VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws» Handels- en Annoncenblad.
Nationalen Bond
Veertiende jaar Zaterdag 10° Juni 1899. Nummer 24.
A. S. en E. V.
De bijtreders van IJper
en omliggende zijn ver
zocht de vergadering bij
te wonen, die zal plaats
hebben op Zondag lln
Juni, om 11 uren 's mor
gens, in bet Bronzen
Hoofd
Vastberadenheid van M. Loubet
Edmond VAN HOVE
De ongerijmdheden van
ons Kiesstelsel.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent
per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100
Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als
mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicilé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht allo hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
on onderteek end toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
VOOR
DAGORDE
Voorstellen van manife-
statien.
Niettegenstaande de bedreigingen
M. Loubet zegt voort te gaan tot het
einde. Zondag zal hij de groote paar-
denloopstrijden van den Grand-Prix
bijwonen.
Nu dat er gevaar bestaat, is mijn
plicht afgeteekend, verklaarde hij.
Dat mijne vijanden, daar ik er heb,
overtuigd wezen dat ik mijn mandaat
tot het einde toe, zal vervullen,
De gemeenteraad en de Univer
siteit van Parijs zonden adressen van
hulde aan den president der Repu
bliek en schandvlekten het samen
raapsel van al de partijen die oproer
willen overwekken.
Het arrest van het Verbrekingshof
uitgeplakt.— Stemming
Met 307 stemmen tegen 212stemde
de Fransche kamer dat het arrest
van hetVerbrekingshof, welkDreyfus
voor een anderen krijgsraad verzendt
en hem reeds gedeeltelijk in eere her
stelt, in al de gemeenten van Frank
rijk zal worden aangeplakt.
De Sfaxnaar het Duivelseiland.
Een telegram uit Post de France
meldt dat de Sfax er gisteren om 10
uur vertrok naar het Duivelseiland.
Dreyfus en de krijgsoverheid.
Zondagavond werd Dreyfus aan de
krijgsoverheid overhandigd. Hij zal
op het Koninklijk eiland verblijven
tot Donderdag avond. Dan zal hij in
schepen op deSfax, hetschipdat hem
naar Frankrijk moet overbrengen.
Ontscheping van Dreyfus.
Te Brest werden er reeds maatre
gelen genomen voor de ontscheping
van Dreyfus. Het schip verlatend,
zal kapitein Dreyfus overhandigd
worden aan den gendarmeriekapitein
Pevrée, bevelhebber der brigaden van
het arrondissement, die hem naar
Rennes zal brengen.
Terugkeer van Zola.
Zooals wij reeds mededeelen is Zola
uit Engeland weergekeerd te Parijs,
na 331 dagen ballinschap. Zondag
avond is hij aangekomen en stapte
rechtstreeks af in zijne woning.
Hij schreef aan den prokureur-ge-
neraal dat hij bereid is het vonnis te
ontvangen van 18 Juni 1898, dat hem
bij bestek veroordeelde tot een jaar
gevang en 3,000 fr. boet. om te heb
ben geschreven al wat nu waarheid
is geworden.
M. Zola weigert hetzij wien teont-
vangen Het gouvernement doet de
woning van den grootenromanschrij
ver bewaken, om hem te beschermen
tegen den mogelijken aanval van een
razenden nationalist.
Het arrest kwam hem maandag
namiddag toe, maar daar Zola tien
en zijn werk.
dagen heeft om er tegen in beroep te
gaan, zal hij dit natuurlijk doen en
metgelukwenschingen worden vrij
gesproken, het zij voor, het zij na
het proces Dreyfus te Rennes.
Voor het huis van den grooten
romanschrijver werden gisteren door
eene dame rozen gestrooid.
Mathieu Dreyfuswevdalleenmaan
dag tot hem toegelaten om hem ge
luk te wenschen en had met hem een
langdurig onderhoud.
Dreyfus aan boord van le Sfax
Het is zondag 11 Juni dat de Sfax
Cayenne zal verlaten. De overtocht
der Salut-Eilanden naar Brest zal 14
dagenduren. Het is dus op 26 Juni
dat de Sfax te Brest kan aankomen.
Aan boord zal kapitein Dreyfus
onderworpen worden van een regiem
gelijkend aan dat welke eertijds werd
toegepast op luitenant Segonzac,toen
deze uit Frankrijk naar Senegal voor
een krijgsraad werd gezonden.
Dreytus zal er eene officierskabien
betrekken waarin zijne maaltijden
hem zullen worden opgediend. Op
het dek zal hij 's namiddags van 1
tot 4 uur mogen wandelen.
Onder liet cijnsregiem waren alle
Belgen bekwaam om hun oordeel te
vellen op 21 jarigen leeftijd, in alle
kiezingen.
De 42 frank en centiemen die men
moest betalen om kiezer te zijn, ver
dwijnen, en met eens verdwijnt het
verstand aller Belgen van dien ou
derdom, 't zij ze den cijns betalen of
niet.
Maar ons kiesstelsel wordt nog be-
spottelijker, wanneer men nagaat
dat men op 25 jarigen leeftijd be
kwaam is om Kamerleden te kiezen,
terwijl men dertig jaar moet zijn om
een gemeenteraadslid te benoemen.
In China zelve zou men het stelsel
te Chineesch vinden.
Treedt men in den grond der zaak
dan vindt men niet alleen belachelij
ke tegenstellingen, maar eene ge
wilde j opzettelijk gezochte onrecht
vaardigheid.
Weihoemen moet dertig jaar zijn
om een gemeenteraadslid te benoe
men, terwijl men op dien ouderdom
reeds soldaat geweest is, gehuwd kan
zijn, en vader van familie, terwijl
men fabrikant, officier, werkman van
talent, beroemde kunstenaar, pro
fessor van eene hoogeschool kan
wezen
Met dit stelsel zou Christus zelve,
die maar 33 jaar oud werd, groot ge
vaar geloopen hebben nooit zijn
kiesrecht met ééne stem als 't wel
gingte kunnen uitoefenen.
M, Vandervelde, de leider der so
cialisten, was geen kiezer voor de
gemeente als hij reeds Kamerlid was.
Dit al is te opzettelijk gezocht op
dat iemand het langer zou durven of
kunnen verdedigen.
Maar men profiteert ervan en men
zwijgt.
Maar wij zwijgen niet. De jonge
lingen, de volwassene mannen van
25, 26 en 27 jaar, moeten protestee-
ren tegen de beleediging, hen als on-
bekwamen te beschouwen op eenen
leeftijd dat zij in de volle kracht zijn
naar het lichaam en naar den geest.
Binnen kort zal de strijd voor het
Zuiver Algemeen Stemrecht mis
schien heraangevangen worden,
krachtiger en nijdiger dan ooit.
HET WEEKBLAD"
3de VERVOLG.
Inderdaadwie zich eens te meer wil overtuigen,
vergelijke Memline's Sybilla (1) met VanHove's
Brugsche vrouw uit de I5e eeuw (1889). Hiervoor
heeft Mevrouw VanHove zelve tot model gediend
doch geheel gekostumeerd en in dezelfde houding
als de vermaarde Sybilla Welnu, het verschil
der "wezenstrekken daargelaten, is de gelijkenis
van procédé allertreffendst en de schilder, die de
begoocheling bij den toeschouwer zoo verre kan
drijven en de vergelijking met zulke Meesters door
staan, moet met een ongemeen talent begaafd zijn.
Om daarmede in te stemmen is de critiek het
eens. Aldus Verdavainnes in La Fédération artisti-
que: M. VanHove rests fidéle 4 ses archaïques
recherches. On pourrait dire de lui ce que Taine a
écrit, parlant d'Ingres II a vécu comrae un plor,-
geur sous la cloche, fermant les fentes, par oü l'air
du dehors eüt pu entrer. Van Hove vit du passé:
son Borloger est d'une autre époque, du 15« ou 16«
siècle. C'est fini, précis, achevé et parachevé et
Verboden nadruk.
(1) Kortheidshalve aldus geheeten, omdat het
personage ais Sybilla afgebeeld wordteigenlijk is
't het portret van Maria, tweede dochter van Wil
lem Moreel en van Barbara van Vlaenderbergh,
gezegd van Herftvelde. Het dagteekent van 1480,
bevindt zich in St Janshospitaal te Brugge en meet
0,37 X 0,27.
nullement déplaisant. II y a 14 une énorme dépense
de talent.
Ook Boussenot in La Revue du monde latin
Les têtes pastichées des aïeux de M. Van Ilove,
ces grands Plamands, dènotent une habilleté et une
science indiscutables en Gustave Lagye in La
Gazette: Van Hove, remontant aux gothiques,
pousse trés loin le scrupule d'analyse, dans l'étude
de la figure humaine. Son portrait, doux et lacté.
baigné de lumière püle, est dólicieux.
Vooral de Fransche critiek, die weinig ofniets van
ons Vlaamsche gemoedsleven af weet, heeft Van
Hove die navolging der Ouden tot een grief aange
rekend. Zulks is even ongepast als ongegrond.
Vooreerst moderniseert Van Hove zijne scheppin
gen, waarvan hij enkel het onderwerp in 't verleden
gaat zoeken. Vervolgens blijft het de vraag, of zul
ke doenwijze wel laakbaar isofwel hetgeen de
Ouden maakten beteekent niets en dan hebben wij
ongelijk hetzelve met eene godsdienstige trouw te
bewarenofwel is hun werk onze bewondering
overwaardig en dan kan't geen kwaad, dat er nu
nog artisten leven, die schilderen als Van Eyck,
Metsys, Memlinc en Holbein. Voor eiken ridder
der verfkwast is nu ook precies zóóveel talent niet
weggelegd
Dat meent juist het Journal des Beaux-Arts,
wanneer het schrijftVan Hove se cantonns et
s'affirme dans un genre, qui me parait devoir vivre
plus loDgtemps que l'A-peu-près, cornme on le com-
prend aujourd'hui et qui est si propice aux médio-
crités. Van Hove joue serré il a tous les atouts
pour lui: la composition, la couleur et surtout le
dessin. Qu'il se console s'il n'a pas pour lui les apö-
tres du débraillé I il est dans le camp de ceux qui
ne peuvent plus mourir.
En op eene andere plaats Je ne dis pas que
tout le monde devrait peindre csmme Van Hove;
ce serait d'aborddifficile et puis fatiguant pour
le public. Mais il n'est pas mauvais d'avoir au sein
de l'école moderne un ressouvenir vivantde Quin-
tin Metsys. J'en connais plus d'un qui prófére cet-
te perfection inouïe, au laissé-aller et au débraillé
de MM. tel et tel.
Bij zijne intrede in de kunstwereld, toen hij zich
hoofdzakelijk op het schilderen naar den trant der
Ouden toelegde, scheen Van Hove voor zijne por
tretten enkel een drietal kleuren wit, zwart en
bruin, op zijn palet te spreiden in zijne laatste
wijze integendeel, de Madona's, is hij volop plem-
airist geworden en werkt met al de tonen eener rij
ke kleurengam. Daartusschen in, heeft hij eene
derde manier aangedurfd, volgens mij de verdien
stelijkste, waarin hij krachtig bewezen heeft, dat
hij niet uitsluitend van de gothieken moest afleeren
om als zelfstandig kunstenaar zijnen weg te ba
nen. Wij bedoelen die werken van grooteren om
vang, als Galilaeus bij den Kardinaal van Siëna
(stadhuis te Brugge;) De E. Maagd de Kunsten be
zielend (1893)het veelluik, met het Laatste avond
maal als middenstuk, in de St Gilliskerk te Brugge
(1896) en zijne tripticons, waarvan hij zich eene
specialiteit schijnt te maken.
Als wij de reeds vermelde Heks en Moedermaagd
voorbijzien, welke in zijnen eersten trant behandeld
zijn, treffen wij eene reeks eompositiën aan, in de
welke Van Ilove er zich schijnt op toegelegd te
hebben eene wijsgeerige gedachte, het afgetrok-
kene, het onstoffelijke, door middel van gepaste
personages of tooneelen, voor te stellen of vatbaar
te maken.
AldusAlchemie, TooverkunstScholasticadat
in de wereldtentoonstelling van Parijs, in 1889,
eene derde medaille verwierf en thans in het Ber-
lijner museum prijkt. Behendige uitvoering, heel
in overeenstemming met den aard des onderwerps
zal men dit werk niet ontkennen. Het eenige, wat
daarin niet gothiek is, zijnde.... weelderige vor
men van Ghislena Lievekindt (episode uit de plaat-
lelijke geschiedenis van Belle, in Fransch-Vlaan-
derenj, die aan het onderzoek naar het gevreesde
duivelsmerk, stigma diabolicumonderworpen
wordt.
Les figures de cette fort belle allégorie, zegt
nagenoeg Haraucourtin Vindépendance beigesont
d'un art extraordinairement curieux et savant,
peintes avec une volontó d'óvoquer les siècles an
ciens et la vieille gloire de Flandre et de Hollande;
les têtes de l'alchimiste, du soolastique, celles du
clerc et du docteur, on les dirait détachóes d'un
tableau de Holbein le jeune,... enz.
Mkdard Verrest. Wordt voortgezet).
