TAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Achtste jaar.
Zaterdag 18n Februari 1893.
Nummer 8.
Ontbinding.
S AG-E.
STADSNIEUWS.
Strijdpenning.
Referendum.
Een pilleken tegen de gal.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechte
lijke eerherstellingen: 1 fr. per "egel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die vooi* het buitenland worden ontvangen Joor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niét opgenomen.
Wij, zoo goed als een ander, hebben al
eens onze meening uitgedrukt, toen wij za
gen dat de Kommissie der XXI tot geene
overeenkomst geraken kon, betrekkelijk een
ontwerp van herziening der Grondwet
en die meening liep hierop uit dat de Ka
mers evenmin erin zouden gelukken een stel
sel aan te duiden, waarmee de meerderheid
vrede hebben zou, dus, dat eene ontbin
ding der wetgevende vergadering onvermij
delijk mocht schijnen.
Dit ware, van den kant der Kamers eene
verklaring van onmacht, die haar juist niet
)tot eer strekken zou integendeel
De Kamers zijn gekozen om te herzien,
en ze zijn gehouden die taak te volvoeren.
In Engeland, wanneer de Jurij geroepen is
een misdadiger te vonnissen, blijven de ge-
zwoornen opgesloten, tot dat zij uitspraak
hebben gedaan.
Welnu, onze Kamers zijn zedelijkerwijze
opgesloten. Daargelaten dat het grootste ge
deelte van het land met angstige verwach
ting de vergunning zijner staatkundige en
burgerlijke rechten te gemoet ziet, hebben
de Kamers een plicht te vervullen van de
grootste aangelegenheid, en het is hen niet
toegelaten aan ons land het beklagenswaar
dig schouwspel te geven, van zich zeiven te
moeten ontbinden, en met gebogen hoofde
aan de kiezers rekenschap te moeten geven
van hunne onmacht.
Wel te verstaan, dit laatste wordt niet ge
zegd voor de gekozenen onzer Vlaamsche ge
westen immers, als de geestelijkheid, die
zich met geene staatkundige moeienissen be
zig houdt, daar tevreden is, hebben hunne
kiezers maar te knikkebollen dat zij er den
adem bij verliezen.
Wij zegden dus, dat de Kamers verplicht
zijn een einde aan dien voorloopigen toestand
te stellen en dat wij er niet alléén zijn om
De Heksen der Boerendanswei.
(vervolg en slot).
Gerust van gemoed en gansch onder den
invloed der bierdampen, sliep de speelman in
en werd 's anderendaags door den koeiwach-
ter gewekt, die zijne oogen niet gelooven
kon, een levend wezen op die gedoemde
plaats te ontmoeten en den Vechmaelschen
kunstenaar tegen het gevaar van nachtelijk
bezoek in de Boerendanswei waarschuwde.
Deze vergat dien heilzamer: raad niet: jaren
lang ging hij nog te Goninxheim voor den
dans vedelen, doch nimmer wou hij 's nachts
zelfs veur gein doezend frank langs
de Boerendanswei naar huis trekken.
De oudjes van Cuntsem vertellen die
sage voor echt en daarom rust nog heden
eene soort van'vloek op die plaats, welke'
door de Coninxheimers verafschuwd wordt
immer gelooven nog de 99/100 der dorpers
aan die maAreWengeschiedenis. De vrees
gaat zelfs zoover, dat niemand onder hen
het zou durven bestaan des nachts daarheen
te gaan, vooral naar den thans verdorden
boom op het heksenheuveltje! Dat de vruch
ten, welke er op de fruitboomen blozen, van
elke aanraking der lange vingeren van de
straatkapoenen verschoond blijven is een feit,
dit gedacht vooruit te brengen, bewijzen de
volgende bedenkingen, van een behoudensge-
zind Luiksch blad
Ook denken wij, dat het eene plicht is
voor ons Staatsbestuur, eene oplossing te
zoeken, welkdanig zij ook wezen moge, en
waarop de meerderheid der twee derden zich
vereenige. 't Ware eene groote verantwoor
delijkheid voor hem, indien het, door zijne
halsstarrigheid, de huidige Kamers belette
recht te doen tegenover de wenschen des
lands, en het mandaat te vervuilen dat de
kiezers hen opgedragen hebben. Aldus zou 's
lands bestuur een wezenlijke revolutionaire
toestand in 't leven roepen, die gevaarlijke
gevolgen zou kunnen hebben, en naar ons
inzien zou de ontbinding een ware Staat-
aanslag daarstellen.
De Kamers werden gekozen om te herzien
dus, zij moeten de herziening bewerkstelli
gen.
Wij zijn in den tijd niet meer, dat Pontius-
Pilatus meende alle verantwoordelijkheid
van zijne schouders te hebben geschud, wan
neer hij zich de vingeren gewasschen had
Het comiteit der vereenigde volksmaat
schappijen heeft den volgenden brief aan den
gemeenteraad gezonden. Een referendum
over de stemrechtkwestie is door elkeen ge-
wenscht en daar er een senator en twee
volksvertegenwoordigers in den gemeente
raad zetelen, zullen deze voorzeker het voor
stel ondersteunen. Ze zullen op die wijze
en dat zelfs de bezitter zich weinig om zijn
eigendom schijnt te bekommeren, zou men
allicht vermoeden uit het wildernisachtig
uitzicht der weide, waar sinds jaren, het
gras en de struike.i boven de stammen der
omgevallen boomen weelderig groeien. Deze
sterven van ouderdom en blijven ter plaatse
liggen waar ze vallen.
Doch, niet alleen uit hoofde dier spokerij
heeft de Boerendanswei eenen slechten naam
gekregen en behouden, maar bijna nog meer
door de herinnering aan een voorval uit het
begin dezer eeuw en dat met de folklore
niets gemeens heeft.
Te dien tijde was Zuid-Limburg zeer on
veilig' gemaakt door talrijke baanstroopers,
die buisden op den Bolleberg (bij Borgloon),
Sluize, Kemexhe, enz. Zij plunderen regel
matig de pachthoeven (zoodat er, voorzichtig
heidshalve, op alle groote hofsteden door
vier, vijf mannen de wacht gehouden werd)
of vielen de reizigers aan, die het Wacht
woord niet kenden. Destijds werd zelfs de
bende van Munkhove (Monnikhof), welke
niet minner dan 90 man sterk was, te Maas
tricht waar het tribunaal van het Departe
ment der Beneden-Maas gevestigd was, ver
oordeeld.
Toen in den Franschen tijd dus
stond er in de Boerendanswei eene herberg,
bewoond door de echtgenooten Jaspjrs. Op
zekeren nacht werd hunne woning door de
juist kunnen weten wat de Ieperlingen wil
len. Indien ze het niet deden zouden ze be
wijzen dat ze leperen niet meer vertegen
woordigen en dat ze schrik hebben van den
wil van het volk.
leper14 Februari 1893.
Aan de heeren Burgemeester, Schepe
nen en raadsleden der stad Ieperen,
Waarde Ileeren,
Het is algemeen erkend dat het tijd is dat
het art. 25. der grondwet welk zegt: Alle
macht komt uit het volk geen ijéel woord
woord meer weze.
De openbare machten hebben zulks ook
erkend en eenparig de herziening uitgeroe
pen,
Eene openbare meeting den 12n Januari
11, te Ieperen buiten allen partijgeest bijeen
geroepen, heeft met eenparigheid den wensch
uitgedrukt dat het algemeen stemrecht zou
de aangenomen worden.
De afgevaardigden bij de Constituante ge
noemd om de stemrecht kwestie op te
lossen zijn het niet eens over de voorwaar
den van het kiesrecht.
Het is noodzakelijk nochtans voor de rust
en de welvaart van het land dat deze natio
nale zaak spoedig op de beste en de recnt-
vaardigste wijze opgelost worde.
De vereenigde volksmaatschappijen van
leper denken dat het in deze gewichtige om
standigheden zeer wenschelijk is dat de wil
van het volk geraadpleegd worde en dat tut
stadsbestuur eene volksraadpleging over die
zaak ten spoedigste inrichte onder alle kie
zers en meerderjarige Ieperiingen die nog
geen kiezer zijn en dat de uilslag bij middel
van petitie aan de constituante onmiddelijk
zoude worden kenbaar gemaakt.
Omdat dien uitslag zoude duidelijk en
klaar zijn als mogelijk denken zij dat de al-
gemeene kiezers, de gemeentekiezers de niet
kiezers zouden stemmen met brieljes van
verschillend kleur en onder de vijf voorna-
baanstroopers aangevallen en leeg geplun
derd. Man en vrouw bleven, wel is waar,
ongedeerddoch werden nevens elkander op
eene tafel gebonden, waar men ze 's anderen
daags ontdekte. Die mensclien hadden er
echter zoo'n schrik bij opgedaan, dat ze hun
huis lieten afbreken en naar Webede gingen
wonen. Aldus is de naam Jasperswei
schier vergeten geraakt en bepaald vervan
gen door den thans uitsluitend gebezigden
Boerendanswei.
Hierboven werd gezegd dat de Makrel-
len der Boerendanswei al eens hunne nach
telijke bijeenkomsten hielden te Keulen in
den wijnkelder, 't Was, denkelijk, om er
duchtig te lampetten, naar den tekst van
dees liedje te oordeelen
Van der toveresse in Keulens kelderé.
me voorgestelde stelsels; deze der HH.
Beernaert, Frère, Graux, Janson en No-
thomb.
Zij verzoeken UE. waarde Heeren, hun
verzoek in eene bijzondere vergadering drin
gend bijeengeroepen, te willen onderzoeken
en bespreken omdat de uitslag van het refe
rendum nog zoude kunnen voor de bespre
kingen begonnen zijn aan de Constituante
medegedeeld worden.
Intusschen bieden zij UE. waarde Heeren
de uitdrukking iiunner hoogachting.
Voor het comiteit der vereenigde maat
schappijen.
De schrijver, de Voorzitter
E. Notf av' P. Vermeulen-Decoene.
Het Nieuwsblad kondigt in zijn laatste
nummer aan dat het zal wachten tot na de
vergadering om zijne bespreking over de
stadszaken voort te zetten Intusschen laat
het de liberale papiertjes hunne gal uit
spuwen. Een pilleken zal hun deugd doen en
dat pilleken zullen zij krijgen.
Inderdaad, er is een pilleken toegediend
geweest of liever twee pillekens, maar 't is
het schepencollegie dat dezelve heeft moeten
slikken.
M. Vermeulen heeft den burgemeester te
gen den muur gezet met de kwestie van 't
water, en M. Brunfaut heeft hem op de vin
geren geklopt met zijne onbezonnen uitgaven,
die de stadskas leegplunderen en de betaling
der bedienden doet opscborsen.
M. Brunfaut heeft klaar en duidelijk be
wezen dat de kaloten binst hun tweejarig
bestuur geld gebroken hebben met hamers,
dat zij alles verteerd hebben wat de liberalen
in de stadskas hadden gelaten en dat zij
reeds zoo verre gekomen zijn dat zij hunnen
toevlucht moeten nemen tot eene leening,
omdat zij niet meer weten van welk hout
pijlen maken.
Dit lied komt in Prudens Van Duyse's
Nagelaten Gedichten voor, Deel V, blz. 35.
Het wordt gezongen, verzekert Flor. Van
Duyse' aldaar, op de wijze van Het looze
Visscherlje, of, Te Brussel als het regent.
Deze liedjes en hunne wijze waren zeer po
pulair geworden, toen Julius Hoste ze in
zijn Brussselschen Straatzanger opnam
en door de talrijke opvoeringen zijns stuks,
die populariteit door geheel Vlaamsch-België
nog kwam vergrooten.
Medard Verkest.
WEEKBLAD
Tot dat ik burger worde in miju land derf ik
wekelijks twee pintjes. 0.20
Vijf jassers. 0.70
Vier personelijke zetten op tambourtje niet
geplaatst. 0.40
1. Te Keulen in den keldere
Daar es het wijntjen goet, ja goet
Daar es het frisc ende heldere,
Daar es het heuningsoet.
So ie daer ware
lc dronc den elare
Met veel plesiere
Bouiladerire,
Al sonder vare,
Bomladerare, rare
Ie drone den elare
Van den Rhjjn.
2. Ie wouder wel ene flesche
Vant oude Rhijnervat, ja vat,
Seide eene toveresse
Dat is een costlie nat, ja nat.
So ic daer ware, enz.
3. Een bessem lach ter eerde
Des' duvels swerte bruut, ja bruut,
Die reeter op te peerde,
Ende vloogh ten schougat uut, ja uut,
Naar Keulens kelder,
De wijn was beider;
Met veel plesiere,
Bomladerire,
Al sonder vare
Bomladerare, rare,
Drone si den elare
Van den Rhijn.
4. Doen wij ghelijc dat beskin
Die leeker was ende fijn, ja lijn;
Dit is voor ons een leskin,
Te Keulen woudic wel syn.ja sijn;
So ic daer ware,
Ie dronc den elare, enz.