VAN YPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws- en Handels Annoncenblad. Philips Van Artevelde. Nummer 9. 't Is eene gehande De kiezingen van Mei. De fransehe klucht. Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3 00 fr. p>r j tar voor den buiten, 2.50 fr. voor stad. p. r 6 maanden 1 fr, 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncen 15 cent per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen 1 fr per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4. fr. per 100 Alle berichten vaa verkoopiogen of andere beken lm aki ogen ten bureele dezer gedrukt word >n eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondtring der beide Vlaanderen, als mede die voor liet buitenland worden ontvangen door den Office de PüblicUéMagdalenastraac Brussel Men wordt verzocht alle hoegenaatnde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekeml toe te zenden. Artikelen ongel-ekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. De klerikalen loopen hoog op met het armzalig pensioen van 9 centie men daags, dat zij den aigesloofden werkman toewerpen. Een intusschen geven zij 1 fr.20 per dag aan het onderhoud van jonge lieden in weldadigheidshuizen. 1 fr. 50 per dag in de toevluchts huizen voor hen, die onbekwaam zijn te werken. 66 centiemen per dag en per hoofd in ae bedelaarsgestichten En slechts 18 centiemen voor den afgesloofde» ouden en eerlijken werk man van 65 jaren Is het, werklieden, geene schande, dat er in ons land meer besteed wordt voor bedelaars en boosdoeners dan voor oude eerlijke lieden? Wij vragen voor den armen werk man geen aalmoes van 9centen daags maar een goed ouderdomspensioen. Werkvolk, waar zijn uwe vrien den? De klerikale partij is verdeeldzoo ver deeld als nooit eene partij was; het Nieuws- ken van den dag, in eene maandenlange polemiek heeft al het noodlottige van eene klerikale regeering, van zijne vrienden in Christus doen uitschijnen. De klerikale partij is bang, tot in der ziele benauwd daar waar wij vroeger den grond niet moebten betrappen, worden onze propagandisten met opene armen ontvangen men juicht geestdriftig onze sprekers toe; de boeren, het buitenvolk hebben hunne oogen opengedaan, gezien; zij vergelijken daden en woorden, redeaeeren en besluiten dat een langer klerikaal landbestuur ons naar den afgrond zou leiden en langs alle kanten hoort mea van den priesterend wang, ver los ons Heer Geschied Ru adig Roman. Ha! Wouter! bromde hij binnenmonds, wij guan elkander wederzien. Beef, snoo daard, gij gaat ons Kerste's lijden on mijne gevangenis duur betaald zetten. De Vlamin gen zullen u loeren hoe men met landver raders en vrouwenschakers handelt. Vesgel- den zult gij ze, 'e tranen welke gij de edelaardige vrouw hebt doen storten en wanneer gij, om genade stneezende, voor mijne voeten zult kruipen, zal ik mij in uwen zielsangst verheugen Aldus dreigende, trok hij met rasse schreden langs de Kasselrij en het oud kas teel en bevond zich weldra tegen de Leie wear de afspanning Het Schaak gelegen was. Na eenige oogenblikken werd hij in het vertrek van Meeuen's afgezant gebracht en bestormde schier onmiddelijk den vreem deling met zoo talrijke en zoo omstaudige vragen dat deze moeite bad iets verstaan baars ,en samonhangends uit te brengen. Langzamerhand echter bedaarde Gozewijn's Men ondervindt dat afgesloofde werklie den en kleine burgers steeds eindigen moe ten in 't ou le mannenhuis of in 't bedelaars- geslicht, omdat de klerikale partij geen geld vindt om hun in den ouden dag een vol doende pensioen te bezorgenterwijl dit zelfde klerikale gouvernement bet m< s np de keel stelde der kamerleden en voor zoo wat 200 millioenen franken deed stemmen om Antwerpen met versterkingen te omringen 200 miljoenen nutteloos verkwisten, ter wijl onze oudjes ver van maag en vrien den verkwijnen. Men geeft één frank daags aan den armen soldaat? eu om besparingen te doen, zendt men soldaten, welke noch ouders noch eeni ge bloedverwanten hebben in gedwongen verlof of laat men ze in do kazernen dan is het met achterhouding van den frank en tevens stemt men miljoenen ten voor- deele vau kerken en kloosters. Meu ziet het onderwijs te niet gaanhet degelijke onderwijs vervangen door een in schijn, oppervlakkig onderwijs; men ziet den buiten vau langs om onzedelijker en misdadiger wordenmen bemerkt met schrik eu angst dat de toekomstige werklieden en burgerij niet bekwaam zullen zijn voor den strijd voor het bestaan dat de jongeling schap van de naburige landen in haar eigen land overal de eerst9 plaatsen inneemt en dat, wanneer zij uitwijkt, het enkel is om in den vreemde het slavenwerk te doen. Rondom ons is het onderwijs verplich tend, ontvangt de jeugd een alzijdig onder richt, eene burgerlijke opvoeding, stelt men haar in state met goed gevolg den kamp voor bestaan aan te gaanhier verdwijnen de scholen en rijzen kloosters, kapellen, kerken engendarmerièn als padde stoelen uit den grond Gaat den lande door en in iedere gemeen te nagenoeg is het grootste en schoonste ge bouw dit der gendarmerie. Gevangenis, gendarmeriën, kloosters, ker ken, leger kosten ons jaarlijks, zonder iets goeds op te breng -n, meer dan 200 mil joenen De scholen, de ware scholen, toegankelijk voor ietereen, waar de wetenschap troont, de broederliefde eu de verdraagzaamheid gejaagdheid en kon bij met meer kalmte het doel van zijn bezoek uiteenzetten. De Meenenaar toonde zich zeer bereid hem onmiddelijk naar Artevelde te vergezellen. Gedurende den weg verklaarde hij den verliefden jongeling onbewimpeld dat een inval in Waalsch-Vlaanderen niet alleen de waarschijnlijke bevrijding der jonkvrouw ten gevolge zou hebben, maar daarenboven, voor de Vaderlandsche ziak een merkelijk voordeel moest opleveren. Het gewest, beweerde hij, zou derwijze voor goed de partij van Gent aankleven en het verlies van die volkrijke streek, de voor wacht van Vlaanderen tegen Frankrijk, zou de Leliaarts eenen gevoeligen knak toe brengen. De laatste redenen waren echter overbodig om Gozowijn de noodzakelijkheid van eenen tocht over de Leie e doen inziende verlos sing zijner beminde had voor hem meer gewicht dan alle mogelijke staatkundige beweeggronden. Dan toch, hij spoorde den vreemdeling aan dit overtuigingsmiddel bij Artevelde niet te verwaarloozen. Het zal onvermijdelijk eenen grooten aangeleerd zijn, worden zelizaam, en weer staan moeilijk in de enkele groote steden uitgezonderd aan de gedurige beuksla- g ui van een alles vernietigend godsdienstig finatism. De gendarm, de brutale gendarm vat aan en vult de gevangenissende pastoor houdt dom. Men gevoelt, dat ons land zedelijk ten onderen gaat; en men ontwaart overal, dat met .Vlei aanslaande eene uiterste poging zal aangewend worden om dien staat van zaken een einde te doen nemen. Het wordt tijd, hoog tijd Politieke gelijkheid, vet plichtend onder wijs, demokratische legeriDrichtiDg, die drie vuldigheid volge op de overwinning der maand Mei. En wij zullen een nieuw tijdstip beginnen van stoffelijken en zedelijken vooruitgang en bloei voor ons land, dat tot vóór enkele jaren nog aan 't hoofd der beschaafde we reld stond. De landen, die ons omringen hebben allen een liberaal gouvernement; wij alleen vor men eene zwarte vlek. Dat moet en zal eindigen. Dat wil de werkman zoo wel als de bur ger; daarvan voelen beide thans de nood zakelijkheid; daarom zullen zij hoegenaamd niets verwaarloozen om dat doel te bereiken. Het zij zoo Slaat men een kalotedagblad open dan leest men in vette letters op het eerste blad de kerkvervolging in Frankrijk. Daarmede trekt de kalot ten strijde om de godvree- zende buitenbevolking schrik in 't lijf te jagen en hen aan te zetten met Mei aan staande niet voor de vijandeD van den gods dienst te stemmen Het Nieuwsblad blijft ook niet ten achter, en voorspelt mede eene tweede editie van hetgene in Frankrijk ge beurt, zoo de liberalen aau het bewind ko men. En nochtans W6ten de mannen, zoowel als wij, het feit werd in ons blad breeivoe- rig bewezen, dat zulks hier onmogelijk is. Wat de wanorders aangaat bij het op- invloed op zijne beslissing hebben en hem wellicht tot eonen spoedigen inval doen besluiten; zegde hij d n gezant da hand drukkende en hem bij den Ruwaard binnen leidende. Hetzij Philips Van Artevelde aan de bede zijner gade toegegeven had, hetzij hij door den gezant van Meenen overtuigd was dat een tocht in Waalsch-Vlaanderen de vrijma king van het vaderland zou verhaasten en voltrekken, twee dagen na het onderhoud met den zendeling, tegen Raas van Herzeele en zijn zoon, aan het hoofd van ruim duizend Vlamingen: de Leie over om overhoeds da kasselij van Rijsel te bespringen. Lodewijk van Male bevond zich met talrijke ridders in deze stad. Met gramschap en verbaasdheid, vernam hij de vermetele onderneming zijner oproerige onderdanen en bezwoer zijne ede len zonder genade op de goddelooze muiters te vallen die hunnen vorst bedreigen en de ridderschap beleedigden. De Leliaarts, door zijne woorden tot eerzucht aangespoord en door zijne tegenwoordigheid tot heldenmoed opgewekt, vochten als leeuwen. Ondanks hunne geringe getalsterkte, dreven zij de maken der kerkelijke inventarissen in Frankrijk dit is het werk niets dan van het klerikaal gespuis, koningsgezinde nobiljons, oude en jonge gekken met ronkende na men, mitsgaders door hen betaalde kerels, bet schuim der samenleving, en fanatieke dweepers en kwezels opgeruid door de strijdlus'ige geestelijkheid zijn tegen de wet opgestaan als gomeene anarchisten. Noch tans zijn diezelfde gerokten de volgelingen van Christus die zeiwie bet zwaard ge bruikt zal er door vergaan volgens de wc orden van het evangelie. Wij zijn ver van de priesters die een toonbeeld waren vari lijdzaamheid en onderwerping. De bloem van den adel beeft ook reeds menige staal tjes gegeven van bare laagheid. Overal waar zij de republiek kan hinderen staat zij vooraan, zagen wij ov-r eenige jaren den grijzen voorzitter Loubet niet geslagen wor den te Auteuil door een nobiljon Nu de kerkopslootjes. De deftige man nen hebben dan de overheid tegenstand ge boden met alle slach van heilige voorwer pen stoelen, biechtstoelen, kaders, cruci fixen enz., er werd geslagen op de overheid met alles wat onder de hand viel. Te Parijs werden de politieprefekt, tal van agenten en republikeinsche garden ge kwetst, te Versailles kre g de prefekt die alleen de kerk introk een stoel op het hoofd, geworpen van op hot doksaal, genoeg om niet meer op te staan. Ge ziet van hier hoe klerikale larnmekens huis gehouden hebben. Een lichtprent die wij te zien kregen toonde ons aan in welken verwarden toestand som mige kerken zich bevonden, tot zoo verre dat de pastoor van Ste Clotilde zegde: 't zijn christelijke apachen die zich hier aan eene politieke betooging overleverden. Wie zijn nu de heiligschenners en de beeldstormers, die ons aan den spaanschen tijd denken doen Is het niet de kalot zelve Wie deed er bloed in gods tempel vloeien zijn het weeral diezelfde profeten niet van vrede en verduldzaamheid Wij moeten de fransehe politie geluk wenschen over hare koene houding. Alhoewel aangevallen en geslagen heeft zij geen gebruik van hare wapens gemaakt. Geene dooden zij a er te betreuren. Ware het in België geweest men aanvallers op den vlucht; zij namen zelfs eenigen der stoutsten krijgsgevangenen en knoopten ze in het gezicht van het Vlaam- sche leger aau de galg. Deze mislukking, ge voegd bij het verlies zijner moedigste strijd- genooten, deed Raas van Herzeele en Goze- wijn in woede ontvlammen. Overigens, zij wisten thans stellig dat Kerste zich te Rijsel bevond vermist zij, in de rangen de Leliaarts niet alleen Daneel van Halewijn maar tevens den lagen Wouter van Massemen ontwaard hadden. In aller haast werd een bode naar Kortrijk gezonden om den Ruwaard de noo- dige hulptroepen te vragen die de Vlamingen moesten toelaten de Leliaarts te overrompe len. Terwijl zij vol ongeduld op dien onder stand wachtten en intusschen de omstreken afliepen de kasteelen verwoestende en plun derende, die de aanhangers van den graaf toebehoorden, had deze bevroed dat er te Rijsel geen langdurige tegenstand mogelijk was. Fcn paar dagen na den^aanval, riep hij dan ook de bijzonderste der edelen bij zich en verklaarde hun dat hij besloten had de stad te verlaten. Wordt voortgezet. WEEKBLAD (45° Vervolg).

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1906 | | pagina 1