FAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad VADER EN SCHOONZOON Zaterdag 9n Mei 1896. Nummer 19. Verschoven. De kloosters in Belgie. Gemeenrekieziugen ie Frankrijk Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100 Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden .eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als- ^mede die voor het buitenland worden*ont,vangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaarnde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. De Provinciale Kiezingen zullen dit jaar, niet volgens oud en loffe lijk gebruik plaats hebben veer tien dagen voor de Kamerkiezingen, maar op eenen later te bepalen da tum na de algemeene verkiezingen. Ze zijn dus. verschoven. Waarom? Wil men in hooger krin gen van de wet niet meer van over twee jaren, en is men van zin er eene nieuwe aaneen te knoeien In dit geval getuigt zulks niet voor de werkzaamheid en den verlichten iever van Ministerie en Kamers, wier achting bij het volk daardoor weeral niets te winnen heeft. Of is men misschien bang gewor den aan hooger hand, dat de uitslag der provinciale kiezingen de veroor deeling mochte zijn van de politiek der regeering, van het klerikaal stel sel tot het uiterste? De zwartjes van het geheele land zijn in staat, beter dan wie ook den geheimen toestand der gemoederen te kennen. Zouden zij het alarm gegeven hebben 1 Er zal toch weer een eindje wel moeten gestemd worden om de machten der provincieraden te verlengen, mits zij in de maand Juli in gewone zitting vergaderen moeten. Bang? Zouden de lderikalen kun nen bang zijn? Is het niet belache lijk zulks te durven denken? De vrij zinnige tegenstrevers zijn meer ver deeld dan ooit. Te Brussel schijnt men er voor Een verhaal uit Bluchers tijd. Allean de vrede, die de verbonden legers naar hunne haardsteden terugbracht, kon haren angst verdrijven, haren twijfel oplos sen; misschien kon de aangenomen zoon haars vader, als zij hem in haar vertrouwen nam, hij, wiens woord zeker van grooten invloed op haar vader, eene voorspraak van hare liefde voor Waldenburg worden. Met die hoop troostte zij zich De laatstgemelde avond, mengden zich weêr smartelijk zoete herinnering tusschen de diepzinnige beschouwingen van het hoek waarin zij las. De letters dansten voor Leo- nore's oogen, haperend hield zij een oogen- blik op, en zeker zou zij een afkeurend woord uit den mond der strenge tante over hare ongewone onophoudelijk niet ontgaan zijn, had niet duidelijk het rollen van een rijtuig beider aandacht getrokken. Leonore werd bleek en beefde zichtbaartoch sprong zij op, en met den jubelkreet: Daar is vader! snelde zij de kamer uit, de trappen af, en in 't volgende oogenblik lag zij in sprakelooze ontroering, in de armen haars vaders. Ook de overste was niet in staat een woord uit te brengen. Innig klemde hij de sierlijke gestalte aan zijn hart, en droeg haar de breede marmeren trappen opeerst betaald om door onderlinge twisten de klerikale verdrukkers aan het hoofd te behouden. Te Antwerpen schijnt men den strijd met gekruiste armen te willen aanzien Te Nijvel en Philippeviile ligt men Ook al overhoop En toch zijn de politieke fouten van het Ministerie zoo talrijk, zoo zwaar wichtig, dat de vrijzinnige partijen ze maar wat kloekmoedig hebben in te roepen om zelfs de buitenbevol king overal tegen de klerikalen te zien opstaan als één man. Herinne ren wij slechts de broodbelasting, het behouden van de militieloting met al hare schreeuwende onrecht vaardigheden, en de wet der vier eerloosheden op de gemeentekiezin- gen, welke door de gansche bevol king zoo hevig gevoeld worden. De klerikalen zijn ervan overtuigd dat ook de dorpelingen te winnen zijn voor al wie met een volksgezind programma strijdt, het wezen dan liberalen, socialisten of christen de- mokraten. En daarom vreezen de klerikalen dat eenige hunner klerikale deputa- tiën, bij de provinciale kiezingen mochten omgebuiteld worden, wat een al te slecht effekt zou maken voor de Kamerkiezingendaarom, de provinciekiezingen verschoven, was het wachtwoord Zullen de vrijzinnigen van het ge heele land de les begrijpen en er nut uit trekken? De kans is schoon; laat het bijtreden van al de bedienden en de ver schijning van de tante in hare gewone sta tigheid, voerde vader en dochter in het te genwoordige terug. Leonore wendde zich nu bijkans verschrikt naar de deur, richtte daarna een vragenden blik op den vader, die haar terstond begreep en getroffen sprak: Gij zoekt hem, bij una de beveiliging door den Allerhoogsten, mogen wij dit weêrzien toch wel vierenDe edele heeft, helaas, mij nog niet kunnen vergezellen, doch overmorgen, bij gelegenheid van het gebooriefeest zijner zuster zal hij hier ko men mijnerzijds mocht ik dat verlangen niet meer tegengaan en zie eens! daar komt nog een, wien het ook zoo is gegaan Tot schrik der tante kon Leonore de stem haars vaders niet weerstaan, zij snelde ha ren geliefden Kasper te gemoet, omarmde hem, en groette hem met de teederste na men. Den ouden trouwen bediende vlooiden de heldere vreugdetranen in den grijzen knevel, en bij kou slechts in onsamenhan gende woorden zijne aandoening uitdrukken. God vergelde 't uach mijne weerde, beste freule! O die vreugde, die vreugde! O freule Lore De eerste avond en de volgende dag ver liepen voor Leonore in bange onrust; nadat de eerste storm der vreugde voorbij was, trachtte zij tijding over Waldenburg in te winnen, maar Kasper ontweek ,het gestadig j men ze voorbijgaan, zoo zal men de fout a's onvergeeflijk aan de onhan delbare dwarskoppen mogen wijten, die sedert zooveel jaren reeds het papenjuk over ons vrijzinnig België verlengen. In 1846 telde men in Belgie 137 kloosters en 11.968 kloosterlingen. In 1890 was hun getal gestegen tot met meer dan 3Ö.ÖOÖ kloosterlingen. Welk hunne rijkdommen zijn, weet niemand. Buiten de eigentlijke kloosterge bouwen, zijn er nog een aantal onroerende goederen die ingeschre ven staan op den naam van een kloosterling of van een leek, maar die eigentlijk tot deze of gene ge meenschap van kloosterlingen toe- behooren. En dan de roerende goederen t Tot hoe vele millioenen en millioe- nen beloopen zij Nu en dan eens, in geheel bijzon dere gevallen komt men te weten welke waarden dit of geen klooster bezit. Zoo was het geval onder anderen, met de broeders Alexianen van Leu ven, toen hun klooster door eenen brand werd vernield. Er werd bestatigd dat die echte en vrome volgelingen van Christus, die zegde Mijn rijk behoort tot de aarde nietvoor meer dan één' millioen met haar alleen te zijn; het was duidelijk dat hij niet wilde ondervraagd worden, niets zeggen wilde; Leonore's angst groeide dan ook met elk uur aan. De laatste helft van den nacht voor Leo nore's geboortedag was slapeloos voor haar voorbijgegaanten 5 ure 's morgens boorde zij een rijtuig over bet voorplein rollen, en toen zij terstond daarna vaders en Kaspers stemmen meende te hooren, vermoedde zij, dat de onbekende broeder zoo even aangeko men was. Door bekommering gekweld, kwam zij snel tot een besluitzij stond op, kleedde zich in allerijl volkomen aan en verliet zacht, om de daarnaast slapende tante niet te sto ren, haar slaapvertrek. Zonder gerucht den langen gang doortrippelend, opende zij op 't eiude daarvan eene deur, en stond in 't volgend oogenblik voor den verbaasden Kas per, die op zijn gemak een pijpje rookende, juist zijn ontbijt had gebruikt. Blijf maar rustig zitten, Kasper, sprak Leonore haastig, en zie mij niet aan, alsof gij een spook aanscbouwdetGij weet wat mij tot u voert, wat reeds sedert maanden mijne zielrust, en vrede ontrooft! Wat is er gebeurd.' Waarom weigert gij mij antwoord te geven Ik verlaatu niet voor ik alles weet! hebt gij mij ooit lief gehad, spreek dan! Sedert den slag van Ligny bekwam ik, strijdig met beurswaarden bezaten En ze waren met 10 of 12! Dat millioen was cent bij cent bijeenge bracht door hunne voorgangerselk jaar waren de kroozen erbij gevoegd en zoo ook is het overgegaan in de handen van de volgelingen dier kloosterlingen, die het op hunne beurt, met zijne jaarlijksche aanwin sten, aan anderen zullen overmaken. Zoo worden de schatten en de rijk dommen, die aan kerk en aan kloos ters toebehooren, bewaard en van geslacht tot geslacht overgebracht. Ten eeuwigen dage, bij verschil van al andere rijkdommen, zijn ze aan den handel onttrokken. Zóo wordt ook de algemeene rijk dom gedurig verarmd ten voordeele der kerk, ten nadeele van geheel de natie. De zegepraal der Socialisten te Roubaix Bij de gemeen tekiezing die Zondag te Roubaix plaats greep, zijn de socialisten overwinnaar gebleven De uitslag der kiezing levert de volgende cijfers op Socialistische lijst Van 9800 tot 9800 stemmen. Lijst der vereenigde republiekeinen en katholieken, van 8200 tot 8300 stemmen. Citoyen Henri Garette, socialistische bur gemeester van Roubaix, bekwam de meeste stemmen, zijnde 9864. Te Rijsel beefi er eene balloieering plaats. De socialisten bekwamen 8000 stem men de republikeinen, 10.000; de munici pale lijst, 6000. uwe belofte, geen meêdeeling over Walden burg; wist gij mij niets te zeggen, of durfdet gij niet Onmogelijk kon men uit de afwisselende trekken van Kaspers gelaat opmaken wat in zijne ziel omging? eindelijk knipte hij verlegen met de oogea, floot toen een paar malen en sprak half binnen 's monds Mijnheer de overste. Ha, 'twas alzoo mijn vader die u ver bood te spreken? zoo viel Leonore hem op smartelijken toon in de rede. Na goed, dit een zult gij mij toch wel mogen zeggen eeft hij Is hij naar ziju vaderland weder gekeerd Kasper staarde eenige oogenblikken pei- zend voor zich heenplotseling scheen hij op eene gedachte te zijn gekomen, om zich uit de verlegenheid te redden, en zijn 'gelaat eene uitdrukking van geheimzinnigheid ge- vendo, zegde hij De luitenant Waldenburg is verdwe nen en.... Gevangengroote Godin gevangen schap! riep het beangste meisje met sidde rende stem, terwijl zij, bijna in onmacht, tegen de muur leunde. Maar er is toch nu vrede, de gevangenen worden immer uitge wisseld, dan moeten zij hem immers ook vrij laten [Te vervolgen HET WEEKBLAD (12® Vervolg.

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1896 | | pagina 1