en het is dan ook aan te ne men dat de communisten hun rode spitsbroeders goed ken nen. Het-was dan ook met ken nis van zaken dat «De Rode Vaanop 14 October over «Volksgazet» schreef: Jos Van Èynde (hoofdredacteur f van Volksgazetred.) be stuurt een blad met standing. Een blad dat regelmatig pu bliciteit opneemt voor porno- graphische boeken, die dan vrome zedenromans worden genoemd En dan zetten de socialisten een kippenborst wanneer de geestelijke overheid hun Ma den aanziet als niet-toegelaten voor katholieken- Beter referentie voor hen als de communisten gaven, kunnen wij niet vinden. Is het werkelijk genoeg Dan wordt de band van ka meraadschap weer nauwer toege haald tussen hen die... overbleven; gaat de gedachte naar hen die niet terugkeerden, naar de kameraden die thans ontvallen. Die hele dag leven de oud-strijders werkelijk «bachten de kuipe» en beleven zij de tragische en de andere gebeur tenissen uit die dagen die voorbij zijn zonder te verdwijnen. 11 November! En wij? Is het voor ons een herdenkings- en een dank dag? Is er bij ons wel iets anders dan officieel betoog? Iets anders dan schone woorden over vader landsliefde? Voelen we dat aan dien dag. dat duizenden van onze «schoonste» jongens hun leven hebben gegeven voor ons? Als een offer hebben opgedragen voor onze vrijheid? Liefde tot het land groeit zo dikwijls in ellende en bloed. In alle steden en dorpen werden gro tere of kleinere monumenten opge richt ter nagedachtenis van de ge sneuvelden. Daar worden op 11 No vember kransen neergelegd. Zeg het met bloemen! Zeer goed, maar zelfs bloemen kunnen niet alles zeggen. Een dankdag moet het zijn, met een echt gebed voor hen die heengingen, met een gebed van dankbaarheid omdat ons klein landje, dat onooglijk klein landje, wel gekwetst, en bezeerd, maar toch levend en vrij uit die vreselijke, uit die verschrikkelijke wereldbrand van 14-18 en van 40-45 weer te voorschijn kwam. Zou dat gebed niet als van zelf op alle lippen moe ten liggen, met een smeking... dat de Voorzienigheid ons kleine landje tegen een nieuwe wereldbrand be schermen en beschutten zou. Er zijn immers nog altijd... onmensen die speculeren op wereldbranden. We leerden destijds dat Keizer Nero zijn eigen stad Rome in de vlam men deed opgaan omdat het een enig spectakel was. Nero staat niet alleen in de rij onmensen 11 November 1953! Er is dit jaar iets bijzonders vast aan die herdenkingsdag. Jaar na jaar gaan op die dag on- PÉ VLAMYNCK. Wie zal onmiddellijk verwoorden waarom een lied hem ontroerde, een muziekuitvoering hem een ge voel van welbehagen gaf, een dans hem verrukkelijk scheen of een de clamatie hem in vervoering bracht. Hun schoonheid ligt in de regel matige beweging van woorden, klanken, gebaren: het rhythme. Het rhythme zit in elk menselijk leven en ook in de natuur waarin dit leven geboren wordt, openbloeit en vergaat. Waken en slapen, eten en verte ren, inademen en uitademen, het kloppen van uw hart, uw gang en spreken, alles verloopt met een eigen rhythme. En zie, hoe dat rhythme versnelt in ogenblikken van angst en vertwijfeling, vreugde en roes, drift en geweld. Als de jongste schlager van Rudi Schuricke is ook de natuur rond om ons een en al rhythme. Zomer en Winter, dag en nacht, zonnige en donkere dagen, eb en vloed der zeeën, rijzen en dalen van de dei ning, bloeien en verwelken van el ke bloem, wisselen elkander af als strofe en refrein in uw lievelings lied. Bij ons te kopen is zeer zoet Want zeem en honigkoek zijn goed De Werkende Bie haar zoete waren, Zijn nooit en nergens t'evenaren. Het rhythme van dit versje is maar alledaags. Maar niet alledaags zijn de fijne kwaliteit en de 100 ten hónderd zuiverheid van de natuur- honig en honigkoeken merk De Werkende Bie (Med.) ENKELE FEITJES Sommige ncüeve mensen heb ben, met de wapenstilstand in Korea, gedacht dat het nu verder zou goed gaan, dat de vrede op komst was én dat we nu op ons tivee oren zouden mogen gaan slapen. Lacy.' Te Pan Moendjon vlot het niet. De anti-communistische krijgsgevangenen willen hun her sens niet gewassen worden. Men geraakt het niet eens over de sa menstelling van de politieke con ferentie die binnen de 90 dagen na de wapenstilstand moest bij eenkomen. De twist gaat nog steeds hierover: ronde tafel of vierkante. De communisten willen er absoluut neutralen bij, maar de U.N.O. heeft gezegd: alleen diegenen die gevochten hébben. Én intussen zit de oude Rhee in Zuid-K oren de trom te roffe len: als zij de 90° dag niet poli tiek aan 't confereren zijn. dan vervalt het wapenstilstandsak koord en dan zullen wij er weer op los slaan: wij zullen Korea, ons vaderland, met de wapens weer verenigen. En terwijl dat sportje aan gang is broeit het verder in Indo-Ohina. BAO DAI Keizer van Annam. stilte voor de niet nagekomen belofte van Moskou in 't jaar 191/3. De Kamers kwamen in bizon- dere zitting bijeen om een verklas- ring te horen van de kanselier Julius Raab, die zich, over de hoofden der afgevaardigden, tot de vier groten richtte om hen te zeggen dat liet. nu genoeg was. Uit die protestrede lichten wij eenvoudig weg het volgende om dat het zo goed de toestand niet alleen van Oostenrijk, maar van de gehele wereld typeert. De kanselier zei: Wij zullen ons alleen vrij gevoelen wanneer vier handtekeningen op het staats verdrag zullen aangebracht zijn en wanneer de laatste soldaat die hier de bezetter speelt het grondgebied zal verlaten hebben. Het is echter ongelukkig zó dat ons land een speelbal geworden is in de handen der grootmachten waarvan geen enkele, hetzij^om strategische hetzij om prestige motieven, aan de bezetting wil verzaken. Daar zit het juist. Moest Oosten rijk een communistische regering hebben zoals Tsjecho - Slowakije, dan zou Rusland er wel uittrek ken. En indien de Westmachten Rusland bereid vonden om Oosten- De Bao Dai tekende te Parijs een geen overdracht aan Italië van zonden eii akkoord met president Auriol, een stuk van Triest. n,lc vn] te laten' aan «°waen maar in zijn land besliste de Ka- Trek uw belofte in roepen de mer tijdens zijn afwezigheid dat Yougo-Slaven! Ziet dat ge uw zij als constituante zou zetelen woord niet breekt bulderen de zonder nog naar Frankrijk om te Italianen. zien- Oplossing: de Anglo-Amerika- 'J'en en het tevens oebruiken als Zelfde gang van zaken in Laos. nen trekken hun woord niet in, voUUeko Pasmunt Zolana Rus- e>. l-niiin n Jè.nw.m. vt.rtn.Y Wm.iilf.riiT-. yn.rt.n.r ii&r&r. Jt.ii.iiip.yi. rla rJ.rt.f ii.ru. niet aarzelen zich onmiddellijk terug te trekken. De hele stronkeisteen zit daar: Rusland wil een stuk van Oosten rijk in zijn militaire klem hou lied Lieve Vrouwe van De ruimste zaal van Wcstvlaan deren, de feestzaal van de Oost- Land werd ingezet, endse Kursaal waar 3GOO zitplaat- Inleidend sprak de ons ierkundige, die handelde over «De Opvoeder, drager van Cultuur en Voorzitter overdrager van Cultuur op nieuwe sen voorzien zijn, was nauwelijks van C.O.V.-Westvlaanderen, de Hr geslachten ruim genoeg om plaats te bieden Hemschoote, die de vraag stelde Hij bracht hulde aan onze ■lt'!C.n„..Ya".nhet„hoe de opvoeder moet zijn en han- «meesters en meesteressen» aan T delen om in deze nieuwe tijd een wie het behoud van onze Vlaamse ideaal opvoeder te zijn. Ook in cultuur te danken is. Naar hun deze moderne wereld moet de on- voorbeeld moeten wij durven op- derwijzer ontzag inboezemen door blikken en, kreeg ook alles een De koning kwam naar Frankrijk maar se verschuiven de datum voor 'n akkoordje dat reeds heel van de uitvoering, ver ging tn de richting van een Het is duidelijk dat dit maar onafhankelijkheid, maar intussen een halve en voorlopige oplossing zijn de ideeën in 't land zelf ook is. Het vuurtje blijft smeulen. En al een stukje verder gevorderd. de vraag is of er pompiers ge- Frankrijk heeft hei daar niet noeg zijn om te voorkomen dat onder de markt. het niet oplaait. En intussen begint het rond Dit zijn enkele grepen uit de Triest, weer zeer eigenaardig te zovele onrustige feiten der jong- spoken. Men kent de beslissing gte dagen en weken. Vrede t Hoe der Anglo-Amerikanen de A-zone vreemd klinkt het woord en hoe terug aan Italië te geven. Resul- ver is ze van ons verwijderd! taat: vreugde te Rome en woede En hoe men ook draaie en kere, te Belgrado. Tvieede tafereel: twee de ondergrond blijft steeds de- vijandige legers rukken op naar zelfde: alle onrust groeit uit de de zone-grenzen van Triest. wereldwijde tegenstellingen en Men palabert. Er moet 'n con- spanningen tussen de twee we- ferentie gehouden worden. Ak- relden: de vrije en de communis- koord zegt Pella, maar eerst de tische. A-zone in Italiaanse handen. Ak- Locarno, waar de Russen dan koord zegt Tito, maar intussen I°ch schijnen te willen naar toe komen is een nieuw klein hoop- lichtje. Zullen zij werkelijk ko men en zal er iets positiefs uit voortvloeien. Praten is goed, maar er moet handelen op volgen, want anders dient het tot nietstenzij om het op de duur zo ben te worden dat men zegt: Nm is het genoeg en dat men zich in de loopgraven gaat indelven in plaats van nog rond de tafel te gaan plaats nemen. Tot nu toe zijn de groten het goddank nog niet moe. Maar de onmogelijke situatie waarin zij verkeren, en daardoor en met hen de gehele wereld, werd dezer dagen duidelijk geïllustreerd te Wenen. OOSTENRIJK: DE VLAGGEN HALFSTOK (Zie vervolg blz. 2) Na acht jaar ««Banjo» achicr hot ijzeren «sordijn MAURICE GROENWEGHE Van de honderdduizenden, of moet men spreken van millioe- nen, die ergens in een arbeids kamp achter het IJzeren Gor dijn zijn opgesloten, komt er slechts zelden iemand terug om te vertellen hoe hij daar in ge raakte, of het leven er prettig was en zo meer van die dingen. Dezer dagen werd voor twaalf Onderwijzersverbond van West Vlaanderen die er op Allerzielen dag samen kwamen voor de Op voedersdag IS53. Gelukkig konden een paar honderd aanwezigen nog de een nlaats veroveren mét- de houding. taal en Persoonlijk- ander uitzicht, toch moeten wij doorgangen wat in te krimpen en heid' moet tegenover de jeugd oude tradities in ere houden. De met stoelen te bezetten zodat de hegrijpend zijn en kontakt houden tegenwoordige leerkrachten mogen grote zaal werkelijk eivol was. Deze dag werd ingezet met een plechtige Requiem-Mis te 9 u. op gedragen in St Pieter en Paulus- met de ouders. Vooraan in de zaal bemerkten wij onder de overheidspersonen: Z. E. H. Kan. Vaes, Algemeen (Zie vervolg blz. 2) Het was inderdaad verleden week tien jaar geleden dat de bondgenoten va,n de tweede we reldoorlog plechtig verklaarden datzij van Oostenrijk een vrije on onafhankelijke democratische staat zouden maken. In het gehele land werden de vlaggen halfstok gehangen en op een bepaald uur, een bepaalde mi nuut viel het gehele leven in Oostenrijk stil. De minuut quin, Proost voor Westvlaanderen; Z. E. H. Kan. Decoene; Z. E. H. kerk te Oostende? Dhr Stefaan C.O.V.; E. H. Ber- Dombrecht bespeelde het orgel. Terwijl de liturgische gezangen door de massa werden uitgevoerd Heken Butaye Volksvertegen- onder leiding van dhr Rafaël woordiger Vandenberghe, Natio- Francois verzorgde een onderwij- naai Voorzitter van C.O.V.; de Se- zerschola, de voorzangen onder natoren Van Buggenhout en Alle- leiding van Z. E .H. J. Francois, waert, en de Bestendig Afgevaar- directeur van het Lyceum Sint digden Smissaert en Storme. André te Oostende. Na dit inleidend woord werden Na de mis hield Z. E. P. Lode twee liederen gezongen door de Arts S. J. het gelegenhcidsser- aanwezigen onder leiding van dhr Denaux, terwijl Z. E. H. Kan. Met deze stemmingvolle mor- Oxhesquiere aan de vleugel bege- frenwljding werd een heerlijke dag leidde. Daarna volgde het eerste voordracht-intermezzo door Mej. Teresa Van Marcke, die vooral t.oegeluicht werd om het fragment Te 10.30 uur was de grote zaal uit De Harp van Sint Francis- cus door Felix Timmermans. Als tweede spreker trad vervol gens op dhr André Demedts, let- moen. ingezet. ACADEMISCHE ZITTING van de kursaal tot de nok gevuld voor de academische zitting, die met een gebed en het ontroerende Boven links: Minister Dc Taeye overhandigt aan dhr M. Denaux, koorleider van Singhot ende Wcset •ro», de twee herinneringsplakettcn. Rechts: een blik in de zaal tijdens de plechtige avondzit- Ung. Op de eerste rij bemerken wij o.m., v.i.n.r.: dhr Jos. Storme, Bestendig Afgevaardigde; Mevr. L. tielber; Minister De Taeye; Z. Exc. Mgr De Smcdt; Ridder Pierre van Outryve d'Ydewalie; Volks vertegenwoordiger Vandenberghe; Z. E. H. Deken Butaye, en uiterst rechts Senator Van Buggen- bout. Onder: de tot de nok gevulde zaal tijdens de voormiddagzitting. Onder rechts: dft gevierde 87-jarige toondichte* Remi Ghesquiere. Zo heel lang is het nog niet geleden dat men tijdens een nach telijke autorit langs de kust of in een enigszins beboste streek van de Westhoek de wilde konijntjes in het heldere licht van koplampen zag spelen om ze dan met wippend staartje te zien wegspurten. Voor de eenzame automobilist was het schouwspel een verstrooiing tij dens een eentonige nachtrit en vaak ook een bekoring, want dood rijden mocht hij ze wel, maar oprapen... halt, verboden vrucht! Met deze nachtelijke konijnenparade is het nu gedaan, voorlo pig tenminste, want als een bliksem heeft een moordende ziekte de wilde konijnen aangetast. De gevreesde myxomatose is sedert begin September van uit Frankrijk in onze streken binnen gevallen, heeft er zich zelfs niet mee tevreden gesteld de wilde konijnen uit te moorden, doch heeft haar moorddadige aanvallen ook gericht tot de tamme konijnen. Neem een kaart van Westvlaanderen en trek een lijn van Houtem (Veurne) naar Alveringem, Diksmuide, Beerst, Leke, Moere, Houtave, Dudzele, Knokke. Wat tussen deze lijn, de Franse grens en de Kust ligt, het ganse poldergebied dus, is het gebied waar de myxo matose ook onder het tamme konijn een onverbiddelijke slachting aanricht. Duizenden en nog eens duizenden tamme konijnen zijn be zweken aan de ziekte en werden afgemaakt. Op het ogenblik dat deze bijdrage van de pers komt heeft deze gevreesde plaag wel licht reeds de hoger uitgestippelde grens verlegd. Wij geven hier boven de toestand weer van einde October. Om met kennis van zaken de bestrijding mogelijk te maken en voorbehoedende maatregelen te treffen, kunnen onderstaande gegevens wellicht nuttig zijn. Wij danken hierbij recht hartelijk dhr D'Helft, Rijksveca.rtscni.j- kundig Inspecteur te Veurne, die ons zo bereidwillig te woord stond en inlichtingen verstrekte over de myxomatose. VAN WAAR KOMT DE MYXOMATOSE Een Koninklijk Besluit van 11 Aug. 1953, verschenen in het B. S. van 22 Aug. 1953, dus zeer recent, heeft de myxomatose ten over staan van de wet gerangschikt onder de besmettelijke ziekten, waarvan aangifte verplichtend is en de toepassing meebrengt van alle maatregelen voorzien door het algemeen reglement op de gezond- heidspolitie der huisdieren. Men trof van hogerhand op dat ogenblik een veiligheidsmaatregel, want in ons land was toen nog geen enkel geval van dergelijke be- (Zie vervolg blz. 13) Aanstaande week Woensdag, 11 November, feest van de Wapenstilstand, WORDT ER IN ONZE DRUKKERIJ NIET GEWERKT. In feite drukken we niet vroeger dan naar gewoonte, WEL IS ER EEN WERKDAG MIN. We vragen dti3 dringend onze HH. Medewerkers en Correspondenten hun cooïj EEN DAG VROEGER DAN NAAR GEWOONTE TE WILLEN INSTUREN. We danken hen van harte en groeten Zeer hoogachtend, DE REDACTIE. Op Zondag 25 Oktober werd te voordroeg van de Nederlandse dieh- Brugge de jaarlijkse statutaire ver- ter Weremeus Buning. Hierop kwam gadering gehouden van het Chris- de feestredenaar aan bet woord, nl. telijik Vlaams Kunstenaarsverbond, dhr Henri Bruning uit Nijmegen, de nog jonge vereniging die op het die het onderwerp behandelde: de ogenblik ruim 250 werkende kun- actuele geestesstromingen en htm stenaars van Westvlaanderen groe- invloed op de kunst, peert. In de beste stemming werd deze Te half-twaalf werden ruim hon- jaarvergadering besloten. Dit jaar- derd leden van het Verbond door lijks treffen van de artistieke elite Zijne Exc. Mgr De Smedt, bisschop van onze provincie kende een wer- van Brugge, op het bisschoppelijk kelijk schitterend verloop en wij paleis ontvangen. Onder de aan- drukken de wens uit dat deze ver- wezigen merkten wij op, de letter- enlging in lengte van jaren mag kundigen André Demedts, Willem bijdragen aan de artistieke en cul- Putman, Maroel Matthys, Gaston turele verheffing van ons West- Duribreux, Lia Timmermans, Os- Vlaamse yolk. wald Valcmar, Willem Denys. Staf Weyts, Fred Germonprez, Medard. Verleye, enz... Verder stipten wij de aanwezigheid aan van enkele voordrachtkunstenaars, waaronder Antoon Vander Plaetse, Hector Deylgat, Suzy Decleer, Remi van Duyn, van de toondichters Baron Jozef Ryelandt, Jozef Hanoulle, Dirk Varendonck, Jules Boucquet, Hilmer Verdin; Michiel Decroos, Renaat Veremans, Remi Ghesquie- re, Maurits Deroo, Aimé de Haene, Broeder Ildefons en van de plas tische kunstenaars, schilders en beeldhouwers: Hilaire Gellynok. Al- fons Blomme, Albert Setola, Roger Vandeweghe, André Taeckens, Mi chel Poppe, Dora Rommelaere, Michel Martens, Marcel Notebaert, Adriaan Vandewalle. Op de jaarlijkse vergadering die tj 14.30 uur werd gehouden in de Concordiazaal te Brugge, werd na een welkoimwoord door voorzitter Jozef Storme, Bestendig Afgevaar digde, het verslag van het verlopen jaar, voorgedragen door de heer Staf Weyts, secretaris. Spreker weidde uit over de pogingen die werden aangewend om via de open bare besturen werk te verschaffen aan de leden-kunstenaars en stel de enkele vooruitzichten op voor volgend jaar, o.m. het inrichten van een grote expositie te Brugge van schilder- en beeldhouwwerk, en het produceren van een grote film over het kunstleven in de pro vincie aan de hand van de mar kantste figuren. Hierop werd het woord verleend aan dhr Fern. Bonneure, redactie secretaris van het tijdschrift West-Vlaanderendie het ver slag voordroeg van de afgelopen tweede jaargang. West-Vlaande ren telt op het ogenblik meer dan 1.500 abonnementen en kan wed ijveren met om het even welk tijd schrift uit den lande. Ook de der de jaargang, waarvan spreker de bijzonderste punten aanstipte, be looft wederom een zestal kostbare afleveringen. Als intermezzo werden dan een viertal liederen' gezongen, getoon- dicht door Remi Ghesquiere en voorgedragen door juffrouw M. Wittebolle en dhr Gaston Lescrau- waet, terwijl de bekende declama tor Antoon Vander Plaetsè op meesterlijke wijze een gedicht Belgen het IJzeren Gordijn dan toch een ogenblik opgetrokken. Hun terugkomst werd vrij onver wacht aangekondigd tot zij Za terdag 31 October te BvrsseJ aankwamen. Zij zijn allen or> liet Militaire Auditoraat verhoord ge worden. Acht van hen mor si en verder ter beschikking van (1c Auditeur blijven, doch voor de vier overigen stond de weg open om terug hun haardsteden op te zoeken. Het zijn Groenweghe Maurits uit Kuurne, Hazebrouck Albert uit Brugge, Mo! te Oscar uit Angleur en Van (le Maele Jo zef uit Erembodegem. Deze laat ste is de zoon van de populaire arbeider-dichter Fonske Van de Macle. De dichtstbi.j wonende West- vlaming, Maurice Groenweghe, geboren te Heule op 23 Augustus 1894, thans verblijvend bij zijn broer Arsène, die een zeer bekend vlashandelaar is te Kuurne, zijn wij gaan opzoeken om een en ander van zijn belevenissen voor onze lezers op te tekenen. Een vraaggesprek moest het worden, maar in deze intieme huiskamer, waar de tabaksrook een gezellige nevel gesponnen had, werden weinig vragen ge steld en luisterden wij alleen ge spannen naar het verhaal van DE HANDELAAR IN BONT. Dit verhaal pogen wij hier terug samen te stellen, het verhaal van de man die als zakelijk handelaar in bont, een groot gedeelte van Europa begon te doorkruisen, na dat hij tijdens de eerste wereld oorlog zijn land diende aan het front. De omstandigheden van het za kenleven brachten dhr Maurice Groenweghe in 1934 te Budapest aan de Donau, waar hij zich als handelaar vestigde, in 1939 trok hij naar Yougo-Slavië en wanneer de Duitsers in 1940 dit land binnen vielen, bevond hij zich te Zagreb. Oorlogsgeweld en zakenleven zijn geen vrienden en besloten werd naar Budapest terug te keren, waar echter het oorlogsrumoer evenmin zou uitblijven. Op de vooravond van Kerstdag 1944 stonden de Russen te Ester- gom aan de poorten van Budapest. Voor een zakenman was het van zelfsprekend niet prettig zo door het oorlogsspook achtervolgd te worden en per auto werd een veilig heenkomen gezocht in de richting van de Oostenrijkse grens. De weg naar Wenen en, zonder het te ver moeden, naar de gevangenschap werd ingeslagen. (Zie vervolg blz. 9) Boven: Z. Exc. Iaat zich kunstschilder Alfons Blomme (Prijs van Ro me, Roeselarc) voorstellen. Men herkent verder (van l.n.r.) Voorzitter Jozef Storme, Toondichters Maurits Deroo en Jozef Hanoulle en dhr A. M. Botte, bestuurslid. Onder: Momentopname tijdens de toe spraak van Mgr, Men herkent o.m. Kan. Jos. Docliy, Gaston Du- ribreux, Roger Vandeweghe, enz. Zaterdag 31 October had te Brugge dc se Hop- ingericht .en Brouwgersttentoonstelling plaats, door VEBO. Wij zien hier de prijswinnaars die om hun verdienstelijk werk een ere-diploma mochten in ontvangst nemen, met in hun midden dhr Heger, Minister van Landbouw. Rechtstaande bemerken wij verder nog Senator Sobry, Prof. Isebaert, dhr Lefebure in het midden der foto en uiterst rechts de Hr Senator Feryn en dhr Van Gorp. Cliché La Libre Belgique(Zie verder verslag op blz. 12),

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1953 | | pagina 1