harten=drïe
Leon Beirnaert-Noppe
CaféConcert
Nieuwe Sportwereld"
28-12-1935 Het Ypersche- 2e Bijvoegsel - Ha Fïégion d' Ypres N° 39
Sijhuis L. KNOCKAERT - JOOS Dépot
Mengelwerk van «Het Ypersche» - N' 20
van BERTA RUCK
Vertaald door F. Van Velsen
Verven
Droogkuischen
N ieu wwasschen
Luxe - Waschdienst
Kilowascb
Teintures Nettoyages
Blanchissage de luxe et au kilo
Glacage Américain
de Cols Manchettes
Diksmudestraat Rue de Dixmude,
Tel.
- SCHILDERWERKEN -
7, Beluikstraat YPER
(Vervolg)
Terwijl deze donkere gedachten hem bezig
hielden, werd hij gestoord door de fluisterstem
van mevrouw Hallett. Zeg, jouw Lelie is al aar
dig in bloei geraakt, sedert ik haar 't laatst zag
zei ze met eenigen nadruk Billy reageerde er
slechts op door een vaag knikje. Hij zat daar
met donkeren blik naar die witgouden rij van
vrouw in spé en aanstaande schoonzusjes tè sta
ren. Telkens als de kweelende vogeltjes met een
sierlijken beenzwaai omdraaiden, brak er een
storm van applaus en lachen los. Billy vond dat
hij nog nooit zoo iets idioots had gezien. Hun
dwaasheid had de hoogte van 't grootst mogelijke
idiotisme bereikt.
Onder donderend en daverend applaus sloten
zich de gordijnen de revue was afgeloopen.
Nog eens gingen de gordijnen open, terwijl het
achttal wolkjes, boog en neeg en handkusjes in
de zaal lanceerde. Dan verbraken zij de keten en
sprongen er zestien witte enkeltjes en zestien
gouden schoentjes over het voetlicht heen, de
zaal in, om zich tusschen de gasten te versprei
den.
Onmiddellijk daarop klonk de harde bevelstem
van Orpington.
Tooneelbrigade Geef achtAantreden Stoe
len weg Zaal ontruimen Tien minuten pauze
Binnen tien minuten was het reuzensalon ont
ruimd. De pianiste hernam haar plaats aan de
piano, de violisten stonden strijkklaar dan zet
ten zij een wals in en begonnen de heeren hun
dames te zoeken.
Zoodra Billy de eerste tonen van die bekende
wals hoorde, kreeg hij een rilling, alsof er plot
seling een druppel ijswater langs zijn rug liep.
Het was dezelfde wals van het laatste officie
renbal, het ongeluksbal. Zijn gedachten dwaalden
terug naar dien avond. Wat een verschil met nu
Toen lachte alles hem toe. En nuNu stond hij
daar als een belachelijke idioot, die drie meisjes
tegelijk ten huwelijk had gevraagd
Juist toen hij hierover nadacht, bemerkte hij,
dat Lorne Halliday naast hem stond. Lorne had
evenals mevrouw Hallett geraden, dat Billy som
ber gestemd was. O, wat zou het heerlijk voor
haar zijn geweest, als zij hem kon helpen en op
beuren. Welnu, het ijs was immers al gebroken,
zij had hem toch reeds gesproken. En zij had toch
tegen haar ouders gezegd, dat er geen reden be
stond om mijnheer Somers niet aan te spreken.
Waar diende die halfhartigheid toe
Zij gaf hem een kalm glimlachje. U heeft mij
nog niet te dansen gevraagd, mijnheer Somers
sprak zij op heel gewonen toon.
Billy, die met mevrouw Hallett in gezelschap
was, voelde dat hij haar eerst moest vragen, maar
mevrouw Hallett, die juist met een drom kennis
sen bezig was, zei, dat ze momenteel niet vrij
was, maar dat zij zich voor iets later aanbevolen
hield.
Er bleef Billy dus maar één ding te doen. Hij
wendde zich nu tot Lorne Halliday.
Mag ik dezen met U vroeg hij terwijl hij
bijna hulp behoevend zijn oogen neersloeg. Lorne
vond ook, dat hij er ellendig uitzag, toen zij hem
met een blik, waaruit haar vrouwenhart sprak,
glimlachend aankeek.
Mevrouw Hallett was in druk gesprek met haar
kennissen, maar zij keek toch even om en dacht
Die oude Grieken hadden 't toch maar bij
't rechte eind, toen zij eens en voor altijd vast
stelden, dat de liefde blind is. Als onze Mormoon
maar liefde voor die arme Lorne kon opvatten.
Hij praat tegen haar alsof hij bijna
En juist terwijl Billy tegen Lorne sprak, ver
scheen er bij den ingang een eigenaardig tooneel.
En wel een tooneel van merkwaardige tegen
stelling. Want al de deelnemers aan de revue
stonden daar in het costuum dat zij in de laatste
scène droegen. Eenige notabelen van Ditchwater
waren er ook bij. Ma Gansenhurst zag er uit als
rAlle Zondagen en Maandagen
door de beroemde FREDDY'S
lil cfe Café
Statiestraat, 28, YPER.
YPER.
YPRES.
vier van haar dochters, behalve dat zij geheel
zwarte zijde en gitten was. Lorne had haar ele
gante uniform van verpleegster aan. Maar wat
Billy als een geestverschijning voorkwam, was
een kleine gedaante in die groep, een soepel,
klein figuurtje. Voor Billy was die gedaante,
hemel en aarde, zon en maan, het beloofde land.
NoraHier
Ja„ Nora Wynne-Pritchard was hier en niet al
leen was zij hier, maar zij was juist op tijd ge
komen, om Billy te hooren vragen of Lorne met
hem dansen wilde.
En de muziek speelde maar door dezelfde wals
van het officierenbal, toen hij Nora ten huwelijk
had gevraagd. Dat moest Nora zich ook herinne
ren Ook door haar gedachten vlamde dat ver
schil tusschen die twee balavonden dat heerlijke
officierenbal, toen die knappe blonde Billy So
mers haar ten huwelijk had gevraagd en dit bal
waar zij niet had willen heengaan, doch waar zij
nu gekomen was voor een spoedeischende bood
schap. Er was niemand anders thuis, om het tele
gram, dat zij nu in haar hand hield, hier te bren
gen.
Doch voor een oogenblik banden de verleide
lijke, slepende tonen van de wals, het telegram
uit haar gedachten. Zij was gekomen en stond
juist in de deuropening, toen Billy Somers aan
Lorne Halliday vroeg, of zij dezen dans voor hem
vrij had. Lorne, die hij zoo wreed had teleurge-
Bi=u=iF;=ir=u=]su=u=u=u=iF=ir=u=u=u=u=i
NABOOTSING VAN HOUT EN MARMER
MODERNE SCHILDERING PLASTIEK
LINOLEUM BALATUM
BEHANGPAPIER
EIGEN VERZORGD WERK
MATIGE PRIJZEN.
Ontwerpen en teekeningen op aanvraag.
Eu=u=u=u=u=it=i[=u=ii=ii=u=u=u=u=u=ni=i
steld. Lorne die haar huis om hem had verlaten.
Die Lorne scheen op bizondere vriendschappelij-
ken voet met hem te staan Zij schenen samen te
gaan dansen. Maar toen de walsmuziek meer dan
sers naar zich toelokte en ook Lorne en Billy
door de zaal walsten, ontmoetten zijn blikken
Nora en kon hij zijn oogen niet van haar af
wenden.
Er lag een smeekbede, een bede om hulp, een
uitdrukking van ellende op zijn gelaat en boven
dien nog
Maar wat kon dat alles Nora schelen.
Diep in haar wild stormachtig hartje woedden
verachting en verontwaardiging en ook die vorm
van haat voor mannen, die meenen te veel liefde
te bezitten om aan één vrouw te schenken.
Haar Rex was ook geen heilige en vrij verve
lend te overdreven, te ja van alles te Maar
hij speelde tenminste niet voor de aardigheid met
harten, iets waarvoor deze luitenant Somers maar
ieder oogenblik gereed was. Verloofd met dat
goudblonde GansenhurstjeEn toch, toen zij
hem haar verloving had bekend gemaakt, had hij
gedaan of het hem bizonder schokte hij had ge
zegd, dat hij hoopte naar Frankrijk gezonden te
worden, om daar doodgeschoten te worden. Wat
zou hij daar eigenlijk mee bedoeld hebben
Plotseling echo'de haar hart denzelfden kreet,
die Billy ontsnapt was. Wat komt het er op aan
Niets komt er meer op aan. 't Zal wel in orde
komen.» En terwijl de tonen der walsmuziek
door de zaal klonken, dacht zij Ik geloof niet,
dat het met Rex erger zal zijn dan met een
ander.Toen dacht zij aan het telegramzij
herinnerde zich, hoe zij Billy te voren had gene
geerd 't kwam er niet op aan, of zij het nog eens
deed. Opgewekt glimlachte zij langs hem heen
en stak haar hand uit naar het meisje aan zijn
zijde. Zeg, Lorne Je danser zal mij wel even
excuseeren. Ik kan niet binnenkomen. Er was
niemand anders thuis om het te brengen. Zou je
dit telegram aan mevrouw Milbanke willen ge
ven... daar gaat zij, in dat roode tricotpakje
Op het zelfde oogenblik onderbrak haar een
haastige stem, terwijl zij een tikje op haar elle
boog voelde. Het was de stem van mevrouw Hal
lett. «Geef het mij maar, Nora. En wacht even op
mij ja goed, in de hal. Ik moet je spreken,
voor je heengaat. Ben je op de fiets gekomen
Ja. Ga vooral niet weg.
Zij nam het telegram van Nora aan, die zonder
verder een blik op het dansende paar te slaan
naar de hal ging. Billy ontwaakte als uit een
nachtmerrie en wendde zich toen tot Lorne.
Willen wij door dansen zei hij.
Met een ring voor zijn verloofde in zijn zak,
en het verontwaardigde beeld van een ander
meisje voor zijn oogen, sloeg hij zijn arm om de
slanke leest van het derde meisje en zij dansten.
Lorne, voor wie die eene wals meer geluk betee-
kende, dan tien jaren getrouwd zijn met een
anderen man, deed zichzelf de plechtige belofte
Dit is mijn laatste. Nooit zal ik na dit bal meèr
met iemand anders dansen het zou zijn, of ik
van den hemel in een kolenhok kwam. Haar
peinzend, bloedarm gelaat gloeide.
Vóór het rijtuig van den notaris door den huis
knecht als voor werd aangekondigd, had Lorne
haar hoogst bereikbare geluk beleefd.
Menigeen van ons is dat zelfs niet beschoren.
Nora had zich op een kostbare antieke eiken
fauteuil laten vallen, om te wachten. Zij was
vervuld van een matelooze verachting voor een
geheele sexe. Eenige dagen geleden had zij zich
tot haar eigen groote fout laten verleiden, om
Hunter als haar verloofde aan te nemen. Zij wist
nu, dat zij nooit met iemand wilde trouwen.
Mannen BahAllemaal vriendelijke huiche
laars. Zij kon ze van hier door de open deuren
goed waarnemen zij dansten haar voorbij 't ge
leek wel een film. Hoe konden de menschen hén
toch als ernstig beschouwen. Daar ging b. v. die
magere komediant, die voor neutraal gespeeld
had met Lily Gansenhurst kijk eens met hoe'n
stralend gezicht zij elk woord van hem opvangt
zij gelooft natuurlijk alles Zulke meisjes hebben
altijd drommen mannen om zich heen.
Daar ging die welgedane Williams zou iemand
van dien vent kunnen houden Zou zijn moeder
het zelfs kunnen Daar ging dat kleine kereltje
met dat zoetsappige gezicht als een barbiers
leerling zouden ze het durven bestaan, hem ooit
het commando over soldaten op te dragen Zou
de wereld op zijn kop staan dacht Nora terwijl
zij wachtte en de walsmuziek sleepend doorging...
Kijk, daar had je Billy Somers en Lorne Halli
day weer Billy keek met een beleefd gedwongen
lachje naar Lorne. (Bedrieger!) Lorne had haar
gelaat onder het dansen van hem afgewend*
Nora benijdde Lorne, die een betrekking geno
men had en er mee tevreden was. (Zooals zij aan
Nora had geschreven.) Vanaf haar plaats zag zij
mevrouw Hallett niet. Waar bleef die toch Zij
trappelde met haar voetjes. Ik wou dat zij maar
opschoot.
Toen zag zij hen dwars door de zaal naar haar
toekomen, Nellie Milbanke in haar roode mar-
ketensterspak, die mevrouw Hallett als 't waré
achter zich aan sleepte.
Wanneer is het gekomen riep zij opge
wonden en zwaaide met het telegram. Zeg,
vindt je 't niet vreeselijk Heb je het nog niet
