De werkman en de kadodders.
Nog eene normaalschool afgeschaft.
De nieuwe kieswet.
STADSNIEUWS.
Een leeuwke.
Begraven en ontgraven.
Burgerstand
Uit Dadizeele.
begrafenis in de beste voorwaarden plaats
gehad.
Ten drie ure zullen de lijken van het Stuy-
venberggasthuis ter aarde besteld worden.
Meermaals riepen de klerikale hanswor
sten over alle daken dat zij alleen het niet
den werkman wel meenden en dat dezen,
door met hen te zijn, zoo niet weelde en
overvloed, minstens een eerlijk bestaan win
nen zcu.
Eenigen lieten zich aan dat lokaas beet
nemen en heulden met de vijanden van vrij
heid en onafhankelijkheid. Doch zij hebben
algauw ondervonden dat zij bij den duivel te
biechte gegaan waren en dat de klerikinkels
hun appelen voor citroenen opgehangen heb
ben. De oogen der ziendste blinden zijn wa
genwijd opengegaan met de komst in onze
stad der godgewijde S' Lucasgilde, wier
overslimme leden onze weergalooze gedenk
stukken zoogoed weten te beknibbelen en te
minachten. Die Lucasjanrten hebben den kle-
rikalen aap wat te ver uit de mouw laten
komen met onze werklieden in het oor te
laten leken dat deze niet genoog in geur van
heiligheid verkeeren om iets góeds tot stand
te brengen dat de grrroote dcskundigenP.il
die S' Lucas voor patroon hebben, alleen
waardig zijn wel betaalde wer ken uit te voe
ren. De werkman, die precies ook van 't
jaar blok niet is, heelt gevoeld waar de hond
gebonden ligt en hij ondervindt nu dat het
kaas in een hondenhok zoeken is, als hij op
de gebenedijde pilaarbijters rekent. Onze
werklieden, die sinds jaren onderwijs en
geestontwikkeling volop genoten hebben,
weten zeer goed dat zij de lusschenkomst,
noch het vernuft der Lucasleeuwen niet van
noode. hebben om de ingewikkeldste en kun-
stigste werken naar eene gegevene aanwij
zing te voltrekken. Eu daar liet hun nu dui
delijk schijnt dat de klerikale veelbelovers
maar een oogwit hebben: de werkende klas
onder den hiel te houden en haar om een
stuk droog brood te doen bidden, keeren zij
de pagadders nu ook openlijk den rug toe.
Hoewel de IJpersche werkman zegt: «wie
een ander.benijdt, vreet zijn hart en verkwist
zijn tijd kan hij toch niet dulden dat
vreemde congregaaien en andere hoogvlie
gers hem door den baard komen wrijven dat
hij te onhandig is om werken als die in de
S' Maartenskerk en het Sl Vincentiuskolle-
gie uit te voeren. Neen hij weet dat jannen,
die zulke kunst werken??!! tot sland bren
gen, beter doen zouden hun hoofd in eenen
zak te steken en de wereld te bedanken in
plaatè van hem een brevet van onbekwaam
heid op te disscben. Wat onze vernuftige
werkers sedert een tiental dagen, zooal op de
rekening dier gewijde vaten luidop geschertst
hebben, moet de ooren onzer klerikale kop
stukken doen tuiten hebben om er hen duize
lig van te doen worden. Dat deze nu lachen
als honden, die men mostaard aan de tanden
gewreven heeft, kan iedereen aan zijne
eksteroogen voelen.
De Moniteur kondigt een koninklijk be
sluit af, door M. Devolder tegengeteekend,,
meldende dat de nog gehandhaafde normaal
scholen zijn: Gent, Lier, Bergen, Nijvel, Ver-
viers en de normale sectien van Couvin en
Iioei voor de onderwijzersBrugge, Luik,
Doornik en de sectiën van Andenne, Arlon,
Brussel, voor de onderwijzeressen.
De normaalschool van Virton, welke aan
de Luxemburgsche bevolking zoovele dien
sten bewees, verdwijnt ten gevolge van dit
besluit.
Is dat de welkomgroet van M. Devolder
(Minister van Openbaar Onderwijs!!) aan het
onder w ij scongres
Ofwel is het om het arrondissement
Virton te straflen omdat het laatslleden een
vooruitstrever, M. Finet, alssenateur geko
zen heeft?
Het klerikaal blad Le Luxembourg druk
te in groote letters voor de kiezing van den
senateur voor Arlon-Virton dat de officiee-
le herneming der leergangen den 2 Octo
ber zouden beginnen.
Het klerikaal blad heeft dus onbeschaamd
gelogen, wetende dat het loog in het belang
van den klerikalen kandidaat. Het was reeds
beslist dat de normaalschool werd afgeschaft.
Wij willen hier niet bijvoegen dat het ge
tal aangenomen normaalscholen elf is voor
de onderwijzers en vier-en-twintig voor de
onderwijzeressen; tezamen 35, waarvan en
kel drie gemeente normaalscholen.
Wie Belg is van geboorte of de groote na
turalisatie ontvangen, 25 jaar oud is en in 't
bezit van zijne burgerlijke en politieke rech
ten, kan, hoe arm hij ook zij, tot volksver
tegenwoordiger gekozen en zelfs tot minister
benoemd worden. Hij is bekwaam geoordeeld
om wetten te maken, te wijzigen, af te schaf
ten; hij is bekwaam geoordeeld om een land
op zijne verantwoordelijkheid te bestieren;
doch diezelfde minister aan wien men 's
land toevertrouwd is te dom geoordeeld om
eenen gemeenteraadslid ware 't ook van
Zoetenaaije te kiezen.
Zoo hij volgens het ontwerp der nieuwe
kieswet, geen huis heeft, dat hem toebehoort
of wanneer hij geen 8 franken rechtstreek-
sche belastingen betaalt.
Waarin de bekwaamheid toch steekt niet
waar, in het betalen van 7,99 fr. en nog 1
centiem rechtstreeksche belastingen
Onze volksjongens worden bekwaam ge
acht om gedurige dertien het vaderland te
dienen, om de polichinellen van de bisschop
pen te zijn en soms de moordenaars hunner
broeders; wanneer zij hun best doen en zich
wel gedragen worden zij sergeant en officier,
maar eens buiten dienst verliezen zij al met
eens hunne bekwaamheid en worden achter
den donasten herbergier of winkelier gesteld,
die acht frank rechtstreeksche belastingen
betaalt, of achter den ellendigsten bedelaar,
die eene leemen hut bezit.
De knoeiwet waarvan hieronder het ont
werp volgt zal eerstdaags in de Kamers be
sproken, door het Senaat aanvaard, en wij
twijfelen er geenszins aan door den koning
geteekend worden
Art. 1. Elke Belg. die 31 jaar oud is en 12
frank rechtstreeksche belastingen betaalt,
patenten in begrepen, is provinciale kiezer.
Art. 2. Elke Belg, die 21 jaar oud is, en
8 fr. rechtstreeksche belastingen betaalt, pa
tenten inbegrepen, is gemeentekiezer.
Art. 3. Zijn gemeente- en provinciale kie
zers van rechtswege.
a. De kandidaten en doktors in wijsbe
geerte en letteren, in wetenschappen, in
rechten, in genees- en heelkunde; de secre
tarissen van legatie; de kandidaten-notaris
sen; de kandidaten-apothekers; de veeartsen
en de leerlingen der lioogescholen dusdanig
gediplomeerd.
b. De ingenieurs en onder-ingenieurs
van bruggen en wegen, van mijnen, kunst,
nijverieid, landbouw, en andere vakken; de
oud-leerlingen, die met vrucht hun exaarn
hebben afgelegd voor de krijgsschool; de
conducteurs van bruggen en wegen; de
officieren der marine en de gediplomeerde
landmeters.
c. De leeraars van hooger en middel
baar onderwijs en de gedipliineerde gemeen
teonderwijzers.
d. Alwie sedert 1 Januari van het jaar
dat de wetsherzienings voorafgaat een huis
bewoont, dat hem toebehoort.
Bericht aan de liberale bekwaamheids
kiezers van rechtswege om met de eerste
gelegenheid het kiesexaam, dat toch voor
hen niet moeilijk mag genoemd worden, af te
1 'g£en. als ook aan al de cijnskiezers, die de
bekwaamheid denken te bezitten. Een niet is
voldoende om een cijnskiezer van de lijst te
schrijven: uitscheiding van handel, verande
ring van woonst, ongelukken. Het kiesdi-
ploorn behoudt den bezitter het stemrecht
niettegenstaande alles.
In ons voorlaatste nummer gaven wij
eenige speldeprikken aan zeker kadodders-
baasje dat eene nog duchtiger bolwassching
verdiende. Toen dat melkbleek heerschap
zijne handelwijze zoo afgemaald zag, schoot
het in eene zoo heilige katte kolerie, dat het
zichzelven op den stond de keel afbijten
wilde. Al wat hem in den weg liep, kwam er
heel gehavend van af.
Poes, die op eenen stoel te ronken lag,
kreeg eene smoutpeer dat ze tegen de tafel
bonsde en er suizend en niezend van door
trok zoo rap als een flambeeuwlekker, die
de hoorns van Lucifer gezien heeft. Het
schoothondje v.an Madame, dat zijn meester
streelend te gemoet sprong, kreeg een schop
dat het drie vier tuimelsprongen maakte en
wegvluchtte al pen en inkt roepen. De leer
jongens, die zagen dat menheere een gezicht
trok 'lijk de zeven hoofdzonden, waren bang
genoeg om in eene mollenpijp te kruipen. De
kadodder balde de vuisten en schermde tegen
een ingebeeld wezen gelijk Don Quichotte
legen de molenwieken. Uit zijnen mond rol
den de ijselijkste bedreigingen tegen het
Weekblad zoo talrijk als de vruchten uit
den hoorn des overvloeds. Ha! hij zou zich
op eene schrikkelijke wijze wreken en daar
om zwoer hij op het maagdompje uit de
Lourdesgrot en op de hoornen van St Jozef
ons zijn pagadderpapier niet meer in ruiling
te zenden. Wij, die dat altemaal niet wisten
en die meenden dat hij ons persoonlijk of
schriftelijk te woord staan kon, wij zonden
jl. Zondag onzen leerjongen om te vragen
hoe het kwam dat wij zijn heilig orgaan nog
niet ontvangen hadden.
Toen 't heilig vat onze leerjongen zag, was
hij seffens te paard.Hij snauwde hem allerlei
verwijtingen op onze rekening toe, trok zul
ke uitpuilende oogen, werd paars en blauw
en zag er uit alsof hij den Eiffeltoren inslik
ken ging. De jongen, die niet gewoon is op
onzen winkel oorvegen te krijgen of te zien
uitdeelen, nam zijne beenen onder den arm
en schoot er van onder. Hij had volkomen
gelijk; doch hij moest dit leeuwke eens heel
vriendelijk herinnerd hebben dat hij t'onzent
maar knecht is en als kadoddertjes iets aan
ons te zeggen hebben dat zij weten waar wij
wonen.
Ook had die kitteloorige kadodder bloed
in de aderen gehad in plaats van kernemelk,
hij zou geenen jongen aangegaan hebben
maar ons persoonlijk komen vinden zijn om
uitleg te vragen. Immers menschen spreken
menschen, of is die kadodder misschien geen
mensch? Neen waarlijk, 't is een leeuwke.
En nu om t'eindigen bekennen wij dat het
godgewijd ventje zich bloedig wreekt met
ons zijn broertjes orgaan niet meer in ruiling
te willen zenden. Hadden wij er tijd voor,
we kregen de geelzucht.
Een werkman die niet ver van den Hert
afwoont, zag dezer dagen zijn kind sterven.
Hij kwam naar het stadhuis om een uiltrek
sel van den geboorteakt, wat hij seffens be
kwam, maar vergat te zeggen dat zijn kind
overleden was. Met het lijkje ging hij naar
Brielen, waar het door de kerk moest begra
ven zijn. Toen de pastoor het uittreksel zag,
waarbij er geen toelatingsbriefje voor de be
graving was, zegde hij aan den vader dat hij
aan de wet niet voldaan had en stipt geno
men dat zijn kind niet begraven mocht zijn
maar dat hij het toch begraven ging, mits
verzekering van wege den vader dat deze
zijne nalatigheid herstellen ging. Het kind
werd begraven en de vader kwam op het
stadhuis terug om het overlijden aan te ge
ven. De heer dokter ging om het overlijden
vast te stellen en hoe stond hij verwonderd
toen hij daar vernam dat het kind reeds be
graven was. Hij legde dan den vader op
naar Brielen's pastoor te gaan en dezen te
verzoeken het kindje te doen ontgraven oin
het aan het toezicht des dokters te onder
werpen. De pastoor pruilde wel wat maar
gaf toch toe. Het kind werd ontgraven
en de vader kwam er mede in eenen zak
naar IJperen. De dokter onderzocht het lijkje
en de vader mocht het terug naar het graf
te Brielen dragen.
De heer pastoor die misschien denkt dat
de wetten voor hem niet meer tellen, sinds
wij onder ons godgewijd ministerie leven,
zou zich wel kunnen bedrogen vindenwant
zekere artikels van het strafwetboek straffen
met boet en gevangzetting al wie iemand
onwettig begraaft of ontgraaft en het gerecht
zou dien plicht vergeten herder wel eens
eventjes bij de ooren kunnen trekken.
't Ware in alle geval eene les voor hem en
voor anderen.
van den 6 tot den 13 September 1889.
Geboorten.
Mannelijk geslacht 0. Vrouwelijk id 6
Muwoli j ken.
Henri Room, brouwersgast, en Helena Loof
kantwerkster.
Karei Farasyn, pasteibakker en Marie n
varver, zonder beroep.
Ovet-lIJdens.
Virginia Coppens, 66 iaar, kantwerkt
echtgenoote van Pieter Lalous, Meenec 7'
Pieter Lapiere, 82 jaar, zonder beroep J'
duwaar van Anna Jansseune, Rijselstra 6
Maria Dethoor, 52 jaar, zonder beroep, y
duwevan Ludovicus Wallaert, Dixmu/
straat.
Euphrosine Dedie, 78 jaar, zonder beroep
weduwe van Ludovicus Dewaele, Boo®
gaartstraat.
kinderen beneden de 7jar©n
Mannelijk geslacht 4. Vrouwelijk id. q'
Om onze lezers op de hoogte te houden
van alles wat in onze dekenij voorvalt, heb
ben wij eenen reporter naar den grootèn be-
devaart van Dadizeele gezonden, wel verze.
kerd zijnde, dat er, even als in vorige pro.
cessiën met het mirakuleus beeld, schro-
melijk veel mirakelen zouden gebeuren.
De iezer zal zien, dat wij ons geenszins
vergist hebben.
De Redactie.
8 Sept. 1889
Ik vertrek uit IJperen met den trein van
11 uur 16 minuten. De lucht is wat over
trokken. Zou het regenen? Er is veel volk op
den trein, en niet éénen regenschermdat
stelt mijgerust.
In een oogwenk staan wij te Ledeghem
stil. En nu te voet: 't Is een wandeiingsken.
De zon vertoont zich weer; het is laf. En
stof! Crrristi, dank voor de terugreis: ik
keer met A. Bracqué naar IJperen weder.
Eindelijk ben ik op 't dorp.
Ieder huis is bevlagd en min of meer ver
sierd. 't Is al blauw en wit, dat de klok
slaat.
De campagne van Mijnheer Jacquemyns
alleen maakt uitzondering. Bravo I er is toch
ééne liberale familie die in dat poesjenellen-
spel niet wil mede doen. Dat doet nog deugd
aan 't herte.
3 uur namiddag.
De stoet gaat uit. Hij is geopend door de
gendarmerie en het muziekgenootschap.
Daarop volgen vier pages, die op de schou
ders twee koffers dragen, 't Zijn de koffers
die Lagrand-Dumonceau hier leegschuimden.
De dutsen denken misschien dat Onze Vrou
we, dezelve, bij mirakel zal opvullen. En
waarom niet? 't is de dag der mirakelen!
Een twaalftal kortrijkzanen in monikken
gekleed, kijken schalks links en rechts en
staren de dames en juffers, op hunnen door
tocht, in het kalk der oogen. De kerels zijn
daar alles, behalve op hunne plaats. Is dat
katholieke welvoegelijkheid? Hewel, merci
voor de nasmaak
V olgt de eierdanser Sleppedrager der
Pommorency.s-en Grand d'Espagne. Het
kiekhoofd draait 't kopken meesmuilend van
den eenen naar den anderen, al monkelende:
'k ben skoone, hé
Onnoozelare
Twee witte ossen zijn door twee ciskens
t zijn me de ciskens! vooruitgedreven.
Indien men het achterste der dieren met
koeiendrek parfonneerde, zij zoulen niet
apétitiger zijn
Wat deze groep beteekent? De manier
waarop de driemasters van Onze vrouwe
parochie, hun kiesvee naar Rousselare drij
ven.
Goed gelukt, zulle
De wagens zijn onbeduidend. De engel
wagen is nog 't beste.
Het Onze Vrouwtje, dat al die schromelij
ke wonderen moet verrichten O afgoderij
in t midden der 19ae eeuw, te midden van 't
beschaafd Europa! dit beeldje is door
eenen groep priesters gedragen.
Daarop volgt een ijzelijk groote wagen, 't
Is daarin dat de gemirakelden hunne kruk
ken, stokken en brils werpen. Hewel om 4
ure is hij vol en bij het terug keeren staat hij
aardappelmate.
Gij zoudt geen gedacht kunnen maken
van het groot getal wonderen welke er plaat'
grijpen.
Honderd zeven en negentig blinden zijn
zonder krukken te voete naar huis gekeerd,
en twee honderd en diep in de dertien lam
men en kreupelen zijn ziende, zonder bril of
iets naar huis gevoerd.
Ik zelf heb geen pmce-nez meer noodig-
Ik voelde mij zoo door de gratie geraakt, dat
i
in
