VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad. EIGEN KEUZE Eerste Jaar. Zaterdag 4n September 1886. Nummer 36. IJzerenweg. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 4 fr. per jaar voor de stad. 4 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 2 fr. 50. Annoncem 15 cent. per drukregel. Rechter lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers vour artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beidé Vlaan'dèren, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnalitei ten bevattende worden niet opgenomen. Vertrekuren van IJperen naar De partijdigheid eens konfraters of hoe 't Nieuwsblad de zaken beschouwt. Over twee weken maakte het Nieuwsblad eene parallel tusschen het schoolenkwest, dat uit liberalen alleen samengesteld was, omdat de katholieken er geen deel wilden van maken, en de kommissie van het werk en nijverheid, waarin mannen der twee staatspartijen zetelen. De liberalen verstaan beter hunne plichten dan de klerikalen, aangezien zij hunne mede werking niet weigeren in de uitvoering der enkwesten, regelmatig door de wetgeving gedecreteerd of gestemd. Maar de klerikalen die altijd uit partijschap handelen en liet ordewoord van de bisschoppen krijgen, wei gerden van eene enkwest kommissie deel te maken, alleenlijk omdat ze door een liberaal ministerie ingesteld was en omdat zij de schande niet zouden moeten onderstaan, in hunne tegenwoordigheid de onverdraagzaam heid onzer dweepzuchtige geestelijkheid, met bewijzen in de hand, te hooren afschilderen. Het partijdig Nieuwsblad wil dus van de kommissie van het werk en nijverheid eene zuivere klerikale kommissie maken, alleen- lijke uit volbloede katholieken samengesteld. Indien de Nieuwsblad lezers nooit geen andere gazet in de hand krijgen, zijn ze waarlijk te beklagen, want hier vinden we alweer een voorbeeld der ongehoorde oneer lijkheid, waarmede het pastoorsblad de zaken bespreekt en aan zijne boven de duizend BRUSSELSCHE ZEDENSCHETS (7° Vervolg Hij hoort het niet gaarne en hij lacht zich den huik te barsten. Ik heb het gevon den, om onze jufvrouw te verlossen van dien zielekooper. He wel, gij zijt hier nog? riep gramsto rig de toekomende toen hij zag hoe Fideel bleef talmen. Neen, mijnheer, ik ben al weg, zei deze, die ook gewaar werd dat het vragen uit was. III. Alfons blijft alleen in het vertrek, Hij zet zich neer, kruist de armen en denkt aan zijn toestand, Hewel, wel! 't Ziet er hier lekker uit, met zijn aanstaande huwelijk. De jufvrouw Pyr- rhus is eene van die zonnebloemen van eerste kwaliteit, waarmede elk mensch gelukkig moet zijn, op voorwaarde, dat hij doof, stom «n blind weze. En zeggen, dat zijn lieve Oom hem zulk een ideaaltje makelt, met bedrei ging van onterving voor hem en zijne arme zustertjes, indien neef jongen die ongehoorde verbinding durft tegenstribbelen. Nu, hij zou den aarden pot tegen den ijzeren niet in stukken slaan; 't ware toch boter aan de galg. Ha, drommels! ware hij alléén in de lezers opdischt. Die kommissie werd inge steld op het aanraden van eenen liberaal, M. Frère-Orban, in het nut van den werk man. Mannen van beide partijen maken er van deel, met het oog op de verbetering van het lot der volksklas en de oplossing der kri- sis. Wij begrijpen dan niet waarom het Nieuwsblad daar zoo dwaas de politiek in- mengelt, en van genoemde kommissie een politiek machien wil maken, bij zoover haar doel en werkzaamheden bij de helft van het volk te doen verdenken, en vooral, op het einde, hare conclusiën te doen in twijfel trekken. De liberalen, besluit het eerlijk sakristij- blad, kennen niets dan geld en eigen belang; de katholieken zijn de echte vrienden van den landbouwer en werkman. Dit laatste is zeer waar.vóór de kiezingen! Indien het Nieuwsblad tot die gevolgtrekking komt, omdat er klerikalen in die groote kommissie zetelen, kan nog mag het ook dien titel niet weigeren aan de liberalen, welke er van deel maken, zooals de heerenEm. de Laveleye, Karei Buis, prof. de Ridder, (door Colaert voor professor van politieke lastertaal uit gescholden), Eudoor Pirmez, Sainctelette, Sabatier, le Hardy de Beaulieu.Guillery, enz. Het Staatsbestuur brengt die mannen hul de met hunne medewerking te vragen in eene taak, waartoe zijne eigene klerikale krachten ontoereikend zijn. En moest het Nieuws- bladje bersten van spijt, toch zullen wij hem' zeggen dat er onder de katholieke kommissie- leden niemand gevonden wordt, wiens huis houdkundige kennissen zoover bedragen, als die der vier geleerde economisten, de heeren de Laveleye, de Ridder, Pirmez en le Hardy. Dit is nog een bewijs dat het Nieuws- bladje, door de politiek verblind, dikwijls onvolledig en onrechtveerdigwordt... Zonder het misschien zelf te weten, 't Is zijne eenig- ste verschooning; maar dat het hope en zich niet ontmoedige want de onnoozelen zullen God zien Van de werkelijkheid afgekeken. De aap komt uit de mouw - zegt de Vlaming en de franschman getuigt mede Le hout de l'oreille perce «.Dat schijnt nog al waar, als men de gedragslijn van kleine klerikale provintiehladen nagaat, die zich in de wereld, Oomke-lief zou voor de ganzen mogen prêeken. Zijn Dr Pyrrhus en diens welgebakken dochter, met haar fortuintje van plus-minus tachtig duizend frank, zond hij zeer onfatsoenlijk naar de maan, en hij zocht zich een vrouwtje naar zijne hand, dat hij oprecht bemint en dat hem wedermint. Doch nu er toch niets aan te doen is, zal hij maar eens trouwen; voor de mode, wel te verstaan, en met het vast voornemen, zijn zoete jongrnansleven, na het sluiten van het heilig sakrament, maar dood op zijn gemak voort te zetten. Een waar geluk, dat hij nog nergens, buiten de wete van zijnen oom, ver liefd noch versloofd is,dan... o dan zou de kat op de koorde zitten, 't Is nogtans tegen het hart stootend, als men het wel ingaatl... Een jongmensch verplichten in het huwelijk te treden, met eene vrouw van wier bestaan men, vóór eenige dagen, nog onkundig was. Daarom moet men zijn leven lang de gewoon te gehad hebben zijnen wil als wet te doen doorgaan, gelijk Oom Stekel. En zeggen, argumenteert Alfons, dat ik meerderjarig ben, om mij zoo bij de ooren te laten geleiden. Vervloekt! dat kan mij razend maken; ik ben haast geneigd aan Oom te verklaren, dat ik gladweg weiger. Weigeren? Kan hij weigeren? Neen, redeneert hij na eene poos, ik mag niet weigeren. Hij heeft mij bedreigd met onterving, en ware wel bekwaam, gelijk hij het liet hooren, mijne beide zustertjes uit de kostschool te trekken, en aan haar lot over te laten. Wat zou ik dan met die arme schapen aanvangen? 'k Ben wel advokaat, ja, van den algemeenen gang der politiek afzon deren, om vooral in den engen lokalen kring te bewegen. Die handelwijze loopt meest uit op eene grove personelijke polemiek, die somtijds zooveel te zouteloozer is, naarmate de lieden, op wiens rug getummerd wordt, buiten hun gewonen vriendenkring weinig gekend zijn. Dit kan voor de klerikalen dei- plaats heel geestig zijn, maar voor de alge meenheid der lezers, die over de lokale kwestien van elke stad of dorp onbewust zijn, wordt eene dergelijke slaapwekkende polemiek afstootend en walgelijk, en op den duur verveelt het zelfs de steedsche lezers omdat het altijd het zelfde is. Daarom ook slaat de schrijver dergelijker gemeene bladen te recht gekend op zijn juiste nummer, en wordt hetgene hij iaat drukken al eens in 't openbaar besproken hetgeen toch zelden voorvalt dan maken de ernstige menschen eene vergelijking tusschen het geschrevene en den schrijver, (waaruit veel dingen af te leiden zijn) en bestatigen dat gezegde schrij ver hoogmoedig, onvoorzichtig of onbehendig is, ja, wel eens het tipje van eene oor laat zien. Het ophemelen of vleien van zekere perso nen, die door hunne gewoonten of door hun nen omgang aan het grootste deel der ster velingen gelijken, en daarom juist geen hoogvliegers mogen genoemd worden; liet vleien dier personen zeggen wij, omdat ze bijv. eene klerikale sociëteit stichtten of eene andere alledaagsche zaak verrichtten, heeft voor onmiddelijk gevolg eenen klaarzienden lezer de oogen te openen en te doen den ken, soms luid op ofwel de opgehemelde persoon heeft zich zeiven opgehemeld en gevleid, of wel hij heeft die ophemeling en vleierij ingeblazen of betaald, en zulks met het doel zijne te weinig geschatte persoon lijkheid spijts allen tegenstand, op den voor grond te stellen en te doen toejuichingen. Maar daarbij komt er meest altijd een correctif, bestemd om de lezers zand in de oogen te werpen, en ze bovenal niet te laten denken hetgeen wij daareven neerschreven. En dan veinst de schrijver, liij huicheld en intusschen boft en stoft op zich zeiven met eigen mond en eigen pen. Dan is de toer gespeeld. Het publiek denkt zelfs niet dat de verwaandheid zoover gedre ven wordt, van onder den dekmantel dei- naamloosheid, zoo geweldig veel zich zeiven maar zonder kliënten; en dat zegt zooveel als: arme duivel. Ten andere: ik heb aan moeder op haar sterfbed beloofd, Oom in alles te gehoorzamen, en 'k wil het ook doen. Kom, laat ons trouwen voor de mode en... voor de kluiten, zooals er velen doen, de kameraad Leo, onder anderen, die er nu niet minder tevreden uitziet als weleer. Maar, drommels! die is in den honingkorf gevallenhij heeft een parel van een mooi vrouwtje, waaraan de jufvrouw Pyrrhus zoowel gelijkt als een pekelharing aan de Beurs. Inderdaad, de jufvrouw Pyrrhus heeft het averechtsche van al de gaven van Leo's echtgenoote. Deze is eene lieve zangeres, vol gevoel en uitdruk king; de jufvrouw Pyrrhus integendeel haat de muziek; zij zingt schier nooit. Zij leest liever boeken,als dat daar, over het atbéism, en maakt latijnsche opschriften voor hare bloempotten. Zij is 't geen men eertijds heette eene précieuse en nu een pedante juffer of ook nog een wandelenden wijwaterpot. Nu, dat ware nog zoo erg niet: 'k heb liever een beetje pedantism dan veel lichtzinnigheid. Maar zij hangt daarbij de kwezel uit, met haar duitsch misboek; zij draagt een bril... ha, ha, hal... en dat, vervloekt! dat kan mij razend maken. Daarbij schijnt het, dat zij zooveel vinnigheid van karakter bezit als Leo's vrouwtje engelachtige zoetaardigheid; want heeft die oude knecht in zijne naïveteit mij niet gezegd dat de jonge jufvrouw goed kon pootspelen... De advokaat had jaren lang geleerd hoe men snulachtige klanten van moeder Themis beet neemt, maar nooit had men er zijne te vernissen en te polijsten! En zeggen dat zulke dingen gebeuren, en dat het nog on langs in volle letters te lezen stond in een katholiek blad. De klerikale organen der kleine steden hebben dus een tweeledig doelhun eigen volk om het even wil bewierooken en vergulden, en vervolgens blindelings, uit ultramontaanschen haat en woede, op hunne tegenstrevers vallen. Die woede rijst en daalt, gelijk de golven der zee eb en vloed onder gaan. Verblindheid wekt partijdigheid: daar om wilde.nooit een klerikaal blad de schuld van een onzuiver broertjen herkennen. Partijdigheid wekt oneerlijkheid: daarom keurt een klerikaal blad bij de liberalen af wat het hij de katholieken goedkeurt. Neemt een kristelijk gazetje uit eene pro vinciestad ter hand, en gij zult meer bewij zen vinden, van hetgeen wij volhouden, dan gij verwerken en opnemen kunt. De exploitatie der missen en de slechte tijd. Alle neringdoeners en kooplieden klagen over de krisis en over den handel,! die sla bakt. Er is nochtans een handel, 'die goed draait; 't is de c®mmercie welke de zwartfes houden in missen, welke na iemands dood gedaan worden, door de konfrerien en ge nootschappen, waarin men gedurende liet leven geschreven is en waarvoor men per maand of per jaar eene zekere omstelling betaalt. Die missen, welke na de dood gele zen worden, werden binst het leven wel 5 k 10 maal betaald, volgens de afgestorven per soon een kort of lang leven had. Om een ge dacht te geven hoever die exploitatie wel gedreven wordt, schrijven wij hier een uit- noodigings brïeftje af, dat ons bosteld werd van wege zekere familie dezer stad. Wij ge ven het stuk gelijk wij het in onze bus vonden, want de tijd en moed van vertalen ontbreekt ons f Messieurs et Dames, Wij hebben den naam van den afgestorven persoon weg gelaten, omdat het onnoodig is dien in de politiek te mengelen. Het ware evenwel der moeite waard te onderzoeken wat die groep missen wel gekost hebben ge durende het leven van den belanghebbenden aandacht op getrokken, dat men wel eens vossen door hennen en advokaten door lum mels vangen ziet. Wel, wel! dacht de brave, ik ben er vet mee... Ware zij met dat al nog iets of wat toonbaar! Maar hoe wilt gij van eene pedante kwezel eene schoone vrouw maken? Dat vloekt tegen elkander! En met een leehjk wijfin de wereld loopen... Dank-je. Piet!... dat is alles behalve vermakelijk. Mijn Oom, mijn Oom, hoe houdt gij toch bitter den spot met mijn hoofd en mijn hart... Voorwaar het was' een netelige toestand; doch daar schoot hem eensklaps iets door het brein. Hei! een gedacht!... zei hij. Kon ik haar van mij afkeerig maken; wat dan?... Ah, eene leelijke précieuse, die de trouw in 't hoofd heeft, dat maakt men niet afkeerig; ddt zou trouwen met eenen hoed op 'nen stok. In allen gevalle, zal ik alles in 't werk stellen, wat de beleefdheid en de goede toon mij toelaten, en laat ons hopen dat... De ridder des kleerkloppers onderbrak hem in zijn gedachtenloop. Mijnheer!... kwekte hij, de deur wa genwijd openslaande, mijnheer, hier is de heer luitenant! Mijnheer Pyrrhus, sprak de jonge ad vokaat, opstaande en den binnentredende groetende, gij ziet voor u een uwer oud- schoolmakkers, met wien gij eertijds in het Athenaeum het lief en leed der studiejaren gedeeld hebt. Ik ben Alfons Delm. Mijnheer Delm, hernam zeer hartelijk de jager, laat mij u de hand drukken, na HET WEEKBLAD Poporinghe, 6-50 9-09 10-00 12-07 3-00 4-00 6-25 9-05 9-5S. Poperinghe-Hazebrouck, 6-50 12-07 6-25. Houthem, 5-30 8-20 11-16 5-20. Komen, 5-30 8-05 8-20 9-58 10-10 11-16 2-41 2-53 5-20 8-58. Komen-Armentiers, 5-30 8-05 11-16 2-53 8-58, Rousselare, 7-4510-45 12-20 4-10 6-30. Langemarck-Ostende, 7-23 12-22 3-58 6-22. Koi'trijk, 5-30 8-20 9-58 11-16 2-41 5-20. Kortrijk-Brussel, 5-30 9-58 11-16 2-41 5-20. Kortrijk-Gent, 5-303-20 11-16 2 41, 5-20. «looi- Si.-SI. OE QUÉKEit.

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1886 | | pagina 1