VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-Handels- en Annoncenblad.
Zeventiende jaar.
Zaterdag 14" November 1903
Nummer 46.
De Kerk en den Staat.
Nieuw Evangelie.
Een laffe Aanslag.
Lastenbetalers schiet in
uwe zakken.
STADSNIEUWS.
Gemeenteraad van Yper.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent
r drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100
Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als-
Mie die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
i onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
De betrekkingen tusschen Kerk en
Staat, tusschen het Belgisch beheer
en het Katholicism, houden eigenlijk
onze staatkundige stelling omsloten.
Wettelijk bestaat de Kerk niet. De
grondwet althans noemt haar niet,
maar in daadzaak, is de Kerk eene
macht in den Staat. Zelï, op dit oogen-
blik, bestuurt zij het land, beschikt
zij over onze lotsbestemming.
Zeker hebben wij nog ministers en
Kamers, maar in werkelijkheid zijn
zij slechts een gezag bij naam. De
meerderheid van Kamer en Senaat
wordt gekozen onder de voorspraak
en den steun der geestelijkheid. De
ministers zijn haar afgevaardigden
bij het bewind. Niets wordt er ver
richt zonder de toestemming van de
Kerk en hare bazen, de paus en de
bisschoppen.
Wel is waar bezit de Roomsche
Kerk de macht nog niet al hat e droom
beelden te verwezentlijken, maar om
niets te wagen oordeelt zij het gepast
niet met al te groote overhaasting te
werk te gaan. De inzet van haren
onverpoosden strijd is onbetwistbaar
de uitoefening van het oppergezag
hier ten lande. Haar streven is de
priesterheerschappij, een regeerings-
vorm waarbij de hoofden der Kerk
handelende en sprekende namens God
zelve, zich de macht toeeigenen de
volken, ombekwaam geoordeeld om
zeiven hun geluk te bewerken, te be
sturen en er baas over te spelen.
De gansche geschiedenis van de
Kerk is daar om zulks te bewijzen.
Het is overigens voldoende de ver
waande aanmatiging harer hoogge-
priesters na te gaan, om hare inzich-
I ten te raden. De Kerk loochent het
door onze Grondwet ingeroepen volks-
oppergezag en plaats daar tegenover
het Godsgerecht, 't Is te zeggen hare
godsdienstige overmacht.
Onze fondamentale wet huldigt de
gelijkheid aller burgers; de geeste
lijkheid wil voor haar een afzonder
lijke kaste, welke recht heeft op bij
zondere vrijstellingen, voor rechten
en eerbewijzen. Van allen geldelijken
last en van den krijgsdienst moet zij
ontslagen blijven en niemand mag
aar beletten zich in den kamp der
partijen te werpen.
Zij reikhalst naar den terugkeer
tot het oude regiem, tot dien geluk
zaligen tijd toen zij de schreeuwendst
onrechtvaardige voorrechten genoot.
Welk lot zou de vrijheid van on
derwijs, van drukpers, van vereeni-
ging en van geweten beschoren wor
den, moest de Roomsche Kerk er ooit
in gelukken haar oppergezag te her
stellen? Werkelijk wil zij slechts eene
pers, de katholieke, een eenig onder
wijs, het konfessioneele, een enkele
wijze van vereeniging, die van paters
en nonnen, maar een geloofsbelijde
nis, de Roomsch katholieke.
Men zegge niet dat hier overdre
ven wordt. Zijn wij niet dagelijks ge
tuigen van de onderduimsche en vaak
ook openbare vervolgingen door de
priesterpartij gericht tegen de bur
gers die van hunne grondwettelijke
rechten gebruik maken? Zag men
ooit hatelijker, afschuwelijker veld
tocht dan die door de priesters ge
richt tot de officieele leeraars en te
gen de ouders der leerlingen
De Kerk zou den Staat buiten de
school willen stellen, het godsdien
stig huwelijk willen verplichtend ma
ken, de echtscheiding afschaffen. Zij
zou, tot zelfs op den doodenakker,
geloovigen en ongeloovigen van el
kaar mogen gescheiden houden.
Niet uit gril of inbeelding jaagt zij
dit programma nazij is er noodza
kelijk toe verplicht. Immers het zijn
die moderne vrijheden die het juk
van dogma en kerk hebben afgewor
pen. De vrijheden zullen dan ook
altoos der priesterpartij een gruwel
blijven.
Op de burgerlijke maatschappij
rust de taak krachtig op te treden
tegen de ondermijners harer vrije
instellingen.
(Nieuwe Gazet) Luc.
De priesters moeten zich
mengen in de politiek.
Haat en tweedracht heersehten
tusschen de menschen. God besloot
alsdan zijn Zoon naar d'aarde te zen
den, om voor diezelfde menschen te
lijden en te sterven: en den Zoon
leefde in armoede en predikte liefde
tot den evennaaste en de vergiffenis
der zonden, want hij was een God
van liefde en vrede! Vele, zeer vele
jaren verliepen er, en weer was er
oneenigheid tusschen de bewoners
der wereld, tusschen de burgers
eener stad. Eu er kwamen mannen
die het woord moesten voeren in
naam van dienzelfden God, want,
zij waren zijne volgelingen en die
naren hier op aarde.
En er was eene onderverdeeling
tusschen die geloofverkondigerser
waren bisschoppen en eenvoudige
kanselpredikers. En de bisschoppen
spraken tot de minderen, stelt de
religie wat op zijde, werpt u in den
politiek, dondert op de geuzen,
strijdt voor de klerikale partij, die
ons de weelde en de macht aan
brengt.
En zij riepen de burgers samen
in den Tempel des Heeren, en velen
vergaderden in de heilige plaats,
want, sij dachten dat hij hun ging
spreken van den almachtige en zijne
onuitputtelijke goedheid. Maar, hoe
verwonderd waren zij, toen het niets
was dan politiek dat de klok luidde!
Want, die man donderde tegen libe
raal, democraat en socialist, en sloeg
met de gebalde vuist op den stoel der
Waarheid, dat de Kerk er van
dreunde. En, riep hij uit, er moet
gestreden worden. Hij, die niet uit
al zijne macht tegen de geuzen zal
opstaan, zal geene genade vinden in
de oogen van God!
En zoo het hier gaat, zoo gaat het
elders. Van 's morgens zijn zij reeds
aan 't donderen tegen de liberalen
en socialisten. Overal dreunen de
kerken onder depolitiekejsermoenen,
overal hebben de priesters ffn
werk gesteld, de meesten niet uit
politieke overtuiging, maar omdat
hunne bevordering afhangt van
hunne politieke bedrijvigheid. Evan
gelie, Schriftuur, leering, falies is
bijzaak geworden. Priesters die voor
deugd, wetenschap en kunst boven
hunne ambtgenootenuitblinken, wor
den naar kleine dorpen verplaatst,
terwijl de vette pastorijen en deke
nijen geschonken worden aan dege
nen, die klerikalism boven plichtbe
sef, en kiesgeknoei boven ambtwaar
digheid stellen.
Ziedaar wat de geestelijkheid is,
door ons allen onderhouden, en wat
er in dit alles van den godsdienst
gewordt.
Kleingeestige klerikale Wraak
Ziehier wat wij lezen in een blad
uit het Kortrijksche, betreffende een-
en aanslag tegen M. Vande Venne,
liberale kandidaat bij de gemeente-
kiezingen van 18 october laatst
De klerikalen wijken voor niets terug;
altijd hebben ;zij beleedigingen en scheld
woorden in den mondzelfs zouden zij niet
aarzelen eenen aanslag te wagen op het
leven van hunne politieke tegenstrevers, als
zijnde het zekerste middel om zich er van te
ontmaken.
Zulks bewijst hetgeen wij hieronder mede-
deelen
Woensdagavond hebben kwaaddoeners,
die het op onzen achtbaren Volksvertegen
woordiger, M. Raymond Vande Venne, ge
munt hadden, gepoogd hem een ongeluk te
veroorzaken. De schelmen dachten dat hij
met zijn rijtuig zou teruggekeerd zijn van
Kortrijk, waar hij met den trein van 8 ure
was aangekomen.
Gelukkiglijk, er was niets van.
Het rijtuig was ledig en rolde stilaan over
de baan, toen eensklaps een man voor den
kop van het paard sprong; het dier wilde
voortrennen doch werd tegengehouden
door eenen ijzerdraad die over den weg ge
spannen was en waardoor het op verschil-
lige plaatsen kwetsuren bekwam.
De harnassuren werden verbrijseld en
het rijtuig beschadigd, terwijl het paard in
de gracht viel. De dienstknecht ook bekwam
door van het rijtuig te vallen eenige kneuzin
gen, die gelukkiglijk niet erg zijn.
Men huivert bij de gedachte welke schrik
kelijke gevolgen die lafhartige aanslag had
kunnen hebben, had M. Vande Venne, gelijk
het dikwijls gebeurt den woensdagavond,
met zijn familie in hef rijtuig moeten zitten.
Zulke aanslagen zijn het werk van fana
tieke baanstroopers,
En de aanhitsers van dergelijke
aanslagen zijn die zelfde scheinheilig-
aards, welke schruwelen als ver
moord, wanneer men er maar van
spreekt de wetten van het land in
't algemeen op hen toepasselijk te
maken
De provinciale Raad van West-Vlaande
ren is in buitengewone zitting bij geroepen
voor de dinsdag 17 dezer maand.
Op de dagorde staatTarief verorden
ing voor het ontvangen eener pro
vinciale taks op de nieuwe slijterijen
van sterke of gegeste dranken.
Ollo, lastenbetalers, schiet maar in uwe
zakken
De kiezingen zijn voorbij, men heeft uwe
stemmen niet meer noodig en men houdt u
voor den aap1
Openbare zitting van Zaterdag
7 November 1903.
De openbare zitting wordt ten 5 ure juist
geopend.
Zijn tegenwoordig: de heeren Colaert, bur
gemeester-voorzitter; Struye, schepen, Boo
ne, Begerem, Fraeys,Fiers, Vandenboogaerde,
Vanderghote, D'Huvettere (1), Vandenpeere-
boom, Bouquet, Raadsleden; M. Gorrissen,
Secretaris.
Afwezig: M. Surmont.
HET WEEKBLAD
(l)Na twee jaren afwezigheid, is het verdoolde
schaap in den Raad teruggekeerd.
Is de verzoening ernstig gedaan
Wij denken het niet
Voor ons zijn het maar schijnkusjes