VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-Handels- en Annoncenblad. Zeventiende jaar. Zaterdag 14" November 1903 Nummer 46. De Kerk en den Staat. Nieuw Evangelie. Een laffe Aanslag. Lastenbetalers schiet in uwe zakken. STADSNIEUWS. Gemeenteraad van Yper. Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent r drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100 Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als- Mie die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij i onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. De betrekkingen tusschen Kerk en Staat, tusschen het Belgisch beheer en het Katholicism, houden eigenlijk onze staatkundige stelling omsloten. Wettelijk bestaat de Kerk niet. De grondwet althans noemt haar niet, maar in daadzaak, is de Kerk eene macht in den Staat. Zelï, op dit oogen- blik, bestuurt zij het land, beschikt zij over onze lotsbestemming. Zeker hebben wij nog ministers en Kamers, maar in werkelijkheid zijn zij slechts een gezag bij naam. De meerderheid van Kamer en Senaat wordt gekozen onder de voorspraak en den steun der geestelijkheid. De ministers zijn haar afgevaardigden bij het bewind. Niets wordt er ver richt zonder de toestemming van de Kerk en hare bazen, de paus en de bisschoppen. Wel is waar bezit de Roomsche Kerk de macht nog niet al hat e droom beelden te verwezentlijken, maar om niets te wagen oordeelt zij het gepast niet met al te groote overhaasting te werk te gaan. De inzet van haren onverpoosden strijd is onbetwistbaar de uitoefening van het oppergezag hier ten lande. Haar streven is de priesterheerschappij, een regeerings- vorm waarbij de hoofden der Kerk handelende en sprekende namens God zelve, zich de macht toeeigenen de volken, ombekwaam geoordeeld om zeiven hun geluk te bewerken, te be sturen en er baas over te spelen. De gansche geschiedenis van de Kerk is daar om zulks te bewijzen. Het is overigens voldoende de ver waande aanmatiging harer hoogge- priesters na te gaan, om hare inzich- I ten te raden. De Kerk loochent het door onze Grondwet ingeroepen volks- oppergezag en plaats daar tegenover het Godsgerecht, 't Is te zeggen hare godsdienstige overmacht. Onze fondamentale wet huldigt de gelijkheid aller burgers; de geeste lijkheid wil voor haar een afzonder lijke kaste, welke recht heeft op bij zondere vrijstellingen, voor rechten en eerbewijzen. Van allen geldelijken last en van den krijgsdienst moet zij ontslagen blijven en niemand mag aar beletten zich in den kamp der partijen te werpen. Zij reikhalst naar den terugkeer tot het oude regiem, tot dien geluk zaligen tijd toen zij de schreeuwendst onrechtvaardige voorrechten genoot. Welk lot zou de vrijheid van on derwijs, van drukpers, van vereeni- ging en van geweten beschoren wor den, moest de Roomsche Kerk er ooit in gelukken haar oppergezag te her stellen? Werkelijk wil zij slechts eene pers, de katholieke, een eenig onder wijs, het konfessioneele, een enkele wijze van vereeniging, die van paters en nonnen, maar een geloofsbelijde nis, de Roomsch katholieke. Men zegge niet dat hier overdre ven wordt. Zijn wij niet dagelijks ge tuigen van de onderduimsche en vaak ook openbare vervolgingen door de priesterpartij gericht tegen de bur gers die van hunne grondwettelijke rechten gebruik maken? Zag men ooit hatelijker, afschuwelijker veld tocht dan die door de priesters ge richt tot de officieele leeraars en te gen de ouders der leerlingen De Kerk zou den Staat buiten de school willen stellen, het godsdien stig huwelijk willen verplichtend ma ken, de echtscheiding afschaffen. Zij zou, tot zelfs op den doodenakker, geloovigen en ongeloovigen van el kaar mogen gescheiden houden. Niet uit gril of inbeelding jaagt zij dit programma nazij is er noodza kelijk toe verplicht. Immers het zijn die moderne vrijheden die het juk van dogma en kerk hebben afgewor pen. De vrijheden zullen dan ook altoos der priesterpartij een gruwel blijven. Op de burgerlijke maatschappij rust de taak krachtig op te treden tegen de ondermijners harer vrije instellingen. (Nieuwe Gazet) Luc. De priesters moeten zich mengen in de politiek. Haat en tweedracht heersehten tusschen de menschen. God besloot alsdan zijn Zoon naar d'aarde te zen den, om voor diezelfde menschen te lijden en te sterven: en den Zoon leefde in armoede en predikte liefde tot den evennaaste en de vergiffenis der zonden, want hij was een God van liefde en vrede! Vele, zeer vele jaren verliepen er, en weer was er oneenigheid tusschen de bewoners der wereld, tusschen de burgers eener stad. Eu er kwamen mannen die het woord moesten voeren in naam van dienzelfden God, want, zij waren zijne volgelingen en die naren hier op aarde. En er was eene onderverdeeling tusschen die geloofverkondigerser waren bisschoppen en eenvoudige kanselpredikers. En de bisschoppen spraken tot de minderen, stelt de religie wat op zijde, werpt u in den politiek, dondert op de geuzen, strijdt voor de klerikale partij, die ons de weelde en de macht aan brengt. En zij riepen de burgers samen in den Tempel des Heeren, en velen vergaderden in de heilige plaats, want, sij dachten dat hij hun ging spreken van den almachtige en zijne onuitputtelijke goedheid. Maar, hoe verwonderd waren zij, toen het niets was dan politiek dat de klok luidde! Want, die man donderde tegen libe raal, democraat en socialist, en sloeg met de gebalde vuist op den stoel der Waarheid, dat de Kerk er van dreunde. En, riep hij uit, er moet gestreden worden. Hij, die niet uit al zijne macht tegen de geuzen zal opstaan, zal geene genade vinden in de oogen van God! En zoo het hier gaat, zoo gaat het elders. Van 's morgens zijn zij reeds aan 't donderen tegen de liberalen en socialisten. Overal dreunen de kerken onder depolitiekejsermoenen, overal hebben de priesters ffn werk gesteld, de meesten niet uit politieke overtuiging, maar omdat hunne bevordering afhangt van hunne politieke bedrijvigheid. Evan gelie, Schriftuur, leering, falies is bijzaak geworden. Priesters die voor deugd, wetenschap en kunst boven hunne ambtgenootenuitblinken, wor den naar kleine dorpen verplaatst, terwijl de vette pastorijen en deke nijen geschonken worden aan dege nen, die klerikalism boven plichtbe sef, en kiesgeknoei boven ambtwaar digheid stellen. Ziedaar wat de geestelijkheid is, door ons allen onderhouden, en wat er in dit alles van den godsdienst gewordt. Kleingeestige klerikale Wraak Ziehier wat wij lezen in een blad uit het Kortrijksche, betreffende een- en aanslag tegen M. Vande Venne, liberale kandidaat bij de gemeente- kiezingen van 18 october laatst De klerikalen wijken voor niets terug; altijd hebben ;zij beleedigingen en scheld woorden in den mondzelfs zouden zij niet aarzelen eenen aanslag te wagen op het leven van hunne politieke tegenstrevers, als zijnde het zekerste middel om zich er van te ontmaken. Zulks bewijst hetgeen wij hieronder mede- deelen Woensdagavond hebben kwaaddoeners, die het op onzen achtbaren Volksvertegen woordiger, M. Raymond Vande Venne, ge munt hadden, gepoogd hem een ongeluk te veroorzaken. De schelmen dachten dat hij met zijn rijtuig zou teruggekeerd zijn van Kortrijk, waar hij met den trein van 8 ure was aangekomen. Gelukkiglijk, er was niets van. Het rijtuig was ledig en rolde stilaan over de baan, toen eensklaps een man voor den kop van het paard sprong; het dier wilde voortrennen doch werd tegengehouden door eenen ijzerdraad die over den weg ge spannen was en waardoor het op verschil- lige plaatsen kwetsuren bekwam. De harnassuren werden verbrijseld en het rijtuig beschadigd, terwijl het paard in de gracht viel. De dienstknecht ook bekwam door van het rijtuig te vallen eenige kneuzin gen, die gelukkiglijk niet erg zijn. Men huivert bij de gedachte welke schrik kelijke gevolgen die lafhartige aanslag had kunnen hebben, had M. Vande Venne, gelijk het dikwijls gebeurt den woensdagavond, met zijn familie in hef rijtuig moeten zitten. Zulke aanslagen zijn het werk van fana tieke baanstroopers, En de aanhitsers van dergelijke aanslagen zijn die zelfde scheinheilig- aards, welke schruwelen als ver moord, wanneer men er maar van spreekt de wetten van het land in 't algemeen op hen toepasselijk te maken De provinciale Raad van West-Vlaande ren is in buitengewone zitting bij geroepen voor de dinsdag 17 dezer maand. Op de dagorde staatTarief verorden ing voor het ontvangen eener pro vinciale taks op de nieuwe slijterijen van sterke of gegeste dranken. Ollo, lastenbetalers, schiet maar in uwe zakken De kiezingen zijn voorbij, men heeft uwe stemmen niet meer noodig en men houdt u voor den aap1 Openbare zitting van Zaterdag 7 November 1903. De openbare zitting wordt ten 5 ure juist geopend. Zijn tegenwoordig: de heeren Colaert, bur gemeester-voorzitter; Struye, schepen, Boo ne, Begerem, Fraeys,Fiers, Vandenboogaerde, Vanderghote, D'Huvettere (1), Vandenpeere- boom, Bouquet, Raadsleden; M. Gorrissen, Secretaris. Afwezig: M. Surmont. HET WEEKBLAD (l)Na twee jaren afwezigheid, is het verdoolde schaap in den Raad teruggekeerd. Is de verzoening ernstig gedaan Wij denken het niet Voor ons zijn het maar schijnkusjes

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1903 | | pagina 1