VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. PolitiekNieuws-, Handels- en Annoncenblad. DE SCHAPEKOP. Tweede Jaar. Zaterdag 22" Januari 1887. Nummer 4. IJzerenweg. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 4 fr. per jaar voor de stad. 4 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 2 fr. 50. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers vo jr artikels, enz. 8 fr. per 100.Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnalitei ten bevattende worden niet opgenomen. Vertrekuren van IJperen naar Poporinghe, 6-50 9-09 10-00 - 12-07 3-00 Nader bewijs van de onbekwaamheid onzer Regeering. Toen de beroerten der Maartemaand van 1886 in de Kamer besproken werden, rustten de uitleggingen des Staatsbestuurs op een misverstand, welk alleen de gemeenteover- heid van Charleroi kon opklaren. Gedurende de afwezigheid van den hr. V. Gillieaux, volksvertegenwoordiger van Charleroi, kwam Pontus het volgende verklaren dat op het oogenblik der uitbarsting der troebels, de militaire overheid noch verwittigd noch ge vraagd was,en het oog hield op socialistische gisting in de andere streken des lands, (zit ting van 24 December 1886.) Vooreerst zijn onze ministers verduiveld sterk in het geven van verklaringen en in het liegen, als ze zien dat degenen die zou den kunnen tegenspreken, in de Kamer niet zijn. Vervolgens is dit een bewijs van de dwaasheid des bestuurs, dat overal elders waakte (waa r het niet zóó noodig was) en aan Charleroi zijne botten veegde, (dahr, waar het meest van al noodig was) Doch de heer burgemeester van Charleroi heeft de waarheid hersteld, in een openbaar schrijven aan een dagblad dier stad. Daarin bewijst hij, dat hij met den heer Gillieuax.den 24 Maart bij Beernaert geweest was, waar hij getoond had hoe noodzakelijk het was, een regiment ruiterij ter beschik king der gemeente overheid van Charleroi te stellen. Dit ware voldoende geweest om bal dadigheden te voorkomen, en onwettige volksvergaderingen, bijgevolg de ontwikke ling der werkstaking, te beletten. (he Vervolg Kom, kom, zei Frans, wien dat wroe ten en wringen verveelde, ik zal het zelf maar doen. Fluks klom hij met zijn houten hamer op de ladder, terwijl aide gapers toejuichten, en klopte met eenen duchtigen slag de neus van den vergulden ramskop af. Doch op het zelfde oogenblik verloor hij schier het even wicht. want de neus van den schapekop viel met zulke snelheid naar beneden, dat Frans die hem wilde tegenhouden er bijna door medegerukt werd. Met eenen loggen bons viel het stuk steen op het voetpad, doch zie een lederen zak was het, die dezen snellen val veroorzaakt had. Een zak Geldriepen alle omstaan- ders. Handen af! riep de aanwezige politie agent. Frans sprong eer dan hij klauterde naar beneden. De zak werd opengesneden. Geld, gouden geld, glinsterende Napoleons! En ziet, een papier, neen een vel per kament Men drong den winkel binnen men brak de ruiten men wilde zien. Het perkament sprak als volgt: Ik, Judocus Koen, heb in dezen kop vijf tig duizend frank in goud geborgen, wel- ke voor de helft zullen behooren aan den Beernaert zond de twee hh. door met een kruisken en een vaantje, t. t. z. hij beloofde Och, 't is zoo'n felle beloover een rui terijregiment. Intusschen, om mij niet meer te Brussel te komen vervelen, liet hij verstaan, moet ge u maar in betrekking stel len met den gouverneur van Henegouwen. En daarmee de deur uit Den Donderdag 25 Maart vroeg de burg meester hulptroepen, die 's anderdaags om 10 u. 1/2 'smorgens aankwamen: elf uren op weg van Doornik naar Charleroi Leve de minister der spoorwegen voor zulken spoed Het Staatsbestuur was in den persoon van Beernaert verwittigd, sedert den woensdag 24 Maart, en zond maar eene onvoldoende gewapende macht, den vrijdag 26, en dit nog op de uitdrukkelijke vraag van den kloel- bloedigen en vooruitziender! gemeentemagi straatvanCharleroi.Had deze niet gesproken, waarschijnelijk zou Beernaert, maar eene week later de troepen uit eigene beweging gezonden hebben In zijne uitleggingen heeft het ministerie, naar zijne laffe gewoonte, nogmaals door eene dubbelzinnigheid willen wegsluipen, maar ditmaal is 't niet gelukt. Op de brutale, gekende, zekere, niet te loochenen feiten, moert de Regeering aan het land eene uit legging geven. Deze heeft zij niet gegeven, en zoolang zij niet verschijnt, zal het bewe zen blijven dat het haar aan bekwaamheid ontbrak om de troebels te voorkomen, welke aan het land zooveel bloed en puinen kost ten. Ziehier de logenstraffing van den hr. Au- dent, op de ministerieële leugentaal. Charleroi, 26 December 1886. Mijnheer Georis-Geubel, eigenaar uit gever der gazetId union de Charle roi. In 't verslag der kamerzitting, waar er kwes tie was van de onlusten der Maartemaand, vertelt gij in uw blad, wat mij betreft, een volledig onjuist feit. Gij zegt: op Vrijdag, 26 Maart, om 3 u. 33 m. nanoen, stuurde de burgemeester van Charleroi zijn eerste snel- schrift. Indien gij hel officieël verslag gelezen hadt, in het Gemeenlebullehjn opgenomen, zoudt gij het volgende vernomen hebben eerlijken vinder en voor de andere helft aan den bewoner van dit huis. Op ditzelfde oogenblik brachten twee po litieagenten den dooddronken Van Zoen naar huis die van niet anders sprak dan van alle doctrinairs en papierkrabbers naar 't pieren land te zenden. Van den schapekop en den zak met geld verstond hij geen woord, Men voerde Frans in allerijl naar 't poli tiekantoor, waar alles bestatigd werd, en van waar hij met de gelukkige vondst mocht huiswaarts trekken. De gansche buurt kwam dien dag opge- loopen, en in allereerste plaats Justina, die de wacht had doorgebroken, en van haar kamer was gekomen, terwijl haar vader in den hof uit razernij al de bloemperken ver nielde,^ VIII De Brouckere liet 's anderendaags het di visiehoofd roepen, gaf hem eene strenge be risping, en liet hem weten, dat hij Smik kel aan Van Zoen op eigen kosten eenen splinternieuwen schapekop zou bezorgen en hem om verschooning bidden, terwijl verder de proceskosten van zijne jaarwedde zoudne worden afgehouden. Men begrijpt van hier hoe de ziel des pen- nelikkers op dat vernemen zich moest door reuen voelen. Doch de radicale grondbeginselen van Van Zoen lieten hein niet toe de verontschuldi gingen van een doctrinair pennelikker te 1° Op Woensdag 24 Maart, vóór dat er betoogingen in het arrondissement plaats hadden, ben ik met den hr. Volksvertegen woordiger Gillieaux, bij den hr. Kabinets overste Beernaert gegaan. Ik heb dezen aan getoond, dat het noodzakelijk was een ruiterijregiment ter onzer beschikking te stellen, om eene werkstaking te beletten, en door eene krachtige opdaging te voorkomen dat er onwettige groepen gevormd werden, die aldus den opstand zouden bevoordeeligen, Uit dit onderhoud brachten wij de verzeke ring mede, dat wij op een ruiterij regiment mochten rekenen, en dat er aan den hr, Gou verneur van Henegouwen, met toien wij moesten briefwisselenbevelen gegeven waren. 2° Op Donderdag 25 Maart, was ik te Ber gen, waar ik per telegram door den hr. Gou verneur geroepen-Was, om over de te nemen maatregelen te beraadslagen. 3° Bij mijne terugkomst, den zelfden dag, vernam ik dat de toestand verslecht was en dat de werkstaking uttbreidde. AANSTONDS, van op het stadhuis, zond ik aan den hr. Gouverneur van. Henegouwen een snelschrift, om hem onmiddelijh een eskadron ruiterij te vragen. Het was dus den Donderdag en niet don vrijdag om 3 u. 33 m. dat ik mijn eerste te legram stuurde. 't Was met den hr. Gouverneur van Hene- gfruwen, dat ik moest briefwisselen. Mijn snelschrift van 25 Maart was door verschei dene andere gevolgd, en indien ik den 26" Maart, om 3 u. 33 m. rechtstreeks naar Brussel telegrafeerde, was het omdat zulks met den hr. Gouverneur onmogelijk gewor den was, daar hij mij zijne aankomst te Charleroi om 3. u. 37. m. aangekondigd had. Ik bid u, Mijnheer, deze terechtwijzing te willen opnemen: er is hier kwestie van niet te loochenen leiten. Het is mij niet toegelaten stellige leugens te laten wortel schieten. Wil de uitdrukking mijner beste gevoe lens ontvangen. Juuus Aude.nt. Zoodat Pontus, toen bijhield slaan,dat men hem met vroeg genoeg ingelicht had, op de woorden enuren spreelde, gelijk het Nieuws blad somwijlen doet in zijne afgesclrrevene "Ditjes en datjes! ontvangen. Als een edelmoedig gebuur ver gaf liij alles, reikte Smikkel de hand en ver bond zich, al de kosten van 't geding te be talen Door zooveel zielenadel werd het pennelik- kershart van het divisie-hoofd geraakt. Hij zwoer bij art. 337tlls, 2, litt. F, primo, dat hij nooit of nooit iemand meer moedwillig in oumin zou brengen met stadspoütiereglement nam met statige plecht de hand van Justina en legde ze in die van Frans, met de woor den Kinderen, weest gelukkig. WelDat stem ik bijriep van Zoen. Zie, Mijnheer Smikkel, gij wordt radikaal van het zuiverste bloed. En onder het roepen vanWeg met de doctrinairenvloog hij het divisiehoofd om den hals en omhelsde hem broederlijk. En leve de schapekopzei Loontjens die juist met de portefeuilles binnenkwam. Ja, ja, riepen alien, leve de Schapekop. Eene maand later was Justina Smikkel mevrouw Frans van Zoen, Burgemeester De Brouckere zegende zelf het huwelijk in, en had zoo'n ongehoorde pret bij het aan schouwen van zijn divisie-hoofd Smikkel, dat men vreesde dat de ernstige magistraat plots van lachen sterven zou. Men verstaat dat Smikkel voortaan onmo gelijk geworden was op het stadhuis. Het woord schapekop werd er meer dan ooit ge bezigd. Men gaf het elkander als vriend- schapstitel en de beambtenwereld, en zoo verre ging het zelfs dat een kommiessbrief- Er valt te knagen. De Toekomst deed verleden zaturdag op merken, dat het katholiek Nieuwsblad van I.Jperen en van het arrondissement, beurte lings gedurende vier a zes weken, een der twee liberale vlaamsche bladen dezer stad aanvalt, 't Is de waarheid, maar 't is om zijn eigen gemak te zoeken ent klerikaal egoïsmus doet zelfs den moed en den lust in de schoe nen zinken. Wat meent ge dan? Alle weken het Nieuwsblad vullen, om de Toekomst en het Weekblad te weerleggen (als 't kan zijn, wel te verstaan) zooverre gaat het nog niet! Waar zouhetmewuwdan blijven?En de 4e bladzijde met de vertrekuren van den ijze- renweg? Sarnipiet, ge moogt algelijk de le zers (boven de i 000) met te vele gewoon ma ken, voor hunne 3 fr. 50 cent. per jaar Het Nieuwsblad zegt dat we aan een been knagen, omdat wij de schuld en de onbe kwaamheid van het ministerie bewezen heb ben, tijdens de beroerlijke tijden der maand Maart van verleden jaar. Wij knagen dus (gelijk honden); vroeger schreef het vrij pastoorsblad, dat wij aan de keten van M. Carton en van M. Yanheule lagen (gelijk de honden gebonden liggen.) Ons dunkt dat het gedacht van honden en gebonden wel dikwijls onder de penne der Mewtasè/Mschrijvers komt. Herinnert hun dit hunnen eigen staat of toestand? Men zou het allicht denken. Is het uit beleefdheid, dat het blad onze handelwijze ten onrechte met die der honden vergelijkt? Die klerikale onbeschofheid komt van te laag, om op ons indruk te maken; dat het Nieuwsblad, zich niet inbeelde dat het op de eerste plaats sta, onder de onbeschofte klerikale bladen; wel neen, er zijn katholie ke organen waarbij de jongens van het Nieuwsblad als wel opgevoed zouden doorgaan! Intusschen verstaan wij niet, waarom die deftige heeren opstellers van het Heilig Blad, zich zoodanig willen vernederen met honden overhoop te liggen Foei, met honden... Uit een artikel, zondag door ons blad afge kondigd, blijkt dat de heer Pirmez, die bijna het slachtoffer wierd van de nalatigheid der ministers, aan deze geen volledig satisfecit kon geven (gelijk het Nieuwsblad het houdt schrijver het bij vergissing in een ofiicieelen brief had gelast. Dit deed de achtbare heer Smikkel omverre vallen. Ook nam hij een kort en goed besluit. Hij maakte een verslag op, waarin hij uiteen zette, hoe hij volgens hetreglement van 1836, art, 1553. 1. liitera C, tersio, recht had op een jaarlijksch en levenslang pensioen van duizend negen honderd dertien fr. zeventien centimen en half, wélk pensioen hij dan ook de eer had aan den gemeenteraad te vragen. De bevoegde commissie nam de gevolg trekkingen van dit verslag aan en zoo werd de genaamde Ferdinand Smikkel, divisie hoofd, ter wille, van eenen schapekop, eenige jaren vroeger gepensionneerd dan hij bere kend had. Frans nam vaders gedoente over en deed er den handel bloeien en tiendubbel opbren gen. Voor eenige jaren kon men eiken avond twee oude renteniers in de Dikke pomp vinden zitten te politikasteeren. Doch wij waren niet eens gezind, verre van daar, Mijn heer Van Zoen, zegden de jongeren, was een verstokte doctrinair, terwijl Mijnheer Smik kel, naar 't geen meer bejaarden vertelden, een onmogelijk radikaal was, die allerlei hersenschimmen en drogbeelden voor wer kelijkheid wou doen doorgaan. Hoe de wereld en de gedachten toch veran deren kunnen ter wille van 'nen schapekop. H. de Quéker. EINDE. HET WEEKB LAD 4-00 6-25 9-05 9-5S. Poperinghe-Hazebrouck. 6-50 12-07 6-25. Houthem, 5-30 8-20 11-16 5-20. Komen, 5-30 8-05 8-20 9-58 10-10 11-16 2-41 2-53 5-20 8-58. Komen-Ai'mentiers, 5-30 8-05 11-16 2-53 8-58. Rousselare, 7-45— 10-45 12-20— 4-10 6-30. Langemarck-Ostende, 7-23 12-22 3-58 6-22. Koi'trijk, 5-30 8-20 9-58 11-16 2-41 5-20. Kortrijk-Brussel, 5-30 9-5811-16 2-41 5-20. Kortrijk Gent, 5-30— 3-20 11-16 2 41, 5-20.

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1887 | | pagina 1