T—
VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws- Handels- en Annoncenblad
Orgaan der Liberale verbintenis van Yper en het Arrondissement
EENDRACHT MAAKT MACHT.
MANIFEST VAN HET MARNIXCOMIT tfclT
VERSPREIDING VAN GEDACHTEN VAN RECHT EN VRIJHEID.
VOORDRACHT.
het beleg van pekin.
Zestiende jaar
Zaterdag 11" Januari 1902.
Nummerg
xox
LEEST OIsTZEItT FEUILLETON!.
Door bedrog aan 't roer.
STADSNIEUWS.
Staat der bevolking van Yper.
AbonnementsprljB voorop betaalbaar 3.00 fr. por jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent
Sper drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz 4 fr. per O'
Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, tty uitzondering der beide .Vinanderen, als
mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamd?-''Veis uitwin: tegen Vrijden vr'
co onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet
opgenomen.
y-Üterfae"^'
mannelijk.«"Vjrnetnen.met genoegen dat de lieer LÉOPOLD MERGHELYNCK,
heden avond. Zaterdag 111 Januari, ten
8 ure, eene schoone XOORDRACHX zal geven met afbeel
dingen, in de groote Pauwelszaal, op de Halle.
ONDERWERP
Iedereen herinnert zich nog dat M. L. Merghelynck in die stad ver
bleef gedurende de gruwelen die er plaats hadden.
De Voordracht zal dus zeer aantrekkelijk zijn.
De heer Hermann Durnont, de ijverige se-
kretaris der Liberale Associatie van Brussel
heeft een studie in het licht gegeven die zeer
wetenswaardig en vooral voor de opr asitie-
partijen in België van overwegend gewicht
is
Zooals ieder redeneerend mensch, uitgeno
men een half dozijn opstellers van de BruS-
selsche Chronique en een groepje socia
listische heethoofden, brengt de schrijver
hulde aan het grondbegin der Evenredige
Vertegenwoordiging, waardoor uit onze kie
zingen de schreeuweudste onrechtvaardighe
den werden geweerd en die ten minste aan
elke ernstig ingerichte partij recht op verte
genwoordiging schonk.
Onnoodig, overigens, hier aan te dringen
op de waarde eener kieshervorming die men
in Frankrijk en elders reeds navolgen wil.
Maar zoo on^wVrtijgenoot het princiep
naar waarde hoogschat, beknibbelt hij met
reden deszelfs onvolmaakte toepassing en
bewijst proeven op de som, hoe de klerikale
partij hier wêer, bij middel van trukken,
heel het deksel langs haren kant getrokken
heeft.
Houden wij ons een oogenblik bezig met
cijfers welke de heer Dumont voorbrengt en
die hij ontleend heelt aan de ollicieele opga
ven van het goevernement, wat stellig zeg
gen wil, dat hun juistheid en echtheid niet
in twijfel kunnen getrokken worden.
In de laatste wetgevende kiezingen behaal
den,de drie oppositie partijenliberalen, so
cialisten en kristen-demokraten een nog al
vrij aanzienlijker getal stemmen dan de kle-
rikalen. Hier volgt het bvwjjS:
Liberalen, 498,799 stemmen; socialisten,
461,295; kristen demokraten, 61,217.
Te samen 1,021, 311 stemmen.
De klerikale partij bekwam 993,985 stem
men, dus 27,366 minder dan de drie groepen
der anti-gouvernementeelen te samen.
Volgens een juiste verdeeling zouden dus
de verschillende partijen recht hebben ge
had op het volgende getal Kamerzetels
Liberalen 38; socialisten 35; kristen de
mokraten 4, of te zamen 77de klerikalen
slechts op 76.
En niettegenstaande de grootere getalsterk
te der anti-gouvernementeelen, blijven zij
minderheid in het Parlement en wordt het
Staatroer in handen gehouden door een par
tij die de meerderheid der kiezers tegen
zich heeft.
Kan men een ongehoorder feit uitdenken,
een ongehoorloofder knoeierij verzinnen?
De eenvoudige burger ie het in 't rekenen
nooit verder gebracht dan tot den regel van
vier, zelfs de ongeletterden die nog met
ki uiskens optelt en aftrekt, zullen het maat
niet begrijpen hóe het godsmogelijk is van
een minderheid een meerderheid te maken
en, desnoods omgekeerd. Voor de klerikalen
is niets onmogelijk, bijzonder op het terrein
van kiesbedrog. Ze weten de zaakjes altoos
derwijze te regelen, dat de profijten in hun
kraam terecht komen.
Inde toepassing der Evenredige Vertegen
woordiging hebben zij een middel gevonden
om hunnen winkel te bevoordeelen ten koste
der oppositiepartijen,
Dit middel is het kiesquotient.
Men weet dat elke partij in de wetgevende
kiezingen een zeker getal stemmen moet be
halen, verschillend volgens de belangrijk
heid der arrondissementen, om een zetel te
bekomen. Veronderstellen wij dat dit kiescij-
for voor een arrondissement 5000 zij. Welnu
de kiezersgroep welke 9000 stemmen zou
behaleo, krijgt slechts ééa zetel, terwijl de
4000 overige stemmen vervallen enten goe
de komen aan de partij die het hoogste quo
tient overhoudt.
Ons tegenstrevers meesters in de knoei-
kunst, hebben op voorhand berekend, ge-
zien de gebrekkige verdeeling der kiesom
schrijvingen, dat zulke schikking hun moest
bevoordeelen. Inderdaad, de liberalen verlo
ren alzoo in de laatste kiezing 124,757 stem
men; de socialisten 85,278 en de kristen-de
mokraten 50 500 of 260,535 stemmen te za
men.
De klerikalen verloren er slechts 73,402.
Db heer Herman Dumont besluit uit deze
onweerlegbare cijfers, dat de klerikalen het
bewind nogmaals door bedrog bemachtigd
hebben en een geschiktere en eerlijkere ver
deeling der kiesomschrijvingen zich opdringt
Wij zullen kortelings op zijne belangrijke
studie terugkomen en doen uitschijnen van
hoe luttel krachtinspanning het zal afhangen
om bij de eerste gelegendheid de klerikalen
van het bestuur te werpen. J.
De Moniteur van 31" December 1901,
heeft de officieele cijfers gegeven van 's lands
inwoners, per gemeente, volgens de volk
stelling van 31 December 1900.
Wanneer wij die cijfers nazien en verge
lijken met degene der telling van 1890, be-
statigen wij dat de bevolking van West-
Vlaanderen vermeerderd is van 58,323 in
woners.
In dit cijfer is het arrondissement Yper
voor 2998 begrepen.
Al de steden onzer Provincie hebben hot
getal van hare inwoners zien aangroeien.
Dixmude en Poperinghe alleen, maken uit
zondering, als hebbende eene bevolking min
der dan in 1890.
Langemarck, de grootste buitengemeente
van ons arrondissement, heeft insgelijks
verloren.
De stad Y'per heeft zeer weinig gewon
nen: Van 16311 inwoners die zij telue in
•1890, had zij op 1" Januari 1901 slechts
16552, dus eene vermeerdering van 241 in-
vï jaar. 'T is weinig voor de
een arrondissement. Men
en dat onze stad eerder eene
liergaan heeft of liever op-
j'pzicht van bevolking, te
woners, in
hoofdplaats
mag zelfs zeg
vermindering oil
houd zich, onder1
ontv, ikkelen, alhoewYq ons klerikaal bestuur,
in alle omstaudighedX^ het tegendeel ie-"
weert.
Y\ ij hebben ons de getroost de
jaarlijksche verslagen 'aster ae„n ,stand der
stadszaken te raadplegen cn dez..- --ehijm r.
onze meesters gelijk te geven. Volgens aejj
verslaggever waren op 31 December 1890
in onze stad 16505 inwonersmaar dit ge
tal komt niet overeen met het officieel cijfer
van den Moniteur. Wij zien nog verder,
dat te rekenen van 1893 eene vermeerde
ring van bevolking aangeteekend staat die
gemiddeld tot 128 inwoners per jaar be
loopt. In het verslag van 1899, is het getal
inwoners op 31 December 1899 tot 17,373
geklommen
Dit cijfer kan men zeer moeilijk voor
juist aannemen, vermits een jaar later, (31
December 1900) de algemeene telling slechts
op 16552 inwoners uitkomt.
Tusschen dit cijfer dat officieel is en het
geen van 17,373 dat in stads verslag voor
komt, bestaat er dus een verschil in min
van 821 inwoners.
Moesten wij hieruit besluiten dat onze
stadhuisbazen le lasteubetalers willen doen
gelooven dat onze stad. in voorspoed leeft,
terwijl zij haar, onder hun hatelijk bestuur,
integendeel ruïneeren? Ofwel moeten wij
veronderstellen dat de bevolkingsregisters
slecht gehouden zijn en nog altijd als inwo
ners tellen de Yperlingen die, bij honderden,
sedert menige jaren onze stad hebben ver
laten en in Frankrijk verblijven?
Zou het Journal of het Nieuwsblad ons
daarover geene inlichtingen kunnen geven?
Wat hier ook van weze, iedereen weet
dat veel welstellende huisgezinnen, zoo wel
katholiek, als liberaal, sedert gënige jaren
onze siaa hebben verlaten, wars eener ha
telijke politiek van dwang, partijdigheid,
vervolging en uitsluiting en omdat.zij «iet
blindelings het hoofd wilden buiken voor
de klerikale kliek van ons stadhuis aan
wier hoofd thans een Poperinghenaar en een
Bruggeling kraanhalzen.
En door wie zijn de Yperlingen die aan
hunne geboortestad vaarwel gezegd hebben
vervangen geweest? Door eenige nonnen,
krankzinnigen en vooral eene menigte ba-
hoeftigen aangetrokken door do maandgel
den die twee machtige en millioenen rijke
r
HET WEEKBLAD
•MVUV UIVJ »WV* 11V IT l/uivwuuuu WA «V/4» Vü» uvv* v// O'
TEGEN DE ONVERDRAAGZAAMHEID
50
ovfnp*** 11
