BAC H E N
Naar een goedkooper Luchtvaart
BASTIEREN IN ALLE GROOTTE
DARMEN VOOR POMPEN, enz.
Fabr. VAN RULLEN - Wervick
Verf1. HERMAN VAN BATENBURC
6, Korte Thouroutstraat YPER
«aha«Ai i-mMbn»iM-nirrt -*v f—■■aan mm
cette manifestation
C'était M. Pierre Vandenbraambussche, com-
missaire de police de la ville d'Ypres, et officer
of the British Empire. II conclut un accord avec
le commandant des pompiers, M. Maurice Ver
gracht, pour obtenir le concours des clairons. Et
tous les soirs, ces clairons qui sont des ouvriers,
viennent en tenue de travail, prés de ces tables
de granit oü sont gravés les noms des 54.000
soldats anglais privés d'une sépulture individu-
elie, exécuter la sonnerie qui, dans l'armée an-
glaise, invite la troupe au sommeil de la nuit.
C'est ainsi qu'avant de se livrer au repos, Ypres
vient journellement répéter a ses anciens défen-
seurs sa belle prière Repose en paix
Je suppose que de nombreux pèlerins sont
venus a Ypres assister a ce fervent hommage
Oui. Bien qu'aucune publicité n'ait été faite,
de nombreux pèlerins anglais qui étaient venus
ici même écouter le Last Post et en avaient gar
dé un souvenir ému, n'ont pas manqué de faire
part a leurs compatriotes de l'émotion qu'ils
avaient ressentie a cette audition. Nous avons
appris un jour que la colonie anglaise en Bel-
gique avait décidé d'offrir a nos clairons quatre
instruments en argent.
En effet, la presse a rendu compte de la céré
monie qui s'est déroulée a cette occasion. Cela se
passait en 1929.
Précisément, le 29 septembre. Lord Granville
ambassadeur de Grande-Bretagne a Bruxelles,
accompagné de sa suite et de quatre clairons de
la garde royale anglaise en grande tenue, fut
regu a l'hötel de ville par le collége des bourg-
mestre et échevins. Un cortège se rendit ensuite
au mémorial. La, les quatre soldats anglais,
après avoir sonné le Last Post sur les clairons
d'argent, remirent eux-mêmes ces instruments
aux quatre ouvriers flamands chargés de la son
nerie journalière- Depuis cette date, la renommée
du Last Post s'est répandue de plus en plus en
Grande-Bretagne et même dans les Dominions.
C'est ainsi que les premier,, ministre et gouver
neur de l'Afrique du Sud, de l'Australie, de la
Nouvelle-Zélande et du Canada, sans compter plu-
sieurs ministres de Grande-Bretagne et d'autres
pays, sont venus a Ypres pour y assister.
Une haute personnalité anglaise confiait en
core dernièrement a notre Comité les impressions
ressenties a l'audition de l'émouvante sonnerie.
Cela montre combien nos amis anglais se sont
sentis touchés par le geste tout spontané de la
population Yproise. Permettez-moi de dire que
c'est a celle-ci que revient le grand mérite d'avoir
soutenu, seule, dés la première heure et encore
actuellement, par ses contributions volontaires et
en-dehors de toute aide officielle, cette oeuvre
d'une si haute signification morale. Permettez-
moi de signaler aussi les dons offerts par les
visiteurs anglais.
Je suppose, en effet, que l'organisation du
Last Post a demandé a la population de votre
ville, une générosité sans cesse renouvelée. Mais
une initiative britannique n'est-elle pas venue
en aide a votre association
En effet, et j'ajouterai que cette initiative
nous fait croire que la pérennité de notre in
stitution sera bientót assurée. A l'insu du Last
Post Committee, la branche du Comté de Surrey
de la British Legion organisa l'année dernière une
souscription parmi ses membres. C'est ainsi que
le 21 avril 1935, jour de Paques, les autorités de
la British Legion et de nombreuses délégations
des 115 sections de la Surrey County Branch, sont
venues nous remettre un coffret contenant un
chèque de 400 Livres Sterling, somme qui est
réservée pour former un capital dont les intéréts
pourront couvrir les frais du Last Post dans
l'avenir. Ce fut la l'occasion d'une de ces
journées historiques déja si nombreuses a Ypres.
L'ambassadeur de Grande-Bretagne, Sir Esmond
Ovey, le représentant du roi des Beiges, le com
mandant baron Jacques de Dixmude, étaient pré
sents, ainsi que l'administration communale
Yproise. Une fois de plus, ce jour-la, les autori
tés militaires et les anciens combattants anglais
ont communié dans un même sentiment d'amitié
avec les autorités et la population de notre cité.
Cher Monsieur, je souhaite que le Last Post
Committee puisse continuer son oeuvre sans
craindre de se voir arrêté par des soucis ma-
tér iels.
Mesdames, Messieurs, le moment de la céré
monie quotidienne approche. Les quatre ouvriers
sont la, porteurs de leurs clairons d'argent. Les
habitants sont la aussi et nous pouvons recon-
naïtre parmi eux le président du LasJ, Post Com
mittee, M. Vandenbraambussche, commissaire de
police, et quelques membres du Comité, M. M.
Butaye, Donck, Vandevoorde, Vermeulen et Ver
gracht.
L'heure est solennelle. Le ciel et la terre sont
calmes. L'on devine tout a cöté, a droite et a
gauche, les anciens remparts de Vauban, oü le
maréchal Plumer, pendant la guerre, avait établi
son état-major.
■HMntm- ■■"<irir-ri aimMnn'nwii»«ia - -n ririrnnnr-
Dans quelques secondes vont retentir les notes
graves et tristes du Last Post. Taisons-nous, re-
cueillons-nous, écoutons.
Et voici, qu'après quelques instants d'un silence
impressionnant, résonnent sous l'immense voüte
les sons bien connus de nous Yprois, ceux du Last
Post qui, ce soir, grace a l'I. N. R- retentissent et
peuvent être entendus non seulement en Belgique
et en Angleterre, mais dans le monde entier.
Ypres a connu Jeudi un bien grand jour. Son
nom, déja universellement réputé, sera prononcé
avec un plus grand respect encore, car mainte-
nant l'on sait partout, M. Kammans l'a dit d'une
fagon si prenante, que la ville d'Ypres est non
seulement la ville martyre, qui au cours d'un
bombardement acharné et sans répit de quatre
années fut détruite de fond en comble avec ses
monuments historiques, sa cathédrale, ses Halles,
son charme de vieille ville flamande, mais aussi
la ville oü l'on a un sens élevé du culte du sou
venir, et oü chaque soir les habitants reconnais-
sants, viennent se recueillir et se souvenir de
ceux qui ont fait le sacrifice de leur vie.
Nos remerciments vont a la Direction de l'I. N.
R., a M.M. Kammans, Goeman et Jansseune,
auxquels nous devons la réussite si compléte de
l'interview, ainsi qu'aux membres du Last Post
Committee, et principalement a M. le commis
saire de police Vandenbraambussche, l'initiateur
et président de cette institution si méritoire, et
M. le percepteur des Télégraphes Leclercq, qui a
bien voulu se charger de faire devant le micro
l'historique du Last Post Committee, dont il est
le dévoué vice-président.
Nous apprenons que des pourparlers seront en-
gagés avec la Direction de l'I. N. R. flamand pour
qu'il fasse, a son torn- et dès que l'arrangement
de ses programmes le permettra, la transmis
sion de la cérémonie Yproise du Last Post. Nous
souhaitons que ces pourparlers puissent aboutir,
afin que toute la population flamande connaisse
également l'origine et la signification du Last
Post.
De jeugd voelt zich van langs om meer aange
trokken door de luchtvaart en naarmate deze een
grooter uitbreiding neemt, zal die drang ook
nog sterker worden.
Heden ten dage echter is het hier in België,
ten ware men over een inkomst van millionnair
beschikke, practisch onmogelijk loods- toeristen
vlieger te worden.
De kosten van een vliegtuig vallen niet in het
bereik van iedereen en men moet zeer mild door
de fortuin zijn meêbedeeld om zich die weelde
te kunnen veroorloven.
In verschillige landen legt men er zich dan ook
op toe, gezien de uitstekende diensten die men van
het vliegwezen mag verwachten en de groote
aantrekkelijkheid die het op de jeugd uitoefent,
welke er voor haar een veelbelovende toekomst
in ziet, kleiner, lichter en vooral goedkooper
vliegtuigen te vervaardigen.
In Amerika onder meer, waar M. Ford zijn best
uitgeruste en meest verbeterde rijtuigen levert
voor 700 dollar, heeft men zich gezegd dat het
vervaardigen van een vliegtuig feitelijk niet
moeilijker moet zijn dan het maken van een
auto en dat een vliegmachine dan ook niet meer
dan een auto zou moeten kosten. En men is er
daar toegekomen dien uitslag te bereiken. Zoo
werden opvolgenlijk de Hammond de Waldo
Watermann de Weick op de markt gebracht
die een gemakkelijk afzetgebied vonden en da
delijk een grooten bijval verwierven. Nadien
heeft men er zelfs die lichte vliegmachines met
een motor van een auto voorzien en zoo heeft M-
Ford, zonder het zelfs te willen, ertoe bijgedragen
tot de vervaardiging van een vliegtuig dat geheel
en gansch de juiste weergaaf is van zijn V-8.
Ook in Frankrijk, en vooral sedert Henri
Mignet zijn merkwaardige Pou du cielver
vaardigde, kent de beweging ten voordeele van
een goedkooper en in ieders bereik liggende
luchtvaart, een machtige uitbreiding. Meer dan
een bijzondere, hier heel dicht bij ons in t
Noorden van Frankrijk zijn er verschillige,
is reeds eigenaar van zijn eigen PoU du ciel
Dit klein, voordeelig en goedkoop vliegtuig is de
eerste stap naar het vliegtuig van groote serie
dat, zonder twijfel mogelijk, binnen afzienbaren
tijd op de markt zal gebracht worden.
Die beweging tot de veralgemeening van het
vliegwezen ontmoette weliswaar in den beginne
zekeren tegenstand vanwege de groote vliegnij-
verheden en soms ook wel van de openbare bestu
ren, doch heden is, bij onze Fransche buren, het
pleit gewonnen en de zaak is op goeden voet.
Over enkele dagen kende de lichte en goedkoope
luchtvaart een waren triomf te Orly, waar 15.000
personen ze aan het werk zag en bewonderde en
waar 's avonds, tijdens een banket ter eere van
Henri Mignet, de generaal Denain, minister van
Q
I iitiani tmamin*rnÊÊtmiaÊÈiÊmKÊam—ttÊa***im+
het vliegwezen, plechtiglijk het kenteeken van
het Eerelegioen aan den held van het feest over
handigde.
Zoo in Frankrijk de ontstane beweging ten
voordeele van een goedkooper luchtvaart dus
reeds op de vriendelijke bejegening en zelfs op
de welwillende medewerking van de openbare
besturen mag rekenen, kunnen wij, helaas, voor
wat ons land betreft, nog hetzelfde niet zeggen.
De huidige minister van vervoer schijnt die be
weging zeer genegen en in zijne onmiddellijke
omgeving vindt men zeer verkleefde medewer
kers die het gedacht van een goedkooper en meer
verspreide luchtvaart ten volle bijtreden. Doch
daartegenover heeft men de onwil, de echt bu
reelachtige enggeestigheid van sommige ambte
naars, en alle goede inzichten worden verijdeld
door de niet verjaarbare macht van deze die blij
ven tegenover deze die voorbijgaan.
Om slechts een voorbeeld aan te halen hoe men
hier in België het vliegwezen aanmoedigt, weze
gezegd dat twee personen rechterlijk vervolgd
worden, de eene omdat hij gansch kosteloos en
belangloos, alleen met een doel van propaganda,
aan een anderen persoon het sturen van een vlieg
tuig heeft aangeleerd, de andere omdat hij deze
eenige gelegenheid met de twee handen heeft
aanvaard en alzoo iets geleerd heeft dat hem an
ders, met de aangenomen scholen te volgen, niet
alleen veel tijd maar vooral veel geld zou gekost
hebben. En dit geschiedt terwijl de ambtenaars
van het Beheer van het Vliegwezen een luxueuse
brochure, getiteld Luchtvaart propaganda
uitgeven...
Doch die toestand zal hier ook wel veranderen.
Men heeft ons immers reeds te dikwijls van hoo-
ger hand het bewijs geleverd dat men steeds wil
nadoen wat in andere landen, en voornamelijk
in Frankrijk, gebeurt.
De gedachte van een goedkooper luchtvaart
zal hier ook wel ingang vinden en alles laat ons
toe te veronderstellen dat de kleine en lichte
vliegtuigen hier ook zooals overal elders denzelf
den bijval zullen behalen. Klaarziende en voor
uitstrevende mannen beweren en houden staande
dat het vliegtuig binnen enkele jaren even ver
spreid en gebruikt zal zijn als thans de auto.
Velen kunnen zich daarvan nog maar moeilijk
laten overtuigen en staan nog heel sceptisch, doch
wat bewijst hen dat het niet de andersdenkenden
zijn die het rechte einde vast hebben Moesten
de menschen, die leefden vóór de jaren 1900 en
zelfs later, op de wereld kunnen terugkeeren,
hoe verwonderd zouden zij niet staan kijken op
de auto's, de vliegmachines, de radio's en zooveel
andere merkwaardige uitvindingen die ons nu
heel gewoon en alledaagsch toeschijnen.
Een feit staat vastde luchtvaart, alhoewel
iedereen de middels niet had om zich er op toe
te leggen, heeft in de laatste tijden een merke
lijke en ontegensprekelijke uitbreiding genomen.
En nu dat zoovelen, die vroeger spijts hun verlan
gen er nooit de kans toe zagen, weldra in de moge
lijkheid zullen gesteld worden hun eigen vlieg
tuig te bezitten, lijdt het geen twijfel dat het ge
bruik ervan niet zal toenemen en zelfs veralge
meend worden-
Vroeger reeds, en zelfs vooraleer er iemand
anders aan dacht, hebben wij in ons blad het ge
dacht geopperd hier te Yper een vliegplein in te
richten. Wij hebben bewezen hoe zulks voor onze
stad een aantrekkelijkheid te meer zou zijn en
er machtig toe bijdragen zou om het getal bezoe
kers en toeristen hier nog te vergrooten. Dit ge
dacht heeft nog steeds zijne actualiteit behouden.
Doch waarom nog langer dralen en wachten tot
andere naburige steden ons voor zijn en ook al
de voordeelen ervan genieten en behouden
Er kan hier, voor een stad als Yper, geen spraak
zijn een onmetelijk vliegplein aan te leggen,
noodig voor de zware luchtvaart, noch kostelijke
gebouwen op te richten. Doch het kleine, lichte
vliegtuig, het vliegtuig der toekomst, vergt dit
alles niet. Wij hebben hier, midden de stad zelf,
een uitstekend plein, het Minneplein, dat zoo
het misschien niet volledig aan al de vereischte
voorwaarden beantwoordt, volgens ons toch mits
kleine onkosten als een behoorlijk landings- en
opstijgingsterrein voor de kleine luchtvaart zou
kunnen ingericht worden.
Met op dezen wenk in te gaan, de mogelijk
heid ervan grondig te onderzoeken en desgeval
lend ook de verwezenlijking ervan te betrachten,
zou ons stadsbestuur, meenen wij, blijk geven
van vooruitzicht.
