RAPH Tailor
Voor 60 f r. per maand
Edm. CHRISTIAEN
Likwidatie Einde Seizoen
Voor uwe Portretten
DUHAMEEUW
PARDESSUS
KOSTUMEN
Zu i ver Wol
kunt U zich deze prachtige NOVAK
Radio, het laatste sukses der radio-con-
sfructie, aanschaffen bij
28+ Botersfrraafr, YPER Tel. 301
NOVAK JUNIOR LUXE
Comptant 1450 fr.
19, Tempelstraat, 19, YPER - Tel. 170
Zóó is het goed,sprak de moeder, schrijf
nu, dat wij altemaal gezond zijn, menschen en
vee, en dat wij hem eenen goeden dag zeggen.
Trien bepeinsde zich een oogenblik en ging dan
voort met schrijven. Gedaan hebbende, las zij
God zij geloofd, wij zijn altemaal nog gezond
en de os en de koe ook, behalve grootvader,
die ziek is, en wij wenschen u altemaal een
goeden dag.
Maar, lieve Heer riep hare moeder, Trien,!
kind, waar hebt ge dat geleerd? De koster...»
Spreek mij' niet aan,viel het meisje haar
in de rede, of gij doet het mij vergeten. Nu
gevoel ik, dat het zal gaan.
Gedurende een half uur heerschte de diepste
stilte. De arbeid scheen met meer gemak voort te
gaan want de maagd glimlachte soms onder het
schrijven. De eenige stoornis werd haar aange
daan door Pauwken, die nu met zijne vijf vinge
ren te gelijk in den inkt zat en zijn geheel arm-
ken zwart had geverfd. Reeds tienmaal had Trien
het koppeken van de eene zijde der tafel naar de
andere verplaatstdoch het jongsken was zoozeer
op den inkt verslingerd, dat men het er niet van
weghouden kon.
Evenwel, de twee eerste bladzijden van het
papier geraakten vol tot onder. Op het aandrin
gen der vrouwen gaf Trien, met zekeren hoog
moed, lezing van haar opstel, dat aldus luidde
Beminde Jan
Hoe gaat het al met uwe gezondheid God
zij geloofd, wij zijn altemaal nog gezond en de
os en de koe ook, behalve grootvader, die ziek
is, en wij wenschen u altezamen een goeden
dag. Het is al zes maanden geleden, dat wij van
u niet meer gehoord hebben. Laat ons dus eèns
weten, of gij nog leeft. Het is toch slecht gedaan
van u, dat gij ons nu gaat vergeten, ons, die u
zoo gaarne zien, dat uwe moeder den heelen
dag van u spreekt en dat ik 's nachts altijd van
u droom, dat gij ongelukkig zijt, en dat ik altijd
uwe stem in mijn oor hoor roepen Trien, Trien,
dat ik er zuiver van opspring in mijnen slaap.
En de os, och arme, die altijd buiten den stal
5 lampen Anti - fading stroomfilter
dynamieke luidspreker 6 duim
stroom - antennesteker klankregeling
ziet en zuchten ^aat, dat ge er bijkans tranen
van zoudt storten. En dat wij altemaal nu
niets van u weten, is ons een groot verdriet,
daar gij toch meelijden moet mede hebben,
Jan want uwe goede moeder zou er van aan
het kwijnen geraken. Het mensch, och arme,
als zij uwen naam maar hoort, komt haar de
krop in de keel, en zij begint te weenen, dat
mijn eigen hart er dikwijls van breekt...
Gedurende de lezing dezer regels waren de
oogeh der aanhoorders allengs vol water gescho
ten maar bij den droeven toon der laatste woor
den kon niemand aan de ontroering nog weder-
staan, en het meisje werd door luide snikken en
zuchten onderbroken. De grootvader had zijn
hoofd op de bedsponde te rusten gelegd, om aldus
zijne tranen te verbergen de moeder van Jan,
te diep geschokt om hare aandoening te kunnen
bedwingen, sprong op en omhelsde sprakeloos de
maagd, die met verbaasdheid de uitwerking haars
opstels bespeurde.
Trien, Trien, waar haalt ge de woorden
riep de andere weduwe. Het zijn gelijk messen,
die door het hart gaan Maar het is toch schoon!»
Och, het is de zuivere waarheid,zuchtte de
moeder van Jan, hij moest het eens weten, wat
ik altemaal uitsta in mijn gemoed Lees toch
voort, Trien lief ik sta er stom over, dat gij zoo
schoon schrijven kunt. Het is nog nooit gehoord;
uwe handen zijn zeker veel te goed, kind, om de
koe te melken of om op het land te werken
maar God laat ail veel dingen geschieden in de
van PARDESSUS en WINTERKOSTUMEN
aan verbazende prü zen bq
Boterstraat, 12, YPER (by den Grooten Bazar)
RAPH. PANNEKOUCKE, aangenomen kleermaker der Spoorwegen,
Leeraar aan de Vakschool te Yper.
wereld.
Over deze loftuigingen verblijd, zeide het meis
je met eenen fleren glimlach
Is het anders niet Laat ze nu maar komen
ik zal schrijven tegen den beste. Nu heb ik eerst
het rechte briefken gevonden. Luistert, het is
nog niet gedaan
Och, Jan, dat ge het wist, ge zoudt ons al
gauw tijding laten. K
De klaver is mislukt van het slechte zaad, en
daarenboven dat zij bevrozen is maar onze
spurrie lacht u toe, als ge ze zietzoo malsch
als boter. En het koren heeft wat geleden van
de droogte maar toch, onze Lieve Heer heeft
ons gezegend met schoone boekweit en veel
vroege pataten. En de Champieter is getrouwd
met een meisken van Pulderbosch, die scheel
ziet, maar ze brengt nog al wat mede. Jan
Sus, de metser, is van het dak van den brouwer
op den rug van onzen ouden smid gevallen, en
de smid ligt voor dood, och arme.
Het meisje zweeg.
«Is dat nu alles?,» vroeg de moeder met mis-
moed. Zoudt gij hem nu niet laten weten, dat de
koe gekalfd heeft
Ah, ja, dit heb ik vergeten... Zie', het'staat er
al. Ons bontje heeft ggkaftfj galles is nog al wel
vergaan en het kalf is\ verkocht'.;.
«Zult gij hem niets1 zeggen van onze konijnen,
Trien vroeg de grootvader.
Na geschreven te Rebben, las de maagd
Grootvader heeft een konijnenkot in den stal
gemaakt ze zijn zoo vet' als dassen, maar de
grootste voei moet blijven leven totdat ge
weérkomt, Jan, dan zullen wïj nog eens lekker
smullen (1)
Allen schoten in een blijden lach het jongs
ken, de algemeene vreugde ziende en zelf ont
roerd door het woord smullen, klapte juichend in
de handen. Maar bij ongeluk ontmoette zijne
hand het koffiekoppeken zoo geweldig, dat het
over de tafel rolde en dén inkt als eene zwarte
beek over den schoonen brief uitstortte.
De lach verdween van aller gelaatmen be
staarde elkander bedeesd en zwijgend, men hief
handen en oogen ten hemel, terwijl Pauwken,
bevreesd voor slagen, op voorhand huilde en
kermde, dat de ooren er van scheurden.
Langen tijd werd het kind met verwijtingen
overladen, en men klaagde jammerlijk over de
ramp, totdat men eindigde met de vraag
Och, God, wat nu gedaan
«Kom, kom,» zeide Trien met besluit, het
ongeluk is zoo erg niet. Ik was toch van zin den
brief opnieuw te schrijven want in het eerst
ging het toch niet goed de letteren waren te
groot en het geschrift was te krom. Nu zal ik het
wel beter doen ik heb er moed op gekregen.
Laat mij maar eens gauw naar het dorp loopen
om papier en inkt, en om mijne pen eens te laten
vermaken, want ze is al veel te slap geworden.
Wel, ga dan gauw, kind;was het antwoord
daar hebt gij het vijffrankstuk van het kalf.
Laat dit eens wisselen bij den koster want wij
zullen onzen armen Jan toch op zijn minst wel
zestien-en-halve moeten sturen. Pauwken, op
ten huize Uit, en kom nog terug vóór den avond,
zoo ge durft
Trien Snelde de deur uit en liep, met eenen
lach van tevredenheid op het gelaat, in de rich
ting van het dorp. De zegepraal, die zij had be
haald, de overtuiging, dat zij voortaan aan Jan
(i) De brief van Trien was in de oude spelling op
gesteld. zooals men lichtelijk denken zaldaarenboven,
hij krielde van feilen tegen de spraakkunst. Ziehier.het
nauwkeurig afschrift van de vier eerste regelen, waar
bij men over het gansche oordeelen kan
Hoe gaget al medoe gesonthyt, God sy gelooft wy
syn ailemol noch gesont en den os en de kooy oock
balleve grootvader die sieck is en wy wense u alte-
saemen eenen gooijen dag,enz.
zou kunnen schrijven, en bovenal eene soort van
hoogmoed over hare kunde, ontstelden haar hart
van zoete vreugd.
Aan den lindeboom, bij den kruisweg, zag zij
van verre den brievendrager op haar komen aan
gestapt. Dit gezicht hield haar sta^n en deed
haar hart kloppen want, daar deze baan slechts
tot de leemen hutten en tot onbewoonde heiden
en bosschen leidde, twijfelde zij niet, of de bode
moest met eene tijding van Jan belast zijn.
En inderdaad, haar naderende, haalde hij
eenen brief uit zijne tasch en zeide lachend
Trientje, hier heb ik iets voor u, dat van
Venlo komtmaar het kost vijf en dertig cen
ten.
Vijf en dertig centen,morde Trien, terwijl
zij den brief bevend aangreep en het opschrift
droomend bestaarde.
Ja, ja,antwoordde de bode, het staat bo
ven op het adres. Ik zal u zeker voor zoo weinig
gaan bedriegen
Kunt gij dit wisselen vroeg Trien, hem het
vijffrankstuk gevende.
De brievendrager wisselde haar het stuk en
hield de vrachtkosten er af. Dan groette hij het
meisjevriendelijk, en keerde naar het dorp.
Trien sprong vooruit in de baan en liep jui
chend huiswaarts. Door ongeduld gejaagd,
scheurde zij den brief open en verbaasde niet
weinig, toén zij eenen tweeden brief er uit zag
vallen. Zij bleef staan en raapte hem op. Het
schaamrood verfde haar voorhoofd en wangen,
terwijl een glimlach om hare lippen zweefde en
hare obgen van blijde ontsteltenis glinsterden.
Op den tweeden brief stond in groote letteren
vóór Trien alleen. Voor Trien De ziel van
Jan was in dit blad papier gesloten zijne stem
ging daaruit tot haar, tot haar alleen spreken
Er was een geheim tusschen Jan en haar
Ontroerd en mijmerende, stond zij een oogen
blik met het gezicht ten gronde geslagen een
vloed van allerlei gedachten stroomden haar
door het hoofd, totdat het verre geloei van den
os haar oor kwam treffen en haar herinnerde,
dat zij misdeed met langer weg te blijven. Zij
verborg den tweeden brief in hare borst en ijlde
in éénen adem naar de hut, waar zij tusschen
de wachtende vrouwen viel, roepende met blijde
galmen
«Een brief van Jan! Een brief van Jan!»
De twee weduwen kwamen met verbaasdheid
toegeschoten en huppelden van vreugde over de
onverwachte tijding. De grootvader, eene bewe
ging doende om verder uit de alkove te zien, viel
bijna van het bed.
Met haastige woorden vertelde het meisje, hoe
zij den brievendrager onderweg had ontmoet, en
hoe hij vijf en dertig centen had geëischt doch
zij werd onderbróken door de bede der vrouwen,
dié onophoudend riepen
Och, Trien, lees hem -eens Och, lees hem
eens
Verboden nadruk. ('t Vervolgt).
wendt U tot het vermaard huis
- PHOTOGRAAF -
Begeeft zich ten huize voor alle photowerken
huwelijken en familiegroepen
Al het werk is gewaarborgd - Spoedige uitvoering
- Open op Zon- en wekedagen -
