VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
iNSCHRIJVINGSLiJST
DE FAMILIE GRIJPZOUT.
Tweede Jaar.
Zaterdag 16n April 1887.
Nummer 16.
IJzerenweg.
De Zusters in 't hospitaal
van Antwerpen.
Een Gomble
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor'den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen-. 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer.Afzonderlijke nummers vojr ariikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegeaaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
douerteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Vertrekuren van IJperen naar
Poporinghe, 6-50 - 9-09 10-00 12-07 3-00
ten voordeele der slachtoffers van
het werk in de mijnen van 't westen
van Mons.
De publieke onderstand blijft altoos achter
wege, wanneer'er maar een of twee peronen
het leven verliezen.
Het is om aan die onregelmatigheid te hel
pen een einde stellen dat wij een oproep doen
aan de openbare liefdadigheid.
De gelden die ingezameld zijn zullen niet
alleen moeten dienen tot onderstand aan de
weduwen en weezen der slachtoffers van
groote mijnrampen, maar ook nog aan deze
van mijnwerkers, die afzonderlijk aan een
ongeluk komen.
Wij hopen dat onze liefdadige poging
overal bij onze lezers een goed onthaal zal
ontmoeten en dat zij allen mildelijk een deel
van het overtollige ter beschikking zullen
stellen van de martelaars des arbeids in de
donkere en eindeloos diepe koolmijnen.
[Vervolg).
Het schijnt dat de getuigenis van eerlijke
en onpartijdige mannen als de heer Terwagne
wiens getuigenis wij in ons voor laatste hum-
mor medegedeeld hebben, het berucht bestuur
Vierde vervolg.)
Het badgetijde te Nizza liep ten einde, zoo
dat het verzet en de verstrooiing er door
Confusius Moederken gesmaakt maar gering
was. De dokter was er hen komen bezoeken
en sprak met bezorgdheid aan den heer X.
Grijpzout en Cle over de steeds aangroeiende
somberheid, welke zijne jonge vrouw op
sonimige uren aan den dag legde. De heer
X. Grijpzout en C1" trok de schouders op.
Moederken, van haren kant, gevoelde
niet dat er iets buitengewoons in haar bin
nenste plaats greep. Haar huwelijk en des-
zelfs omstandigheden hadden haar als het
ware de groote hersenen, zetel van denk
kracht en gevoelen, uit den schedel geroofd,
en er niets nagelaten dan den zenuwknoop
des dierlijken levens. Het was alsof zij nooit
hare jeugd en opvoeding genoten had, alsof
zij boven allen niet geschitterd had door on-
gemeene gaven van schoonheid en verstand.
Het kalme uurwerk haars bestaans volgde
den regelmatigen tiktak van den bloedstroom
door het harte, zonder ooit onderbroken te
worden door de klinkende slagen, welke
velerlei driften op den beiaard des gemoeds
doen weêrgalmen.
En geen wonder. De fijne veer, welke die
melodijvolle beiaard bewegen moest, was bij
den zwaren bons tegen den paalsteen X.
Grijpzout en Cle stuk gesprongen.
De dokter was van meening, dat het ver
kieslijk zou zyn, zoo zij eenige weken in
van gezegd hospitaal nogal in den weg staan;
want wij komen te vernemen dat die heer,
inwonende van 't St-Elisabeth's hospitaal,
door dezes bestuur, om zijne getuigenis, van
zijne bediening komt afgezet te worden.
De openbare denkwijze heeft dat bestuur
met verachting aan de deur gestampt en het
wil zich op eene kwajongensachtige wijze wre
ken. Maar Antwerpen 's gemeenteraad gaat
natuurlijk dit bespottelijk besluit met
eene schouderophaling ontvangen en daarna
verbreken.
Nog eene reeks bewijzen, hoe de zusters
zich daar hare taak met zelfopoffering vol
brengen, zijn ons toegekomen en wij haasten
ons die onze lezeren bekend te maken, ze
zijn echt stichtend.
In den nach t van 21 tot 22 maart hebben
twee nonnen in St-Elisabeth's gasthuis, an
dermaal gepoogd de keizersnede te doen
plaatsgrijpen. De vrouw D..., ongeveer 30
jaren oud, was sedert zes maanden in het
gasthuis.
Ongeveer veertien dagen vóór hare dood,
werd zij, op hare vraag, van zaal veranderd.
Herhaalde en beteekenisvolle bloedspuwingen
hadden alle hoop doen verdwijnen. Haar
einde was nabij
In den nacht van 21/22 maart werd de
inwendige leerling doktor die de wacht had,
bij de lijdster geroepen. Toen hij aankwam
had zij opgehouden te leven.
Eene non en eene nieuwelinge waren in
de zaal 25, waar de vrouw D.., kwam te
overlijden.
Doet gij de keizersnede niet
De leerling weigerde.
De non drong aan.
De leerling, na een onnoodig onderzoek,
vermits de vrouw sedert zes maanden in het
gasthuis was, antwoordde ten slotte:
Er is daar niets
Wachtte de priester al of niet in de bijge
legene plaats Zulks zijn wij niet te wete
gekomen.
Parijs doorbrachten. Daarop vroeg de be
zorgde vader of de te komen boorling daar
door zwaarder zou gewogen hebben en toen
de geneesheer hem zulks verzekerde, namen
zij hun intrek in een fraai kwartier der
groote wereldstad.
Hier moeste de fabrikant in reisartikels,
daar hij enkel voor zijn vak leefde, het groote
werkhuis van hoedendoozen, te Pontoeuil,
bezoeken, iets wat hem drie dagen vergde,
na afloop van welke een snelbericht hem tot
zijne huisgoden terugriep Bertine meldde
inderdaad, dat een der grootste klanten fal-
jiet was gegaan en er haast behoorde, wilde
men 50 p. °/0 terug krijgen.
Na twee uren zuchten en evenveel haar-
krabben, besloot de beroemde fabrikant dat
hij alléén terugkeeren zou, terwijl zijn vrouw
en kroost, onder de hoede des geleerden
dokters, de merkwaardigheden der groote
hoofdstad zouden gaan bewonderen.
Men geleidde den 'grooten man naar het
Noorderstation, waar hij een roerend af
scheid nam en welvarend henen reisde,
echter niet zonder dat hem, toen de trein
reeds in gang was, te binnen schoot dat hij
een paar zokken had vergeten, om welke
reden hij dan ook heel verwilderd met de
armen door het porties te schermen lag en er
tamelijk ruw door den kaartjesknipper werd
binnengeduwd.
De dokter deed zijn uiterste best om Moe
derken eenigen levenslust in te boezemen,
doch dit bleek vruchteloos te zijn. Droevig
waszij werkelijk niet, maar eerder lusteloos.
Zij geleek aan die jonge dichters, die, na lan-
Maar dit blijkt uit het feit: Dat zelfs na
het gedane onderzoek, de nonnen nog,
voortdurend de keizersnede vragen.
Den 16 februari jl. op zaal 31, heeft de
non den doctor gesmaad in vuige bewoor
dingen.
Op 12 februari heeft een leerlingheel
meester omtrent 20 minuten moeten wach
ten naar eene non, om eenen gekwetsten te
verhelpen.
Op 20 februari, in zaal 8, had dedienst-
non de zaal verlaten en na lang wachten
kwam eene andere ncn den dienst doen, die
de zieken niet kende.
Den 16 maart, van 10 tot 10 1/2 's
avonds, heeft in zaal 23 een zieke geen
drinken gekregen omdat de non weg was.
Zij heeft stoutmoedig geloochend.
Op 13 maart, in zaal 20 bij het bed 10
of 11, waren maar twaalf bezoekers in
eens. Zuster Alphonsia stond in eenen hoek
te redekavelen met twee andere nonnen.
Op 4 maart, in de zalen 30 en 31 (zus
ster Rosa) stond de bediening der heelmid
dels aan de zieken ten achter.
Den 15 maart hetzelfde, zaal 21, bed, 2.
Een dezer laatste dagen moest een zieke
roastbeef ontvangen. De non gaf hem ge-
stoofden bouillie.
Na het ongeluk der suikerrafineerderij
op het zuiden, was er een bad noodig voor
de verbrande lijders. Geen bad te krijgen,
en baldadige woorden van zuster Dominica.
In den nacht van 1/2 maart besproeit
een inwendige leerling de handen van eenen
verbranden pompier met juisquiaamolie, De
non maakt opmerkingen over de plekken
die aan de vloersteenen kunnen komen.
Op 15 maart wordt eene vrouw doode-
lijk gewond vóór zaal 14 gebracht. De non
nen weigeren ze binnen te brengen.
Men komt aan de operatie zaal. De deur
was toe, de non had den sleutel, maar was
niet te vinden...
gen tijd een grootsch en aanbeden droom
beeld gekoesterd te hebben, eene wolk der
werkelijkheid over hun ideaal zien trekken
en het voor eeuwig zien verdwijnen. Van
uit den hemel op de koude prozaïsche aarde
nederge tui meld, verdooft hen de slag zoozeer,
dat zij zich tot den afloop hunner dagen in
een eindloos ledige gevoelen, waar alles hun
overschillig laat en waar zij zich zoo onzelf
standig voordoen, dat zij alles onverschillig
voor hen laten. Dagelijks stoot men tegen
dergelijke wezens aanmen gaat voorbij
zonder hun zelfs verschponing te vragen of
een blik te gunnen.
Zoo was Moederken. Hare lichamelijke
gezondheid was bloeiend en mild, deze harer
ziel werd door de baccila eener langzame
maar onfaalbare geestestering ondermijnd.
De dokter geleidde haar naar den Louvre.
Zij zag er noch verwonderd noch bewonde
rend rond, zij wien men steeds zooveel kunst
kennis had toegekend; het scheen dat al die
meesterstukken der vervlogen eeuwen geen
indruk op haar uitoefenden. Zij ontleedde en
beoordeelde met eene juistheid en eene ken
nis van zaken, welke den arts verbaasden,
zij wist de kenmerken der italiaansche,
vlaamsche, fransche en andere schilder
scholen zoo waar en overtuigend te doen uit
komen alsof haar vader, de groote kunstken
ner. door haar mond geproken had. Maar in
dit alles heerschte geen anthusiasmus, geen
begeestering, geen medeslepende bezieling.
De snaar der vurige driften was bij haar
gebroken. Moederliefde alleen trilde nog in
zachte teederheid.
De kleineConfucius had als het ware Moe-
De doctoor vraagt ether en de spiret ITa-
vaz. Na lang dralen bekomt hij ether...
Het gevraagde werktuig was onbruik
baar...
De heelmeestersleerling vaaagt het scheer
mes; niet te vinden!
Hij neemt een snijmes: onbruikbaar
Eene vraagWanneer zal dan toch einde
lijk het zoo ongeduldig verwachte verslag
over het onderzoek verschijnen, en wanneer
zal er een ander bestuur optreden
Menig verzoekschrift uitgaande van de bij
zonderste vrijzinnige maatschappijen der
stad Antwerpen, werd aan de gemeenteraad
gezonden om, door dezes tusschenkomst, de
afstelling van het huidig bestuur te bekomen.
Na schrift: Wij hopen op eene nabijzijnde
en geheele voldoening.
De Gemeente gekretarissen van het arron
dissement IJperen hebben van den genaam-
den Iweins d'Eeckhoutte Alias Henriteje,
den omzendbrief ontvangen, waarvan hier
een stengelijk juist afschrift.
M
J'ai l'honneur de porter votre connais-
sance que Monsieur Yerhaeghe, membre de
la députation, se tiendra dorénavant a la dis
position des personnes qui désirent le parler
a Ypres, les lrs et 3rae samedi de chaque mois,
de 9 a 11 heures du matin, au cercle catho-
lique, premier étage, rue de menin.
Veuillez, Monsieur, en informer messiurs
les Bourgmestres, Echevins et autres autori
tés locales.
Iwiens d'Eeckhoutte.
Ypres, le 5 Avril 1887.
Impr. Demets-Vandeghinste, Ypres.
Zou
Naar eeen, geene vragen, 't Is te aarts
dom en wij en kunnen er enkel eens ferm om
lachen.
derkens afgetrokkenheid overgeërfd. Voor
de beelden van antieke helden zat de knaap
op een bankje, met het dikke hoofd in de
handen en de groote zwarte oogen strak op
de voorwerpen zijner nieuwsgierigheid ge
richt. Langen tijd bleef hij daar roerloos
zitten, als ware hij zelf een beeld en toen de
dokter hem vroeg- of hij dit alles mooi vond,
antwoordde de knaap:
Ik wil ook zulke schoone mannen ma
ken.
De heer X. Grijpzout en ClB liet weten, dat
de 50 p. °/0 van zijn gefaalden klant tot 17
p. versmolten waren, maar voegde erbij,
dat Moederken en Confucius er geen boter
ham te min moesten om eten, zoo drukte
de mythologist zich uit. Trouwens het hout
was afgeslagen, en hij had een voordeelig
order gekregen in mantelzakken voor het
deensche leger. Hij voegde er nog bij, dat de
Groote Harmonij een nieuwen voorzitter
had en dat de Zenne was overgeloopen en dat
Moederken en Confucius maar goed moesten
eten en drinken, want dat mens sana in
corpombus salon, zooals de profeet Jericho
eens geschreven had, altijd waar was, met
dewelke bij de eer had te wezen: hun zr.
dw. dr. X. Grijpzout en Cle.
Dit epistel brachl den grijzen esculaap
meer pret aan dan al de kluchtspelen der
aarde. Moederken las het en bleef onverschil
lig. De kleine Confucius, toen hij vernam dat
vader volstrekt wilde dat hij veel at en
dronk, vroeg'eene geheele appeltaart.
[Wordt voortgezet.)
HET WEEKBLAD
4-00 6-25 9-05 9-5S.
Poperinghe-Haiebrouck, 6-50 12-07 6-25.
Houthem, 5-30 8-20 11-16 5-20.
Komen, 5-30 8-05 8-20 9-58 10-10 11-16
2-41 2-53 5-20 8-58.
Komen-Armentiers, 5-30 8-05 11-16 2-53
8-58.
Rousselare, 745 10-45 12-20 4-10 6-30
Langemarck-Ostende, 7-23 12-22 3-58 6-22
Kortrijk, 5-30 8-20 9-58 11-16 -2-41 —5-20
Kortrijk-Brussel, 5-30 9-58 11-16 2-41 5-20
Kortrijk-Gent, 5-30—3-20 11-16 2 41, 5-20.
