Z I LVERVOSSEN
3-3-1934 Met Ypeitsahe - 2e Bijvoegsel - Met Megriun d'Ypres N° 48
F" AXXL
aan alle prijzen
Ook Blauwe Fumé Platine Roode en
Zwarte Vossen. Prachtige keus Visons in Martres.
Ten bureele dezer kan men de voor
gaande nummers van het mengelwerk
bekomen.
Mengelwerk van Het Ypersche Nr 14
Een ongeluk komt nooit alleen
Van zelfden schrijver zijn verschenen
en te koop ten bureele dezer
TE VELDE, Oorlogsroman
IN DEN STORM, Roman.
De machtigste keus der streek bij
YPER.
Uit de eerste vangsten van dezen winter
rechtstreeks uit CANADA aangekomen
Neem de gelegenheid te baat KIES NU
Roman door A. BRULEZ
(Vervolg)
X
Daar het examen weldra voor de deur zou
staan, spande Raph gedurende eenigen tijd al
zijne krachten in om zich tot die proef gereed
te maken.
Gemakkelijk ging het niet altijd, want de
jongste voorvallen in zijne liefdegeschiedenis
hielden hem steeds sterk geboeid. Hij had
soms zulke sombere dagen dat hij, alleen zijn
de, zoo weemoedig werd dat hij het had wil
len uitschreien. Het hart werd hem in opwel
lende droefheid als samengeschroefd. Er de
ware oorzaak van te bepalen, wist hij soms
zelf niet, alhoewel het altijd op hetzelfde
neerkwam Paula
Beminde hij haar Ja, zoo moest hij inner
lijk bekennen. Maar hij zou het toch niet
aangedurfd hebben haar eene verklaring af te
leggen. Zoodra hij daaraan dacht, bekroop
hem een grenzelooze schrik.
Was ze vrij of was ze het niet
Indien ja, zou ze toestemmen
Aangenomen dat ze toestemde Wat dan
't Was nog zoo lang eer hij zijne studiën af
had. Was hij niet verblind door een eerste
liefde Was zij wel wat hij zich voorstelde
Zou hij geene misgreep begaan
Zonder verder daarop te willen ingaan,
stelde hij de antwoorden die hij geven kon
uit tot later, en liet de andere terzijde.
Wat mij betrof, ik vermeed zooveel moge
lijk met hem daarover te spreken, zoowel
omdat ik ondervonden had dat het nutteloozc
tijdverspilling was, als om hem niet méér
daarin op te jagen dan hij het reeds was.
De aanstaande gebeurtenissen zouden ten
andere al ras een einde stellen aan dat inge
wikkeld vraagstuk.
Een paar dagen voor 't examen zat Raph
in het park te blokken, op een der menigvul
dige banken, onder een lommerrijken boom.
Van zijn boek opkijkend zag hij tusschen de
twijgen van het kreupelhout, dat het ijzeren
schutsel volgde, de welgekende gestalte van
Daniel Libeer voorbijschuiven.
Onmiddellijk schoot bij hem de gedachte op:
Die gaat naar Paula, terwijl er niemand
is.
Zonder meer nadenken, stond hij automa
tisch op en volgde zijn tegenstrever, als men
dit zoo noemen mag.
Zonder aan die bespieding te denken ver
volgde Libeer zijn weg, en trok alhoewel hij
trachtte door de gordijntjes te loeren, den
Anker voorbij.
Raph, die beslist had hem binnen te volgen
en zijn hait geweldig hoorde kloppen, voelde
zich verlicht. Maar nu hij zoover was en be
wust alleen te zijn, trok hii zelf binnen.
Hij vond Paula alleen, spelend met een
klein op bezoek zijnde nichtje, dat zij op den
schoot hield en nu en dan volop kuste. Het
tafereeltje scheen hem zoo lief, dat hij een
©ogenblik in bewondering bleef kijken.
Hij gaf dan het meisje de hand, tikte even
tegen de wang van fcet kind, zeggende
Wat lieve krullebol
Wat zegt ge van mijn dochtertje? vroeg
ze lachend het kind nogmaals omhelzend.
Proficiat, Paula! Maar...
Maar wat
'k Zou willen in zijn plaats zijn 1
Om oek nog zoo jong en onbekommerd
te zijn 1
Neen... om zooveel zoentjes van u te
krijgen 1
Oh-oh oh 1 Maar Raphke toch 1 riep ze
uit hem een duw gevend.
't Scheen hem dat het denkbeeld haar
geenszins afschrikte.
Er lag hem iets op de tong, dat hij moeilijk
weerhouden kon maar hij sprak niet uit.
Ge zult er nog genoeg krijgen voegde
zij er na een oogenblik bij.
Van wie vroeg hij schertsend.
Dat weet ik niet Misschien weet gij
het al
Nog niet zt ker Ik zou ze liefst van u
hebben zei hij met een lichte trilling in de
stem.
Zwijg, plager Wat drinkt ge
Een gersten I
Maar mijn kindje slaapt wilt ge zelf
even tappen Ge kunt toch Ja, tweede kraan
links... goed
Hij bleef, met het glas in de hand, recht
staan, vóór haar, en bekeek haar zoo liefderijk,
dat zij de oogen neersloeg. Dan dronk hij zijn
pintje half leeg, als om moed te scheppen,
en sprak
Wat moet het leven toch aangenaam zijn
in familie, tusschen een lieftallige, knappe
vrouw en zoo'n beminnelijk kindje
Hare oogen keken hem eerst blinkend,
ondervragend aan, dan zei ze
Dat komt wel, Raphke I
Ja, zuchtte hij, maar er moet nog veel
water door de Dyle loopen, en 't is niet altijd
helder 1
Alles moet z'n tijd hebben... er, 't leven
hm 't loopt niet altijd van een leien dakje
zuchtte zij ook.
Denkt ge niet, Paula, dat wij het samen
zoo konden schikken dat we altijd gelukkig
zouden zijn
Daar moet ik aan twijfelen I Hebt ge al
ooit menschen ontmoet, die altijd gelukkig
zijn
Ik zou toch alles doen wat in mijne
macht ligt, om u gelukkig te maken I
Daar twijfel ik niet aan... ik heb uw
karakter reeds sinds lang geschat naar waarde,
maar.
Maar
We loopen den tijd vooruit, Raphke, eF
liggen nog zoovele dingen tus-chen
Oei oeie Ge zegt het goed, ik zou
gaan vergeten dat ik nog zooveel te blokken
heb.
Gaat het
Half en half Ik heb te dikwijls zulke
verstrooidheden
Dat zou niet moeten Deck eerst aan
uwe studiën.
't Zal mijn best doen Tot later, Paula f
Dag, Raphke
Toen ik na de afroeping mijner faculteit,
die mij een goeden uitslag gemeld had,
vreugdedronken naar den Anker liep, waar
ik beloofd had Raph te komen vinden, die
toen ook reeds zijn lot moest kennen, viel ik
op een heel ander tooneel dan ik verwacht
had.
Raph zat met het hoofd tusschen de han
den, somber voor zich uit te zien. Paula en
Blanche stonden erbij.
Kom, Raphke, ge moet daarom niet zoo
bedroefd zijn, 't zal in Oktober beter gaan.
Ja, zei Blanche, dat kan de besten ovep-
komen.
Niet door? vroeg ik terreergeslagen.
Een buis, jongen bromde Raph En gij
Meer kans, hé 1 'k zie het
Proficiat 1... Proficiat klonk het van
de meisjes. Hoe jammer dat gij niet allebei
gelukt zijt. 't Feest is bedorven
't Spijt me erg voor u, Raph, maar alles
is niet verloren. Gij hebt een nieuwe kans in
Oktober.
Ja,... en mijn verlof gaan vliegen
Toe toe, ge moet het heele verlof daar
niet aan besteden En daarmèa kunt ge nog
eens naar Leuven komen
Zeker, beaamde Paula, dan zien we u
ook nog terug binst dat eeuwiglang verlof.
Dan zijn er niet zooveel en de professors zijn
niet zoo korzelig.
't Is waar ook hervatte hij zich. 't Is
nu toch eenmaal zoo, en 't zal niet veranderen
met te moppen. Geef me nog et n Jack op
Meteen keek hij op en zag dat Paula een
traan wegpinkte.
Zijn aangezicht helderde op, en van die
betere stemming gebruik makende, riep ik
Neen, neen, geen Jack op, een flesch
wijn I en dan gaat ge mêe met mij op rol
't Mag er van af Vervolg te naaste week).
FL. VANDEVOORDE
it 1 V
