VELOS - MOTOS - AUTOS
Êtablissements FR. HOFLACK
13*1-1934 Met Ypersche- 2e Bijvoegsel - La JFtéffion d'Ypres N°41
63, rue de Lille - YPRES - Rijselstraat, 63.
Ten bureele dezer kan men de voor
gaande nummers met het mengelwerk
bekomen.
Ons Leven
Fournitures pour Revendeurs
Accessoires - Pneus
Leveringen^ 00 r Voor tverKoopers
Toebehoorten - Banden
NICKELAGE EMAILLAGE
Réparations
VERNIKKELEN - VERLAKKEN
Herstellingen
Mengelwerk van Het Ypersche Nr 7
Roman door A. BRULEZ
(Vervolg)
Luister, zei ze dan een weinig nader
schuivend, ik zal u iets vertellen, maar past op
hoor, dat ge niets aan Louis terug zegt, ook
niet aan anderen.
Wees gerust, zeiden wij, we kunnen
zwijgen.
Louis is nu in zijn tweede jaar. Toen
hij nog schacht was, hebben we ongelooflijk
veel pleizier aan hem gehad. Hij kwam hier
alle dagen en zocht altijd maar bij mij te
zitten. Dan kon hij me zoo diep in de oogen
zitten kijken dat ik me soms niet weerhouden
kon te lachen, 't Gebeurde dat ik ijlings
moest opstaan en 't een of 't ander werkje
verrichten opdat hij niet zien zou dat ik hem
op een loopje nam. Voornamelijk als Blanche
ons van verre bekeek en mij dan toepinkte,
moest ik geweld gebruiken om niet los te
gaan in een schaterlach. De sukkelaar begreep
zelfs maar niet hoe dom hij deed.Telkenmale
ik moest opstaan om te helpen, zette hij de
elleboogen op tafel en met het hoofd tusschen
de handen volgden zijne oogen al mijne bewe
gingen.
We lachten met de dwaasheid van den jon
gen, maar Raph miek daarop snaaks de vol
gende aanmerking
Ja, Paulatje, zoo neemt gij ons, arme
schachten, beet Om al de genegenheid die
een van ons u toedraagt, wordt er nog gespot
met zijn zielesmart. 't Is een les.
Inderdaad zei ik knikkend.
Maar gij zijt geen jongens om u zoo
belachelijk aan te stellen riep ze heftig uit 1
Wij hadden pleizier aan hare» ernst.
Hij schijnt niet veel veranderd te zijn,
bracht ik toen in, sedert hij zijn schachtenpak
ontgroeid is. 't Is 't eerste wat Raph mij ver
telde nadat hij deeeiste maal hier geweest
was. Hij heeft me dadelijk gesproken van
Louis, die u met zijn oogen had willen ver
slinden.... uit liefde, natuurlijk.
Zeker, zei ze, maar 't was vroeger nog
veel erger. Maar liefde, ah 1
Dan vind ik er m'n behagen in, zei Raph
weer, om zoo iemand op te jagen, 't gra3
onder de voeten te maaien. Ten minste als ik
zie dat het niet ernstig kan zijn. Als 't ernstig
moest zijn dan bleef ik er liever van tusschen.
't Is me ook zoo, zei ze met blinkende
oogjes, daarom betoon ik u nog meer voor
komendheid als hij erbij is
Ah zoo zei Raph. daarom en anders...
Anders ook, ging ze door met een kleur,
dat weet ge wel, plager, maar d&n iets meer....
om hem te doen gaan.
En mij meteen
Och kom, ge wilt me ook doen gaan,
deugniet. Wees ernstig.
Ge hebt gelijk, zei ik dan, men ziet al
gauw of het flauw gedoe is en dan handelt
men in evenredigheid. Dat gebeurt meestal
met studenten die altijd buitengewoon kort ge
houden werden thuis, en als ze dan vrij, al
met eens te vrij zijn, loopen ze te snel. Nu
eens is 't tot hun eigen verderf, dan weer tot
verderf of nadeel van een meisje.
Ge moet het me niet zeggen, wedervoer
ze, ik ken de studenten reeds lang genoeg,
'k Heb er geen vertrouwen in.
Dank u voor 't kompliment zei Raph
Dat is bij manier van spreken riep ze
dadelijk. U bedoel ik daar niet meê, Raphke,
en Gustave ook niet. Ik heb dadelijk gemerkt
dat gij ernstige jongens zijt. Heel anders dan
het meerendeel der studenten
Nogmaals dank zei Raph lachend.
Gij kunt toch nooit laten te schertsen
zei ze weer.
Nu, scherts terzijde, meende Raph, 'k
moet zeggen dat ik daarover ook reeds dik
wijls heb nagedacht. Waarom denken vele
jongelingen niet beter na eer ze aan dat spel
beginnen. Lachen en plagen is goed, als men
van beide kanten overtuigd is dat het slechts
flirten is Maar met al den schijn van ernst een
meisje aan den band houden en het dan al met
eens, even gemakkelijk, aan zijn lot overla
ten.... zelfs als 't niet erger is neen dat zou
ik niet kunnen over 't hart krijgen.
Ziet ge wel, zei Paula, dat gij het beter
meent dan anderen.
Ten andere, ging hij verder, zoolang ik
mijne studiën niet voleindigd heb, denk ik niet
er aan te beginnen.
Alhoewel men daarop niet mag zweren
zei ik lachend.
Natuurlijk, zei Paula. Maar ik geef u
gelijk, Raphke. Welke studiën doet ge
Geneeskunde.
Oh 1 vijfjaar Dan zullen we u nog lang
te Leuven zien! voegde zij er met genoegen bij.
Inderdaad en ik hoop dat wij altijd goede
vrienden zullen zijn
Dat wensch ik ook en ik zal er mijn best
om doen lachte ze weer. En met Gustave
ook voegde zij er uit beleefdheid bij.
Na dit ernstig gesprek namen we afscheid.
't Was een wonderschoonë avond, met mil
lioenen pinkelende sterren als edelsteenen over
een donkerblauwen mantel gestrooid, een ide
ale natuurgesteltenis om nog een wandeling
te doen en lucht te geven aan ontboezemingen.
Wij trokken dan ook nog de Thiensche Vest
op om een luchtje te scheppen.
'k Ben waarlijk tevreden, begon Raph,
dat alles zich zoo goed schikt.
Wat wilt ge zeggen
Mijn doel is bereikt, jongen, Louis Ver-
donck ligt heelemaal buiten ik heb de gunst
van 't meisje gewonnen en ik heb haar rond
uit kunnen zeggen hoever ik wil gaan.
En ge zijt ver genoeg
Ja, maar hare vriendschap behoud ik,
mag nu schertsen, minzaam zijn en een kwink
slag geven, zonder dat ik moet vreezen dat
zij het verkeerd mocht uitleggen. Ik moet zelfs
mijn woorden niet zoo nauw meer afmeten om
dubbelzinnigheid te vermijden. Ik voel me
meer op m'n gemak.
Dat is waar, ge hebt het fijn aan boord
gelegd.
We wandelden nog een tijdje voort, nu eens
droomend dan weer sprekend van Paula en
de jongste gebeurtenissen, waaraan Raph op
recht een schik had, zoodat ik er zelf genoe
gen aan vond. Daarna begaven we ons ter rust.
VI.
De derde trimester is een tijdperk van ge
weldig blokken zooals men de studie voor
't examen noemt, maar ook het seizoen der
aangename wandelingen.
Leuven is waarlijk eene bevoordeeligdestad
om deschoone landschappen, die zich te allen
kante in zijne omgeving ontvouwen.
Langs welke zijde men ook de stad uittrek
ke langs Corbeek Loo of Heverlee, langs
Caesarsberg of Zoete Waters, overal is er open,
zuivere verkwikkende buitenlucht, nergens
door stofzwangeren of verpestenden fabriek-
rook besmet. Groen- en bloemengeur waaien
u vrij tegen, de uitwasemingen der sparrebos-
schen versterken de longen, en de oogen wor
den aangenaam gestreeld door 't gedurig af
wisselen der streek heuvels en dalen, bos-
schen en landerijen, tuinbouw en veldvruch
ten liggen er in bonte schakeering dooreen.
Zekeren dag - een dag vol wonne, met een
goudpralende zon in een spotloos blauwen
hemel, die zeker een overgroot aantal studen
ten naar buiten zou lokken ging ik met
Raph, na de voormiddagles, nog een bittertje
nemen in den Anker, daar het te laat was om
nog naar huis te loopen en te vroeg om te
gaan eten.
Dag Raphke, dag Gustave riep Paula. Wat
'n mooi wêer Ge gaat zeker wandelen dezen
namiddag
Misschien wel, zei Raph, we hebben alle
bei geen les.
Hoever is 't tot aan de Zoete Waters?
vroeg ik dan.
Hoe zei ze verbaasd, nog nooit tot daar
geweest
Jawel, zei ik, maar langs zoovele om
wegen dat ik er niet wijs uit werd door die
bosschen, en ik zou willen weten hoever het
is langs den kortsten weg.
Vijf kwart uurs 1 zei ze.
Niet meer vroeg Raph. Kom leg eens
klaar uit langs waar.
Natuurlijk langs de Naamsche Poort
uit, dat weet ge. Dan houdt ge de groote dreef
op uw rechterhand, 't Is een prachtige wandel
dreef, waar het den Zondag krioelt van de
wandelaars die naar de «Kantien» gaan. De
Kan tien is een kwartiertje ver, rechtover 't kas
teel van Arenberg. Ge kunt ofwel recht door
gaan ofwel 't bosch in. Door 't bosch, met zij
ne breede dreven, waar ge als op tapijten
loopt, en onder gewelven van groen geblader
de takken, is het aangenaamst. Ge volgt de
breedste dreef en houdt steeds rechts.
Terwijl ze ons dit vertelde, blonken hare
oogen van genoegen en men zag het haar aan,
dat zij aan de wandelingen die zij langs daar
gemaakt had veel genoegen had beleefd.
Hm deed Raph, dat moet waarlijk lek
ker zijn voornamelijk als men met z'n twee
wandelt, hé Paula, zoo arm en arm 1...
Hm 1 Hm herhaalde Paula met pinke
lende oogjes en een uitdrukking alsof ze iets
heel lekkers proefde. Wat ge zegt
Luister, zei Raph schertsend, dat zou
juist passen ik ken den weg niet goed, kom
meê, zoo kunnen we samen gaan. Dat zal dub
bel pleizierig zijn Wilt ge Gust zal chape-
roneeren 1
Ja - ja- al Hoor hem eens 1 Ge zoudt
immers niet durven
Niet durven vroeg Raph met gemaakte
stoutheid, want ik voelde wel dat hij niet al
te overtuigd was van 't gene hij zeide.
Zie eens, voegde hij er, opstaande, bij,
zouden wij geen schoon koppel uitmaken
Meteen nam hij Paula bij den arm en ging
met haar vóór den grooten spiegel staan.
Vervolg te naaste week).
pour
voor
Usioe moderne pour
Moderne fabriek voor
