VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
DE ONNOOZELE.
Liberale Associatie
Achtst
Zaterdai
9!l December 1893.
Nummer
BERICHT.
ALGEMEENE VERGADERING
Evenredige vertegenwoordiging.
De kiezingen.
STADSNIEUIS.
Praten tegen den vaak.
Een tweede muziekfeest.
O ]i
Abonnementsprijs voorop betaalbaar» 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 ft». "75. Annoncen» 15 cent. per drukregel. Rechte
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekeudmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Viaanaeren, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen ioor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij ea
onderteek end toe te zenden. Artikelen ongeteakend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
A! wie een abonnement neemt aan
ons blad, zal hetzeiva kosteloos ont
vangen van heden tot len Januari 1894-.
Het abonnement is 2,50 frank voor
de stad en 3 fr. voor den buiten.
Daarenboven mag hij, als premie één
der volgende boekwerken kiezen
1° Humoresca-avondvertellingen.
2° De werkman in den staat.
3° De catechismus van 't boerinnetje.
4° Een verdienstelijke Yperling.
5° Door de wereld.
6° Verhalen en novellen.
7° La vie et les oeuvres de M. A. V. D.
Peereboom.
8° Jeugdig groen door M. Rotiers GuiJo.
der stad en het Arrondissement Yperen.
van
ZONDAG! 24 DECEMBER 1893,
ten 3 ure namiddag,
in het Boïiaal OSER1 ZA.LSI.
De leden van het Comiteit verzoe
ken vuriglijk hunne politieke vrien
den deze vergadering in groot getal
bij te wonen. De liberale Associatie
van Yperen, daarin het voorbeeld
volgende der andere liberale Asso
ciaties van 't land, moet zich op eene
breede en democratische basis herin-
richten. Het is noodig dat al de scha
keeringen der liberale partij zich bij
een scharen en elkander verstaan.
Het Weekblad doet dus een war
men oproep aan al de liberalen voor
de vergadering van 24 December.
Dat allen op hunnen post wezen.
4de Vervolg.
De ongelukkige moeder ging, terwijl zij
haar kind krampachtig in de armen gedrukt
hield, naar hare kamer. Daar zette zij
Robert op den grond en knielde naast hem
neder.
Kind, mijn arm kind riep zij uit.
Robert ging haar toe en legde zijn hoofdje
op hare schouders.
Ach riep zij tusschen een glimlag en
een traan uit, ach, hij bemint naijl Bij mij
komt hij wel, wanneer ik hem roepmij
omhelst hij wel I Zijne liefkoozingen waren
mij vroeger voldoende en maakten mij zoo
gelukkig als ik slechts wezen kon Maar dit
is thans niet genoeg Spreek tot mij, mijn
lief kind 1 Zeg één enkel woord van troost en
geef uwe moeder de hoop terug! Tot nog toe
heb ik niets van u verlangd dan mij het beeld
van uwen vader weder te geven en mij rus
tig en alleen zijn verlies te laten beweenen.
Maar nu verlang ik woorden van u, Robert.
Ziet gij dan mijne tranen, en mijnen angst
niet! Ach, lief kind, gij die zoo schoon zijt
Het zal er toch van komen dat de
evenredige vertegenwoordiging inge
richt wordt.
Verledeue week zijn de katholieke
leden van Senaat en Kamer in alge-
meene vergadering bijeengekomen en
minister Beernaert heeft hun ver
klaard dat hij persoonelij k het stelsel
der evenredige vertegenwoordiging
aangekleefd is en het schikt door te
drijven.
Wil men er niet van weten, hij
blijft geen minister, zegt hij.
Dewijl het in niemands gedacht zal
komen het eengaan van onzen eersten
minister te bewerken, lijdt de einde-
iijke zegenpraal van het stesel geen
twijfel meer.
Alle vooruitziende burgers, alwie
met gezonde rede den gang der zaken
volgt, zal dit nieuws toejuichen.
De kiezingen die in Juni 1894 plaats moesten
grijpen, zulleu waarschijnlijk verdaagd wor
den tot October, daar de bespreking der kies
wet, het opmaken en het herzien der kie-
zerlijsten meer tijd zuilen vergen, dan men
voorzien had.
De Grondwet zegt bepaaldalle twee jaar
moet de kamer geteeltelijk vernieuwd wor
den en van 1830 tot onze dagen was zulks
altijd geschied in Juni.
Een liberaal blad meldt dat er wel kwestie
zijn zou de kiezingen te verdagen tot in Juni
1895.
Waarom niet tot in 1900 11
Waarom heeft men zich dan zoovele moeite
gegeven de grondwet te herlappen, om ze een
paar maanden later door de klerikalen zoo
schandelijk te laten verkrachten? Hopen wij
dat "het land» dien hoon niet langer dulden
zal
en zoozeer op hein gelijkt, o spreek, spreek
één enkel woord
Eilaas! het kind bewoog zich niet. Hij
was niet in het minst door de hertstochte
lij ke woorden van zijne moeder getroffen;
daarentegen verdraaide eene afschuwelijke,
onnoozele en onnatuurlijke glimlach zijne
lippen.
Edith verborg het gelaat in hare handen.
Maar door verdriet nedergebogen hert, kon
dien slag niet verdragen. Zij kon zich zelve
de waarheid niet langer verbergen.
Van dien dag af, ging slechts een kind
den heer Livingstone dagelijks goeden mor-
gend wensclien. Twee vrouwen waren echter
in de kamer, waarvan eene slechts scheen
te leven. De eene zegdeMijn zoon, terwijl
de andere nooit over haar kind sprak. De
eene hief den blik fler omhoog, terwijl de
andere het hoofd op de borst liet zinken, om
daardoor hare tranen te verbergende eene
was schooner en schitterender dan ooit, ter
wijl de andere bleek en terneergeslagen was.
De strijd was geëindigd: mevrouw Archer
had gezegevierd.
Zonder zich te bekommeren om het leed
dat zij hare zuster veroorzaakte, list zij ha-
De Tandmeester EMANUEL
HUISMAN is allen Woensdagen
te raadplegen van 9 tot 3 u. bij M.
Charles NuyttenSchoenmaker, (in
de Vergulde Pantoufle) Boterstraat
12 Yper.
De schrijver van het Journal d'Ypres,
dezelfde die altijd en in alles de waarheid
verdraait en zijne lezers appels voor citroe
nen wil verkcópen, is verbitterd op onzen
franschen confrater Le. Progrès en bijzon
derlijk op het muziek der Oud-Pompiers.
Om zijne gramschap te koelen zegt hij dat
de opsteller van Le Progres niets dan
dwaasheden, ja zelfs vuiligheden vertelt
(alsof die eerlijke krabbelaar het monopo-
lium niet had vuiligheden te schrijven) en
dat men in de concerten der Oud-Pompiers
nooit één officier ontwaart, terwijl er in het
muziekfeest der Grrrrooote Fanfaren een
groot getal waren in tenue en in burgers-
kleeren.
Welnu, oolijke schrijver van het oolijke
leugenaarsblad, indien gij niet weet waarbij
"niks komt, zullen wij u rechtuit verklaren
dat de Maatschappij der Oud-Pompiers niet
behoeft links en rechts uitnoodigingen te
zenden orn het volk in hare zaal te lokken.
Zij geeft hare feesten uitsluitelijk voor hare
leden en wie geen lid is wordt onmeedoo-
gend aan de deur gezet.
Bij de Grrrooote Fanfaren, integendeel, is
zulks het geval niet. De leden zijn niet zoo
talrijk als bij de Oud-Pompiers en men is
verplicht kaarten rond te strooien om eene
volle zaal te bekomen. Dit bewijst dus ten
voordeela der Oud-Pompiers, die veel meer
bijval hebben dan de Blauwe Kousen, en
spijts al uwe voorspellingen dagelijks groo-
ter en machtiger worden.
Da schrijver schijnt den spot te willen
drijven met de talrijke menigte die, bij elk
uitstapje der Maatschappij Oud-Pompiers,
het liberale muziek opvolgt en vergezelt,
terwijl de Grrrooote Fanfare slechts verge
ren zoon zijne les opzeggen, in tegenwoor
digheid van zijnen grootvader en zijne tante.
Zij was eene geslepen vrouw en liet geene
enkele gelegenheid voorbijgaan om hare over
winning te verzekeren, en terwijl zij Edith
valsche woorden van troost aanbood, kwet
ste zij elk uur van den dag haar hert op
verschillende wijzen.
De heer Livingstone, die zich in zijne vu
rigste verwachtingen bedrogen zag, nam we
der de hem eigene ijskoude onvetschilligheid
aan. Ofschoon hij zeer beleefd jegens zijne
schoondochter was, zegde hij haar geen en
kel her elijk woord. De arme kunstenares
kon alleen als de moeder van zijn kleinzoon
eene piaals in zijn hert vinden. Hij beschouw
de dat kind echter als dood. Zijne somber
heid nam toe en hij sprak dagelijks minder;
hij scheen berouw te gevoelen dat hij zijne
laatste levensjaren op die wijze vergald
had.
Een jaar verliep aldus. Op zekeren dag
riep de heer Livingstone Edith bij zich en
verzocht haar naast zijnen leuningstoel
plaats te nemen.
Luistert naar mij, aldus begon hij haar
aan te spreken, luister goed wat ik u zal
zeld is van een suikerstande, eenen koster,
eenen onderkoster of een stoeltjeszetter. In
zijne verwaandheid roept hij uit't is een
peeken des tijdsdat de liberalen, met hun
groot gevolg en hunnen machtigen toeloop
verslagen zijn in de kiezingen van den werk-
rechtersraad en wij eene zegepraal van 350
stemmen bekomen.
Daarop dient zoo vele gezegd te worden,
dat wij in een naaste nummer breedvoerig
over de oorzaak van die z igepraal zullen
handelen.
Voor alsnu zullen wij ons slechts bepalen
met te zeggen dat de zeuraars wederom hun
nen toevlucht tot zeuraarsspel hebben ge
nomen om hunne onverzadeiijke heersch-
zucht te voldoen en politieke hebben ge
bracht in eene instelling die tot nu toe
onpartijdig was gebleven, gelijk het eenen
werkrechtersraad behoort.
Onze zeuraarsbazen zullen zien wat zij ge
wonnen hebben met deze instelling op een
politiek terrein te brengen en eerlang zullen
bazen en werklieden ondervinden wat ver
schil er bestaat tusschen de oude en de nieu
we werkrechters. God gave dat zij het niet
beklagen.
Maar als de schrijver van het Journal
hieruit besluiten wil dat de kalotepartij de
volksgunst geniet, hij is er deerlijk nevens,
want wij herhalen het, die partij is onmoge
lijk geworden, zij moet verdwijnen en, ware
het anders, waarom zou zij haren toevlucht
nemen tot bedrog en huichelarij om haar
doel te bereiken
Doch, nog eens, daarop komen wij later
terug en wij zullen de bewijsstukken bij
onze beschuldiging voegen.
Het Journal d' Ypres kondigt met groe
ten tralala een tweede muziekfeest aan, dat
Henritje in zijne prachtige zaal geven zal
op het dringend verzoek van alle liefhebbers
van goede muziek.
Wij wenschen niets beter. Hoe meer fees
ten, hoe meer vermaak en hoe meer winste
Men is inderdaad gelukkig een man ie
vinden als Henritje, die met een weinig
wierook en vleierij zich tevreden houdt en
zeggen. Ik wil als eerlijk man tegenover u
handelen en niets verbergen. Ik ban oud en
zwak. Ik zal mijne zaken moeten laten va
ren en een testament maken. Het is eene
onaangename taak voor ons beide. Ik zal er
u op dit oógeoblik niets van zeggen, hoe ik
over ut huwelijk met mijnen zoon heb ge
dacht. Uw ongeluk heeft mijnen toorn doen
verdwijnen Ik wenschto in uwen zoon Ro
bert mijn erfgenaam te zien en hem ais zoo
danig te beminnen, te liefkopzen. Doch, ei
laas! De Voorzienigheid is wreed jegens ons
geweest, ik zal de weduwe en het kind van
mijnen zoon het noodige schenken om op
fatsoenlijke wijze in hun levensonderhoud te
voorzien doch het staat mij vrij over eene
fortuin te beschikken, die ik door eigene
vlijt heb verworven. Ik benoem Charles tot
mijnen algemeenen erfgenaam. Ik keer spoe
dig naar Liverpool terug, ten einde mijne
zaken te regelen
Vergezel mij daar heen, EJithmijn huis
zal het uwe zijn. Het zal mij zeer veel genoe
gen doen u als een lid onzer familie te mo
gen aanschouwen.
Wordt voortgezet).
HET WEEKBLAD