CYCLISTES Essayez le KOFFIES en CHICOEEI met PREMIEN Christiaens Devolder - KortryK Te koop iR alle goede winkels. - PremiedepotG. Laroye, 20, Boomgaardstraat, Yper. Votre sécurité depend en grande partie de ce MOYEU -CONCERT- EISGHT ALTIJD EN OVERAL DE 2 A ROUE LIBRE ET A FREIN. Un produit F. S. Alle Zondagen in liet daté Bristol 29, Dixmudestraat, 29, YPE8. gelezen Neen Zij reikte haar het telegram toe en Nora las m Kom onmiddellijk thuis, ben ziek James. Is het niet het toppunt Net iets voor James vervolgde zij, geheel van de wijs, om ziek te worden nu morgenavond de revue weer opge voerd wordtEn daar moet ik maar in berusten. Ik kan van avond niet meer thuis komen raasde zij, bij wijze van zelfrechtvaardiging. Ik zal morgenochtend den trein van acht der tig moeten nemen bah, wat vervelendMaar ik zal maken, dat ik op tijd terug ben Hier werd zij onderbroken door een joviale stem achter haar. Het was mijnheer Gansenhurst, zeer officieel in rokcostuum, behalve dat zijn overhemd de minder officieele neiging aan den dag legde, om uit zijn vest te kruipen, waardoor een blousevorm ontstond die een jonge dame wel, doch een gezette aannemer niet in bevallig heid doet toenemen. Wat hoor ik Wat hoor ik riep hij. Acht uur dertig We gaan geen van allen voor acht dertig naar bed. Goeie help, ik ben nog niet eens begonnen. Ik ben den heelen avond in de weer geweest, om een beetje orde onder dat jonge goed te houden en ik ben wel een beetje jaloersch geworden op al die dansers. Wie van de meisjes zal nu de eerste zijn om met Pa te dansen Kom Nellie, vooruit Mevrouw Hallett viel hem op dat oogenblik in de rede en lichtte hem in, over het ontvangen telegram en dat om die reden mevrouw Milbanke te zenuwachtig was om te dansen. Jongen, jongen, da's jammer zei Pa Gansen hurst sympathiek. Maar mijn systeem is altijd Slaap er een nachtje over. Dat zaakje komt wel terecht. Ik zal de auto om zeven uur voor laten komen, als u wiltdan bent u er eerder dan met den trein. Vera, Vera riep hij, toen een zwerm van zijn geel witjes voorbij trippelde. Roep moeder eens even en vraag of ze dadelijk hier- komt.Hij sprak nu mevrouw Milbanke weer aan. Moeder zal u een middeltje ingeven, dat SB0QQEIE1E1E1QQBQQHBB van 19 u. tot 23 u. f=ir=ir=ir=ir=if=ir=ir=ir=ir=ir=ir=ir=iF=iG=ii=if=i beter en vlugger helpt, dan vlugzout. Ha, daar is moederVrouwtje, maak eens mijn speciale receptje voor deze jonge dame klaar. Je weet wel waar het staat hè Twee minuten later was mevrouw Milbanke geheel opgekwikt en liep Vera met het ledige glas weg, waarin het weldadige drankje gemengd was geweest. Nora, die haar mantel nog om had, zou gedu rende dit intermezzo liefst weggeslopen zijn, als mevrouw Hallett haar niet gevraagd had te wach ten, daar zij haar wilde spreken. Maar nu dacht Nora, dat de boodschap van mevrouw Hallett, wat die ook mocht zijn, per slot van rekening toch zoo gewichtig niet kon zijn. Want Pa Gan senhurst, die voor 't eerst de verschijning in haar wollen mantel gewaar werd, strekte zijn beide handen naar haar uit en ging op zijn jovialen toon door «'tls maar een gewoon huiselijk feestje en daar om moet het ook huiselijk toegaan. Kom maar binnen zooals u bent't geeft niks hoor dit met een blik naar haar mantel en bruine schoe nen Vrijheid boven allesDat is je ware 't Doet me plezier u te zien. Laat 's kijken, miss Wynne-Pritchard is 't niet De dochter van den majoor... Ja, nu zie ik het. (crescendo.) NeenU mag niet weg gaan. U moet met mij een rondje dansen (fortissimo) voor dat u weggaat. U hebt toch geen haast hè Neen hoor, eerst een dansje met Pa Onder eenigszins hulpeloos lachen, voelde zij zich door Pa Gansenhurst meevoeren, terwijl hij het strijkje met vervaarlijk versleten bariton- stem versterkte Donau, zoo blauw, zoo blauw, zoo blauw En dansen dat hij deedZacht als een luchtbel op de golven, onhoorbaar als een pluisje in een zomerbriesje Juist zooals dat soort zwaarlijvigen, met die gemoedelijke, appel ronde, blozende gezichten altijd dansen. Toen mevrouw Hallett Nora in veilige handen zag, oordeelde zij het voor het oogenblik ook veilig, om zelf even te verdwijnen. Wat doen moeders van volwassen dochters vroeg zij zichzelf af, terwijl zij met vlugge hand beweging haar neus poederde. Ik heb het druk genoeg met de liefdesgeschiedenissen waar kinde ren van andere menschen mij in betrekken Nu zal ik eens naar Billy gaan. De jonge luitenant had Lorne naar haar ouders gebracht, die kort daarop met haar naar huis gingen. Hij zocht naar een stil plekje om alleen te zijn en vermeed de gangen, trappen en zitjes, om eindelijk bij het verlaten buffet, dicht bij de serre te belanden. Billy was in hooge mate ontzenuwd. Een half uur geleden had het hem niet zoo'n onderneming toegeschenen om Lily Gansenhurst dien ring aan te bieden... 't leek heel gewoon bij die vervloekte geschiedenis te behooren als een noodzakelijk onderdeel. En nu scheen het een onmogelijkheid, om de eenvoudige reden, dat hij bij den ingang van de balzaal het overmoe dige, tergende gezicht van Nora had gezien. Hij wist, dat hij haar bemindedat hij haar altijd zou beminnen... Wat een rampzalig vooruitzicht Als hij, misschien zelfs nu nog, een uur met haar alleen kon zijn, om haar alles rustig, eerlijk en duidelijk uit te leggen, dan zou hij er wellicht inslagen dien Hunter het voetje te lichten... Maar Billy had een wetboek dat verwarde man nelijke wetboek, plichtsgevoel genaamd, waar door mannen in zekere mate (niet al te groote) de achting der vrouwen veroveren en waardoor zij telkens zooveel vrouwengeluk verwoesten. Zijn eer stond op het spel. Hij was hier uitgenoo- digd als den verloofde van Lily Gansenhurst. Hij was door zijn kolonel en het heele garnizoen gefeliciteerd. Goddank had hij geen familie be halve zijn gewezen voogd van wie hij gelukwen- schen behoefde te ontvangenHij had het maar zoo gelaten, tot eindelijk iedereen wist, dat hij met Lily officieel verloofd was. Vele van haar vriendinnen zouden het wel eenigszins vreemd gevonden hebben, dat hij haar nog geen ring had gegeven. En nu was hij met dat doel op dit blijde feest gekomen. Dus moest hij het ook doen. Doch welke vervloekte wrok had zijn eenigste meisje ter wereld hierheen gevoerd In deze sombere overdenking, tusschen vruch tensla en glazen werd hij gestoord door de stem van zijn vriendin, de vrouw van zijn vriend Jim Hallett. Zoo Billy begon mevrouw Hallett. Heb je nog al plezier, zoo in je eentje O, jazei Billy norsch. (Had zij dan geen oogen in haar hoofd Dan is het goed zei tante Hallett, die vroo- lijk rondkeek. Er was niemand aanwezig, behalve een dienstknecht, die er afgetobt uitzag. Zij ging in een clubfauteuil bij een klein tafeltje zitten. Bestel eens een whisky-soda voor mij en geef mij eens een sigaret van je, oude jongen. Kom eens bij mij zittenik kan niet praten en tegen zoo'n lantarenpaal opkijken. Zit je nu op je ge mak Laten wij nu eens praten. Hoe staan de zaken nu Ik bedoel alles wat in dien ellendigen brief staat, Billy... Wij hebben niet meer dan tien woorden gewisseld van avond... Maar meer dan die tien woorden zouden er dien avond niet tusschen Billy en zijn vertrou welinge gesproken worden. Indien zij dat in tieme gesprek, dat zij zich had voorgesteld, met hem tot een einde had kunnen brengen, zou de zaak belangrijk vereenvoudigd zijn. Want niet tegenstaande de vrouw van Jim Hallett een plaaggeest en een spotvogel was, mocht niet ont kend worden, dat zij een bizonder goedhartig vrouwtje was, en erg met dezen jongen man, die in de penarie zat, te doen had. Daarom zou het haar bijna niet mogelijk geweest zijn, om hem twee dingen te verzwijgen, welke zij dien avond had opgemerkt. Het eene was, dat hij weinig gewetenswroeging ten opzichte van zijn ver loofde, miss Lily Gansenhurst behoefde te heb ben. Indien hij (Billy) haar teleurstelde, dan zou

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1935 | | pagina 10