Le Port de Nieuport
3
Hervormingen in het Parlement
De Ontvangst van
Onzen Burgemeester te Londen
De Staat verliest iederen dag een stuk ge
zag. Niet dat de machine onbruikbaar gewor-
den is, maar ze heett herstellingen noudig
de machine moet aangepast worden aan de
huidige levensvoorwaarden der gemeenschap.
Onder die herstellingen stelt de openbare
opinie een gansche omwerking voor van het
Parlement. Zooveel vraagstukken, van het
grootste gewicht en van de grootste verschei
denheiJ worden aan het oordeel onderworpen
van mannen, die ervoor het meerendeel, in de
versie verte geen besef van hebben Kamerlid
worden is in cris stijd een ft.1 gezocht baan'je,
dat groote voordeelen oplevert men strijkt
42.000 fr. op voor enkele aanwezigheden
men stemt volgens kuddegeest wetten, die en
kele weken naaien vervallen of herlapt wor
den.
Mussolini zond een lamlendige Kamer, die
fel redetwistte maar geen nuttig werk ver
richtte, naar huis Hitler deed het in Duitsch
land en hier ook heeft men Dinsdag laatst ter
Kamer een stem hooren opgaan om dringende
hervormingen voor te stellen in het Parle
ment; de heer Ponctlet, voorzitter, stipte aan:
1. De interpellatie's. Men zal moeten terug
komen tot de echte beteekenis van dit recht,
en dit schijnt ook stilaan het gedacht te zijn
der verschillende partijen getal en duur van
de ondervraging moeten tot het strict mini
mum teruggeDracht worden.
2. De wetsvoorstellen. De commissie moet
de uitsluitende voorbereid'ter der wetten zijn;
tot haar moeten alle amendementen gaan voor
de algemeene bespreking der artikelen, en
haar moet een ganschen dag per week voor
behouden worden.
3. 't Getal afgevaardigden. Het is geenszins
de kwantiteit maar wel de kwaliteit
der leden, die vruchtbaar werk aflevert.
4. De cumuls. Een dtr grootste beletsels
van allen parlementairen arbeid. Op 187 ka
merleden zijn er 125 gemeenteraadsleden, 't zij
meer dan de twee derden en onder dit getal
zijn er 45 burgemeesters en 24 schepenen
twee politieke mandaten uitoefenen, die voor
elkaar een beletsel zijn en dikwijls tegenstrij
dig tegenover elkander staan. H je wil men
dat een kamerlid, dat volgens artikel 32 der
Grondwet de gausche natie vertegenwoordigt,
zijn gemeentemandaat boven het andere stelt
en op denzelfden dag, over een zelfde ont
werp ter Kamer ja stemt en 's avonds
neen in den gemeenteraad
Wanneer onze Grondwet gemaakt werd,
kenden de openbare machten enkel personen.
Tegenwoordig worden personen verzwolgen
door groepeeringen, georganiseerde massa's,
die Staten in den Staat zijn. Nemen wij b. v.
de banken aan wie we consolidatie en stabili
satie te danken hebben en de syndtkaten die
heel de sociale wetgeving met al haar misbrui
ken op hun actief hebben Meer en meer gaat
de macht van den Staat op den achtergrond.
De Staat heeft de macht bij name maar haar
uitoefening zit in handen van groepen met
privaat belang.
Alles wordt in de schaduw achter de scher
men voltrokken. Het zijn de politieke vereeni-
gingen, die zich boven het Parlement stellen.
Peisonen, zonder verantwoordelijkheid, geven
bevelen. Vroeger werden volksvertegenwoor
digersen senators, leden vaneen ministeiie,
zonder raadpleging van een kapelletje Zij
stelden zich voor aan het Parlement, dat hun
vertrouwen schonk of weigerde. Het was dan
de tijd van het parlementarisme ieder der 3
groote Staatsmachten stond pal met zijn rech
ten nu is het de tijd der partijbelangen boven
's lands belangen.
Kamerleden en Senators, aldus een hoog
staand Kamerlid,worden zelf de doodgravers
van het huidig parlementair stelsel. Eenmaal
bezitter van hun mandaat, moeten ze afstand
doen van hun stem, het worden afgerichte
poppen, gedresseerde hondjes, die op com
mando handelen, huurlieden die voor hun ge
dwongen ja of neen 42 o©o fr. salaris
trekken.
Het valt aan te stippen, dat bij een belang
rijke bespreking, de groote meerderheid van
't volk zich schaart rond een zeldzaam over
gebleven exemplaar, dat nog de eer uitmaakt
der vergaderingen, wiens verstand en waar
digheid het aanschijn redt van een regiem en
cat juist, omdat het wezenlijk de meerdere
is, bekampt en bezwadderd wordt door een
kliek wier taak enkel bestaat in regeer ingen
te doen vallen.
Het is een teeken des tijas, dat wanneer een
Regeering, bewust van haar verantwoordelijk
heid, een groote taak wil volbrengen tot 's
lands welzijn, zich verplicht ziet, buiten het
Parlement te handelen om recht op het doel
af te gaan. Van zoohaast de parlementaire
poesjenellen op het tooneel verschijnen,
nemen de kleingeestige twisten weer de bo
venhand. Alles brokkelt af door loensch ge
doe en kuipeiijen en men is tevreden wanneer
een misbaksel van wet het levenslicht aan
schouwt. Overal, zelf in Frankrijk, komt men
to», de slotsom dat nuttig en vruchtbaar weik
alleen kan verrichi worden, wanneer hun ge
kozenen er niet hoeven tusschen te komen.
Het vertrouwen in het parlementarisme is ver
dwenen en met misprijzen ziet het volk naar
den politieken hutsepot der Wetstraat.
De evenredige vertegenwoordiging, door
het gebruik der kopstem, zooa's het bij ons
gebeurt, geeft in feite de macht aan schier al
de gekozenen aan te duiden, aan gesloten ver-
eenigingen, waarvan de talrijkste zelden het
tiende vertegenwoordigen van de kiesmacht
der partij, die zij besturen. Voegt daarbij de
manier waarop de besprekingen en het weik
gedaan worden de haast en de lichtzinnig
heid waarbij sommige wetten tot stand komen.
De rechter, die de wet moet toepassen, ver
dwaalt in dien doolhof en het ongelukkig
slachtoffer, onzeker van zijn recht, zoekt het
te vergeefs op in die opeenstapeling van
dwaasheden en ongerijmdheden. Denk maar
eens aan de huifhuurwet, ons huidig fiscus-
stelsel, het taalvraagstuk.
Het is ongelukkiglijk niet alles. Wanneer
men de Kamerdebatten nagaat die een tech
nisch karakter hebben, dan bestatigt men,
niet alleen de stilzwijgendheid van een groot
deel der heertn, die hun onbevoegdheid
erkennen, maar ook de ellenlange, zoutelooze
zagerijen van anderen, die zich inbeelden
alles te verstaan en te kunnen oplossen.
Wat staat er nu te doen
Het pad volgen door heer Poncelet aange
duid. Minder wetten m;-ken en ze beter in
studeeren. Aan een politiek parlement geen
taak opdragen waai toe het niet voorbereid is
op economisch, financieel of bestuurlijk ge
bied Op een boerderij passen boeren, profes
sois hooren thuis in scholen, handelaais zijn
bevoegd in handelszaken. Maar vraagt om
Godswil toch niet dat fabriekwerkers, schoen
makers, schoolmeesters zich met kennis van
zaken uitspreken over de haven van Antwer
pen of van Zeebrugge, over kolonie of diplo
matieke bescheidens.
De wetten dienen voorbereid te worden,
hier door een Staatsraad, daar door een
nationalen economischen raad waarin kunnen
vertegenwoordigd zijn nijverheid, handel en
arbeid.
De macht der gekozenen om sommige wet
ten te stemmen of te verwerpen, moet beperkt
worden de gekozenen betalen naar hun
aanwezigheid en meer dan de helft naar huis
zenden, voornamelijk deze die er een stieltje
van maken daarbij, aangezien de partijen
toch het groote woord in den modernen Staat
voeren, hun enkel toelaten hun bevoegdheden
te zenden en aan de kiezers den volledigen
vrijen keus laten, door het afschaffen der
kopstem een gansch nieuwe kieswet.
Dat alles zijn veranderingen, die ons ziek
en slaafsch Parlement wat nieuw en jeugdig
bloed moeten geven en terug brengen naar
den geest van i83o.
Wie onderneemt den grooten kuisch in de
Wetstraat? M. HETT.
Vervolgens vergadering der vereeniging in
den Tatler schouwburg.
Na uitvoering van een welgelukt program
ma stelde de Mayor van Westminster zijn col
lega uit Vper voor. In eene geestdriftige lede
schetste hij de beteekenis der feestviering en
diukte de waardeeiing uit waarin onze s.ad
door de Britsche oud strijders gehouden is.
De heer Burgemeester antwoordde met de
volgende rede die door geestdriftig en lang
durig applaus begroet werd
First of all, I want to thank the Offe rs,
Council an 1 Members of the St - Martin
Association for their kind invitation and for
the very hearthy reception I have received
here. I was very pleased to be able to accept
your invitation and to represent the City of
Yprts at your ;th annual Night of Memory».
As a B lgian e x service man, I am pleased
to be among my British Comrades of the
War and to recall with them not so much the
sufferings and agonies of mind and body we
endured, as the remembrance of being under
the same fate which has knit us together in
the bond of brotheihood and friendship,
which makes me, in my dealing with you, to
have the same feeling of comprehensive com
miseration for your dear <Tad, the s^me
feeling of brotherly comradeship for the living.
Further, as Burgomaster of Ypres, I
would, at this ceremony, take the opportunity
of assuring you that Ypres and her popu
lation has enshrined, with devotion and faith,
the memory of all the gallant boys of the
British Empire who fought during the war in
the Immortal Salient of Ypres, the Verdun
of the British Armies Ypres remembers
with pride those who made the great sacrifice
in the cause of Honou-, Right, Peace and
Civilisation and, in doing so, paid for King
and Country their tribute of suffering in spirit
and in life, the tribute of their bodily fitness.
Every evening of every day, when dark
ness grows, at the Menin Gate, the British
Memorial to the Missing, the bugles of our
Last Post Committee remind our country
and our people, our war widows, our orphans
and our mothers who mourn, of the greatness
of the sufferings and of the death of those
who to their glory came trough dust of
conflict and through battle flame.
I wish that this bond of sympathy will
ever continue to exist between my City and
those who on Ypres' Holy Ground did not
care to know the Why and the Wherefore of
the Thing ihey were doing but who put their
hands to the Woik and in spite of all accom
plished it. For the Wotk they were doing was
the fine Thing and they were men
I trust that the St Martin Association
may during many long years continue the
marvellous woik it is doing for the benefit of
its membeis. May its spirit of fraternity and
faithfulness continue to grow and flourish,
like miraculous fl wvers, raised and growed
out of the mud ol Flanders Battlefields.
's Anderendaags, n November, rond iï,3o
ure, na vei loop van de officieele plechtigheid
aan het praalgraf van de gesneuvelde Britten
in de White Hall opgericht, legde de heer
Burgemeester in naam van de stad eene heer
lijke kroon van Flander's Poppies neer
met het opschrift The City of Ypres
De vereeniging St Martin Association
van Westminster had, zooals verleden jaar,
den Burgemeester vau Yper uitgenoodigd tot
het vieren van de 7' Night of Memories die
op 10 November 1.1. te London heeft plaats
gegrepen.
De Burgemeester werd ter Victoria Station
ontvangen door Mayor en Mayoress of the
City of Westminster, Mevr. Romer, voorzit
ster van de vereeniging omringd van de leden
van het Bestuur.
De Brabangonne en de God save the
King werden door het muziek van de H. M.
Welsh Guards uitgevoerd.
Eene eerewacht van leden van de St Mar
tin Association was ttr statie op post.
Des avonds, om 7.3o ure, greep in de bom
volle kerk van St Martin's-in-the-Fields eene
plechtige en indrukwekkende godsdienstige
c commemoration service plaats, voorge
zeten door den Bisschop van Southwark, en
door veertien Mayors uit Londen bijgewoond.
II s'est constitué dernièrement un comité
de defense pour les ports beiges, qui se réunira
le 23 novembre courant, au Palais de la
Nation. Cet organisme est composé de lepré-
sentants des administrations communales et
institutions officielles d'Anvers, Gand, Bru
ges, Os'.ende et Bruxelles, et se réunira
désoimais tous les mois.
Comment se fait il que l'administration com
munale de Nieuport ne fasse pas partie de ce
Comité
Nieuport est le seul port naturel que la
Relgique possèle sur sa cote maritime, et
l'iniéièt national serait d'en favoiiser l'essor.
Serait ce que nos amis de Nieuport estimeDt
qu'il n'y a rien a faire contre la jalousie de
nos autres ports, et qu'il vaut mieux pour
eux de jouer le róle ëe guillotinés par per
suasion
Si Nieuport se plaint a juste titre d'ètre
traitée en parente pauvre, ne serait ce pas un
peu de sa faute Qu'elle se dise au contraire
que si elle n'a rien, ce pourrait bien être par
ee qu'elle ne fait rien. Pour réussir il faut se
donner beaucoup de peine et persévérer mal-
gré tout dans ses efforts de aanhouder
wint.
