Chez PASCAL 4 TOERISTISCHE KRONIEK Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer te Yper TOURISME Begrafenis van den Heer Henri Jacques TOUS COSTUMES MARCHAND - TAILLEUR 23, rue au Beurre YPRES Volgende week is het Sinksen. Ieder die maar j eenigszins vrij is dien dag maakt zich deze week reisvaardig om er voor de eerste maal op uit te trekken. De gelegenheden zijn met Pinksteren zoo talrijk dat wij in de vele reisdoelen er slechts enkele mogen aanstippen, ingezien de beperkte plaats die ons toegemeten is. Vooraf moeten wij nog even de aandacht vestigen op de kroningsfeesten welke thans in alle landen van het Britsche Imperium de eenige bekommering zijn van vele toeristen en van mil joenen luisteraars in de gansche wereld ver spreid. Voor wie de groote drukte van de kroningsfees ten niet te zwaar en te lastig zal zijn raden wij natuurlijk een bezoek aan Londen aanhet zal stellig een schouwspel zijn dat men niet dik wijls in zijn leven zal te bewonderen krijgen. Vooral dat men van België uit betrekkelijk goed koop naar Engeland gaat op onze mailbooten Oostende-Dover, die trouwens zeer confortabel ingericht zijn. In België zelf kunnen wij naar verscheidene toeristische plaatsen reizen, waar stellig de druk te van het eerste seizoen zal aangevangen zijn. Een tocht naar de Ardennen zal zeker wel veel genot kunnen bijbrengen. Ook het Groot-Hertog dom Luxemburg blijft steeds bekoren het is er vooral niet duur in vergelijking met ons eigen spotgoedkoope land. Een der merkwaardigste plaatsen is zeker wel Echternach in de streek die terecht wordt geheeten La petite Suisse Luxem- bourgeoise Het is een stadje van zoowat 3.500 inwoners aan den rechteroever van de Sauer ge legen. Een merkwaardig monument is er de Dingstuhlhet oude stadhuis, een gebouw dat dagteekent uit de 16' eeuw. Meer aandacht zul len wij echter wijden aan de prachtige St Wille- brorduskerk uit verschillende tijdperken maar die in den loop van de verleden eeuw (1861) een volledige restauratie onderging. Van de vier mooie torens die de kerk vroeger had zijn er nog twee overgebleven, waarop men, van op de Ech ternach omliggende hoogten, een verrukkelijk gezicht heeft. In het koor liggen de overblijfse len van de H. Willebrordus en onder de kerk is nog een merkwaardige romaansche crypte. Op den Dinsdag na Sinksen wordt hier de be faamde Dansprocessie gehouden. Duizenden toe risten en bedevaartgangers komen dien dag naar Echternach om er het meer dan vreemde schouw spel van de dansende processie te bewonderen. De processie der springende heiligenvindt hoogst waarschijnlijk haar oorsprong in een be devaartgang tegen een dierenziekte en zou ont staan zijn in de VHP eeuw. Het vee zou door een soort vallende ziekte overvallen zijn geweest en de bevolking zou haar toevlucht genomen heb ben tot Willebrordus, den onlangs overleden stichter van. de abdij van Echternach. Om den heilige te bewegen hunne dieren te genezen zou den de bedevaarders de eigenaardige bewegin gen der zieke dieren hebben nagebootst. De smeekbeden zouden verhoord geweest zijn en men beweert zelfs dat de ziekte opnieuw zou ver schenen zijn telkens men verwaarloosde de pro cessie te houden Verscheidene malen zelfs be proefde de geestelijkheid de processie te laten uitsterven, maar zij gelukte er niet in. Zoo is dan deze historische bedevaart in haar eigenaar- digen vorm tot op heden bewaard gebleven. Aan de brug van de Sauer wordt de processie gevormd eerst de geestelijkheid, daarna de dan sers. Deze moeten een tocht doen van 'ruim een km. door de voornaamste straten, steeds dansend! De tocht eindigt pas wanneer de dansende be devaarders aan het graf van den H. Willebrordus in de kerk zijn aangekomen. Zij gaan in rijen van zeven, onderling verbonden door zakneus doeken en springen, meer dan zij dansen, eerst drie passen vooruit, dan twee achteruit, op de tonen van een muziek die zoo ouderwetsch is als de traditie van de processie zelf. Op het einde van de bedevaart wordt het schouwspel wel eens pijnlijk omdat niet iedere danserover het zelfde uithoudingsvermogen beschikt Natuurlijk behoort na den ernst van de pro cessie ook de plezierige noot die dan gevonden wordt in de kermis die er bij gehouden wordt. Heel zeker een doel van een Pinksterreis die ons zal toelaten deze merkwaardige folkloris tische gebeurtenis te gaan bekijken. Om nog van een belangrijke en interessante gebeurtenis te gewagen het Verlovingsmaal te Ecaussines, een klein stadje in het noorden van Henegouwen, nabij Edingen. Dat befaamde goü- ter matrimonialheeft voor de 30' maal dit jaar plaats op den Maandag van Sinksen, in de buurt van het prachtige XV' eeuwsche kasteel van Ecaussines-Lalaing, alwaar honderdén trouwlus tige paartjes samen komen om elkaar te zoeken en soms ook te... vinden, waarna dan het gebrui kelijke goüter wordt genomen. Een overblijf sel. hoogst waarschijnlijk, van de Middeleeuw- sche meiviering toen de jongens den Mei kwa men planten voor het venster van hunne geliefde. Wie echter noch den tijd, noch de «fondsen» heeft om deze aantrekkelijkheden te gaan bezien, wel die ga dan maar eens naar Kemmel, waar op tweeden Sinksendag de kermis volop aan den gang is. Hij zal er oök kunnen genieten van het bergklimmen, van de schoone lentebloemen, en van de heerlijke panorama's. Maar dan zonder hagelbuien zooals, ongelukkig genoeg, twee jaar geleden. Want dat verbrodt natuurlijk het ple zier Reysiger. Op Vrijdag 23 April 1937, hield het Algemeen Bestuur van de Vereeniging voor Vreemdelingen verkeer haar eerste algemeene vergadering. Er werd verslag uitgebracht over het geleverde werk sedert de officieele inrichting van het bureau. Het drukken der folders, alsook het aankoopen der meubelen en bureaumateriaal werd algemeen goedgekeurd. In principe werd beslist een foto wedstrijd uit te schrijven. Het crediet voor dezen wedstrijd zal in een volgende vergadering wor den besproken. Het plaatsen van toeristische aan wijzingen in de stad, aan het Station en de Mee- nensche Poort, alsook de aanduiding van het toeristisch bureau werden onderzocht. Er werd ook een overeenkomst gesloten met de V. V. V. van Belle over het voeren van gezamenlijke pro paganda. Section de Cyclotourisme Ypres-Poperinghe Nous invitons cordiaiement nos membres du T. C. B. a .la Grande Concentration de Courtrai (80 km.) qui aura lieu ce dimanche 9 Mai. Départ de Poperinghe a 7 h. d'Ypres a 7.45 h. A 10 heures Assistons a la Ste Messe Solen- nelle Oriëntale avec musique Oriëntale a l'Eglise St Michel a Courtrai. Ensuite Visite de la Ville. L'après-midiProcession des Saints Cheveux a Courtrai. Pour tous renseignements complémentaires s'adresser aux Délégués du T. C. B., rue des Prêtres a Poperinghe, óu 61, rue d'Elverdinghe a Ypres. Cyclo. Rustend Hoof dtrein wachter te Yper Dinsdag 411 dezer, te 9 u. 30 's morgens, had in St Maartenskathedraal van Yper de plechtige lijkdienst plaats Van den Heer Henri Jacques, rustend hoofdtreinwachter, die hier op Vrijdag 30 April 11., in den ouderdom van 67 jaar, over leed. Benevens ontelbare vrienden van den afgestor vene, waaronder vele zijner collega's, hadden ook nog talrijke afvaardigingen, met vaandel, van de Verbroedering der Hoofdwachters en Wachters, van de Oorlogsinvaliden, van het Nationaal Ver bond der Oudstrijders en van de Vuurkruisers eraan gehouden hem tot aan zijne laatste rust plaats te vergezellen/ Op het kerkhof werden volgende lijkreden uit gesproken Lijkrede uitgesproken door M. Dursin Voorzitter der Verbroedering van hoofdtreinwachters en wachters, te Kortrijk. Heeren, De dood, die onverbiddelijke maaister, die beurtelings al de klassen der samenleving aanvalt, die noch groot noch klein, noch rijk noch arm, noch jong noch oud spaart, komt voor de tweede maal op enkele weken tijds een onzer leden te treffen. Het is in naam der Union Fraternelle maat schappij van le hoofdwachters, hoofdwachters en wach ters van Kortrijk en het omliggende, dat ik met een benepen hart den boord van dit kille graf nader om eene laatste hulde te brengen aan de nagedachtenis van ons, diepbetreurd afgestorven medelid en ons aller vriend Henri Jacques. Lid onzer maatschappij sedert vele jaren, wist hij zijne toewijding te haren dienste te stellen tot het bewerken der verbroedering en der solidariteit tus- schen het treinpersoneel van den Staat en dit der West- Vlaanderen. Ik heb hier een gewijde plicht te vervullen, maar die geheel licht is, daar het niet moeilijk is het leven te schetsen van eenen man met eene zoo goed vervulde loopbaan. Geboren te Moorslede, den 6 Januari 1870, werd Henri in 1883, dus op den jeugdigen ouderdom van 13 jaren, berichtdrager bij de Spoorwegmaat schappij der West-Vlaanderen. Hij werd door zijnen onberispelijken dienst en voorbeeldig gedrag opvolgen- üjk hulpgoederenbeambte, goederenbeambte, in 1890 treinwachter te Kortrijk, in 1902 dienstdoende hoofd wachter te Poperinghe en in 1904 hoofdwachter te Yper Overgegaan in 1906, in die laatste hoedanigheid, aan de Staatsspoorwegen, was hij te Yper, toen de wereld oorlog in 1914 uitbrak. Henri werd oorlogsvrijwilliger, ingelijfd op 1" Maart 1915 bij de sectie der veldspoor- wegen als gemilitariseerde agent. Hij betaalde ook zijnen tol aan den oorlog, want hij had twee zonen, soldaat aan het front,, waarvan een gekwetst werd en de andere op het slagveld viel. Hij bekwam verschillige onderscheidingen, onder andere de overwinningsme- daille, de herinneringsmedaille 1914-1918, felicitaties op 17-9-17, vermeld aan de orde van het korps op 2-7-18, en het oorlogskruis. Gelicencieerd op 1 Februari 1919, hernam hij zijnen dienst als e/a hoofdwachter te Yper, aiwaar hij fungeerde tot 1 Juni 1928, datum op denweiken hij op zijne aanvraag op rust gesteld werd. Eene welverdiende rust, want het spoorwegleven was indertijd niet te benijden. Hij ook heeft de lange werk dagen gekend met eene al te korte nachtrust, zeldzame rustdagen en onbereikbare verlofdagen, en lange jaren werd hem het genot van het echte familieleven ontzegd door de menigvuldige afwezigheid door den dienst op- geiegd, en ik mag zeggen in den vollen zin van het woord hij heeft zijn brood in ledigheid niet geëten Ernstige bediende, vol vlijt en ijver, stipt, altijd be reid dienst te bewijzen, vervulde hij zijn ambt ter ganscher voldoening zijner oversten, waarvan hij zeer geacht was. De gemeenschap met zijne collegas was oprecht, vriendelijk en zijne jongere werkgezellen von den in hem een ernstigen en bekwamen raadgever. Door zijne goede inborst, zacht en verzoenend karak ter, algemeen bemind, door zijne taktvolle manier van bevelen, wist hij zich te doen gehoorzamen, eeren en achten door al zijne ondergeschikten. De Staat ver leende hem het Burgerlijk eereteeken van 2e en r klas en het Burgerlijk kruis van 2<- klas als belooning voor de eerlijke en trouwe diensten door hem aan het land bewezen gedurende zijne 45 jarige loopbaan. Goede echtgenoot, bezorgde huisvader, altijd bekom merd om het welzijn der zijnen, wist hij zijn kroost in eer en deugd groot te brengen en ik kan U verzeke ren, dat zijn leven opgegaan is in trouwe plichtsver vulling. Ja, diepbetreurde familie en naastbestaanden, dit verscheiden is hard, wij deelen in uwe smart, wij ook hadden gewenscht Henri nog vele jaren in uw midden te zien, de vrucht van zijnen noesten arbeid genietende, maar het noodlot ontzegde hem deze gunst, daar de ziekte, waaraan hij leed, onmeedoogend was en. niet tegenstaande al uwe goede zorgen en verplegingen, de wetenschap onmachtig was tegenover de kwaal, die hem neervelde. Vriend Henri, de beschikbare gewezen werkmakkers, vrienden ën kennissen, staan hier op dit bewogen oogenblik rond uwe grafstede geschaard om U hunne laatste rouwhulde te brengen. Zij deelen in de vlie- mende droefheid, die uwe geachte familie treftmoge dit voör haar een balsemende troost wezen. Draagt in dit somber graf de vaste overtuiging mede, dat zij allen het beste aandenken van U immer zullen bewaren en zij roepen U met een leedzwanger gemoed Vaarwel, Henri, Vaarwel. Lijkrede uitgesproken door M. Yerhaeghe Rustend e/a hoofdwachter te Rousselare. Heeren, Waarde Makkers, Ik kom, in naam van Hendrik's menigvuldige vrien den en bijzonderlijk in naam van zijne oude werkge zellen der vroegere Maatschappij der IJzerwegen van West-Vlaanderen, hulde brengen aan zijne nagedach tenis. Ik buig mij diep over 't stoffelijk overschot van hem in wien wij een trouwen vriend telden. Hetgeen hem bijzonder kenmerkte, was zijne bedaard heid, zijn rondborstig en vredelievend karakter. Deze gaven mieken van hem. een alom geachten persoon. Hendrik was een voorbeeldig agent, stipt en naarstig in 't uitvoeren van zijn dienst, minzaam en hoffelijk in zijne betrekkingen met 't publiek en altijd bereid om dienst te bewijzen. Hij was een braaf echtgenoot, een goeden vader. Voor de welvaart van zijn huisgezin ijverde hij-en de toekomst zijner kinders was zijne vurigste betrach ting. Veel voldoening gaven zij hem. Helaas, de droevige oorlogstijden kwamen over en, zooals bij zooveel ad deren, werd ook bij hem het huiselijk geluk gestoord door een smartelijk ongeval dat het leven van zijn jongsten zoon kostte. Hendrik was gedurende den oorlog in dienst bij de Veldijzerwegen en deed gewetensvol zijn plicht, ook werd hij met verschillige eereteekens vereerd. Vriend Hendrik, rust in vrede. Uwe nagedachtenis zal bij ons levendig blijven. Aan uwe diepbedroefde echtgenoote. aan uw zoon en aan uwe geachte familie, bied ik mijne gevoelens van oprechte deelneming. La maison enseigne gratuitement a tous les tailleurs et apprentis-tailleurs les principes généraux de la coupe et du dessin des patrons.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1937 | | pagina 4