TAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad. Achtste jaar. Zaterdag 18n Februari 1893. Nummer 8. Ontbinding. S AG-E. STADSNIEUWS. Strijdpenning. Referendum. Een pilleken tegen de gal. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechte lijke eerherstellingen: 1 fr. per "egel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede die vooi* het buitenland worden ontvangen Joor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niét opgenomen. Wij, zoo goed als een ander, hebben al eens onze meening uitgedrukt, toen wij za gen dat de Kommissie der XXI tot geene overeenkomst geraken kon, betrekkelijk een ontwerp van herziening der Grondwet en die meening liep hierop uit dat de Ka mers evenmin erin zouden gelukken een stel sel aan te duiden, waarmee de meerderheid vrede hebben zou, dus, dat eene ontbin ding der wetgevende vergadering onvermij delijk mocht schijnen. Dit ware, van den kant der Kamers eene verklaring van onmacht, die haar juist niet )tot eer strekken zou integendeel De Kamers zijn gekozen om te herzien, en ze zijn gehouden die taak te volvoeren. In Engeland, wanneer de Jurij geroepen is een misdadiger te vonnissen, blijven de ge- zwoornen opgesloten, tot dat zij uitspraak hebben gedaan. Welnu, onze Kamers zijn zedelijkerwijze opgesloten. Daargelaten dat het grootste ge deelte van het land met angstige verwach ting de vergunning zijner staatkundige en burgerlijke rechten te gemoet ziet, hebben de Kamers een plicht te vervullen van de grootste aangelegenheid, en het is hen niet toegelaten aan ons land het beklagenswaar dig schouwspel te geven, van zich zeiven te moeten ontbinden, en met gebogen hoofde aan de kiezers rekenschap te moeten geven van hunne onmacht. Wel te verstaan, dit laatste wordt niet ge zegd voor de gekozenen onzer Vlaamsche ge westen immers, als de geestelijkheid, die zich met geene staatkundige moeienissen be zig houdt, daar tevreden is, hebben hunne kiezers maar te knikkebollen dat zij er den adem bij verliezen. Wij zegden dus, dat de Kamers verplicht zijn een einde aan dien voorloopigen toestand te stellen en dat wij er niet alléén zijn om De Heksen der Boerendanswei. (vervolg en slot). Gerust van gemoed en gansch onder den invloed der bierdampen, sliep de speelman in en werd 's anderendaags door den koeiwach- ter gewekt, die zijne oogen niet gelooven kon, een levend wezen op die gedoemde plaats te ontmoeten en den Vechmaelschen kunstenaar tegen het gevaar van nachtelijk bezoek in de Boerendanswei waarschuwde. Deze vergat dien heilzamer: raad niet: jaren lang ging hij nog te Goninxheim voor den dans vedelen, doch nimmer wou hij 's nachts zelfs veur gein doezend frank langs de Boerendanswei naar huis trekken. De oudjes van Cuntsem vertellen die sage voor echt en daarom rust nog heden eene soort van'vloek op die plaats, welke' door de Coninxheimers verafschuwd wordt immer gelooven nog de 99/100 der dorpers aan die maAreWengeschiedenis. De vrees gaat zelfs zoover, dat niemand onder hen het zou durven bestaan des nachts daarheen te gaan, vooral naar den thans verdorden boom op het heksenheuveltje! Dat de vruch ten, welke er op de fruitboomen blozen, van elke aanraking der lange vingeren van de straatkapoenen verschoond blijven is een feit, dit gedacht vooruit te brengen, bewijzen de volgende bedenkingen, van een behoudensge- zind Luiksch blad Ook denken wij, dat het eene plicht is voor ons Staatsbestuur, eene oplossing te zoeken, welkdanig zij ook wezen moge, en waarop de meerderheid der twee derden zich vereenige. 't Ware eene groote verantwoor delijkheid voor hem, indien het, door zijne halsstarrigheid, de huidige Kamers belette recht te doen tegenover de wenschen des lands, en het mandaat te vervuilen dat de kiezers hen opgedragen hebben. Aldus zou 's lands bestuur een wezenlijke revolutionaire toestand in 't leven roepen, die gevaarlijke gevolgen zou kunnen hebben, en naar ons inzien zou de ontbinding een ware Staat- aanslag daarstellen. De Kamers werden gekozen om te herzien dus, zij moeten de herziening bewerkstelli gen. Wij zijn in den tijd niet meer, dat Pontius- Pilatus meende alle verantwoordelijkheid van zijne schouders te hebben geschud, wan neer hij zich de vingeren gewasschen had Het comiteit der vereenigde volksmaat schappijen heeft den volgenden brief aan den gemeenteraad gezonden. Een referendum over de stemrechtkwestie is door elkeen ge- wenscht en daar er een senator en twee volksvertegenwoordigers in den gemeente raad zetelen, zullen deze voorzeker het voor stel ondersteunen. Ze zullen op die wijze en dat zelfs de bezitter zich weinig om zijn eigendom schijnt te bekommeren, zou men allicht vermoeden uit het wildernisachtig uitzicht der weide, waar sinds jaren, het gras en de struike.i boven de stammen der omgevallen boomen weelderig groeien. Deze sterven van ouderdom en blijven ter plaatse liggen waar ze vallen. Doch, niet alleen uit hoofde dier spokerij heeft de Boerendanswei eenen slechten naam gekregen en behouden, maar bijna nog meer door de herinnering aan een voorval uit het begin dezer eeuw en dat met de folklore niets gemeens heeft. Te dien tijde was Zuid-Limburg zeer on veilig' gemaakt door talrijke baanstroopers, die buisden op den Bolleberg (bij Borgloon), Sluize, Kemexhe, enz. Zij plunderen regel matig de pachthoeven (zoodat er, voorzichtig heidshalve, op alle groote hofsteden door vier, vijf mannen de wacht gehouden werd) of vielen de reizigers aan, die het Wacht woord niet kenden. Destijds werd zelfs de bende van Munkhove (Monnikhof), welke niet minner dan 90 man sterk was, te Maas tricht waar het tribunaal van het Departe ment der Beneden-Maas gevestigd was, ver oordeeld. Toen in den Franschen tijd dus stond er in de Boerendanswei eene herberg, bewoond door de echtgenooten Jaspjrs. Op zekeren nacht werd hunne woning door de juist kunnen weten wat de Ieperlingen wil len. Indien ze het niet deden zouden ze be wijzen dat ze leperen niet meer vertegen woordigen en dat ze schrik hebben van den wil van het volk. leper14 Februari 1893. Aan de heeren Burgemeester, Schepe nen en raadsleden der stad Ieperen, Waarde Ileeren, Het is algemeen erkend dat het tijd is dat het art. 25. der grondwet welk zegt: Alle macht komt uit het volk geen ijéel woord woord meer weze. De openbare machten hebben zulks ook erkend en eenparig de herziening uitgeroe pen, Eene openbare meeting den 12n Januari 11, te Ieperen buiten allen partijgeest bijeen geroepen, heeft met eenparigheid den wensch uitgedrukt dat het algemeen stemrecht zou de aangenomen worden. De afgevaardigden bij de Constituante ge noemd om de stemrecht kwestie op te lossen zijn het niet eens over de voorwaar den van het kiesrecht. Het is noodzakelijk nochtans voor de rust en de welvaart van het land dat deze natio nale zaak spoedig op de beste en de recnt- vaardigste wijze opgelost worde. De vereenigde volksmaatschappijen van leper denken dat het in deze gewichtige om standigheden zeer wenschelijk is dat de wil van het volk geraadpleegd worde en dat tut stadsbestuur eene volksraadpleging over die zaak ten spoedigste inrichte onder alle kie zers en meerderjarige Ieperiingen die nog geen kiezer zijn en dat de uilslag bij middel van petitie aan de constituante onmiddelijk zoude worden kenbaar gemaakt. Omdat dien uitslag zoude duidelijk en klaar zijn als mogelijk denken zij dat de al- gemeene kiezers, de gemeentekiezers de niet kiezers zouden stemmen met brieljes van verschillend kleur en onder de vijf voorna- baanstroopers aangevallen en leeg geplun derd. Man en vrouw bleven, wel is waar, ongedeerddoch werden nevens elkander op eene tafel gebonden, waar men ze 's anderen daags ontdekte. Die mensclien hadden er echter zoo'n schrik bij opgedaan, dat ze hun huis lieten afbreken en naar Webede gingen wonen. Aldus is de naam Jasperswei schier vergeten geraakt en bepaald vervan gen door den thans uitsluitend gebezigden Boerendanswei. Hierboven werd gezegd dat de Makrel- len der Boerendanswei al eens hunne nach telijke bijeenkomsten hielden te Keulen in den wijnkelder, 't Was, denkelijk, om er duchtig te lampetten, naar den tekst van dees liedje te oordeelen Van der toveresse in Keulens kelderé. me voorgestelde stelsels; deze der HH. Beernaert, Frère, Graux, Janson en No- thomb. Zij verzoeken UE. waarde Heeren, hun verzoek in eene bijzondere vergadering drin gend bijeengeroepen, te willen onderzoeken en bespreken omdat de uitslag van het refe rendum nog zoude kunnen voor de bespre kingen begonnen zijn aan de Constituante medegedeeld worden. Intusschen bieden zij UE. waarde Heeren de uitdrukking iiunner hoogachting. Voor het comiteit der vereenigde maat schappijen. De schrijver, de Voorzitter E. Notf av' P. Vermeulen-Decoene. Het Nieuwsblad kondigt in zijn laatste nummer aan dat het zal wachten tot na de vergadering om zijne bespreking over de stadszaken voort te zetten Intusschen laat het de liberale papiertjes hunne gal uit spuwen. Een pilleken zal hun deugd doen en dat pilleken zullen zij krijgen. Inderdaad, er is een pilleken toegediend geweest of liever twee pillekens, maar 't is het schepencollegie dat dezelve heeft moeten slikken. M. Vermeulen heeft den burgemeester te gen den muur gezet met de kwestie van 't water, en M. Brunfaut heeft hem op de vin geren geklopt met zijne onbezonnen uitgaven, die de stadskas leegplunderen en de betaling der bedienden doet opscborsen. M. Brunfaut heeft klaar en duidelijk be wezen dat de kaloten binst hun tweejarig bestuur geld gebroken hebben met hamers, dat zij alles verteerd hebben wat de liberalen in de stadskas hadden gelaten en dat zij reeds zoo verre gekomen zijn dat zij hunnen toevlucht moeten nemen tot eene leening, omdat zij niet meer weten van welk hout pijlen maken. Dit lied komt in Prudens Van Duyse's Nagelaten Gedichten voor, Deel V, blz. 35. Het wordt gezongen, verzekert Flor. Van Duyse' aldaar, op de wijze van Het looze Visscherlje, of, Te Brussel als het regent. Deze liedjes en hunne wijze waren zeer po pulair geworden, toen Julius Hoste ze in zijn Brussselschen Straatzanger opnam en door de talrijke opvoeringen zijns stuks, die populariteit door geheel Vlaamsch-België nog kwam vergrooten. Medard Verkest. WEEKBLAD Tot dat ik burger worde in miju land derf ik wekelijks twee pintjes. 0.20 Vijf jassers. 0.70 Vier personelijke zetten op tambourtje niet geplaatst. 0.40 1. Te Keulen in den keldere Daar es het wijntjen goet, ja goet Daar es het frisc ende heldere, Daar es het heuningsoet. So ie daer ware lc dronc den elare Met veel plesiere Bouiladerire, Al sonder vare, Bomladerare, rare Ie drone den elare Van den Rhjjn. 2. Ie wouder wel ene flesche Vant oude Rhijnervat, ja vat, Seide eene toveresse Dat is een costlie nat, ja nat. So ic daer ware, enz. 3. Een bessem lach ter eerde Des' duvels swerte bruut, ja bruut, Die reeter op te peerde, Ende vloogh ten schougat uut, ja uut, Naar Keulens kelder, De wijn was beider; Met veel plesiere, Bomladerire, Al sonder vare Bomladerare, rare, Drone si den elare Van den Rhijn. 4. Doen wij ghelijc dat beskin Die leeker was ende fijn, ja lijn; Dit is voor ons een leskin, Te Keulen woudic wel syn.ja sijn; So ic daer ware, Ie dronc den elare, enz.

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1893 | | pagina 1