VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Eerste Jaar.
Zaterdag ln Mei 1886.
Nummer 18.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 4 fr. per jaar voor de stad. 4 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 2 fr. 50. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemt-A per nummer. Afzonderlijke nummers vo^r artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
bel ichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnalitei ten bevattende worden niet opgenomen.
IJzeren weg.
Vertrekuren van IJperen naar
Poperinghe, 6-50 9-09 10-00 12-07 3-00,
Buitenlandsch Nieuws.
Katholieke beweging in Frankrijk.
Men weet dat de fransche regeering reeds
kapellen heeft doen sluiten, door bijzonderen
op hunne eigendommen opgericht, en waarin
kerkelijken dienst werd gedaan zonder
machtiging der overheid. Meh zal zich de
wanorders herinneren, te Ch&teauvillain
gebeurd, bij het sluiten van zulk eene kapel.
Dit heeft echter den heer Bourbon-Brisset,
die het departement Alhier bewoont, niet be
let om ook eene kapel op zijnen eigendom te
bouwen. Aan de Gazette de France heeft hij
geschreven dat hij kloekmoedig de overheid
zal afwachten, indien deze met geweld zijne
kapel wil komen sluiten, die hij alle zonda
gen ter beschikking van den pastoor zijner
gemeente stelt. Zijn brief meldt ook dat een
zijner vrienden zijn voorbeeld heeft gevolgd
en ook bereid is om de overheid krachtdadi-
gen tegenstand te bieden. De fransche katho
lieke dagbladen keuren het gedrag van
bovengemelde eigenaren goedde republiek-
einsche dagbladen noemen dit gedrag eene
uitdaging tot ongehoorzaamheid aan de wet
ten en eene openlijke aandrijving tot oproer,
die streng zou dienen gestraft te worden.
De toestand in het Oogsten.
De toestand in het Oosten wordt op nieuw
onrustbarend en dit juist op het oogenblik dat
men alle moeilijkheden vereffend dacht.
De heer Delyannis heeft aan de diploma
tische agenten van Griekenland eenen om
zendbrief gestnurd, luidende dat Grieken
land, volgens de raadgevingen van Frankrijk,
van zijne wapeningen had afgezien, omdat
die beschouwd werden als den vrede kun
nende storen, doch met de hoop dat Europa
rekening zou houden van eene dergelijke
beslissing. Griekenland bereidde zich om te
ontwapenen, echter met de inachtnemingen
vereischt door de openbare orde en den
krijgsdienst, wanneer het een ultimatum
kreeg, die het alle vrijheid van werking ont
nam.
Het ultimatum wijzigde den toestand,
want de regeering kon niet meer eigenwil
lig handelen, maar was onder den druk der
bedreigingen van de internationale vloot.
Tegenover dien toestand heeft de regeering
geweigerd te ontwapenen, daar dit vol ge
vaar zou zijn. Maar indien de mogendheden
aan Griekenland zijne vrijheid van werking
laten, dan zal het rechizinnig de verplichtin
gen vervullen, die het uit eigen beweging
jegens Frankrijk genomen had, zooals de
eer en de belangen van Griekenland het
vorderen.
Beet aan den vischhaak.
Wij hebben dus het orgaan - weer aan
't praten gekregen; sedert twee maanden
weigerde het stelselmatig zich met ons ver
der bezig te houden en kondigde om t'ein-
digen zijn voornemen af in eene proza,
welke h tintelende, zuiver, klaar en zwierig
uit de pen vloeide van eenen schrijver, die
zegt alleen al het verstand, vernuft, talent,
fatsoenelijkheidmate en toon - te hebben
Over 14 dagen gaven wij eene kleine schets,
niet om iemand onaangenaam te zijn, maar
slechts om aan onze lezers beter het katho
liek orgaan van het arrondissement te
laten kennen onder alle opzichten. De schil
dering moet gelijkend geweest zijn, aange
zien zekere schrijvelaar uit overtuiginge
het schoentje aantrok dat hem scheen te
passen, en in de meening dat wij ons met
zijnen ootmoedigen persoon bezig gehou
den hadden, voor eigene rekening weeral
een heele korf aangename dingen, welke op
scheldwoorden gelijken, op ons instort; en,
schelden kan die penneridder niet, o neen;
daarom zijn de volgende woorden als kom-
plimenten genomenpedanten schoolmagis-
ter, pedant, géomètre(eene allusie aan de
berekening in hectaren der oppervlakte van
het «orgaan»), pedante beoordeeler, pe
dante portretschilder (was 't zoo gelijkend
dan?), jongen, ventje (2 maal dit verklein
woord), manneken, vos!
Daar wij de schrijvers van het orgaan
buiten kwestie gelaten hadden om alleenlijk
van het klerikaal papier te spreken, dachten
wij niet op nieuw uitgescholden te worden.
Dit doet niets ter zakeuit een olievat tapt
men geen wijn, luidt een waarheids bevat
tend spreekwoord en 't is nu onze troost.
Voor de lezers van het katholiek orgaan
van het arrondissement wien onze schets
niet-onder de oogen viel, is het antwoord in
het vuilblad eene rommelzoo, zonder kop
nog staart, die toch geheel wel als bladvul
ling dient, maar hun niets leert, niets ver
klaart, niets opheldert. Of zij waar naar
geld krijgen, is eene andere zaak
Nu moet de schrijvelaar de hand boven
't water hebben, want de overvloed van 't
woord pedant zegt ons dat hij eenen ma
gister voor objectif gekozen heeft; het
wachtgeld dat hij al verscheidene keeren
opwierp, toen hij van ons gewaagde, laat
desaangaande geen twijfel over. Het wacht
geld, voila la béte noire! Het wordt den
onderwijzers ook niet meer gegund; maar
hebben zij het gevraagd, of, hebben de kle
rikale pacha's uwe meesters het niet
uit eerlijke schaamte aan die ongelukkigen
toegestaan, omdat een broodroof aan treffe
lijke ambtenaars te schandig zou voorkomen,
en door het land eenen kreet van veront
waardiging zou doen oprijzenDie aalmoes
hebben zij niet gebedeldZij vragen slechts
om hunnen plicht te doen, de volkskinders
te onderwijzen, der maatschappij nuttig te
zijn en alzoo voor de algemeene welvaart
te werken, om op die wijze, door hun edel
streven, treffelijk het brood te verdienen
voor hen zeiven, hunne vrouw en kinderen.
En in dien hachelijken toestand der officiëele
afgestelde onderwijzers met wachtgeld
schijnt een blad zich te verheugen en zijne
schrijvers spreken er met zekeren spot over.
Dat de snoodheid onzer klerikale mees
ters liever ophoude met die slachtoffers
der gevloekte wet in hunne bediening en
broodwinning te herstellen, in plaats van
met volle grepen het goud der staatskas te
werpen naar duizend broertjes, nonnekens,
kapelhaantjes, enz., die allen te zamen
dooreengestoofd tot eenen veelkleurigen hut
sepot, nog in verdienste tegen geenen dege-
lijken onderwijzer, waarvan vuilblad zoo
minachtend spreekt, kunnen opwegen
Het orgaan dat niet zeer kiesch is op
het punt van eer, wrijft ons eene reeks
woorden aan, die nooit uit onzen mond
kwamen, als gaai, ezel, mossel T., Pot Bre
ker en drijvuldigheid ezels. Die hefljke zaken
bestaan alleen in de inbeelding van den
opperschrijver, en in eenen pennedraai nam
hij zijne schim voor de wezenlijkheid en
beging eene onvoorzichtigheid.
Toen wij de dichtproeve van Mijnheer
Ricus lazen-, scheen het ons spaansche poëzij
en uit eerbied voor zijn talent schreven wij
Don Ricus, een edele naam. Onze letter
zetter, in een oogenblik van verstrooidheid,
door eene lachbui veroorzaakt bij het lezen
van het raadselachtig geschrijf, nam eene
M voor N, en vandaar den beweenlijken
misslag, waarom het orgaan zoo kwijlt!
Toen wij de reeks namen der personen
overliepen, die een antwoord op het raadsel
van Mijnheer Ricus gezonden hebben, von
den wij nergens den naam van het Week
blad, dat insgelijks de oplossing afgekondigd
heeft, gevolgentlijk hebben wij ook tot de
verloting van het beloofde boekwerk niet
kunnen mededingen. Dat is onrecht, waar
tegen wij, uit broederliefde, niet willen
protest aanteekenen.
Wij lezen in de Chronique van heden den
volgenden brief uit IJperen, die wij letterlijk
overnemen
Entre les mains de nos maitres, tout se
gate, même les plus belles choses; c'est ainsi
que les chemins de fer vicinaux, appelés k
rendre l'agriculture, au commerce et
l'industrie de réels services, sont devenus,
avec eux, un puissant levier électoral.
D'après les études faites et préconisées
par la Société nationale des chemins de
fer vicinaux, comme on peut le voir dans
la notice publiée par ses soins, la ligne di
recte entre Ypres et Furnes devait être mise
en adjudication ce mois et encore être ex-
ploitée cette année.
Grüce h l'influence de deux grands pro-
priétaires catholiques, lancés dans la politi
que, et k la complicité de la députation
permanente, qui n'a rien a leur refuser, il a
été décidé, sans avoir consulté les adminis
trations communales intéressés, telles que
celle de la ville d'Ypres, la plus importante
sous tous les rapports, que la ligne droite,
d'abord approuvée et la seule admissible,
fera une courbe d'une longueur d'environ
cinq kilomètres et demi, dont le coüt est
évalué a environ 280,000 francs.
Ces messieurs, comme toujours aveuglés
par la politique, ont traité cette affaire fort
a la légère, car s'ils avaient consulté les in
génieurs des ponts et chaussées plutöt que
leurs ingénieurs provinciaux et agricoles, ils
auraient dü reconnaltre, d'après les démons-
trations palpables recues de ces hommes
compétents, que la construction d'un chemin
de fer vicinal sur une route étroite, épaulant
un canal de dérivation dont les niveaux d'eau
varient en hiver tous les jours, et se reposant
sur un terrain mouvant, est totalement im
possible.
Aussi le gouvernement, qui, nous semble-
t-il, a quelque chose a voir Ih-dedans, a pour
devoir de consulter d'abord ses ingénieurs; il
ne faut pas que des malheurs puissent arri-
ver par incurie et ignorance.
Que les membres de la députation per
manente espèrent se jouer de l'administra-
tion communale de la ville d'Ypres, c'est
possible, mais ils se trompent; quel quo soit
le mauvais esprit qui les inspire (un sénateur
busé aux dernières élections communales,)
ils apprendront bien que les Yprois, bons
enfants, ont cependant assez de dignité pour
se faire écouter et assez de fermeté de carac-
töre pour ne pas se laisser imposer ce qui
est contraire a l'intérêt général et a celui de
la ville d'Ypres.
Onze finantiën.
De nuttelooze belastingen wegen, drukken
op onze schouders
Een echt vaderlandsch Staatsbestuur zou
ze, door voorzichtige besparingen, wel weten
te vermijden! Wij willen besparingen en
geene belastingen! riepen de heeren Beer-
naert, Woeste en Jacobs in koor tijdens het
laatste liberaal ministerie. Weg met de belas
tingen! huilden al de kiesmakelaars uit den
zwartjeskring.
En de truk gelukte het echt vader
landsch» Staatsbestuur kwam tot stand;maar
zijne eerste daad was het behouden dier nut
telooze belastingen;
Zijne tweede, ze nog merkelijk verzwaren;
Zijne derde, de gemeenten arm maken en
op strooi helpen önder voorwendsel van
besparingen te doen.
Zooveel daden, zooveel schaamtelooze
woordverbrekingen.
Maar ten minste zou het evenwicht in de
Staatsflnantiën hersteld worden 1
Met die nieuwe belofte op zijn jesuïeten-
geweten waande de heer Beernaert zich
sterk: hij zou door het behouden en verzwa
ren der nuttelooze belastingen op 't einde
van 1885 een overschot van twee miljoen
hebben.
Het einde van 1885 kwam en de heer Beer
naert moest bekennen dat een wezentlijk
tekort de plaats van het beloofde overschot
innam 1
Doch geduld, voor 't einde van 1886 zou
men geene teleurstelling te vreezen hebben.
De geldelijke toestand moest heel en gansch
hersteld zijn en de heer Beernaert kwam met
een teveel van minstens een miljoen in ont
vangsten voor den dag.
Onze lezers zullen zich nog wel herinneren
wat al lof de klerikale dag- en weekbladen
den grrrooten minister toezwaaiden om zijn
vaderlijk, bezorgd, waakzaam en voorzienig
bestuur. Doch die bewierookinge werd on
gelukkiglijk onderbroken door het gejoel der
burgeroorlogen, het geharrewar der volks
opstanden en het gerucht der geweervuren.
Droevige aanmerkingen, voorwaar, op zulke
schoone maar ij dele beloften!
En toch bleef de aankondiging, door mi
nister Beernaert gedaan, immer daar en
heel zeker ging dit jaar het tijdperk der
overschotten aanvang nemen, dank aan de
belioudene en verzwaarde nuttelooze belas
tingen.
De heer de Burlet was een van hen, die de
belofte van den grrrooten minister ernstig
opnamen.
Wetende dat al de gemeenten van zijn ar
rondissement, zonder de andere mede te
rekenen, veel geldgebrek leden door de
schuld en de eenige schuld van het Staatsbe
stuur en zijne zoogezegde besparingen, kreeg
hij den inval van ze ter hulp te komen met
over een deel van het beloofde overschot te
beschikken. Hij stelde derhalve voor van
500,000 te bestemmen voor het begiftigen der
gemeenten en zoo de kosten van haar lager
onderwijs te helpen dekken.
Door dat voorstel vielen al de plannen van
den heer Beernaert in duigen, zijne schelme
rij kwam eens te meer aan den dag.
Hij zelf moest het bekennen.
De geldelijke toestand is zoo schitterend
niet als men wel meent; er zullen teleurstel
lingen zijn; de ontvangsten verminderen en
dan de gebeurtenissen te Charleroi.
Maar, antwoordde men links, die ge
beurtenissen alle onlangs voorgevallen
kunnen geenen invloed gehad hebben op de
ontvangsten van de eerste drie maanden.
't Is wel mogelijk; doch wat zeker is,
't is dat de schatkist niet al te goed voorzien
is.
Alsdan gij bekent dat het beloofde over
schot, dat zoo luid geroemd, zoo opgehemeld
en gevierd werd, enkel eene kieslist was.
En de grrrroote minister heeft niet neen
gezegd!
Het is dus bewezen en stellig zeker dat al
de redevoeringen, waarin de heer Beernaert
van overschot en teveel sprak, dat al zijne
beloften en gansch zijn programma van las
tenvermindering en besparing niets dan po
cherij en gezwets waren, onwaardig van
eenen partijleider en van een lid van het
Staatsbestuur; en wat daaruit voor de las-
tenbetaalders ten klaarste blijkt, is dat hun
lot, dat onmiddellijk moest verbeterd en ver
licht worden, nog onder alle opzichten veel
verslecht en verergerd is geweest.
De toestand wordt in eenige regelen ge
schetst:
Meer en zwaardere lasten dan over
twee jaren!
De gemeenten verarmd en op strooi!
De schatkist lediger dan ooit!
De scholen vernietigd!
Min werk, meer en diepere ellende en
min openbare veiligheid!
Overal misnoegdheidbuiten bij de
priesters en kloosterlingen!
Het land op eenen vuurberg!
HET WEEKBLAD
4-00 6-25 9-05 9-58.
Poperinghe-Haiebrouck. 6-50 12-07 6-25.
Houthem, 5-30 8-20 11-16— 5-20.
Komen, 5-30 8-05 8-20 9-58 10-10 11-16
2-41 2-53 5-20 8-58.
Komen-Armentiers, 5-30 8-05 11-16 2-53
8-58.
Rousselare, 7-4510-45 12-204-10 6-30.
Langemarck-Ostende, 7-23 12-22 3-58 6-22.
Kortrijk, 5-30 8-20 9-58 11-16 2-41 5-20.
Kortrijk-Brussel, 5-30 9-58 11-16 2-41 5-20.
Kortrijk-Gent, 5-30— 3-20 11-16 2 41, 5-20.
g>
