VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad. DE ONNOOZELE. Liberale Associatie Achtst Zaterdai 9!l December 1893. Nummer BERICHT. ALGEMEENE VERGADERING Evenredige vertegenwoordiging. De kiezingen. STADSNIEUIS. Praten tegen den vaak. Een tweede muziekfeest. O ]i Abonnementsprijs voorop betaalbaar» 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 ft». "75. Annoncen» 15 cent. per drukregel. Rechte lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle berichten van verkoopingen of andere bekeudmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Viaanaeren, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen ioor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij ea onderteek end toe te zenden. Artikelen ongeteakend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. A! wie een abonnement neemt aan ons blad, zal hetzeiva kosteloos ont vangen van heden tot len Januari 1894-. Het abonnement is 2,50 frank voor de stad en 3 fr. voor den buiten. Daarenboven mag hij, als premie één der volgende boekwerken kiezen 1° Humoresca-avondvertellingen. 2° De werkman in den staat. 3° De catechismus van 't boerinnetje. 4° Een verdienstelijke Yperling. 5° Door de wereld. 6° Verhalen en novellen. 7° La vie et les oeuvres de M. A. V. D. Peereboom. 8° Jeugdig groen door M. Rotiers GuiJo. der stad en het Arrondissement Yperen. van ZONDAG! 24 DECEMBER 1893, ten 3 ure namiddag, in het Boïiaal OSER1 ZA.LSI. De leden van het Comiteit verzoe ken vuriglijk hunne politieke vrien den deze vergadering in groot getal bij te wonen. De liberale Associatie van Yperen, daarin het voorbeeld volgende der andere liberale Asso ciaties van 't land, moet zich op eene breede en democratische basis herin- richten. Het is noodig dat al de scha keeringen der liberale partij zich bij een scharen en elkander verstaan. Het Weekblad doet dus een war men oproep aan al de liberalen voor de vergadering van 24 December. Dat allen op hunnen post wezen. 4de Vervolg. De ongelukkige moeder ging, terwijl zij haar kind krampachtig in de armen gedrukt hield, naar hare kamer. Daar zette zij Robert op den grond en knielde naast hem neder. Kind, mijn arm kind riep zij uit. Robert ging haar toe en legde zijn hoofdje op hare schouders. Ach riep zij tusschen een glimlag en een traan uit, ach, hij bemint naijl Bij mij komt hij wel, wanneer ik hem roepmij omhelst hij wel I Zijne liefkoozingen waren mij vroeger voldoende en maakten mij zoo gelukkig als ik slechts wezen kon Maar dit is thans niet genoeg Spreek tot mij, mijn lief kind 1 Zeg één enkel woord van troost en geef uwe moeder de hoop terug! Tot nog toe heb ik niets van u verlangd dan mij het beeld van uwen vader weder te geven en mij rus tig en alleen zijn verlies te laten beweenen. Maar nu verlang ik woorden van u, Robert. Ziet gij dan mijne tranen, en mijnen angst niet! Ach, lief kind, gij die zoo schoon zijt Het zal er toch van komen dat de evenredige vertegenwoordiging inge richt wordt. Verledeue week zijn de katholieke leden van Senaat en Kamer in alge- meene vergadering bijeengekomen en minister Beernaert heeft hun ver klaard dat hij persoonelij k het stelsel der evenredige vertegenwoordiging aangekleefd is en het schikt door te drijven. Wil men er niet van weten, hij blijft geen minister, zegt hij. Dewijl het in niemands gedacht zal komen het eengaan van onzen eersten minister te bewerken, lijdt de einde- iijke zegenpraal van het stesel geen twijfel meer. Alle vooruitziende burgers, alwie met gezonde rede den gang der zaken volgt, zal dit nieuws toejuichen. De kiezingen die in Juni 1894 plaats moesten grijpen, zulleu waarschijnlijk verdaagd wor den tot October, daar de bespreking der kies wet, het opmaken en het herzien der kie- zerlijsten meer tijd zuilen vergen, dan men voorzien had. De Grondwet zegt bepaaldalle twee jaar moet de kamer geteeltelijk vernieuwd wor den en van 1830 tot onze dagen was zulks altijd geschied in Juni. Een liberaal blad meldt dat er wel kwestie zijn zou de kiezingen te verdagen tot in Juni 1895. Waarom niet tot in 1900 11 Waarom heeft men zich dan zoovele moeite gegeven de grondwet te herlappen, om ze een paar maanden later door de klerikalen zoo schandelijk te laten verkrachten? Hopen wij dat "het land» dien hoon niet langer dulden zal en zoozeer op hein gelijkt, o spreek, spreek één enkel woord Eilaas! het kind bewoog zich niet. Hij was niet in het minst door de hertstochte lij ke woorden van zijne moeder getroffen; daarentegen verdraaide eene afschuwelijke, onnoozele en onnatuurlijke glimlach zijne lippen. Edith verborg het gelaat in hare handen. Maar door verdriet nedergebogen hert, kon dien slag niet verdragen. Zij kon zich zelve de waarheid niet langer verbergen. Van dien dag af, ging slechts een kind den heer Livingstone dagelijks goeden mor- gend wensclien. Twee vrouwen waren echter in de kamer, waarvan eene slechts scheen te leven. De eene zegdeMijn zoon, terwijl de andere nooit over haar kind sprak. De eene hief den blik fler omhoog, terwijl de andere het hoofd op de borst liet zinken, om daardoor hare tranen te verbergende eene was schooner en schitterender dan ooit, ter wijl de andere bleek en terneergeslagen was. De strijd was geëindigd: mevrouw Archer had gezegevierd. Zonder zich te bekommeren om het leed dat zij hare zuster veroorzaakte, list zij ha- De Tandmeester EMANUEL HUISMAN is allen Woensdagen te raadplegen van 9 tot 3 u. bij M. Charles NuyttenSchoenmaker, (in de Vergulde Pantoufle) Boterstraat 12 Yper. De schrijver van het Journal d'Ypres, dezelfde die altijd en in alles de waarheid verdraait en zijne lezers appels voor citroe nen wil verkcópen, is verbitterd op onzen franschen confrater Le. Progrès en bijzon derlijk op het muziek der Oud-Pompiers. Om zijne gramschap te koelen zegt hij dat de opsteller van Le Progres niets dan dwaasheden, ja zelfs vuiligheden vertelt (alsof die eerlijke krabbelaar het monopo- lium niet had vuiligheden te schrijven) en dat men in de concerten der Oud-Pompiers nooit één officier ontwaart, terwijl er in het muziekfeest der Grrrrooote Fanfaren een groot getal waren in tenue en in burgers- kleeren. Welnu, oolijke schrijver van het oolijke leugenaarsblad, indien gij niet weet waarbij "niks komt, zullen wij u rechtuit verklaren dat de Maatschappij der Oud-Pompiers niet behoeft links en rechts uitnoodigingen te zenden orn het volk in hare zaal te lokken. Zij geeft hare feesten uitsluitelijk voor hare leden en wie geen lid is wordt onmeedoo- gend aan de deur gezet. Bij de Grrrooote Fanfaren, integendeel, is zulks het geval niet. De leden zijn niet zoo talrijk als bij de Oud-Pompiers en men is verplicht kaarten rond te strooien om eene volle zaal te bekomen. Dit bewijst dus ten voordeela der Oud-Pompiers, die veel meer bijval hebben dan de Blauwe Kousen, en spijts al uwe voorspellingen dagelijks groo- ter en machtiger worden. Da schrijver schijnt den spot te willen drijven met de talrijke menigte die, bij elk uitstapje der Maatschappij Oud-Pompiers, het liberale muziek opvolgt en vergezelt, terwijl de Grrrooote Fanfare slechts verge ren zoon zijne les opzeggen, in tegenwoor digheid van zijnen grootvader en zijne tante. Zij was eene geslepen vrouw en liet geene enkele gelegenheid voorbijgaan om hare over winning te verzekeren, en terwijl zij Edith valsche woorden van troost aanbood, kwet ste zij elk uur van den dag haar hert op verschillende wijzen. De heer Livingstone, die zich in zijne vu rigste verwachtingen bedrogen zag, nam we der de hem eigene ijskoude onvetschilligheid aan. Ofschoon hij zeer beleefd jegens zijne schoondochter was, zegde hij haar geen en kel her elijk woord. De arme kunstenares kon alleen als de moeder van zijn kleinzoon eene piaals in zijn hert vinden. Hij beschouw de dat kind echter als dood. Zijne somber heid nam toe en hij sprak dagelijks minder; hij scheen berouw te gevoelen dat hij zijne laatste levensjaren op die wijze vergald had. Een jaar verliep aldus. Op zekeren dag riep de heer Livingstone Edith bij zich en verzocht haar naast zijnen leuningstoel plaats te nemen. Luistert naar mij, aldus begon hij haar aan te spreken, luister goed wat ik u zal zeld is van een suikerstande, eenen koster, eenen onderkoster of een stoeltjeszetter. In zijne verwaandheid roept hij uit't is een peeken des tijdsdat de liberalen, met hun groot gevolg en hunnen machtigen toeloop verslagen zijn in de kiezingen van den werk- rechtersraad en wij eene zegepraal van 350 stemmen bekomen. Daarop dient zoo vele gezegd te worden, dat wij in een naaste nummer breedvoerig over de oorzaak van die z igepraal zullen handelen. Voor alsnu zullen wij ons slechts bepalen met te zeggen dat de zeuraars wederom hun nen toevlucht tot zeuraarsspel hebben ge nomen om hunne onverzadeiijke heersch- zucht te voldoen en politieke hebben ge bracht in eene instelling die tot nu toe onpartijdig was gebleven, gelijk het eenen werkrechtersraad behoort. Onze zeuraarsbazen zullen zien wat zij ge wonnen hebben met deze instelling op een politiek terrein te brengen en eerlang zullen bazen en werklieden ondervinden wat ver schil er bestaat tusschen de oude en de nieu we werkrechters. God gave dat zij het niet beklagen. Maar als de schrijver van het Journal hieruit besluiten wil dat de kalotepartij de volksgunst geniet, hij is er deerlijk nevens, want wij herhalen het, die partij is onmoge lijk geworden, zij moet verdwijnen en, ware het anders, waarom zou zij haren toevlucht nemen tot bedrog en huichelarij om haar doel te bereiken Doch, nog eens, daarop komen wij later terug en wij zullen de bewijsstukken bij onze beschuldiging voegen. Het Journal d' Ypres kondigt met groe ten tralala een tweede muziekfeest aan, dat Henritje in zijne prachtige zaal geven zal op het dringend verzoek van alle liefhebbers van goede muziek. Wij wenschen niets beter. Hoe meer fees ten, hoe meer vermaak en hoe meer winste Men is inderdaad gelukkig een man ie vinden als Henritje, die met een weinig wierook en vleierij zich tevreden houdt en zeggen. Ik wil als eerlijk man tegenover u handelen en niets verbergen. Ik ban oud en zwak. Ik zal mijne zaken moeten laten va ren en een testament maken. Het is eene onaangename taak voor ons beide. Ik zal er u op dit oógeoblik niets van zeggen, hoe ik over ut huwelijk met mijnen zoon heb ge dacht. Uw ongeluk heeft mijnen toorn doen verdwijnen Ik wenschto in uwen zoon Ro bert mijn erfgenaam te zien en hem ais zoo danig te beminnen, te liefkopzen. Doch, ei laas! De Voorzienigheid is wreed jegens ons geweest, ik zal de weduwe en het kind van mijnen zoon het noodige schenken om op fatsoenlijke wijze in hun levensonderhoud te voorzien doch het staat mij vrij over eene fortuin te beschikken, die ik door eigene vlijt heb verworven. Ik benoem Charles tot mijnen algemeenen erfgenaam. Ik keer spoe dig naar Liverpool terug, ten einde mijne zaken te regelen Vergezel mij daar heen, EJithmijn huis zal het uwe zijn. Het zal mij zeer veel genoe gen doen u als een lid onzer familie te mo gen aanschouwen. Wordt voortgezet). HET WEEKBLAD

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1893 | | pagina 1