dTdrïë
zigeunerzusters
KORTRIJKSCHE
ONDERLINGE
Brand - Leven
Ongevallen
Bij PASCAL
CEINTURE
«In den Engel»
3
Mengelwerk van «Het Ypersche» - N' 5
WAAR ZI)T GIJ HET ZEKERST
£N VOORDEELIGST VERZEKERD
TE KORTRIJK
ALLE KLEEDEREN
MEESTER - KLEERMAKER
2 3, Boterstraat YPER
ALLEENVERK00P DER
7, Rijsselstraat YPER
Ter gelegenheid der Kerstdag- en
Nieuwjaarfeesten geven wij aan onze
geachte clienteel een korting van 10
op alle aankoopen als Nieuwjaarge
schenk (van 25 DECEMBER tot
1 j AN U AR I.
door ANNY VON PANHUIJS
(Vervolg)
Herbert keek somber. Zijn mooie, voorname en
verwende Constance zou nu in de afhankelijke
positie van gezelschapsjuffrouw leven Dat wilde
-er bij hem niet in.
Dien nacht droomde hij zwaar en zonderling.
Het was hem, als ging hij door een dicht, somber
woud en zocht daar Constancetoen hoorde hij
door de duisternis de stem van Mariene Wuschin,
die hem toeriep Reis naar Berlijn en bezoek
daar het circus BrunnerDen heelen dag door
kwelde hem de droom en den volgenden nacht
droomde hij precies hetzelfde. Dat leek hem
vreemd, dat scheen hem een aanwijzing, een tee-
ken, maar nog begreep hij de beteekenis niet.
Hij kreeg een brief uit Berlijn. Men bood hem
een gelegenheidskoopje aan. Een zaaimachine,
die door een kooper, die een ander model geko
zen had, was teruggegeven en die hij nu betrek
kelijk goedkoop kon krijgen. Nu wilde hij naar
Berlijn, en een beetje spottend met zichzelf, zei
hij, dat hij nu ook naar het circus Brunner kon
gaan.
Hij ging naar de stad, wikkelde daar zijn zaken
af en begaf zich, om nog een goede plaats te krij
gen. al vroeg naar het circus. Tenslotte was het
toch een heel aardig tijdverdrijf, weer eens goed
gedresseerde paarden te zien.
Hij kwam veel te vroeg, nam een kaartje en
liep toen nog een beetje in de buurt van het cir
cus op en neer. Het was een koude winterdag, de
lucht was scherp en onaangenaam. Een auto reed
hem voorbij, de schijn van een lantaarnpaal ver
lichte heel even het binnenste van den wagen.
Bijna had hij een luiden schreeuw gegeven,
want hij had recht in het gezicht van Constance
gekeken en het scheen hem, of ook zij hem her
kend had. Maar de auto was al weer voorbij en
stopte een heel eind verder, bij het circus. Hij zag
drie slanke meisjes uitstappen, maar vóór hij de
straat kon oversteken, was noch van Constance
noch van haar gezellinnen waarschijnlijk Ina
en Andrea meer iets te zien. Misschien waren
het wel vreemden geweest en had hij zich door
een toevallige gelijkenis laten misleiden. Toen
schoot hem opeens Mariene Wuschins raad weer
te binnen, dat hij naar circus Brunner moest
gaan, en nu begreep hij, dat er tusschen den
eigenaardigen raad der oude vrouw en de ont
moeting van zooeven misschien wel verband be
stond. Een plotselinge opwinding greep hem aan
en hij ging snel naar het circus. De drie dames,
die hij zooeven uit de auto had zien stappen,
moesten toch intusschen al plaats genomen heb
ben. Lichtblond waren ze alle drie, dat meende
hij wel met zekerheid te kunnen zeggen. Maar
nergens zag hij een vrouwelijk wezen, dat ook
maar eenigszins op Constance of haar zusters
leek.
HandelsregisterKortrijk 952
NATUURLIJK bij de Naamlooze
Maatschappij, de
Onderneming gemachtigd bij Koninklijk Besluit
van 23 December 1932, in uitvoering van de wet
van 25 Juni 1930.
Hare werking uitstrekkende over gansch het
land, worden er nog ernstige Vertegenwoordigers
gevraagd.
Voor alle inlichtingen wende men zich tot het
Bijkantoor te YPER
8, Mondstraat Tel. 159
.Algemeen Opziener Omer Robvn
Het huis leert gratis aan alle kleermakers of aspiranten de algemeene begrippen van
snijkunst en patronenteekening aan.
Hij noemde zichzelf een dwaas en trachtte
alle gedachten aan de geliefde uit zijn hoofd te
bannen.
Het circus liep langzamerhand vol, het pro
gram werd stuk voor stuk afgewerkt. Herbert
Tormalen kon echter de voorstelling niet met de
noodige aandacht volgen, zijn gedachten waren
al te zeer vervuld van het raadselachtige, dat hij
pas beleefd had.
Heldere fanfareklanken rukten hem opeens met
hun geschetter uit zijn droomerig denken. Hij
zag drie prachtige paarden, slaakte een lichte
kreet en glimlachte toen over zijn plotselingen
schrik. Hoe kwam hij erbij, om de drie dieren een
oogenblik lang voor Mohammed Hector en
Stormwind te houden Hoe zouden die hier
gekomen zijn
Drie beeldschoone zigeunerinnen verschenen
en, terwijl ze het publiek begroetten, sprongen
ze op de paarden. Gedurende de heele voorstel
ling wendde Herbert Tormalen geen oog van de
rijdsters af. Met tot het uiterste gespannen aan
dacht volgde hij alles, wat er voor zijn oogen
gebeurde.
Dat waren toch dat waren toch
Maar neen, dat kon immers niet, dat waren de
drie zusters von Salnow toch niet, hij droomde,
hij was koortsig, vandaag werd hij door iedere
gelijkenis misleid en verontrust. Deze donker
harige kunstrijdsters zagen er toch heel anders
uit dan de meisjes van den Vossengrond. En toch
eigenlijk weer niet, alleen het haar was anders,
en de huidkleur. Haar rijden en springen herin
nerde hem levendig aan de drie blonde dochters
van von Salnow, in wier vaderhuis hij zoo dik
wijls geweest was. Zij waren immers in heel de
omgeving beroemd geweest om haar rijkunst.
Hij streek verschillende keeren met zijn rech
terhand over het heete voorhoofd. De hemel
mocht weten, waarom hij zijn gedachten niet op
een ander onderwerp kon brengen, maar telkens
weer naar punten van overeenkomst zocht tus
schen de drie zigeunerinnen en de dochters van
architect von Salnow Juist riep een der rijdsters,
die iets grooter was dan haar gezellinnen, de an
deren een paar woorden toe. Toen werd Herbert
Tormalen zoo bleek als een doek, want deze stem
zou hij herkend hebben uit duizend andere, het
was de welluidende, geliefde stem van Constance.
Het begon hem te duizelen, alles had hij eerder
geloofd dan dat, wat hij nu wist. De drie blonde
zusters von Salnow traden hier in het circus op.
De stem van Constance had hem de absolute
zekerheid gegeven. Een plotselinge toorn kwam
in hem op. Hoe konden de drie meisjes zooiets
doen
Zijn handen beefden.
Constance, de voorname, ongenaakbare Con
stance vertoonde zich hier iederen avond aan
eenieder, die zijn plaats betaalde, in deze mas
keradeachtige pronkkleeding en het was iederen
onbeschaamden kerel toegestaan, haar schoonheid
door den tooneelkijker te fixeeren en zijn goed
keuring of afkeuring over haar uiterlijk te ken
nen te geven, al naargelang het hem inviel.
Grimmig keek hij om zich heen.
Hij zag slechts goedkeurende blikken, hoorde
het handgeklap en de uitroepen van bewondering
om zich heen. Laurierkransen werden in de ma
nége gebracht en van alle kanten vielen er bloe
men neer, waarover de trappelende paardenpoo-
ten heenrenden.
Het nummer was afgeloopen. Het applaus brak
als een orkaan los. Herbert Tormalen sloot de
oogen, hij wilde heelemaal niet meer zien, dat
de drie zusters terugkwamen om voor de bijvals
betuigingen te bedanken.
Nog vóór het volgend nummer begon, verliet
hij het circus. Als in een droom liep hij door de
straten en dacht er voortdurend over na, waarom
de blonde dochters van architect von Salnow toch
circusartisten geworden waren. Waarom, waar
om
Den volgenden morgen informeerde hij naar
de woning van de drie zusters. In den namiddag
ging hij erheen. De fijne, oude professorsweduwe
ontving hem koel-vriendelijk.
De jonge dames ontvangen geen bezoeken.
Hij noemde zijn naam, voegde er aan toe, dat
hij een oude kennis was en zeker zou worden
toegelaten.
De oude dame ging naar binnen en kwam te
rug met de boodschap De dames zijn ook voor u
niet te spreken.
Toen ging hij weer heen, bleek en opgewonden,
en den volgenden dag stond hij alweer bij Mar
iene Wuschin op Vossengrond. Hij begroette haar
met een droevigen glimlach.
Juffrouw Wuschin, waarom hebt u me toch
aangeraden naar het circus Brunner te gaan, nu
ben ik nog veel ongelukkiger geworden.
Zij hield het hoofd een beetje schuin. «Ik dacht,
dat u daardoor wel genezen zoudt worden, want
bij zulke wilde zigeunerinnen vergaat iemand wel
de lust tot trouwen.
Hij zuchtte. Eigenlijk moest dat wel, maar
bij mij is het zoo niet. Sinds ik Constance terug
gezien heb, denk ik over niets anders dan dit
ééne op welke wijze ik haar duidelijk kan ma
ken, dat zij niet in het circus thuisbehoort, en
dat haar trotsche fiere persoontje niet in het pu
bliek mag optreden. Ik kwam haar adres te we
ten, maar werd als een opdringerige vreemde af
gewezen.
De oude vrouw vouwde haar handen.
En ik was er vast van overtuigd, dat het
circus Brunner u van uw liefde zou genezen.
Jammer, nou heb ik toch verkeerd gedaan.
Waarom hebben de meisjes dit gedaan, waar
om braken ze zoo opeens met alle burgerlijke
fatsoen Was het lichtzinnigheid, zucht naar
avontuur, of wat kan haar bewogen hebben
Mariene Wuschin aarzelde met haar antwoord.
Zeg toch eens wat,drong hij aan. mijn
woord er op, wat u me ook mededeelt, ik zal
zwijgen als het graf. Weet u, ik heb niet eens
mijn moeder gezegd, wat ik in Berlijn beleefd
heb.
Nog altijd draalde de oude vrouw. Zij had een
0
