Ontwapening
2
Vereenigde Hofbouwliefhebbers
Minister afscheid namen. Het staat thans vast
dat wij, in 194.0, er aan reeds zullen gewoon
zijn de schepen der Leie door Yper te zien
varen, dat het waterregiem van gansch het
Yzerbekkeu zal geregeld zijn, dat het arron
dissement ïper reeds al zijne inkomstbronnen
zal hebbf n uitgebreid en dat de eenige natuur
lijke haven onzer zeekust eindelijk zal kunnen
beschikken over het hinterland dat haar thans
óog ontbreekt.
Deze verzekeringen van den heer Minister
Sap zullen ongetwijfeld in ons arrondissement
met de meeste voldoening vernomen worden,
en alle inwoneis zullen hem er om erkente
lijk zijn.
Ons gedull wordt sedert den oorlog, welis
waar, geduug hard op de proef gesteld, doch
dank onze hardnekkigheid zijn wij er tot op
heden steeJs in geslaagd ons iecht te doen
wedervaren. Voor wat thans de kwestie van
het herstel der vaart Yper Komen betreft,
hebben wij nu, niet alleen een vage belofte,
maar de stellige verzekering dat dit werk wel
dra zal uitgevoerd worden Aan ons hardnek
kig voorts te werken m te zorgen dat deze
vetzekering ten gepasten tijde in wtrkelijk
heid omgezet worde.
Het wil er te Gerieve rmar niet vlotten 1
Het gaat er met de Commissie ter Ontwa
pening evenals met zoovele andere, die vruch
teloos gepoogd hebóen met schoone woorden,
ronkende formulen en duurgepeperde feest
malen en uitstapies de steeds rijzende geschil
len onder de natiëa op te lossen.
Arme wereldvrede
Zoo moeilijk om op te bouwen, zoo moeilijk
om te bestendigen
De overwonnen landen uit den wereldkrijg
waren ontwapend door de vredesverdragen
maar deze eischten en met recht dat hun
overwinnaars op hun beurt beroofd zouden
worden van kanonnen en pantserschepen, ter
wijl de landen, die het meest geleden hadden
van de bezetting en verwoesting, stevige
waarborgen van veiligheid vroegen vooraleer
tot ontwapening over te gaan.
Vóór den 00:1 >g was de leus Vrede door
bewapening 1 «en bewapende zich 10c de
tanden om een gebrurlijken aanvaller schrik
in te bo< z men men sloot verbonden om
door vercenigde macht den vrede in het leven
jte houden. Helaas het mocht nitt baten. Nu
wil men vrede door ontwapening en nauwelijks
praat men er eenige dagen over of alles ligt
in duigen.
Arme wereldvrede 1
t i
Toen onze jongens aan de Yzer stonden
gedurende de gruwelijke oorlogsjaren en vie
len en stierven in de modder en bloedkuilen,
dan zweefde voor hun oogen een visioen van
heerlijken vrede voor de toekomst, dan schit
terde hun oog bij de gedachte dat hun laatste
gulpe bloed den losp ijs was voor de duurge
kochte vrijheid dan prevelde hun stervende
mond die troostende woorden Het is de
laatste oorlog o z k n Iers zullen nooit meer
dien afgiijselijk^n gruwel beleven Zoo
dachten oc k de Fransche en Italiaansche
jongtns, zoo dachten uc jongens van over zee,
deze van de Vereenigde itaten, van Canada,
van Austral.wier li km gezaaid liggen op
vlaamschcn en franscheu bodem.
Men had het hun zoo dikwijls voor oogen
gehouden in het uur van het gevaar men had
het hun op alle mogelijke wijzen verzekerd.
Neen, zulke ramp zou nocit meer het mensch
dom ttisteren en met die hoop in het hart,
brachten zij het grooie offer, het offer van hun
jeugdig leven.
Helaas Zestien jaar zijn verloopen sedert
den wapenstilstand en nu acht men het drin
gend noodig r.og een wereldverdrag in 't leven
te roepen om den oorlog buiten de wet te
stellen. De verschillende regeeringen geloo-
ven dus zelf niet m ;er aan haar beloften. Men
heeft dus te Versailles schaamteloos gelogen.
Bittere spotternij I Wat heeft het gebaat dat
miljoenen jeugdige levens geknakt werden
Zestien jaar na den wapenstilstand En het
spoek van den oorlog grijnst op alle hoeken
van den aardbol, in het Oosten zoowel als in
het Westen. Men vreest het, men ziet het
naderen, vraatzuchtiger dan ooit men tracht
het te ontKomen, men zoekt de handen ineen
te slaan om het uit de wereld te bannen.
Helaas Zoolang er menschen zijn, zullen er
geschillen bestaan, omdat menschen driften
hebben, die met elkaar in botsing komen, en
zooals het afzonderlijk onder menschen ge
beurt, zoo zal het ook onder de volkeren ge
schieden.
Wat heeft men al niet gedaan gedurende die
zestien jaar om den vrede op stevige grond
vesten op te bouwen
Wilson schiep Versailles maar weigerde zijn
handteeken als bekrachtiging gedreven door
zijn ideaal van wereldvrede schiep hij den Vol
kenbond, maar Amerika hield zich afzijdig en
trok zich de Europeesche aangelegenheden
niet aan, ter zij in zake geld. Dan reisde men
de hoofdsteden af overeenkomsten werden
gesloten te Washington, te Parijs, te Thierry,
te Locarno, te Brussel, te Geneve. Men hield
conferenties, samenkomsten, besprekingen.
Alles voor den vrede en de goede verstand
houding en 't ging niet.
Men staat met een Vredespaleis in den
Haag als een mus um van oudheden en met
een prachtig tooverpaleis der natiën te Geneve
als een bazar van nieuwigheden.
Men wil wederom een wereld pact en men
heeft den Volkenbond Of is deze al versleten
en onbruikbaar geworden of faalt hij in zijn
wei king
Noch Amerika, noch Engeland, noch
Frankrijk, noch Japan, noch Ital noch
Duitschlaod gelooven aan al die vredes oewe
gingen, aan al die voorstellen ter ontwapening.
Al die mogendheden willen sterk en machtig
blijven en vervullen naar den letter de formuul
van M. de Brouckère Men trekt zijn vei
ligheid uit de macht der wapens, die men
bezit en uit de ontwapening van zijn gebuu
En daarom is er geen verstandhouding te
Geneve en is men daar, na het ophefmakend
fiasco, heel beleefd van elkander gescheiden
om even beleefd na enkele dagen weer te ver
gaderen.
De mogendheden hebben altijd het groote
woord menschheid op de lippen men
schermt met dat woord, maar 't is en 't blijft
slechts een woord evenals zoovele andere.
Dat woord zal nooit een groote beteekenis
hebben voor de massa's. Deze immers zijn
altijd beïnvloed, t.t.z. dat men ze gemakkelijk
kan opdrijven tot sociale of nationale oorlo
gen en omdat men een tijdstip beleeft van
onbeperkt materialisme.
Waarom vliegt alles in duigen en grijnst
het oorlogsspook ons tegen Waarom
Omdat de toonaangevende landen geen af
stand willen doen van hun naijver en hun
zucht om elkaar te overtroeven in leger
sterkte, in nijverheid, wereldhandel, koloniën
en afzetgebieden. De hardste schreeuwers
zijn juist deze waar daden w< inig overeenstem
men met hun woorden. Ja, zij zullen ontwape
nen, maar eerst moet die en gene beginnen
en onaertusschen bouwt men immer sterkere
slagschepen overal is het een wedloop naar
meer troepen, meer en machtiger kanonnen,
meer gevaarlijke en vernielende munitie,
meer volmaakte en talrijke vliegtuigen, meer
steike en snelle duikbooten miljarden wor
den aangewend om den scheikundigen- en den
luchtoorlog te veifijnen in barbaarschheid
i n indien men ter zee wil ontwapenen, wil
men het niet te lande. Is de eene bepeiking
soms niet afhai kelijk van de andere
Niet alleen op militair gebied, maar ook op
economisch gebied is er geen spraak van ont
wapening, geen spraak van bepeiking der
hedendaagsche economische strijduitrusling
Hier stelt men paal en peik aan de inwijking,
daar sluit men de grerzen voor allen invoer
met gewei lige toltarieven, kwetsender dan
draadversperringen zoo men zijn toevlucht
niet kan nemen tot de wapens, dan zal men
zijn tegenstander vei p etteren door het ver
nieligen van zijn handel en nijverheid. Heb
zucht en enge beschermingspolitiek moeten
den knak geven aan uitheemsche nijverheid
en handel met alle middelen onder de
schoone leus van nationale bescherming der
voortbrengst moeten de tegenstrevers van
de wereldmarkten weg. Wat geeft het, zoo er
volkeren door lijden, fabrieken stilvallen,
honger geleden wordt, sociale oproeren ont
staan
Waar is de vrede en de overeenkomst te
zoeken op economisch gebied onder de Euro
peesche landen, tus:chen de Oude en de
Nieuwe Wereld
Zoo men de geschiedenis nagaat, dan vindt
men altijd als eerste oofzaikderoorlogen, den
strijd om het bestaan, de zucht om zich te
verrijken en uit te breiden ten koste van nabu
ren, den naijver en het streven naar overheer-
sching.
Een ontwapening helaas is toch doorge
voerd. Tegenover den geduchtsten vijand der
maatschappij, der orde, der menschheid,
tegenover het duivelsch communisme staan
alle landen, alle regeeringen ontwapend. De
onzalige laksheid tegenover die om wentelaars,
het dwaze dwepen met vrijheid het aan-
knoopen van overeenkomsten maakt Moscou
hoogmoedig. Te Geneve zouden de twistende
mogendheden beter middelen beramen tegen
over de omverwerpers van hun eigen grond
vesten.
Dat men de wapens van den economischen
oorlog nederlegge, dat men al over de ver
scherpte grenzen en douaneloopgraven elkan
der broedeilijk de hand reike, dat men zich te
Geneve bezig houde om elkander op te beuren,
te helpen, te verstaan en dan zal voorwaar de
eerste en grootste stap ge laan zijn om over te
gaan tot de militaire ontwapening.
Welke toekomst is er alsdan in het verschiet?
Welk grootsch wetk op het ak ief van den
Volkenbond, kon hij dat bereiken.
Of is or k dat een hersenschim Een zins-
begoochelir g Arme, arme werelJviede
M. HETT.
MAATSCHAPPIJ
Lokaal Drie Koningen Groote Markt
Verslag der Algemeene Vergadering
van 6 Mei 1934
De algemeene vergadering wordt te t5 uur,
onder het voorzitterschap van den heer Van-
beselaere, voorzitter, geopend. De schrijver
geeft lezing van de verslagen der vergaderin
gen van 4 Maart en 8 Ap'il 11. Deze verslagen
worden met eenparige stemmen goedgr keurd.
De heer Sinaeve J. heeft zich laten veront
schuldigen, daar hij belet is deze vergadering
bij te wonen.
De hr Voorzitter stelt den heer Demuynck,
Staatsvoordrachtgever, voor aan de leden en
wenscht hem welkom in ot s midden. Mijnheer
Demuynck bedankt den heer Voorzitter voor
zijne wenschen en zegt welke voldoening het
voor hem is met de talrijke nieuwe leden
onzer maatschappij kennis te mogen maken.
Mijnheer Demuynck overgaande tot de
voordracht, geeft ons een beschrijving van de
eerste ziekteverschijnsels der fruitboomen,
die zorgvuldig dienen gezocht te worden, dan
ook van de soorten der larven en insecten, die
met de eerste wa>me dagen hun vernietigings
wei k zullen aanvangen, indien men niet in
tijds de noodige middelen gebruikt om ze
schadeloos te maken. Mijnheer Demuynck
geeft ons dan de beste wijzen om al die kwa
len te bestrijden. Verders geeft de heer voor
drachtgever ons een bijzondertn uitleg nopens
het kweeken en het bezorgen der perziken,
hun standplaats, het beschermen tegen wind
cn regen, de manier van plukken, hun op
brengst.
Deze voordracht, met groote aandacht ge
volgd, wordt luidruchtig toegejuicht. De heer
Voorzitter bedankt M. Demuynck uit ganscher
harte, zoowel als voordrachtgever gelijk
als ouden vriend, voor zijn nuttige, leerrijke
en aangename voordracht. Ten slotte waar
schuwt de heer Voorzitter de leden over het
gevaar van den invoer der vreemde fruiten en
kiemen, en wakkert de leden aan onze fruit
teelt van eigen streek te verdedigen.
Een nieuw lid wordt door den hr Cardoen
voorgesteld, te weten Heer Omer Debceuf,
Elverdinghe. Dit nieuw lid wordt met alge
meene s'emmen aanvaa-d.
Worden als Juryleden aange luid Heer
Dekaastekker, heer L Lignel en heer F. Bu
seyne, Mijnheer Lamps, secretaris. Deze
heeren oveihandigen vervolgens den nitslag
hunner wei king. Mijnheer Vanbeselaere be
haalt 3 p. voor zijne rabarber Victoria».
De tombola, geschor ken door de Maat
schappij, wordt vervolgens onder de tegen
woordige leden verloot
Deh er Vooizitter geeft kennis aan de leden
dat wij, in de toekomende algemeene verga-
dei irig, nogmaals het genoegen zullen hebben
Mijnheer Demuynck te aanhooren.
Mits er niets meer te bespreken valt, wordt
de algemeene vergadering om 17 1/2 uur ge
sloten.
Op Zondag 3 Juni 1934
om 15 uur
Algemeene Vergadering
1) Verslag der algemeene vergadering van
6 Mei.
2) Mededeelingen.
3) Aanvaarden van nieuwe leden.
4) Voordracht gegeven door Mijnheer De
muynck, Staatsvoordrachtgevernopens het nut
der Struikboomen.
5) Beoordeeling der aanbrengsten.
6) Prijsloterij. Het Bestuur.
