I
I
i
Petpas en zijn Rakkers
3
f
REUZEVERKOOP
a Voor U,
V Mevrouw
Breuk
«MEUBELS BOONE
MAGGI
I
EEN KRAFT MAAKT MACHT
,-fr
Stort 114 fr.
tN\\
RADIO KORTRIJK
m
f cm. ISj-cKeboueg
WAARDE LEZER, LIEVE LEZERES,
Lever en Gal
met 25%
prijsvermindering
tot 15 EViaart
EEN GOEDE MAALTIJD
GEBRUIKT MEN RUSTIG
POELJEN
to
•TAPIOCA-JULIENNE
J' ,;V
-ui JC ole.
HET WEKELIJKS NIEUWS -» Zaterdag 6 Maart 1954. Blz. 16.
HE he, Pakker zou niet kneder
-'U
VOOR HALF SEIZOEN
LENTEHOEDJES
PELS WA REN FABRIEK
2511 Fr PER DAG en meer
tm
1
li;
1
Hh
I
j
I
ZO OUD DE WERELD bestaat
en zolang er mensen leven, is er
werk geweest. Men heelt er waar
schijnlijk nooit op gepiekerd of het
w ei een zegen ol een vloek was. En
ook de lameuze Adam, die daar
eens aan ae deur van het faraaijs
werd gezet, heeft zich niet afge
vraagd of hij, voor zichzelf en voor
zijn nakomelingen, een zegen of
^ea vloek op de hals haalde want
hij kende net niet. Het is maar
eel later dat men over deze kwes
tie is gaan palaberen. Eeuwen heeft
de mens gewerkt en hij heeft er
steeds zijn plezier in gehad tot men
hem vóór enkele tientallen jaren de
vraag stelde, waarover we 't hier
hebben. En nog hebben we er geen
oplossing aan gevonden. Mijn vrouw
vindt het wel prettig dat ze 't huis
netjes kan maken en zich dan over
een blinkende, geboende balatum
mag bewegen. Het kan er dan ook
zo fris ruiken in huis, vooral in de
zomer, wanneer er meteen ook een
paar rozen in een vaas staan te
geuren... Ook zij heeft er nooit
over nagedacht of dit resultaat van
haar inspanning een vloek of een
zegen zou geven. Onbewust heeft ze
steeds het laatste van de twee aan
gevoeld en het eerste nooit bij naam
uitgesproken.
De roetzwart, bestoven mijnwer
ker, die 's avonds in een onooglijk
en versleten autobusje wordt naar
huis gebracht, alsmede de fatsoen
lijke en galante bediende met een
stijve halsboord, die ergens in de
stad een of ander bureeltje bezet
en er heel dikwijls zo naargeestig
naartoe trekt, klagen in hun geval
niet over hun wel en wee, dat
meestal over hen heen glijdt zodra
ze in de open lucht vrij ademen
kunnen. Een dactylootje, dat enkele
maanden achter haar schrijfma-
chien heeft gezeten, wist door haar
vriendelijke lach en haar natuur
lijke of onnatuurlijke krulletjes stil
aan de genegenheid van iemand
uit haar omgeving te winnen en
loopt weldra gearmd over straat en
vrijt dat het een aard heeft.
Ze hebben er evenmin over ge
piekerd, riet als mijn vrouw, doch
het leven aanvaard zoals de bomen
in de lente de vogels verwelkomen
op hun twijgen en in de zomer de
vruchten voelen rijpen onder hun
bladeren. Het leven is schoon, zin
gen ze allen, zij genieten ervan en
stappen van vandaag in morgen...
Ook bij Jefke Krepels zingt dit
zelfde leven. Zijn bloed kan vlug
ger vloeien naarmate hij meer ge
niet van de zon en de spanning der
dingen rondom hem. Hij heeft al
een hele boel jaren werk achter de
rug.
Maar vandaag houdt zijn hart op
met kwinkeleren. Er is daar een
koude slag op neer gekomen, die
heel wat vreugde en lust onder de
domper hebben gezetzijn jongere
collega heeft hem aardig het voetje
gelicht, want hij is er in geslaagd
zich hokvast te metselen als een
onmisbaar element, terwijl Jefke,
die een briefje meer verdient, daar
net op het bureel van de baas werd
geroepen en daar te midden van
een rood veloeren tapijt zijn be
danking ontving voor zijn presta
ties. Is het werk een zegen of een
vloek
Voor velen zal dit verhaal, dat
zich dagelijks afspeelt in de wereld,
een vloek betekenen.
Maar kom, wie dan al zijn moed
in de handen neemt, vindt wel een
ander werkterrein en dan zegt hij
met mij het is w:erkelijk een
zegen
IK HEB DE INDRUK dat de
mensen tegenwoordig altijd zo ge
haast zijn. Op het platteland na
tuurlijk niet zo erg als in de groot
stad, waar ze niet in hun handen
kijken om, in al hun haast, U on
derste boven te lopen, waarbij ze
heel dikwijls nog vergeten een be
leefd excuus te maken. De mensen
worden nerveuze typen, meege
sleept door de jacht van het ren
nende leven. Gelukkige zielen, die
rustig door het leven stappen met
in hun hart die kalme zekerheid,
dat alles toch op zijn tijd moet
komen. De zenuwen overmeesteren
stilaan de wereld en dat loopt ein
delijk uit op een zenuwcrisis. Wan
neer de zenuwen te sterk gespannen
staan, stort dat zenuwstelsel ineen.
Ja, de mensen kennen geen rust
meer. Ge moet maar 's Zondags, na
de Mis, de kerk verlaten om bet te
ondervinden d'r wordt gedrumd
en gedrongen om eerst buiten te
zijn.
Tante Rosalie, een goeie dikkerd,
weet daar raad op. Zij zegt
Als iedereen deed zoals ik en
op zijn plaats bleef zitten totdat
de anderen buiten zijn, dan zou er
bij het uitgaan der kerk niet zo ge
drongen worden.
Er is een tekort aan kalme zelf
beheersing. maar er Is ook een te
kort aan textiel bij de vrouwen. Als
ge sommigen gekleed ziet gaan,
stelt ge u onbewust de vraag
Hebben die vrouwen dan alle
respect verloren
Madame Labunne is ook zo'n
specimen. Ze was overlaatst naai
de processie gaan kijken te Kort-
rijk met heuren kleinen Raoul...
Tot heur verdriet, binst een. mo
ment van verstrooidheid en dan die
grote foule, geraakt ze haar twee-
jarig manneke kwijt. Raoulke ge-
rocht alzo van kindsbeente op 't
stadhuis, alwaar het wist uiteen te
doen dat zijn vader Papaen
zijn moeder Mama heettegeden
en 't. bijzonderste nog dat ze weun-
ri"?eden in de Lepelstraat, nummer
28.
De politieagent die van wacht
ras, vroeg aan de kleine
Waarom, ventje, en eje gie joen
Mama's rok nie vaste g'hoéderi
En weet ge wat Raoulke ant
woordde
J'é veel te veel te ko... Tc en
kan er nle a... dat is in beschaafd
Westvlaams Moeders rok Is veel te
kort... "k en kan er niet aan
BOERKE KOUTERMANS was
ziek en de dokter kwam hem be
zoeken
Ge moet met open venster sla
pen, zei de dokter, om gezonde,
verse lucht te laten binnen stro
men en weet ge wel dat het ook
zeer ongezond is den zwijnestal zo
dicht bij de deur.
't Is al prietpraat, zei *t boer-
ke, dat zwijnskot staat daar al
tien jaar en we hebben nog nooit
een ziek zwijn gehad.
Dat boerke had het waarschijn
lijk verkeerd opgevat
M'N BESTE VRIENDEN, ons
Vlaamse volk is altijd raak geweest
in zijn spreuken. En vooral in zei
spreuken. Daarin zijn ze werkelijk
experten. Ze zijn soms zo raak, zo
vol humor, dat ik er hier enkele
laat volgen
We luisteren, zei Peer en hij
viel in slaap.
't Is toch maar zware kost, zei
zotte Krezel, en hij slokte ok
kernoten met de schelp en al.
Luister, zei Mol, en hij was zo
doof als een kanon.
Schoon sermoen, zei Vlegel, en
de pastoor las de litanie.
Leren heeft wat in. zei bazin
Pimpels, en ze naaide voor de
vijfde keer een lap op heur jon
gens broek.
Vlucht de gevaren, zei Seven, en
hij kroop onder 't bedde als zijn
vrouwe keef.
Da's toch wel wat te vet, zei
Tistje Pol, en hij deed olie op
zijn brood.
Ik heb daar een vracht te dra
gen, zei Prikkel, en hij woog
honderd kilo.
Van peper gesproken... zei Kau-
we, en hij kreeg een klopping
van belang.
'k Geloof da'k mis ben, zei Rob-
be. en hij dronk terpentijn voor
levertraan.
Zijn dat geen sappige spreuken
Ja, zo waren vroeger onze Vlaamse
mensen, nu... nu zijn ze zo eenvou
dig niet meer.
DE VROUW van de koster van
Zoetenaaie was bezig een knoop te
naaien aan de vest van haar man.
toen een gebuurvrouw binnenkwam
en de doos met de knopen in het
oog kreeg.
Wel. wel, zegde ze, ik zie daar
knopen, die ons toebehoren. Ze zijn
van de frak van mijn man.
Dat kan wel, zei de kosters
vrouw, we hebben die allemaal in
de schaal der kerk gevonden
En Mie, de gebuurvrouw, was
weg. zulle.
EN HIERMEE ben ik ook weg.
Ik laat U allen nog een bedenking
achter
't Is wonder hoe slim ook dom
me mensen zijn om hun dwaze
grillen te wettigen.
Aan allen een plezierigen, drogen
Zondag en tot de naaste weke.
Het Manneke uit de Maan.
HET SPOOK
Tekenverhaal HET WEKELIJKS NIEUWS
op posteheekrekening 47.63.60
van Het Wekelijks Nieuws
Poperinge, en U ontvangt ons
blad tot einde 1954.
/k'voi. deze sellonmetl-ucht^
WU HESSEN GEZIEN DET7)CR OS
EN DEN SCHIL DEK /K ER HAKKER
hn gezicht op
3LOEMEH UIT PAKKER Z UN HOF V U,'AT TT
KE GE ET P/KKEN.' -
2.IET ZULLEN WJ
HEM EENS HELE
REN
1 KUNNEN ZIEN J-
OP gepest petros I
DEER IS AU J
DEZE E Vond leg
Gen Hid ons in
hinderleeg
59
WEL KL E/U KL EU TEFKEy WB T
UEEIELj GEBEURE/V
Efcn U/9WC/Ï, l/OORU/T
3ERTL/S-, /VU GEB/V ia/E
TREKKER VER^J t r/GE/V
SPOOK EE// T/GE T>/WGE/V
H/E NEEN, GENEVE.' Af UN GEES 77
7~ EE/y 3BLL.O/V/S/EKE/VSKOP
Mb&k Eek
(*X7EE-S7L/2>/0?s) -73 -
Week v. 7 tot en met 13 Maart 1954.
ZONDAG 7 MAART
10.03: H. Mis. 11.00: Boeken
schouw. 11.10: Zondagmorgen zon
der zorgen.
MAANDAG 8 MAART
12.00: Optreden van het West
vlaams Harmonikakwintet. 12.30:
Schone plaatjes. 13.00: Nieuwsbe
richten. 13.15: Het gulden boek der
virtuozen. - Klavierconcerto Nr 3, opus
30, in d klein, Serge Rachmaninoff.
DINSDAG 9 MAART
16.30: In ons operettentheater.
17.15: Sid Hamilton bespeelt het fan
tasie-orgel. 17.30: Kinderuurtje.
18.15: Klein dansintermezzo. 18.30:
Westvlaamse Wetenswaardigheden.
18.40: Uit onze Westvlaamse muzlek-
schat. 19.00: Nieuwsberichten.
19.15: Voetbalsportpraatje.
WOENSDAG 10 MAART
19.30: Onze bonte Woensdagavond. -
Lijnuitzending uit het Christen Wer-
kersverbond te Veurne. 21.00: Rond
den Heerd... 22.00: Beroemde kom-
ponisten, Giacomo Puccini. 22.30:
Blikken op de moderne amusements
muziek.
DONDERDAG 11 MAART
16.30: Derde bedrijf uit «La Travia-
ta», Verdi. 17.00: De vrolijke golf.
17.30: Uitgesteld relais van het
tweede concert, Ingericht door Jeugd
en Muziek», afdeling Brugge. 18.20:
Ethel Smith, fantasie-orgel. 18.30:
Missiekroniek. 18.40: Onder de
schij ij werper: De bariton Charles Pan-
zera en Errol Garner, jazzpianist.
19.00: Nieuwsberichten.
VRIJDAG 12 MAART
10.03: Lichte inzet. 10.25: Klavier
sonate, opus 35, in B klein, Frederic
Chopin. 10.45: Het mooie Vlaamse
lied. 11.00: Ons radioziekenbezoek.
11.30: Ons refreintjesalbum.
ZATERDAG 13 MAART
16.30: Ons verzoekplatenprogramma.
17.45: Ons wekelijks operaconcert.
18.30: Maria-halfuur. 19.00:
Nieuwsberichten.
Nr 1
I.
Toen hij, beneden in het dal, uit
het station kwam, bleef hij enkele
ogenblikken met zijn valies in de
hand voor de uitgang staan, en hij
keek rond. Het dal lag als een
reusachtige schelp onder de glin
sterende blauwe (hemel. De be
sneeuwde bergen die het omsloten,
waren als belegd met hermelijn. De
hoge dennen die overal tegen de
hellingen optorenden, zagen er uit
als groene kerstbomen, behangen
met zilver en diamant, en de witte
hoeven in de verte leken met hun
laaghangend snee-uwdak en hun
zwarte stijlen op kleine, sprookjes
achtige kabouterhuisjes.
Het was wonderbaar. Pierre
ademde diep, en de lucht was zo
dun en zo ijl. dat zijn hoofd er
duizelig van werd.
Als je de bus wil nemen, moet
js je haasten, broeder,riep ie
mand.
Hij keek om en zag een autobus
staan, waarin de andere reizigers
met hun pakken en hun ski's had
den plaats genomen. De chauffeur
hing naar buiten en bleef op hem
wachten.
Rij maar door 1 riep Pierre
opgewekt. Ik ga te voet.
Je hebt meer moed dan ik.zei
de chauffeur, terwijl hij het raam
pje toeschoof, d" motor in gang
braoht en vertrok.
Pierre ke-k de bus na en glim
lachte. Laat ze maar in die muffe
ruimte zitten, dacht hij. Ik heb de
lucht en de zon en de sneeuw. En
hij keek omhoog naar het kasteel,
h-lemaal been od d» berg. waar
h'i moest 7'in. onuTatt° nog eens
met één blik al de heerlijkheid
c DOOR
Deze zo lang verwachte en meest gelezen volksroman van de gekende
populaire romancier Emile RICHEBOURC, brengen we U vanaf deze
week in WEKELIJKSE AFLEVERINGEN.
TWEE WIEGEN brengt U het kwaad, de liefde, de wrok, de haat onder
al hun vormen en onder hun meest zonderlinge gedaanten.
Door een uiterst tragisch noodlot wordt het kind van de gravin de Luce-
rolle door de losbandige echtgenoot van Louise Verdier geroofd uit de
wieg bij de voedster.
Het kind van de kinderdief en van de voedster wordt opgevoed als de
zeer gevierde burggraaf de Lucerolle. De echte burggraaf, door de kinder
dief aan zijn lot overgelaten, wordt gewoon werkman.
De voedster, wier hart gebroken wordt doordat zij haar kind heeft moeten
afstaan, om de misdaad van haar echtgenoot te dekken, wordt de droevige
heldin, waarvan dit hoek U de treurige en aangrijpende geschiedenis zal
vertellen. De geschiedenis van twee wezens, welke door een misdadige hand
een verkeerd levenspad werden opgestuurd.
Welk lot wordt deze twee wezens voorbehouden?'
Wanneer de valse burggraaf verneemt dat hij de zoon is van een galei
boef, stelt hij alles in het werk om zijn gestolen titel en het gestolen
fortuin te behouden. ZAL HIJ ER IN SLAGEN
De hartroerende en treurige geschiedenis van de werkman, maar de ECHTE
burggraaf de Lucerolle, zal U boeien! De mooie en zachte Leontine Blan-
chard bemint deze werkman.
WEET ZIJ DAT ZIJ DE ECHTE BURGGRAAF LIEF HEEFT
ZAL ZIJ HEM HUWEN
Leest TWEE WIEGEN en U zult het antwoord vinden op al deze vragen.
Zorgen en
zware voe
ding ont
stellen uw lever. De natuur geeft U een
veilig wapen. Thee BILEFAL van Prof.
Dr. Fall voorkomt en geneestgglste-
nen. geelzucht, opzwelling, steken,
slechte spijsvertering, verstoptheid,
beladen tong, jeukte, huiduitslag, speen,
prikkelbaarheid, zwartgalligheid, ver
moeidheid, tekens van slechte lever-
werking. Thee BiLEFAL30 Fr. Apotheek
De Pelgrim, 30. Tongerse Stw., St.-Trui
den en alle apotheken
- Met TWEE WIEGEN
- Met TWEE wiegen
Met
TWEE WIEGEN
zet de Uitgeverij Distrigo haar triomfreeks voort.
wordt er aan de eis en het verlangen van tienduizende
lezers in ons land voldaan.
brengen we U het allerbeste wat er op dit gebied van
lektuur bestaat.
Verkrijgbaar bij alle dagbladverkopers! Zo niet, stuurt ons uw adres.
VRAAGT HET le GRATIS PROEFNUMMER AAN UW DAGBLADVERKOPER!
VERGEET HET NIET:
Iedere aflevering bevat meer dan 1600 lijnen lektuur en kost slechts 4 Fr.
ANTWERPEN
(7209)
Uitg. DISTRIGO
72, Montignystraat
De eerste Lente - collecties van
hoedjes zijn reeds verschenen, mo
dellen in stro. Zoals men hierboven
kan bemerken zijn de hoedjes zeer
klein.
daarrond en begon te gaan.
Een kilometer of drie, dacht hij.
als ik het spoor van de autobus
volg, kan ik niet mislopen.
Het eerste kwartier was een ge
not, vooral toen hij het stadje he
lemaal achter zich had, en niets
meer zag dan dennen en sneeuw.
Het bos had iets plechtigs over zich,
iets dat aan een kathedraal herin
nerde, en de wind, die er doorheen
voer, en de sneeuwpakken, die rit
selend en verstuivend omlaagkwa-
men, en de eekhoorntjes, die rap
als schichten van de ene boom in
de andere schoten en soms meters
ver op hun pluimstaart bleven zwe
ven, het was alles zo schoon, zo in
drukwekkend en zo stil, dat Pierre
er niets van gewaar werd hoe hij
bij iedere stap tot aan zijn enkels
in de sneeuw zakte, en al maar door
kijkend en bewonderend voortplod-
derde, met zijn valies in de ene
en een paar opgeplooide kranten in
de andere hand.
Hij dacht terug aan Dr Schle-
singer. en hij glimlachte. Vandaag
voor de eerste maal voelde hij eens
geen afkeer en misprijzen voor de
oude brombeer, die al dertig jaar
in de rectorstoel van de Weense
universiteit zetelde en zijn jonge
docenten het leven zo moeilijk en
zo saai mogelijk maakte. Vandaag
voor de eerste maal vond hij dat
hij eigenlijk ongelijk had gehad de
arme man zo lang en zo diep te
verachten. De man kon er ten slot
te ook niet aan doen dat hij een
slechte maag had en alle twee, drie
uren het zuur kreeg. En hij kon er
evenmin aan doen dat zijn huis
houdster soms vergat maagzout en
water gereed te zetten, en dat de
nn""Tnkkig« di» hem on zo'n mo
m-u ten iets kwam vragen, dan
schrikwekkende verwensingen naar
het hoofd gegooid kreeg.
Neen neen, de oude Schlesinger
mocht er zijn. Hij was wel koppig
overtuigd dat buiten Plato alle phi-
losofem sufferds waren, en dat de
dichter van Dertienlindenzo
groot was als die van Herman en
Dorothea maar in feite was hij
nog de slechtste niet. En op zijn
volgende verjaardag zou hij hem,
in plaats van het gebruikelijke boek,
eens een fles deugdelijke snaps ten
geschenke geven. De man had er
recht op, na zoveel jaren van trou
we plichtsbetrachting en noeste ar
beid.
Deze edelmoedige gedachten had
den een zo weldoende invloed op
Pierre, dat hij niet eens vloekte
toen hij opeens tot aan de buik in
een sneeuwgat schoot en minuten
lang moest wroeten om er weer uit
te geraken. Hij schudde glimla
chend het hoofd, klopte opgewekt
de sneeuw van zijn klederen, nam
zijn valies weer op en stapte voort.
Had hij eerlijk zijn geweten on
derzocht. dan zou hij beseft hebben
dat die ongewone tederheid van ge
voelens ten opzichte van reetor
Schlesinger. die inderdaad een on
mogelijk brompot was, feitelijk
niets te maken had met Schlesinger
zelf, maar alleen met de oude pro
fessor Steinbach. Deze professor, die
door de rector aangeduid was om
hier te St-Moritz de wintercursus
in de literatuur-geschiedenis te ge
ven in het Internationale Instituut
vain lady Thompson, was de avond
te voren namelijk onverwacht ziek
geworden, en na een eerste onder
zoek door de huisdokter was- geble
ken, dat hij bij hoogdringendheid
naar de kliniek van Dr Rosch moest
gevoerd worden, en. aldaar gedu
rende drie maanden in observatie
en behandeling blijven. Een uur
later had Pierre, die docent was bij
Steinbach, een briefje gekregen dat
hij zich bij de rector moest aanbie
den, en nog tien minuten later was
hij vierklauwens door de straten
va-n Wenen aan het koersen, om
nog gauw enkele dringende zaken
af te handelen, een nieuwe overjas
te kopen, en alles in te pakken voor
zijn afreis de volgende morgen.
Hij had geen minuut geslapen
die nacht, en in zijn opwinding had
hij driemaal opnieuw zijn valies
moeten losbinden, omdat hij iedere
keer iets vergeten had, en toen hij
reeds naar het station aan het lo
pen was, had hij er nog juist op
tijd aan gedacht dat hij het be
langrijkste van alles vergeten had
de nota's die hij zou nodig hebben
om als plaatsvervanger van profes
sor Steinbach de cursus in de lite
ratuurgeschiedenis te geven. Hij
was teruggehold naar zijn kamer,
had er zich niets van aangetrok
ken dat zijn hospita, die hem ver
trokken waande, druk in zijn les
senaar aan het snuffelen was, had
de nota's bijeengegrabbeld en in
zijn binnenzak gestopt, en was juist
op tijd gekomen om nog in de
laatste wagen van de reeds rijden
de trein te springen.
En nu was hij hier. En hij wens
te professor Steinbach al het goede
ter wereld, maar diep in zijn hart
was hij hem in stilte hemels dank
baar, omdat hij op zo'n geschikt
moment ziek geworden was en
rector Schlesinger niet de minste
kans meer gegeven had om een
oudere, meer ervaren plaatsvervan
ger op te zoeken.
Want het Instituut van lady
Thompson, dat ondergebracht was
in een oud kasteel, was wereldbe
roemd. Het werd bezocht door jon
ge aristocraten uit alle hoeken van
de wereld, die te St-Moritz aan
wintersport kwamen doen en 's
voormiddags van de gelegenheid
gebruik maakten om een beetje te
studeren, en het werd zo rijkelijk
gesubsidieerd, dat de professoren
er op drie maanden tijd zoveel ver
dienden als aan de universiteit op
OP AL ONZE GECONFECTION-
NEERDE ARTIKELS.
DE GROOTSTE KEUS ZAL VOOR DE EERSTE
BEZOEKERS ZIJN
Tegen zending van 5 fr. postzegels ontvangt U onze
PRACHTKATALOCUS
MEULEBEKE
tel 245
BIJHUIZEN te:
ASSEBROEK: Mej. Ballegeer, Wantestraat, 128.
HOEZINGE: Mej. Hollynck, Dorpstraat, 39.
BEANKENBERGE: Mad. Waes, Langestraat, 79.
DIKSMUIDE: Mr Desmet, Vaartstraat, 60.
DUDZELE: Mr Denecker, Nieuwstraat, 6.
KORTEMARK: Mr Delos, Kerkstraat, 10.
MENEN: Mevr. Coucke, Wahisstraat, 149.
PASSEND ALE: Mr Kindt, Molenstraat, 21.
POELKAPELLE: Mevr. Vandeputte, Nieuwplaats, 15.
RUMBEKE: Mevr. Vermander, Plaats, 88.
STADEN: Mej. Nouwynck, Statiestraat, 28.
WERVIK: Mr Demyttenaere, Nieuwstraat, 23.
(7266)
VROUWENHOEKJE
iilH MtNQElWtKKHST HfKUt/W K/EUH3
Voor het half seizoen zijn de
jersey-kleedjes steeds welkom. Voor
een wandeling in de eerste Lente
zon is het de gepaste kledij. Deze
twee modellen laten toe in deze
eerder eenvoudige kledij wat af
wisseling te maken.
PR A VC Engels, Duits, e.a.
J Talen - Boekhouden
- Snelschrift - Voorbereiding
tot alle examens. Uw stiel leert
U vlug en goedkoop bij:
DOOR EIGEN STUDIE
Amerikalei, 225, Antwerpen.
Vraag vandaag nog proefles.
(5297)
SCHONE
te verkrijgen:
Hollandse successen,
aan voordelige prijs, bij
Henri Boussemaere
Izenbergsesteenweg 384,
Tel. Leisele 27 - Alveringem.
(7206)
De maaltijden zijn in vele gezin
nen de enige gelegenheden op een
dag dat al de gezinsleden, ouders
en kinderen, samen zijn. Het ge
beurt dan ook dat vader die gele
genheid te baat neemt om precies
op dat ogenblik over minder aan
gename dingen te spreken een
kleinigheid die door een van de
kinderen misdreven werd. Gewoon
lijk gaat het slechts over beuzela
rijen, wat echter niet belet dat de
kinderen vaak met een benepen
hart aan tafel gaan.
Natuurlijk willen wij de steen
niet werpen naar vader of moeder
die, waar 't nodig is, hun kinderen
berispen >en bestraffen. Dat is de
bedoeling niet. Voor alles is het
evenwel nodig de gepaste plaats
uit te kiezen, ook voor het berispen
van onze kinderen.
Eten is een noodzakelijke levens
functie. Gans het menselijk orga
nisme is daarmede betrokken. Wij
doen dat niet al lopen of al wan
delen, doch wij zetten er ons rustig
Nieuwste
verwezenlijking
van het INSTITUUT
HERNIAIRE DE LYON,
sedert 1951 toegepast ln
België, nl. de MYO-
PLASTIC-KLEBER, zon
der veer noch kussen
tje, soepel, licht, was-
baar, versterkt de buik
wand en houdt de or
ganen op hun plaats,
Als met de handen
Uitslagen: Duizenden breuklijders op
die wijze behandeld denken nooit
meer noch aan hun ceintuur noch aan
hun breuk. Gaat kosteloos een proef
nemen bij onze specialist, van 9 tot
12 u. en van 14 tot 18 u., alle maan
den te
VEURNE: bij yersteeZe, Noordstraat 27,
2' Donderdagnamiddag.
KORTRIJKLe CrocodileGrote
Markt, 2" en 4« Maandag.
ROESELARE: bij Van de Walle, Grote
Markt, 2' en 4" Dinsdag.
BRUSSEL: Napelsstraat 14 (Naamse
Poort) Iedere Woensdag en Zaterdag.
- Zondag van 9-13 u. - Op afspraak,
tel.: 11.95.69.
Vervaardiging van alle medische ban
den. - Tussenkomst van alle mutua
liteiten.
KNIP DEZE AANKONDIGING UIT
EN BEWAAR ZE ZORGVULDIG. (7156)
bij neer. Het gedeelte van ons or
ganism e. dat niet bij de etensfunc-
tie hoeft tussen te komen, laten wij
rusten ten einde het spijsverte
ringsstelsel over al de aanwezige
krachten te laten beschikken.
De wetenschapsmensen hebben
op dit gebied zeer interessante
proeven gedaan. Doet men een
persoon ede bezig is met eten,
plots geweldig schrikken, dan stelt
men vast dat de maag plots een
abnormale hoeveelheid maagsap
afscheidt, de lever wordt ogenblik
kelijk hard, het hart klopt sneller.
Heel het organisme staat in rep
en roer met het gevolg dat de
spijsvertering ernstig wordt ge
stoord.
Zeg niet dat de geleerden met
dergelijke beweringen overdrijven.
Gij hebt op dat gebied al zelf on
dervinding opgedaan. Wanneer gij
een ontstellend nieuws verneemt,
hebt gij geen eetlust, hetzelfde ge
beurt wanneer zorgen op u druk
ken.
Het zenuwstelsel van uw kinde
ren is nog veel gevoeliger en bro
zer dan het uwe. Wanneer de
sympaticus, een zenuw die de voed-
selverrichtingen regelt en zeer ge
voelig is voor indrukken van bui-
tenuit, op onaangename wiize ge
troffen wordt, dan reageert hij ook
on onaangename wijze. Gebeurt
dit slechts bij uitzondering, dan is
de storing ook van voorbijgaande
aard. Komt dit echter herhaalde
lijk voor, dan brengt dit de ge
zondheid van uw kinderen werke
lijk in gevaar.
De ouders zelf hebben van der
gelijke zaken ook maar weinig
deugd. Spaar dus uzelf en spaar
uw kinderen.
Vergal het samenzijn aan tafel
niet door berispingen. Als dit nodig
is. doe het liever buiten de maal
tijden. Het uur der maaltijden
moet een tijd van ontspanning en
rust zijn. Kalmte en opgeruimdheid
verdubbelen de waarde der maal
tijden. Als gij u inspant de spijzen
behoorlijk te bereiden en de tafel
netjes te dekken, laat het dan ook
niet gebeuren dat uw moeite ver
geefs is geweest.
rl THUIS VERDIENEN
MET BREIMACHINE «RAPIDE».
Vlug, kosteloos aanleren; werk ver
zekerd door fabriek zelf30 duizend
kg. wol uit voorraad leverbaar. Huis
gesticht in 1896. «RAPIDE»: de
beste, vertrouwelijkste, meest be
kend merk. Schr. of kom: Kort-
rijk Stw. 53, Gent, of Brabantstr.
180, Brussel. (5627)
WILT U TEVREDEN BLIJVEN, koop» bij de
Casselstraaf 47 POPERINCE Tel. 200.
IEDEREEN KOOPT ER: OM DE GROTE KEUS DE BESTE KWALITEIT
EN DE LAAGSTE PRIJZEN.
'T GROOTSTE MEUBELMAGAZIJN DER STREEK
(7291)
een heel jaar. Hierom waren deze
cursussen, die voor ieder professor
slechts drie uur les per week omvat
ten en ln feite voor hen niets an
ders betekenden dan een dik be
taald verlof in het schoonste vacan-
tieoord van de wereld, bijzonder in
trek, en er werd druk naar gesolli
citeerd door de oudste en beroemd
ste professoren van heel Europa.
Pierre had dus geen reden om
rector Schlesinger dankbaar te zijn,
want als de oude rekel, die sinds
tien jaar het Instituut patroneerde,
er buiten gekund had, zou hij hem,
Pierre, nooit dit buitenkansje ge
gund (hebben. Hij zou naar Zilrch
of naar Parijs of naar Londen ge
schreven hebben, om er een oude,
vergrijsde geleerde op te delven, die
met zijn naam het Instituut meer
luister zou bijzetten.
Maar Pierre trok zich diaar niets
van aan. Hij was alleen maar blij,
en fier, en gelukkig, en het vooruit
zicht op deze drie maanden verlof
hier in de besneeuwde bergen, met
zijn zakken vol geld en niets aan
de kop dan een paar lesuurtjes die
hij niet eens moest voorbereiden,
was zo schoon en zo bedwelmend
heerlijk, dat hij op niemand meer
boas kon zijn. Hij vergaf iedereen
die hem ooit iets misdaan had, hij
beloofde voortaan vriendelijker te
zijn tegenover zijn vrekkige hospi
ta, die het toch ook niet onder de
markt had met haar vijf kinderen,
hij maakte het voornemen nooit
meer met zijn schoenen aan boven
op de bedsprei te slapen als hij
's avonds na een heimelijk boemel-
partijtje laat thuiskwam, hij zwoer
dat hij een lange brief zou schrij
ven naar zijn tante, die na de
dood van zijn ouders zijn studies
betaald had en eilaas zo weinig blij-
feéff van erkentelijkheid van hem
ontving, en zoals gezegd, hij (besloot
rector Schlesinger bij zijn volgende
verjaardag een dure fles snaps te
geven.
Het is wonder hoe edelmoedig
een mens wordt als hij gelukkig is,
en hoe vlug hij weer zelfzuchtig en
brooddronken wordt, zogauw hij
aan dat geluk gewoon geworden is-
Hoe oprecht namelijk, en hoe goed
gemeend de voornemens van Pierre
ook waren, hij heeft ze nooit uitge
voerd, en op dit ogenblik wachten
zijn tante en rector Schlesinger nog
altijd respectievelijk op de lange
brief en de snaps, die zij nooit of
nooit zullen krijgen.
Maar daarvan was Pierre zich
toen nog niet bewust. Hij was er
zich alleen van bewust dat de wit
te, golvende helling vóór hem vonk
te als was ze bezaaid met purperen
diamanten, dat de donkergroene
dennen aan beide kanten in de wij
dingvolle stilte van het bos stonden
te luisteren naar het majestueuze
gesuis van de wind, en ook dat zijn
pardessus zwaar begon te wegen op
zijn schouders. Dit laatste zette hij
echter dadelijk, en met een glim
lach van zich af. Ook toen hij
voelde hoe zijn arm stijf was ge
worden van het valies te dragen,
besteedde hij er niet de minste
aandacht aan. Hij zwierde het va
lies gewoon in zijn andere hand en
liep voort.
Maar hoe verder hij kwam, hoe
dikker de sneeuw lag en hoe min
der zij begaan was, wat maakte dat
hij er ook hoe langer hoe dieper
inzakte, en dat na enige tijd zijn
dunne, lage schoenen, en zijn kou
sen er bij. helemaal doorweekt wa
ren, terwijl zijn broek stijf en rond
stond van de gesmolten, en weer
bevroren sneeuw. En toen hij nog
eea gegaan had, en ggg,
een kwarter, en nog een kwantier,
begon hij nu en dan eena achter
dochtig omhoog te kijken, en naar
beneden, en naar links, en naar
rechts. En deze keer was het niet
om de bomen of de bergen te be
wonderen. En er was een stem in
zijn binnenste die voorzichtig vroeg,
hoe dat feitelijk ineenzak met die
berg. Het dal lag achthonderd me
ter boven de zeespiegel, hadden ze
hem gezegd, en de bergtop een dik
ke drie duizend. Het Instituut lag
helemaal boven op de berg. Dus
dat maakte van beneden naar bo
ven iets meer dan twee, laten we
zeggen drie of vier kilometer, omdat
een weg in de bergen nooit recht
loopt. En Pierre had er ten minste
al vijf afgelegd.
(Wordt vervolgd)
Verantwoordelijke Uitgever
poperinge.
r W
