VAI IJPEREN IN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Orgaan der Liberale verbintenis van Yper en het Arrondissement
EENDRACHT MAAKT MACHT.
Zeventiende jaar
Zaterdag 3" Januari 1903.
Nummer 1.
De grootste millioendieverij
dezer eeuw.
Zwarte Zielhonden.
De wet op de waagspelen.
Woorden vullen den buik niet
-wentspi^» voorop betaalbaar 3.00 fr per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. - Per 6 maanden 1 fr. 50 Per H maanden 1 fr. - Annoncen. 15 cent
far u regel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiem an por nummer. Afzon. Ie -i4k„ nummer* voor artikels en/ 4 fr per 100
AUe beric tea van verkoopmgen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingehfd. - De annoncen v-H,r Del in, t,r uiunnd-nn- r hei ie Vlaanderen als-
VMe dievoor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. - U<m ordt verzocht alle hoegenaamd anKols r,r, ,r.n Vrijdag middag vit
onder teek end toe te zenden. Artikelen ongeteekend of persennaliteiten bevattende u orden niet opgenomen
De Familie Humbert op weg naar
Frankrijk.
Ziehier verdere bijzonderheden over de reis
der Humberts's naar Frankrijk:
Van Sebastien zette de trein de reis voort
naar de fransche grens. Naarmate men de
statie van Hendaye naderde, vermeerderde
het aantal nieuwsgierigen. Geen incidenten,
dank aan de strenge ordemaatregelen.
Het publiek in de staties poogt de gelaat
strekken der Humbert's op te merken. In 't
algemeen is 't verloren moeite, want de gor
dijnen van den wagon zijn neetgelaten en niet
een lid der beruchte familie vertoont zich.
Eindelijk, zondag om 2 u. 25 m. kwam de
trein aan de statie van Hendaye, doch
de overlading der Humbert's
geschiedde er op Spaansch grondgebied, op
600 meters ongeveer der statie, om de nieuws
gierigen te misleiden.
Een belangrijke ordedienst was er inge
richt gewordenagenten, gendarmen en
doeaniers beletten de nieuwsgierigen te dicht
te naderen.
M. Hennion stapte het eerst uit den Spaan-
schen waggon. Hij wordt gevolgd door de
Spaansche en Fransche inspecteurs. Dan is
het de beurt aan Mev. Humbertdaarna vol
gen Maria Daurignac, de eeuwige bruid, en
Eva Humbert. Op dit oogenblik wilde een
veiligheidsagent de hand bieden aan Mej. Eva
om haar te steunen. Thérèse Humbert kwam
er tusschen en riep
Ik alleen heb het recht de hand mijner
dochter te nemen. De drie vrouwen sche
nen zeer vermoeid.
Daarna stapten Frederic Humbert en Emile
Daurignac in den Franschen waggon. Ro-
main Daurignac blijft de laatste en, alleen
van al de reizigers, schijnt bij geenszins af
gemat. Hij blijft goed geluimd.
De uitlevering.
De Fransche waggon, voortgespoord door
eene locomotief, werd naar 't machienendepot
der statie van Hendaye gebracht, waar de
uitleveringsformaliten werden vervuld.
Een proces-verbaal werd opgesteld, een
in het Fransch en een in 't Spaansch, waar
in tevens werden vermeld de juweelen, titels
en bagagies, wier inventaris werd opgemaakt
na de aanhouding.
Het ontbijt. De betoogingen.
Daar de trein te laat was aangekomen, kon
de correspondentie voor Bordeaux niet wor
den genomen. Het vertrek der Humberts uit
Hendaye werd er dus door vertraagd.
De uitgeleverden namen dus het ontbijt,
hun bezorgd uit het restaurant der statie. Zij
aten harde eiers, rostbeaf, gevogelte, kaas,
oranjeappelen en dronken wijn.
Al de gevangenen, behalve Romain Dauri
gnac, eten weinig. De laatste praatte weer
veel met de buffetbeambten.
Eindelijk, om 5 u. 3 m. wordt de waggon
vastgehaakt aan het achtergedeelte van den
express uit Parijs en vertrokken de gevan
genen. Buiten riep de menigte: Weg met
de dieven 1 Men zegt dat Mev. Humbert
alsdan in verontwaardiging zei: Welk een
hoop domkoppen
De reis naar Bordeaux wordt snel voort
gezet en de vijandige betoogingen worden
hernieuwd te Saint-Jean de Luz, Biarritz,
Bayonne.
Het is om 10 u. 10 m. dat de trein te Bor
deaux aankomt. Daar vertrokken de Hum
bert's om 10 u. 30 m., zoodat zij slechts om
7 u. 28 m., maandagmorgen, te Parijs zijn
toegekomen.
Te Bordeaux.
stapt M. Hennion voor eenige oogenblikken
uit en deelde mede dat de reis zonder inci
denten afliep. De Humbert's waren vermoeid.
Alleen Romain praatte gedurende heel de reis.
Te Parijs werueu voor de aankomst der
Humbert's belangrijke politiemaatregelen ge
nomen.
In zes celrijtuigen zullen zij worden over
gebracht naar de Gonciergerie.
De klerikalen gaan nog een opperste po
ging doen om het volontariaat voor totaal
bankroet te redden. Nu zij, tot hun groote
ergernis, moeten ondervinden, hat at het
getrommel in hun gazetten, maar geen vrij
willigers doet opdagen, hebben zij besloten
in alle arrondissementen komiteiten te vor
men voor de werving van volontairen en de
bescherming der soldaten.
Wat in den Patriote van verleden
Maandag te lezen stond over de stichting
van dergelijk komiteit te Hal, arrondisse
ment Brussel, zegt al genoeg over wat de
verdedigers van het fameuze Niemand ge
dwongen Soldaat met die nieuwigheid
zinnens zijn.
Tusschen het bestuur alléén van het ko
miteit te Hal, dat staat onder bet eerevoor
zitterschap van den heer Nerinchx, volks
vertegenwoordiger, bevinden zich niet min
der dan een half dozijn geestelijken Een
onderpasioorken van Hal, zekere Simons,
weri tot schrijver en een idem van Caster,
zekere Kennis tot schatbewaarder benoemd.
Verder vertegenwoordigen in het komiteit
de onderpastoor van Genechte de gemeente
Lembecq, de pastoor Vertongüe, ae gemeente
Buysiugen, de onderpastoor Meeusen, de ge
meente Pepigiieii en de pastoor Weckuyzen,
de gemeente Tourneppe.
Gelijksoortig komiteit beslaat ook reeds te
Sint-iNikolaas.
De Patriote kondigt aan dat in de vol
gende zitting afgevaardigden zullen aange
duid worden voor al de gemeenten van het
kanton. Het lijdt natuurlijk niet den gering-
sten twijfel, of er zullen alleen pastoors en
onderpastoors worden gekozen.
Ziedaar dus de Roomsche geestelijken als
wervers, als ronselaars, als zielhonden aan
het werk? Dezelve geestelijken die steeds het
leger nebben afgeschilderd als een school van
ontucht en goddeloosheid, en die immer zelf
geweigerd hebben de wapens op te nemen
omdat zij de kazerne beschouwden als een
reusachtige doos van Pandora, als een broei
nest van alle zonden en ondeugden 1
Altijd bebben de klerikalen verzekerd dat
er méér dan te veel jongelingen zich voor
de verdediging van het vaderland zouden
aanbieden, wanneer het vrij willigersschap
werd ingesteldZij willen gelijk halen, wat
hun dat ook moge kosten.
Eenmaal dat pastoors en onderpastoors
mèe de hand aan het werk slaan op den
buiten, mogen wij ons verwachten aan alles.
Wees er zeker van dat die heeren wel het
middel zullen vinden om in hun kanton het
aantal militianen bijeen te rakelen, noodig
opdat geen loting z >u moeten gebeuren. Zij
zullen tusschen hun parochianen elk jaar
het vereischte kon tingent uitkippen en dien
boerepjongens, welke soms niet al te veel
op het soldatenleven belust zouden zijn, die
goesting wel weten in te stompen.
Zou een parochiaan wiens zoon de ziele-
lierder als vrijwilliger heeft aangeduid, een
beetje tegenpreutelen, och dan heeft de "Eer
waarde immers maar den last der keus
tusschen de middelen om zulk weerspannig
schaap mak te krijgen: Pacht kwijt, nering
geboycot, en 't schuifke in den biechtstoel
nog op den koop toe
En zoo keereri we, onder 't regiem van
Niemand Gedwongen Soldaat stillekens
aan terug naar den goeden ouden tijd toen
de jongelingen met geweld naar de kazerne
werden gesleept 1
Thans echter zullen de ronselaars geen
oude ijzervreters zijn, maar wel dienaren
Christi die, terwille van het belang der kle
rikale partijhun jonge parochianen; stooten
in de kazerne, al zeggen ze zelf, dat het in
de hel nog fatsoenlijker is dan daar.
5 millioen fr. toelage aan Oostende
en 2 millioen aan Spa.
Het Staatsblad van Dinsdag kondigt de
wet af op de spelen, bekrachtigd door den
Koning. Ziehier de bijzonderste gedeelten
dezer wet:
Artikel 1. De exploitatie der waagspe
len is verboden. Zullen gestraft worden
met eene gevangenisstraf van acht dagen tot
zes maanden en eene boet van 100 fr. tot
1000 fr., of een dezer straffen alleen, dezen
die, 't zij waar en onder welken vorm het
weze, waagspelen hebben geëxploiteerd,
't zij er aan deelnemend persoonlijk of bij
middel hunner zaakgelastigden, 't zij door
het bepalen, ten hunnen voordeele, van
voorwaarden welke voor uitwerksel hebben
de gelijkheid der kansen te breken't zij
door het ontvangen eener geldelijke vergoe
ding van wege personen, toegelaten er aan
deel te nemen, of door het heffen vaneen
taks op de inzetgelden, 't zij door het ver
werven van eenig ander benefiet, rechts-
streeks of onrechtstreeks, bij middel dezer
spelen.
Art. 2. Zullen gestraft worden met
eene gevangenisstraf van 8 dagen tot eene
maand en eene boete van 26 tr. tot 2000 fr.
of een dezer straffen slechts, zelfs al eischten
zij geen inkomgeld of pleegden zij geen an
der exploitatiefeit, al dezen die, houders van
een lokaal toegankelijk voor het publiek, er
wetens en willens spelen toelieten, aanlei
ding gevend tot inzetgelden of overdreven
weddingen.
Art. 3. Zullen getroffen worden met
straffen, vermeld in het vorig artikel:
1. Al dezen die, door berichten, aankondi
gingen, plakkaten of door 't zij welk ander
middel van rucbtbaarmaking, een speelhuis,
verboden door de wet, of een gelijkaardige
inrichting, gelegen in den vreemde, zullen
doen kennen;
2. Dezen die spelers trachten aan te wer
ven voor dergelijke inrichting, gelegen in
den vreemde.
Art. 7 der wet luidt dat deze niet toepas
selijk is voor spelen die in verband staan
met lichaamsoefeningen en behendigheid,
noch met de weddingen welke worden aan
gedaan ter gelegenheid dezer spelen.
Daar de wet ter beschikking van het goe-
vernement eene som stelt van 7 millioen
franken, bestemd om buitengewone toelagen
toe te kennen ten voordeele van Oostende en
Spa, zoo luidt het artikel, daarop betrekking
hebbend
De uitgaven, toegelaten door de huidige
wet zullen gedekt worden, tot een bedrag
van 5 millioen voor Oostende en 2 millioen
tr. voor Spa, 't zij bij middel van het over
schot op het gewoon budget, 't zij bij middel
eener uitgifte van titels der Belgische rente.
M. Goossens, aartsbisschop van stiel, een
praatje voerend op 't democratisch congres
te Mechelen, zou, naar katholieke bladen
mededeelen, in de volgende bewoordingen
over den loonstandaard in 't land hebben
gesproken
De Kerk, met goddelijke voorziening,
eischte voor den werkman een billijk loon.
Dit deed zij reeds bij de opkomst van het
christendomaaar moederlijke arm (sic) ver
brak de macht van den onedelmoedigen rijk
aard, zij dwong hem, uit 's hemels naam;
tot edelmoedigheid, tot rechtvaardigheid en
zoo hij bleef volharden in de onrechtvaar
digheid, leverde zij hem over aan de wraak
neming van den heiligen Geest.
Leert de Kerk ons niet dat het achter
houden van 's werkmans loon eene misdaad
is die den hemel om wraak roept?
De aartsbisschop paait ons met woorden
wij zouden liever daden van hem zien.
Zoo hij ietwat bekend is met den econo-
mischen toestand van Europa en meer be
paaldelijk met dien van België, moet hij we
ten dat juist daar waar de bevolking zich
het dichtste rond de moederlijke Kerk
heeft geschaard en gedwee den nek buigt
ouder 't juk der paperij, de ellende ook het
schreeuwendst, het hemeltergendst is, de
looneu ontoereikend om te leven en het werk
afmattend doodelijk mag worden genoemd.
Zoo M. Goossens ooit een namiddag vrijen
tijd heeft, raden wij hem aan het boek te
doorbladeren dat M. Aug. De Winne heeft
uitgegeven en waarin hij zijne omreis door
Vlaanderen beschrijft, met het oog een on
derzoek over den economischen toestand in
te stellen.
Daaruit zal de roodgekapte prelaat leerert
hoe 't werkvolk ten onzent in katholieke
dorpen en steden wordt behandeld, welke
hongerloonen het ontvangst voor een arbeid
die de bazen heeft verrijkt.
Hij zal er zien hoe er 't loon wordt ach
tergehouden van meisjes en vrouwen, van
kinderen en knapenhij zal er uit leeren
wat een hondenleven de christen schep
sels leiden, die werkzaam zijn in de fabrie
ken van Aalst, Geeraardsbergen, Ninove,
Ronse...en ook in de kloosterscholen.
En wat denkt de citoyen-aartsbisschop van
den broodroof waaraan zijne politieke vrien
den, de hoofdmannen zij oer partij, zich heb
ben plichtig gemaakt?
Hebben zij, in hunne wraakneming, niet
uitgeroepen dat er zou gehuil zijn en knar
sing der tanden in 't kamp der tegenstre
vers en brachten zij hunne bedreiging niet
ten uitvoer?! Is de officieele onderwijzer van
Ciergnon niet van honger en ellende gestorven?
HET WEEKBLAD