5
Begrafenis van den Heer Apotheker
ARTHUR WECKESSER
NOS SOIRÉES
Onder-Voorzitter der Harmonie Ypriana.
Vrijdag 9 October 11., te 10 u. 30 's avonds,
is de Heer Apotheker Weckesser alhier, na een
.kortstondige ziekte, zachtjes in den Heer ontsla
pen, in den ouderdom van 70 jaar.
Geboren te Yper, den 16 Mei 1866, volgde hij,
na het volbrengen zijner studiën, zijn grootvader
als apotheker op in het jaar 1889. Sindsdien,
heeft hij zich onophoudend ten dienste gesteld
van allen, en ze waren talrijk, die op zijne be
kwaamheid en vooral op zijne ondervinding be
roep kwamen doen. Na zooveel jaren gewetens
vol en met toewijding het bedrijf van apotheker
te hebben uitgeoefend, was zijn vurigste verlan
gen thans ook, evenals zijn grootvader het vóór
hem had gedaan, hef nog enkele jaren achter zijn
apothekerstoog te kunnen volhouden om dan
weldra zijn jubileum van 50 jaar apotheker te
mogen vieren.
Dit geluk is hem echter niet gegeven geweest.
Nochtans, tot voor enkelen tijd liet niets het zoo
spoedig heengaan van den Heer Weckesser voor
zien. Tot deze laatste weken nog was hij in zijn
apothekerij altijd dezelfde gebleven. Soms barsch
en wat ruw van uiterlijk, maar in den grond al
tijd even goedhartig en kwistig in het uitdeelen
van zijn raad, die goud waard was. Hij was, zoo
zegden vele menschen, een ware dokter.
Ook dezen zomer nog kon men hem, zooals
telken jaren, bijna dagelijks in de zwemkom zijn
bad, zien nemen, en eiken avond nog ging hij
regelmatig uit nu eens op Café waar hij niets dan
vrienden ontmoette, dan weer naar de herhalin
gen van de Harmonie Ypriana, waarvan hij on
dervoorzitter was en voor dewelke hij een gansch
bijzondere voorliefde droeg. De muzikanten van
Ypriana, zoo zegde hij weleer, waren zijn tweede
familie. Voor zijn Ypriana was niets te veel, voor
zijn muzikanten geen moeite te groot. Altijd en
overal was hij bereid hen te helpen en bij te
staan. Ook droegen al de muzikanten hem een
warme en oprechte genegenheid toe.
M. Weckesser was ook nog lid der Provinciale
Geneeskundige Commissie en was om zijne
groote verdiensten opvolgenlijk benoemd gewor
den tot Ridder in de Leopoldsorde en tot Ridder
in de Kroonorde.
Zijn.afsterven is niet alleen een zwaar verlies
voor de Harmonie Ypriana, die in M. Weckesser
een harer grootste beschermers verliest, maar
zal ook nog door zooveel anderen, en vooral door
de armen, wiens» helper en weldoener hij was,
betreurd worden. Met M. Weckesser verdwijnt
weerom een onzer schoonste Ypersche figuren,
een van die weinige mannen die streng was voor
zich zeiven en goed voor de anderen, die plicht
voor eer stelde, een man die soms barsch uit
schoot en poogde zich hard te toonen maar die
in den grond zijn goed hart niet kon verbergen
en, vooral wanneer hij in gezelschap was, aan
een bij hem niet vermoede jovialiteit wist lucht
te geven, in een woord een man wiens vriend
schap door allen zeer op prijs gesteld werd en
die hier in stad zoowel als buiten stad sedert ja
ren reeds van iedereen gekend en geacht was.
Geen wonder dan ook dat zijne begrafenis
plechtigheden, die Woensdag morgen, te 10 uur,
in St Maartenskathedraal plaats hadden, door een
overgroote menigte werden bijgewoond.
Vóór de lichting werden ten sterfhuize lijk-
reden, die wij hierna geven, uitgesproken beurte
lings door M. Aimé Gruwez, voorzitter der Har
monie Ypriana, M. Snoeck, apotheker te Yper,
en M. Hendrickx, van Moescroen, namens de
Provinciale Geneeskundige Commissie.
Bij de aankomst der geestelijkheid, die het lijk
ten huize kwam afhalen, werd, op het oogenblik
dat de lijkkist op den dorpel verscheen, als groet
aan hun ondervoorzitter en weldoener, door de
klaroenen der Harmonie Ypriana het Te Velde
geblazen. Nadien zette de treurige lijkstoet zich
langzaam in beweging. Voorop stapte de Har
monie Ypriana, die op gansch den doortocht
treurmarschën uitvoerde, gevolgd door al de be
stuursleden, het vaandel der maatschappij en
een prachtige kroon welke straks, op het kerkhof,
als een uiterste blijk der genegenheid welke de
muzikanten hem toedroegen, op het graf van hun
zoo betreurden ondervoorzitter zou neergelegd
worden. Daarna kwam een talrijke afvaardiging,
in dienstkleedij, van het stedelijk brandweer
korps onder geleide van de Heer en Vergracht,
Seys, Dr Dochy, Delahaye, enz., en een afvaardi
ging met vaandel der Koninklijke St Sebastiaans-
gilde van Yper, waarvan de afgestorvene sedert
het jaar 1923 lid was. Dan volgde de geestelijk
heid en de lijkkoets waarop een schoone kroon,
door de apothekersvereeniging van Yner aange
boden, rustte. De hoeken van den pelder werden
gehouden door de Heeren Remi Bouquet, lid van
den Beheerraad der Muziekschool van Yper,
waarvan M. Weckesser insgelijks deel uitmaakte;
Arm. Donck-Vermeulen, eerevoorzitter van den
muziekkring Ypriana Pattou, schepen der stad
Brussel en Voorzitter van de Federatie der Bel
gische Apothekers, en Hendrickx, lid der Genees
kundige Commissie van West-Vlaanderen. Een
talrijke groep apothekers van Yper en omlig
gende steden, de beheerraad der stedelijke mu
ziekschool en buitengewoon talrijk opgekomen
vrienden en kennissen sloten den lijkstoet en
hielden eraan den duurbaren afgestorvene tot
aan zijne laatste rustplaats te vergezellen.
Tijdens de offerande, waaraan schier geen einde
scheen te komen, voerde de Harmonie het aan
doenlijke Judex van Gounod, uit.
Na den kerkelijken dienst verving de Heer
apotheker Snoeck, van Yper, den Heer Pattou
om een der hoeken van den pelder te houden
en op het kerkhof werd, na de laatste gebeden,
door de klaroenen der Harmonie, op het oogen
blik dat de lijkkist in den kelder geschoven
werd, als een laatste afscheidsgroet nogmaals het
Te Velde geblazen.
De Heer Weckesser is niet meer, maar zijne ge
dachtenis zal hier nog lang in eere bewaard wor
den. Aan de beproefde familie bieden wij hier
onze rechtzinnige deelneming aan.
Lijkrede van Heer Aimé GRUWEZ
Voorzitter der Harmonie Ypriana.
Achtbare Familieleden,
Namens het Bestuur en de werkende leden der Har
monie Ypriana, moet ik de droevige taak vervullen
een laatste vaarwel te zeggen aan onzen betreurden
Ondervoorzitter, Heer Arthur Weckesser.
Arthur Weckesser was niet alleen, voor ons, een
buitengewonen Ondervoorzitter, maar hij was, voor
allen, een waren vriend.
Zijne verkleefdheid aan de maatschappij, zijne ge
negenheid ten opzichte van al de leden, deden Hem
waardeeren en beminnen.
Arthur Weckesser is verdwenen. Wij verliezen, in
zijn persoon, een grooten steun, een grooten weldoener,
een waardevollen vriend. Hij was, voor ons allen, een
voorbeeld van stiptheid en verkleefdheid. Orde en tucht,
waren bij Hem in eere bewaard. Nooit was hij afwe
zig, noch op de herhalingen, noch bij de uitstappen.
Zijn eenige bekommering was de vooruitgang der maat
schappij. Het welzijn van ieder muzikant in het bij
zonder was voor Hem van het grootste belang, en de
voldoening der eereleden was het loon van zijn streven.
Een man met ruw karakter, maar bezield met een
gulden hart. Hij vergenoegde zich niet met den groei
en den bloei der Harmonie te bewerken. Hij ging ver
der. Hij was een der laatstgebleven Yperlingen onder
het vijandelijk geschut om de bevolking ter hulp te
komen en ook om onze bondgenooten de eerste noodige
geneesmiddelen te verschaffen die ze in groote maté
te kort hadden.
Korts na den wapenstilstand kwam hij naar zijne
geboortestad terug, timmerde een barak op en stelde
zich ten dienste van het volk.
Ontelbaar zijn de stedelingen en buitenlieden die zijn
raad kwamen afsmeeken en ontelbaar ook zijn ze die
hulp en bijstand bekwamen. Nooit klopte men te ver
geefs bij Arthur Weckesser aan.
Zijne bekwaamheid, zijne lange jaren ondervinding
ten dienste stellen van zijnen evennaaste, welk edel
werk
Echte volksvriend, zijne grootste voldoening bestond
in goed te doen rondom hem. Goede werken ondersteu
nen, hulpe bieden waar hij kon nuttig zijn, en alles
in stilte...
Zaterdagtoen de droeve mare van zijn afsterven
bekend werd, kwamen twee oudjes langs zijn woning
voorbij, vernamen het treurig nieuws, mieken het kruis-
teeken en zegden onder mekaarOnze weldoener is
naar de EeuwigheidZoet aandenken.
Hij bracht rijkelijk zijn deel bij tot de herleving
zijner geboortestad, maar boven alles lag Hem de
bloei en de groei van zijne geliefde Harmonie Ypriana
nauw aan 't herte, 't was zijn leven.
Hier aan den voet van uw graf. Achtbare Ondervoor
zitter, waarde vriend, in name van al de leden der
Harmonie, een laatste vaarwel.
Arthur, rust in vredeWij allen, leden der Harmonie,
zullen een zoet aandenken van U, in ons midden, be
waren.
Mochten uw voorbeeld en Uw voorbeeldig werk
vruchten dragen.
Goede God, geef Hem de eeuwige rust
(o)
Lijkrede van Heer SNOECK,
Apotheker te Yper
Als tolk der apothekersvereeniging van Zuid West-
Vlaanderen, waarvan de overledene voorzitter was,
en in naam der apothekers van Yper in 't bijzonder,
breng ik eene laatste hulde aan onzen collega en vriend
Arthur Weckesser.
Gedurende bijna vijftig jaren oefende hij zijn beroep
in deze eeuw-oude apotheek, waar hij opvolgde aan
zijn grootvader die hier ook gedurende vijftig jaren
zijn ambt uitoefende.
Het waren vijftig jaren van werkzaamheid, gedurende
dewelke hij noch rust noch verlof kendejaren toege
wijd aan zijn beroep en naastenliefdejaren alleenlijk
onderbroken door den wereldoorlogen zijne mede
burgers weten hoe hij in deze benarde tijden hier bleef
tot de laatste en terugkwam zoohaast het hem mogelijk
waswant zijne geboortestad had hij lief en hij was
haar gansch toegewijd.
Was hij uiterlijk soms streng, de reden was dat hij
noch vleierij noch gemeenheid duldeonbaatzuchtig
kende hij enkel plicht en recht en was onwankelbaar
in zijn levenswandel, het spreekwoord indachtig Doe
wel en zie niet om Ook streefde hij altijd naar ver
heffing in zijn beroep, hetzij als lid der geneeskundige
commissie hetzij als voorzitter zijner beroepsvereeni-
ging.
Collega Weckesser, in deze tijden van vermaak en
genotzucht was uw leven een voorbeeld van onbaatzuch
tigheid, rechtschapenheid en naastenliefde uw aanden
ken zal in eer gehouden worden door allen die u ge
kend hebben en de Heer geve u de eeuwige belooning
die gij verdiend hebt door uwe lange en onberispelijke
loopbaan.
Collega en Vriend, vaarwel.
Èloge funèbre prononcé par Monsieur HENDRICKX,
Pharmacien a Mouscron.
Hodie mihi, Cras tibi. La mort est venue, comme le
voleur dans la nuit. enlever le cher et regretté Weckes
ser, hier enccre en pleine activité, et au moment oü
l'on s'y attendait le moinselle frappe a coups répétés
dans les rangs de notre Collége médical, et depuis
un an, e'est vous, pauvre ami, la troisième victime que
nous comptons parmi nous.
Au nom de cette commission si éprouvée, je viens
ici, cher Collègue, apporter a votre mémcire, mission
triste et pénible, l'hommage ému de notre inaltérable
attachement.
Arthur Weckesser fut membre de la Commission
Médicale Provinciale pendant plus de vingt cinq ans
élu et réélu par ses Pairs a difïérentes reprises, il
était l'un des plus anciens d'entre nousd'un dévoue-
ment sans bornes, il fut toujours un collaborateur actif
et compétent, et dans l'exercice de ces fonctions si
délicates et en même temps si ingrates, il pessédait le
talent d'amener avec tact la juste solution, imprégnée
toujours de la plus généreuse humanité. II jouissait au
sein de notre Commission de l'estime générale, doué
d'un coeur d'or, a l'ame noble et fiére, ses rapports
avec ses collègues étaient toujours empreints de la
cordialité la plus franche et la plus sincère.
Décoré, Chevalier de l'Ordre de la Couronne pour
sa conduite héroïque durant les bombardements de sa
Cité pendant la Grande Guerre, et pour l'inlassable
concours apporté a la reconstruction de sa ville mar-
tyre, Arthur Weckesser par arrêté royal du 10 Avril
1934, fut promu Chevalier de l'Ordre de Léopold, pour
les éminents services rendus a la Chose publique pen
dant 25 ans comme membre de la Commission Médi
cale Provinciale. Jamais distinction ne fut mieux mé-
ritée ni plus dignement portée.
Stoïquement, calmement, cher Collègue, vous avez
quitté cette vie et ce monde bouleversé pour vous en
aller dans l'au dela, vous inclinant devant les Décrets
Eternels, mafs emportant, j'en suis certain, au fond de
vous même un profond regret, celui de ne pas avoir
pu réaliser votre Jubilé si proche de 50 années de
Profession pharmaceutique, a l'instar de votre Grand'
père dont vous étiez le digne successeur.
Adieu, Cher Ami, au nom de tous les Collègues,
adieu, votre souvenir restera toujours imprégné au fond
de nos coeurs, comme votre nom restera gravé dans les
archives de votre glorieuse Cité. Adieu.
Nous osons affirmer qu'elles sont nées sous une
bonne étoile. En effet, la première connut un
franc succès, Mercredi soir, au «Vieil Ypres
grace a M. Glissoux dont chacun connait et
apprécie le dévouement désintéressé et le talent
d'organisateur.
C'était done une soirée cinématographique con-
sacrée a lAutriche et particulièrement au Tyrol
Autrichien.
En guise d'intermède, un „délégué de l'Office
national Autrichien de tourisme, nous paria de
ce pays merveilleux, riche en folklore et dont les
habitants sont simples et accueillants.
Hélasl'organe un peu faible du conférencier
n'apporta a nos oreilles que des bribes de son
discours. Toutefois, nous avons retenu ceci, que
l'on peut déja se permettre un voyage en Autriche
pour la trés modique somme de 700 fr., sans
crainte d'être blessé dans son amour-propre, et
aussi que l'Autriche offre du charme et des diver
tissements aux goüts les plus divers.
Les films d'une grande valeur artistique nous
ont agréablement impressionnés. Les vallées en-
soleillées, les moraine^ embrumées, les pies nei-
geux frémissant sous la caresse des nuages, les
chutes d'eau vertigineuses, les lacs immobiles
invitant a la douce rêverie, les villages véritables
joyaux de bonheur et de paix étincellant dans
leur écrin somptueux de neige ou de verdure,
les villes antiques telles que Salzbourg, toujours
fiére d'avoir vu naitre le grand classique Mozart,
qu'elle immortalise dans des festivals consacrés
a ses oeuvres, les sports sains et enivrants, en un
mot toute cette vie se déroulant dans un cadre
