VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad
VADER EN SCHOONZOON
Elfste jaar.
Zaterdag 7n Maart 1896.
Nummer 10.
Klerikale deugnieterijen
Pastor Daens.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maanden 1 fr. Annoncsn: 15 cent
per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100
Alle berichten van verkoopingen t>f andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als.
mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicitê, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
De kiesstrijd was daar en Pastor
Daens stelde zich voor als christene
democraat tegenover de lijst van
Woeste.
Do meetingen volgden zich onop
houdend en overal. Pastor Daens
werd beschuldigd, gelasterd, ge
doemd, vervolgd door de kliek Woes
te en Cie als de laagste der menschen.
De toegang tot de kerk om zijne mis
se te lezen werd hem verboden,
zelfs het bisdom van Gent werd be-
loopen om hem de lezing der misse
te verbieden. Dat gelukte echter niet.
Dan met de pen dan met het woord
met eenen onverzaad baren iever en
eenen stalen wil trok hij te velde te
gen de partij Woeste en ,sprong hij
overal en al alle kanten op de ores.
Eenen buitengewone en onverwach-
ten bijval kwam hem te beurt.
De laster en de woede werd ver
dubbeld in 't kamp Woeste. Nooit
was er heviger kiesstrijd te zien ge
weest.
De kiezing was daar en de twee
lijsten kwamen in balloteering en be
haalden eene gedeeltelijke zegepraal.
Woeste en pastoor Daens werden
gekozen. Die ballotteering met
Woeste werd door dezen aan den
Pastor nooit vergeten en zal hem
nooit vergeven zijn. Sedert dien is
Pastor Daens het ongelukkig voor
werp van de schrikkelijkste vervol
gingen der kliek Woeste, nooit is
de man gerust. Weede dienaar die
het hoofd durft verheffen boven dat
van zijnen goddelijken meester!!
Overal ontmoet de man niets dan
vervolgingen. Op de straat wordt hij
beleedigd als een misdadiger door de
ellendelingen der Woestenaars.
In de Kamer als een huichelaar en
een afgevallen priester. Zij willen
immers in hunne partij geene man
nen recht voor de vuist.
's Avonds, 's nachts huilen zij
moord, judas onder de vensters van
zijn huis.
Aangevallen in zijn eer wordt hij
getroffen tot in zijn bestaan gelijk hij
zegde laatsmaal in de Kamer. Mijn
broeder, sprak hij, die wil men uit
hongeren, tot de laatste armoede
brengen en men zegt en men schrijft
dat hij het portret heeft verbrand van
Monseigneur Stillemans bisschop van
Gent. Ja, riep hij vervolgens uit, gij
kunt ons tot armoede brengen en ons
stoffelijk neerslagen maar nooit zul
len wij ons hoofd buigen onder uw
schrikbewind en dwingelandij. De
kaloten eerbiedigen zelf geen pries
ter wanneer hij weigert hunne dwa
ze politiek te volgen omdat zij wel
weten dat het zwart kleed een voor
wendsel is en de naam van kaloten
hun bijzonderste naam is.
te St Gillis, Hoboken, Rnechelen,
Oostende en Antwerpen.
Indien Schollaert en zijne ministeriëele
discipels derwijze voortgaan met hunne
schandalige, ongehoorde, onrechtvaardige
benoemingen van burgemeesters, zal weldra
heel België in opschudding, ja in omwente
ling komen.
Te St-G-illis is de boel zoodanig in de
Drie vier jaren geleden weerklonk
door geheel het land van Aalst het
geestdriltig lied van Leve Pastor
Daens hij mag er wezen De gewij
de man scheen als eene oprijzende
ster geluk en voorspoed te voorspel
len.
Zijne genegenheid en openhertig-
heid in zijne geschriften, zijn vlijt in
het strijden dat hij voor het volk
aan den dag legde en de menigvuldi
ge hervormingen die hij in 't voor
deel der werkende klas zoo dapper
verdedigde maakte hem weldra de
lieveling van 't volk en hij stichtte
alzoo de christene volkspartij te
Aalst. Voor en na de kiezing van
October 94 die Pastor Daens als af
gezant naar de Kamers zond dreun
den de treinen die 's avonds de me
nigte van werklieden van Brussel en
Gent weerbrachten onder het gezang
en geschreeuw van Leve Pastor
Daens!
De katholieken aanzagen met ver
bazend en vreesachtig oog het volks-
lievend werk van den onverschrokken
priester. Dat was te veel rechten en
onafhankelijkheid voor een priester.
De kopstukken kwamen bijeen en
besloten dat dien man moest den
mond gestopt zijn en gemuilband wor
den. Door hen die ons leeren de
priesters te eerbiedigeno die klucht
spelers Pastor Daens werd be
schuldigd als verrader van Christus
te zijn, (dat is te zeggen Woeste) on
der het masker van 't priesterge
waad.
Een verhaal uit Bluchers tijd.
(5e Vervolg.
Het was Blucher die deze woorden op
vroolijken toon had gesproken; hij •wilde
juist naar de zijdkamer gaan om zich aan
tafel te zetten, toen hij den in gepeins ver
zonken jongen man opmerkte, naar hem toe
trad, en nu vermaak schepte in de verle
genheid die op het gelaat van Waldenburg,
die niet gewoon was te veinzen, duidelijk
was te lezen. Hij herstelde ze echter weldra
en artwoordde glimlachend! Juist daarom,
Exellentie, omdat hier zulke wonderschoone
bloemen bloeieD, is't voor een nieuweling
zooals ik, zeker hoogst gevaarlijk zich in
dien toovergaard te begeven
Nu, zulk een poëet heeft altijd een
bloemrijk antwoord gereed, al weet hij zich
ook. anders niet goed te helpen I hernam
Blucher. Ik zie het al, ik zal mij over uwe
hulpeloosheid moeten erbarmenmarsch
voorwaarts den vijand te gemoet, recht op
de schoonste vesting af. Hoe ge weêr uit den
doolhof komt, dat gaat mij niet aan, dat is
uwe zaak
Met deze woorden schoof hij zonder er-
dere plichtplegingen zijn arm onder dien van
den jongen man, en geleidde hem dwars
door de zaal recht naar Leonore toe,- eer
biedig weken hare aanbidders bij Blucher's
komst ter zijde, doch keken met afgunstige
blikken naar den zoo zichtbaar begunstigden
Waldenburg. Nu sprak de oude man
Hoor eens kleine, ik heb vandaag ge
zien hoe goed ge de rol van liefdezuster kunt
vervullen, hier aan dezen zoon van Mars is
ook een werk van barmhartigheid te vol
brengen: hij kan geene danseres vinden,
verstaat gij, hij is bang een weigerend ant
woord te krijgen, en daar gij op het oogen-
blik geenen anderen danser hebt, is de zaak
reeds in orde; het is uwe zaak, mijnheer
de poëet
Acht weken zijn sedert dien avond ver-
loopen. Eene gebeurtenis va,n ontzaggelijke
beteekenis hield geheel Europa bezig. Napo
leon was van Elba gevlucht en op franschen
bodem aangeland. Als een too verslag werk
te dit besluit van 't Weener Congres, en
begreep niemand te voren hoe ooit zonder
een wonder bei zoo duizendvoudig do r. en-
geviochten weefsel i llen
kon worden ontward, j „:,s c de
ïïi-uwe onderneming v r, a u t won
derwerk.
De uiteenloopende meening-n en wensehen
werden ter zijde gesteld, het hoofddoel op
Frankrijk gericht. Er moest schielijk ge
handeld wordenwant steeds onrustbaren
der geruchten verdrongen elkaar in gansch
Europa over de zegevierende vorderingen
van den eenmaal zoo machtigen veroveraar,
die, evenals in de tijden van zijn hoogsten
roem, het fransche volk nogmaals voor zich
had weten te ontvlammen. Bijna iedereen
verkeerde in koortsige spanning en onrust:
vooral Blucher was buiten zich zeiven van
woede en ongeduld, en kon nauwelijks het
oogenblik afwachten.dat hem nogmaals tot
werkdadig handelen zou oproepen.
Ook in de bureelen van den regements-
kommandant von Hohnegg heerschte groote
drukte en bedrijvigheid; de overste zelf was
daar bijna den geheelen dag aan 't werk, en
gunde zich nauwelijks eene enkele minuut
om met zijn kind samen te zijn. Toen hij nu
lieden middag Leonore onverwacht in haar
hoogst eenvoudig ingericht kamerke kwam
opzoeken, sgrong zij verschrikt op, in de
vrees dat het lang verwachte scheidingsuur
Ne.-.., mij si. hei is nog i.i o
ver, begon de overste in antwoord op de
stomme, en toch zoo welsprekende vraag in
de oogen van zijn lievelinge. Nu, als het
war, dat er aldaar ernstige onlusten zouden
kunnen ontstaan.
Te Hoboken heeft het gebelgde volk
luidruchtig zijne meening doen kennen tegen
over de schandalige benoeming van den
schoonzoon van den ouden vischmarchand
Kobe Van den Bemden.
Te Mechelen wil men de kiezingen
verbreken, om met geld en geweld, omkoo-
perij en schelmerij de bovenhand te bekomen.
.en het ministerie laat dit alles maar gebeu
ren.
Te Oostende vernietigde de boerenlum-
melachtige deputatie, de kiezingen van den
17 9bre 1.1. alhoewel eene meerderheid van
600 stemmen.
De brugsche fanatieke dompers vinden dat
er... druk... druk drukking is geweest van
wege het bureel van weldadigheid 1!
In den loop van 30 dagen moeten dus nieu
we kiezingen plaats hebben
Te Antwerpen houdt men gedurende
drie maanden de gansche stad in opschud
ding, ja poogt men allerlei kleine Jezuïten-
trukken uit te vinden, om den populairen
Jan Van Rijswijck... later te moeten be
noemen
De bisschoppelijke domkoppen met Schol
laert aan het hoofd, spelen tegenwoordig een
zeer, ja een allergevaarlijkst spel, dat soms
heel en al tegen hunne gepleegde politieke
aanslagen zouden kunnen keeren.
Men heeft reeds gezien wat er te Hoboken
gebeurde en honderd maal erger zou het
kunnen toegaan te Antwerpen, Mechelen en
Oostende, moest men dezelfde onrechtvaar
digheid plegen.
Burgemeesters afstellen die anders niet
deden dan hunnen plichtkiezingen verbre
ken zonder wettige redenen, zijn van die
ongehoorde aanslagen op de vrijheid, die zeer
erge gevolgen kunnen hebben.
Of denken Schollaert en Cie dan, dat de
Belgen hunne onrechtvaardigheden zoo maar
eenvoudig weg zullen laten bedrijven
Ze spelen met vuur, de fanatieke dompers
en zouden zich deerlijk kunnen verbranden.
oogenbiik eens daar is, zullen we ons niet
noodeloos verdretig maken; mijn dappere
kleine zal zeker blijk geven dat er soldaten
bloed in hare aderen vloeit. Buitendien zal
de scheiding, naar wij hoopen, niet van lan
gen duur zijn wij zullen, zoo God wil! een
spoedig en vreugdevol wederzien vieren. Tot
dien tijd leeft ge bedaard en stil onder de
bescherming van uwe tant, die ik gisteren
reeds verzocht heb u van hier te komen
halen en naar ons oud geliefkoosd Hohnegg
te geleiden
En dan neemt gij uw ontslag, niet
waar? riep Leonore, terwijl zij haar vader
hartelijk omhelsde, en dan blijven wij altijd
hij elkander
Ha! ha! lachte de overste, en streek
daarbij liefkoosend met de hand over de
donkere krullen van zijn kind; ik voor mij
wil mij niet zoo zeer hechten aan het droom
beeld van een altijddurend gelukkig bijeen
zijn. Want er zal zeker eens een onverschrok
ken ridder op ons kasteel komen, die naar
de hand mijner schoone burchtvrouw dingt
t; ik zal ui ij a a;
want Uat is 's wereld's loop
Wordt voortgezel.)
HET WEEKBLAD
