Federatie der Geteisterden
van het Arrondissement Yper
Verslag der Vergadering Tan 9 Februari 1930
qu'une Cour d'appel ait pu rendre une deci
sion pareille, que nous avions la conviction
que les journaux s'é;aient laissés induire en
erreur.
Eh bien. non. II n'y avait pas d'erreur
La Cour d'appel de Bruxelles avait commis
cette bourde
Nous reproduisons ci-après l'arrêt de la
Cour de cassation du 27 Janvier dernier. Les
motifs invoqués par celle-ci, n'apprennent
rien de neuf aux habitants de notre region,
tous sinistrés depuis le premier jusqu'au
dernier.
Mais eet incident judiciaire doit nous servir
de le<;on.
Ainsi. il se trouve que, dans le ressort de la
Cour d'appel de Bruxelles, un sinistré a dü
recourir aux Tribunaux pour se défendre
contre le fisc qui prétendait lui faire rendre
des 25 ou des 5o, peut être, pour cent de
son indemnité de remploi, sous prétexte que
cette indemnité était un bénéfice de guerre 1
Est ce croyable
Mais, pour soutenir une pareille thèse, il
faut nécessairement que l'administration des
finances compte quelque part dans ses bu
reaux un fonctionnaire capable d'en donner
l'ordre. Ce fonctionnaire ne sera pas révoqué,
soyons en bien certains.
Et ce sinistré du centre du pays, après
avoir plaidé devant le Tribunal et y avoir
gagné ou perdu, Dieu sait a dü ensuite
plaider devant la Cour d'appel de Bruxelles
oü il a perdu, et il lui a fallu se pourvoir en
cassation pour demander l'annulation de ce
curieux arrêt I Et il n'a pas encore fini, le
pauvreLa Cour de cassation, conformé
ment aux régies formelles de la loi, a dü ren-
voyer la cause devant une autre Cour d'ap
pel Et si la Cour de Liége maintenant ne
suivait pas la Cour de cassation Mais non,
ce serait trop fou, et nous nous refusons a
entrevoir cette éventualité.
Nous envoyons a ce plaideur, dont nous ne
connaissons guère que le nom, un M. Edmond
Baugnies, nos félicitations pour son courage,
et l'expression de toute notre reconnaissance
de sinistrés.
Qu'on se figure en effet ce qu'il en serait
advenu de nous si M. Edmond Baugnies
n'avait pas eu le cran de se pourvoir en
cassation
Nous étions tous ruinés, tant que nous
sommes Nous pouvons brüler a Monsieur
Baugnies une fiére chandelle.
Cet incident judiciaire doit nous servir de
leqon, disions nous tantót.
Et cette Ie<;on, la voici
Nous devons, dans notre arrondissement,
tous continuer a rester unis. II faut que les
anciens bureaux de coopératives qui sub
sistent, continuent a subsister. Que plus une
seule coopérative ne se suicide encore sous
prétexte qu'elle n'a plus rien a faire Elles ont
a continuer a aider les sinistrés par leurs con
seils, par leur expérience, et, le moment
venu, par leurs fonds Des causes comme
celle dont nous parions ne savent pas tou-
jours être efficrcement soutenues en justice
par un sinistré isolé (tous ne sont pas des
Baugnies). II est certain que la Fédération
et les coopératives seront encore appelées a
rendre d'immenses services. Le fonctionnaire
qui a fait le procés Baugnies reste en fonc-
tions...
Et voici l'arrêt
Cass. (2e ch.), 27 Janv. 1930
Prés.M. Silvercruys. - Av. gén.M. Jottrand
(Edmond Baugnies
c. Administration des finances.)
DROIT FISCAL. I. Declaration.
Impót. II. Dommages de Guerre. Indent'
nité de remploi. Impót sur le revenu.
Exoneration.
Les lois coordonnées relatives aux impóts sur
les revenus ne prévoient pas leur application a
l'indemnité de remploi pour dommages de guerre.
II ne se confoit pas que le législateur enlève
au préjudicié, a titre d'impót sur les revenus
une par tie quelconquede la somme a laquelle il a
imprimé, de manière exclusive, le caractère d'in
demnité et dont le montant intégral a été jugé
nécessaire a la reconsiitution des biens dans
l'intérét national.
La Cour,
Ou) M. le Conseiller baron Silvercruys en son
rapport et sur les conclusions de M. Jottrand,
premier A vocat général
Sur le second moyen, pris de la violation des
articles etc..., en ce quel1 arrêt attaqué a décidé,
tout en reconnaissant que les indemnitès pour
dommages de guerre ne peuvent constituer un
bénéfice Pour le sinistré, que l'indemnité complê-
mentaire de remploi allouée a l'auteur des de-
mandeurs était passible de la supertaxe
Attendu que, des constatations souveraines de
l'arrêt attaqué, il ressort que le demandeur s'est
vu octróyer une indemnité complémentaire de
remploi
A ttendu que les lots coordonnées relatives aux
impóts sur les revenus ne prévoient pas leur
app ication d pareille indemnité
A ttendu que celle et correspond a la plus value
des biens atteints par un fait de guerre mais
qu'elle ne doit pas étre conjondue avec le bénéfice
qui rêsulterait de la réalisation des mémes biens
si l'intéressé les avait conservés et vendus ulté-
riturement que le préjudicié ne dispose pas de
l'indemnité de remploi comme d'un bénéfice ou
d'un revenu résultant de l'exercice de sa profes
sion qu'au contraire, la loi affecte cette indem
nité tout entière a la reconstitution des biens
détruits ou endommagês que loin d'etre assimi
lable au produit de leur realisation hypothétique
ellt est destinée a les rétablir dans le patrimoine
de leur propriétai) e qu'il ne se confoit pas que
le législateur enlève au préjudicié, a titre d'impót
sur les revenus, une pariie quelconque de la
somme a laquelle il a imprimé, de manière
exclusive, le caractère d'indemnité et dont le
montant intégral a été jugé nécessaire a la recon
siitution des biens dans l'intérét national qu'il
s'ensuit qu'en statuant comme il est énoncé au
moyen, l'arrêt attaqué a contrevenu expressé-
ment aux articles i5 et 18 des lois coordonnées
en matière de dommages de guerre par l'arrêié
royal du 6 Septembre IQ21 et aux articles 25,
27 et 36 des lois coordonnées relatives aux im
póts sur les revenus
Par ces motifs, casse la décision, mais en tant
seulement qu'elle a admis comme éléments im-
posables les i idemnités accordées d l'auteur des
demandeurs du chef de dommages de guerre au
titre de remploi rejette le pourvoi pour le sur
plus ordonne que le présent arrét sera transcrit
sur les registres de la Cour d'appel de Bruxelles
et que mention en sera faite en marge de la
décision ainsi partiellement annulée met les
frais de l'instance en cassation d charge des
parties chacune pour moitié
Renvoie la cause a la Cour d'appel de Liége.
-
De vergadering wordt te 14 u. 3ö geopend
onder het Voorzitterschap van den Heer
Advokaat Arthur Butaye. Nemen nog plaats
aan het bureel de Heeren Dr Brutsaert,
volksvertegenwoordiger Venneman, bestuur
der aan het Ministerie van Financiën Tyber-
ghein, ontvanger der Registratie en Domei
nen te Brugge, en Geuten, bestuurder der
samenwerkende vennootschap voor Oorlogs
schade Het Leiedal te Wervick.
De Heer Voorzitter meldt dat men sedert
twee maanden opgehouden heeft, in het
Ministerie van Financiën, met het sluiten van
de rekeningen der geteisterden. Op 80.000
zijn er thans ongeveer 3 tot 4000 geteisterden
die weten dat hunne ooilogsschadevergoedin
gen totaal vereffend zijn en zij uit dien hoofde
niets meer te ontvangen hebben. Sedeit de
maand November sluit men de rekeningen
niet meer, en nochtans alle geteisterden zou
den juist moeten weten tot hoever de hun
verschuldigde oorlogsschadevergoedingen uit
betaald zijn. De Federatie der Geteisterden
zal bij het Ministerie moeten aandringen opdat
er met dit werk voortgedaan worde.
Een tweede punt waarover het Ministerie
van Financiën ons geen voldoening geeft, is
de kwestie der interesten. Er werd steeds
verstaan dat de betaalde interesten betaald
zouden blijven. De geteisterden hebben ze
zelfs als kapitaal beschouwd en ze als dus
danig gebruikt. Thans echter hebben wij, niet
zonder spijt, vernomen dat men in het
Ministerie van gedacht veranderd is en daar
op terugkeert. In tal van uitgesproken von
nissen, volgens dewelke de interesten van dien
of dien datum verschuldigd zijn, hebben de
rechters een formule gebruikt waarvan de
bewoordingen eenigszins twijfelachtig zijn.
Men heeft deze gelegenheid te baat genomen
om te zeggen dat dezen die interesten ontvan
gen hebben in uitvoering van voorloopige
vonnissen, dezelfde zullen moeten teruggeven.
De Federatie kan dezen eisch niet aannemen en
zal die kwestie op de dagorde harer aanstaan
de vergadering brengen, om er alsdan breed
voeriger over te spreken.
De Heer Geuten herinnert dat de Heer
Eerste Minister Jaspar, tijdens het laatste
onderhoud dat de afgevaardigden der Federa
tie met hem hadden, stellig verklaard heeft dat
de kwestie der interesten geregeld was. De
Federatie heeft vroeger zelfs, vanwege het
Ministerie, een brief ontvangen waarin dit
insgelijks bevestigd werd. Hij verhoopt dat
de Heer Eerste Minister thans zijn woord
niet zal intrekken en raadt al de geteisterden
aan voor het oogenblik de ontvangen interesten
nog niet terug te betalen.
De vergadering van heden heeft als bijzon
derste doel het bespreken der kwestie van de
atbraak der onderstanden. Gevolg aan het
schrijven der Federatie om het oordeel der
gemeenten te kennen, hebben 18 gemeenten
de door den gemeenteraad genomen beslissing
laten kennen. Van dit getal zijn er i3 die het
voorstel bijtreden dat op de laatste vergade
ring door den afgevaardigde der gemeente
Becelaere gedaan werd en volgens hetwelk de
aannemer zou belast worden met het doen
springen der onderstanden in blokken waar
van het gewicht de 5o kg. niet mag overtreffen
en met het vervoeren der betonstukken tot
bij een weg. De gemeente zou zich alsdan
belasten deze betonblokken weg te nemen
voor haar eigen gebruik of ze op een hoek
land opeen te stapelen. De gemeenten die dit
voorstel aanvaarden zijn de volgende Zille-
beke, Gheluvelt, Zantvoorde, Reninghe, Re-
ninghelst, Dickebusch, Oostvleteren, (Juckene,
Locre, Zuydschote, Noordschote, Voorme-
zeele en Brieleji.
Te Reninghelst bevinden zich nog twee
onderstanden midden een weg, die er alzoó
alle doortocht onmogelijk maken. Op het
grondgebied van Ouckene, gemeente dicht bij
Rousselare gelegen, bestaat er slechts een
onderstand.
Het antwoord van Langemarck is niet al te
klaar doch de Heer Voorzitter is van oordeel,
gezien het totaal onmogelijk is de onderstan
den te bezigen zooals zij zich thans bevinden,
dat deze gemeenje insgelijks het haar gedane
voorstel bijtreedt.
De stad Yper is van gedacht dat het best
ware de betonblokken ter plaats zelf te verza
melen en ze daar te laten liggen ter vrije
beschikking van die ze begeeren.
De gemeente Elverdinghe gaat t'akkoord
met het gedane voorstel en ware bereid koste
loos een stuk grond ter beschikking te stellen
om er het beton te stapelen.
De gemeenten Boesinghe en St Jan verkla
ren het voorstel van de Federatie niet te
kunnen aanvaarden, en de gemeente Ploeg-
steert heeft laten weten dat de gemeenteraad
nog niet vergaderde.
De afgevaardigden van West Nieuwkerke en
Wytschaete laten weten dat het gedane voor
stel insgelijks door den gemeenteraad werd
goedgekeurd. Deze beslissingen werden schrif
telijk aan de Federatie overgemaakt, doch de
Heer Voorzitter had ze nog niet ontvangen.
(Deze van Wytschaete is den Maandag avond
toegekomen).
De tegenwoordige afgevaardigden van Sta-
den, Becelaere en Poelcapelle verklaren, in
naam hunner gemeenten, zich ook bij het
voorstel aan te sluiten.
De Heer Deleu, burgemeester van Meessen,
doet zich verontschuldigen op de vergadering
n et te kunnen aanwezig zijn en laat weten dat
zijne gemeente eveneens het voorstel aanvaardt.
Van de gemeente Houthem heeft de Voor
zitter geen antwoord ontvangen, doch haar
afgevaardigde, die op de vergadering tegen
woordig is, verklaart dat de gemeenteraad
besloten heeft dat de aannemer het beton
langs de nog niet besteenigde wegen mag stor
ten en het overige verzamelen op een hoek
land hem door den landbouwer aangewezen.
De Heer Vermeulen, burgemeester van
St-Jan, doet opmerken dat zijne gemeente
geen betonafval van doen heeft, maar dat de
verwerping van het voorstel geenszins wil
beteekenen dat deze gemeente de onderstan
den in hunnen huidigen toestand wenscht te
behouden. Zij verlangt integendeel al de on
derstanden te zien vernielen maar wil hoege
naamd in de kosten van deze wegneming niet
tusschenkomen. De Staat heeft met die afbraak
begonnen en nu hij ziet dat er geen voordeel
meer kan uitgetrokken worden, zou hij dén
last ervan op de gemeenten willen leggen.
M. Butaye. Wij zijn daarmee t'akkoord,
maar gij zult toch moeten erkennen dat %vij iets
zullen moeten doen om tot een oplossing te
geraken. Heden dient er nog geen beslissing
genomen te worden. Al de gemeentebesturen
werden uitgenoodigd ons hunne zienswijze
mede te deelen en de heeren Venneman en
Tyberghein zijn hier afgevaardigd om den uit
slag van dit onderzoek te kennen en vervol
gens te zien wat er zal moeten gedaan worden.
