Ze willen gansch meester zijn.
Iets voor de Pompiers.
Wat gaan zij daar doen?
Een succès dat te zien was.
STADSNIEUWS.
Afwezige Kiezers.
Wie kiezen mag.
Nieuwe Kiezers.
Liberalen en klerikalen.
Willems-Fonds.
heid zou wiilen verwerpen. Verontwaardigd
geeft hij dan vrijen loop aan hetgeen hem
nog van oprechtheid overgebleven is, en met
eens wordt hij dan een schrikbeeld voor
zijne vrienden.
Dat schrikbeeld hebben de katholieken in
den senateur De Con:nek gevonden.
't Was in den Senaat, ten tijde der bespre
king van het.budget van oorlog.
De intrekkingen zijner vrienden schand
vlekkende. zooals zij het verdienden, wierp
M. De Coninck hun deze bloedige woorden
naar het hoofd
Ah! ge zult de militaire lasten verhoo-
gen, die lasten waartegen gij waart toen
gij minderheid bleeff. Dan was liet geen
man, geen sou meer! en nu gij de macht
zijt, zult gij al uwe oude verbintenissen
verloochenen en uw goud in den afgrond
der kazernen werpen. Gij zijt aan hét be-
stuur, en alles: uwe goede gevoelens, uwe
schoone beloften, alles vergeet gij
Ziedaar het oordeel vaneen klerikaal, 't Is
wij niet die het zeggen, 't is een vriend dier
dappere katholieken, een vriend die hen kent,
die hen zoodanig wei kent dat hij nog niet
alles zegt wat hij denkt.
Ehwel! hetgeen M. De Coninck zegt van
militaire lasten, kan van alles gezegd wor
den. Alles is maar valsche tentoonstelling,
bedrog, leugen en huichelarij.
Doch het ongeluk is dat, wanneer men zich
in hunne groote netten laat vangen, men
erbijna altijd voor het leven in is.
Waarom strijden de klerikalen?
Ze weten het zelf niet.
De oude kopstukken wilden niet, maar de
strijdzuchtige spitsen moesten volstrekt
stormloopen en eene kleine, zeer kleine
meerderheid besloot, op bevel van Monsei
gneur, dat men zou te velde trekken.
Maar wat zullen wij aanhalen tegen het
gemeentebestuur? vroegen de oude ratten.
't Is gelijk, piepten de jonge; wij zullen
maar alles beknibbelen.
Ze weten niets te zeggen en nooit hebben
wij eene armzaliger polemiek bijgewoond
dan die van 't Nieuwsblad)e; ze bekennen
dat de stad niet beter kan bestuurd worden,
en wat blijft er hun over om de kiezers om
te halen?
Wij kennen de gesteltenis der stadskas
niet, zeggen zij.
De kas, klerikale kiesknoeiers, staat voor
u open; ge naoogt alles gaan naspeuren en
opzoeken, op eene voorwaarde: zult ge dan
de waarheid bekennen?
In afwachting zullen wij u eene waarheid
vertellen die u misschien ook wat lastig ma
ken zal: Hetgeen uwe razernij veroorzaakt
is van te zien hoe onze vrienden gewichtige
werken uitvoeren, hoe ze alle diensten ver
beteren, de wegen hernieuwen en voltrek
ken, eene nieuwe waterleiding gemaakt heb
ben, prachtige wandelingen beplanten en dat
zonder aan de kiezers eenen nieuwen opslag
van lasten te vragen. De liberalen besturen
zuinig en met verstand.
Gij, klerikalen, gij zoudt de flnantiën van
de stad regeeren zooals gij die der kerkfa
brieken regeert; zoodanig dat. binnen twee
of driejaren, gij, in plaats van een boni van
77.000 franken in de kas zoudt hebben, een
tekort zoudt vinden van 100,000 franken,
gelijk in de andere steden waar gij aan 't be
wind staat.
Men komt ons zoo even te vertellen, dat
de klerikale kopstukken zich hij voorkeur
tot den kleinen burger en werkman wenden,
wanneer zij goede kans zien om, zonder
gevaar, hunne kiesomkoopingen te verrich
ten. Vooral bij de Pompiers onzer stad,
waaronder talrijke kiezers zijn, gaan zij hun
eerlijk werkje volbrengen! Men zegt ons
zelfs dat er onder de Pompiers eenige kleri
kalen bestaan, die voor hooger aangeduide
kandidaten propagandawerk maken, onder
hunne wapenbroeders met wie zij het ver-
trouwelijkst en gemeenzaamst omgaan.
Dit werk, indien het waarlijk ten voor-
deele der klerikalen geschiedt is monster-
werk. De ongelukkige verdwaalden zijn te
verontschuldigen en weten niet watzij doen.
Werken ten voordeele der katholieke kandi
daten, is even verstandig als werken tot de
afschaffing van ons pompierskorps en muziek
Men zal het misschien niet onmiddelijk dur
ven of kunnen doen, want de IJperljngen
houden te veel aan hunne pompiers, waarop
zij te recht mogen fier zijn. Maar binnen zes
ot tien jaar, als de kaloten mogelijks hand
boven t water hebben, dan zoudt ge de
verdacht n zien afdanken, het muziek ont
bonden en de Blauwe kousen eene gemeen
te-fanfare worden. Waarschijnelijk ook
zouden de liberale officieren der Pompiers
geen oogenblik ouder een klerikaal bestuur
willen blijven. Toen zou M. Fraeys, groot
van gestalte, bevelhebber worden en geheel
liet korps zou de voldoening hebben zeer
dikwijls, als eerewacht, met de verschillende
processiën onzer stad te mogen medegaan.
De Pompiers sedert ze in 1827 door den
ouden heer Carton ingericht werden, hebben
steeds liberale bevelhebbers aan hun hoofd
gehad. De oude wapenmakkers spreken met
welgenoegen over hunne oud-bevelhebbers
Vandenpeereboom, Ramoen, Valcke, enz.
Hewel, dat de jonge:en het goed bepeinzen
en geloovennooit zal het Pompierskorps
bloeien en zijnen ouden luister herkrijgen
onder een klerikaal beheer. Men weet im
mers dat de IJpersche papen en hunne
mouwvagers eenen hekel hebben legen onze
Pompiers. Dat die haat en afgunst bestaat,
hebben wij reeds uit menig klein voorval
kunnen opvangen:
Toen over twee, drie jaar ons korps van
de cibelschieting van Meenen terugkwam,
werden de manrmen, nog onder de wapens,
door eenige kaloten op de groote markt
uitgejouwd. Wij gelooven ons te herimieren
dat het te dier gelegenheid was dat Fagel
eene ranseling kreeg voor kwittantie
Het Nieuwsbladje, wanneer het met de
Pompiers wil spotten, noemt ze watersol
daten, en wanneer het Journal d' Ypres
over twee jaar sprak van eenen brand, die
in het justitie paleis uitgeborsten was, gekte
en spotte de schrijver met onze Pompiers,
omdat zij het vuur in de duisteimis opzochten
bij middel eener lichtfakkel
Toen het muziek der Pompiers verleden
jaar naar het festival ging te Langemarck,
haalden zij er veel bijval met twee prachtige
stukken. Honderden menschen luisterden
aandachtig toe. Surmont en Fraeys, twee
IJpersche kaloten, waren daar en gebaarden
nooit dat de Pompiers onzer stad op de kiosk
speelden. Het was hun der moeite niet waard
te luisteren, en beleefdheid had hun misschien
te duur gekost, want zij babbelden met
elkaar lijk twee snuifwijven? Toen het pu
bliek onze stadgenooten donderend toejuich
te, keken de twee klerikalen eventjes op
naar de kiosk en als ze zagen dat het de
Pompiers van IJperen waren, konden ze het
over hun hart niet krijgen een zoo krachtig
bravo te hooren roepen, en ze verlieten de
omheining om hunne woede elders te gaan
verkroppen!
Als het muziek der Pompiers op 13 Maart
11. een concert gaf, ten voordeele der slacht
offers van Quaregnon, weigerden de kalote
gazetten de aankondiging van dit feest op te
nemen. Was die weigering geen bewijs van
vijandelijkheid tegenover de Pompiers?
Als zij op 14 Augusti laatst van het festi
val van Robaais terug kwamen, waar ze
zoo ridderlijk ontvangen werden, wierden ze
hier te IJperen in de de Tempelstraat ont
haald door het fluiten van eenen klerikaal.
Al die kleine feiten, weinig beduidend,
bewijzen nochtans dat de klerikalen onze
Pompiers met kunnen verdragen, en dat zij
gerust hunnen tijd zullen afwachten, om
zich over eene inrichting te wreken, waarop
zij zich zoo dikwijls kwaad gemaakt hebben.
Dat de Pompiers, bij wie men aantrekkelijke
beloften deed, zich wel overdenken, want
moesten zij in 't voordeel der kaloten kiezen,
zij zouden zich zedelijker zelfmoorden. Om
echter ons gedacht te zeggen, gelooven wij
niet dat de kaloten in dit korps meer dan een
half dozijn halfslachtigen zuilen of kunnen
vinden. Doch zes is nog te veelAl de Pom
piers moeten gelijk één man, voor de libe
ralen stemmen. Zij zijn wapenbroeders, en
in alle korpsen met krijgskundige inrichting,
stelt men hoogen prijs op solidariteit. Hier
hebben al de mannen eene schoone gelegen
heid om hunne genegenheid te toonen voor
hunnen sympathieken bevelhebber! Zij zullen
hem wreken over de laffe aanrandingen en
zoutelooze zinspelingen der klerikaleiWewiüs-
bladen en Journals.
Met te kiezen voor den heer August Brun-
faut, den knappen kommandant van liet
korps, en voor de zes overige liberale kandi
daten, zullen al de Pompiers met klem be
wijzen dat zij liberalen zijn, liberaal blijven,
en de kaloten naar de honderd duizend
duivels wenschen! J.
Een onderpastoor ging bij eenen inwoner
der Statiestraat, alhier, de stem vragen ten
voordeele der kalote lijst. Waarom, vroeg
de kiezer, zijn de liberalen niet goed
Bah! antwoorde de drietip, de liberale
kandidaten zijn verstandige en brave
menschen, dit wil ik niet betwisten
maar zii zijn nu al meer dan vijftig
jaren te IJperen meester geweest
en wij zouden liet nu een beetje wil
len zijn. Eik zijn toer is niet te veel!-.
Moeten wij deze woorden, waarvan wij
de echtheid waarborgen, bespreken Neen,
onze lezers zullen daarin twee gulden beken
tenissen vinden.
Maken wij eene andere bemerking. Wat
gaan de kaloten, (indien zij winnen) in de
gemeenteraad doen? Deze bestaat uit vijftien
leden, waarvan acht en daaronder geiieel
iiet Schepenkollegie, herkiesbaar zijn in 1890.
Tot dit tijdstip beschikken onze vrienden
over geheel het kollegie van Burgmeester en
Schepenen, en over de meerderheid van den
raad. Onnoodig dat de kaloten, als min
derheid kunnen houden. Zij zouden zich dus
moeten bepalen tot eene stelselmatige oppo
sitie, die groolelijks den gang der stadzaken
zou belemmeren
Wat zou IJperen daarbij winnen met
door de schuld van de kaloten, (indien zij op
't stadhuis geraakten) al de stedelijke onder
nemingen, zaken of openbare werken te zien
vertragen of onmogelijk maken? Tusschen
hier en drie jaar, is er voor de klerikale
honden geen been te knagen. Het beentje,
dat men hun sedert lang belooft, zal hen nog
drie volle jaren doen watertanden. Intus-
schen zullen zij misschien den eetlust ver
liezen of eene hartflauwte krijgen! Gezien
dit weinig aanlokkelijk vooruitzicht, geven
wij den klerikalen veel moed dewijl zij
moeten aannemen, dat hunne mannen (in
dien zij gelukten) gelijk de pauzelijke munt
stukken van geener waarde ivezen
Beter is het dan voor zulk volkje niet te
kiezenX.
Nieuwsblad en Journal kraaien het rond
dat de klerikale St-Michielsschool van IJpe
ren, meer diplomas .bekomen heeft in den
laatsten wedstrijd, dan de gemeenteschool.
Inderdaad men spreekt van 3 benoemingen
voor de stadsschool, tegen 5 voor de katho
lieke school. Het verschil is klein; maar wij
hebben den 24" September laatst een artikel
opgenomen, dat wees op de partijdige sa
menstelling der onderzoeksraden en op do
kleine kunstgrepen, welke de leerlingen der
vrije scholen bezitten, om den hëeren cor
rectors te laten verstaan wiens werk zij
verbeteren. In die voorwaarden begrijpen
wij goed, dat de katholieke juryleden er alle
belang bij hebben, om aan hunne scholen en
producten deeere plaatsen toe te kennen.
Gebrek aan plaats verplicht ons het ver
slag over het feest der oud-onderofficieren
en eenig ander stadsnieuws voor acht dagen
te verschuiven.
Wij verzoeken onze vrienden, die zouden
weten dat er liberale kiezers van de stad
afwezig zijn, dit te doen kennen aan het
bestendig bureel der Liberale Associatie
Gouden Arend, IJperen.
Wij herhalen het nog eens dat al degene,
welke op de lijst van 1888 staan, op 16"
October mogen stemmen, zelfs zoo een later
vonnis of besluit ze van de lijsten van 1887
zou geschrabt hebben.
Die onzer vrienden, welke dit jaar voor
de eerste maal geroepen zijn om hun kies
recht uit te oefenen en aangaande de manier
oan stemmen eenige inlichtingen zouden
wenschen, kunnen deze op het bureel der
Liberale Associatie verkrijgen, Zaturdag,
15" October, om 8 ure 's avonds.
De klerikalen doen al wat den kerken win
kel en hun politiek oppergezag voordeelig
is; de liberalen beoogen niets dan 't alge
meen belang,den eerbied van ieders rechten,
den vooruitgang en voorspoed der stad
IJperen.
Burgersgij kent die twee politieken sinds
lang, ge weet wat de liberalen verricht heb
ben en in wat spoor ze willen voortgaan.
Ge weet ook, door de staaltjes die er elders
beslaan, op welke wijze de papenboel u
onder den hiel zou verpletteren indien hij
moest meester worden.
Jl. zondag gaf onze wakkere Willems-
Fonds afd eling hare eerste Concert-voor
dracht van het begonnen winterseizoen.
Hoewel er dien dag overvloed van feesten en
bijeenkomsten was, megen wij toch zeggen
dat er geene liefhebbers ontbraken. De ruime
zaal was bijna, vol. Vele kiezers en een groot
getal dames waren van dat puik feest komen
genieten want een eci.it puik feest was het
wezentlijk.
Het muziekaal deel uitgevoerd door de
heeren J, T,, E. Goffijn, Van Elslande,
G. Maillard en A. Del motte heeft eenen
meer dan gewonen bijval gehad. Al de
artiesten werden gebisseerd en getrisseerd.
Ook hoe kon liet anders. Met zulke zoo zeer
gevierde kunstenaren moet een feest wei-
lukken. Als mén van de heeren Goffijn en
Dei motte hoort, weet men reeds dat het iets
moois, gevoelvols, aandoenlijks zijn zal,
dat al de snaren van het gemoed doet trillen.
De heer Maillard, wel ja waar die optreedt,
lacht men dat men schuddebolt; maar nooit
nog heeft men hartelijker en meer gelachen
dan verleden zondag in het Willems-Fonds.
Ha, heer Maillard, gij zijt eenig in uw vak.
Proficiat.
Maar wie nog eens boven allen de kroon
spande dat was onze stadsgenoot de weerga-
looze flutist Van Elslande, bestuurder der
Phüharmonie van Poperinghe. Wat het
meest toegejuicht en het meest welkom was,
of zijn Aria of zijne Fantasia voor fluit, is
moeielijk, zoo niet onmogelijk om zeggen.
Na beide uivoeringen dreunde de zaal onder
het handgeklap en het bis- en bravogeroep.
Als de heer Van Elslande optreedt, moet
een feest lukken en iedereen aanjbevallen.
Wat de voordracht betreft, wij kunnen er
niets dan goeds over schrijven. Ook is de
heer J. Sabbe hier genoeg gekend opdat
iedereen wete dat hij eene warme, overtui
gende, eenvoudige en verstaanbare taal
spreekt, die den toehoorder aan zijne lippen
om zoo te zeggen hangen doet. Spreker han
delde over Den strijd voor het leven.
Met tastbare welsprekende voorbeelden
deed hij uitschijnen dat alles in de natuur
den strijd voor liet leven strijden moet, en
dat hij, die den strijd opgeeft of verwaar
loosd, recht naar zijn verderf, zijnen onder
gang gaat, terwijl hij, die moedig, koen en
onverdroten dien strijd volhoudt, eindigt met
machtig te worden, met te zegenpralen.
Hij past die gevolgtrekkingen toe op den
strijd tusschen de twee groote gezindheden,
die ons land verdeelen en staaft zijne ge
zegden met allerlei voorbeelden, die hunne
geestige zijde hebben eia soms een gemoede
lijken lach doen ontstaan.
Meermaals wordt spreker door luidruch
tige toejuichingen onderbroken. De aan
wezigen hebben heel goed al de fijne knepen
en de geestige zetten, al die wijsgeerige
gedachten gevat en verstaan. Hoewel heel
leenspreukig voordragen, was die voordracht
zeer bevattelijk voor den eenvoudigsten
burger en zij heeft ook op iedereen een
goeden indruk achtergelaten, die de beste
vruchten dragen zal.
Jammer maar dat onze bevolking maar
zoo zelden aan dergelijke rijke bronnen van
beschaving en geestes verlichting kan gaan
putten. Zulke voordrachten zijn nooit veel
vuldig genoeg.
Het eerste feest in ons Willems-Fonds, is
dus een welgelukt feest, dat tallooze aange
name en vruchtdragende stonden heeft opge
leverd.
Zeggen wij dan in naam van allen die er
waren, een hartelijk dankwoord aan onze
ijverige atdeeling, die zulke beschavende exi
gezochte feesten weet in te richten aan alle
medewerkers, die zoo bereidwillig en zoo
belangeloos hunnen persoon ter beschikking
van die goede zaak stellen en aan den heer
Sabbe, voor die leerende, gloedvolle en
opbeurende rede, die hij ons toesprak en zoo
moed, volharding en hoop in het harte goot.
Aan allen dus onzen besten dank
B.
Leeuwenkop,
se'evoi'd.
ROYAL REMY'S styfsel
wordaooit als in pakken
óÈmi. of doozen met fabriekmerk
SfSgli? De vei'bruikerï zijn dus
verzocht aile losse styf-
sel te weigeren die men
hun als -ROYAL REMY»
zou willen verkoopen.