VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad. Tweede Jaar. Zaterdag 25n Juni 1887. Nummer 26. De klerikale winkel of papenhandel. Wien 't schoentje past, trekke het aan. De kieshervorming in België. De Revisie in Holland. Werklieden en Burgers. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100.Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. (Vervolg). Indien de geestelijkheid door middel van het Vagevuur eene winstgevende kunstgreep in handen kreeg, verwaarloosde zij echter - op aarde hare gewone speculatie niet. Met min of meer bijval begon een nieuw handel tje: De specialiteit der heiligen en hunne aanroeping. Men verkocht gratiën tegen de goede dood, bijstand in de ziekten, hulp in het lijden, genezing der kwetsuren, enz. Dit alles staat gedrukt in het Verslagboek der bekomene gratiën door tusschenhomst van O. L. F. Het boek, onder den oorspronke- lijken titel van Bulletin ou compte-rendu des graces obtenues par les Bienfaiteurs de N. D. de Séez, verscheen in één deel en bevatte al de jaargangen van 1856 tot 1873. Het werd bij bisschoppelijke ordonnantie door het Klein Seminarie van Parijs uitge geven. Niet min dan 3608 genezingen worden er in vermeld Geen enkele doktoor heeft zooveel klanten in eene tijdruimte van 17 jaar, laten varen van genezingen! Waarom neemt O. L. V. dan geene patent van praktizijn? In dit wonderbaar boek vindt men veel genezingen beschreven in al hunne bijzonder heden en vooral zijn er geen getuigschriften of certifikaten te kort, juist gelijk bij de kwakzalvers of tandentrekkers. Deze, om de straatgapers beet te hebben, halen allerlei diploma's en bewijsschriften te voorschijn, welke zij aan hunne toehoorders toonen van verre. Eenige aanhalingen zullen hier wel te stade komenZekere ouders hadden een on- noozel kind: Zij besloten het O. L. V. op te offerenen het kind genas a la minute! Mevr. P. had een gezwel aan de maag en zond een geschenk aan O. L. Y. Daarna ging het veel beter, zoodat de milde vrouw maar voortging met het zenden van geschenken en zoo hare geheele genezing bekwam Twee kleine meisjes genazen na het stor ten eener som van 10 fr. door de ouders Eene andere maal genas een kind, zonder geld te betalen, maar alleen door de belofte naderhand eene offrande op te dragen Een arme duivel, die geenen dikken spaar- spot heeft, zendt 1 fr., aan O. L. V. beloofd, indien zijn nichtje genezen werd Eene rijke boerin zendt 10 fr. in afkorting op de beloofde 200 fr. voor de genezing haars zoons. Letterlijk het volgendeJ'envoie 1 fr. en timbres-poste, et si Blanche guérit, j'enver- rai plus Brave moeder. Mr Z., zendt vijf postzegels om door de H. Maagd beloond te worden en voegt er vijf franks bij voor het welvaren de la familie et son petit commerce. Een maandschrift, de Annates de N. D. de Sc.letle, uitgegeven onder toezicht van den bisschop van Grenoble, verschijnt sedert 1865, en is ook waard doorsnuisterd te wor den om te leeren, hoe men onwetenden en onnoozelaars knipt in de beurs, zonder daar om een beurzesnijder te zijn. Insgelijks beveel ik het onderzoek aan, van een ander maandblad, getiteld les An imales de A'. D. de Lourdes, verschijnende sedert 1860 onder goedkeuring van den bis schop van Turbes. Tot hiertoe wezen wij enkel op O. L. V. vau Séez, O. L. Y. van Salette en O. L. V. van Lourdes. Maar die fransche onze Lieve Vrouwtjes wonen al zoo ver,"e,- iedereen kan niet medegaan in bedevaart naar Lourdes, in een coupé van le klas, volgens den tarief door sommige katholieke gazetten aange kondigd. Daarom heeft onze geestelijkheid, om de concurrentie vol te houden, een half dozijn Belgische Onze Lieve Vrouwen uitge vonden, waarvan er eenige tot vermaard heid geraakt zijn, zooals O. L. V. van Hal, O. L. V. van Assebrouck, O. L. V. van Scherpenheuvel, O. L. V. van Oostakker, enz. Indien wij dit onderzoek wilden verder drijven, zouden wij van die mirakuleuze beel den bij de vleet kunnen aanwijzen, maar dit zou alleen wat meer papier bekladden, zon der onzen lezeren nieuws te leeren. Men late echter toe, nog op de volgende mirakelen te wijzen. Een pilgrim bad voor de kleine Jeanne, die niet eten wilde. Naderhand ondervond men dat het grillig Johannatje zijn eerste brokje binnen draaide, op het oogenblik dat de bedevaarder zijnen penning in den offer blok liet glijden Om goed te lukken in de examens, schre ven de leerlingen van een geestelijk kollegie hunne kompositiën met gewijde pennen, ver kregen door aanraking met een Mariabeeld Een ziek kind geneest vooraleer het ge neesmiddel, door den doktoor voorgeschre ven, ingenomen te hebben. De moeder werpt, het recept in het vuur en dankt de Hemelen- koningin om dat mirakel. Maar men moet zich nu niet inbeelden, dat de genezing steeds op de aanroeping volgt! Bijlange nietVolgens deskundigen weet de H. Maagd best wat wij te kort hebben, en weigert dus somwijlen een miracle d'a- grément te verrichten. Meer nog dan dat men ziet soms den Vinger Gods, 't is te zeg gen: een van die gebeurtenissen die mis uit vallen voorde brave katholieken, en waar mede de ongeloovigen durven spotten. Zoo kennen wij den schielij ken dood van eenen officieerenden priester, van eenen predikant, enz. De abt Tissandier stierfin 1874 schielijk in den trein, en daar die trein eenige kilome ters verder uit het spoor wipte, en ongeluk ken veroorzaakte, beschouwde Pater Bailly de schielijke dood van abt Tissandier, als eene gunst une faveur Het valt sterk te betwijfelen indien de gekwetsten en slacht offers van het ongeval, dit ook als eene gunst beschouwden. Maar dat is de grond der zaak niet: Vol gens de redeneering van zekere geestelijken hebben dezelfde feiten de beteekenis eener gunst of eener straf; eene gunst ten voor- deeie van Gods kinders, eene straf voor 's duivels volgelingen. Zulke redeneering is tweekleurig; maar voor oneerlijke menschen, die er zich van bedienen, is zulks eerder een goed dan een kwaad. Immers het einde wet tigt de middelfjes, groote en kleine, oprechte en sluwe, eerlijke en bedrieglijke. Het doel der geestelijkheid is over het menschdom te zegepralen, door de macht des gelds, en om tot dafir te geraken, ziet ze zelfs de reputatie van O. L. V. en van al de Heiligen des Parad ij zes over het hoofd. Geld is het verlangen; de papenhandel is het middel. X. Een klerikale hansworst riep ons toe: Vous êtes instituteurmonsieur Indien deze intrigant zooals de man nen zijner eigene partij hem noemen, WAAR HEID sprake, dan zouden wij gevleid zijn te behooren tot eene klas lieden, waaronder men zooveel brave menschen en eerlijke burgers aantreft. Indien echter deze uitroep een JESUIETEN WOORD is, waarvan de schreeuwer alleen zijn verdoken doel kent, dan bekstoppen wij den roeper met deze woorden, welke hij reeds heeft hooren klinken Vous êtes le défenseur des petits frè- res, monsieur D. N. T. De Kamers hebben er zich medé bezig gehouden; ze houden er zich nog mede bezig. Waarom? Om voldoening te geven aan de grootsche beweging van politieke ontvoog ding, die het land met drift bezielt? Neen, geenszins. Het geldt er nauwelijks te weten of diege nen, die een concordaat hebben, vóór of na failliet, kiezers zullen blijven!!! Men ziet dat onze kleine Staatsmannen de zaken nooit maar langs hunnen kleinen kant behandelen. Zekerlijk alle man zal t'accoord zijn om te zeggen dat het onrechtvaardig is het stem recht te ontnemen aan een in failliet geval len eerlijk man, enkelijk omdat hij niet gelukt heeft en dat hij arm is. Men zou verstaan dat de bedriegende ban kroetier, maar hij alleen van zijn recht beroofd blijve. Nu waren de bankbreukigen door ongeluk op denzelfden voet gesteld van de ontucht- huishouders, en slechter nog, daar dezen hunne rechten kunnen terug bekomen wan neer zij hun oneerlijk bedrijfstaken. Verleden jaar heeft M. Bara dit onrecht willen doen ophouden en een wetsontwerp neergelegd, maar de klerikale meerderheid heeft het verworpen. Nochtans, daar de bankbreuk van het Comptoir Eickholt het kiesrecht ontnam of dreigde te ontnemen aan aanzienlijke katho lieke edele kopstukken: Baron Snoy, Graaf de VillermontGraaf de Meeus Markies d'Ermefière, enz., hebben de Kamers nu haastig de wet veranderd. Het gold er immers aan vier edele papen waaronder een provinciaal raadslid en een burgemeester, het stemrecht te verzekeren. Hadden het burgers, boeren of ambacats- lieden geweest, het ware voorzeker niet gebeurd. Nu, er is eene wet gemaakt om vier weinig belangwekkende personaadjes te bevoordeeligen! En dat wanneer men alle recht en rechtvaardigheid weigert aan de zoo hard beproefde werkende klas! Wanneer men geenen tijd vindt om wetten te maken over deze zoo brandende zaak! En wanneer men anders niet doen wil dan soldaten zen den om onze arme verhongerde werkers neêr te schieten of in te kerkeren. Arm België, waar hebben uwe meesters u toch gebracht? Bestond ooit een volkshatender en volks- tergender regiem? Maar wee aan dezen die de storm zaaien! Voorzeker blijven wij de laatste, en het kalm en behoudend Holland zal ons achter- ges teken hebben. Wie ons dit gezegd hadde na 1830, zou ons wel verwonderd hebben! Eindelijk, bet is gezegd dat geene vernede ring zal gespaard worden aan dat België der Brabangonnen en cantaten, wiens offi- ciëele wierookvatdragers beweerden dat het voor de gansche wereld een voorwerp van bewondering en afgunst was. De revisie, in Holland, is niet zeer grondig. De vooruitstrevende liberalen hebben hunne voorstellen zien verwerpen en, zooals altijd, niet verkrijgen kunnende wat zij wenschten, hebben ze zich bevredigd met wat ze over winnen konden. Een groote stap is toch gedaan. De afgekondigde herziening neemt het recht tot stemmen uit de grondwet om het in de kieswet te verplaatsen. De kiezer zal eenvoudiglijk de teekens van bekwaamheid en sociaal welzijn moeten bezitten, door de kieswet geregeld. Voorloopiglijk behoudt de wet een stelsel van differentiaal census nog al hoog, maar logieker gevestigd dan bij ons en tengevolge waaraf de huurder van appartementen of gedeelten van huizen zullen kunnen deel maken van het kiezerskorps. Men berekent dat, op eene bevolking van vier millioen drie honderd duizend inwoners, Holland alzoo drie honderd tachtig duizend kiezers zal hebben. België, op omtrent zes millioen inwoners, lelt er maar j25,000. Het verschil is overgroot, zoo men ziet, en de Hollandsche wet zal bijna onbepaald on eindig kunnen uitgebreid worden. Zal onze opgeblazen wijsheid ons blijven verwijderd houden van de beweging die al de volkeren van Europa opvolgentlijk op den weg der democratie heeft medegesleept? Zoo zal het niet zijn, gelooven wij. De tijd is nakend op welken allen weerstand zal overwonnen zijn. Dat men zich bereide voor de Octoberkiezingen en dat deze kiezingen overal den wil van deze hervormingen doen gevoelen. In 1888, indien ons rampzalig gou vernement nog zoolang duurde, zal de her ziening door de censuskiezers uitgeroepen worden en ze zal hare zegepralende intrede in de wetgevende Kamers doen. Indien de kortzichtige beknibbelaars van het congres der vooruitstrevende liberalen zich de moeite gaven onpartijdig den grond na te gaan van de gewichtige beslissingen welke daar zijn genomen geweest, zouden zij weldra de overtuiging opdoen dat de voorgestelde maatschappelijke hervormingen tot een doeleinde moeten leiden dat iedereens goedkeuring moet wegdragen, dewijl de openbare orde, zoo menigwerf gestoord in deze laatste jaren, er het natuurlijk gevolg van moet zijn-. Inderdaad, wat hier vooral wordt betracht is eene toenadering of beter eene verbroedering tusschen de burgers en de werklieden en niemand zal ontkennen dat de verwijdering alleen die bestaat onder deze twee volksstanden, de oorzaak is van de droevige tooneelen, die maar al te dikwijls ons land in opschudding brengen. Bij een weinig nadenken, komt het vreemd voor dat een zoo zonderlinge afstand kan be staan tusschen de werkersklas en de burge rij. Deze is immers gesproten uit gene, want wat is de burger anders dan een werkman die er in gelukt is zich eenen weg te maken. HET V/EEKBLAD

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1887 | | pagina 1