BAC H E N
3
Verbruiker en Duur Leven
BASTIEREN IN ALLE GROOTTE
DARMEN VOOR POMPEN, enz.
Fabr. VAN RULLEN - Wervick
Verf. HERMAN VAN BATENBURG
6, Korte Thouroutstraat YPER
ECOLE DE MUSIQUE
DISTRIBUTION DES PRIX
(O)
Vroeger reeds hebben wij de kwestie van het
duur leven aangeraakt en aangetoond dat het in
België mogelijk was de levensduurte in zeer ge
voelige mate te verminderen.
Die kwestie wordt weer aktueel en van groot
belang voor dezen die het programma van de
ekonomische heropbeuring van het land moeten
instudeeren. Het indexcijfer gaat iedere maand
de hoogte inmelk, brood, varkensvleesch, enz.
slaan op loonsopslag wordt met klem en onder
bedreiging van werkstaking geeischt om met de
levensduurte gelijken tred te houden. Het is
dus niet overbodig er op terug te komen.
Het is inderdaad niet voldoende aan te toonen
dat de vermindering van den détailprijs der wa
ren van loopend gebruik mogelijk ismen moet
de verantwoordelijkheden van den huidigen ab-
normalen toestand opzoeken, niet om in vruchte-
looze verwijtingen te vallen, maar om er een
toekomstige gedragslijn uit af te leiden en de
dwalingen van 't verleden te vermijden.
De eerste en voornaamste verantwoordelijke
van den tegenwoordigen stand der zaken is de
verbruiker zelf. De verbruiker is de koning en
beheerscher der markt, omdat het voor hem is
en op zijn bevel dat men voortbrengt, maar in
veel gevallen is het maar een luie of vadsige
koning.
Indien de kleinverkoopers wat meer door de
huismoeders hoorden zeggen Neen, wij komen
hier niet meer, of wij koopen zulk of zulk arti
kel bij u niet meer, gij verkoopt te duurZe
zouden niet lang dralen om hun verkoopprijzen
te doen zakken. Maar de kooper discuteert niet,
gaat niet elders zien, hij betaalt en gaat buiten
of bij geburen aan 't lamenteeren over de duurte
der zaken en over de krisis. Zijn passieve houding
is de groote schuldige.
Veel huismoeders verwaarloozen hun inkoopen
zelf te doen ze zenden liever him jongens er
op af of him maarte of verkiezen, ja eischen
zelfs dat men hun ten huize de koopwaren be-
stelle, welke zij zich de moeite niet gegeven
hebben in den winkel uit te kiezen. Ze begrijpen
niet dat die bestelling ten huize aanzienlijk de
algemeene onkosten van den verkooper moet aan
dikken en den verkoopprijs der waren moet ver-
grooten.
Veel huismoeders maken ook jacht op de pre
mies. Och zij betalen ze, die bekoorlijke, aanlok
kelijke premiën ze komen alzoo enkel in bezit
van een heelen boel zaken, die ze best kunnen
missen, overtollig zijn in *t huishouden en meest
al van zeer slechte hoedanigheid zijn.
Veel huismoeders, in zake voeding, verkwisten
hun moeizaam gewonnen stuivers op de dwaaste
wijze.
Nemen we het meest voorkomende en door
slaande voorbeeld der vleeschhouwerij. De huis
moeder koopt dikwijls het duurste, niet omdat
het beter is maar wel omdat het gemakkelijker
is. Men vraagt enkel rosbeaf, filet of koteletten
en men wijst met afkeer bouillie, stoofvleesch
van de hand, omdat de bereiding meer werk
vraagt.
Een sandwich of een bifteck-fritesis
alles wat men kent en de goede smakelijke pot-
au-feuvan onze moeders en grootmoeders is
schier letterlijk vergeten.
Nu, de vleeschhouwer, die een beest uitver
koopt, vindt er maar 55 braadvleesch aan de
rest moet hij met verlies verkoopen omdat er
geen vraag naar is. Het is dus wel te verstaan
dat hij zijn slag zal thuis halen op de goede stuk
ken. Of zijn we misschien in 't Luilekkerland
waar de beesten slechts hesp en filetstuk zijn
Men kan dus niet genoeg steunen op het eko-
nomisch beleid en belang der huismoeder in zake
voeding en zoo gaat het wat schoeisel, kleeding,
meubeleering betreft. Men moet het schoonste
en het gemakkelijkste hebben de prijs is maar
bijzaak.
De tweede verantwoordelijke in de levens
duurte is de handelaar, de winkelier.
De kleinhandel, zegt Heer Bernier, is vergif
tigd door het groot getal handelsuitbatingen met
onvoldoende opbrengst. Vooral na den oorlog
zijn de winkels evenals de herbergen lijk padde
stoelen uit den grond gerezen iedereen dacht
zich winkelier geboren of tot handelaar voorbe
stemd en zoo zijn er zooveel tusschenpersonen,
die te duur moeten verkoopen, om te kunnen
leven.
Indien hedendaags zooveel winkeliers in
nesten zitten, is het enkel te wijten aan de bloed
armoede van hun zaakje zulke personen zijn
de bladluizen van den kleinhandelzij blijven
voortsukkelen enkel en alleen omdat de ver
bruiker in die zaken slecht opgevoed is indien
deze waarlijk met zijn belang inzat, indien hij
zich iets of wat de moeite gaf om met zaken
kennis te koopen, zou men de handelaars in le
vensduurte met honderden hun winkeltjes zien
sluiten.
Het is voor een handelaar veel belangrijker te
kunnen koopen dari te kunnen verkoopen
Een handelaar die zijn stiel kent, die dus weet
te koopen, zal altijd kunnen verkoopen omdat
hij op het terrein der mededinging zijn man zal
kunnen staan.
De vrije handel kan en moet meedoen in den
strijd om de waren van goede hoedanigheid aan
de laagst mogelijke prijzen af te staan. Het is
niet genoeg uit te vallen tegen de groote maga
zijnen coöperatieven, enz. het is beter hun
methoden na te volgen verstandig koopen en
weren der tusschenpersonen.
De kleinhandel moet zijn nonchalante gewoon
ten, welke hij binst de jaren van valschen voor
spoed aangenomen heeft, vaarwel zeggen en zijn
werkwijze weder aanpassen aan de huidige eko
nomische eischen. Hij is er toe verplicht of hij
kwijnt meer en meer en eindigt als een ekono
mische ballast.
De nijveraar ook heeft een rol te spelen in de
nationale politiek van de levensduurte. Hij heeft
als maatschappelijken plicht zich bezig te hou
den met al de problemen die rechtstreeks het
leven der werkende klas aanbelangen. Hij moet
al zijn invloed aanwenden om de aankoopkracht
der loonen te vermeerderen met den prijs te ver
minderen der waren van allereerste noodzakelijk
heid. Die taak is edel, onbaatzuchtig, mogelijk.
Eindelijk kan de Regeering op haar beurt in
dat domein tusschenkomen zonder haar normale
bevoegdheid te overschrijden.
De Regeering hoeve eens haar index beter te
lezen en beter te verstaan. Er mag tusschen de
minimaprijzen en de maximaprijzen geen ver
schil van 200 a 250 punten bestaan, verschil dat
het indexcijfer voor heel het Rijk beinvloedt en
waarop de loonrooster van bedienden en arbei
ders gebaseerd is.
Een methodische actie op de prijzen kan daar
in veel verhelpen en de minimaindex van het
Rijk kan nagenoeg de algemeene index van
't land benaderen.
Onnoodig erop te wijzen welke gelukkige ge
volgen dit resultaat zou hebben op gansch onze
nationale ekonomie en welke zalige nachten onze
Premier, Heer Van Zeeland, zou mogen genieten.
Kan men de levensduurte verminderen, dan
kan men het ook met de loonen men zou kun
nen ontlasten en de vraag van de finantieële her
opbeuring ware opgelost.
Men moet dus den strijd tegen de levens
duurte voortzetten door de studie en de daad.
Het is door een nieuwe ekonomische politiek,
aangepast aan de nieuvre omstandigheden, dat
het leven in België wederom normaal wordt.
X...
Di manche après-midi, le vent martelait a
grands coups et les toits et les vitres il s'engouf-
frait avec rage, dans les rues, en bousculant les
passants. Dame pluie échevelée comme une mé-
gère le suivait dans sa course folie et se faufilait,
sournoise, par les moindres interstices, dans les
maisons. Etait-ce un complot ourdi par les élé-
ments déchainés pour tretenir, chez eux, les
Yprois et les priver ainsi d'une charmante audi
tion musicale Ils se mirent en frais bien inuti-
lementen effet, tous ceux qui suivent avec inté-
rêt l'ascension de nos futurs artistes, avaient
tenu, malgré tout, a apporter a ceux-ci leurs plus
vifs encouragements, sous forme d'applaudisse-
ments. Oui, c'est devant une salie bien remplie
qu'ont eu lieu le concert et la proclamation des
résultats.
Une vibrante Brabangonne accueillit les
autorités, parmi lesquelles nous avons remarqué
les échevins, MM. Van der Mersch, Président du
Bureau administratif et Delahaye les conseil-
lers communaux, M**Ue Cornillie et M. Biebuyck
les membres du bureau administratif de l'école,
MM. Weckesser, Bouquet, Gruwez et Dethoor
notre ancien Bourgmestre, M. Sobry l'inspecteur
des écoles communales, M. Tordeur le greffier
en chef, M. Pienle sympathique M. Wenes,
professeur honoraire de piano, et M. Masschelein
que nous appellerons le grand ami de nos écoles
officielles.
Le programme était trés alléchant, comme tou-
jours d'ailleurs. Avant d'aller plus loin, nous vou-
lons faire une petite mise au point. En écrivant
ce compte-rendu, notre mission est bien plus de
prodiguer des encouragements que de faire une
critique.
Nous avons a juger des élèves, dont les uns se
destinent a la carrière musicale et dont les autres
n'apprennent a jouer un instrument, ou a chanter
que pour leur satisfaction personnelle. Puisqu'ils
apprennent encore, ils n'ont pas atteint la perfec
tion de l'artiste accompli (l'atteint-on jamais
mais ils ont, sans doute, acquis la perfection du
degré auquel ils sont arrivés. C'est pour cela que
nous nous permettons de leur offrir toutes les
fleurs qu'ils méritent.
Nous avons dit tout cela pour justifier EN
GÉNÉRAL, la portée de nos impressions que l'on
pourrait confondre avec une critique de l'art
musical que nous n'avons nullement l'intention
d'entreprendre, et qui revient a des voix beau-
coup plus autorisées que la nótre. Fermons la
parenthèse et épluchons le programme.
Paderewsky, pianiste d'une virtuosité rare est
en même temps un compositeur de grand mérite.
Les oeuvres écloses dans l'ame de ce fameux
technicien permettent a l'interprète de mettre
en évidence toute la souplesse et de son jeu et de
ses sentiments.
M"lu Alice Blanckaert, qui obtint un premier
prix avec grande distinction, au concours de
piano, (professeur Mme Debacker), nous a con-
firmé, non sans progrès, les belles qualités qu'elle
nous avait déja révélées a maintes reprises, en'
nous interprétant, cette fois Variations sur un
thème originalde l'auteur précité. Son jeu est
classique, impeccable et l'expression charmante
mais sobre. Nous sommes persuadés que, l'an pro-
chain, elle exaltera ses sentiments avec passion.
Une autre élève de M°" Debacker, M"lle Made
leine De Jonghe, qui obtint cette année le prix
d'excellence avec distinction, a done terminé ses
études de Piano, a notre école de musique. Nous
pouvons affirmer que sa formation est compléte.
Elle nous tint sous le charme d'une délicieuse rê
verie en nous jouant avec beaucoup de grace et de
délicatesse, la captivante Valse pour piano de
Moskowski.
Pour elle commence le stade le plus difficile
de sa carrière musicale la formation de sa per-
sonnalité artistique. Les conseils qu'elle a regu
a l'école seront, pour elle, une aide précieuse et
des plus utiles. Nous n'en doutons pas, elle per-
sévèrera, comme elle n'a cessé de le faire.
Melie Leona Notredame, élève de Mme Vanghe-
luwe, obtint, au concours de chant, un 2e prix
avec distinction.
Elle possède une voix au timbre clair et a la
modulation douce. Lorsque les exercices auront
approfondi cette dernière qualité, M'lle Notre
dame interprètera avec beaucoup d'art les
ceuvres les plus difficiles, d'autant plus qu'elle
possède en outre le don indispensable de la jus-
tesse. Nous avons écouté avec beaucoup d'agré-
ment deux belles romances fiamandes«Uit
vrouwenliefde en levende R. Schumann, et
Op Vleugelen des gezangesde Mendelssohn.
C'est en nous chantant 1' Air de la Création
de J. Haydn et celui de La Bohème de Puc
cini, qu'elle nous a franchement révélé son beau
talent.
M. Maurice Vermeulen, clarinettiste, élève de
M. Andries, obtint au concours de cette année,
un 2'' prix avec distinction. II nous fit entendre
Air varié pour clarinette de H. Klosé, oeuvre
hérissée de difficultés et qui exige un bon souffle
pour être rendue avec pureté. II s'en est tiré avec
honneur. Lui aussi affirme cette persévérance
qui le mènera au succès final.
Pour terminer la revue de la partie divertis-
sante et instructive du programme, disons un mot
de l'orchestre dirigé par le talentueux directeur
de l'école, M. Lionel Blomme.
Une grande discipline en est la caractéristique
dominante et celle-ci entraine tout naturelle-
ment une puissante cohésion des diverses parties
et une précision, nous osons dire presque mathé-
matique, dans les attaques. Ajoutons a cela une
interprétation richement nuancée, grace a la
haute comprehension du chef, des oeuvres qu'il
dirige.
Que fallait-il de plus pour donner a la Sym-
phonie inachevée de Schubert, toute l'ampleur,
toute la finesse, toute la délicatesse qu'exige la
profonde sentimentalité de l'auteur, et a la
Marche de La Reine de Saba de Gounod, la
puissance majestueuse qui découle d'une inspira
tion surprenante et charmante, a la fois.
Après la proclamation des résultats, M. Van
der Mersch remet la médaille du gouvernement
a M<-Ile" De Jonghe et Blanckaert. II adresse ses
plus chaleureuses félicitations au Directeur, au
corps professoral. aux membres du bureau ad
ministratif, aux lauréats et leurs parents et, en
particulier, aux anciens élèves de l'école qui ont
obtenu de belles distinctions, au conservatoire
M'"" Duponselle et Verhack, et M. Ossieur a
Gand, enfin M. Legley, a Bruxelles.
Nous joignons nos plus sincères félicitations
et nos plus vifs encouragements a ceux de M.
l'échevin, Président du Bureau administratif de
l'école. GAIRED.
